Relaties
alle pijlers
Dieptepunt
maandag 25 december 2023 om 19:32
Lieve lezer,
Het is vandaag eerste kerstdag en voor het eerst in m’n leven ben ik alleen.
Afgelopen jaar heb ik na lang moed verzamelen mijn toxische relatie beëindigd waarin ik vreemdgaan had vergeven maar ik er mentaal aan onderdoor ging. Ook omdat hij veel kritiek op me had als ik kleine dingetjes verkeerd deed volgens hem. Deze relatie heeft tien jaar geduurd en mij mentaal gebroken.
Ik ben erg boos op mezelf dat ik zo lang heb gewacht met uit deze relatie stappen. Ik ben namelijk 39 en zou graag een kindje willen… mijn ex wilde sinds een paar jaar graag aan kinderen beginnen maar ik kon het niet omdat de relatie niet goed voelde. En in plaats van dat ik eruit ben gestapt, probeerde ik de relatie te redden. Ik weet nu dat die relatie niet te redden valt.
Ik weet nu niet wat ik moet… ik hoop in het nieuwe jaar een huisje te krijgen (woon nu bij m’n vader tijdelijk) maar ik vind het zo erg dat ik geen moeder ben. Het lijkt me ook sterk dat ik dit jaar nog iemand ontmoet waarmee het klikt en daar een kind mee kan krijgen. De meeste mannen van mijn leeftijd zijn ook bezet.
Met een donor lijkt me heel zwaar, ook omdat ik vier dagen werk en dit echt moet doen om mijn huis straks te kunnen blijven betalen.
Ik voel me verloren.
Ik weet even niet wat ik moet. Ik voel continu onrust.
Heeft iemand dit ook meegemaakt? Tips of wat dan ook zijn welkom. Denk dat ik dit ook gewoon van me af wilde schrijven. Ik ben nogal introvert dus ik praat er met vrienden ook niet echt over (wel een beetje hoor).
Liefs Eva
Het is vandaag eerste kerstdag en voor het eerst in m’n leven ben ik alleen.
Afgelopen jaar heb ik na lang moed verzamelen mijn toxische relatie beëindigd waarin ik vreemdgaan had vergeven maar ik er mentaal aan onderdoor ging. Ook omdat hij veel kritiek op me had als ik kleine dingetjes verkeerd deed volgens hem. Deze relatie heeft tien jaar geduurd en mij mentaal gebroken.
Ik ben erg boos op mezelf dat ik zo lang heb gewacht met uit deze relatie stappen. Ik ben namelijk 39 en zou graag een kindje willen… mijn ex wilde sinds een paar jaar graag aan kinderen beginnen maar ik kon het niet omdat de relatie niet goed voelde. En in plaats van dat ik eruit ben gestapt, probeerde ik de relatie te redden. Ik weet nu dat die relatie niet te redden valt.
Ik weet nu niet wat ik moet… ik hoop in het nieuwe jaar een huisje te krijgen (woon nu bij m’n vader tijdelijk) maar ik vind het zo erg dat ik geen moeder ben. Het lijkt me ook sterk dat ik dit jaar nog iemand ontmoet waarmee het klikt en daar een kind mee kan krijgen. De meeste mannen van mijn leeftijd zijn ook bezet.
Met een donor lijkt me heel zwaar, ook omdat ik vier dagen werk en dit echt moet doen om mijn huis straks te kunnen blijven betalen.
Ik voel me verloren.
Ik weet even niet wat ik moet. Ik voel continu onrust.
Heeft iemand dit ook meegemaakt? Tips of wat dan ook zijn welkom. Denk dat ik dit ook gewoon van me af wilde schrijven. Ik ben nogal introvert dus ik praat er met vrienden ook niet echt over (wel een beetje hoor).
Liefs Eva
maandag 25 december 2023 om 20:28
Ha Eva, de onrust snap ik: de angst om mogelijk nooit moeder te worden terwijl je dat graag wil en weet dat je biologische klok ook gewoon doortikt.
Aan een kind beginnen nu de basis niet sterk is, is lastig. En om iemand te leren kennen en dan vervolgens daar een kindje mee (proberen) vergt ook wat tijd en overwegingen. Je zou mogelijk eitjes kunnen laten invriezen (al is dat laat met 39 en bovendien een kostbare aangelegenheid). En het vervelende is dat je gewoon niet weet hoe lang je nog vruchtbaar bent: dat weet je pas wanneer je daadwerkelijk probeert om kinderen te krijgen. Ik heb dus buiten het mogelijk invriezen van eitjes geen wijze raad, maar wel een knuffel, want ik begrijp je overwegingen en je angst.
