Relaties
alle pijlers
~ de longdistancedames gaan door met allerlei perikelen - deel 6 ~
maandag 23 april 2007 om 13:44
Omdat ik denk dat je nu aan het afscheid nemen bent. Van je huwelijk, van je (kleine) zoon. En dan lijkt het 'makkelijk' om dit afscheid er ook nog even bij te doen. Je bent toch al bezig met 'mannen uit je leven te zetten'.
Ik zou gaan voor faseren. Of in een paar maandjes nog voor 1 keer daar naartoe te gaan, en daar evt defninitief te beslissen.
Ik zou gaan voor faseren. Of in een paar maandjes nog voor 1 keer daar naartoe te gaan, en daar evt defninitief te beslissen.
maandag 23 april 2007 om 15:04
Ik heb nog niet gelezen op de groep. In eerste instantie denk ik 'neee!!!' omdat je altijd zo over Afrika schrijft, alsof je je daar meer thuis voelt dan je ooit in Nederland zal voelen. Gert nog even daargelaten, hè, gewoon puur het continent. Ik kan mij dan, door wat ik hier gelezen heb, vrijwel niet voorstellen dat je dat opeens gedag zegt (en hier ongelukkig gaat zitten wezen?). Aan de andere kant kan ik niet echt beoordelen in hoeverre je je daar heel thuis voelde omdat het zo weg was uit de dagelijkse situatie / het echte leven, en je de scheiding en al die shit gewoon weg kon zetten, in een ijskast. Als dat zo is kan ik me wel voorstellen dat het gewoon een leuke, mooie, waardevolle periode was, en een prachtige ervaring en bijbehorende herinnering, maar dat 't nu klaar is.
Ik weet 't ook niet
. Wat ik nooit snap, maar misschien is het naief, is waarom je niet half daar half hier gaat wonen? Bv. steeds drie maanden? Ik ken meerdere mensen die dat zo doen (wel met andere landen), maar hoor jou eigenlijk niet over de mogelijkheid?
Ik weet 't ook niet
. Wat ik nooit snap, maar misschien is het naief, is waarom je niet half daar half hier gaat wonen? Bv. steeds drie maanden? Ik ken meerdere mensen die dat zo doen (wel met andere landen), maar hoor jou eigenlijk niet over de mogelijkheid?
maandag 23 april 2007 om 15:29
Omdat ik daar dan geen werkvergunning krijg (en dat is al zo moeilijk) en hier dan ook geen baan kan hebben.
Geld moet toch ergens vandaan komen. Nu red ik me wel, maar toch, ik wil gewoon geld verdienen en werken.
Dat kan dan niet. Hier niet en daar niet.
Geld moet toch ergens vandaan komen. Nu red ik me wel, maar toch, ik wil gewoon geld verdienen en werken.
Dat kan dan niet. Hier niet en daar niet.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
maandag 23 april 2007 om 22:00
Dat hoeft ook niet.
Net zoals je nu niet een beslissing hoeft te maken, omdat je denkt dat het misschien allemaal op 1 grote hoop gegooid kan worden.
Keuzes maken gaat niet om of links- of rechtsaf. Er is ook nog een beetje met de bocht mee, stilstaan, achteruit lopen etc. Er is meer dan jij je nu bedenken kan.
Begin bij 1 ding. Anders houdt de chaos nooit op.
In je huis ben je ook niet in 4 kamers tegelijk.
dinsdag 24 april 2007 om 00:41
Yasmijn, ik ken de ins en outs van je situatie niet, natuurlijk. Maar heb over de jaren wel een beetje mee gelezen, af en toe (zoals je weet deed ik in het verleden af en toe wat actiever mee). En ik heb de impressie dat je een heleboel aankunt. Maar wordt nu niet overwhelmed (?nederlands) door alles. Take it easy. Geef alles de tijd - laat dingen op je af komen, neem geen snelle beslissingen.
Over dat 2 continenten: ik doe het al 30 jaar en heb er nog steeds moeite mee. Het is niet makkelijk emotioneel zo verknocht te zijn aan twee landen, twee culturen, twee plekken waar je mensen liefhebt. Het is vermoeiend om steeds energie in alle twee te steken, jaren lang. En tussen Europa en Afrika is zo'n verschil. Dan liggen Canada en Nederland een stuk dichter bij elkaar wat cultuur betreft, maar ook dat blijft moeilijk. Ik heb het gevoel gespleten te zijn. Met een been in Europa, mijn thuis en met het andere been in mijn geadopteerde land. En hoewel ik denk als ik in Nederland ben dat ik me daar het meeste thuis voel, denk ik dat het best eens zwaar tegen kan gaan vallen als ik daar permanent ga wonen... Veel Nederlandse dingen ben ik gewoon niet meer gewend - en niet te vergeten, toen ik rond de 20 was, voelde ik me aardig benauwd in Nederland, vond het best een beetje claustrofibisch.
En een leven achterlaten als je middelbaar bent is niet makkelijk, je hebt in dat leven op die plek zo veel geinvesteerd - je moet toch erg veel achterlaten...
