Relaties
alle pijlers
Een vraag om raad
dinsdag 31 juli 2007 om 15:29
Geacht forum ik wil jullie reactie op het volgende: In mijn jeugd ben ik lang genegeerd door leeftijdsgenoten (zowel mannen als vrouwen). Dat was een (gedeeltelijk) zelf verkozen isolement aangezien ik helemaal suf ben gepest op basisschool. Verder klotejeugd gehad door geestelijk en lichamelijk zwaar zieke moeder (legde nogal veel beslag op haar kinderen, loog ze voor en manipuleerde / anorexia nervosa, schizofreen en dwangstoornissen) waar ik enige zorg voor had en ontbreken van vader want gescheiden. Verder nog financiële problemen en een niet zo'n fijne familiesfeer. Op mijn twintigste (pas) begon ik vrienden te krijgen en werd mijn leven steeds normaler: dat wil zeggen ik ging studeren, kreeg meer betekenisvolle vriendschappen (ook al pleegde mijn beste vriend zelfmoord) maar het ontbrak aan ook maar de geringste vrouwelijke aandacht: tot mijn 23ste nog nooit gezoend of wat dan ook. Toen ontdekte ik internet en daar was ik wel succesvol in het benaderen van vrouwen, verschillende (om niet te zeggen heel veel) meisjes ontmoet, relaties mee gehad, mee bed in gedoken. Langzamerhand bemerkte ik dat internet puur en alleen voor het ontmoeten van vrouwen op romantische wijze(!) (heb dus alleen over romantisch want omgang met vrouwen gaat mij zeer goed af alleen romantiek ontbreekt altijd) substituut werd van het dagelijks leven. In het dagelijks leven ondernam/onderneem ik niks richting vrouwen zeer weinig en als ik dat wel deed kreeg ik nul op het rekest. Meer ondernam ik niet aangezien ik niet het kleinste vertrouwen had/heb dat dat ooit op iets positiefs zal uitdraaien. Met andere woorden: (hoe ik het voel) niks ontbreekt mij maar op een of andere manier hebben vrouwen nooit interesse in me. Het gekke is dat ik niet een of andere nerd ben, onderhand sociaal erg ontwikkeld, goede baan gekregen, met familie gaat het ook uitstekend, veel vrienden. Gekke is ook dat iedereen denkt dat ik een versierder ben, want ik zie er goed uit (zegt men) en ik praat zo makkelijk alles wat recht is krom en vice versa. Voor mijn (veronderstelde?) onzekerheid ook twee keer langdurig naar een psycholoog geweest maar niet echt veel heeft uitgehaald, waarschijnlijk omdat ik nooit helemaal eerlijk ben geweest. Dus toch gewoon weer doorgegaan met internetdaten (of moet ik zeggen internetsletten haha), waar ik pas sinds kort besefte dat ik dat alleen maar doe om bevestiging te krijgen. Bevestiging dat ik wel een leuke jongen/man ben. Onderhand besef ik rationeel dat ik mezelf in de weg zit door mezelf voor te houden dat romantisch contact in real life toch niet zal lukken => self fulfilling prophecy probably. Als ik mezelf zo opstel dan wordt dat dus ook de werkelijkheid. Ook nu het twee maanden uit is met ex(drie keer raden waar ik die heb ontmoet)1 waar ik zowaar eens moeite voor deed in plaats van iedereen weg te duwen. Merk ik dat ik weer uitgebreid op internet zit om die bevesiging te zoeken en te vinden. En daar word ik niet blij van als ik besef dat ik dat doe. Maar ben nu wel op een punt in mijn leven dat ik denk: Dat mag weleens volwassener jongen: geef jezelf eens een schop onder je hol. Alleen hoe....psychologen geloof ik niet meer zo...en dat mezelf schoppen ik zou niet weten hoe (of misschien vind ik het gewoon nog te eng om te doen) Ik wil anders maar ik weet alleen even niet hoe: ik zit mezelf nogal in de weg.
dinsdag 31 juli 2007 om 15:36
Je zit jezelf een beetje in de weg. En das niet vreemd want je hebt het goed voor je kiezen gehad tot nu toe.
