Relaties
alle pijlers
Door samenwonen een saai klaagvriendje
zaterdag 29 september 2007 om 19:08
Mijn vriend en ik zijn een halfjaar geleden gaan samenwonen. Hij moest daarvoor een flink eind van zijn werk vandaan gaan wonen. In eerste instantie was ik 'm heel dankbaar dat hij helemaal mijn kant op kwam. Maar inmiddels ben ik hem er helemaal niet meer dankbaar voor.
Hij klaagt week in, week uit over zijn lange dagen met reistijd en dat hij zo moe is. Elke avond, elk weekend wil hij alleen maar slapen of op de bank hangen. Ik zorg elke dag dat er een bord warm eten staat als hij thuiskomt, dat er genoeg boodschappen zijn, etc. Maar zelf heb ik ook een baan van vijf, zes dagen in de week. Dus de irritatie wordt bij mij steeds groter omdat meneer constant zeurt, terwijl ik het ook gewoon heel druk heb. Als ik dan in het weekend vraag of hij misschien eens boodschappen wil doen of een stofzuiger door het huis wil halen, is het huis te klein. En als we bezoek hebben, moet ik alles uit de kast halen om het gezellig te houden, want meneer zit er alleen een beetje bij te hangen. Zelf ergens op bezoek gaan is er niet eens meer bij. Als ik alleen dingen onderneem krijg ik weer het verwijt dat ik nooit tijd voor hem vrij maak... maar ik haat op de bank hangen en niks doen, ik wil gewoon lekker bezig zijn.
Ik heb het gehad met het samenwonen. Hoe krijg ik hem van de bank af en zorg ik dat hij ook weer iets in positieve zin gaat toevoegen aan onze relatie?
Hij klaagt week in, week uit over zijn lange dagen met reistijd en dat hij zo moe is. Elke avond, elk weekend wil hij alleen maar slapen of op de bank hangen. Ik zorg elke dag dat er een bord warm eten staat als hij thuiskomt, dat er genoeg boodschappen zijn, etc. Maar zelf heb ik ook een baan van vijf, zes dagen in de week. Dus de irritatie wordt bij mij steeds groter omdat meneer constant zeurt, terwijl ik het ook gewoon heel druk heb. Als ik dan in het weekend vraag of hij misschien eens boodschappen wil doen of een stofzuiger door het huis wil halen, is het huis te klein. En als we bezoek hebben, moet ik alles uit de kast halen om het gezellig te houden, want meneer zit er alleen een beetje bij te hangen. Zelf ergens op bezoek gaan is er niet eens meer bij. Als ik alleen dingen onderneem krijg ik weer het verwijt dat ik nooit tijd voor hem vrij maak... maar ik haat op de bank hangen en niks doen, ik wil gewoon lekker bezig zijn.
Ik heb het gehad met het samenwonen. Hoe krijg ik hem van de bank af en zorg ik dat hij ook weer iets in positieve zin gaat toevoegen aan onze relatie?
zaterdag 29 september 2007 om 19:14
Ik snap je irritatie goed. Hij heeft een keuze gemaakt en heeft daar iets voor op moeten geven, maar op een gegeven moment moet het over zijn met het gejammer erover.
Je post geeft heel duidelijk weer hoe je er over denkt. Laat hem die tekst een lezen, misschien opent dat zijn ogen?
Aan de andere kant; hij is toch ook voor zijn plezier met jou gaan samenwonen? Hoe kan het dan dat hij geen plezier heeft? Daar moet een reden voor zijn. Heimwee, voelt hij zich niet thuis in jou huis? Vraag het hem! Kan me niet voorstellen dat hij nu zo geniet van het samenwonen....
Dus; praat erover met je vriend en geef duidelijk aan wat je dwars zit. Laat ook maar weten dat het zo niet hoeft voor jou maar dat je graag wilt werken aan het anders doen samen. En vraag hoe hij het graag het liefst zou zien.
