Relaties
alle pijlers
Eenzaam, maar toch contacten soms afhouden
zaterdag 3 september 2022 om 23:58
Herkent iemand dit?
Ik heb altijd al erg de behoefte gehad aan "alleen-tijd", maar ik ben ook weer een sociaal type, die wel eens houdt van een feestje. Maar nu voel ik me vaker eenzaam, maar toch heb ik geen zin om af te spreken. Op de een of andere manier vervullen die vriendinnen die eenzaamheid niet. Ik heb 15 jaar lang samengewoond en woon sinds 3 jaar alleen. Dat samenwonen voelde vertrouwd en in die relatie was ik vaak alleen. Daarna heb ik ook alle mannen afgewezen, omdat het me vaak beklemde ofzo. Ook al zag ik ze maar 1x p.w. Ik voel me dus zeer vaak eenzaam, maar toch zeg ik afspraken af, omdat ik dan al te veel prikkels heb gehad de dagen ervoor (te veel al gedaan).
Graag wil ik weten wat dit is en of meer mensen zich hierin herkennen.
Ik heb altijd al erg de behoefte gehad aan "alleen-tijd", maar ik ben ook weer een sociaal type, die wel eens houdt van een feestje. Maar nu voel ik me vaker eenzaam, maar toch heb ik geen zin om af te spreken. Op de een of andere manier vervullen die vriendinnen die eenzaamheid niet. Ik heb 15 jaar lang samengewoond en woon sinds 3 jaar alleen. Dat samenwonen voelde vertrouwd en in die relatie was ik vaak alleen. Daarna heb ik ook alle mannen afgewezen, omdat het me vaak beklemde ofzo. Ook al zag ik ze maar 1x p.w. Ik voel me dus zeer vaak eenzaam, maar toch zeg ik afspraken af, omdat ik dan al te veel prikkels heb gehad de dagen ervoor (te veel al gedaan).
Graag wil ik weten wat dit is en of meer mensen zich hierin herkennen.
zondag 4 september 2022 om 09:24
Hsp, autisme of gewoon ëen introvert. Wat ze allemaal gemeen hebben is dat sociale contacten heel fijn kan zijn. Maar een extravert krijgt er energie van en een introvert kost bet energie.
Dat kan botsen.
Zoek eens op Google meer over introverte mensen op. En wat betreft een goede luisteraar zijn: je word zelf pas interessanter als je meer over jezelf verteld. Ik heb dat ook moeten leren, daardoor kreeg ik zelfs meer contacten. Afwisselen is the key.
Dat kan botsen.
Zoek eens op Google meer over introverte mensen op. En wat betreft een goede luisteraar zijn: je word zelf pas interessanter als je meer over jezelf verteld. Ik heb dat ook moeten leren, daardoor kreeg ik zelfs meer contacten. Afwisselen is the key.
zondag 4 september 2022 om 09:27
Je bent gewoon introvert. Je kunt goed alleen zijn, hebt tijd nodig om op te laden, hebt af en toe wel behoefte aan sociale contacten maar die kosten je meer energie dan het oplevert dus blijf je net zo lief thuis. Niks geks aan, ongeveer een derde van de mensen is zo.
Heeft allemaal te maken met hoe je externe prikkels verwerkt (introvert, ambivert, extravert).
Heeft allemaal te maken met hoe je externe prikkels verwerkt (introvert, ambivert, extravert).
zondag 4 september 2022 om 09:30
Je hebt helemaal gelijk hoor, het is ook niet dat ik geheel naar de buitenwereld leef, maar af en toe kan het bij mij wel eens de kop op steken, van wat anderen er van zullen denkenMiss_Edwards schreef: ↑04-09-2022 08:57Daar heb ik gelukkig al heel lang echt schijt aan wat iemand van mijn leven vind. Wat ik er van vind, daar gaat het om.
zondag 4 september 2022 om 11:06
Ik herken het TO, maar ik ben inderdaad een rasechte introvert. Ik ben toevallig gisteravond naar een feestje geweest. Dat ging zo:
1. Heel bewust ja gezegd op de uitnodiging (want ik vind dat ik af en toe sociale dingen moet ondernemen, want ik wist dat er mensen kwamen die ik wel weer eens wilde spreken, want ik waardeer het dat ik uitgenodigd word).
2. Er een paar dagen tegenop gezien en van de spanning een uur van tevoren een reep chocola weggewerkt (dat is helaas mijn coping mechanisme).
3. Met spanning in mijn lijf er naartoe gereden. In mijn eentje ergens binnenkomen is geen favoriet hier, maar met iemand meerijden vind ik sociaal ook vermoeiend.
4. Vervolgens best leuke mensen ontmoet, best leuke gesprekken gehad en ik vond het ook fijn om sommige mensen terug te zien. Maar tijdens de avond zelf had ik al moeite om me op de gesprekken te concentreren en om sociaal te blijven. Het liefst had ik me tussendoor even op de kat des huizes gestort, maar die was er niet.