Mijn advies (en ik quote je maar even): Geef jezelf die schop onder je hol, en ga met een professional praten.
Je hebt genoeg meegemaakt en daar kan niemand je nu zo 1,2,3 mee helpen. Een professional, en dus ook een psych, heeft er jaren voor geleerd om mensen met problemen te helpen. Ga gewoon eens een keertje langs om het te proberen. Bevalt het niet, dan kan je altijd nog verder kijken. Maar waar een wil is, is een weg.
Succes! *;
*Geeft alvast een klein schopje om te helpen*
Mijn advies (en ik quote je maar even): Geef jezelf die schop onder je hol, en ga met een professional praten.
Je hebt genoeg meegemaakt en daar kan niemand je nu zo 1,2,3 mee helpen. Een professional, en dus ook een psych, heeft er jaren voor geleerd om mensen met problemen te helpen. Ga gewoon eens een keertje langs om het te proberen. Bevalt het niet, dan kan je altijd nog verder kijken. Maar waar een wil is, is een weg.
Succes! *;
*Geeft alvast een klein schopje om te helpen*
dinsdag 31 juli 2007 om 15:39
Lieve Badmeester,
Ten eerste een dikke knuffel en props voor jou. Dat je zo open en eerlijk je verhaal doet en om hulp vraagt is al een grote stap.
Ik herken mezelf enorm in jou met uitzondering van je jeugd. Wat enorm erg voor je en wat enorm trots ben ik dan op jou dat je na zoveel tegenslag toch zo sterk bent.
Ik zoek dan wel geen mannen via internet maar heb ook nog steeds de diepe overtuiging dat ik geen liefde verdien en elke relatie toch wel uitloopt op het feit dat ik gekwetst wordt. Dus inderdaad helemaal al la the secret, wat je denkt stoot je de cosmos in en zul je ook zo ontvangen.
Echter wel met hulp van een webpyscholoog ga ik cognitieve gedragstherapie volgen en iets doen aan die killing innerlijke stem van mij die me eigen ik finaal onderuit haal.
Weet niet of je wat aan mijn verhaal hebt hahahaha maar wil je laten weten dat als je echt wilt je er komt. Misschien is er niet een kant en klaar oplossing maar misschien door meerdere kleine stapjes over een tijdje een hele grote stap vooruit.
Dikke knuf
Ten eerste een dikke knuffel en props voor jou. Dat je zo open en eerlijk je verhaal doet en om hulp vraagt is al een grote stap.
Ik herken mezelf enorm in jou met uitzondering van je jeugd. Wat enorm erg voor je en wat enorm trots ben ik dan op jou dat je na zoveel tegenslag toch zo sterk bent.
Ik zoek dan wel geen mannen via internet maar heb ook nog steeds de diepe overtuiging dat ik geen liefde verdien en elke relatie toch wel uitloopt op het feit dat ik gekwetst wordt. Dus inderdaad helemaal al la the secret, wat je denkt stoot je de cosmos in en zul je ook zo ontvangen.
Echter wel met hulp van een webpyscholoog ga ik cognitieve gedragstherapie volgen en iets doen aan die killing innerlijke stem van mij die me eigen ik finaal onderuit haal.
Weet niet of je wat aan mijn verhaal hebt hahahaha maar wil je laten weten dat als je echt wilt je er komt. Misschien is er niet een kant en klaar oplossing maar misschien door meerdere kleine stapjes over een tijdje een hele grote stap vooruit.
Dikke knuf
dinsdag 31 juli 2007 om 15:43
Bedenk eerst eens welke verwachtingen je van iemand wilt hebben. Het is op internet natuurlijk heel makkelijk om iemand te benaderen, af te spreken en te zeggen wat je van iemand wilt. In de kroeg is dat bijvoorbeeld alweer heel anders. Dan moet je op iemand afstappen, praatje maken en dan nog maar eens kijken hoe zij erover denkt. Is natuurlijk veel directer en enger. Ook omdat je iemands reactie direct kunt zien.
Misschien moet je het eens in stapjes proberen. Ga eerst eens op meisjes afstappen en flirt een beetje met ze. Zit niet gelijk in de put als dat op niets uitdraait, want dat is nu eenmaal het spelletje een beetje. Eerst 10 keer een blauwtje lopen voordat er misschien eentje toehapt. Ga eens kijken hoe de meisjes op je reageren. Als jij denkt dat de interesse wederzijds is, kun je altijd een stapje verdergaan en een telefoonnummer vragen ofzo.
Misschien moet je het eens in stapjes proberen. Ga eerst eens op meisjes afstappen en flirt een beetje met ze. Zit niet gelijk in de put als dat op niets uitdraait, want dat is nu eenmaal het spelletje een beetje. Eerst 10 keer een blauwtje lopen voordat er misschien eentje toehapt. Ga eens kijken hoe de meisjes op je reageren. Als jij denkt dat de interesse wederzijds is, kun je altijd een stapje verdergaan en een telefoonnummer vragen ofzo.
dinsdag 31 juli 2007 om 16:37
Hai Badmeester,
Volgens mij is er idd helemaal niets mis met jou, zeker niet. Dat je een hoop hebt meegemaakt is wel zeker een feit en vind het knap dat je dat zo duidelijk kunt verwoorden hier
Je zegt dat 'in real life' vrouwen eigenlijk anders tegen je aan kijken als dat je bent... ze denken dat je een beetje een 'gladde' bent misschien, misschien wat onbetrouwbaar, veel praatjes etc.. Kan het zijn dat je onbewust/bewust engzins die 'houding' aanneemt, juist om niet gekwetst te willen worden? Ik weet niet hoor, ken je helemaal niet maar het zou zo kunnen...
Kan je zelf je vinger erop leggen wat nu precies het verschil is in jouw voorkomen op internet en in real life, misschien dat je daar dingen in kunt vinden.. ?
Ben je op internet misschien ook wel die grappenmaker met een leuke look maar die ook wat van zichzelf durft laten zien? En ontbreekt dat laatste misschien in een real life contact en ben je dan alleen nog maar die praatjesmaker met een leuke look waardoor anderen misschien denken onbetrouwbaar en arrogant?
Volgens mij is er idd helemaal niets mis met jou, zeker niet. Dat je een hoop hebt meegemaakt is wel zeker een feit en vind het knap dat je dat zo duidelijk kunt verwoorden hier
Je zegt dat 'in real life' vrouwen eigenlijk anders tegen je aan kijken als dat je bent... ze denken dat je een beetje een 'gladde' bent misschien, misschien wat onbetrouwbaar, veel praatjes etc.. Kan het zijn dat je onbewust/bewust engzins die 'houding' aanneemt, juist om niet gekwetst te willen worden? Ik weet niet hoor, ken je helemaal niet maar het zou zo kunnen...
Kan je zelf je vinger erop leggen wat nu precies het verschil is in jouw voorkomen op internet en in real life, misschien dat je daar dingen in kunt vinden.. ?
Ben je op internet misschien ook wel die grappenmaker met een leuke look maar die ook wat van zichzelf durft laten zien? En ontbreekt dat laatste misschien in een real life contact en ben je dan alleen nog maar die praatjesmaker met een leuke look waardoor anderen misschien denken onbetrouwbaar en arrogant?
dinsdag 31 juli 2007 om 21:33
Geacht forum ik wil jullie reactie op het volgende:
Mijn hoed gaat af en ik vind dat je lef hebt om dit zo van jezelf en over jezelf durft te zeggen.
Erkenning en herkenning is de eerste stap tot groei.
In mijn jeugd ben ik lang genegeerd door leeftijdsgenoten (zowel mannen als vrouwen). Dat was een (gedeeltelijk) zelf verkozen isolement aangezien ik helemaal suf ben gepest op basisschool. Herkenbaar voor velen. Verder klotejeugd gehad door geestelijk en lichamelijk zwaar zieke moeder (legde nogal veel beslag op haar kinderen, loog ze voor en manipuleerde / anorexia nervosa, schizofreen en dwangstoornissen) waar ik enige zorg voor had en ontbreken van vader want gescheiden. Verder nog financiële problemen en een niet zo'n fijne familiesfeer.
