Relaties
alle pijlers
De vriendschap van mijn man en mijn zus
donderdag 19 oktober 2023 om 16:21
‘Stel ik me aan’-topics vind ik altijd het leukst om te lezen, dus uiteraard draag ik daar zelf ook graag aan bij. 
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
laat-het-los wijzigde dit bericht op 20-10-2023 17:34
0.01% gewijzigd
maandag 23 oktober 2023 om 15:58
rosanna08 schreef: ↑23-10-2023 13:27ik heb heel erg het gevoel dat je een rol speelt, de rol van de lieve vrouw die voor iedereen begrip heeft en de hele wereld van alles gunt, maar dat je niet echt durft te kijken naar wie je nou eigenlijk bent en wat je nou eigenlijk echt zelf wil. En je zit zo diep in die rol, dat ik vermoed dat je dit gelijk weer van je af gooit. Want als deze rol niet echt jij is, wie ben je dan wel?
Ik snap je wel, heb denk ik onbewust door het gebrekkige zelfvertrouwen vaak het gevoel lief te moeten zijn om mijn bestaansrecht te 'verdienen'. Mijn vader is precies hetzelfde.
En het blijft een lastig ding: wie je echt bent. Ben je echt als je je primaire gevoel uit ('Dit pik ik niet, ik zou willen dat jullie niet meer 1-op-1 afspreken') of ben je echt als je bent wie je graag wilt zijn ('Ik heb er last van, dus ík moet het probleem in mezelf oplossen, jullie zijn niet verantwoordelijk voor mijn gevoel')?
maandag 23 oktober 2023 om 16:02
Susan schreef: ↑23-10-2023 12:18Een nogal belangrijk verschil tussen jou en je zus lijkt mij dat jij vooral een gever bent en zij vooral een nemer is, als ze tenminste echt is zoals jij haar omschrijft. Jij vindt eigenlijk dat je haar werkelijk alles, maar dan ook echt alles moet gunnen, zij is boos als je haar een keertje niet alles, maar dan ook echt alles gunt. Zo komt de rolverdeling tussen jou over en het klinkt ook meteen of dat het verschil is tussen jullie. Bij je zus had je man sowieso never nooit het voetstuk gehad dat hij nu wel heeft.
Toch is mijn zus ook echt een gever. Zij gunt mij ook onwijs veel en is altijd erg met me begaan. Dus ik vind het heel belangrijk om haar met dezelfde liefde te behandelen en dat doe ik ook heel graag. Maar inderdaad denk ik wel dat ik in deze situatie op mijn strepen mag staan en haar eventuele boosheid bij haar moet laten.
maandag 23 oktober 2023 om 16:05
Ik vind dat helemaal niet rijmen met boosheid omdat jij je gevoel op de eerste plek zet, of boosheid omdat je je man voor jezelf houdt. Dat vind ik namelijk echt heel eisend overkomen, vooral dat eerste, alsof ze verwacht dat je haar gevoelens altijd voor laat gaan. Als ze je echt zoveel gunt, misschien reageert ze dan wel helemaal niet zo boos.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:02Toch is mijn zus ook echt een gever. Zij gunt mij ook onwijs veel en is altijd erg met me begaan. Dus ik vind het heel belangrijk om haar met dezelfde liefde te behandelen en dat doe ik ook heel graag. Maar inderdaad denk ik wel dat ik in deze situatie op mijn strepen mag staan en haar eventuele boosheid bij haar moet laten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 23 oktober 2023 om 16:07
Ja, je zegt goede dingen. Ze heeft het niet doorgehad (maar dat neem ik haar niet kwalijk omdat ik mezelf vaak niet duidelijk uit) of ze vindt haar eigen gevoel in deze situatie belangrijker dan het mijne. Ze zal zeker vinden dat ze niets fout doet en dat begrijp ik. Maar ik moet me er inderdaad niet zo druk om maken.Klapstoel schreef: ↑23-10-2023 11:40Stapje terug.
Je zus en jij zijn niet zó close als zij niet eens doorheeft dat jij moeite hebt met haar invulling van het contact met jouw man. Of ze heeft het wel door en er schijt aan, wat jullie contact ook wat minder erorm close maakt.
Jij gunt haar heel veel, ik hoop zij jou ook.