5. Voor mijn doen lang volgehouden (3 uur), maar toch vrijwel de eerste die naar huis ging. Me verontschuldigd bij de gastvrouw ('ga je nu al?'). Opgelucht toen ik weer in de auto naar huis zat.
6. Nog een uur na liggen stuiteren in mijn bed van alle prikkels en indrukken. Kort nachtje gehad en vandaag voel ik me alsof ik overreden ben door een vrachtwagen.
Maar toch blij dat ik gegaan ben.
1. Heel bewust ja gezegd op de uitnodiging (want ik vind dat ik af en toe sociale dingen moet ondernemen, want ik wist dat er mensen kwamen die ik wel weer eens wilde spreken, want ik waardeer het dat ik uitgenodigd word).
2. Er een paar dagen tegenop gezien en van de spanning een uur van tevoren een reep chocola weggewerkt (dat is helaas mijn coping mechanisme).
3. Met spanning in mijn lijf er naartoe gereden. In mijn eentje ergens binnenkomen is geen favoriet hier, maar met iemand meerijden vind ik sociaal ook vermoeiend.
4. Vervolgens best leuke mensen ontmoet, best leuke gesprekken gehad en ik vond het ook fijn om sommige mensen terug te zien. Maar tijdens de avond zelf had ik al moeite om me op de gesprekken te concentreren en om sociaal te blijven. Het liefst had ik me tussendoor even op de kat des huizes gestort, maar die was er niet.
5. Voor mijn doen lang volgehouden (3 uur), maar toch vrijwel de eerste die naar huis ging. Me verontschuldigd bij de gastvrouw ('ga je nu al?'). Opgelucht toen ik weer in de auto naar huis zat.
6. Nog een uur na liggen stuiteren in mijn bed van alle prikkels en indrukken. Kort nachtje gehad en vandaag voel ik me alsof ik overreden ben door een vrachtwagen.
Maar toch blij dat ik gegaan ben.
The impossible just takes a little longer.
zondag 4 september 2022 om 12:04
Klopt. Met twee luisteraars is er geen gesprek natuurlijk. Het is een wisselwerking, en soms gaan mensen ook juist meer praten als de gesprekspartner stil is. Dus het ongelukkige eraan is dat introverten vaak veel meer spraakwatervallen te verduren hebben dan drukke extraverten. Een extravert breekt vaak ook makkelijker in, of haakt aan op het onderwerp, en dan is het gesprek als geheel evenwichtiger.
zondag 4 september 2022 om 12:12
Zelf ben ik iemand met veel vrienden en sociale contacten, maar ik heb ook veel behoefte aan alleen zijn en ik bén ook veel alleen, en graag ook.
Maar het verschil met de klassieke introvert bij mij is dat ik wel graag uit ga en naar feestjes ga, daarna moet ik wel rust, maar ik ben er niet gesloopt van. Ik kan juist enorm nagenieten van een drukke avond uit. Maar ik moet niet een heel weekend vol activiteiten plempen, niks erger dan er zondagavond achter komen dat je geen moment voor jezelf hebt gehad. Ben ook erg blij dat ik alleen woon.
Ook alleen naar een feestje gaan kost mij geen moeite, soms kan ik op een feestje wel een beetje een einzelgänger zijn, even niet in gesprek ofzo, maar dat vind ik juist heerlijk. Ik vind het leuk om te zien hoe anderen praten, lachen en lol hebben. Ik voel me dan niet ongemakkelijk. Ik ga ook graag alleen naar terrasjes, of op vakantie. Soms voel ik me wel een beetje een toeschouwer in het leven, dat wel. Ik ben er wel, maar aan de zijlijn.
Maar het verschil met de klassieke introvert bij mij is dat ik wel graag uit ga en naar feestjes ga, daarna moet ik wel rust, maar ik ben er niet gesloopt van. Ik kan juist enorm nagenieten van een drukke avond uit. Maar ik moet niet een heel weekend vol activiteiten plempen, niks erger dan er zondagavond achter komen dat je geen moment voor jezelf hebt gehad. Ben ook erg blij dat ik alleen woon.
Ook alleen naar een feestje gaan kost mij geen moeite, soms kan ik op een feestje wel een beetje een einzelgänger zijn, even niet in gesprek ofzo, maar dat vind ik juist heerlijk. Ik vind het leuk om te zien hoe anderen praten, lachen en lol hebben. Ik voel me dan niet ongemakkelijk. Ik ga ook graag alleen naar terrasjes, of op vakantie. Soms voel ik me wel een beetje een toeschouwer in het leven, dat wel. Ik ben er wel, maar aan de zijlijn.
zondag 4 september 2022 om 14:41
Ik herken het van toen ik vriendschappen en contacten had waarin ik niet mezelf was.
Je 'echte' zelf krijgt dan geen voeding en verbinding.
Zonder verbinding voel je je eenzaam, alsof je niet leeft.
Ook het overprikkeld raken is zo te lezen een probleem.
Ik ben ook hoogsensitief en liep altijd heel snel over. Maar het is bij mij wel heel erg verbeterd de afgelopen jaren.