Op mijn twintigste (pas) begon ik vrienden te krijgen en werd mijn leven steeds normaler: dat wil zeggen ik ging studeren, kreeg meer betekenisvolle vriendschappen (ook al pleegde mijn beste vriend zelfmoord) mijn condolance alsnog maar het ontbrak aan ook maar de geringste vrouwelijke aandacht: tot mijn 23ste nog nooit gezoend of wat dan ook.
Toen ontdekte ik internet en daar was ik wel succesvol in het benaderen van vrouwen, verschillende (om niet te zeggen heel veel) meisjes ontmoet, relaties mee gehad, mee bed in gedoken. Langzamerhand bemerkte ik dat internet puur en alleen voor het ontmoeten van vrouwen op romantische wijze(!) (heb dus alleen over romantisch want omgang met vrouwen gaat mij zeer goed af alleen romantiek ontbreekt altijd, want?) substituut werd van het dagelijks leven. In het dagelijks leven ondernam/onderneem ik niks richting vrouwen zeer weinig en als ik dat wel deed kreeg ik nul op het rekest. Meer ondernam ik niet aangezien ik niet het kleinste vertrouwen had/heb dat dat ooit op iets positiefs zal uitdraaien want?
. Met andere woorden: (hoe ik het voel) niks ontbreekt mij maar op een of andere manier hebben vrouwen nooit interesse in me hoe zou dat komen denk je?. Het gekke is dat ik niet een of andere nerd ben, onderhand sociaal erg ontwikkeld, goede baan gekregen, met familie gaat het ook uitstekend, veel vrienden. Gekke is ook dat iedereen denkt dat ik een versierder ben, want ik zie er goed uit (zegt men) en ik praat zo makkelijk alles wat recht is krom en vice versa. Zo kom je hier ook over. Vlotte vent...
Voor mijn (veronderstelde?) onzekerheid ook twee keer langdurig naar een psycholoog geweest maar niet echt veel heeft uitgehaald, waarschijnlijk omdat ik nooit helemaal eerlijk ben geweest een psycholoog is je klankbord. Niet iemand waar je verantwoording aan hoeft af te leggen.. Dus toch gewoon weer doorgegaan met internetdaten (of moet ik zeggen internetsletten zegt ook iets over jouw denkbeeldhaha), waar ik pas sinds kort besefte dat ik dat alleen maar doe om bevestiging te krijgen onzekerheid? jammer en misschien onnodig?. Bevestiging dat ik wel een leuke jongen/man ben Ben je dat niet gewoon?.
Onderhand besef ik rationeel dat ik mezelf in de weg zit door mezelf voor te houden dat romantisch contact in real life toch niet zal lukken => self fulfilling prophecy probably. Als ik mezelf zo opstel dan wordt dat dus ook de werkelijkheid.Jammer dat je dat zo voelt/ervaart. Ik heb de indruk dat dit niet nodig is.
Ook nu het twee maanden uit is met ex(drie keer raden waar ik die heb ontmoet)1 waar ik zowaar eens moeite voor deed in plaats van iedereen weg te duwen. Merk ik dat ik weer uitgebreid op internet zit om die bevesiging te zoeken en te vinden. En daar word ik niet blij van als ik besef dat ik dat doe. Waar komt het gevoel van bevestiging van je bent het waard, je mag leven in dit leven en je bent nodig om deze aardkloot te laten ronddraaien vandaan?
Maar ben nu wel op een punt in mijn leven dat ik denk: Dat mag weleens volwassener jongen: geef jezelf eens een schop onder je hol. Misscien niet. Miscchien moet je nog eerst een periode afsluiten, wat je nog niet hebt gedaan. De overgang van adolescent naar volwassen is moeilijk en vol vragen. Sommigen worden gedwongen om de sprong te maken en anderen mogen de weg geleidelijk bewandelen. Niet iedereen heeft die luxe
Alleen hoe....psychologen geloof ik niet meer zo...en dat mezelf schoppen ik zou niet weten hoe (of misschien vind ik het gewoon nog te eng om te doen) Kan, maar iedere stap tot zelfbewustwording is eng. Geloof me, is niet altijd leuk.
