Dochter accepteert nieuwe vriend niet

14-05-2024 20:44 354 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik zit ergens mee en weet niet meer wat ik eraan kan doen. 2 jaar geleden ben ik gescheiden. Dit is op een zo normaal mogelijke manier gegaan. Mijn dochter is toen wel naar een andere stad verhuist plus andere school. Ze was toen 4 jaar. Ik en mijn ex-man hebben co ouderschap. Dit verloopt vriendschapelijk. Nu heb ik al weer anderhalf jaar een nieuwe vriend. Mijn dochter, van nu 6. Ziet mijn nieuwe vriend 2x per week. Dan eet hij ook mee en blijft slapen. Dit is wel rustig opgebouwd, blijven slapen was het eerste jaar geen sprake van. Mijn dochter zegt elke keer dat ze niet wil dat hij komt, en ze hem nooit meer wil zien. Ze vertelt niet waarom. Wat ze wel eens vertelt is dat er dan minder met haar gepraat word. Maar hier letten wij extra goed op! Dagjes uit is met zijn 3en gewoon gezellig en gaat goed. Maar ik word hier zo verdrietig van. Wat zou ik hieraan kunnen doen?

Alvast bedankt!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 16-05-2024 11:41
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
YAEL-X schreef:
16-05-2024 11:13
Als het aan hem lag woonden we allang samen en waren we verloofd. Hij weet natuurlijk wel dat dat nog lang niet kan. Maar ooit is dit ook mijn toekomstbeeld.
Tja. Dat lijkt op dit moment niet bepaald aan te sluiten bij het tempo van jouw dochter. Zouden jullie er beiden mee kunnen dealen dat dit nog jaren op zich zou kunnen laten wachten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een mooie reacties, Epicureo en Bastubo :heart:
Dankjewel :heart:

Zijn kinderen weten overigens wel dat ik besta. Ze vragen hem ook wel eens wat over mij. Over wat we gedaan hebben enzo. Maar heel belangrijk ben ik gewoon niet in hun leven. Net als dat hun papa ook wel eens gaat sporten of een baan heeft. Prima. Zij hoeven daar verder niets mee. En als ze toch meer willen weten krijgen ze een eerlijk antwoord. Op hun tempo/ initiatief dus. En gelukkig past dat alles tot nu toe perfect in hoe wij het willen hebben samen.
Alle reacties Link kopieren Quote
YAEL-X schreef:
15-05-2024 20:41
Dit soort reacties doen best wel pijn. Ik had dit ook niet zo gewild. Ik ben benieuwd wat jouw advies is. Gewoon volledig mijn vriend uit het leven van mijn dochter halen? Blijkbaar vinden de meeste die reageren dat de oplossing. Als het moet doe ik dat. Ik had alleen een beetje hoop op andere adviezen. Ik zit er natuurlijk ook anders in. Ik wil mijn vriend niet opgeven. Van buitenstaanders word er helder naar gekeken.

Ik vind deels dat je te snel gegaan bent (vooral in het eerste jaar), maar ik vind het fijn om te lezen dat je ook wel echt naar je dochter probeert te luisteren. Je hebt het eerder al een keer teruggeschroefd en daarna vroeg ze weer naar hem, ik snap dat je toen weer bent gaan opbouwen.

Waar ik denk dat de druk zit is dat vooral je vriend maar ook jij een plaatje in zijn/jouw hoofd heeft/hebt van hoe het eruit moet komen te zien (een wensplaatje). Daarvoor moet dochter hem leuk vinden want het doel is dat vriend meer deel van het gezin uit kan gaan maken en waarschijnlijk ook intrekt. Die druk voel jij vanuit je vriend en je dochter voelt dat vanuit jullie. Niet bewust, ze zal het niet kunnen duiden, maar ze voelt het wel. Juist door die druk is er niet genoeg ontspanning in/over de situatie.