Je post geeft heel duidelijk weer hoe je er over denkt. Laat hem die tekst een lezen, misschien opent dat zijn ogen?
Aan de andere kant; hij is toch ook voor zijn plezier met jou gaan samenwonen? Hoe kan het dan dat hij geen plezier heeft? Daar moet een reden voor zijn. Heimwee, voelt hij zich niet thuis in jou huis? Vraag het hem! Kan me niet voorstellen dat hij nu zo geniet van het samenwonen....
Dus; praat erover met je vriend en geef duidelijk aan wat je dwars zit. Laat ook maar weten dat het zo niet hoeft voor jou maar dat je graag wilt werken aan het anders doen samen. En vraag hoe hij het graag het liefst zou zien.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 september 2007 om 18:33
Ik ken dit verschijnsel wel. Hij gebruikt deze relatie nu als luie stoel. En daar heb jij dus geen zin in. En terecht. Verder kan ik me alleen maar aansluiten bij Poezewoes. Praat erover, luister naar hem en ga voor jezelf na of je het zo wil. Relaties zijn er om het leven leuker en gezelliger te maken. En is dit leuk en gezellig???? Succes met je keuze.
zondag 30 september 2007 om 21:14
Ik ben het met poezewoes en manonna eens, relaties zijn er om het leven leuker te maken. Hij heeft een keuze gemaakt, dat is zeker, maar hij heeft die keuze ZELF gemaakt; jij hebt hem niet gedwongen, dus het is niet eerlijk als hij jou (indirect) ervan de schuld geeft (en doordat hij de hele tijd loopt te zeuren, voel jij je rot, dat is niet eerlijk)...
Hoelang moet hij reizen? Kan hij niet een baan dichter bij huis nemen/zoeken ? Of kunnen jullie niet dichter bij zijn baan in de buurt gaan wonen?
Hoe dan ook, het beste is om te praten, en nog belangrijker, om tot een oplossing te komen want dit is natuurlijk niet fijn voor je vriend, en zeker niet voor jou!
Succes!
Hoelang moet hij reizen? Kan hij niet een baan dichter bij huis nemen/zoeken ? Of kunnen jullie niet dichter bij zijn baan in de buurt gaan wonen?
Hoe dan ook, het beste is om te praten, en nog belangrijker, om tot een oplossing te komen want dit is natuurlijk niet fijn voor je vriend, en zeker niet voor jou!
Succes!
woensdag 3 oktober 2007 om 15:46
Ik zou het hem bij de eerstvolgende gelegenheid dat hij klaagt recht op de man af vragen. Aangeven dat dit voor jou ook niet het idee is van samenwonen en wat jullie er samen aan kunnen gaan doen. En iig niet continu voor zijn natje en droogje zorgen terwijl jij zelf ook veel werkt/weg bent. Gelijke monniken gelijke kappen hoor. Hou hem maar een spiegel voor.
woensdag 3 oktober 2007 om 15:48
Hij lijkt me eigenlijk wel vermoeider dan wat normaal is, misschien heeft hij last van een ziekte? Vermoeidheidsziektes komen ontzettend veel voor in deze tijd van slechte voeding en te weinig beweging (de duidelijke oorzaken zijn nog niet boven tafel).
Het klinkt mij in de oren alsof je vriend echt niet goed in zijn vel zit.
Is een depressie misschien een mogelijkheid?
Was je vriend voordat jullie samenwoonde ook altijd zo moe? Wilde hij toen ook niks ondernemen?
Misschien is het verstandig als je vriend eens hulp gaat zoeken voor zijn vermoeidheidsklachten?
Het klinkt mij in de oren alsof je vriend echt niet goed in zijn vel zit.
Is een depressie misschien een mogelijkheid?
Was je vriend voordat jullie samenwoonde ook altijd zo moe? Wilde hij toen ook niks ondernemen?