Ik wil anders maar ik weet alleen even niet hoe: ik zit mezelf nogal in de weg. ff diepe sjucht. Je geestlijke groei lijkt gevoelsmatig te stagneren. En soms is dat goed, want het geeft je ff een pauze. Wanneer je het idee hebt dat je stagneert betekend vaak dat je een pas op de plaats moet doen, want er is een leering. Die leering is vaak niet altijd duidelijk (ken dat). Wanneer je merkt dat je weer gaat groeien merk je soms dat het vaak veel te snel gaat. Het klinkt lullig voor jou. Ik wilde dat ik was waar jij nu bent, echter met de "wijsheid" die ik nu heb. Heerlijk die ontdekkingen van jezelf. Je groeit in zelfbewustzijn en in eigenwaarde. Zo lekker die zelfvertrouwen.
Ik weet niet of je er wat aan hebt. Neem van mij aan deze tijd van ontdekken is heerlijk
dinsdag 31 juli 2007 om 21:43
Ik zit mijn eigen commentaar na te lezen en heb niet het gevoel dat ik duidelijk ben geweest. Wat ik wil zeggen is dat ik je vraag en onrust begrijp. Wat ik ook wil zeggen is dat ik je mee wil geven dat je jezelf ff rust mag gunnen. Je moet nix, je hoeft nix en zeker niet voldoen aan de denkbeelden die horen bij je leeftijd/sexe/positie.
Neem de tijd en neem zeker de tijd om jezelf te leren kennen. Vrouwen, gezin, positie, maatschappelijk verantwoordt, maatschappelijke eis. Doe het op jouw tempo en laat de rest "je een rotzorg zijn".
Neem de tijd en neem zeker de tijd om jezelf te leren kennen. Vrouwen, gezin, positie, maatschappelijk verantwoordt, maatschappelijke eis. Doe het op jouw tempo en laat de rest "je een rotzorg zijn".
dinsdag 31 juli 2007 om 23:52
He badmeester,
Wat een verhaal! En moedig dat je het vertelt.
Wat ik uit je verhaal niet helemaal begrijp: Je zegt in real life geen aansluiting te vinden bij vrouwen op intiem gebied... maar de vrouwen die je via internet ontmoet worden toch real life als je ze in het echt ontmoet? Dekennismaking is iets anders, maar de ontmoeting is toch net zo real life als iedere andere ontmoeting. Of zie jij dat anders?
Wat een verhaal! En moedig dat je het vertelt.
Wat ik uit je verhaal niet helemaal begrijp: Je zegt in real life geen aansluiting te vinden bij vrouwen op intiem gebied... maar de vrouwen die je via internet ontmoet worden toch real life als je ze in het echt ontmoet? Dekennismaking is iets anders, maar de ontmoeting is toch net zo real life als iedere andere ontmoeting. Of zie jij dat anders?
woensdag 1 augustus 2007 om 00:00
Je 'overlevingsstrategie' (manier van reageren op bepaalde situaties) ontwikkel je in je jeugd. Die verander je niet zomaar. En dat je het vaak over je verleden hebt wil niet zeggen dat je dat goed verwerkt hebt. Verleden blijft verleden, gaat erom hoe je nu reageert op huidige situaties. En dan kom je toch terug bij die 'overlevingsstrategie'.
woensdag 1 augustus 2007 om 00:35
Moedig van je badmeester. M'n complimenten dat je het ondanks alles toch goed hebt gedaan, het had ook anders kunnen gaan. Knap dat je je verhaal zo goed onder woorden kan brengen. Volgens mij heb je het e.e.a wel goed op een rijtje. Sterkte met de dingen waar je nu mee bezig bent. Lukt je wel!!!!!!!!
woensdag 1 augustus 2007 om 07:23
Badmeester ik herken een aantal dingen.(niet erg gepest maar wel ene etiket opgeplakt gekregen door menigeen in mijn jeugdjaren waarvan ik dacht vrienden te hebben),nam het voor lief om maar ergens bij te horen.Dit is ene rode draad in mijn leven tot nu toe.Genoegen nemen met minder terwijl ik weet er is meer.Gevolg van dit alles>geen eigenwaarde,niet waard voelen,bang om gekwetst te worden(wederom),daardoor gedoseerde afstand houden,maar toch verder willen en uiteindelijk strand het uit op niets voor je gevoel wat je ook maar aanpakt.Dat komt door de ' rol' die je jezelf eigen gemaakt hebt om te 'overleven'.
