Dieptepunt

25-12-2023 19:32 53 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve lezer,
Het is vandaag eerste kerstdag en voor het eerst in m’n leven ben ik alleen.

Afgelopen jaar heb ik na lang moed verzamelen mijn toxische relatie beëindigd waarin ik vreemdgaan had vergeven maar ik er mentaal aan onderdoor ging. Ook omdat hij veel kritiek op me had als ik kleine dingetjes verkeerd deed volgens hem. Deze relatie heeft tien jaar geduurd en mij mentaal gebroken.

Ik ben erg boos op mezelf dat ik zo lang heb gewacht met uit deze relatie stappen. Ik ben namelijk 39 en zou graag een kindje willen… mijn ex wilde sinds een paar jaar graag aan kinderen beginnen maar ik kon het niet omdat de relatie niet goed voelde. En in plaats van dat ik eruit ben gestapt, probeerde ik de relatie te redden. Ik weet nu dat die relatie niet te redden valt.

Ik weet nu niet wat ik moet… ik hoop in het nieuwe jaar een huisje te krijgen (woon nu bij m’n vader tijdelijk) maar ik vind het zo erg dat ik geen moeder ben. Het lijkt me ook sterk dat ik dit jaar nog iemand ontmoet waarmee het klikt en daar een kind mee kan krijgen. De meeste mannen van mijn leeftijd zijn ook bezet.
Met een donor lijkt me heel zwaar, ook omdat ik vier dagen werk en dit echt moet doen om mijn huis straks te kunnen blijven betalen.

Ik voel me verloren.

Ik weet even niet wat ik moet. Ik voel continu onrust.

Heeft iemand dit ook meegemaakt? Tips of wat dan ook zijn welkom. Denk dat ik dit ook gewoon van me af wilde schrijven. Ik ben nogal introvert dus ik praat er met vrienden ook niet echt over (wel een beetje hoor).

Liefs Eva
Alle reacties Link kopieren Quote
Zaramorad schreef:
25-12-2023 23:00
Even een andere insteek: Praat met je vader ( of met je moeder als die nog in je leven is ). Kijk hoe zij tegen een kleinkind aankijken. Als ze je willen helpen met een kind en zelf ook genieten van een kleinkind dan zou je voor de donor optie kunnen gaan.

Een vriendin van me heeft volgens mij wel tien jaar met haar kind bij haar ouders gewoond, haar vader was helemaal gek met het kleinkind en zij kon gewoon werken en sparen voor haar eigen huis. Ik zou er ( heel eerlijk ) niet aan moeten denken hoor, maar voor haar werkte het. Misschien voor jou ook.
Ze kunnen wel willen maar als TO 40 is zullen die mensen ook wel de 70 aantikken en het wellicht niet aankunnen om structureel met een kleinkind belast te worden. Vind het ook nogal wat om dat van je bejaarde ouders te vragen.

Zou eerder eens bedenken wat je een kind te bieden hebt in deze steeds rottigere wereld. Zeker als je het geen vader kunt bieden en jezelf ook al behoorlijk op leeftijd bent. Misschien kun je je aanbieden voor pleegzorg als je eenmaal je leven weer op de rit hebt en een woning hebt. Dat kun je ook op weekend basis doen zodat je gewoon kunt blijven werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb geen tips of advies, maar hoop dat al je wensen uit mogen komen :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
25-12-2023 21:23
Klinkt misschien cru maar als je 40 bent is de kans op een kind minimaal. Wil je ooit een kind, begin dan nu.
Dit is wel heel negatief hoor... het duurt meestal langer voordat je zwanger wordt.. maar minimaal is echt niet het goede woord voor een 39-42 jarige.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eva1984 schreef:
25-12-2023 19:32
Het is vandaag eerste kerstdag en voor het eerst in m’n leven ben ik alleen.

Afgelopen jaar heb ik na lang moed verzamelen mijn toxische relatie beëindigd waarin ik vreemdgaan had vergeven maar ik er mentaal aan onderdoor ging. Ook omdat hij veel kritiek op me had als ik kleine dingetjes verkeerd deed volgens hem. Deze relatie heeft tien jaar geduurd en mij mentaal gebroken.

Ik begrijp je kinderwens, ik vind het heel erg te complimenteren dat ondanks dat je nog niet uit de relatie kon stappen je toch niet voor een kind gegaan bent in die toxische situatie. Dat maakt dat je nu nog geen moeder bent, maar wel het kind dat je wilde hebt beschermd tegen een heel ongezonde situatie.

