Doorstart relatie na vreemdgaan partner?

15-04-2021 11:40 149 berichten
Graag zou ik jullie vragen om mee te denken.

Ik ben er pas achter gekomen dat mijn partner al een paar maanden vreemdgaat. Hij had het net met haar 'uitgemaakt' en besloten dat hij mij toch leuker vond... en toen kwam ik er dus achter..
Ik was een soort van verbijsterd/vernederd/woedend. En ik had het totaal niet aan zien komen/niet verwacht. Een paar jaar geleden ging hij ook al eens vreemd (toen ook zelf ontdekt) en na veel moeite/energie/hulp weer samengekomen. Alleen ik had toen wel 1 voornemen gemaakt, dit nooit meer, ik laat me niet meer zo vernederen.
Ik kan me op dit moment werkelijk niet voorstellen dat we hier uit gaan komen. Ik ben nature echter heel vergevingsgezind, vaak een handige eigenschap, maar nu niet denk ik. Hij heeft heel veel spijt en hoopt dat ik de deur niet definitief dichtgooi. Ik heb tijd voor bezinning gevraagd. Wie is er samengebleven na zoiets, en hoe heb je dat gedaan?

(de enige reden dat ik hier nu over nadenk is vanwege het feit dat we kinderen/pleegkinderen hebben en dat ik me heel erg verantwoordelijk voel voor het effect van mijn keuze op hun leven)
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 13:00
om te reageren op de post van kokoro;
ik wil dit niet. ik wil geen partner die me bedriegt en niet een goed gesprek kan voeren. die wegloopt voor moeilijke dingen. die me niet steunt in moeilijke tijden. (ik ben een hele tijd heel ziek geweest, nu gelukkig weer helemaal beter). ik wil geen partner die ik niet kan vertrouwen en waar ik dus niet op kan bouwen.

Maar ik vind het ook moeilijk dat de kinderen niet altijd hun vader of moeder om zich heen hebben, straks te maken hebben met 2 werelden. We maken geen ruzie als we nu bij elkaar zijn, maar samen in 1 huis blijven wonen met de kinderen, zonder relatie, dat is voor mij echt geen optie.
Daar! Je antwoord!
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 13:00
om te reageren op de post van kokoro;
ik wil dit niet. ik wil geen partner die me bedriegt en niet een goed gesprek kan voeren. die wegloopt voor moeilijke dingen. die me niet steunt in moeilijke tijden. (ik ben een hele tijd heel ziek geweest, nu gelukkig weer helemaal beter). ik wil geen partner die ik niet kan vertrouwen en waar ik dus niet op kan bouwen.

Maar ik vind het ook moeilijk dat de kinderen niet altijd hun vader of moeder om zich heen hebben, straks te maken hebben met 2 werelden. We maken geen ruzie als we nu bij elkaar zijn, maar samen in 1 huis blijven wonen met de kinderen, zonder relatie, dat is voor mij echt geen optie.
Duidelijk. Je hebt dus echt voor jezelf op een rij dat je de huidige situatie onacceptabel vindt. Je twijfel zit hem er dus in of hij werkelijk kan veranderen. De vragen die ik mezelf daarover zou stellen zijn: 1. Is hij ooit écht anders geweest? en: 2. Acht ik de kans op duurzame verandering realistisch en wil ik daar op wachten? En daarnaast nog: Wil ik de kinderen meegeven dat het oké is om een partner de hebben die je laat zitten op cruciale momenten?

Ik vind zelf ook dat je als ouders een verantwoordelijkheid hebt het beste te doen voor de kinderen. Maar het probleem hier is dat je dat sámen moet doen. Als 1 van de 2 dat verpest, kan de ander doen wat hij/zij wil; het is niet meer zuiver. Twee ouders met een ongelukkige relatie in 1 huis is iets anders dan een goed voorbeeld van een liefdevolle relatie.

Wat naar trouwens, dat je zo'n periode van ziekte hebt meegemaakt. Fijn dat dat weer beter is.
Alle reacties Link kopieren
To welk advies zou jij je kinderen geven als ze met dit verhaal bij je komen ?