Praat weer met een professioneel ook al geloof je er niet zo in meer.Dat heeft te maken met je eigen inbreng.Niet alles eerlijk gezegt om er toch maar weer onderuit te komen en niet bij jezelf te rade gaan?
Dat herken ik namelijk,ben bij vele geweest maar kapte het af want ik heb niemand nodig,ze snappen me niet of ik doe het zelf wel.Niet ver genoeg doorgaan kan je doen denken zij kunnen me ook niet helpen.probeer toch weer een traject/gesprekken aan te gaan en als je echt wilt kunnen ze je helpen.Ik ben ook weer opnieuw hulp gaan vragen.Ben er zat van zo zat van me te laten beinvloeden van wat me allemaal is overkomen,de stemmingswisselingen die ermee gepaard gaan.De ene dag de top de andere dag aan de grond,wat ik MIJzelf laat! overkomen.Sterkte.
Praat weer met een professioneel ook al geloof je er niet zo in meer.Dat heeft te maken met je eigen inbreng.Niet alles eerlijk gezegt om er toch maar weer onderuit te komen en niet bij jezelf te rade gaan?
Dat herken ik namelijk,ben bij vele geweest maar kapte het af want ik heb niemand nodig,ze snappen me niet of ik doe het zelf wel.Niet ver genoeg doorgaan kan je doen denken zij kunnen me ook niet helpen.probeer toch weer een traject/gesprekken aan te gaan en als je echt wilt kunnen ze je helpen.Ik ben ook weer opnieuw hulp gaan vragen.Ben er zat van zo zat van me te laten beinvloeden van wat me allemaal is overkomen,de stemmingswisselingen die ermee gepaard gaan.De ene dag de top de andere dag aan de grond,wat ik MIJzelf laat! overkomen.Sterkte.
woensdag 1 augustus 2007 om 07:48
EMDR is een techniek om traumatisch ervaringen te verwerken.
Hetgeen ik bedoel is dat je een training volgt.
Persoonlijke effectiviteitstraining of een NLP-training bijvoorbeeld.
Je leert dan anders naar jezelf te kijken en je leert een hoop over jezelf en over de manier waarop je op dingen reageert.
Je krijgt ook mogelijkheden om anders met dingen om te gaan.
woensdag 1 augustus 2007 om 08:38
Badmeester ,dat hele jeugd verhaal blijf ik af, dat is iets waar
je met of zonder hulp zelf mee om moet gaan. Wel denk ik dat een reële vraag
aan jezelf zou zijn, waarom werd ik gepest en genegeerd en waarom negeren
vrouwen me nog steeds ( je hebt zo het zich laat aanhoren alles mee). Als je
internet contacten als standaard neemt, is het “buiten”inderdaad een stuk
moeilijker. Van alle internet vrouwen op dating sites, zal er ongetwijfeld 1 op
de 5 open staan voor sex. Één avondje actief bezig zijn, en je hebt 25 nieuwe
contacten, dus de kans dat je scoort is minstens zo groot als wanneer je prostituees
zou bezoeken. Die negeren niet integendeel, je krijgt aandacht zodra je binnen
stapt.
Als je met de attitude die je op internet hebt (kijk eens,
ik ben badmeester vind jij mijn witte gympen ook leuk, zullen we neuken). Het cafe
binnenstapt kan ik me voorstellen dat vrouwen je een eikel vinden. Je hebt
alles mee, maar ergens gaat er iets fout. Het is een spel en wie zich niet aan
de spelregels houdt valt buiten de boot. Als je alles mee hebt is het toch
vreemd dat ze je negeren??
Het echte spel is de laatste paar honderd jaar in grote
lijnen niet veranderd. Alles draait om de juiste aandacht, zowel voor mannen
als voor vrouwen. Iedereen vind de juiste aandacht leuk.