En waarom zou zij boos worden? Jij lijkt te denken dat ze boos wordt om het afgepakte. Dat is raar. Want er blijft veel over én ze helpt jou. Daarbij is het meer dan een beetje gek dat ze niet zou snappen dat het niet oké is om een flirtcontact in stand te houden, waarbij jij wel het pijnlijke moet slikken én een spreekverbod erover krijgt.
Ik kan me voorstellen dat ze boos wordt omdat ze niets fout doet (waarbij flirten toestaan en als geheimpje met jou bespreken wel een heel vreemd feitje is in die onschuld), of boos wordt omdat ze baalt van zichzelf en haar gebrekkige closeheid met jou.
Al met al moet jij je gewoon niet zo druk maken om je zus. Die komt er heus wel, ook zonder individueel contact met jouw man. Waarschijnlijk is dat contact voor haar heel veel minder belangrijk dan jij denkt.
maandag 23 oktober 2023 om 16:08
Niemand is alleen maar een gever, dat blijkt maar weer. Jij vast ook niet. En dat moet ook niet. Je wijst ook niet je zus helemaal af, het gaat om een ontstane situatie.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:02Toch is mijn zus ook echt een gever. Zij gunt mij ook onwijs veel en is altijd erg met me begaan. Dus ik vind het heel belangrijk om haar met dezelfde liefde te behandelen en dat doe ik ook heel graag. Maar inderdaad denk ik wel dat ik in deze situatie op mijn strepen mag staan en haar eventuele boosheid bij haar moet laten.
Als er geen boosheid was in jullie gezin, waarom zou zus dan nu opeens wel boos worden?
maandag 23 oktober 2023 om 16:10
Haha, dit ben ik nu pas aan het leren. Dus dat je voelt dat ik het me nog niet eigen heb gemaakt: dat klopt helemaal.
maandag 23 oktober 2023 om 16:11
Dat je niet merkt dat je met je stalen neuzen op iemands teen bent gaan staan, wil niet zeggen dat je daar geen sorry voor kunt zeggen.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:07Ja, je zegt goede dingen. Ze heeft het niet doorgehad (maar dat neem ik haar niet kwalijk omdat ik mezelf vaak niet duidelijk uit) of ze vindt haar eigen gevoel in deze situatie belangrijker dan het mijne. Ze zal zeker vinden dat ze niets fout doet en dat begrijp ik. Maar ik moet me er inderdaad niet zo druk om maken.
Maar hoe iemand, zonder door te hebben dat dit niet leuk is, iemand anders (zusje nota bene) toevertrouwt dat diens man flirterig is met haar, dat is voor mij moeilijk te bevatten.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 23-10-2023 16:12
14.56% gewijzigd
maandag 23 oktober 2023 om 16:11
Ze heeft het niet doorgehad? Sorry, maar dat geloof ik niet. Ze had immers door dat de partner van haar zus met haar flirtte. Zo zelfs dat ze het nodig vond dit met jou te delen. Maar ze kon zelf niet bedenken dat dit gedrag van jouw man naar jou toe respectloos was? En ze vond het voorts nodig om dit contact voort te zetten..?! Ze kon dat niet bedenken en stond daar niet bij stil? Dat kan domweg niet…Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:07Ja, je zegt goede dingen. Ze heeft het niet doorgehad (maar dat neem ik haar niet kwalijk omdat ik mezelf vaak niet duidelijk uit) of ze vindt haar eigen gevoel in deze situatie belangrijker dan het mijne. Ze zal zeker vinden dat ze niets fout doet en dat begrijp ik. Maar ik moet me er inderdaad niet zo druk om maken.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 16:13
Klopt, ze zal niet altijd een gever zijn, maar meestal wel. En inderdaad reageert ze misschien wel niet boos. We gaan het meemaken.Susan schreef: ↑23-10-2023 16:05Ik vind dat helemaal niet rijmen met boosheid omdat jij je gevoel op de eerste plek zet, of boosheid omdat je je man voor jezelf houdt. Dat vind ik namelijk echt heel eisend overkomen, vooral dat eerste, alsof ze verwacht dat je haar gevoelens altijd voor laat gaan. Als ze je echt zoveel gunt, misschien reageert ze dan wel helemaal niet zo boos.
maandag 23 oktober 2023 om 16:14
Weet je TO, grenzen aangeven is soms best lastig en toch heel hard nodig. Jij blijft begrip hebben voor die ander, blijft het gedrag rechtvaardigen zelfs als mensen in jouw directe omgeving jou een rotstreek leveren of eigen gevoelens en ongepaste behoeftes laten prevaleren boven die van jou. Ik snap het echt niet.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 16:15
Precies.Baggal schreef: ↑23-10-2023 16:11Ze heeft het niet doorgehad? Sorry, maar dat geloof ik niet. Ze had immers door dat de partner van haar zus met haar flirtte. Zo zelfs dat ze het nodig vond dit met jou te delen. Maar ze kon zelf niet bedenken dat dit gedrag van jouw man naar jou toe respectloos was? En ze vond het voorts nodig om dit contact voort te zetten..?! Ze kon dat niet bedenken en stond daar niet bij stil? Dat kan domweg niet…
Ze weet ook echt wel dat ze dit bij zusje kan maken, die glimlacht wel mee.
Vervelend, maar vooral man zit hier ook erg fout.
maandag 23 oktober 2023 om 16:22
zakdoek schreef: ↑23-10-2023 15:04Dit heeft, naar mijn idee, met begrenzen te maken. (grenzen geven veiligheid)
Zodra je verzandt in iets op honderdduizend manieren te bekijken, dan spreekt daar voor mij een onbegrensdheid uit, die je verlamt. Want welke van die honderdduizend kies je dan?
Zo ook wat je schrijft over je eigen belang en het belang van anderen. Ook daar speelt begrenzing: jij bent verantwoordelijk voor jouw belang en die ander is verantwoordelijk voor zijn/haar belang. Als jij de verantwoordelijkheid van die ander ook naar jezelf trekt, ben je grensoverschrijdend bezig.
Bovendien maak je een ander klein: jij gaat voor de ander denken en zijn/haar belang op waarde schatten. Alsof die ander dat zelf niet kan. Wat geeft jou het recht de ander als een kind te behandelen?
Ik benoem het een beetje onvriendelijk, maar snap je wat je met je goede bedoelingen éigenlijk doet?
Dank je, goede woorden! Onbegrensdheid die verlamt inderdaad, dat klopt wel. En de verantwoordelijkheid van de ander naar mezelf toetrekken en daarmee grensoverschrijdend bezig zijn. Want ik denk dan voor de ander. Ja, wat goed gezegd! Dat is eigenlijk wel zo. Wat een inzicht.
Dus eigenlijk zit het zo dat ik al vroeg in ons huwelijk had mogen uitspreken naar mijn man en zus dat ik hun 1-op-1 afspraken niet fijn vond, dat mijn man en mijn zus vervolgens zouden bepalen wat ze daarmee deden, en ik naar aanleiding daarvan zou besluiten of ik me nog goed had gevoeld in mijn relatie of dat ik ermee was gestopt?
maandag 23 oktober 2023 om 16:23
Ja idd. Hele foute man (die totaal niet empathisch overkomt).
Ik vind flirten met anderen al onacceptabel gedrag. Laat staan met zijn voormalige liefje die ook nog eens je zus is. Wat zegt dit over jouw man en zijn motieven? Je vertrouwt hem, prima, maar alsnog vond hij dat dit kon?
Ik weet nog dat mijn man zijn ex vriendin (de eerste vriendin nadat zijn huwelijk sneuvelde) tegenkwam en in mijn bijzijn zei: “Oh A* so lovely to see you. You’re looking good.” Ik ben niet jaloers, maar vond dat echt niet oké - ook de manier waarop. En mijn man begreep dat wel meteen. Heeft verder ook geen contact met haar. Als hij haar exclusief was gaan opzoeken, was ik zeker met hem in conclaaf gegaan - WTF.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 16:25
Spirituele liefde viel in de jaren zeventig vooral gunstig uit voor mannen...Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 13:46Ik denk dat ik wel snel en duidelijk voel wat ik zelf het liefst zou willen, maar er zijn altijd meerdere belangen toch? Het gevoel van anderen is net zo belangrijk als dat van mezelf. Dat maakt dat ik me vaak afvraag of mijn visies kloppen. Ik heb best wat angsten, en van angsten is denk ik algemeen bekend dat je er niet altijd naar moet handelen. Vroeger heb ik cognitieve gedragstherapie gehad. Als je je gedachten omzet, wordt je gevoel soms ook weer anders. En ik heb veel gelezen over spirituele liefde, waarbij je voor totale vrijheid kunt gaan in je relatie, iets wat ik in theorie fantastisch vind. Dat maakt gevoelens/grenzen/communicatie zo ontzettend ingewikkeld, je kunt het op honderdduizend manieren bekijken.
Ars longa, vita brevis
maandag 23 oktober 2023 om 16:25
Ik denk dat in dit geval het niet het ‘grenzen aangeven’ is dat lastig is, maar grenzen herkennen.Baggal schreef: ↑23-10-2023 16:14Weet je TO, grenzen aangeven is soms best lastig en toch heel hard nodig. Jij blijft begrip hebben voor die ander, blijft het gedrag rechtvaardigen zelfs als mensen in jouw directe omgeving jou een rotstreek leveren of eigen gevoelens en ongepaste behoeftes laten prevaleren boven die van jou. Ik snap het echt niet.
Haar grenzen voelt ze wel, maar ze analyseert er overheen
maandag 23 oktober 2023 om 16:28
Ja een gever van waarschuwingen over jouw man, want ze is met je begaanLaat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:02Toch is mijn zus ook echt een gever. Zij gunt mij ook onwijs veel en is altijd erg met me begaan. Dus ik vind het heel belangrijk om haar met dezelfde liefde te behandelen en dat doe ik ook heel graag. Maar inderdaad denk ik wel dat ik in deze situatie op mijn strepen mag staan en haar eventuele boosheid bij haar moet laten.
. Zie je hoe neerbuigend dit klinkt? Ik zie jouw zus als iemand die stiekem genoot van de extra aandacht die jouw man aan haar schonk en het nog leuker vond om jou deelgenoot te maken hiervan. Een andere verklaring zie ik niet. Ik heb het echt al heel vaak geschreven (maar je lijkt er niet op in te -willen?- gaan): als een man, nota bene een partner van een vriendin van mij (ik heb geen zus) avances zou maken of met mij zou flirten dan zou ik niet meer exclusief met die man willen afspreken, want daar komt gedoe van, voelt niet fijn, is niet fair ten opzichte van die vriendin, mijn man, etc. Dat ligt dan toch in de rede..? 
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 16:30
Ja, dat zou kunnen. Maar zie ook mijn vorige post. Ik vind het contact tussen man en zus onbestaanbaar. Zelfs Stevie Wonder zou kunnen zien dat dit niet oké is bij wijze van spreken
.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 16:33
Oh echt ja, zijn er mannen die beter bij je zouden passen dan je eigen vent? Wat maakt dan dat je voor hem gekozen hebt, is dat iets fysieks?juliet64 schreef: ↑23-10-2023 12:22Ik vind dat vooral heel verstandelijk klinken. Hypothetisch gezien kan ik ook wel mannen bedenken die beter bij me zouden passen dan mijn eigen vent, maar daar ben ik niet op gevallen. En wat betreft die laatste zin; dat sluit niet uit dat ie gevoelens voor haar zou kunnen hebben.
Nee klopt, het sluit niet uit dat hij gevoelens voor haar zou kunnen hebben. Maar zijn gevoelens zijn voor zover ik weet al jaren over, al voordat hij en ik samen kwamen. Het gaat over een verliefdheid van een jaar of 10 geleden. Dus ik heb er alle vertrouwen in dat die gevoelens er niet meer zijn. Het blijft alleen een gevoelig punt. Als je ooit verliefd op iemand bent geweest en die verliefdheid is niet beantwoord, dan kan er (in mijn ogen) altijd nog een sparkel zijn.
maandag 23 oktober 2023 om 16:37
Met hypothetisch bedoelt ze denk ik dat het mannen zijn die ze nooit echt heeft ontmoet/met wie ze nooit een relatie heeft geha, maar dat die ongetwijfeld ergens rondlopen. Je kiest in die zin toch niet echt je man? Het is toch niet dat je een rijtje opties hebt en dan besluit: die kies ik om te trouwen, alsof je de prins van Assepoester bent die alle gegadigden op een bal uitnodigt en er dan eentje uitkiest?Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:33Oh echt ja, zijn er mannen die beter bij je zouden passen dan je eigen vent? Wat maakt dan dat je voor hem gekozen hebt, is dat iets fysieks?