De aanleg en gevoeligheid van je zenuwstelsel kan je niet veranderen. Maar er zit wel een flinke gedragscomponent aan eigenlijk, al verloopt die grotendeels onbewust. Een patroon dat al op jonge leeftijd is ontstaan, is niet makkelijk om te buigen op latere leeftijd. Maar ik dacht je weet dat pas zeker als je het probeert.
Dit wordt jammer genoeg niet erg gepromoot, het snel overprikkeld zijn 'hoort' er nu eenmaal bij voor sommigen en via leefregels moet je proberen ermee te leven.
Toch heb ik zelf dus de ervaring dat je op latere leeftijd alsnog heel veel nieuwe functionaliteiten kan aanleren, waar je ontzettend veel aan hebt en die het leven aangenamer en vervullender maken.
Ik ben ook eigenlijk veel minder introvert, passief, chaotisch/afgeleid en overprikkeld dan ik altijd dacht. Ik heb meer innerlijke kracht en positiviteit dan ik dacht, ben veel meer een aanpakker geworden en blijf niet meer hangen in gevoelens, niet meer afhankelijk van sociale contacten. Ik kan dus ook véél meer op mijn bordje hebben dan voorheen, eerder moest ik bijna elke dag een dutje doen of in ieder geval in een donkere kamer verblijven om prikkels te verwerken. Gebruikte ook o.a. alcohol daarvoor en was vaak melancholisch, verviel in routinegedrag, geen motivatie/inspiratie, enz.
Zonder begeleiding van een haptotherapeut was dit niet gelukt, ik heb het gevoel dat ik nieuwe hersenverbindingen moest aanmaken om meer gevoel en controle te krijgen over wat er in me leeft en wat mijn lichaam/geest eigenlijk nodig heeft, en dit zelf te leren reguleren. Ik heb dit pas kunnen leren via directe feedback van een therapeut op wat mijn lichaam doet/aangeeft. Dit is niet iets wat je rationeel kan leren door erover na te denken, het is juist niet nadenken.
Een mens/lichaam is natuurlijk gewoon deels een open systeem. Het is eigenlijk helemaal niet vanzelfsprekend dat iedereen hier automatisch correct mee om kan gaan, zodat je niet overladen raakt of juist in isolatie raakt. Als je dit alleen maar enigszins kan reguleren door externe prikkels te doseren is dat super omslachtig.
Ik gebruik mijn hoogsensitiviteit nu ook heel anders, ik kan het nu 'richten' maar ook makkelijker parkeren zodat ik weer echt alleen met mezelf kan zijn, zonder allerlei gevoelens die niet van mij zijn. Kan me nu nog amper voorstellen dat ik dit ooit niet kon en dat daarom mijn lichaam eigenlijk niet eens echt van mij was.
En het is fijn om met andere hoogsensitieve mensen om te gaan vind ik, al ken ik er wel heel veel die ook moeite hebben met emoties en prikkels verwerken waardoor ze soms lijden aan depressies en verslavingen.
Je 'echte' zelf krijgt dan geen voeding en verbinding.
Zonder verbinding voel je je eenzaam, alsof je niet leeft.
Ook het overprikkeld raken is zo te lezen een probleem.
Ik ben ook hoogsensitief en liep altijd heel snel over. Maar het is bij mij wel heel erg verbeterd de afgelopen jaren.
De aanleg en gevoeligheid van je zenuwstelsel kan je niet veranderen. Maar er zit wel een flinke gedragscomponent aan eigenlijk, al verloopt die grotendeels onbewust. Een patroon dat al op jonge leeftijd is ontstaan, is niet makkelijk om te buigen op latere leeftijd. Maar ik dacht je weet dat pas zeker als je het probeert.
Dit wordt jammer genoeg niet erg gepromoot, het snel overprikkeld zijn 'hoort' er nu eenmaal bij voor sommigen en via leefregels moet je proberen ermee te leven.
Toch heb ik zelf dus de ervaring dat je op latere leeftijd alsnog heel veel nieuwe functionaliteiten kan aanleren, waar je ontzettend veel aan hebt en die het leven aangenamer en vervullender maken.
Ik ben ook eigenlijk veel minder introvert, passief, chaotisch/afgeleid en overprikkeld dan ik altijd dacht. Ik heb meer innerlijke kracht en positiviteit dan ik dacht, ben veel meer een aanpakker geworden en blijf niet meer hangen in gevoelens, niet meer afhankelijk van sociale contacten. Ik kan dus ook véél meer op mijn bordje hebben dan voorheen, eerder moest ik bijna elke dag een dutje doen of in ieder geval in een donkere kamer verblijven om prikkels te verwerken. Gebruikte ook o.a. alcohol daarvoor en was vaak melancholisch, verviel in routinegedrag, geen motivatie/inspiratie, enz.
Zonder begeleiding van een haptotherapeut was dit niet gelukt, ik heb het gevoel dat ik nieuwe hersenverbindingen moest aanmaken om meer gevoel en controle te krijgen over wat er in me leeft en wat mijn lichaam/geest eigenlijk nodig heeft, en dit zelf te leren reguleren. Ik heb dit pas kunnen leren via directe feedback van een therapeut op wat mijn lichaam doet/aangeeft. Dit is niet iets wat je rationeel kan leren door erover na te denken, het is juist niet nadenken.
Een mens/lichaam is natuurlijk gewoon deels een open systeem. Het is eigenlijk helemaal niet vanzelfsprekend dat iedereen hier automatisch correct mee om kan gaan, zodat je niet overladen raakt of juist in isolatie raakt. Als je dit alleen maar enigszins kan reguleren door externe prikkels te doseren is dat super omslachtig.
Ik gebruik mijn hoogsensitiviteit nu ook heel anders, ik kan het nu 'richten' maar ook makkelijker parkeren zodat ik weer echt alleen met mezelf kan zijn, zonder allerlei gevoelens die niet van mij zijn. Kan me nu nog amper voorstellen dat ik dit ooit niet kon en dat daarom mijn lichaam eigenlijk niet eens echt van mij was.
En het is fijn om met andere hoogsensitieve mensen om te gaan vind ik, al ken ik er wel heel veel die ook moeite hebben met emoties en prikkels verwerken waardoor ze soms lijden aan depressies en verslavingen.
zondag 4 september 2022 om 14:44
Wat interessant, Avage. Ik ga me daar ook eens wat meer in verdiepen.
Ik weet niet of het bestaat, maar zelf denk ik eerder laag sensitief te zijn. Ik kan dingen makkelijk van me af laten glijden en maak me zelden druk om dingen die anderen vinden of zeggen. Soms is het alsof ik dingen gewoon ter kennisgeving aanneem en het naast me neerleg, maar het komt niet echt binnen ofzo.
Wel heb ik ook veel behoefte aan alleen zijn, maar dat zie ik dan niet als “hersteltijd”, zoals echte introverten dat lijken te ervaren.
Ik weet niet of het bestaat, maar zelf denk ik eerder laag sensitief te zijn. Ik kan dingen makkelijk van me af laten glijden en maak me zelden druk om dingen die anderen vinden of zeggen. Soms is het alsof ik dingen gewoon ter kennisgeving aanneem en het naast me neerleg, maar het komt niet echt binnen ofzo.
Wel heb ik ook veel behoefte aan alleen zijn, maar dat zie ik dan niet als “hersteltijd”, zoals echte introverten dat lijken te ervaren.
zondag 4 september 2022 om 14:53
Maar ik herken me ook in jouw post, dat ik vaak de toeschouwer ben, aan de zijlijn.
Ik kan ook een hele middag genieten van alleen op een (rustig) terras zitten, lekker eten/drinken, lezen en om me heen kijken, of in een mooi museum/tentoonstelling, of op vakantie gaan. Tussen de mensen maar ook alleen met mezelf alle indrukken verwerken, dan heb ik echt een hele leuke tijd en later een mooie herinnering.
Ik heb ook een beschouwend beroep en houd al van kleins af aan van dingen visualiseren/vertalen vanuit hoe ik de wereld in kijk (fotografie, schilderen, gedichten, columns/blogs etc). Ergens middenin staan trekt me niet en past me niet.
zondag 4 september 2022 om 14:57
Oh dit is heel herkenbaar voor mij.
Ben zelf getrouwd, heb kinderen, drukke baan, maar voel me regelmatig erg eenzaam. Ben op latere leeftijd ( >35 jaar) verhuisd naar een andere woonplaats (150 km verderop). Merk dat echte contacten maken moeilijker is. Heb genoeg smalltalk op schoolplein/buurt etc, maar ik mis verbinding (klinkt heel zweverig, ben ik niet). Maar de oppervlakkige gesprekken kosten mij heel veel energie, omdat ik eigenlijk helemaal niet zo makkelijk opervlakkige gesprekjes voer.
Ik word vaak uitgenodigd om een keer te wandelen/koffie te doen/ etc. , maar dat houd ik meestal af, omdat het dan zoveel energie kost. Maar ja, op zo'n manier zet ik mezelf ook buitenspel km vrienden te maken. Moeilijk moeilijk
Ben zelf getrouwd, heb kinderen, drukke baan, maar voel me regelmatig erg eenzaam. Ben op latere leeftijd ( >35 jaar) verhuisd naar een andere woonplaats (150 km verderop). Merk dat echte contacten maken moeilijker is. Heb genoeg smalltalk op schoolplein/buurt etc, maar ik mis verbinding (klinkt heel zweverig, ben ik niet). Maar de oppervlakkige gesprekken kosten mij heel veel energie, omdat ik eigenlijk helemaal niet zo makkelijk opervlakkige gesprekjes voer.
Ik word vaak uitgenodigd om een keer te wandelen/koffie te doen/ etc. , maar dat houd ik meestal af, omdat het dan zoveel energie kost. Maar ja, op zo'n manier zet ik mezelf ook buitenspel km vrienden te maken. Moeilijk moeilijk
zondag 4 september 2022 om 15:02
Ja, ik kan als geen ander alleen zijn in de drukte. Ik was laatst naar een festival, drie dagen drukte, grote vriendengroep, en dan merk ik dat ik gedurende die dagen een aantal keer gewoon in mezelf keer, terwijl ik er gewoon gezellig bij ben. Ik lijk dan echt afstand te nemen van de situatie waar ik in zit. Maar niet op een negatieve manier, ik zit niet ergens sip te zijn. Ik denk soms dat ik mezelf dat als kind al aangeleerd heb (4 kinderen thuis, ben zelf ook tweeling, was altijd wel in gezelschap). En dan langzaam aan kom ik weer “terug”. Omgeving zal dit dan echt niet merken verder.Avage schreef: ↑04-09-2022 14:53Maar ik herken me ook in jouw post, dat ik vaak de toeschouwer ben, aan de zijlijn.
Ik kan ook een hele middag genieten van alleen op een (rustig) terras zitten, lekker eten/drinken, lezen en om me heen kijken, of in een mooi museum/tentoonstelling, of op vakantie gaan. Tussen de mensen maar ook alleen met mezelf alle indrukken verwerken, dan heb ik echt een hele leuke tijd en later een mooie herinnering.
Ik heb ook een beschouwend beroep en houd al van kleins af aan van dingen visualiseren/vertalen vanuit hoe ik de wereld in kijk (fotografie, schilderen, gedichten, columns/blogs etc). Ergens middenin staan trekt me niet en past me niet.
zondag 4 september 2022 om 15:18
Hier sluit ik me bij aan! je kunt het heel groot maken door er hsp etc. bij te halen, maar dit is gewoon een eigenschap van jou die vele anderen ook hebben.RikM schreef: ↑04-09-2022 09:27Je bent gewoon introvert. Je kunt goed alleen zijn, hebt tijd nodig om op te laden, hebt af en toe wel behoefte aan sociale contacten maar die kosten je meer energie dan het oplevert dus blijf je net zo lief thuis. Niks geks aan, ongeveer een derde van de mensen is zo.
Heeft allemaal te maken met hoe je externe prikkels verwerkt (introvert, ambivert, extravert).
zondag 4 september 2022 om 15:19
Alsof je mij omschrijft!navyblue schreef: ↑04-09-2022 12:12Zelf ben ik iemand met veel vrienden en sociale contacten, maar ik heb ook veel behoefte aan alleen zijn en ik bén ook veel alleen, en graag ook.
Maar het verschil met de klassieke introvert bij mij is dat ik wel graag uit ga en naar feestjes ga, daarna moet ik wel rust, maar ik ben er niet gesloopt van. Ik kan juist enorm nagenieten van een drukke avond uit. Maar ik moet niet een heel weekend vol activiteiten plempen, niks erger dan er zondagavond achter komen dat je geen moment voor jezelf hebt gehad. Ben ook erg blij dat ik alleen woon.
Ook alleen naar een feestje gaan kost mij geen moeite, soms kan ik op een feestje wel een beetje een einzelgänger zijn, even niet in gesprek ofzo, maar dat vind ik juist heerlijk. Ik vind het leuk om te zien hoe anderen praten, lachen en lol hebben. Ik voel me dan niet ongemakkelijk. Ik ga ook graag alleen naar terrasjes, of op vakantie. Soms voel ik me wel een beetje een toeschouwer in het leven, dat wel. Ik ben er wel, maar aan de zijlijn.
Ik ben ook erg introvert, maar verre van verlegen.
zondag 4 september 2022 om 15:36
Daar heb je een goed punt waar ik aan wil werken voor mezelf.ViezeHond schreef: ↑04-09-2022 08:33Waarom ben je dat en wat levert het je op, hoop je zo goed over te komen? Waarom zou je vaak klaar staan voor anderen?
Dat betekent dus dat je al klaar bent om hulp te geven, nog voordat iemand hulp nodig heeft. Want je staat al klaar.
En het interesseert anderen niet eens, want iedereen is voor 80% met zichzelf bezig.
Realiseer je dat je niet belangrijk bent voor de meeste mensen, net als de meeste mensen dat niet voor jou zijn.
Dan leef je veel prettiger.
Proberen om ook eens te denken en het dan ook hardop te zeggen; ja doeg ik heb geen tijd of geen zin.
Wat levert het mij op? Het gevoel om er bij te horen, niet degene te zijn met dat etiketje in de familie, maar ook dat ik ergens goed in ben.
Behangen bijvoorbeeld.
zondag 4 september 2022 om 18:18
Het is ook wel heel erg breed. De ene hsp-er is niet de andere hsp-er. Er is onderzocht dat één op de vijf hooggevoelig is. Kan het even niet zo snel vinden.
Avage mooi dat jij zo die balans hebt gevonden! Ik merk juist dat ik steeds minder kan hebben sinds ik mij doorontwikkel. Denk dat ook in die vormen weer allerlei gradaties zitten.
Zo had ik vroeger een grote vriendengroep. Kon heel veel hebben en ik was niet moe te krijgen. Daarna werd ik steeds gevoeliger en nu ben ik nog gevoeliger geworden, wat inhoud dat ik ook veel meer me time nodig heb.
En ik trek steeds minder grote groepen, terwijl ik daar 10 jaar geleden makkelijk mee kon omgaan. Ik voel mensen heel goed aan en prik door heel veel maskers heen, maar dat kost ook energie.
Ik herken het van hsp therapeuten om mij heen, die hebben dit identiek. Komen zelfs niet meer op verjaardagen, omdat zij daarna leeg zijn.
Maar ik ken ook gevoelige mensen die er extreem van opknappen.
En ja introvert, hsp, het kan het allemaal zijn. Ik merk wel dat er vaak een soort aversie tegen hsp is;).
https://www.desteven.nl/nieuws/hoogsens ... aangetoond
Maar ik heb via mijn therapeut er een weg in gevonden, wel ben ik ervan overtuigd dat je altijd weer nieuwe stukken tegenkomt. Vooral als je wat gevoeliger bent. Dan heb ik wat overwonnen en komt de volgende blokkade om de hoek kijken, dat vind ik nog wel eens frustrerend. Keerzijde is dat ik veel beter ben geworden in mijn werk en mijn passie heb ontdekt en daarin steeds meer groei.
Avage mooi dat jij zo die balans hebt gevonden! Ik merk juist dat ik steeds minder kan hebben sinds ik mij doorontwikkel. Denk dat ook in die vormen weer allerlei gradaties zitten.
Zo had ik vroeger een grote vriendengroep. Kon heel veel hebben en ik was niet moe te krijgen. Daarna werd ik steeds gevoeliger en nu ben ik nog gevoeliger geworden, wat inhoud dat ik ook veel meer me time nodig heb.
En ik trek steeds minder grote groepen, terwijl ik daar 10 jaar geleden makkelijk mee kon omgaan. Ik voel mensen heel goed aan en prik door heel veel maskers heen, maar dat kost ook energie.
Ik herken het van hsp therapeuten om mij heen, die hebben dit identiek. Komen zelfs niet meer op verjaardagen, omdat zij daarna leeg zijn.
Maar ik ken ook gevoelige mensen die er extreem van opknappen.
En ja introvert, hsp, het kan het allemaal zijn. Ik merk wel dat er vaak een soort aversie tegen hsp is;).
https://www.desteven.nl/nieuws/hoogsens ... aangetoond
Maar ik heb via mijn therapeut er een weg in gevonden, wel ben ik ervan overtuigd dat je altijd weer nieuwe stukken tegenkomt. Vooral als je wat gevoeliger bent. Dan heb ik wat overwonnen en komt de volgende blokkade om de hoek kijken, dat vind ik nog wel eens frustrerend. Keerzijde is dat ik veel beter ben geworden in mijn werk en mijn passie heb ontdekt en daarin steeds meer groei.
zondag 4 september 2022 om 18:56
Grappig wat in dat artikel staat over autisme, dat gevoel heb ik zelf ook bij veel mensen, dat ze verkeerd gediagnosticeerd zijn (ik ken veel mensen met ASS diagnose).
Ik heb de indruk dat hoogsensitieve mensen soms allerlei labels hebben, behalve hsp. Omdat het geen klinisch onderkende ziekte/diagnose/stoornis is. Vaak kom je er ook pas wat later achter in het leven.
En inderdaad is het een jeukwoord wat vaak gebruikt wordt door vage types die aandacht zoeken of in een slachtofferrol zitten. Ik zal een ander ook nooit als HSP bestempelen.
Maar vaak pik je ze er wel zo uit. Wijs, chaotisch, gevend, opmerkzaam, kritisch, perfectionistisch, scherpe humor, snel overprikkeld en soms lijdend aan allerlei aandoeningen (en diagnoses), maagklachten, depressie, angst, burnout, slaapproblemen, trauma, middelengebruik. Misschien omdat hoogsensitieve mensen in de minderheid zijn dat ze deze kwetsuren oplopen, de maatschappij is er niet op ingericht.
Ik heb de indruk dat hoogsensitieve mensen soms allerlei labels hebben, behalve hsp. Omdat het geen klinisch onderkende ziekte/diagnose/stoornis is. Vaak kom je er ook pas wat later achter in het leven.
En inderdaad is het een jeukwoord wat vaak gebruikt wordt door vage types die aandacht zoeken of in een slachtofferrol zitten. Ik zal een ander ook nooit als HSP bestempelen.
Maar vaak pik je ze er wel zo uit. Wijs, chaotisch, gevend, opmerkzaam, kritisch, perfectionistisch, scherpe humor, snel overprikkeld en soms lijdend aan allerlei aandoeningen (en diagnoses), maagklachten, depressie, angst, burnout, slaapproblemen, trauma, middelengebruik. Misschien omdat hoogsensitieve mensen in de minderheid zijn dat ze deze kwetsuren oplopen, de maatschappij is er niet op ingericht.
zondag 4 september 2022 om 19:03
Ik maak heel makkelijk vrienden en kan heel sociaal doen. Vind ik ook leuk, ik heb niet zo snel last van 'overprikkeling'.