Misschien is het verstandig als je vriend eens hulp gaat zoeken voor zijn vermoeidheidsklachten?
anoniem_40386 wijzigde dit bericht op 03-10-2007 15:49
Reden: ter nuance
Reden: ter nuance
% gewijzigd
woensdag 3 oktober 2007 om 16:16
Mijn vriend heeft jarenlang op en neer moeten reizen voor werk, en werd daar ook doodmoe van. Wij zijn gaan samenwonen toen hij ook een baan in mijn stad kon krijgen (daarvoor was het een weekendgebeuren). Na een lange dag werk EN NS was mijn vriend meestal ook niet tot veel meer in staat dan koken en neerploffen- nu gaan we hardlopen, naar concerten... etc. Ik denk dat het begrijpelijk is dat hij er moe van is, maar dat hij aan de andere kant ook de neiging heeft om daar in te blijven hangen- alsof hij de hele tijd van jou wil horen 'wat ben je toch een schat dat je ondanks die afstand bij mij bent gaan wonen'. Ik zou er ook de kriebels van krijgen, en ik hoop dat hij zelf op een gegeven moment gaat zien dat het geen zin heeft om eeuwig te klagen over het gevolg van een keuze die hij zelf gemaakt heeft.
Misschien helpt het om te vragen wat er moet veranderen zodat hij weer wat levendiger wordt. Meer indirect zou zijn om zelf gewoon heel actief te zijn, misschien dat hij de hint wel begrijpt. Hoe permanent zijn jullie banen? Wij hebben 'geluk' met steeds tijdelijke posities, wat wel maakt dat we dus in dezelfde stad konden gaan werken toen zijn aanstelling afliep. Is het huis van jou of van jullie allebei? Koop/huur?
scienza
Misschien helpt het om te vragen wat er moet veranderen zodat hij weer wat levendiger wordt. Meer indirect zou zijn om zelf gewoon heel actief te zijn, misschien dat hij de hint wel begrijpt. Hoe permanent zijn jullie banen? Wij hebben 'geluk' met steeds tijdelijke posities, wat wel maakt dat we dus in dezelfde stad konden gaan werken toen zijn aanstelling afliep. Is het huis van jou of van jullie allebei? Koop/huur?
scienza
woensdag 3 oktober 2007 om 16:27
Hoi Appelientje,
Ik snap dat het vervelend en ook behoorlijk belastend voor je is dat er zoveel werk op jou neerkomt, terwijl vriendje blijft klagen. Die negativiteit kun jij er ook niet bij hebben, als je t al zo druk hebt. Van de andere kant is een hoop reistijd ook heel zwaar. Als je echt urenlang onderweg bent, 's ochtends en 's avonds, is dat enorm slopend en hou je nauwelijks tijd en energie over voor andere dingen. Ik kan me voorstellen dat dat enorm zwaar voor hem is.
Ik zou geen 'trucjes' inzetten, maar de situatie open met hem bespreken. Ga er echt een keer voor zitten en denk samen na over hoe het anders kan. Zo is het voor jullie allebei niet leuk en als er niets verandert, kan het je uiteindelijk zelfs je relatie kosten omdat jullie alleen nog maar vervelende dingen delen. Je kunt samen op zoek naar oplossingen. Hij een andere baan is 1 optie, maar hij of jij minder werken, voor een paar uurtjes in de week een hulp inhuren voor het schoonmaken, boodschappen laten bezorgen etc. kan ook net dat beetje ruimte geven. Zodat jullie samen je vrije tijd met leuke dingen kunnen invullen. Uiteindelijk werk je om te leven, en niet andersom...
groetjes, Poes.
Ik snap dat het vervelend en ook behoorlijk belastend voor je is dat er zoveel werk op jou neerkomt, terwijl vriendje blijft klagen. Die negativiteit kun jij er ook niet bij hebben, als je t al zo druk hebt. Van de andere kant is een hoop reistijd ook heel zwaar. Als je echt urenlang onderweg bent, 's ochtends en 's avonds, is dat enorm slopend en hou je nauwelijks tijd en energie over voor andere dingen. Ik kan me voorstellen dat dat enorm zwaar voor hem is.
Ik zou geen 'trucjes' inzetten, maar de situatie open met hem bespreken. Ga er echt een keer voor zitten en denk samen na over hoe het anders kan. Zo is het voor jullie allebei niet leuk en als er niets verandert, kan het je uiteindelijk zelfs je relatie kosten omdat jullie alleen nog maar vervelende dingen delen. Je kunt samen op zoek naar oplossingen. Hij een andere baan is 1 optie, maar hij of jij minder werken, voor een paar uurtjes in de week een hulp inhuren voor het schoonmaken, boodschappen laten bezorgen etc. kan ook net dat beetje ruimte geven. Zodat jullie samen je vrije tijd met leuke dingen kunnen invullen. Uiteindelijk werk je om te leven, en niet andersom...
groetjes, Poes.
woensdag 3 oktober 2007 om 20:12
Als een vermoeidheidsziekte of depressie kan worden uitgesloten (kan jij en/of deskundige beter beoordelen dan ik, ken hem niet), dan poeh wat irritant. Ik woon ook samen met mn vriend, het is nu dat ie ziek is dat ik de afgelopen week ongeveer alles gedaan heb in het huishouden, maar normaal vind ik dat huishoudelijke taken gewoon enigszins eerlijk verdeeld moeten worden. We leven niet meer in de jaren 50 en jij hebt ook een fulltime baan!
Ik snap dat hij lang reist, en dat jij daarom wel iets meer voor je rekening kan nemen, maar wat uit je verhaal blijkt slaat natuurlijk nergens op, dat ie boos wordt als jij een keer om hulp vraagt. Klinkt als een verwende puber bij mama thuis..
Als het zo is dus, dat hij de luie puber speelt, is het hoog tijd voor een Goed Gesprek. Waarbij jullie om de tafel gaan zitten en waarbij jullie goed de zaken gaan doorspreken, waarbij jij op een rustige en redelijke manier je onvrede over de huidige situatie uit, en waarbij jullie samen kijken naar een goede oplossing.
Ik snap dat hij lang reist, en dat jij daarom wel iets meer voor je rekening kan nemen, maar wat uit je verhaal blijkt slaat natuurlijk nergens op, dat ie boos wordt als jij een keer om hulp vraagt. Klinkt als een verwende puber bij mama thuis..
Als het zo is dus, dat hij de luie puber speelt, is het hoog tijd voor een Goed Gesprek. Waarbij jullie om de tafel gaan zitten en waarbij jullie goed de zaken gaan doorspreken, waarbij jij op een rustige en redelijke manier je onvrede over de huidige situatie uit, en waarbij jullie samen kijken naar een goede oplossing.
woensdag 3 oktober 2007 om 21:18
Lijkt mij helemaal geen leuke relatie. En dat al zo snel nadat hij bij je is komen wonen. Lijkt alsof voor hem alles meer een last is dan dat hij gelukkig is met de situatie. Wil je wel met zo iemand samenwonen?
In het verleden heb ik ook dingen in een relatie geaccepteerd waarvan ik nu denk - waarom in hemelsnaam? Want zijn gedrag kan hij misschien een poosje aanpassen na een "Goed Gesprek", maar zijn karakter verandert niet en daar komt zijn huidige gedrag toch uit voort. Ik zou volkomen afknappen op zo iemand. Dan zou ik nog liever hebben dat hij weer naar zijn eigen woonplaats teruggaat en een andere manier vinden om het afstands probleem op te lossen - misschien kan jij bij hem gaan wonen, maar ja, wie weet hangt hij ook dan alleen maar op de bank en steekt hij geen vinger uit in het huishouden. Je kunt natuurlijk ook denken: ok, deze relatie werkt niet, ik pas. Kan nu nog makkelijker dan over 3 jaar, dan wordt het alleen maar moeilijker.