Ik denk dat jij eens heel goed bij jezelf na moet gaan hoe je hierin staat en mee omgaat en het dan ook heel duidelijk met je vriend zult moeten bespreken. Dat er geen druk meer mag liggen op die momenten samen met je dochter. En dat je ook heel erg goed moet nadenken hoe haalbaar/levensvatbaar jullie relatie is als je vriend al lang verder had willen zijn en daar misschien ook niet goed ontspannen in kan zijn of worden. Want je dochter voelt die druk hè, vanuit hem, evenals zijn teleurstelling (en natuurlijk uit hij die niet direct naar haar, maar het zal wel voelbaar zijn voor haar).
Alle reacties Link kopieren Quote
YAEL-X schreef:
15-05-2024 23:53
Hij wist het natuurlijk wel maar heeft zich erop verkeken. Wat ik best wel snap. Hij heeft het er moeilijk mee. Andersom zou ik het er ook moeilijk mee hebben. Ik zie het niet als een rode vlag. Hij zou wel meer helpende kunnen zijn, maar aan de andere kan snap ik het echt wel. Dit is ook echt het enige punt dat spanning en discussies is onze relatie geeft. Het is lastig. Ik zou wel willen dat hij meer begrip had. Mja, hij is zelf geen kids gewend. Ik vind dit wel jammer, maar het hierop stoppen niet nodig.

Oei, ik lees dit nu pas maar dit vind ik dus echt een hele rode vlag. En je zegt: hierop stoppen is niet nodig. Maar dit is dus juist waar ik op doelde met mijn vorige reactie: jouw dochter krijgt dit écht mee. Natuurlijk hebben jullie die discussies niet in haar bijzijn, maar dan nóg krijgt ze dit mee. Niet op bewust niveau, maar ze voelt het echt wel. Dit vind ik dus juist ontzettend zorgelijk en is waarschijnlijk een héél grote oorzaak waarom je dochter er moeite mee heeft. Ik zou dit echt veel serieuzer gaan nemen, hoe verdrietig je dat ook vindt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het allemaal wel heel snel nu al weer aan verloven denken.

Je ex is blijkbaar de ergste persoon die er bestaat, maar een paar jaar voor je scheiding was hij nog leuk genoeg om een kind mee te maken.

Hoe goed ken je deze man nu eigenlijk na 1,5 jaar? Je kind heeft op haar 6de zo veel meegemaakt. Het is best een teken aan de wand dat hij daar zo maar over heen wil walsen en de discussie daar over aan gaat met jou, dat hij zijn teleurstelling zo laat blijken. Het siert hem niet.

Waar gaat dat gedram toe leiden als je wel samenwoont en op weg bent naar huwelijk nr 2?
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
16-05-2024 08:59

Dit klinkt als iemand die zelf geen ouder is en het simpelweg niet gaat snappen en accepteren dat je dochter altijd op nr 1 staat. En niet alleen nu, maar de rest van je leven. Als ik heel eerlijk ben zou dit voor mij wel een reden zijn om de relatie te stoppen. Ik heb dit om me heen ook vaak mis zien gaan om deze reden. Het klinkt ook alsof jij te hard je best aan het doen bent om zijn kant te snappen en dat gaat ten koste van je dochter.
Dat is een onzinnige generalisatie. Ik ben zelf geen ouder en snap het prima en draag dat vanaf het begin ook actief uit naar mijn partner. Ben zelf ook kind geweest. Er zijn veel 'kinderloze' mensen die niet kiezen voor een relatie met iemand met kinderen - ik zou er zelf ook minder vlot aan begonnen zijn als kinderen nog heel jong zijn en zeker niet zo snel na een scheiding - en dat is hun goed recht, natuurlijk. Evenals mensen die er wél voor kiezen. Ik vind wel dat de vriend van TO hier op z'n minst wat naïef in klinkt en dat hij met zijn ongenoegen beter eerst eens goed op zijn eigen keuze kan reflecteren in plaats van het bij TO 'over de schutting te gooien'. Zo komt het op mij althans wel over.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Pekka123 schreef:
16-05-2024 12:47
Ik vind het allemaal wel heel snel nu al weer aan verloven denken.

Je ex is blijkbaar de ergste persoon die er bestaat, maar een paar jaar voor je scheiding was hij nog leuk genoeg om een kind mee te maken.

Hoe goed ken je deze man nu eigenlijk na 1,5 jaar? Je kind heeft op haar 6de zo veel meegemaakt. Het is best een teken aan de wand dat hij daar zo maar over heen wil walsen en de discussie daar over aan gaat met jou, dat hij zijn teleurstelling zo laat blijken. Het siert hem niet.

