
Doorstart relatie na vreemdgaan partner?

donderdag 15 april 2021 om 11:40
Graag zou ik jullie vragen om mee te denken.
Ik ben er pas achter gekomen dat mijn partner al een paar maanden vreemdgaat. Hij had het net met haar 'uitgemaakt' en besloten dat hij mij toch leuker vond... en toen kwam ik er dus achter..
Ik was een soort van verbijsterd/vernederd/woedend. En ik had het totaal niet aan zien komen/niet verwacht. Een paar jaar geleden ging hij ook al eens vreemd (toen ook zelf ontdekt) en na veel moeite/energie/hulp weer samengekomen. Alleen ik had toen wel 1 voornemen gemaakt, dit nooit meer, ik laat me niet meer zo vernederen.
Ik kan me op dit moment werkelijk niet voorstellen dat we hier uit gaan komen. Ik ben nature echter heel vergevingsgezind, vaak een handige eigenschap, maar nu niet denk ik. Hij heeft heel veel spijt en hoopt dat ik de deur niet definitief dichtgooi. Ik heb tijd voor bezinning gevraagd. Wie is er samengebleven na zoiets, en hoe heb je dat gedaan?
(de enige reden dat ik hier nu over nadenk is vanwege het feit dat we kinderen/pleegkinderen hebben en dat ik me heel erg verantwoordelijk voel voor het effect van mijn keuze op hun leven)
Ik ben er pas achter gekomen dat mijn partner al een paar maanden vreemdgaat. Hij had het net met haar 'uitgemaakt' en besloten dat hij mij toch leuker vond... en toen kwam ik er dus achter..
Ik was een soort van verbijsterd/vernederd/woedend. En ik had het totaal niet aan zien komen/niet verwacht. Een paar jaar geleden ging hij ook al eens vreemd (toen ook zelf ontdekt) en na veel moeite/energie/hulp weer samengekomen. Alleen ik had toen wel 1 voornemen gemaakt, dit nooit meer, ik laat me niet meer zo vernederen.
Ik kan me op dit moment werkelijk niet voorstellen dat we hier uit gaan komen. Ik ben nature echter heel vergevingsgezind, vaak een handige eigenschap, maar nu niet denk ik. Hij heeft heel veel spijt en hoopt dat ik de deur niet definitief dichtgooi. Ik heb tijd voor bezinning gevraagd. Wie is er samengebleven na zoiets, en hoe heb je dat gedaan?
(de enige reden dat ik hier nu over nadenk is vanwege het feit dat we kinderen/pleegkinderen hebben en dat ik me heel erg verantwoordelijk voel voor het effect van mijn keuze op hun leven)

donderdag 15 april 2021 om 14:48
weetje, ik kan bijna voorstellen dat het een verzetje is, spannend is, energie geeft. Maar ik kan me niet voorstellen dat je na 1x een misstap je niet kapot schaamt en het opbiecht omdat je jezelf niet in de spiegel kan aankijken. Maar keer op keer elke keer weer liegen/bedriegen en elke keer weer de keus maken om het fout te doen. Dat snap ik echt niet.
donderdag 15 april 2021 om 14:50
boterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 14:06Luiwammes, wat fijn dat je je verhaal deelt.
volgens mijn man waren de redenen om vreemd te gaan dat hij niet lekker in zijn vel zat, hij behoefte had aan spanning, gek werd van het thuiszitten door corona, gebrek aan intimiteit, en zij gaf hem de kans voor dit alles.
Maar dit alles deelde hij niet met mij. Althans niet op een manier dat ik het begreep. Hij zegt dat hij het wel benoemd heeft,maar ik heb echt geen idee waar/wanneer/hoe.
Hij heeft mijn kernwaarden: eerlijkheid, betrouwbaarheid echt volledig door midden gehakt.
Wat is jouw aandeel in het verhaal dan? Hoe komt het dan je niet goed geluisterd hebt en hem gehoord hebt?
Wanneer je thuis alleen maar gemopper krijg en opdrachten van zaken die gedaan moeten worden en geen tijd is voor aandacht als partner. En dan komt er iemand langs die je vertelt dat je zo mooi, lief, knap & geil bent. Je alleen maar veren in je reed stopt. Dan moet je van hele goede huizen komen om daar niet voor te vallen. Zeker wanneer je zelf depressief bent en het idee hebt dat je faalt als partner. En dat wanneer je dit aangeeft bij je partner, dat je niet gehoord voelt. En je alleen maar dingen te horen krijgt die je niet goed doet of niet goed gaan.