Aan een kind beginnen nu de basis niet sterk is, is lastig. En om iemand te leren kennen en dan vervolgens daar een kindje mee (proberen) vergt ook wat tijd en overwegingen. Je zou mogelijk eitjes kunnen laten invriezen (al is dat laat met 39 en bovendien een kostbare aangelegenheid). En het vervelende is dat je gewoon niet weet hoe lang je nog vruchtbaar bent: dat weet je pas wanneer je daadwerkelijk probeert om kinderen te krijgen. Ik heb dus buiten het mogelijk invriezen van eitjes geen wijze raad, maar wel een knuffel, want ik begrijp je overwegingen en je angst.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 25 december 2023 om 20:29
Ik heb er geen ervaring mee maar waarom zou je niet iemand kunnen vinden? Er zijn zat vrijgezelle mannen, ook met deze wens! Een goeie klik vinden is wel belangrijk natuurlijk.
Misschien kun je een datingsprofiel aanmaken? Rustig wat mannen leren kennen, als je de juiste treft weet je niet hoe snel het kan gaan.
Misschien kun je een datingsprofiel aanmaken? Rustig wat mannen leren kennen, als je de juiste treft weet je niet hoe snel het kan gaan.
maandag 25 december 2023 om 20:42
Lastig, gezien je leeftijd heb je niet veel tijd meer. Om te herstellen van een toxische relatie heb je tijd nodig, dat kan best moeilijk zijn.
Hoe zou je toekomstige partner eruit zien en hoe zou je samen met hem een kind willen opvoeden? Wil je huisje boompje beestje of zou je een latrelatie liever willen met de vader van je kind? Om teleurstellingen te voorkomen zou je dat heel duidelijk moeten weten en dit ook duidelijk in je datinglrofiel zetten.
Hoe zou je toekomstige partner eruit zien en hoe zou je samen met hem een kind willen opvoeden? Wil je huisje boompje beestje of zou je een latrelatie liever willen met de vader van je kind? Om teleurstellingen te voorkomen zou je dat heel duidelijk moeten weten en dit ook duidelijk in je datinglrofiel zetten.
Je richting is belangrijker dan je snelheid
maandag 25 december 2023 om 20:52
Even een ander uitgangspunt. Realiseer je dat deze corrupte wereld met een grote kans op een klimaatramp met nu 8 miljard en straks wellicht 10 miljard mensen en in Nederland alleen al 18 miljoen, geen goede toekomst is voor een kind.Baggal schreef: ↑25-12-2023 20:28Ha Eva, de onrust snap ik: de angst om mogelijk nooit moeder te worden terwijl je dat graag wil en weet dat je biologische klok ook gewoon doortikt.
Aan een kind beginnen nu de basis niet sterk is, is lastig. En om iemand te leren kennen en dan vervolgens daar een kindje mee (proberen) vergt ook wat tijd en overwegingen. Je zou mogelijk eitjes kunnen laten invriezen (al is dat laat met 39 en bovendien een kostbare aangelegenheid). En het vervelende is dat je gewoon niet weet hoe lang je nog vruchtbaar bent: dat weet je pas wanneer je daadwerkelijk probeert om kinderen te krijgen. Ik heb dus buiten het mogelijk invriezen van eitjes geen wijze raad, maar wel een knuffel, want ik begrijp je overwegingen en je angst.
Ja als man snap ik inderdaad niet de drang om moeder te worden, maar ik had ook vader willen worden, maar dat is niet gebeurd, maar heb een leuke vriendin. En ik ben nu achteraf blij dat ik geen kinderen heb.
En als je je minder druk maakt om het moederschap wat je wellicht niet krijgt, zul je een leuke man ontmoeten met een gezonde relatie.
maandag 25 december 2023 om 20:55
Als dit je dieptepunt is dan kan het vanaf nu alleen nog beter gaan.
Later kinderen krijgen is niet zo gek meer, heel misschien lukt het niet maar je kans is niet verkeken hoor. Mijn jongste werd geboren toen ik 41 was en erg anders dan de eerste was het niet.
Leef zo gezond mogelijk en ben lief voor jezelf. Je hebt veel te verwerken. Maar wie weet wat er nog op je pad komt.
Later kinderen krijgen is niet zo gek meer, heel misschien lukt het niet maar je kans is niet verkeken hoor. Mijn jongste werd geboren toen ik 41 was en erg anders dan de eerste was het niet.