In het verleden heb ik ook dingen in een relatie geaccepteerd waarvan ik nu denk - waarom in hemelsnaam? Want zijn gedrag kan hij misschien een poosje aanpassen na een "Goed Gesprek", maar zijn karakter verandert niet en daar komt zijn huidige gedrag toch uit voort. Ik zou volkomen afknappen op zo iemand. Dan zou ik nog liever hebben dat hij weer naar zijn eigen woonplaats teruggaat en een andere manier vinden om het afstands probleem op te lossen - misschien kan jij bij hem gaan wonen, maar ja, wie weet hangt hij ook dan alleen maar op de bank en steekt hij geen vinger uit in het huishouden. Je kunt natuurlijk ook denken: ok, deze relatie werkt niet, ik pas. Kan nu nog makkelijker dan over 3 jaar, dan wordt het alleen maar moeilijker.
woensdag 3 oktober 2007 om 21:23
woensdag 3 oktober 2007 om 21:30
Ik heb ook een behoorlijke reistijd qua woon werkverkeer en ik kan je vertellen dat je van het reizen soms echt doodmoe wordt. Ik doe ook regelmatig weinig anders dan een beetje bankhangen n lezen op een doordeweekse avond.
Dus wat dat betreft begrijp ik je vriend wel.
Ik denk ook dat hij behoorlijk wat heeft opgegeven en dat het hem waarschijnlijk allemaal hartstikke tegenvalt. Ik denk dat hij ook niet voor de lol moe en sjaggerijnig is. Neemt niet weg dat ie er iets mee moet, hij zal zichzelf een schop onder de kont moeten geven, eventueel met behulp van jou.
Vraag of hij het wel naar z'n zin heeft en zonee waarom niet. Doe dat niet op het moment dat jullie al op elkaar lopen te vitten, doe dat op een rustig moment. En probeer niet al te aanvallend te klinken, de vraag op zich is al confronterend genoeg.
Dus wat dat betreft begrijp ik je vriend wel.
Ik denk ook dat hij behoorlijk wat heeft opgegeven en dat het hem waarschijnlijk allemaal hartstikke tegenvalt. Ik denk dat hij ook niet voor de lol moe en sjaggerijnig is. Neemt niet weg dat ie er iets mee moet, hij zal zichzelf een schop onder de kont moeten geven, eventueel met behulp van jou.
Vraag of hij het wel naar z'n zin heeft en zonee waarom niet. Doe dat niet op het moment dat jullie al op elkaar lopen te vitten, doe dat op een rustig moment. En probeer niet al te aanvallend te klinken, de vraag op zich is al confronterend genoeg.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 4 oktober 2007 om 08:46
Ja, uit een goed gesprek kan ook blijken dat de oplossing is dat het niet werkt. Ook kan blijken dat een andere woonplaats de keuze wordt, dat hangt van hun af.
Uit de tekst die ik hier lees zou ik ook behoorlijk afknappen op het klaagvriendje. Maar TO heeft natuurlijk meer informatie die wij niet weten die belangrijk is bij het doen besluiten of een oplossing proberen te vinden nog de moeite waard is of niet.
Misschien was het saaie klaagvriendje voor al dit gedoe wél een leuk gezellig vriendje, en is het mogelijk dat hij dankzij een goede oplossing weer de oude wordt.
Het hangt er een beetje van af hoe goed/sterk de basis van een relatie is, hoeveel leuke dingen en gevoelens je ervan krijgt, om te kunnen beoordelen of het de moeite waard is om ervoor te vechten of niet.
donderdag 4 oktober 2007 om 10:05
Ik weet niet of dit met een depressie te maken heeft. Mijn partner en ik reizen momenteel allebei zo'n 20 uur per week, maken dagen van 10 uur, en ook wij zijn 's avonds nergens meer toe in staat. We moeten alles in het weekend doen, en dat levert óf een onwijs druk weekend op, of een echt bijtrekweekend met veel slapen en hangen.
Alleen wij hebben er voor gekozen om dan ook te verhuizen...