Ik bedoel niet te zeggen dat het allemaal jouw schuld is, maar kijk het ook eens van de andere kant.
Een oplossing zoeken voor problemen in de relatie buiten de relatie is niet zo slim,. Maar een mens is soms niet zo slim.
Je kan nog zo hard roepen dat "jij dit nooit zal doen". Dat jouw moreel dit nooit zou doen, etc. Wanneer het punt bij het paaltje komt, kan ook jij verkeerde keuzes maken. Misschien niet deze, maar er zijn genoeg andere onverstandige keuzes.
Zie het ook niet als afwijzing van jou of een manier om jou pijn te doen, maar een slecht copingsmechanisme omdat de thuis situatie gewoon niet lekker loopt. en het heel fijn is dat er iemand er alleen voor jou is en aandacht geeft. Dat kan ook shoppen zijn, een hobby, te veel werken, een vriend(in) waar je zo fijn mee kan praten en dingen deelt die je eigenlijk met je partner moet bespreken, etc
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover

donderdag 15 april 2021 om 14:54
Goede punten hoor. Voor de eerste keer dat hij dit flikte. Die keer dat hij het TO's schuld vond dat hij vreemdging.hamerhaai schreef: ↑15-04-2021 14:50Wanneer je thuis alleen maar gemopper krijg en opdrachten van zaken die gedaan moeten worden en geen tijd is voor aandacht als partner. En dan komt er iemand langs die je vertelt dat je zo mooi, lief, knap & geil bent. Je alleen maar veren in je reed stopt. Dan moet je van hele goede huizen komen om daar niet voor te vallen. Zeker wanneer je zelf depressief bent en het idee hebt dat je faalt als partner. En dat wanneer je dit aangeeft bij je partner, dat je niet gehoord voelt. En je alleen maar dingen te horen krijgt die je niet goed doet of niet goed gaan.
Ik bedoel niet te zeggen dat het allemaal jouw schuld is, maar kijk het ook eens van de andere kant.
Geen goede punten voor deze keer, nu hij al wist wat vreemdgaan voor schade kan toebrengen en TO met ziekte en zorg voor de kinderen te dealen had terwijl hij z'n l*l ergens anders in hing voor een verzetje.

donderdag 15 april 2021 om 14:59
boterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 12:25financieel gezien geen enkel issue gelukkig. ik prijs me gelukkig met een goede baan en dito inkomen.
Ik heb echt genoeg eigenwaarde en vind mezelf veel te lief, leuk en aardig om me dit te laten gebeuren. Ik kan me inleven dat je op een gegeven moment niet tevreden ben in in een relatie, maar dan begin je een gesprek (en nog 1 en nog 1 etc), maar niet dit.
Ik hoor niemand die ervaring heeft in een gelukkige afloop met de optie 'doorgaan/herstart'
Jij hebt zélf al ervaring met een doorstart, en die was niet zo gelukkig....want hij deed het weer. Hoe veel meer ervaring heb je nodig?
donderdag 15 april 2021 om 15:02
Ik verdedig hier niet iemand die maar gewoon heeft toegegeven aan een verzetje. Ik vind dit helemaal niet goed wanneer je een relatie hebt waarbij eerlijkheid en trouw voorop staat. Daarom is het zo belangrijk voor TO om te bepalen wat haar waarden zijn en of die nog te verenigen zijn met die van haar man. Voor mij en mijn partner gelden er andere waarden dan voor TO, waardoor wij hier wel mee konden leven. De situatie was ook wel anders, want dat TO ziek was en haar man alsnog alleen aan zichzelf denkt vind ik wel alle perken te buiten gaan.K0koro schreef: ↑15-04-2021 14:44Het plezier is dus zó belangrijk dat dat het risico waard is je partner zo enorm te kwetsen? Tot tweemaal toe ook? Jeetje.. Je eigen verveling zo boven de zekerheden en het gevoel van veiligheid van je partner stellen. Hoe egoïstisch kan het worden. Ik word ook een beetje misselijk van het idee dat dat gedrag simpelweg niet zou tellen omdat je het verborgen houdt.
Begrijp me niet verkeerd; fijn voor jou en je partner dat jullie er samen uitgekomen zijn. Voor mij persoonlijk zou het onmogelijk zijn om een liefdesrelatie te onderhouden met iemand die zo in het leven staat dat hij het niet eens, maar twee keer doet. En dan die tweede keer ook nog een tandje heftiger, dieper en tijdens ziekte.
donderdag 15 april 2021 om 15:04
Ik had het niet over dat de man van TO of die van mij drugs gebruikt, ik gebruik dat als voorbeeld dat er verleidingen zijn die, als je ze niet weet te weerstaan, je omgeving schaden. Wat dat betreft is vreemdgaan net als drugs. En voor sommige mensen is het allebei verslavend en leidt dat tot egoïstisch gedrag.In_Tenebris schreef: ↑15-04-2021 14:28Ik heb het verder niet geloept, maar als deze man ook drugs gebruikt en dan bedoel ik niet heel incidenteel zou ik er helemaal klaar mee zijn. Mensen die gebruiken liegen daar eigenlijk altijd over, simpeler wordt het niet.

donderdag 15 april 2021 om 15:06
als reactie op hamerhaai:
hij heeft nooit tegen me gezegd 'en nu gaan we praten want...'
Verder hadden we het voor mij gevoel gewoon prima, beetje saai door corona, en druk met werk, maar ok. Ik ben niet het mopperende type en roep al helemaal niet dat hij dingen niet goed doet. Wel ben ik maanden heel ziek geweest (bed-stoel-bank) en stond een groot deel van mijn leven in dienst van de revalidatie. Dus nee, ik heb niet ook nog ergens een minnares gesignaleerd in dit alles. Maar ik was vast ook niet de meest gezellige partner, wel een doodvermoeide partner..
hij heeft nooit tegen me gezegd 'en nu gaan we praten want...'
Verder hadden we het voor mij gevoel gewoon prima, beetje saai door corona, en druk met werk, maar ok. Ik ben niet het mopperende type en roep al helemaal niet dat hij dingen niet goed doet. Wel ben ik maanden heel ziek geweest (bed-stoel-bank) en stond een groot deel van mijn leven in dienst van de revalidatie. Dus nee, ik heb niet ook nog ergens een minnares gesignaleerd in dit alles. Maar ik was vast ook niet de meest gezellige partner, wel een doodvermoeide partner..
donderdag 15 april 2021 om 15:07
donderdag 15 april 2021 om 15:07
Ik snap wat je zegt. Denk dat de geiligheid en hormonen (emotie) de ratio op zo’n moment overnemen.K0koro schreef: ↑15-04-2021 14:48Ik kan me voorstellen dat je dat de eerste keer misschien bagatelliseert. Maar als je dat enorme, door jou veroorzaakte verdriet bij je partner gezien hebt, hoe kun je dan ooit nog tegen jezelf zeggen dat je dat risico mag/kunt nemen? Dat is toch echt een opperste vorm van egoïsme? Vooral als het maar om een verzetje gaat. Alsof ik tegen mijn partner zou zeggen dat hij maar op de vloer moet slapen omdat ik graag alleen van het kingsize bed geniet X1000000.

donderdag 15 april 2021 om 15:08
Ik begrijp dat dit inderdaad alle verschil maakt. Of het nou vreemdgaan is of iets anders, wanneer je partner één van jouw (jullie relatie's) kernwaarden schaadt, gaat er iets stuk. Als lijflijke trouw niet onder jullie kernwaarden valt, maakt dat het veel minder beladen.luiwammes schreef: ↑15-04-2021 15:02Ik verdedig hier niet iemand die maar gewoon heeft toegegeven aan een verzetje. Ik vind dit helemaal niet goed wanneer je een relatie hebt waarbij eerlijkheid en trouw voorop staat. Daarom is het zo belangrijk voor TO om te bepalen wat haar waarden zijn en of die nog te verenigen zijn met die van haar man. Voor mij en mijn partner gelden er andere waarden dan voor TO, waardoor wij hier wel mee konden leven. De situatie was ook wel anders, want dat TO ziek was en haar man alsnog alleen aan zichzelf denkt vind ik wel alle perken te buiten gaan.
Ander voorbeeld: Ik zou bijvoorbeeld ook nooit samen kunnen zijn met iemand die opzettelijk een dier laat lijden. ,
donderdag 15 april 2021 om 15:09
Maandenlang? Zonder met je partner te praten en de situatie open te gooien en er samen mee te dealen?Babette2017 schreef: ↑15-04-2021 15:07Ik snap wat je zegt. Denk dat de geiligheid en hormonen (emotie) de ratio op zo’n moment overnemen.
Nah.
donderdag 15 april 2021 om 16:00
boterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 15:06als reactie op hamerhaai:
hij heeft nooit tegen me gezegd 'en nu gaan we praten want...'
Verder hadden we het voor mij gevoel gewoon prima, beetje saai door corona, en druk met werk, maar ok. Ik ben niet het mopperende type en roep al helemaal niet dat hij dingen niet goed doet. Wel ben ik maanden heel ziek geweest (bed-stoel-bank) en stond een groot deel van mijn leven in dienst van de revalidatie. Dus nee, ik heb niet ook nog ergens een minnares gesignaleerd in dit alles. Maar ik was vast ook niet de meest gezellige partner, wel een doodvermoeide partner..
Het is niet per se de schuld van de een of de ander. En nee, niet iedereen is heel duidelijk in " ik moet praten, want". Soms is het tussen de regels door signalen geven. Geen duidelijke communicatie dus.
En het is vaak " voor mijn gevoel ging het prima". Terwijl een ander denkt " voor mijn gevoel gaat het kut". En wanneer je dit niet van elkaar weet, dan komen de problemen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 15 april 2021 om 16:00
boterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 15:06als reactie op hamerhaai:
hij heeft nooit tegen me gezegd 'en nu gaan we praten want...'
Verder hadden we het voor mij gevoel gewoon prima, beetje saai door corona, en druk met werk, maar ok. Ik ben niet het mopperende type en roep al helemaal niet dat hij dingen niet goed doet. Wel ben ik maanden heel ziek geweest (bed-stoel-bank) en stond een groot deel van mijn leven in dienst van de revalidatie. Dus nee, ik heb niet ook nog ergens een minnares gesignaleerd in dit alles. Maar ik was vast ook niet de meest gezellige partner, wel een doodvermoeide partner..
Het is niet per se de schuld van de een of de ander. En nee, niet iedereen is heel duidelijk in " ik moet praten, want". Soms is het tussen de regels door signalen geven. Geen duidelijke communicatie dus.
En het is vaak " voor mijn gevoel ging het prima". Terwijl een ander denkt " voor mijn gevoel gaat het kut". En wanneer je dit niet van elkaar weet, dan komen de problemen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover

donderdag 15 april 2021 om 16:07
Ik denk dat dat enige optie is. Het is geen eenmalige fout. Niks mis mee om dat zo te doen als je dat zou kunnen, maar heb het idee dat dat niet je voorkeur heeft.
donderdag 15 april 2021 om 16:13
De gelegenheid is er.. waarom zou je het anders doen als er geen consequenties aan gedrag gesteld worden? Vrouw, vind jezelf terug.. jouw normen en waarden, niet de zijne.. en geef deze je kinderen mee.boterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 14:48Maar ik kan me niet voorstellen dat je na 1x een misstap je niet kapot schaamt en het opbiecht omdat je jezelf niet in de spiegel kan aankijken. Maar keer op keer elke keer weer liegen/bedriegen en elke keer weer de keus maken om het fout te doen. Dat snap ik echt niet.
Nou ja.. dat dus..
donderdag 15 april 2021 om 16:24
Ervaring mee.
Eerste keer vergeven.
De tweede keer gescheiden.
Onvergefelijk dat iemand zo glashard in je gezicht staat te liegen en het dus niet een foutje en een leerpunt was. Nee gewoon nog een keer mijn hart breken wat ik nogmaals aan hem had toevertrouwd.
Hij kan dat blijkbaar.... zo keihard liegen zonder schaamte.
Er zou geen derde keer komen met een relatie die deze onveiligheid en onzekerheid brengt.
Je weet wat voor vlees je in de Kuip hebt nu... je hebt hem een kans gegeven om je het tegendeel te bewijzen, dus je weet dat er derde keer gaat komen als je blijft....
Eerste keer vergeven.
De tweede keer gescheiden.
Onvergefelijk dat iemand zo glashard in je gezicht staat te liegen en het dus niet een foutje en een leerpunt was. Nee gewoon nog een keer mijn hart breken wat ik nogmaals aan hem had toevertrouwd.
Hij kan dat blijkbaar.... zo keihard liegen zonder schaamte.
Er zou geen derde keer komen met een relatie die deze onveiligheid en onzekerheid brengt.
Je weet wat voor vlees je in de Kuip hebt nu... je hebt hem een kans gegeven om je het tegendeel te bewijzen, dus je weet dat er derde keer gaat komen als je blijft....
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
donderdag 15 april 2021 om 16:54
Sorry dubbelboterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 13:56Ik wilde nu ook maar wat psychische hulp voor mezelf gaan inschakelen, (ex) echtgenoot gaat dat ook doen. Wat zou beter zijn, zelfde psycholoog, en evt daarna nog optie om samen te gaan (waarbij ik dan nu denk aan hulp bij co-ouderschap vormgeven), of allebei een ander. Het lijkt me zo gek om je verhaal te delen bij iemand die ook 'alles' weet van je (ex) echtgenoot.
viva-amber wijzigde dit bericht op 15-04-2021 16:55
35.31% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 15 april 2021 om 16:54
Ik zou zeker niet naar dezelfde psycholoog gaan, houd het uit elkaar. Kies zelf je behandelaar, therapeut of coach, pas op dat je gedrag niet medicaliseert. Je kan ook samen naar een relatietherapeut gaan, samen verder hoeft niet het doel te zijn, harmonisch uitelkaar gaan kan ook.boterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 13:56Ik wilde nu ook maar wat psychische hulp voor mezelf gaan inschakelen, (ex) echtgenoot gaat dat ook doen. Wat zou beter zijn, zelfde psycholoog, en evt daarna nog optie om samen te gaan (waarbij ik dan nu denk aan hulp bij co-ouderschap vormgeven), of allebei een ander. Het lijkt me zo gek om je verhaal te delen bij iemand die ook 'alles' weet van je (ex) echtgenoot.
Maar bij 1 op 1 therapie zou ik niet in de valkuil stappe van dezelfde behandelaar. De belangen kunnen verstrengeld raken en daarbij ga je voor jezelf en niet voor de ander en ook niet om elkaar via een derde te beinvloeden.
Je praat met elkaar maar niet via dezelfde derde persoon over elkaar: dat is niet constructief.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 15 april 2021 om 16:58
boterbloem01 schreef: ↑15-04-2021 12:48de enige reden waarom ik het evt zou overwegen (echter op punt 1 t/m 999 staat 'niet overwegen') is het feit dat hij nu blijk toont van enig reflecterend vermogen, en dat hij nu open staat voor het echt aangaan van zijn eigen issues (en die zijn er genoeg) en dat hij zich nu zegt te realiseren wat hij mij en ons gezin aandoet. Dit is evident anders dan bij misstap 1.. Toen vond hij vooral dat ik de reden was van zijn misstap..

Dat had naar mijn mening al een dikke, vette exit moeten zijn.
Was ook wel een diep rode vlag om te voorspellen dat hij het nog een keer zou doen.
Sterkte TO. Ik denk dat jij veels te aardig bent voor deze sneaky man.
donderdag 15 april 2021 om 17:05
Eens. Dan had hij toen de stekker er uit moeten trekken als TO de aanleiding was geweest. Of er over praten. Vreemdgaan is gewoon geen oplossing.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 15 april 2021 om 17:07
Je hebt hem vorige keer duidelijk aangegeven dat dit eens maar nooit weer is en hem een tweede kans gegeven. Toch gaat hij opnieuw vreemd. Nu twijfel je of je je eigen grenzen moet oprekken, met als gevolg dat hij het signaal krijgt dat jij een deurmat bent en hij alles kan maken. Goed voorbeeld voor de kinderen en pleegkinderen en een stapje verder van jezelf verwijderd.
donderdag 15 april 2021 om 17:19
Het feit dat hij er nu een medisch probleem van maakt en issues vind ik ander wel behoorlijk dubieus. Wanneer het al waar is dan ga je voordat je weer een minares zoek naar de huisarts en niet daarna. Je lost je probleem niet op door hem bij een andere vrouw er in te hangen. Het komt over als een excuus. Niet al het gedrag van iemand laat zich medicaliseren, soms is het gewoon hoe iemand is en is geen ziekte.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.