Want het advies wat je hun geeft zou je zelf moeten opvolgen want dat is het goede voorbeeld geven aan je kinderen.

En er is niks ergers voor je kinderen dan te zien dat hun moeder ongelukkig is door het gedrag van hun vader.
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 12:50
mijn gevoel is op dit moment een beetje dood, en kan me dus niet helpen bij welke keuze dan ook. Ratio past me goed,maar dat helpt me nu ook niet echt. Want waar leg je de balans voor een keuze, het voelt toch een beetje als kiezen voor mezelf versus de kinderen...
Dus: kiezen voor jezelf = weggaan, en kiezen voor je kinderen = blijven?

Het siert je enorm dat je het belang van de kinderen zo zwaar laat wegen. Maar waar ligt precies hun belang in deze situatie? Of als gezin bij elkaar blijven onder deze omstandigheden voor hen inderdaad het beste is, is deels ook een aanname... Je weet van beide scenario's niet hoe het voor ze uit zal pakken op de korte en lange termijn. Ideaal is het geen van beide...
S-Groot schreef:
15-04-2021 12:21
Je moet alleen een doorstart maken als je accepteert dat dit niet de laatste keer zal zijn dat hij het buiten de deur doet. Als je daar niet 100% achter kunt staan heeft het echt geen zin.
Ik denk dat dat niet eens voldoende is want hij lijkt op zoek naar iemand anders. Deze was niet leuk genoeg, hij vond TO leuker. Hij is dus aan het vergelijken. Dat klinkt naar actief op zoek zijn. Tot hij diegene wel vindt en dan gaat hij. Dus al zou je akkoord gaan met zijn vreemdgaan dan is het nog niet gezegd dat het slaagt.

Hij was aan het overwegen, dus het is ook niet gezegd dat hij zelf verder wil. Nu misschien wel maar op een eerder moment dus niet. Anders had hij niet hoeven nadenken over wie hij leuker vond.
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 15-04-2021 13:28
14.12% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Als het nu stukloopt is het niet het effect van jouw keuze, maar het effect van zijn actie. Je man legt het balletje wel lekker makkelijk bij jou neer, maar dat wil niet zeggen dat jij nu dus maar de verantwoordelijkheid op je moet nemen en de boeman bent als dit niet meer goedkomt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 12:25
financieel gezien geen enkel issue gelukkig. ik prijs me gelukkig met een goede baan en dito inkomen.
Ik heb echt genoeg eigenwaarde en vind mezelf veel te lief, leuk en aardig om me dit te laten gebeuren. Ik kan me inleven dat je op een gegeven moment niet tevreden ben in in een relatie, maar dan begin je een gesprek (en nog 1 en nog 1 etc), maar niet dit.
Ik hoor niemand die ervaring heeft in een gelukkige afloop met de optie 'doorgaan/herstart'
Hier is je antwoord dus al.
Fool me once, shame on you!
Fool me twice, shame om me.
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 12:48
de enige reden waarom ik het evt zou overwegen (echter op punt 1 t/m 999 staat 'niet overwegen') is het feit dat hij nu blijk toont van enig reflecterend vermogen, en dat hij nu open staat voor het echt aangaan van zijn eigen issues (en die zijn er genoeg) en dat hij zich nu zegt te realiseren wat hij mij en ons gezin aandoet. Dit is evident anders dan bij misstap 1.. Toen vond hij vooral dat ik de reden was van zijn misstap..
Nee hoor. Je hebt hem vast na de eerste keer goed te verstaan te geven dat het 1x en nooit meer is. En dus lult hij zich er nu uit met allemaal inzichten. Je weet pas wat je hebt, als je het niet meer hebt.
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 13:00
om te reageren op de post van kokoro;
ik wil dit niet. ik wil geen partner die me bedriegt en niet een goed gesprek kan voeren. die wegloopt voor moeilijke dingen. die me niet steunt in moeilijke tijden. (ik ben een hele tijd heel ziek geweest, nu gelukkig weer helemaal beter). ik wil geen partner die ik niet kan vertrouwen en waar ik dus niet op kan bouwen.