Waar gaat dat gedram toe leiden als je wel samenwoont en op weg bent naar huwelijk nr 2?
Ik denk nog niet aan verloven. Maar ik weet dat mijn vriend al zover is. We hebben daarover gesproken en hij snapt ook dat dat nog lang kan duren. Maar ooit is dat ook hoe ik het voor me zie.

Mijn ex is een geweldige vent! Heb hier geen slecht woord over hem gezegd, behalve dan dat hij als vader niet echt betrokken was. Wat ook klopt. Hij had al jaren een affaire, waarvoor hij ook weg is gegaan. Dit heeft daarna nog maar 3 maand geduurd en had daarna ook veel spijt. We gaan nu heel leuk en vrienschappelijk met elkaar om.

De rest van je bericht ga ik vanavond ook goed met mijn vriend bespreken. Hopelijk heeft hij begrip.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
16-05-2024 12:35
Oei, ik lees dit nu pas maar dit vind ik dus echt een hele rode vlag. En je zegt: hierop stoppen is niet nodig. Maar dit is dus juist waar ik op doelde met mijn vorige reactie: jouw dochter krijgt dit écht mee. Natuurlijk hebben jullie die discussies niet in haar bijzijn, maar dan nóg krijgt ze dit mee. Niet op bewust niveau, maar ze voelt het echt wel. Dit vind ik dus juist ontzettend zorgelijk en is waarschijnlijk een héél grote oorzaak waarom je dochter er moeite mee heeft. Ik zou dit echt veel serieuzer gaan nemen, hoe verdrietig je dat ook vindt.
Ik denk dat jij in dit bericht, en je vorige helemaal gelijk hebt! Bedankt voor het inzicht. Ik ga vanavond een goed gesprek met vriend aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
YAEL-X schreef:
16-05-2024 11:13
Als het aan hem lag woonden we allang samen en waren we verloofd. Hij weet natuurlijk wel dat dat nog lang niet kan. Maar ooit is dit ook mijn toekomstbeeld.
Zijn verlangen en de realiteit liggen wel heel ver uit elkaar. Ik krijg de indruk dat dat het verschil te groot is voor hem. Misschien moet het even bezinken en ik weet uit ervaring dat je samen kunt groeien in een nieuwe realiteit binnen je relatie. Maar dan zal je vriend zichzelf wel een beetje moeten kunnen redden met dit gegeven. Hij klinkt echter als het type voor wie een relatie zo snel mogelijk zo veel mogelijk samen doen en leven is. Dan wordt het lastig, vrees ik.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie hebben door deze verdeling een normaal date-leven ook wel heel moeilijk gemaakt. Werkte jij altijd al alleen de weekenden? Nu kan jij niet makkelijk afspreken met vriend maar dat geldt voor je ex natuurlijk ook. Tenzij hij oppas regelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wil je nieuwe partner ook eigen kinderen TO?

Ik denk dat veel mensen hier op het forum kunnen beamen dat het aangaan van een nieuwe relatie na een scheiding, of het aangaan van een relatie met iemand die al kinderen heeft, soms ook betekent dat samenwonen, trouwen, en samen (nog meer) kinderen krijgen er gewoon niet inzit.

Dat was voor mij en zeker mijn vriend ook een omslag hoor. Als je verliefd bent dan wil je toch vaak gewoon zoveel mogelijk samen zijn en het voelt dan fijn om stappen te kunnen gaan nemen zoals samenwonen enzo. Ik heb me na een tijdje gewoon neergelegd bij het feit dat we dit niet gaan doen zolang de kinderen thuis wonen. Dat was/is soms best lastig, want de wens is er heus wel en 2 huizen is ook echt niet ideaal. Maar het geeft ook veel rust terug dat we daar niet over na hoeven te denken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar ga je dit leven uberhaupt op de lange termijn volhouden? Het klinkt alsof je je in duizend stukjes probeert te verdelen, om op alle vlakken de perfecte ex/moeder/werknemer/partner te zijn. Dat lijkt me echt doodvermoeiend. Is dat het niet voor jou?