Maar ik haat sociale verplichtingen. Ik hou van vrienden en feestjes maar ik hou net even iets meer van 'me-time'. Ik wil altijd mijn eigen gang kunnen gaan, iets wat heel moeilijk is met veel vrienden die iets van je willen (ook al willen ze dat in positieve zin!).
Dus ja, ook ik ben in die zin eenzaam. Maar ik voel me niet alleen. Ik heb het druk zat met werk en gezin. Ik hou verder sociaal contact zelf af.
zondag 4 september 2022 om 19:22
Wellicht lees ik je verkeerd maar waarom valt dat onder de noemer HSP en niet gewoon onder ASS? Ik heb autisme en herken me 1 op 1 in die laatste alinea. En ja ben vaak moe en overprikkeld. Maar zet me bij wijze van een hele middag tussen soortgenoten en nergens last van. Heb me neergelegd bij de diagnose en richt mijn leven dusdanig in dat ik aan het einde van de dag hopelijk nog wat energie over heb. Is HSP iets 'bestaands' eigenlijk of meer een verzamelnaam van klachten die niet echt bij 1 specifiek ding horen?Avage schreef: ↑04-09-2022 18:56Grappig wat in dat artikel staat over autisme, dat gevoel heb ik zelf ook bij veel mensen, dat ze verkeerd gediagnosticeerd zijn (ik ken veel mensen met ASS diagnose).
....
Maar vaak pik je ze er wel zo uit. Wijs, chaotisch, gevend, opmerkzaam, kritisch, perfectionistisch, scherpe humor, snel overprikkeld en soms lijdend aan allerlei aandoeningen (en diagnoses), maagklachten, depressie, angst, burnout, slaapproblemen, trauma, middelengebruik. Misschien omdat hoogsensitieve mensen in de minderheid zijn dat ze deze kwetsuren oplopen, de maatschappij is er niet op ingericht.
zondag 4 september 2022 om 21:09
Ja het is een bestaand iets. Heeft even geduurd;) Vandaar wat avage ook beschrijft: het valt vaak onder een andere diagnose. Helaas wordt HSP wel vaak gelinkt aan zweverigheid, dat hoeft helemaal niet. Daarom is het ook niet iets wat snel wordt geaccepteerd.Treinpiloot schreef: ↑04-09-2022 19:22Wellicht lees ik je verkeerd maar waarom valt dat onder de noemer HSP en niet gewoon onder ASS? Ik heb autisme en herken me 1 op 1 in die laatste alinea. En ja ben vaak moe en overprikkeld. Maar zet me bij wijze van een hele middag tussen soortgenoten en nergens last van. Heb me neergelegd bij de diagnose en richt mijn leven dusdanig in dat ik aan het einde van de dag hopelijk nog wat energie over heb. Is HSP iets 'bestaands' eigenlijk of meer een verzamelnaam van klachten die niet echt bij 1 specifiek ding horen?
Het is een bepaalde gevoeligheid die ik niet zie bij andere diagnoses. Net als wat avage eigenlijk beschrijft: eenmaal weet ervan, herken je het snel bij anderen.
Het bijzondere is bij mij worden de termen borderline en narcisme te pas en te onpas gebruikt, maar als je dan benoemd dat iemand best hooggevoelig kan zijn, springen de nekharen omhoog.
Ja je hebt echt een hoop zweefteven en mensen die zich er volledig in verliezen, maar ook een hoop mensen die de wereld anders zien. Alleen onze maatschappij is er nog niet op voorbereid.
Vaak ook mensen die niet over koetjes en kalfjes kunnen praten. Die daar hun interesse bij verliezen, iets wat ik zelf onwijs lastig vindt. Ik probeer het constant te ontwikkelen, maar het kost mij veel moeite. Ik snap ook niet zo heel goed waarom.
Maar of je nu HSP bent, introvert, ADHD, etc. Het gaat erom dat je leert omgaan met die eenzaamheid totdat er vrede mee is. Het is namelijk een onderschat iets. Eenzaamheid kan je echt depressief maken. Soms is het een vorm van acceptatie. Namelijk door de maatschappij opgelegd dat je sociaal hoort te zijn. Vooral Nederland kan er wat van en nu helemaal met alle influencers.
Ik merk het in mijn team. Ik val buiten de boot, omdat ik echt met extraverte mensen werk en elk weekend weer op een ander feestje staan, extreem sociaal zijn en small talk hebben. Kostte mij veel moeite om te accepteren dat ik dat niet heb, maar ik wil ook niet meer veranderen om erbij te horen. Het wreet echt al je energie op..
zondag 4 september 2022 om 21:18
Ik ben zelf ook een mega introvert en vind het soms wel een uitdaging om genoeg ruimte voor mezelf te vinden. Maar mijn vriendschappen zijn dan ook eigenlijk alleen met introverts. Ik vind het wel gezellig om er af en toe op uit te gaan, maar als het om groepen gaat dan voel ik me ongemakkelijk, althans, dan ben ik liever wat meer op de achtergrond aanwezig of voer ik een 1 op 1 gesprek. Eigenlijk is vooral het feit dat anderen dat soms niet sociaal vinden, vermoeiend.