Wat zoon betreft: dat kan ik denk ik wel aan, uiteindelijk. Hij kan natuurlijk ook morgen zeggen dat hij in Toronto gaat studeren en dan zit hij ook 5000 km bij me vandaan (ik woon in Vancouver). Dit was zijn argument toen ik het er met hem over had. En hij heeft gelijk, maar voor mijn gevoel moet het zijn beslissing zijn om bij z'n moedertje weg te gaan en niet de mijne. Maar dat vindt hij onzin.
Canadezen zijn ook wel gewend ver van elkaar weg te wonen: in mijn ex-mans' familie woonde iedereen duizenden kms bij elkaar vandaan. Ma en Pa in Edmonton (1250 km), broer op de Cayman Islands, zus in Quebec (4000 km) en dat is helemaal niet abnormaal - 't is een gigantisch land dus bijna niet te voorkomen. Bijna al mijn vreinden wonen ver bij hun familie vandaan - een fact of life dus, hier.
Maar ik heb mijn zussen en vrienden altijd zo gemist, ga ik het nu nog een keer doen, ver weg wonen....... Kut.
Ik probeer mijzelf tijd te geven om de juiste beslissing te maken.
Alleen heb ik het gevoel dat dat LDR-gedoe de tijd misschien niet zo goed overleeft. Als je bij elkaar bent is het zalig en dan wil je nooit meer bij hem weg, maar ben je dan weer in je eigen leven, dan denk je: moet dat nou allemaal, dat gedoe, dat gereis, de emotionele ups- en downs- van het elkaar weer zien, en dan het elkaar weer missen, dat stomme geskype, terwijl je gewoon eigenlijk bij hem op de bank wil zitten zonder telkens te moeten praten...... En dan raak je weer zo aan je eigen leven zonder hem gewend en denk je dat je toch best gelukkig bent, zo met je eigen dingetjes...
Tja...
Ik ga eens inpakken, moet zo nog met een vriendin een borrel drinken, nog wat boodschappen doen etc....en er is een heel belangrijke ijshockey wedstrijd waarvan ik zeker een of twee periodes wil zien en morgen zal ik niet veel tijd hebben voor ik naar het vleigveld ga..
Over dat 2 continenten: ik doe het al 30 jaar en heb er nog steeds moeite mee. Het is niet makkelijk emotioneel zo verknocht te zijn aan twee landen, twee culturen, twee plekken waar je mensen liefhebt. Het is vermoeiend om steeds energie in alle twee te steken, jaren lang. En tussen Europa en Afrika is zo'n verschil. Dan liggen Canada en Nederland een stuk dichter bij elkaar wat cultuur betreft, maar ook dat blijft moeilijk. Ik heb het gevoel gespleten te zijn. Met een been in Europa, mijn thuis en met het andere been in mijn geadopteerde land. En hoewel ik denk als ik in Nederland ben dat ik me daar het meeste thuis voel, denk ik dat het best eens zwaar tegen kan gaan vallen als ik daar permanent ga wonen... Veel Nederlandse dingen ben ik gewoon niet meer gewend - en niet te vergeten, toen ik rond de 20 was, voelde ik me aardig benauwd in Nederland, vond het best een beetje claustrofibisch.
En een leven achterlaten als je middelbaar bent is niet makkelijk, je hebt in dat leven op die plek zo veel geinvesteerd - je moet toch erg veel achterlaten...
Wat zoon betreft: dat kan ik denk ik wel aan, uiteindelijk. Hij kan natuurlijk ook morgen zeggen dat hij in Toronto gaat studeren en dan zit hij ook 5000 km bij me vandaan (ik woon in Vancouver). Dit was zijn argument toen ik het er met hem over had. En hij heeft gelijk, maar voor mijn gevoel moet het zijn beslissing zijn om bij z'n moedertje weg te gaan en niet de mijne. Maar dat vindt hij onzin.
Canadezen zijn ook wel gewend ver van elkaar weg te wonen: in mijn ex-mans' familie woonde iedereen duizenden kms bij elkaar vandaan. Ma en Pa in Edmonton (1250 km), broer op de Cayman Islands, zus in Quebec (4000 km) en dat is helemaal niet abnormaal - 't is een gigantisch land dus bijna niet te voorkomen. Bijna al mijn vreinden wonen ver bij hun familie vandaan - een fact of life dus, hier.
Maar ik heb mijn zussen en vrienden altijd zo gemist, ga ik het nu nog een keer doen, ver weg wonen....... Kut.
Ik probeer mijzelf tijd te geven om de juiste beslissing te maken.
Alleen heb ik het gevoel dat dat LDR-gedoe de tijd misschien niet zo goed overleeft. Als je bij elkaar bent is het zalig en dan wil je nooit meer bij hem weg, maar ben je dan weer in je eigen leven, dan denk je: moet dat nou allemaal, dat gedoe, dat gereis, de emotionele ups- en downs- van het elkaar weer zien, en dan het elkaar weer missen, dat stomme geskype, terwijl je gewoon eigenlijk bij hem op de bank wil zitten zonder telkens te moeten praten...... En dan raak je weer zo aan je eigen leven zonder hem gewend en denk je dat je toch best gelukkig bent, zo met je eigen dingetjes...
Tja...
Ik ga eens inpakken, moet zo nog met een vriendin een borrel drinken, nog wat boodschappen doen etc....en er is een heel belangrijke ijshockey wedstrijd waarvan ik zeker een of twee periodes wil zien en morgen zal ik niet veel tijd hebben voor ik naar het vleigveld ga..
dinsdag 24 april 2007 om 10:00
"Als je bij elkaar bent is het zalig en dan wil je nooit meer bij hem weg, maar ben je dan weer in je eigen leven, dan denk je: moet dat nou allemaal, dat gedoe, dat gereis, de emotionele ups- en downs- van het elkaar weer zien, en dan het elkaar weer missen, dat stomme geskype, terwijl je gewoon eigenlijk bij hem op de bank wil zitten zonder telkens te moeten praten......"
Zo voel ik dat ook ook.
En nu op dit moment zijn de dingen waar ik hier mee moet dealen veel belangrijker dan hem.
Sterke vrouw, mwoah....ik heb ineens een week hart gekregen, hoor! ;)
Ben toch wel veranderd door alle gebeurtenissen.
Kan hier natuurlijk niet alles opschrijven.
Zo voel ik dat ook ook.
En nu op dit moment zijn de dingen waar ik hier mee moet dealen veel belangrijker dan hem.
Sterke vrouw, mwoah....ik heb ineens een week hart gekregen, hoor! ;)
Ben toch wel veranderd door alle gebeurtenissen.
Kan hier natuurlijk niet alles opschrijven.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 24 april 2007 om 13:35
Hoi liefjes!
Ik kan nu niet uitgebreid antwoorden op alles, want zit weer in training, gisteren tot en met morgen. Gelukkig wel internet gratis op de kamer, dus ik lees jullie wel, maar het is druk met elf klanten (allemaal mannen ook nog eens... zucht).
Even heel kort een reactie aan Yas: ik snap je strijd, ook als ik lees wat je op de groep schrijft. Ben het wel helemaal met Kjong eens: je hoeft nu niks! Weet je nog wat iemand aan mij schreef vorige week? Beslis niks als je niet bij hem bent? Laat het even zoals het is, breek het niet allemaal in een keer af! Geef jezelf een kans de tijd nemen voor wat je nodig hebt.
Hele dikke knuffel en misschien vanavond meer!
Ik kan nu niet uitgebreid antwoorden op alles, want zit weer in training, gisteren tot en met morgen. Gelukkig wel internet gratis op de kamer, dus ik lees jullie wel, maar het is druk met elf klanten (allemaal mannen ook nog eens... zucht).
Even heel kort een reactie aan Yas: ik snap je strijd, ook als ik lees wat je op de groep schrijft. Ben het wel helemaal met Kjong eens: je hoeft nu niks! Weet je nog wat iemand aan mij schreef vorige week? Beslis niks als je niet bij hem bent? Laat het even zoals het is, breek het niet allemaal in een keer af! Geef jezelf een kans de tijd nemen voor wat je nodig hebt.
Hele dikke knuffel en misschien vanavond meer!
dinsdag 24 april 2007 om 15:25
Yas, ik heb al even op je verhaal gereageerd in de achterkamer... *;
Kjong, hoe voel jij je nu? Bezwaar al verstuurd?
Ik heb gister een heerlijk circuitdagje met de motor op Zandvoort gehad! Super toch om zo nu en dan eens een man in te halen, dat kunnen ze echt niet hebben :P
Verder is mijn spaanse cursus binnen, erg leuk om te doen!
Vanavond ga ik nog 1 keer de duikschool bellen (check chck dubbelcheck) en dan morgen mijn baan opzeggen! Vind het doodeng! En ook wel jammer hoor, want ik heb best een leuke baan, maar GC roept!! :P
Kjong, hoe voel jij je nu? Bezwaar al verstuurd?
Ik heb gister een heerlijk circuitdagje met de motor op Zandvoort gehad! Super toch om zo nu en dan eens een man in te halen, dat kunnen ze echt niet hebben :P
Verder is mijn spaanse cursus binnen, erg leuk om te doen!
Vanavond ga ik nog 1 keer de duikschool bellen (check chck dubbelcheck) en dan morgen mijn baan opzeggen! Vind het doodeng! En ook wel jammer hoor, want ik heb best een leuke baan, maar GC roept!! :P
dinsdag 24 april 2007 om 15:29
Voor het bezwaarschrift moeten de originele afwijzigingspapieren (in bezit van Kman) worden meegestuurd. Er gaat nu iemand morgen naar Turkije voor een week, die zal de papieren meenemen naar NL.
Dan kan de boel verzonden worden.
Stoer hoor.
Lijkt me zoooo eng, motor rijden.
Maar ikw as op mijn opgevoerde Puch alsie 50 reed al bang.
Smoon, zit er nog wat bekbaars bij?
Dan kan de boel verzonden worden.
Stoer hoor.
Lijkt me zoooo eng, motor rijden.
Maar ikw as op mijn opgevoerde Puch alsie 50 reed al bang.
Smoon, zit er nog wat bekbaars bij?