Ondanks je leeftijd zou ik nu niet alsnog overhaast te werk gaan. Je bent mentaal gebroken, logisch na 10 jaar toxische relatie. Daar zul je van moeten bijkomen en van moeten herstellen, dat kost tijd. Neem die tijd. Verwerk hoe alles gelopen is, wat je meegemaakt hebt, welke keuzes je gemaakt hebt, leer hoe je het anders wil doen en beter voor jezelf zorgt en je grenzen bewaakt. Dat is al een hele weg op zich.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey TO, ik was 35 toen ik mijn toxic relatie van 8 jaar uitmaakte. Om die kinderwens. Ik heb hard aan mezelf gewerkt en na 9 maanden kwam ik mijn grote liefde tegen.
Toen ik 37 was, raakte ik zwanger maar ik verloor het kindje met een miskraam. Daarna lukte het niet meer. Nu ben ik 39 en bezig met IVF. Alle seinen staan op groen, maar garanties heb je nooit.

Als ik in jouw schoenen had gestaan, was ik nu zeker donorschap gaan onderzoeken. Iedereen die hier over praktische bezwaren als opvang en inkomen praat; die kan je oplossen. Maar de vraag is: wil je graag kinderen (en hoe graag) of wil je graag kinderen met iemand? Daten op je 39e met een urgente kinderwens is sowieso geen goed idee; koppel je wens los van een eventuele partner. Dat legt er veel teveel druk op, zeker in het begin (overigens: zouden stiefkinderen voor jou ook kunnen?).

Misschien ligt er nu teveel op je bord om direct te beginnen met je kinderwens, daarom zeg ik: onderzoek je opties. Geef jezelf 3-4 maanden om een nieuw huis te vinden. Lees en onderzoek ondertussen of een donor iets voor je is. Misschien kan eitjes invriezen ook, maar wellicht ben je daar al vrij laat mee.

Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wow, wat goed dat je de relatie hebt beëindigd. Je gunt jezelf meer. Die stap gaat je zoveel opleveren. Nu eerst maar even bijkomen zou ik denken. troost jezelf, zoek hulp, aanspraak gezelligheid, whatever...zelf zorg en nog eens zelfzorg.

Eerst bijkomen dan nieuw perspectief. Je kinderwens is legitiem en begrijpelijk. De kansen zijn beperkt maar zeker niet onmogelijk. Mijn toxic relatie duurde 11 jaar .. jij was sneller dan ik dus.

Je zult verbaasd zijn over je emotionele herstel en veerkracht ( als je alle contact verbreekt).
Dan kun jij de uitdaging van je kinderwens makkelijk aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ps: dieptepunt.....dat betekent dat je je goed kan afzetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je zo'n sterke kinderwens hebt, ga er dan voor. Het is nu of nooit, straks is het te laat. En dan heb je de rest van je leven spijt. Sterkte met je besluit!
keep_smiling123 wijzigde dit bericht op 21-01-2024 16:59
Reden: Less is more
63.46% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Een donorkind is niet van vandaag op morgen geregeld.

Wacht niet tot je hersteld ben van je breuk. Schrijf je in bij klinieken, herstellen (de basis) kan tijdens de wachttijd.

Als er tegen de tijd dat je aan de beurt bent nog twijfels voor je zijn dwingt niemand je om door te zetten.

Met een klein netwerk gaat het bij ons best goed als BAMgezin. Goed genoeg om er heel gelukkig mee te zijn :)

Nu met de eerste de beste een relatie voor een kind lijkt me een recept voor ellende.
(Je kan evt ook co-ouderschap met een homostel overwegen)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben een man, dus geen ervaring met doner kinderen. Maar ik zou je wel adviseren om eerst jou eigen leven weer op de rit te krijgen, en alles een plekje geven van hetgeen je hebt meegemaakt. Misschien dat je wel alvast wat informatie kan inwinnen over wat doner kinderen nu precies inhoudt en alles wat daarbij komt kijken. Mooi om te zien dat je z'n sterke kinderwens hebt, maar maak geen overhaaste beslissingen. Een kind is niet voor even, maar voor altijd.
Denk goed na over je motivatie, je emotionele en financiële aspecten en wees bewust van de mogelijke uitdagingen.

Zou zelf ook nog graag een 2e kind willen, maar wordt lastig zonder partner. Begrijp de "tijdsdruk" van jou dan ook volkomen. En dan is het voor jou nog confronterender aangezien jij nog geen kind hebt en een vrouw bent...
Wel dapper van je dat je de beslissing hebt genomen om een punt achter de relatie te zetten, hoe moeilijk dit ook is.

Succes in ieder geval, en volg vooral jou gevoel....
Alle reacties Link kopieren Quote
CarpeDiem schreef:
26-12-2023 09:17
Ben een man, dus geen ervaring met doner kinderen. Maar ik zou je wel adviseren om eerst jou eigen leven weer op de rit te krijgen, en alles een plekje geven van hetgeen je hebt meegemaakt. Misschien dat je wel alvast wat informatie kan inwinnen over wat doner kinderen nu precies inhoudt en alles wat daarbij komt kijken. Mooi om te zien dat je z'n sterke kinderwens hebt, maar maak geen overhaaste beslissingen. Een kind is niet voor even, maar voor altijd.
Denk goed na over je motivatie, je emotionele en financiële aspecten en wees bewust van de mogelijke uitdagingen.

Zou zelf ook nog graag een 2e kind willen, maar wordt lastig zonder partner. Begrijp de "tijdsdruk" van jou dan ook volkomen. En dan is het voor jou nog confronterender aangezien jij nog geen kind hebt en een vrouw bent...
Wel dapper van je dat je de beslissing hebt genomen om een punt achter de relatie te zetten, hoe moeilijk dit ook is.

Succes in ieder geval, en volg vooral jou gevoel....


Met 39 is die tijd er niet helaas.
De twee trajecten paralel laten lopen is logischer. Natuurlijk moet je ook je mentale gezondheid en kwetsbaarheid in de gaten houden, maar afwachten is niet aan te raden.

En idd, nog niet gezegd. Wat goed dat je in die relatie geen kind hebt gekregen en bent weggegaan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Superknap dat je deze beslissing hebt genomen om weg te gaan bij je ex, zeker met deze kinderwens in gedachten. Maar ik denk dat het wel goed is om eerst jezelf mentaal weer op de rit te krijgen. Ik snap dat je leeftijd je bang maakt, maar nu zonder huis een kind krijgen in deze mentale status lijkt mij ook geen pretje.
-April- schreef:
25-12-2023 21:29
Dit ja. Als ik TO was zou ik helemaal geen tijd besteden aan daten maar gewoon voor een kind van een donor gaan


In TO’s nog wankele positie is dat helemaal niet zo verstandig. Als ze dan perse een kind wil èn 4 dagen moet werken om een leven te kunnen bekostigen, èn nog wat mentaal werk te doen heeft na de relatie, dan is een co-ouderschap mogelijk een stabielere optie. Meer mensen die van kind houden en het grootbrengen - en meer tijd en vrijheid voor TO om aan haar eigen leven en welzijn te werken

Wat iemand eerder al suggereerde, een paar gesprekken met een professional om de situatie waar ze uitkomt goed te verwerken en mentaal zo sterk mogelijk te zijn, zou daarbij wel heel verstandig zijn.
anoniem_65b253ea3814e wijzigde dit bericht op 26-12-2023 10:03
4.32% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat kind is er niet over 9 maanden.
Het is voor evt toekomstig kind zeker belangrijk dat er 'aan jezelf gewerkt wordt'. Maar echt. Met 39 kan je het 1 niet op het ander laten wachten. En als er tegen de tijd dat het op insemineren /ivf starten aankomt nog niet stabiel genoef gaat kan je stoppen.

Maar wacht er niet op.

En to, nogmaals, wees heel trots op jezelf! En lief voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Eva,
Niet boos zijn op jezelf. Kennelijk was je eerder niet sterk genoeg of gewoon nog niet zover eruit te stappen. Nu wel.
Een kinderwens kan je op veel manieren invullen en ook op jongere leeftijd is het geen garantie dat je een kind kunt krijgen. Inderdaad is de kans biologisch gezien nu veel kleiner. Je zou ook kunnen denken aan een pleegkind of adoptiekind. Of misschien krijg je ooit een nieuwe relatie met een man die al een kind heeft en vorm je op die manier een fijn gezin.
Op welke manier er ooit wel of niet een kind in je leven zal komen, zowel voor jezelf als voor dat eventuele kind is het van belang te helen. Om patronen die in je eerdere relatie speelden te kennen en te verwerken wat er gebeurd is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hej Eva,

Goed dat er geknipt werd in deze toxische relatie!

40 is op zich geen onoverkomelijke leeftijd, maar medische opvolging zal sowieso wel nodig zijn gezien er inderdaad toch een ietsjes hoger risico is op medische zaken, maar er zijn genoeg vrouwen die het deden.

Ik zou zelf in jouw situatie het relationele loskoppelen van de kinderwens. Als je deze blijft verbinden kan het zo zijn dat de focus heel snel gaat liggen op een kind op de wereld zetten, met de chronometer mentaal in het achterhoofd, dat is misschien niet de leukste startpositie in een prille relatie. Het kan voor de partner misschien nogal 'functioneel dienend' overkomen.

Ik begrijp wel dat het leuker is om alles mooi te laten groeien, kindje met een ideale partner. Maar beeldt je ook een scenario in dat je gelukkig bent met een kindje, en dat daarna een partner op beeld komt. Er zijn genoeg warme mensen die open staan om te starten in een nieuwe relatie waarbij de partner al een kindje had.

Misschien kan 2024 voor jou een kanteljaar worden, dat je de sprong echt waagt. Nog eens 2 of 3 jaar wachten kan misschien net iets te veel van het goede zijn, ik ken vrouwen die midden de 40 zijn en om medische redenen niet meer kunnen, of waarbij het steeds minder verantwoord wordt.

Ga voor je dromen, een voor een.
wijstoen wijzigde dit bericht op 26-12-2023 12:49
6.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
-Rosings- schreef:
26-12-2023 10:00
Dat kind is er niet over 9 maanden.
Het is voor evt toekomstig kind zeker belangrijk dat er 'aan jezelf gewerkt wordt'. Maar echt. Met 39 kan je het 1 niet op het ander laten wachten. En als er tegen de tijd dat het op insemineren /ivf starten aankomt nog niet stabiel genoef gaat kan je stoppen.

Maar wacht er niet op.

En to, nogmaals, wees heel trots op jezelf! En lief voor jezelf.
Dit ja. En niet alles moet (of kan) perfect in orde zijn voor het kind er is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou als tip willen meegeven: ga op zoek naar een kliniek bij jou in de buurt of waar je je goed bij voelt. Meld je alvast aan.
Meestal zijn er toch wel enkele maanden wachttijd, dan kun je in de tussentijd beginnen met je herstel.
Bij de intake krijg je een lichamelijk onderzoek, en dan kunnen ze je vertellen hoe je kansen zijn voor een eventuele zwangerschap.

Vanuit daar kun je verder kijken.

Heel veel succes. Als je dit traject in wil gaan, zou ik niet te lang wachten. Hopelijk krijg je snel een huisje. Uiteindelijk komt alles goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
PotloodMolen schreef:
27-12-2023 10:26
Ik zou als tip willen meegeven: ga op zoek naar een kliniek bij jou in de buurt of waar je je goed bij voelt. Meld je alvast aan.
Meestal zijn er toch wel enkele maanden wachttijd, dan kun je in de tussentijd beginnen met je herstel.
Bij de intake krijg je een lichamelijk onderzoek, en dan kunnen ze je vertellen hoe je kansen zijn voor een eventuele zwangerschap.

Vanuit daar kun je verder kijken.

Heel veel succes. Als je dit traject in wil gaan, zou ik niet te lang wachten. Hopelijk krijg je snel een huisje. Uiteindelijk komt alles goed.
Dit lijkt me een goed idee ja.

Maar kom eerst eens tot jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Knuffel en een compliment dat je uit die relatie bent gestapt.

Heb je een idee hoe je jóúw patronen gaat doorbreken? Heb je professionele hulp? Heb je inzicht in die patronen, wat ze zijn en waar ze vandaan komen?
Alle reacties Link kopieren Quote
-Rosings- schreef:
26-12-2023 10:00
Dat kind is er niet over 9 maanden.
Het is voor evt toekomstig kind zeker belangrijk dat er 'aan jezelf gewerkt wordt'. Maar echt. Met 39 kan je het 1 niet op het ander laten wachten. En als er tegen de tijd dat het op insemineren /ivf starten aankomt nog niet stabiel genoef gaat kan je stoppen.

Maar wacht er niet op.

En to, nogmaals, wees heel trots op jezelf! En lief voor jezelf.
Volledig mee eens. Je hebt gewoon de luxe niet om eerst aan jezelf te werken en dan nog een kind te willen maken.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Baggal schreef:
27-12-2023 17:41
Volledig mee eens. Je hebt gewoon de luxe niet om eerst aan jezelf te werken en dan nog een kind te willen maken.


Het probleem is… als TO er niet zo jofel uitkomt en er is al een kind, dan heeft dat er best last van. Terwijl ze nu vrij is en alles op alles kan zetten om een huis te vinden en haar eigen leven weer op de rit te krijgen, voordat ze de volgende stap zet en haar kinderwens verder gaat uitzoeken.
Baggal schreef:
27-12-2023 17:41
Volledig mee eens. Je hebt gewoon de luxe niet om eerst aan jezelf te werken en dan nog een kind te willen maken.


Ik zie het anders. Je hebt gewoon de luxe niet om aan een kind te beginnen vóórdat je jezelf op de rit hebt.

Ben heel verbaasd over de adviezen hier.
Alle reacties Link kopieren Quote
In een ander topic kent een TO een kerel die het wel heel graag zonder bescherming doet, nou weet ik niet of je zijn genen echt moet willen maar ze zijn kennelijk erg beschikbaar....
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Rabarber schreef:
27-12-2023 19:57
Ik zie het anders. Je hebt gewoon de luxe niet om aan een kind te beginnen vóórdat je jezelf op de rit hebt.

Ben heel verbaasd over de adviezen hier.
Nou inderdaad. Een kind is een enorme verantwoordelijkheid, het is geen hobbyprojectje.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven