De vriendschap van mijn man en mijn zus

‘Stel ik me aan’-topics vind ik altijd het leukst om te lezen, dus uiteraard draag ik daar zelf ook graag aan bij.

Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.

Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.

Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.

Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.

Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.

Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.

Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.

Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).

Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.

Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?

Alvast erg bedankt voor het meedenken!

Jufjoke schreef: ↑

22-10-2023 12:25

Dat zou een heel bijzondere redenering zijn. Dat zou dus betekenen dat ze het wel volstrekt normaal en vanzelfsprekend vindt als het andersom is, dat háár gevoel boven dat van jou gaat. Misschien leg ik het wat ingewikkeld uit, maar zie je hoe krom dat is?

Ja, daar zeg je wat. Dat zou inderdaad ook weer niet logisch zijn.

Jufjoke schreef: ↑

22-10-2023 12:14

Waarom zijn de gevoelens van je zus voor jou en je man belangrijker dan die van jou?

Omdat mijn man me nu tegemoetkomt, houdt hij al rekening met mijn gevoel. Ik wil niet overdrijven door het contact met mijn zus op een laag pitje te zetten of haar onnodig te kwetsen. En ook mijn man wil dat niet.

Maar het zal nu goedkomen, ik denk dat mijn man inderdaad moet voorstellen om het etentje met zijn drieën/vieren te doen en/of ik moet haar laten weten dat ik hun 1-op-1 dates te pijnlijk vind, dus dat mijn man dat niet meer wil.

Turtlerain schreef: ↑

22-10-2023 12:40

En wat is dan belangrijker; het behouden van een goed huwelijk voor jou, of het behouden van een vriendschap voor jouw zus?

Oh ja, goed punt.

Klapstoel schreef: ↑

22-10-2023 12:40

Maar door dat rekening houden maak je er een heel groot DING van, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn of worden.

Ga/laat je man het accent leggen op de leuke dingen (met z’n drieën of vieren iets leuks doen) in plaats van veel woorden vuil te maken aan het 1-op1-contactverbod.

Ja, zit wat in, denk ik.

Susan schreef: ↑

22-10-2023 12:47

Dan vindt ze dat maar lekker. Zegt meer over haar en haar ego dan over jou. Het is volkomen logisch dat jullie huwelijk boven hun vriendschap gaat.

Dat is ook eigenlijk wel zo.

Lorem_Ipsum schreef: ↑

22-10-2023 12:42

Ik denk dat je het alleen maar groter maakt als je er een soort groepssessie van maakt.

Zo’n groot onderdeel van hun leven zullen die etentjes van man en zus toch ook weer niet zijn?

Misschien kunnen we dat tijdens het kerstdiner doen. Nee, misschien moeten we het inderdaad niet te beladen maken. Het klopt dat het borrelen en de etentjes van mijn zus en man geen groot onderdeel van hun leven zijn.

loesje* schreef: ↑

22-10-2023 12:50

Hij krijgt de rol in haar leven die er al vanaf het begin zou moeten zijn: als zwager.
Ze kan hem nog steeds gewoon blijven zien in familieverband.

Helemaal waar.

Turtlerain schreef: ↑

22-10-2023 12:49

Ik vraag me af wat jouw zus hieruit haalt. Dan appt ze je man: “hé zullen we gezellig gaan uiteten? Nee, niet met TO. Gewoon met zijn tweeën”. Ik kan me daar zo weinig bij voorstellen.

1-op-1 afspraken kunnen soms leuker/persoonlijker zijn dan groepsafspraken. Dat vind ik zelf ook. Alleen in deze situatie vond ik het kut als mijn man liever 1-op-1 met mijn zus wilde zijn dan met mij erbij. Met anderen vind ik het geen enkel probleem, ik ben juist altijd erg vóór 1-op-1 vriendschappen behouden als je een relatie krijgt.

Lorem_Ipsum schreef: ↑

22-10-2023 12:55

Ik zei het niet duidelijk. Ik bedoelde dat er nu veel aandacht naar zus en haar gevoelens gaat. Terwijl TO getrouwd is met iemand die het normaal vind lekker te flirten met de zus van zijn vrouw. Dat lijkt mij toch een groter punt van aandacht.

Dat gedoe met die zus komt dan later wel. Eerst even met man op één lijn. Want dat moet blijkbaar toch wat meer uitgespeld worden.

Ja, we zijn nu allebei wel bezig met de gevoelens van mijn zus in deze situatie. Misschien maken we dat te belangrijk, maar ja, ze is ook belangrijk voor ons allebei.

Susan schreef: ↑

22-10-2023 12:53

Ik vind ook dat ALS je man tegen je zus gaat zeggen dat hij niet meer met zijn tweeën wil afspreken, hij het gewoon bij zichzelf moet houden en niet naar jou moet gaan wijzen als onzekere, jaloerse echtgenote. Je zus heeft dat allang door en vindt het kennelijk zelfs wel lollig om je dat nog in te wrijven ook, dus waarom zou hij daar weer de nadruk op moeten leggen? Hij kan het gewoon kort houden en zeggen dat het hem geen goed idee lijkt om op die manier af te blijven spreken. Hij is uiteindelijk toch zelf tot die conclusie gekomen, zelfs nog in overleg met zijn ouders? Waarom moet jij daar dan de zwarte piet van krijgen?

In eerste instantie hoeft hij het niet eens zo officieel aan te kondigen. Hij kan ook gewoon zeggen: 'Laten we de volgende keer eens met zijn vieren afspreken.'

Oh ja, dat kan natuurlijk ook nog. Ik vond het logisch om de zwarte piet te krijgen omdat ik degene ben die er een probleem mee heb, en hij vond dat ook. Maar het klopt dat hij nu zelf tot de conclusie is gekomen en er volledig achterstaat.

72Jelle schreef: ↑

22-10-2023 12:59

Ik ook niet. En als de band met allemaal dan zo goed is, waarom mag to daar dan niet bij zijn? Wat bespreken ze wat to niet mag weten? Echt heel raar.

Thanks, dat is inderdaad waar ik onzeker van werd. Mijn man zei dat hij persoonlijkere gesprekken met mijn zus heeft als hij alleen met haar is, dat het makkelijker praat.