Maar ik vind het ook moeilijk dat de kinderen niet altijd hun vader of moeder om zich heen hebben, straks te maken hebben met 2 werelden. We maken geen ruzie als we nu bij elkaar zijn, maar samen in 1 huis blijven wonen met de kinderen, zonder relatie, dat is voor mij echt geen optie.
Nu leer je je kinderen dat wanneer je eenmaal kinderen hebt, je je partner alles aan mag doen vanwege de kinderen.
En als je straks nog 3x bedonderd bent, die kinderen gaan denken: als wij er niet waren geweest, was mama al bij papa weg gegaan. Maar nu doet ze dat niet vanwege ons.

Leer je kinderen dat je ALTIJD voor jezelf mag kiezen, als de ander de spelregels van trouw plots heeft veranderd.
Je kinderen zijn het meest gebaat bij een moeder die gelukkig is en jij gaat als je samen blijft niet gelukkig zijn. Misschien krijgen ze een ander beeld van hun vader, maar dat is zijn verantwoordelijkheid. Als hij na al die inspanningen na de vorige keer het nog een keer doet ligt dat niet aan jou. En wat iemand anders zei, wie weet wat je gemist hebt.

Ik vind het fijn voor je dat je financieel geen zorgen hebt en jezelf ook leuk genoeg vindt om hier geen genoegen mee te nemen. Gewoon doen dus, je gevoel is weg en gaat niet meer terug komen ook. Denk dat jij je makkelijker redt dan hij.
anoniem_6491451405f4b wijzigde dit bericht op 15-04-2021 13:39
0.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 12:50
mijn gevoel is op dit moment een beetje dood, en kan me dus niet helpen bij welke keuze dan ook. Ratio past me goed,maar dat helpt me nu ook niet echt. Want waar leg je de balans voor een keuze, het voelt toch een beetje als kiezen voor mezelf versus de kinderen...
De keuze tussen jezelf en de kinderen... pft... het is niet of je ze achter gaat laten hè. Of dat jullie dan op straat moeten gaan wonen. En ja, gescheiden ouders hebben is niet leuk, maar het is ook geen hel. Je kunt prima normaal opgroeien als je ouders gescheiden zijn.

De keuze die jij maakt, maak je sowieso met jouw kinderen in je achterhoofd. Jouw man heeft jouw belangen en die van de kinderen nooit mee laten wegen, alleen die van hemzelf.

Hij heeft de spelregels weer veranderd en heeft daar spijt van. Dat is gewoon niet netjes, daar mag je iemand op aanspreken en je kunt ook besluiten om het spel niet meer mee te spelen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Je blijft toch allebei de ouders ook wanneer je uit elkaar gaat.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
viva-amber schreef:
15-04-2021 13:41
Je blijft toch allebei de ouders ook wanneer je uit elkaar gaat.


Allebei ouders zijn is toch iets anders dan samen een gezin vormen en onder één dak wonen en nog van elkaar houden. Een scheiding is een ingrijpende beslissing toch?
Alle reacties Link kopieren
Ik ken jouw specifieke situatie niet.

Ieder mens maakt fouten. Problemen binnen de relatie moet je niet buiten de relatie gaan oplossen. En of dat dit nu vreemd gaan is, of te veel aandacht aan werk/hobby of drank/drugs.

Ik kan alleen uit eigen ervaring zeggen dat wanneer je beide wilt en je beide ook leert van de fouten of in ieder geval leert in de toekomst niet dezelfde fouten te maken je er samen uit kan komen. Onze relatie is echt beter dan daarvoor.