Ik zie als grootste oplossing eigenlijk een andere verdeling met de vader van je kind. Want los van de problemen met je huidige relatie: ik denk dat dit jou teveel kost, deze verdeling. Jouw hele leven is eromheen gebouwd dat je ex zijn weekenden kan hebben. Daardoor heb jij zo'n werkschema, daardoor mag je kind niet naar de opvang. Als jij een leuk weekend met haar in het vooruitzicht zou hebben, zou je ook makkelijker haar op donderdag en vrijdag naar de BSO laten gaan.

Ik zou lekker kappen met iemand faciliteren die zelf schijnbaar niet wil bewegen. Of komt deze regeling voort uit dat jij wilde verhuizen, weg van de gezamenlijke woonplaats?
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
15-05-2024 21:23
Laat gaan, er zijn genoeg dingen die veel belangrijker zijn om je druk over te maken.

Als je in je kist ligt heb je liever "Goede moeder" op je grafsteen dan "Goede speller"

Spreek voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
16-05-2024 14:29
Wil je nieuwe partner ook eigen kinderen TO?

Geen echte wens. En met mij ook niet meer mogelijk helaas. Dus geen uitbereiding in de toekomst.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
16-05-2024 14:32
Maar ga je dit leven uberhaupt op de lange termijn volhouden? Het klinkt alsof je je in duizend stukjes probeert te verdelen, om op alle vlakken de perfecte ex/moeder/werknemer/partner te zijn. Dat lijkt me echt doodvermoeiend. Is dat het niet voor jou?

Ik zie als grootste oplossing eigenlijk een andere verdeling met de vader van je kind. Want los van de problemen met je huidige relatie: ik denk dat dit jou teveel kost, deze verdeling. Jouw hele leven is eromheen gebouwd dat je ex zijn weekenden kan hebben. Daardoor heb jij zo'n werkschema, daardoor mag je kind niet naar de opvang. Als jij een leuk weekend met haar in het vooruitzicht zou hebben, zou je ook makkelijker haar op donderdag en vrijdag naar de BSO laten gaan.

Ik zou lekker kappen met iemand faciliteren die zelf schijnbaar niet wil bewegen. Of komt deze regeling voort uit dat jij wilde verhuizen, weg van de gezamenlijke woonplaats?
Ik ben inderdaad naar een andere stad verhuisd, maar mijn ex ook. Toen we nog samen waren werkte ik ook het weekend, en hij doordeweeks. Dit zodat we geen opvang nodig zijn. Dit hebben we dus eigenlijk gewoon zo gehouden. Mijn ex wil dochter niet doordeweeks, want wil geen opvang en wil/kan haar ook niet naar school brengen vanwege werk. Het is ook doodvermoeiend. Maar weet ook niet echt hoe ik het anders moet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
YAEL-X schreef:
16-05-2024 15:15
Ik ben inderdaad naar een andere stad verhuisd, maar mijn ex ook. Toen we nog samen waren werkte ik ook het weekend, en hij doordeweeks. Dit zodat we geen opvang nodig zijn. Dit hebben we dus eigenlijk gewoon zo gehouden. Mijn ex wil dochter niet doordeweeks, want wil geen opvang en wil/kan haar ook niet naar school brengen vanwege werk. Het is ook doodvermoeiend. Maar weet ook niet echt hoe ik het anders moet doen.
Zoals de halve wereld het doet. Gewoon je kind naar school brengen. Idioot dat ie dat niet wil natuurlijk. En er is helemaal niks mis met een paar dagen opvang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat dacht je er van om tegen je ex te zeggen dat jij niet meer in het weekend wilt werken en er dus een andere oplossing moet komen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
15-05-2024 07:54
de wereld niet, maar haar huis wel, haar moeder wel

dat is de mooiste boodschap die je een kind mee kan geven
Dat mama onvoorwaardelijk voor haar kiest

en nuances daarin, komen wel als ze 26 is
Uhm nee, dat ook niet. Ik ben moeder maar mijn leven en ons huis draait niet om mijn kinderen hoor. Ik heb mezelf nog en mijn man en mijn eigen ouders. Die hebben allemaal ook recht op mijn aandacht. Ik bepaal de verdeling hiervan, niet mijn kinderen
Alle reacties Link kopieren Quote
Mariejan schreef:
16-05-2024 15:26
Wat dacht je er van om tegen je ex te zeggen dat jij niet meer in het weekend wilt werken en er dus een andere oplossing moet komen?
Hij wil het niet, was bij de scheiding al besproken. Is verder niet over te praten. Nu zou ik dat misschien wel kunnen doordrukken. Maar dat word er allemaal niet gezelliger op dus dat hou mij tegen. Ga ik over nadenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
YAEL-X schreef:
16-05-2024 15:15
Ik ben inderdaad naar een andere stad verhuisd, maar mijn ex ook. Toen we nog samen waren werkte ik ook het weekend, en hij doordeweeks. Dit zodat we geen opvang nodig zijn. Dit hebben we dus eigenlijk gewoon zo gehouden. Mijn ex wil dochter niet doordeweeks, want wil geen opvang en wil/kan haar ook niet naar school brengen vanwege werk. Het is ook doodvermoeiend. Maar weet ook niet echt hoe ik het anders moet doen.
Als je gaat scheiden, dan veranderen er nu eenmaal dingen. En kun je niet meer vasthouden aan hoe het daarvoor was. Dus er zijn ouders die hun werkdagen anders (moeten) indelen, minder of juist meer gaan werken, de opvang anders moeten regelen, wat vaker thuiswerken. Etc. Hij kan het wel niet willen, die opvang, maar dit klinkt ook niet gezond. Oók voor dochter niet, want ik vind het best ver gaan dat hij haar op maandagochtend om zes uur (!) bij jou brengt. Da's niet echt een normale tijd voor een kind om de deur uit te moeten, toch? Geen lekker uitgerust begin van de schoolweek voor haar.
Je lijkt je wel erg makkelijk te plooien naar alles en iedereen. Ik zie het je zelfs in je reacties in dit topic doen. Dat is toch geen haalbaar verhaal voor jou?
Alle reacties Link kopieren Quote
vivapimpelmees schreef:
16-05-2024 15:20
Zoals de halve wereld het doet.
Nee hoor, misschien de mensen met een kantoorbaan van 9 tot 5 maar ik ken heel veel mensen die om half 7 of zelfs nog vroeger beginnen en dus onmogelijk hun kind naar school/bso kunnen brengen.
granny71 wijzigde dit bericht op 16-05-2024 15:41
3.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar TO, hoe kun je nu nooit een weekend met je kind kunnen doorbrengen?
Ik snap dat het voor jou zelf niet veel uitmaakt, aangezien je door de week werkt, en dat dingen anders waren toen je dochter nog echt klein was, maar ze gaat nu naar school. Je kunt nooit samen een weekend weg, dagje naar een event/pretpark (behalve op een studiedag), nooit uitslapen en samen een ochten lummelen. Verjaardagen worden vaak in het weekend gevierd etc. Vind je dat geen gemis?
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
16-05-2024 15:33
Als je gaat scheiden, dan veranderen er nu eenmaal dingen. En kun je niet meer vasthouden aan hoe het daarvoor was. Dus er zijn ouders die hun werkdagen anders (moeten) indelen, minder of juist meer gaan werken, de opvang anders moeten regelen, wat vaker thuiswerken. Etc. Hij kan het wel niet willen, die opvang, maar dit klinkt ook niet gezond. Oók voor dochter niet, want ik vind het best ver gaan dat hij haar op maandagochtend om zes uur (!) bij jou brengt. Da's niet echt een normale tijd voor een kind om de deur uit te moeten, toch? Geen lekker uitgerust begin van de schoolweek voor haar.
Je lijkt je wel erg makkelijk te plooien naar alles en iedereen. Ik zie het je zelfs in je reacties in dit topic doen. Dat is toch geen haalbaar verhaal voor jou?
Zijn werk begint om 6:30. Dus ook met opvang moet dochter helaas zo vroeg de deur uit, en opvang vinden vanaf die tijd is niet zo simpel. Als ik doordeweeks zou gaan werken moet ik opvang vinden tot 23 uur. Dit is natuurlijk ook niks! Het is allemaal gewoon lastig. Dan zou ik een andere baan moeten zoeken. Maar ik verdien nu genoeg met alleen het weekend. Maar ga hier over nadenken. Zijn gewoon geen simpele keuzes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Taskmaster schreef:
16-05-2024 14:45
Spreek voor jezelf.
Dat doe ik ook.
Als je je spellingskwaliteiten belangrijker vindt dan een goede moeder zijn dan is er iets goed mis met je prioriteiten.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven