Relaties
alle pijlers
(dwangmatig) vreemdgaan
donderdag 31 januari 2008 om 01:33
Dag allemaal,
Ik ben een man van 31 met een vriendin van 38 en zit met een relatie probleem.
Ik loop daar al tijden mee rond en dacht vanavond, laat ik mijn verhaal eens doen op een discussieforum voor vrouwen , en wellicht schiet ik er iets mee op, en heeft iemand raad...
Het probleem is dat mijn vriendin regelmatig vreemdgaat en dat dit haast op een dwangmatige vorm van vreemdgaan begint te lijken, waar ze zichzelf ook niet prettig bij lijkt te voelen. schuldgevoel weet ik niet, maar iets zit er (gelukkig) dwars.
Het is natuurlijk officeel allemaal een groot geheim dus ervoor uitkomen doet ze niet, allemaal erg ''hush-hush'' en stiekem, alleen zijn de indicaties zo sterk aanwezig dat het ontkennen voor mij niet meer geloofwaardig is.
We hebben nu bijna een jaar iets met elkaar, en ik moet zeggen dat mijn vriendin erg complex in elkaar zit...ik ben iemand die makkelijk iemand doorziet en begrijpt, maar zelfs haar karakter is mij soms even wat te ingewikkeld.
Het is iemand van 38, nooit getrouwd geweest en geen kinderen, heeft ook nooit met iemand samen gewoond, ook niet met mij...ze is heel aantrekkelijk, we zijn tevens collega's , en daarnaast werkt ze ook als meesteres, maar dat is hooguit 2x per maand voorlopig in haar eigen studio, haar langste relatie heeft ongeveer 2 jaar geduurd, maar gemiddeld fladdert ze om de zoveel maanden naar de ander.
Vaak waren het wat louche figuren, semi-criminelen , alcoholisten, een paar nette kerels links en rechts, maar over het algemeen eerste-klasse eikels, die geen vrouw zichzelf toewenst.
Nu ben ik van een heel ander kalliber en haar moeder en vriendinnen zijn blij voor d'r dat ze mij heeft gevonden.
En zijzelf is ook een stuk rustiger geworden door de jaren, en ziet ook wel in dat de 'foute mannen' weinig toekomst bieden.
eigenlijk mist ze de juiste sociale vaardigheden om een relatie aan te gaan, maar ze wil mij ook niet kwijt.
Ze praat heel moeilijk over haar gevoel, en kan niet tegen kritiek, dus dit en veel andere onderwerpen aansnijden is niet te doen. reageert vaak agressief en is snel gekwetst.
Ze heeft na eigen zeggen 'bindingsangst' , maar volgens mij heeft ze die bindingsangst omdat ze verlatingsangst heeft. bang om in de steek gelaten te worden. Ze heeft dan ook (stiekem en openlijk) nog contact met ex-vriendjes en vriendjes zoals ze die noemt.
Nooit met nieuwe kerels, is ook wel relevant voor het verhaal, altijd bestaande vriendjes van vroeger. Ze zal nooit iemand op een feest meenemen gewoon voor de lol of sex.
Nou de rede van het vreemdgaan is mij nog steeds niet helemaal duidelijk.
Ik weet wel dat het niet sexueel van aard is, want we hebben allebei de 'zwarte-band' in bed, en daarnaast is ze niet oversext.
-Het zou kunnen zijn dat de ''spanning'' een factor is...vaak hoor ik haar zeggen : "als ik iets moet wil ik het juist niet, en als iets niet mag is het spannend" , en een keer in een context over vreemdgaan.
-een tweede mogelijkheid is dat ze graag domineert, ze is tenslotte meesteres en dat wordt je niet zomaar.
Dat is deels aangeboren, en deels heeft dat te maken met een zeer dominante vader in haar jeugd, kleineren en mishandelen stond centraal.
(note* een meesteres is , (en ik was zelf ook een leek), iemand die graag domineert in de vorm van een spel. dit heeft niets met sex te maken en onze relatie heeft daar ook niets mee te maken, wij staan gelijkwaardig tegen over elkaar , en los van SM, daar hou ik zelf niet van)
In feitte 'haat' ze mannen , hoe gek dat ook klinkt en een ander punt is haar zo geliefde 'vrijheid' en onafhankelijkheid...
Nou ben ik iemand die haar die vrijheid geeft, maar vrijheid en vreemdgaan zijn voor mij toch wel twee verschillende dingen, en gaan mij te ver.
nu zei ik al eerder dat zij er zelf ook mee zat, en ze doet haar best om te veranderen...nu is het voor mij maar de vraag of ze echt kan veranderen.
Ze gaat daarvoor binnenkort in regressietheraphie , dat is voor mij wel een teken dat de WIL om te veranderen er in ieder geval is.
Zo niet, laat ik haar gaan, want ik wil niet langer iets met iemand die niet trouw kan zijn, en zichzelf niet lekker kan geven aan mij.
Wel jammer , want ik ben echt dol op haar verder, en voel me erg vertrouwd en hebben het verder heel gezellig met elkaar.
op alle punten zit het ook goed verder, maar die acceptatie en de moed om voor een relatie te gaan ontbreekt, en is er nooit geweest, voor niemand.
Dat is tot daar aan toe, maar het vreemdgaan gaat mij te ver en ben ik zat.
wel leuk zo'n excentrieke vrouw, maar doodvermoeiend.
Ik hoop dat het er lukt, en dat iemand een zinvolle reactie op mijn verhaal kan geven.
Groetjes
Devor
Ik ben een man van 31 met een vriendin van 38 en zit met een relatie probleem.
Ik loop daar al tijden mee rond en dacht vanavond, laat ik mijn verhaal eens doen op een discussieforum voor vrouwen , en wellicht schiet ik er iets mee op, en heeft iemand raad...
Het probleem is dat mijn vriendin regelmatig vreemdgaat en dat dit haast op een dwangmatige vorm van vreemdgaan begint te lijken, waar ze zichzelf ook niet prettig bij lijkt te voelen. schuldgevoel weet ik niet, maar iets zit er (gelukkig) dwars.
Het is natuurlijk officeel allemaal een groot geheim dus ervoor uitkomen doet ze niet, allemaal erg ''hush-hush'' en stiekem, alleen zijn de indicaties zo sterk aanwezig dat het ontkennen voor mij niet meer geloofwaardig is.
We hebben nu bijna een jaar iets met elkaar, en ik moet zeggen dat mijn vriendin erg complex in elkaar zit...ik ben iemand die makkelijk iemand doorziet en begrijpt, maar zelfs haar karakter is mij soms even wat te ingewikkeld.
Het is iemand van 38, nooit getrouwd geweest en geen kinderen, heeft ook nooit met iemand samen gewoond, ook niet met mij...ze is heel aantrekkelijk, we zijn tevens collega's , en daarnaast werkt ze ook als meesteres, maar dat is hooguit 2x per maand voorlopig in haar eigen studio, haar langste relatie heeft ongeveer 2 jaar geduurd, maar gemiddeld fladdert ze om de zoveel maanden naar de ander.
Vaak waren het wat louche figuren, semi-criminelen , alcoholisten, een paar nette kerels links en rechts, maar over het algemeen eerste-klasse eikels, die geen vrouw zichzelf toewenst.
Nu ben ik van een heel ander kalliber en haar moeder en vriendinnen zijn blij voor d'r dat ze mij heeft gevonden.
En zijzelf is ook een stuk rustiger geworden door de jaren, en ziet ook wel in dat de 'foute mannen' weinig toekomst bieden.
eigenlijk mist ze de juiste sociale vaardigheden om een relatie aan te gaan, maar ze wil mij ook niet kwijt.
Ze praat heel moeilijk over haar gevoel, en kan niet tegen kritiek, dus dit en veel andere onderwerpen aansnijden is niet te doen. reageert vaak agressief en is snel gekwetst.
Ze heeft na eigen zeggen 'bindingsangst' , maar volgens mij heeft ze die bindingsangst omdat ze verlatingsangst heeft. bang om in de steek gelaten te worden. Ze heeft dan ook (stiekem en openlijk) nog contact met ex-vriendjes en vriendjes zoals ze die noemt.
Nooit met nieuwe kerels, is ook wel relevant voor het verhaal, altijd bestaande vriendjes van vroeger. Ze zal nooit iemand op een feest meenemen gewoon voor de lol of sex.
Nou de rede van het vreemdgaan is mij nog steeds niet helemaal duidelijk.
Ik weet wel dat het niet sexueel van aard is, want we hebben allebei de 'zwarte-band' in bed, en daarnaast is ze niet oversext.
-Het zou kunnen zijn dat de ''spanning'' een factor is...vaak hoor ik haar zeggen : "als ik iets moet wil ik het juist niet, en als iets niet mag is het spannend" , en een keer in een context over vreemdgaan.
-een tweede mogelijkheid is dat ze graag domineert, ze is tenslotte meesteres en dat wordt je niet zomaar.
Dat is deels aangeboren, en deels heeft dat te maken met een zeer dominante vader in haar jeugd, kleineren en mishandelen stond centraal.
(note* een meesteres is , (en ik was zelf ook een leek), iemand die graag domineert in de vorm van een spel. dit heeft niets met sex te maken en onze relatie heeft daar ook niets mee te maken, wij staan gelijkwaardig tegen over elkaar , en los van SM, daar hou ik zelf niet van)
In feitte 'haat' ze mannen , hoe gek dat ook klinkt en een ander punt is haar zo geliefde 'vrijheid' en onafhankelijkheid...
Nou ben ik iemand die haar die vrijheid geeft, maar vrijheid en vreemdgaan zijn voor mij toch wel twee verschillende dingen, en gaan mij te ver.
nu zei ik al eerder dat zij er zelf ook mee zat, en ze doet haar best om te veranderen...nu is het voor mij maar de vraag of ze echt kan veranderen.
Ze gaat daarvoor binnenkort in regressietheraphie , dat is voor mij wel een teken dat de WIL om te veranderen er in ieder geval is.
Zo niet, laat ik haar gaan, want ik wil niet langer iets met iemand die niet trouw kan zijn, en zichzelf niet lekker kan geven aan mij.
Wel jammer , want ik ben echt dol op haar verder, en voel me erg vertrouwd en hebben het verder heel gezellig met elkaar.
op alle punten zit het ook goed verder, maar die acceptatie en de moed om voor een relatie te gaan ontbreekt, en is er nooit geweest, voor niemand.
Dat is tot daar aan toe, maar het vreemdgaan gaat mij te ver en ben ik zat.
wel leuk zo'n excentrieke vrouw, maar doodvermoeiend.
Ik hoop dat het er lukt, en dat iemand een zinvolle reactie op mijn verhaal kan geven.
Groetjes
Devor
donderdag 31 januari 2008 om 01:40
donderdag 31 januari 2008 om 01:53
donderdag 31 januari 2008 om 02:09
Nu ben ik een man, dus wat weet ik er van, maar ik krijg heel sterk de indruk uit wat je schrijft dat je een beetje kokketeert met je "excentrieke vrouw". Ja, doodvermoeiend, maar jong wat ben je toch tegelijk een stoere vent met zo'n vrouw. Maar goed, dat is de indruk die ik krijg. Je zwarte-band verhalen wekken die indruk nogal.
Als die indruk niet klopt, dan wordt het hoog tijd om je grenzen te stellen en niet over je te laten lopen. Einde aan de flauwekul, of op de keien, heel bot, en heel simpel.
Als die indruk niet klopt, dan wordt het hoog tijd om je grenzen te stellen en niet over je te laten lopen. Einde aan de flauwekul, of op de keien, heel bot, en heel simpel.
donderdag 31 januari 2008 om 02:17
Buiten het feit dat je inderdaad erg voorbij gaat aan het feit dat het ook gewoon aan de chemie tussen jullie kan liggen en vooral niet naar jezelf kijkt in het geheel (en als je dat doet, je jezelf alleen maar op de borst slaat) lijkt het mij ook dat iemand met zo'n dominant karakter dat ze zelfs een eigen studio heeft, vrij veel moeite zal hebben met een huis/tuin/keuken relatie waarin het 'gewoon' gezellig en vertrouwd is. Ze zal naar mijn mening toch altijd blijven zoeken naar dat stukje BDSM dat blijkbaar een deel van haar is.
Dat vind ze niet bij jou, en dus grijpt ze terug naar de mannen waar ze dat wel vond. Geen therapie die daaraan zal helpen denk ik...dat is wie ze is.
Dat vind ze niet bij jou, en dus grijpt ze terug naar de mannen waar ze dat wel vond. Geen therapie die daaraan zal helpen denk ik...dat is wie ze is.
donderdag 31 januari 2008 om 02:27
nou ja, ik ben heel kritisch op mijzelf, en ik durf mezelf in de spiegel te kijken... ik overweeg nu om een einde aan de relatie te maken.
Ik ben alleen iemand die niet snel opgeeft, en ik heb nog steeds de hoop dat ze serieus aan zichelf wil werken... weet alleen nu nog niet wat ik moet met de situatie.
Ik ben alleen iemand die niet snel opgeeft, en ik heb nog steeds de hoop dat ze serieus aan zichelf wil werken... weet alleen nu nog niet wat ik moet met de situatie.
donderdag 31 januari 2008 om 02:37
donderdag 31 januari 2008 om 02:37
Dat zie ik dan toch even anders Rider.
Devor kan best trots zijn op zijn bijzondere vrouw, het is wel duidelijk dat hij een probleem heeft met bepaalde kanten van haar karakter. En dan plaats je een topic op een forum. Daar is niets kokets aan. Beetje verstand van SM en zo? Ik kan namelijk beamen dat Meesteres worden niet iets is wat je zomaar even bent en dan weer zomaar even niet. Dat Devor dat uitlegt en probeert te begrijpen vind ik nogal bijzonder, aangezien hij niets heeft met het SM spel. Ik zou niet weten wat er verkeerd is aan begrip opbrengen voor zijn geliefde. Dat hij moeite met haar gedrag heeft lijkt me ook logisch, iedereen die van zijn/haar partner houdt en hem/haar voor zichzelf wil hebben begrijpt dat.
Devor, ik geef Rider in een ander ding wel gelijk. Zet een streep in het zand. Trek een grens. Als ik het verhaal lees van je vriendin dan heb ik weinig hoop op een gelukkig einde want ze zal over die streep heengaan. De drang die ze heeft om te domineren is te groot om door jouw liefde te worden beteugeld, al helemaal omdat ze 'm niet bij jou kwijt kan. Er is hier op het forum laatst een topic geopend over gameverslaving, ik denk dat je jouw vriendin ook onder die categorie mensen kunt scharen. Ze kan niet zonder het spelletje. Ja, als ze dat écht wil misschien en wie weet zelfs alleen als ze er hulp bij krijgt maar niet alléén omdat ze jou zo lief vindt, of jij haar.
Ideaal voor haar zou een partner zijn die haar liefde kan geven en haar vrij kan laten in haar - niet seksuele - dominantie spel. Ik ken zelf eigenlijk geen SM-ers die zonder enige vorm van seks aan SM doen, al weet ik dat ze bestaan maar in ieder geval voor één van de twee is het veelal een seksueel geladen gebeurtenis. Het zou kunnen dat dat in het geval van je vriendin niet voor haar geldt maar voor de mensen die ze domineert is dat natuurlijk niet uitgesloten, al zullen ze haar waarschijnlijk niet aanraken zolang zij ze dat niet toestaat.
Kijk, als het niet iets met seks te maken had gehad, dan had jij het geen vreemdgaan genoemd natuurlijk. Dan zou het gewoon een hobby zijn die je vriendin uitoefent met dan eens een Harry, dan eens een Fred en dan eens een Monique. Maar je noemt het wel vreemdgaan en erkent of herkent dus een seksueel aspect aan haar gedrag. Als jij, als vanilla, liefhebbende en monogame man gelukkig wil worden dan geef ik je met deze partner niet veel kans. Hoe erg ik het ook voor je vind, ik heb lang genoeg in de SM wereld rondgelopen om te weten dat zoiets bij je hoort en lang niet bij iedereen een kwestie is van een 'spelletje spelen' maar een kwestie van leven en in het geval van jouw vriendin, met haar verleden misschien zelfs wel een kwestie van 'overleven'.
Begrijp je wat ik bedoel?
Devor kan best trots zijn op zijn bijzondere vrouw, het is wel duidelijk dat hij een probleem heeft met bepaalde kanten van haar karakter. En dan plaats je een topic op een forum. Daar is niets kokets aan. Beetje verstand van SM en zo? Ik kan namelijk beamen dat Meesteres worden niet iets is wat je zomaar even bent en dan weer zomaar even niet. Dat Devor dat uitlegt en probeert te begrijpen vind ik nogal bijzonder, aangezien hij niets heeft met het SM spel. Ik zou niet weten wat er verkeerd is aan begrip opbrengen voor zijn geliefde. Dat hij moeite met haar gedrag heeft lijkt me ook logisch, iedereen die van zijn/haar partner houdt en hem/haar voor zichzelf wil hebben begrijpt dat.
Devor, ik geef Rider in een ander ding wel gelijk. Zet een streep in het zand. Trek een grens. Als ik het verhaal lees van je vriendin dan heb ik weinig hoop op een gelukkig einde want ze zal over die streep heengaan. De drang die ze heeft om te domineren is te groot om door jouw liefde te worden beteugeld, al helemaal omdat ze 'm niet bij jou kwijt kan. Er is hier op het forum laatst een topic geopend over gameverslaving, ik denk dat je jouw vriendin ook onder die categorie mensen kunt scharen. Ze kan niet zonder het spelletje. Ja, als ze dat écht wil misschien en wie weet zelfs alleen als ze er hulp bij krijgt maar niet alléén omdat ze jou zo lief vindt, of jij haar.
Ideaal voor haar zou een partner zijn die haar liefde kan geven en haar vrij kan laten in haar - niet seksuele - dominantie spel. Ik ken zelf eigenlijk geen SM-ers die zonder enige vorm van seks aan SM doen, al weet ik dat ze bestaan maar in ieder geval voor één van de twee is het veelal een seksueel geladen gebeurtenis. Het zou kunnen dat dat in het geval van je vriendin niet voor haar geldt maar voor de mensen die ze domineert is dat natuurlijk niet uitgesloten, al zullen ze haar waarschijnlijk niet aanraken zolang zij ze dat niet toestaat.
Kijk, als het niet iets met seks te maken had gehad, dan had jij het geen vreemdgaan genoemd natuurlijk. Dan zou het gewoon een hobby zijn die je vriendin uitoefent met dan eens een Harry, dan eens een Fred en dan eens een Monique. Maar je noemt het wel vreemdgaan en erkent of herkent dus een seksueel aspect aan haar gedrag. Als jij, als vanilla, liefhebbende en monogame man gelukkig wil worden dan geef ik je met deze partner niet veel kans. Hoe erg ik het ook voor je vind, ik heb lang genoeg in de SM wereld rondgelopen om te weten dat zoiets bij je hoort en lang niet bij iedereen een kwestie is van een 'spelletje spelen' maar een kwestie van leven en in het geval van jouw vriendin, met haar verleden misschien zelfs wel een kwestie van 'overleven'.
Begrijp je wat ik bedoel?
donderdag 31 januari 2008 om 02:50
Eleonora,
Dank je wel voor die reactie..daar zit een heleboel waarheid in.
Ik weet dat SM voor haar een uitlaatklep is en wordt door mij helemaal geacepteerd. Ik zie dat ook niet als vreemdgaan, want ze is daar heel duidelijk en eerlijk in naar mij toe.
Ik vertrouw erop dat zij geen sexuele contacten heeft daarin, in ieder geval niet het soort contact waarmee ik moeite heb omdat daar voor haar geen sexuele verlangens mee gemoeid gaan. (sex is bij sm te min voor haar) en heeft daar derden voor.
het vreemdgaan wat ik bedoel is dus vooral met contacten met 'vriendjes' zo af en toe, en daar is moeilijk een vinger op te leggen , maar het gebeurt wel. hoe vaak weet ik niet, maar is niet belangrijk, het gebeurt en ik wil graag een een-op-een relatie , en gezien het feit dat ze zich er ook ongemakkelijk bij voelt en dus serieus er iets aan wil gaan doen, geeft mij de hoop dat ze veranderd.
En anders punt erachter..
Dank je wel voor die reactie..daar zit een heleboel waarheid in.
Ik weet dat SM voor haar een uitlaatklep is en wordt door mij helemaal geacepteerd. Ik zie dat ook niet als vreemdgaan, want ze is daar heel duidelijk en eerlijk in naar mij toe.
Ik vertrouw erop dat zij geen sexuele contacten heeft daarin, in ieder geval niet het soort contact waarmee ik moeite heb omdat daar voor haar geen sexuele verlangens mee gemoeid gaan. (sex is bij sm te min voor haar) en heeft daar derden voor.
het vreemdgaan wat ik bedoel is dus vooral met contacten met 'vriendjes' zo af en toe, en daar is moeilijk een vinger op te leggen , maar het gebeurt wel. hoe vaak weet ik niet, maar is niet belangrijk, het gebeurt en ik wil graag een een-op-een relatie , en gezien het feit dat ze zich er ook ongemakkelijk bij voelt en dus serieus er iets aan wil gaan doen, geeft mij de hoop dat ze veranderd.
En anders punt erachter..
donderdag 31 januari 2008 om 03:03
Devor, je hoop op verandering is begrijpelijk maar verwar haar ongemakkelijkheid niet met de wens het anders te willen gaan doen of bepaald gedrag af te kunnen zweren. Vaak is het niet eens onwil maar een in je vaste leefpatroon geslopen manier van doen die verdomd lastig af te leren is. Ze zal zich gerust lullig voelen als ze vanuit het bed van iemand jou weer onder ogen komt. Iedereen met een beetje hart in z'n lijf zal dat gevoel hebben maar is dat voldoende om er iets aan te doen?
Je hebt een vrouw met geheimen, dat is punt een al iets wat je moet willen. Ik vind het heel mooi om te lezen dat je in haar wil investeren maar om te realiseren wat jij wil, namelijk een monogame relatie, zal zíj moeten willen veranderen en dat betekent eerst onderkennen dat er een probleem is uberhaupt. Zolang zij stiekem is, of niet open, moeilijk praat en jou niet toelaat in voor jou belangrijke gebieden van haar geest, dan kun jij veel willen maar zal het nooit gebeuren.
Realiseer je dat zij degene moet zijn die de wil heeft zichzelf en haar gedrag te veranderen. Voor zichzelf in de eerste plaats. Niet voor jou want dat zou een valse drijfveer zijn. Zij moet haar eigen gedrag zat zijn en zien wat het in háár leven teweeg brengt alvorens ze in staat zal zijn om dat gedrag aan te pakken.
Als jij stelt dat zij haar manier van leven moet aanpassen aan jou zul je haar zeker verliezen want zij is zoals ze is en jij kunt haar niet anders maken. Dat kan alleen zijzelf.
Je hebt een vrouw met geheimen, dat is punt een al iets wat je moet willen. Ik vind het heel mooi om te lezen dat je in haar wil investeren maar om te realiseren wat jij wil, namelijk een monogame relatie, zal zíj moeten willen veranderen en dat betekent eerst onderkennen dat er een probleem is uberhaupt. Zolang zij stiekem is, of niet open, moeilijk praat en jou niet toelaat in voor jou belangrijke gebieden van haar geest, dan kun jij veel willen maar zal het nooit gebeuren.
Realiseer je dat zij degene moet zijn die de wil heeft zichzelf en haar gedrag te veranderen. Voor zichzelf in de eerste plaats. Niet voor jou want dat zou een valse drijfveer zijn. Zij moet haar eigen gedrag zat zijn en zien wat het in háár leven teweeg brengt alvorens ze in staat zal zijn om dat gedrag aan te pakken.
Als jij stelt dat zij haar manier van leven moet aanpassen aan jou zul je haar zeker verliezen want zij is zoals ze is en jij kunt haar niet anders maken. Dat kan alleen zijzelf.
donderdag 31 januari 2008 om 11:08
