
Constante druk in nieuwe relatie
dinsdag 5 december 2023 om 10:29
Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
dinsdag 5 december 2023 om 17:23
Ja maar dat kan de man niet hoor, je mag de lat niet zo hoog leggen zeg.Susan schreef: ↑05-12-2023 16:49Ja precies. Hij kan zelf ook snappen dat hij een relatie heeft met een gescheiden moeder van een jong kind die het druk genoeg heeft en hem vermoedelijk dus niet kan geven wat hij nodig heeft. Hij kan zelf ook de relatie verbreken, in plaats van haar proberen te kneden in iets wat hij wil.
Jaja.


dinsdag 5 december 2023 om 17:25
Ach kom, al die vrouwen die hier schrijven over hun situationship doen allemaal precies hetzelfde.LuciFee2023 schreef: ↑05-12-2023 17:23Ja maar dat kan de man niet hoor, je mag de lat niet zo hoog leggen zeg.
dinsdag 5 december 2023 om 17:27
Hier geef ik jou gelijk in.drHunt schreef: ↑05-12-2023 17:20Het is toch niet zo raar dat hij het voorstelt? Of moet die man al z'n wensen voor de relatie maar parkeren omdat TO toevallig een kind heeft?
Ik lees nergens in de posts van TO de enge narcist die het VIVA forum er hier van maakt. Ik lees wel een man die geen kinderen gewend is en een TO die geen enkele grens durft aan te geven. Dat is geen lekkere combinatie.
Ze geeft wel haar grenzen aan waar hij vervolgens over heen gaat want TO moet eerst woedend worden voordat hij inbind en dan bind hij ook nog eens in op zijn eigen voorwaarden.
Ook dat manipulatieve lees ik niet. TO geeft enorm gemixte signalen af door aan de ene kant te benadrukken dat ze voor de relatie wil gaan (boodschap: het probleem ligt aan de relatie) maar wel te zeggen dat ze ongelukkig is (boodschap: ik wil hulp). Vind het niet zo raar dat hij dan allerlei "oorzaken" gaat aandragen. Dat doen verliefde mensen nou eenmaal.
dinsdag 5 december 2023 om 17:28
Ze hééft haar grenzen aangegeven, is woedend geworden en heeft continue discussies met de man omdat ze het gevoel heeft dat ze stikt en tijd voor zichzelf nodig heeft. Bij Gods gratie heeft hij dat haar 'gegeven'.drHunt schreef: ↑05-12-2023 17:20Het is toch niet zo raar dat hij het voorstelt? Of moet die man al z'n wensen voor de relatie maar parkeren omdat TO toevallig een kind heeft?
Ik lees nergens in de posts van TO de enge narcist die het VIVA forum er hier van maakt. Ik lees wel een man die geen kinderen gewend is en een TO die geen enkele grens durft aan te geven. Dat is geen lekkere combinatie.
Ook dat manipulatieve lees ik niet. TO geeft enorm gemixte signalen af door aan de ene kant te benadrukken dat ze voor de relatie wil gaan (boodschap: het probleem ligt aan de relatie) maar wel te zeggen dat ze ongelukkig is (boodschap: ik wil hulp). Vind het niet zo raar dat hij dan allerlei "oorzaken" gaat aandragen. Dat doen verliefde mensen nou eenmaal.
Maar verder leuke man hoor, echt....

Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 5 december 2023 om 17:30
Calamitycat schreef: ↑05-12-2023 17:28Ze hééft haar grenzen aangegeven, is woedend geworden en heeft continue discussies met de man omdat ze het gevoel heeft dat ze stikt en tijd voor zichzelf nodig heeft. Bij Gods gratie heeft hij dat haar 'gegeven'.
Maar verder leuke man hoor, echt....![]()
Maar hij manipuleert niet hoor, echt niet.
dinsdag 5 december 2023 om 17:30
Ja precies. Ik lees dat ze wel degelijk haar grenzen aangeeft, maar dat hij telkens maar blijft proberen om die op te rekken. Je gaat echt niet van geen enkele grens aangeven naar het punt waar je een woedeuitbarsting hebt om voor elkaar te krijgen dat hij bereid is een paar dagen niet af te spreken.Calamitycat schreef: ↑05-12-2023 17:28Ze hééft haar grenzen aangegeven, is woedend geworden en heeft continue discussies met de man omdat ze het gevoel heeft dat ze stikt en tijd voor zichzelf nodig heeft. Bij Gods gratie heeft hij dat haar 'gegeven'.
Maar verder leuke man hoor, echt....![]()
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 5 december 2023 om 17:31

dinsdag 5 december 2023 om 17:34
Ik snap in het algemeen nog wel dat je vindt dat mensen samen in een relatie zitten en samen in die dynamiek zijn beland, maar daar zo op hameren bij iemand die toch al geneigd is zich overal schuldig te voelen, die bijna meer begrip voor hem opbrengt dan voor zichzelf en die het gewoonweg niet uit durft te maken omdat ze vindt dat ze daar niet genoeg redenen voor heeft en vindt dat ze hem niet mag kwetsen, vind ik wel heel onhandig en weinig tactvol.Calamitycat schreef: ↑05-12-2023 17:31Neuh... absoluut niet. Daar is hij veel te lief voor![]()
Ik weet echt niet wat ik lees hier. Over victim blaming gesproken zeg.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 5 december 2023 om 17:35
Voor zover ik lees gaat ze het grootste deel van de tijd mee in zijn behoefte. Alleen is het nu dus gewoon op.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 5 december 2023 om 17:38
Hier ben ik het helemaal mee eens.Susan schreef: ↑05-12-2023 17:34Ik snap in het algemeen nog wel dat je vindt dat mensen samen in een relatie zitten en samen in die dynamiek zijn beland, maar daar zo op hameren bij iemand die toch al geneigd is zich overal schuldig te voelen, die bijna meer begrip voor hem opbrengt dan voor zichzelf en die het gewoonweg niet uit durft te maken omdat ze vindt dat ze daar niet genoeg redenen voor heeft en vindt dat ze hem niet mag kwetsen, vind ik wel heel onhandig en weinig tactvol.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 5 december 2023 om 17:42
drHunt schreef: ↑05-12-2023 17:20Het is toch niet zo raar dat hij het voorstelt? Of moet die man al z'n wensen voor de relatie maar parkeren omdat TO toevallig een kind heeft?
Ik lees nergens in de posts van TO de enge narcist die het VIVA forum er hier van maakt. Ik lees wel een man die geen kinderen gewend is en een TO die geen enkele grens durft aan te geven. Dat is geen lekkere combinatie.
Ook dat manipulatieve lees ik niet. TO geeft enorm gemixte signalen af door aan de ene kant te benadrukken dat ze voor de relatie wil gaan (boodschap: het probleem ligt aan de relatie) maar wel te zeggen dat ze ongelukkig is (boodschap: ik wil hulp). Vind het niet zo raar dat hij dan allerlei "oorzaken" gaat aandragen. Dat doen verliefde mensen nou eenmaal.
Ze moet elke vrije millimeter bevechten, zij 'mag' niet een stedentrip doen, ze 'mag' niet met vriendinnen afspreken. Dus ja, dan is het een nare vent die alleen met zichzelf bezig is. Maar daar gaat de discussie ook niet over. Zij wil het uitmaken en dat lijkt me de enige juiste keuze. Het heeft geen zin om wat zij wil nu weer in twijfel te trekken. Zij wil niet meer, en dat is haar goed recht.
dinsdag 5 december 2023 om 17:45
Dat is nou net haar probleem. Ik vind jouw reacties niet bepaald helpend. Zij wil niet meer. Punt.

dinsdag 5 december 2023 om 17:48
De tijd dat ze samen zijn. Maar door TO’s schema met kind zijn ze maar heel minimaal samen. Hij heeft dus steeds maar een heel beperkte bandbreedte waarin hij zijn wensen voor de relatie op tafel kan leggen.
Dat heeft niks met victim blamen te maken.

dinsdag 5 december 2023 om 17:50
Huh? Ik trek nergens in twijfel dat ze het uit moet maken.Sierlijk schreef: ↑05-12-2023 17:42Ze moet elke vrije millimeter bevechten, zij 'mag' niet een stedentrip doen, ze 'mag' niet met vriendinnen afspreken. Dus ja, dan is het een nare vent die alleen met zichzelf bezig is. Maar daar gaat de discussie ook niet over. Zij wil het uitmaken en dat lijkt me de enige juiste keuze. Het heeft geen zin om wat zij wil nu weer in twijfel te trekken. Zij wil niet meer, en dat is haar goed recht.
dinsdag 5 december 2023 om 17:50
Ik denk dat je hiermee wel de kern van het probleem raakt. Het is misschien voor man ook enorm wennen om een relatie met een vrouw te hebben die al een kind uit een eerdere relatie heeft. Dan ben je inderdaad nooit prioriteit 1 maar moet je toch een beetje achteraan sluiten. Dat is er wel inherent aan (helaas).drHunt schreef: ↑05-12-2023 17:20Het is toch niet zo raar dat hij het voorstelt? Of moet die man al z'n wensen voor de relatie maar parkeren omdat TO toevallig een kind heeft?
Ik lees nergens in de posts van TO de enge narcist die het VIVA forum er hier van maakt. Ik lees wel een man die geen kinderen gewend is en een TO die geen enkele grens durft aan te geven. Dat is geen lekkere combinatie.
Ook dat manipulatieve lees ik niet. TO geeft enorm gemixte signalen af door aan de ene kant te benadrukken dat ze voor de relatie wil gaan (boodschap: het probleem ligt aan de relatie) maar wel te zeggen dat ze ongelukkig is (boodschap: ik wil hulp). Vind het niet zo raar dat hij dan allerlei "oorzaken" gaat aandragen. Dat doen verliefde mensen nou eenmaal.
Anderzijds vind ik ook dat TO zich dit ook mag realiseren: haar leven is niet leidend net zoals dat van man ook niet is. Man kan er niks aan doen dat TO een kind heeft. Dat er een kind is is nu eenmaal een gegeven. Je moet er samen een middenweg in vinden. Soms doet de een meer water bij de wijn en soms de ander. Ik vind wel dat man zich bijvoorbeeld in de fase waarin de relatie zich nu bevindt niet met opvoeding en ex mag bemoeien maar zijn wens om TO vaak te zien vind ik niet per se een rode vlag.
Begrijpt TO man wel dat misschien een kind waar hij niet de vader van is best intens kan zijn? En dat je voortdurend schikken naar het leven van de persoon die een kind heeft niet altijd even leuk is? Dat dit soort gedachten er ook mogen zijn? Ik heb de indruk dat TO, net als man, niet helemaal begrijpt hoe het werkt als je na een scheiding een nieuwe relatie aangaat terwijl je een kind hebt.
En nee, TO hoeft uiteraard niet bij deze man te blijven als de levensstijlen niet matchen. Dan zeg ik: bevrijd je van deze last en richt je op jezelf en je kind. Wie weet als je kind wat groter is dat er dan een geschikte partner op je pad komt.
dinsdag 5 december 2023 om 17:54
Ze hoeft toch niet meteen helemaal single te blijven? Wie weet komt ze wel een man tegen die ook alleenstaand vader is, die haar wat beter snapt. Of een man die het prima vindt om haar ritme aan te houden. Dat het met deze niet werkt wil niet zeggen dat het met niemand werkt.
Dat zijn gedachten er ook mogen zijn, daar is ze zich meer dan bewust van, aangezien ze dat letterlijk in de openingspost schrijft. Ik denk dat het nuttiger is haar erop te wijzen dat haar eigen gevoel er ook mag zijn.
Dat zijn gedachten er ook mogen zijn, daar is ze zich meer dan bewust van, aangezien ze dat letterlijk in de openingspost schrijft. Ik denk dat het nuttiger is haar erop te wijzen dat haar eigen gevoel er ook mag zijn.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 5 december 2023 om 17:54
Klopt. Hij wil deel uit maken van mijn leven. Ik neem hem mee met familie aangelegenheden, ik laat hem toe in het leven van mij en mijn kind. Hij is er doordeweeks twee nachten en als kind het weekend bij mij is, dan is hij altijd welkom. We doen af en toe iets leuks met z’n drieën en hij is mee geweest op zomervakantie. Ik begrijp ook dat als je geen kinderen gewend bent, dat het even wennen is dat er een andere dynamiek is. Hij krijgt van mij alle ruimte om zijn eigen plan te trekken en als kind er niet is maak ik bewust tijd om hem aandacht te geven.drHunt schreef: ↑05-12-2023 16:27Als kinderloze reageer ik even vanuit dat perspectief. Als ik het lees wil deze man gewoon deel uitmaken van je leven. Jij hebt door je kind alleen totaal andere prioriteiten. Als jij zegt: ik heb een leven met een kind, een deel nog met mijn ex vanwege de zorg voor mijn kind, ik wil tijd alleen en voor mezelf, en wat nog overblijft wil ik wel met mijn nieuwe verkering doormaken. Dan krijgt die man dus maar een paar kruimels van jouw leven. Het is niet zo raar dat hij meer wil, dat maakt hem geen rare stalker. Maar jullie levens matchen totaal niet.
Dus maak een keuze. Of laat hem binnen maar dan ook echt. Of stop ermee. Volgens mij heb je die keuze al lang gemaakt, dus zou eerlijk tegen hem zijn en er gewoon mee stoppen.
Maar wees je er van bewust dat de volgende verkering weer tegen hetzelfde aan gaat lopen bij jou. Een tijdje single zijn is ook ok he?
Maar daarnaast is er wel ook tijd nodig voor mij om tot mezelf te komen, mijn sociale leven te onderhouden en mijn huishouden te doen. Dat zijn voor mij nu de kruimels, aangezien er niet veel tijd overblijft naast kind, werk en relatie. Die balans is zoek.
Ik hoor ook van hem dat kind iets is ‘dat hij er even bij krijgt’ en dat hij kind ziet als bewuste keuze, omdat hij bewust voor mij kiest, maar toch als enige opoffering ziet. Hij vertelt dat zijn omgeving zegt ‘pfoe dat je die verplichtingen er even bij wil nemen’. Over samenwonen heb ik gehoord dat belang kind bij verhuizing geen doorslag zou mogen geven. Samen overleggen en samen besluiten wat voor samen het beste is. Juist met deze opmerkingen krijg ik het gevoel dat kind er niet bij hoort.
dinsdag 5 december 2023 om 17:57
Volgens mij wordt TO daar ook alle ruimte in de draadje voor geboden. Ik krijg eerder de indruk dat een ander perspectief niet zo gewaardeerd wordt omdat er een jong kind bij betrokken is waardoor het beeld kan vertroebelen.Susan schreef: ↑05-12-2023 17:54Ze hoeft toch niet meteen helemaal single te blijven? Wie weet komt ze wel een man tegen die ook alleenstaand vader is, die haar wat beter snapt. Of een man die het prima vindt om haar ritme aan te houden. Dat het met deze niet werkt wil niet zeggen dat het met niemand werkt.
Dat zijn gedachten er ook mogen zijn, daar is ze zich meer dan bewust van, aangezien ze dat letterlijk in de openingspost schrijft. Ik denk dat het nuttiger is haar erop te wijzen dat haar eigen gevoel er ook mag zijn.
Dat gezegd hebbend: als TO niet meer wil, dan houdt het gewoon op. Ik denk dat iedereen in dit draadje het daar wel mee eens kan zijn.
dinsdag 5 december 2023 om 17:58
Compleet koekoek dit. Ze zijn twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden samen (vanaf vrijdag). Idioot én manupilatief dat je dat als 'heel minimaal' benoemt.
s-groot wijzigde dit bericht op 05-12-2023 17:59
0.40% gewijzigd
dinsdag 5 december 2023 om 17:59
Klopt. Ik doe het niet; ik vind het moeilijk. Ik ben de laatste die zegt dat alles zijn schuld is. Ik geef inderdaad gemixte signalen. Ik wil daar graag mee stoppen en duidelijkheid geven, maar het lukt me nog niet die kracht te vinden.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in