Vertrouwen wij elkaar? Ja, niet minder dan daarvoor. Iedereen maakt fouten en kan fouten maken, ook al beweer je dat je het zelf nooit zou doen. Het is geen garantie.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
tjonge, wat zijn jullie eensgezind ;). Heel fijn.
Maar het is gewoon zo intens pijnlijk. Iemand schreef ook over je eigen normen en waarden over een relatie, en dat die zo gebroken worden door vreemdgaan. Dat is ook echt hetgeen waar ik mee zit. Dit is zo een ver van mijn bed show, het zou niet in me opkomen om vreemd te gaan, en dus zag ik alle excuses ook niet.. Ik vind deze situatie echt moreel onaanvaardbaar. Noem me ouderwets, maar dit past zo niet in mijn principes. En alle dingen waar je dan achterkomt maken het nog pijnlijker (ik te ziek om nog alleen voor de kinderen te zorgen en oppas regelen zodat hij kon gaan 'werken' ....). Om te kotsen.
In_Tenebris schreef:
15-04-2021 13:46
Allebei ouders zijn is toch iets anders dan samen een gezin vormen en onder één dak wonen en nog van elkaar houden. Een scheiding is een ingrijpende beslissing toch?
Samen blijven terwijl je je bedonderd en ongesteund voelt ook.
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 13:49
En alle dingen waar je dan achterkomt maken het nog pijnlijker (ik te ziek om nog alleen voor de kinderen te zorgen en oppas regelen zodat hij kon gaan 'werken' ....). Om te kotsen.

Jezus wat pijnlijk. Dat zou bij mij echt het gevoel opwekken van "Wie bèn jij?!". Was dat deze keer of de vorige keer vreemdgaan?
deze keer... Vorige keer was kort. Deze keer maanden, inclusief stiekeme overnachtingen etc...
Alle reacties Link kopieren
In_Tenebris schreef:
15-04-2021 13:46
Allebei ouders zijn is toch iets anders dan samen een gezin vormen en onder één dak wonen en nog van elkaar houden. Een scheiding is een ingrijpende beslissing toch?
Dat deel waarbij je allebei van elkaar houdt heeft TO niet verbroken, haar vriend heeft dat stuk gemaakt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 13:52
deze keer... Vorige keer was kort. Deze keer maanden, inclusief stiekeme overnachtingen etc...
Hij past een stijgende lijn toe tav zijn buiten huwelijkse activiteiten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft ook niet vandaag te beslissen he. Je mag ook over drie weken de stekker eruit trekken.
Ik wilde nu ook maar wat psychische hulp voor mezelf gaan inschakelen, (ex) echtgenoot gaat dat ook doen. Wat zou beter zijn, zelfde psycholoog, en evt daarna nog optie om samen te gaan (waarbij ik dan nu denk aan hulp bij co-ouderschap vormgeven), of allebei een ander. Het lijkt me zo gek om je verhaal te delen bij iemand die ook 'alles' weet van je (ex) echtgenoot.
Zou dat dus ook niet doen. Neem een eigen psycholoog.
Alle reacties Link kopieren
boterbloem01 schreef:
15-04-2021 12:25
financieel gezien geen enkel issue gelukkig. ik prijs me gelukkig met een goede baan en dito inkomen.
Ik heb echt genoeg eigenwaarde en vind mezelf veel te lief, leuk en aardig om me dit te laten gebeuren. Ik kan me inleven dat je op een gegeven moment niet tevreden ben in in een relatie, maar dan begin je een gesprek (en nog 1 en nog 1 etc), maar niet dit.
Ik hoor niemand die ervaring heeft in een gelukkige afloop met de optie 'doorgaan/herstart'
Die 'doorgaan/herstart' heb je toch alIe een keer gedaan?
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
In_Tenebris schreef:
15-04-2021 13:46
Allebei ouders zijn is toch iets anders dan samen een gezin vormen en onder één dak wonen en nog van elkaar houden. Een scheiding is een ingrijpende beslissing toch?
Ja, tuurlijk liever een liefdevol gezin, dan losse liefdevolle ouders. Alleen dan moet de relatie tussen de ouders wel goed zijn, anders ben je alleen beter af.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven