Relaties
alle pijlers
Eerlijk duurt het langst?
woensdag 12 december 2007 om 08:57
Hoi,
Ben toch wel erg benieuwd hoe jullie over dit onderwerp denken...
Ik ben inmiddels een aantal jaren samen met mijn man en ik weet van hem dat hij niet altijd eerlijk is geweest tegen me. In het verleden heeft hij wel eens gelogen over sms'jes die hij ontving van een andere vrouw, inmiddels is dat gelukkig verleden tijd.
Momenteel zegt hij nooit meer te zullen liegen en beweert hij dat hij dat in het verleden alleen heeft gedaan omdat hij zich voor bepaalde dingen schaamde. Nu zou dat over zijn.
Maar... ik WEET dat hij nog stiekem rookt buiten de deur, terwijl hij zegt dat hij dat al 2 jaar niet meer doet. Destijds is hij overigens uit eigen initiatief gestopt omdat ik sigaretten smerig vind.
Ik heb hem wel eens geconfronteerd met zijn stiekeme roken, maar dat ontaarde in vreselijke ruzie, hij heeft het nooit willen toegeven. En ik heb het maar laten rusten, vind het de moeite niet.
Toch blijft het knagen dat hij dus niet altijd eerlijk tegen me is. Ik ben dat namelijk wel tegen hem.
Wat vinden jullie, moet je in een relatie/huwelijk altijd eerlijk tegen elkaar zijn? Of is een leugentje om bestwil geoorloofd en soms ook maar beter ook?
Ben toch wel erg benieuwd hoe jullie over dit onderwerp denken...
Ik ben inmiddels een aantal jaren samen met mijn man en ik weet van hem dat hij niet altijd eerlijk is geweest tegen me. In het verleden heeft hij wel eens gelogen over sms'jes die hij ontving van een andere vrouw, inmiddels is dat gelukkig verleden tijd.
Momenteel zegt hij nooit meer te zullen liegen en beweert hij dat hij dat in het verleden alleen heeft gedaan omdat hij zich voor bepaalde dingen schaamde. Nu zou dat over zijn.
Maar... ik WEET dat hij nog stiekem rookt buiten de deur, terwijl hij zegt dat hij dat al 2 jaar niet meer doet. Destijds is hij overigens uit eigen initiatief gestopt omdat ik sigaretten smerig vind.
Ik heb hem wel eens geconfronteerd met zijn stiekeme roken, maar dat ontaarde in vreselijke ruzie, hij heeft het nooit willen toegeven. En ik heb het maar laten rusten, vind het de moeite niet.
Toch blijft het knagen dat hij dus niet altijd eerlijk tegen me is. Ik ben dat namelijk wel tegen hem.
Wat vinden jullie, moet je in een relatie/huwelijk altijd eerlijk tegen elkaar zijn? Of is een leugentje om bestwil geoorloofd en soms ook maar beter ook?
woensdag 12 december 2007 om 09:13
Ik lieg niet tegen mijn partner. Ook geen leugentjes om bestwil, ik ga mezelf niet beter voordoen dan dat ik ben.
Maar even over dat roken: zou jij het erg vinden als hij buiten de deur nog een sigaretje zou roken? Je zou ook es kunnen zeggen: "Schat, ik weet dat je af en toe nog rookt, en dat maakt me niet uit hoor. Als jij dat wil moet je dat doen". Misschien reageert hij dan wel heel anders?
En helemaal uit eigen initatief is hij volgens mij niet gestopt, want hij is gestopt omdat jij sigaretten smerig vindt. Dus dat heeft hij wel voor je over
Maar even over dat roken: zou jij het erg vinden als hij buiten de deur nog een sigaretje zou roken? Je zou ook es kunnen zeggen: "Schat, ik weet dat je af en toe nog rookt, en dat maakt me niet uit hoor. Als jij dat wil moet je dat doen". Misschien reageert hij dan wel heel anders?
En helemaal uit eigen initatief is hij volgens mij niet gestopt, want hij is gestopt omdat jij sigaretten smerig vindt. Dus dat heeft hij wel voor je over
woensdag 12 december 2007 om 09:13
Waarschijnlijk hebben jullie een andere definite van eerlijk. Hij vindt waarschijnlijk dat het een leugentje om bestwil is en dat hij er niet veel schade mee aanricht en je er misschien zelfs een plezier mee doet. Beetje zoals je complimenteren over een maaltijd waar je lang op hebt zitten zwoegen en die hij maar zozo vindt. Of zeggen dat de nieuwe jurk waar je zelf lyrisch over bent, je fantastisch staat terwijl hij eigenlijk vindt dat je er een dikke kont in hebt....
Misschien moet je hem nog eens rustig uitleggen dat je liever de waarheid hoort in dit geval.
Misschien moet je hem nog eens rustig uitleggen dat je liever de waarheid hoort in dit geval.
woensdag 12 december 2007 om 10:04
Mss moet je gewoon stoppen met zeuren over het roken. je weet het,je hebt tegen hem gezegd dat je het weet. Waarom moet dat stiekem? jij vind sigaretten smerig, hij rookt net in jouw bijzijn, lijkt me prima compromis. moet ie het dat iedere keer als een stout kindje opbiechten als ie gerookt heeft? laat dit onderwerp gewoon rusten. als hij er op kan vertrouwen dat ie gen preek en ruzie krijgt, dan hoeft ie mss ook niet meer stiekem te doen.
woensdag 12 december 2007 om 10:21
ja oke, ik snap heel goed dat je het niet leuk vind dat ie liegt over het roken.
maar als ik eerlijk ben kan ik hem ook wel een beetje begrijpen (praat het niet goed) tegenwoordig krijg je hier in dit land bijna de doodstraf als je een peuk opsteek. dus ik kan hem wel begrijpen dat ie het stilhoud voordat ie de wind van voor krijgt.
neemt dus niet weg dat liegen echt niet kan, je kan toch tegen hem zeggen dat je echt niet boos op hem word als ie rookt buiten de deur maar dat ie het ook niet stiekem hoeft te doen omdat je daar niet boos om wordt...
maar als ik eerlijk ben kan ik hem ook wel een beetje begrijpen (praat het niet goed) tegenwoordig krijg je hier in dit land bijna de doodstraf als je een peuk opsteek. dus ik kan hem wel begrijpen dat ie het stilhoud voordat ie de wind van voor krijgt.
neemt dus niet weg dat liegen echt niet kan, je kan toch tegen hem zeggen dat je echt niet boos op hem word als ie rookt buiten de deur maar dat ie het ook niet stiekem hoeft te doen omdat je daar niet boos om wordt...
woensdag 12 december 2007 om 10:35
woensdag 12 december 2007 om 12:22
Ik denk dat je jezelf een beetje tegenspreekt. Als je echt niet de moeite waard zou vinden, zou je hem niet confronteren met zn stiekeme roken.
Uit de woorden stiekem en confronteren spreekt nogal wat veroordeling. Dus je vindt het kennelijk wel erg en daarmee zitten jullie in een vicieuze cirkel, waardoor hij het het maar stiekem doet enz.
Je had ook kunnen zeggen, met een grapje, "ik weet wel dat af en toe buiten een sigaretje rookt" en "ik ben allang blij dat je het niet doet waar ik bij bent".
woensdag 12 december 2007 om 12:28
Is het interessant waarom deze meneer liegt? Zoals ik het lees gaat het TO niet per se om het roken an sich, het gaat om het feit dat hij liegt over dingen die hij doet en als er over gepraat wordt ontaardt dat in ruzie. Dat lijkt me het issue, niet het feit dat hij weleens buiten rookt.
Op het moment dat iemand liegt, daarop wordt aangesproken en vervolgens van zich af gaat trappen, is dat een duidelijk geval van de aanval is de beste verdediging. Heel raar als iemand absoluut niet toe wil geven dat hij ergens over liegt, of het nu om iets triviaals gaat of niet. Waarom liegen als het zo onbelangrijk is?
Logisch dat Cappuccino twijfelt, als hij over zoiets als stiekem een peukje roken buiten al liegt, waarover liegt hij dan nog meer? Dat hij ook nog kwaad wordt als er over gesproken wordt maakt hem er niet geloofwaardiger op wat mij betreft. Zeg dan gewoon; ik ben volwassen, ik rook buiten als ik dat wil, punt. Dán maak je een statement en is het slikken of stikken voor je partner. Ik denk dat hem dat in zijn geloofwaardigheid zou sterken. Blijven ontkennen terwijl je 'gesnapt' bent doet dat zeker niet.
Op het moment dat iemand liegt, daarop wordt aangesproken en vervolgens van zich af gaat trappen, is dat een duidelijk geval van de aanval is de beste verdediging. Heel raar als iemand absoluut niet toe wil geven dat hij ergens over liegt, of het nu om iets triviaals gaat of niet. Waarom liegen als het zo onbelangrijk is?
Logisch dat Cappuccino twijfelt, als hij over zoiets als stiekem een peukje roken buiten al liegt, waarover liegt hij dan nog meer? Dat hij ook nog kwaad wordt als er over gesproken wordt maakt hem er niet geloofwaardiger op wat mij betreft. Zeg dan gewoon; ik ben volwassen, ik rook buiten als ik dat wil, punt. Dán maak je een statement en is het slikken of stikken voor je partner. Ik denk dat hem dat in zijn geloofwaardigheid zou sterken. Blijven ontkennen terwijl je 'gesnapt' bent doet dat zeker niet.
woensdag 12 december 2007 om 12:49
Ben het helemaal met Eleonora eens. Het gaat hier om het liegen en het ontkennen dat er wordt gelogen. Daarbij komt dat TO aangeeft wel eerlijk te zijn tegen haar partner en daar wrikt volgens mij de schoen. Hoe kan je een gelijkwaardige relatie hebben als een van de partners liegt en informatie achterhoudt.
woensdag 12 december 2007 om 13:20
Ben het helemaal met Eleonora eens. Het gaat hier om het liegen en het ontkennen dat er wordt gelogen. Daarbij komt dat TO aangeeft wel eerlijk te zijn tegen haar partner en daar wrikt volgens mij de schoen. Hoe kan je een gelijkwaardige relatie hebben als een van de partners liegt en informatie achterhoudt
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik praat het feit dat hij liegt over zoiets als roken dan ook helemaal niet goed.
Maar het gaat er ook over hoe je iemand ergens mee confronteert. Als jij meteen heel aanvallend hem erop aanspreekt dat hij rookt en dus nog steeds liegt en dat meneer dus niet te vertrouwen is (en dat allemaal in één adem) dan gaat hij zich heel defensief gedragen natuurlijk. En dan krijg je er gigantische ruzie over.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik praat het feit dat hij liegt over zoiets als roken dan ook helemaal niet goed.
Maar het gaat er ook over hoe je iemand ergens mee confronteert. Als jij meteen heel aanvallend hem erop aanspreekt dat hij rookt en dus nog steeds liegt en dat meneer dus niet te vertrouwen is (en dat allemaal in één adem) dan gaat hij zich heel defensief gedragen natuurlijk. En dan krijg je er gigantische ruzie over.
woensdag 12 december 2007 om 13:55
Maar waar staat dat TO hem aanviel dan? Dat wordt maar voor het gemak even geconcludeerd. Voor hetzelfd geld vroeg ze het hem heel lief en aardig. Cappuccino schrijft dat de confrontatie met zijn leugen ontaarde in verschrikkelijke ruzie en dat hij nooit heeft toe wilde geven dát hij rookte.
Natuurlijk kun je dan concluderen dat hij niet toegaf omdat hij zich klemgezet/aangevallen/gekleineerd voelde maar nogmaals; waarom liegen over zoiets als af en toe buiten een sigaretje roken terwijl je al betrapt bent? Op het moment dat je daarop defensief reageert kan ik er goed in komen dat Cappuccino zich afvraagt of haar man over nog meer dingen liegt.
Natuurlijk kun je dan concluderen dat hij niet toegaf omdat hij zich klemgezet/aangevallen/gekleineerd voelde maar nogmaals; waarom liegen over zoiets als af en toe buiten een sigaretje roken terwijl je al betrapt bent? Op het moment dat je daarop defensief reageert kan ik er goed in komen dat Cappuccino zich afvraagt of haar man over nog meer dingen liegt.
woensdag 12 december 2007 om 14:01
woensdag 12 december 2007 om 14:40
Ik zou het zeker begrijpen als hij zou liegen wanneer ik hem uitgebreid ter verantwoording had geroepen en hem als een kind zou hebben behandeld. Maar ik probeer zo'n gesprek rustig en respectvol te voeren en toch wordt hij boos. Destijds is het gesprek waarschijnlijk uit de hand gelopen, omdat hij wist dat ik niks met sigaretten heb en zich er best op laat voorstaan dat hij gestopt was. Dan is het natuurlijk niet niks om toe te geven dat je het stiekem toch doet.
Maar na die ruzie heb ik heel lang m'n mond gehouden en pas een jaar later, toen hij weer eens smakend naar sigaretten thuiskwam, belangstellend gevraagd of hij nog wel eens rookte en heel rustig en zonder er een issue van te maken gezegd dat ik er echt geen problemen mee zou hebben als hij af en toe in leuk gezelschap een keertje zou roken, dat ik veel te blij ben dat hij het thuis niet meer doet.
Helaas bleef hij toen ontkennen. En dat doet hij tot op de dag van vandaag nog steeds, terwijl ik het gewoon zeker weet. Heel jammer...
Ik ben gewoon bang dat hij liever de schijn ophoudt in het leven dan eerlijk tegen me te zijn. En dat zit me dwars, want inderdaad: waar liegt hij misschien verder nog over dan?
En om die reden vroeg ik me af of dit in jullie ogen een veelvoorkomende situatie is. Is volledige eerlijkheid misschien wel teveel gevraagd in een relatie?
Maar na die ruzie heb ik heel lang m'n mond gehouden en pas een jaar later, toen hij weer eens smakend naar sigaretten thuiskwam, belangstellend gevraagd of hij nog wel eens rookte en heel rustig en zonder er een issue van te maken gezegd dat ik er echt geen problemen mee zou hebben als hij af en toe in leuk gezelschap een keertje zou roken, dat ik veel te blij ben dat hij het thuis niet meer doet.
Helaas bleef hij toen ontkennen. En dat doet hij tot op de dag van vandaag nog steeds, terwijl ik het gewoon zeker weet. Heel jammer...
Ik ben gewoon bang dat hij liever de schijn ophoudt in het leven dan eerlijk tegen me te zijn. En dat zit me dwars, want inderdaad: waar liegt hij misschien verder nog over dan?
En om die reden vroeg ik me af of dit in jullie ogen een veelvoorkomende situatie is. Is volledige eerlijkheid misschien wel teveel gevraagd in een relatie?
woensdag 12 december 2007 om 15:02
Wat is volledige eerlijkheid?
Ik vind niet dat je in een relatie altijd alles van elkaar moet (willen) weten. er zijj dus dingen die ik mijn partner niet zou vertellen. mijn partner hoeft niet te weten, wat ik allemaal eet op een dag, met wie ik allemaal gesproken heb, wat ze gezegd hebben, ik hoef niet el smsje te vertellen, en het gaat hem ook niets aan hoevaak ik masturbeer en of ik dan wel aan hem denk...
Omgekeerd verwacht ik ook niet dat ie dat soort info met mij deelt.
sommige dingen vraag ik niet. liegen over roken etc vind ik vrij kinderachtig, maar er zijn ok genoeg vrouwen die bijvoorbeeld liegen over de prijs van een net aangeschaft nieuw kledingstuk.
Ik zou ook erder de confrontatie aanaan dan er over liegen, maar er zijn een boel mensen die ruzie met hun geliefde doodeng vinden en dan maar liever liegen of verzwijgen. niet handig, want als het uitkomt heb je een nog veel grotere ruzie.
Ik vind niet dat je in een relatie altijd alles van elkaar moet (willen) weten. er zijj dus dingen die ik mijn partner niet zou vertellen. mijn partner hoeft niet te weten, wat ik allemaal eet op een dag, met wie ik allemaal gesproken heb, wat ze gezegd hebben, ik hoef niet el smsje te vertellen, en het gaat hem ook niets aan hoevaak ik masturbeer en of ik dan wel aan hem denk...
Omgekeerd verwacht ik ook niet dat ie dat soort info met mij deelt.
sommige dingen vraag ik niet. liegen over roken etc vind ik vrij kinderachtig, maar er zijn ok genoeg vrouwen die bijvoorbeeld liegen over de prijs van een net aangeschaft nieuw kledingstuk.
Ik zou ook erder de confrontatie aanaan dan er over liegen, maar er zijn een boel mensen die ruzie met hun geliefde doodeng vinden en dan maar liever liegen of verzwijgen. niet handig, want als het uitkomt heb je een nog veel grotere ruzie.
woensdag 12 december 2007 om 15:11
Ik vind dat liegen in je relatie niet kan, er zou geen reden moeten zijn dat iemand liegt danwel het gevoel heeft dat hij moet liegen.
Verzwijgen is een stuk onduidelijker, soms is verzwijgen ook een soort van liegen, soms niet. Je mag je eigen fantasieën, wensen hebben en in mijn ogen hoef je die niet altijd te delen. Ook hoef je natuurlijk niet van minuut tot minuut je dag door te spreken.
Voor mijzelf heb ik het uitgangspunt dat wanneer ik iets zou willen doen, waarvan ik me al afvraag of ik het zou willen verzwijgen/ over zou willen liegen; dat ik dat dan in de meeste gevallen niet zou doen. Het feit dat ik twijfel of ik erover eerlijk zal zijn geeft al aan dat mijn partner er niet blij mee zou zijn. En als ik het echt wil doen, dan ben ik daar open en eerlijk over en check de mening van de ander. Dan kan ik altijd nog beslissen.
Helaas denkt niet altijd iedereen daar hetzelfde over en als ik naar anderen mensen kijk ben ik volgens mij nogal sterk op eerlijkheid gericht. Exvriend kon mij vaak verwijten dat ik vond dat hij loog, terwijl dit in zijn ogen niet zo was. In je relatie moet je, in mijn ogen, dus helder hebben wat de gezamenlijke definitie van liegen/ verzwijgen is.
Verzwijgen is een stuk onduidelijker, soms is verzwijgen ook een soort van liegen, soms niet. Je mag je eigen fantasieën, wensen hebben en in mijn ogen hoef je die niet altijd te delen. Ook hoef je natuurlijk niet van minuut tot minuut je dag door te spreken.
Voor mijzelf heb ik het uitgangspunt dat wanneer ik iets zou willen doen, waarvan ik me al afvraag of ik het zou willen verzwijgen/ over zou willen liegen; dat ik dat dan in de meeste gevallen niet zou doen. Het feit dat ik twijfel of ik erover eerlijk zal zijn geeft al aan dat mijn partner er niet blij mee zou zijn. En als ik het echt wil doen, dan ben ik daar open en eerlijk over en check de mening van de ander. Dan kan ik altijd nog beslissen.
Helaas denkt niet altijd iedereen daar hetzelfde over en als ik naar anderen mensen kijk ben ik volgens mij nogal sterk op eerlijkheid gericht. Exvriend kon mij vaak verwijten dat ik vond dat hij loog, terwijl dit in zijn ogen niet zo was. In je relatie moet je, in mijn ogen, dus helder hebben wat de gezamenlijke definitie van liegen/ verzwijgen is.