Mijn moeder merkte laatst bijvoorbeeld op dat ze mijn opa nooit zo sociaal heeft gevonden, omdat hij altijd zo op de achtergrond was en nooit echt deelnam aan gesprekken (in familieverband). Ik denk gewoon: die man is erg introvert.
Mijn moeder merkte laatst bijvoorbeeld op dat ze mijn opa nooit zo sociaal heeft gevonden, omdat hij altijd zo op de achtergrond was en nooit echt deelnam aan gesprekken (in familieverband). Ik denk gewoon: die man is erg introvert.
zondag 4 september 2022 om 21:22
Daar kan ik ook van genieten, maar ik vind het wel weer waar vermoeiend als het een druk/lawaaierig terras is en als er de hele tijd geconverseerd moet worden.Avage schreef: ↑04-09-2022 14:53Maar ik herken me ook in jouw post, dat ik vaak de toeschouwer ben, aan de zijlijn.
Ik kan ook een hele middag genieten van alleen op een (rustig) terras zitten, lekker eten/drinken, lezen en om me heen kijken, of in een mooi museum/tentoonstelling, of op vakantie gaan. Tussen de mensen maar ook alleen met mezelf alle indrukken verwerken, dan heb ik echt een hele leuke tijd en later een mooie herinnering.
Ik heb ook een beschouwend beroep en houd al van kleins af aan van dingen visualiseren/vertalen vanuit hoe ik de wereld in kijk (fotografie, schilderen, gedichten, columns/blogs etc). Ergens middenin staan trekt me niet en past me niet.
zondag 4 september 2022 om 22:43
Oh, ik haat verplichtingen ook. Maar ik spreek dus ook zelden iets lang van tevoren af. Ik weet toch niet of ik over drie weken de bokkenpruik op heb? Of misschien kom ik helemaal uitgekakt uit m’n werk, dan heb ik geen zin in dingen.Fairway schreef: ↑04-09-2022 19:03Ik maak heel makkelijk vrienden en kan heel sociaal doen. Vind ik ook leuk, ik heb niet zo snel last van 'overprikkeling'.
Maar ik haat sociale verplichtingen. Ik hou van vrienden en feestjes maar ik hou net even iets meer van 'me-time'. Ik wil altijd mijn eigen gang kunnen gaan, iets wat heel moeilijk is met veel vrienden die iets van je willen (ook al willen ze dat in positieve zin!).
Dus ja, ook ik ben in die zin eenzaam. Maar ik voel me niet alleen. Ik heb het druk zat met werk en gezin. Ik hou verder sociaal contact zelf af.
Maar mensen weten dat wel van mij, mij moet je niet bellen voor een etentje over 3 weken. Ik heb zelfs altijd extra tegenzin als ik iets moet. Zoals bruiloften ofzo, terwijl ik vaak best lol heb op bruiloften.
Maar ik ben wel heel goed met spontane plannen. Dan spring ik, hup, op de fiets. Dus ik ben degene die je belt als de persoon waarmee je naar een concert zou gaan niet meer kan, of gewoon als je spontaan zin hebt in een borrel. Ik vind het heerlijk om gewoon in het moment te kijken hoe m’n pet staat. Ik ga ook vaak in een café zitten, en stuur een app naar Jan & alleman, ik zit hier en wie zin heeft kan aanhaken. Dat worden altijd hele leuke avonden, vaak ook met een mix van vrienden. En het voelt dan niet als een sociaal moetje.
En de volgende dag lekker lummelen in en om het huis. Ideaal.
zondag 4 september 2022 om 23:10
Eenzaam of alleen is natuurlijk niet hetzelfde. Ik heb veel tijd nodig voor mezelf maar ik voel me niet eenzaam. Ik heb vrienden die ook allemaal hun eigen bezigheden hebben maar ik maak altijd tijd en energie voor de mensen die ik liefheb.
Als iemand zich als "eenzaam" betitelt dan is er toch een zeker verlangen naar meer sociale contacten. Is het zo erg om een keer uitgeput te zijn na een feestje of een etentje? Door steeds meer je gevoel te volgen wordt je "probleem" ook steeds erger.
Om toe te geven aan je rust riskeer je dat je altijd eenzaam blijft en zelfs kan vervreemden van de samenleving. Misschien is dat voor jullie geen probleem.
Als iemand zich als "eenzaam" betitelt dan is er toch een zeker verlangen naar meer sociale contacten. Is het zo erg om een keer uitgeput te zijn na een feestje of een etentje? Door steeds meer je gevoel te volgen wordt je "probleem" ook steeds erger.
Om toe te geven aan je rust riskeer je dat je altijd eenzaam blijft en zelfs kan vervreemden van de samenleving. Misschien is dat voor jullie geen probleem.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