Leef zo gezond mogelijk en ben lief voor jezelf. Je hebt veel te verwerken. Maar wie weet wat er nog op je pad komt.
Lorem Ipsum
maandag 25 december 2023 om 21:02
*niet quoten aub*
Een begrijpelijk gevoel, Eva. Vind het rot voor je.
Het is ook herkenbaar voor mij. Ik kan je mijn ervaring vertellen, al is dat misschien niet zoals jij het nu voelt.
Ik was ook eind dertig toen ik nog steeds niemand had gevonden waarmee het matchte. Ik had veel dates via relatiesites en zocht naar een potentiële vader. Maar het lukte maar niet.
Op het moment dat ik na vele jaren klaar was met daten en het zoeken losliet, kwam ik mijn huidige partner tegen. Al vrij snel wist ik dat hij geen kinderen wilde, hij had er immers ook al een operatie voor gehad. Wat moest ik nou doen? In het begin hoopte ik zelfs dat bij hem de boel weer aan elkaar gegroeid was en ik zwanger zou zijn.
Maar helaas. Het werd na een jaar wel duidelijk dat dit wensdenken was, geen realiteit. Moest ik dan maar op zoek naar een andere partner, terwijl deze man wel geschikt was voor mij? En dan? Was ik zelf (nog) wel vruchtbaar? En zou ik opnieuw een geschikte partner vinden, die dan ook nog een kinderwens heeft én vruchtbaar is?
Ik heb besloten bij hem te blijven, gelukkig te zijn met wat ik deel met hem en mijn kinderwens te laten varen.
Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik qua gezondheid wel al twijfels had, wist niet of mijn lichaam het aan zou kunnen. Dat maakte de beslissing wel iets makkelijker denk ik.
Wat ik wel uit ervaring weet, is dat wanneer je de focus legt op een potentiële vader, je mogelijk blind raakt voor de juiste partner. Dus ik hoop dat je open kunt blijven staan voor de liefde, los van je kinderwens.
Een begrijpelijk gevoel, Eva. Vind het rot voor je.
Het is ook herkenbaar voor mij. Ik kan je mijn ervaring vertellen, al is dat misschien niet zoals jij het nu voelt.
Ik was ook eind dertig toen ik nog steeds niemand had gevonden waarmee het matchte. Ik had veel dates via relatiesites en zocht naar een potentiële vader. Maar het lukte maar niet.
Op het moment dat ik na vele jaren klaar was met daten en het zoeken losliet, kwam ik mijn huidige partner tegen. Al vrij snel wist ik dat hij geen kinderen wilde, hij had er immers ook al een operatie voor gehad. Wat moest ik nou doen? In het begin hoopte ik zelfs dat bij hem de boel weer aan elkaar gegroeid was en ik zwanger zou zijn.
Maar helaas. Het werd na een jaar wel duidelijk dat dit wensdenken was, geen realiteit. Moest ik dan maar op zoek naar een andere partner, terwijl deze man wel geschikt was voor mij? En dan? Was ik zelf (nog) wel vruchtbaar? En zou ik opnieuw een geschikte partner vinden, die dan ook nog een kinderwens heeft én vruchtbaar is?
Ik heb besloten bij hem te blijven, gelukkig te zijn met wat ik deel met hem en mijn kinderwens te laten varen.
Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik qua gezondheid wel al twijfels had, wist niet of mijn lichaam het aan zou kunnen. Dat maakte de beslissing wel iets makkelijker denk ik.
Wat ik wel uit ervaring weet, is dat wanneer je de focus legt op een potentiële vader, je mogelijk blind raakt voor de juiste partner. Dus ik hoop dat je open kunt blijven staan voor de liefde, los van je kinderwens.
maandag 25 december 2023 om 21:10
Ik zou nu niet persé met de eerste man die je tegenkomt binnen dit en 2 jaar gelijk kinderen op de wereld zetten.
God weet hoe die relatie loopt en of je na 3 jaar nog bij elkaar bent als je in de beginperiode véél te snel wil gaan.
Eens je een eigen huis hebt en een beetje gesetteld bent zou ik op dit moment eerder alleenstaand ouderschap onderzoeken.
Of dingen zoals pleegzorg of weekendopvang als je ervoor openstaat.
God weet hoe die relatie loopt en of je na 3 jaar nog bij elkaar bent als je in de beginperiode véél te snel wil gaan.
Eens je een eigen huis hebt en een beetje gesetteld bent zou ik op dit moment eerder alleenstaand ouderschap onderzoeken.
Of dingen zoals pleegzorg of weekendopvang als je ervoor openstaat.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 25 december 2023 om 21:12
Niet lullig bedoeld maar je bent al geruime tijd over de 30-35 jaar, dus je zal vast al een aantal jaren over kinderen nagedacht hebben.
En nu ineens in je 40e levensjaar, vers uit een langdurige toxische relatie, zonder eigen plek om te wonen, moet het opeens nog gaan gebeuren?
Ik zou toch iemand zoeken om mee te praten, paar sessies met een therapeut of coach om je gevoelens te verwerken, dit klinkt een beetje als paniekvoetbal omdat je je verloren voelt na een lange relatie. Een kind krijgen is niet de oplossing voor dat gevoel.
En nu ineens in je 40e levensjaar, vers uit een langdurige toxische relatie, zonder eigen plek om te wonen, moet het opeens nog gaan gebeuren?
Ik zou toch iemand zoeken om mee te praten, paar sessies met een therapeut of coach om je gevoelens te verwerken, dit klinkt een beetje als paniekvoetbal omdat je je verloren voelt na een lange relatie. Een kind krijgen is niet de oplossing voor dat gevoel.
maandag 25 december 2023 om 21:21
Non-argument. Je boodschap is dus dat niemand meer moeder moet worden?creativeguy schreef: ↑25-12-2023 20:52Even een ander uitgangspunt. Realiseer je dat deze corrupte wereld met een grote kans op een klimaatramp met nu 8 miljard en straks wellicht 10 miljard mensen en in Nederland alleen al 18 miljoen, geen goede toekomst is voor een kind.
Ja als man snap ik inderdaad niet de drang om moeder te worden, maar ik had ook vader willen worden, maar dat is niet gebeurd, maar heb een leuke vriendin. En ik ben nu achteraf blij dat ik geen kinderen heb.
En als je je minder druk maakt om het moederschap wat je wellicht niet krijgt, zul je een leuke man ontmoeten met een gezonde relatie.
maandag 25 december 2023 om 21:29
maandag 25 december 2023 om 21:36
Ik denk dat jij je angst moet omarmen. Die is namelijk heel reëel. Je bent 39 en net uit een toxische relatie gestapt. Je kunt niet even halsoverkop moeder worden nu. Het is spijtig dat het zo loopt. Maar wees wel echt trots op jezelf. Jij koos ervoor om geen kind te krijgen in je toxische relatie. Dat is bewonderingswaardig voor een vrouw met een kinderwens en laat echt zien dat jij het belang van het kind voorop had staan. Je koopt er niks voor. Ik hoop alleen dat je mild kan zijn voor jezelf. Je hebt beperkt zeggenschap over hoe het vanaf nu gaat lopen. Daarom denk ik dat je moet gaan voor acceptatie van hoe het nu is en dat het misschien niet meer gaat gebeuren en dat het dan ook goed is. En wie weet wat de toekomst je toch gaat brengen.
maandag 25 december 2023 om 21:39
maandag 25 december 2023 om 22:28
Als je nu toch een baby zo krijgen, bijv. van een donor, heb je dan mensen om je heen (bijv. je vader?) die je af en toe zouden willen helpen de eerste jaren? Ik denk niet dat je huidige situatie uiteindelijk zo'n grote invloed zal hebben op hoe je kind opgroeit. Uiteindelijk zijn dat vaak heel andere dingen.
maandag 25 december 2023 om 22:47
In jou geval zou ik ook voor een donor gaan. Ook met een partner weet je nooit wat je aan diegene gaat hebben, vooral niet omdat er haast achter zit en je biologische klok tikt. Liever een (anonieme) donor dan straks vastzitten aan iemand die je kort kent en ontzettend tegenvalt, en met wie je dan toch een kind moet delen.
Doe dit alleen als verder alles stabiel is, financieel enz. En ga het niet als vervanging doen nu je gebroken bent door alles wat er in je relatie is gebeurd, jou herstel daarvan is het belangrijkste!
Doe dit alleen als verder alles stabiel is, financieel enz. En ga het niet als vervanging doen nu je gebroken bent door alles wat er in je relatie is gebeurd, jou herstel daarvan is het belangrijkste!
maandag 25 december 2023 om 23:00
Even een andere insteek: Praat met je vader ( of met je moeder als die nog in je leven is ). Kijk hoe zij tegen een kleinkind aankijken. Als ze je willen helpen met een kind en zelf ook genieten van een kleinkind dan zou je voor de donor optie kunnen gaan.
Een vriendin van me heeft volgens mij wel tien jaar met haar kind bij haar ouders gewoond, haar vader was helemaal gek met het kleinkind en zij kon gewoon werken en sparen voor haar eigen huis. Ik zou er ( heel eerlijk ) niet aan moeten denken hoor, maar voor haar werkte het. Misschien voor jou ook.
Een vriendin van me heeft volgens mij wel tien jaar met haar kind bij haar ouders gewoond, haar vader was helemaal gek met het kleinkind en zij kon gewoon werken en sparen voor haar eigen huis. Ik zou er ( heel eerlijk ) niet aan moeten denken hoor, maar voor haar werkte het. Misschien voor jou ook.
If you need a hug, give it to someone else.
maandag 25 december 2023 om 23:12
Wil je een kind of wil je die per se met een man erbij?
En dan maakt het ws niet uit welke man, want daar gaat op uitdraaien als je nu wel iemand gaat vinden qua daten, je kent elkaar dan niet zo lang en dan een kind willen maken.
Ik zou inzetten op alleen een kind proberen te krijgen. De relatie komt later wel weer.
En dan maakt het ws niet uit welke man, want daar gaat op uitdraaien als je nu wel iemand gaat vinden qua daten, je kent elkaar dan niet zo lang en dan een kind willen maken.
Ik zou inzetten op alleen een kind proberen te krijgen. De relatie komt later wel weer.
Jaja.
maandag 25 december 2023 om 23:47
Goedenavond Eva,
Zonder jou te kwetsen. Is het geen idee om eerst aan jezelf te werken?
Denk aan een eigen plekje te hebben in deze overspannen huizenmarkt en jezelf terug te vinden na deze lange relatie?
Ik ben een 37 jarige single. Dus iets jonger dan jij en ik dacht ook een kinderwens te hebben.
Na wat rekenwerk van mijn boekhouder zou ik er per maand een kleine €1000 op achteruit gaan. Dit door de opvang en halve dag minder willen werken.
Na deze rekensom ben ik anders naar de situatie gaan kijken. Het zorgeloze leven wat ik nu heb is gedaan.
Daarnaast ga je er vanuit dat je kind gezond is en jij de zwangerschap en bevalling zonder al te veel kleerscheuren overleeft.
Maar stel dat dat niet zo is? Heb jij het vangnet om je heen? Opa's en Oma's moeten ook 100 worden en het liefst in goede gezondheid.
Hebben jouw (ouders) vader daar zin, tijd en de energie nog voor?
Iedereen is tegenwoordig enkel bezig met zijn eigen hoofd boven water te houden. Vrouwen houden vandaag de dag zoveel ballen omhoog.
Wellicht is het vloeken in de kerk. Maar romantiseer je het beeld van een kind niet?
Hoe dan ook wens ik je veel wijsheid toe!
Duizendpoot.
Zonder jou te kwetsen. Is het geen idee om eerst aan jezelf te werken?
Denk aan een eigen plekje te hebben in deze overspannen huizenmarkt en jezelf terug te vinden na deze lange relatie?
Ik ben een 37 jarige single. Dus iets jonger dan jij en ik dacht ook een kinderwens te hebben.
Na wat rekenwerk van mijn boekhouder zou ik er per maand een kleine €1000 op achteruit gaan. Dit door de opvang en halve dag minder willen werken.
Na deze rekensom ben ik anders naar de situatie gaan kijken. Het zorgeloze leven wat ik nu heb is gedaan.
Daarnaast ga je er vanuit dat je kind gezond is en jij de zwangerschap en bevalling zonder al te veel kleerscheuren overleeft.
Maar stel dat dat niet zo is? Heb jij het vangnet om je heen? Opa's en Oma's moeten ook 100 worden en het liefst in goede gezondheid.
Hebben jouw (ouders) vader daar zin, tijd en de energie nog voor?
Iedereen is tegenwoordig enkel bezig met zijn eigen hoofd boven water te houden. Vrouwen houden vandaag de dag zoveel ballen omhoog.
Wellicht is het vloeken in de kerk. Maar romantiseer je het beeld van een kind niet?
Hoe dan ook wens ik je veel wijsheid toe!
Duizendpoot.
duizendpoot86 wijzigde dit bericht op 26-12-2023 00:22
6.97% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