Nee klopt, het sluit niet uit dat hij gevoelens voor haar zou kunnen hebben. Maar zijn gevoelens zijn voor zover ik weet al jaren over, al voordat hij en ik samen kwamen. Het gaat over een verliefdheid van een jaar of 10 geleden. Dus ik heb er alle vertrouwen in dat die gevoelens er niet meer zijn. Het blijft alleen een gevoelig punt. Als je ooit verliefd op iemand bent geweest en die verliefdheid is niet beantwoord, dan kan er (in mijn ogen) altijd nog een sparkel zijn.
Je wordt verliefd, krijgt een relatie, die relatie blijkt goed te zitten en lang te duren en daar komt dan een huwelijk uit voort. En dat kan best met iemand zijn van wie je heel veel houdt en die goed voor je is, maar met wie je ook heel erg kunt botsen of verschillen. Ik vind "wat maakt dat je voor hem gekozen hebt" een beetje raar klinken. Omdat dat de man is op wie je bent gevallen en met wie het dusdanig goed zat dat je met hem door wilde.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 23 oktober 2023 om 16:51
Ja precies dat! Je snapt 'm helemaal en je past 'm goed toe. Ik vind dat knap van je.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:22Dank je, goede woorden! Onbegrensdheid die verlamt inderdaad, dat klopt wel. En de verantwoordelijkheid van de ander naar mezelf toetrekken en daarmee grensoverschrijdend bezig zijn. Want ik denk dan voor de ander. Ja, wat goed gezegd! Dat is eigenlijk wel zo. Wat een inzicht.
Dus eigenlijk zit het zo dat ik al vroeg in ons huwelijk had mogen uitspreken naar mijn man en zus dat ik hun 1-op-1 afspraken niet fijn vond, dat mijn man en mijn zus vervolgens zouden bepalen wat ze daarmee deden, en ik naar aanleiding daarvan zou besluiten of ik me nog goed had gevoeld in mijn relatie of dat ik ermee was gestopt?
Blijft wel staan dat ik je kan verzekeren dat dit moeilijk is om in het dagelijks leven zomaar toe te passen. Daarom vind ik (relatie)therapie nog steeds een goed idee, daar word je echt niet minder van.
maandag 23 oktober 2023 om 16:54
1. Ik vind het überhaupt apart dat jouw zus en jouw man elkaar exclusief opzoeken.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 16:22[…]
Dus eigenlijk zit het zo dat ik al vroeg in ons huwelijk had mogen uitspreken naar mijn man en zus dat ik hun 1-op-1 afspraken niet fijn vond, dat mijn man en mijn zus vervolgens zouden bepalen wat ze daarmee deden, en ik naar aanleiding daarvan zou besluiten of ik me nog goed had gevoeld in mijn relatie of dat ik ermee was gestopt?
2. Dit geldt te meer nu jouw man verliefd was (is?) op jouw zus en het nodig vindt met haar te flirten en je zus het passend vindt om dit contact in stand te houden. It’s
3. Een ieder weet, althans behoort te weten dat dit gedrag vreemd is en onacceptabel naar jou toe. Ik vind het heel opvallend dat ze dit zelf niet hadden kunnen bedenken en zich niet realiseren hoe kwetsend dit voor jou is.
Eerlijk gezegd vind ik het gebrek aan inzicht in bovenstaande er wel blijk van geven dat je man en zus niet zo invoelend zijn en voorts dat je niet erg hoog op je man’s prioriteiten lijstje staat.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 16:59
Dat denk ik ook.dweedledee schreef: ↑23-10-2023 16:45Reken maar dat er een sparkel is, TO. Juist daarom wil hij waarschijnlijk steeds met je zus daten.
Mensen hebben het snel door als je jezelf als vaatdoek laat gebruiken en deze man maakt daar gewoon handig gebruik van lijkt het.Zodra to haar grenzen gaat aangeven zal het wel duidelijk worden of hij echt voor haar gaat,want iets zegt me dat die twee gewoon in het geniep verder gaan met afspreken.
maandag 23 oktober 2023 om 16:59
Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 11:54Wat een goede vraag. Ik denk door negatieve ervaringen die ik in het verleden heb opgedaan.
Ik moest terugdenken aan wat je eerder schreef dus ik heb je antwoord er even bij gezocht (ging over laag zelfbeeld).
Die ervaringen in het verleden, hadden die (ook) te maken met je zus?
En zijn jullie dertigers, veertigers, vijftigers of zestigers?
Man is plm. 10 jaar geleden erg verliefd geweest op je zus, maar waren zij toen tieners of waren zij beiden toen bijvoorbeeld al eind-veertigers?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