Op internet kan je in 15 minuten in een “opwindend “gesprek
zitten. Zit je op je eigen stoel in je eigen huis en kan je zonder schaamte
alles doen wat je “buiten”nooit zou zeggen. of doen
Als iemand zich open stelt voor anderen, anderen met respect
behandeld, een ieder in zijn waarde laat, maar vooral oprechte interesse toont,
kan ik me niet voorstellen dat hij/zij wordt genegeerd en dat heeft niets met
uiterlijk of een goede baan te maken. Zou het daar soms mis gaan?
je met of zonder hulp zelf mee om moet gaan. Wel denk ik dat een reële vraag
aan jezelf zou zijn, waarom werd ik gepest en genegeerd en waarom negeren
vrouwen me nog steeds ( je hebt zo het zich laat aanhoren alles mee). Als je
internet contacten als standaard neemt, is het “buiten”inderdaad een stuk
moeilijker. Van alle internet vrouwen op dating sites, zal er ongetwijfeld 1 op
de 5 open staan voor sex. Één avondje actief bezig zijn, en je hebt 25 nieuwe
contacten, dus de kans dat je scoort is minstens zo groot als wanneer je prostituees
zou bezoeken. Die negeren niet integendeel, je krijgt aandacht zodra je binnen
stapt.
Als je met de attitude die je op internet hebt (kijk eens,
ik ben badmeester vind jij mijn witte gympen ook leuk, zullen we neuken). Het cafe
binnenstapt kan ik me voorstellen dat vrouwen je een eikel vinden. Je hebt
alles mee, maar ergens gaat er iets fout. Het is een spel en wie zich niet aan
de spelregels houdt valt buiten de boot. Als je alles mee hebt is het toch
vreemd dat ze je negeren??
Het echte spel is de laatste paar honderd jaar in grote
lijnen niet veranderd. Alles draait om de juiste aandacht, zowel voor mannen
als voor vrouwen. Iedereen vind de juiste aandacht leuk.
Op internet kan je in 15 minuten in een “opwindend “gesprek
zitten. Zit je op je eigen stoel in je eigen huis en kan je zonder schaamte
alles doen wat je “buiten”nooit zou zeggen. of doen
Als iemand zich open stelt voor anderen, anderen met respect
behandeld, een ieder in zijn waarde laat, maar vooral oprechte interesse toont,
kan ik me niet voorstellen dat hij/zij wordt genegeerd en dat heeft niets met
uiterlijk of een goede baan te maken. Zou het daar soms mis gaan?
woensdag 1 augustus 2007 om 09:18
Hoi,
Allereerst tis nogal wat wat je allemaal mee hebt gemaakt. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten, ook al heb je het allemaal grotendeels verwerkt. Zou het niet kunnen zijn, dat je toch inwendig een muurtje hebt opgebouwd, dat als iemand toch TE dichtbij komt, jij het afstoot, juist omdat je bang bent gekwetst te worden? Of om verlaten te worden? En dat je dat geheel onbewust doet? Dat je wel heel graag een innige relatie met iemand wil hebben, maar juist door wat je als kind hebt meegemaakt met je ouders het onbewust tegen houdt??? Tot hier en niet verder..... Ook wat je zegt over je beste vriend, die verlaat ook je leven op een gegeven moment, terwijl je met hem een vertrouwensband had, omdat je hem je beste vriend noemt.
En weet je, op zich maakt het niet uit, of je nou iemand via internet of in het cafe leert kennen. Tenzij de dame in kwestie op 1 ding uit is. Maar goed, dat kan dus net zo goed in een cafe als op het internet. Juist internet vind ik een medium dat je iemand eerst beter leert kennen voordat je een afspraak maakt. Dus ik denk niet dat dat wat uitmaakt om een leuke relatie te krijgen.
Ik wens je in ieder geval veel succes en vooral veel liefde toe voor in de toekomst! Shae
Allereerst tis nogal wat wat je allemaal mee hebt gemaakt. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten, ook al heb je het allemaal grotendeels verwerkt. Zou het niet kunnen zijn, dat je toch inwendig een muurtje hebt opgebouwd, dat als iemand toch TE dichtbij komt, jij het afstoot, juist omdat je bang bent gekwetst te worden? Of om verlaten te worden? En dat je dat geheel onbewust doet? Dat je wel heel graag een innige relatie met iemand wil hebben, maar juist door wat je als kind hebt meegemaakt met je ouders het onbewust tegen houdt??? Tot hier en niet verder..... Ook wat je zegt over je beste vriend, die verlaat ook je leven op een gegeven moment, terwijl je met hem een vertrouwensband had, omdat je hem je beste vriend noemt.
En weet je, op zich maakt het niet uit, of je nou iemand via internet of in het cafe leert kennen. Tenzij de dame in kwestie op 1 ding uit is. Maar goed, dat kan dus net zo goed in een cafe als op het internet. Juist internet vind ik een medium dat je iemand eerst beter leert kennen voordat je een afspraak maakt. Dus ik denk niet dat dat wat uitmaakt om een leuke relatie te krijgen.
Ik wens je in ieder geval veel succes en vooral veel liefde toe voor in de toekomst! Shae
donderdag 2 augustus 2007 om 11:05
He Badmeester,
EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing een techniek waarbij je door het kloppen rondom je ogen praat over traumatische herrinnering. Tijdens het kloppen wordt je geest als het ware minder gevoelig voor de trauma's die je hebt beleefd. Het wordt minder pijnlijk om aan je trauma's te denken.
EMDR is redelijk nieuw en wordt vooral gebruikt voor mensen met fobieen, paniekaanvallen of oorlogstrauma's. Maar ook mensen met een minderwaardigheidscomplex kunnen zo afkomen van hun negatieve denkpatroon.
Meestal zijn er zo'n 7-8 sessies nodig afhankelijk van de te behandelen onderwerpen. Google maar eens dan kun je er het nodige over lezen.
Laat ons eens weten wat je volgende stappen zijn!
Groeten,
Max
EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing een techniek waarbij je door het kloppen rondom je ogen praat over traumatische herrinnering. Tijdens het kloppen wordt je geest als het ware minder gevoelig voor de trauma's die je hebt beleefd. Het wordt minder pijnlijk om aan je trauma's te denken.
EMDR is redelijk nieuw en wordt vooral gebruikt voor mensen met fobieen, paniekaanvallen of oorlogstrauma's. Maar ook mensen met een minderwaardigheidscomplex kunnen zo afkomen van hun negatieve denkpatroon.
Meestal zijn er zo'n 7-8 sessies nodig afhankelijk van de te behandelen onderwerpen. Google maar eens dan kun je er het nodige over lezen.
Laat ons eens weten wat je volgende stappen zijn!
Groeten,
Max
donderdag 2 augustus 2007 om 22:56
Mmmm ja.....
Ik denk een heleboel de laatste tijd en ik herken een paar punten die jullie noemen
Zo denk ik dat professionele hulp inderdaad goed is, vorm ben ik nog niet overuit.
En het zou mooi zijn als ik wat trotser op mezelf ben ook qua wat ik bereikt gezien waar ik vandaan kom maar dat is helaas niet zo.
In ieder geval belde gisteren mijn moeder op en ze zei dat ze zich nu pas realiseerde dat toen ik alleen met haar woonde en mijn zussen het huis uit waren dat ze mijn leven een hel had gemaakt, dat was een vreemde gewaarwording: erkenning na zoveel jaar
Ik denk een heleboel de laatste tijd en ik herken een paar punten die jullie noemen
Zo denk ik dat professionele hulp inderdaad goed is, vorm ben ik nog niet overuit.
En het zou mooi zijn als ik wat trotser op mezelf ben ook qua wat ik bereikt gezien waar ik vandaan kom maar dat is helaas niet zo.
In ieder geval belde gisteren mijn moeder op en ze zei dat ze zich nu pas realiseerde dat toen ik alleen met haar woonde en mijn zussen het huis uit waren dat ze mijn leven een hel had gemaakt, dat was een vreemde gewaarwording: erkenning na zoveel jaar
