Relaties
alle pijlers
Emotionele mishandeling
maandag 31 maart 2025 om 01:36
Hallo
Dit is m'n eerste keer op het forum. Lees wel vaak offline.
Ik heb even een advies nodig van een buitenstaander.
Jaren silent treatment om iets onbenulligs. Ik moest me eerst verontschuldigen dan pas zou het "normaal" worden. Zou niet weten waarvoor een verontschuldiging maar goed.
Niets was goed in z'n ogen. Werkelijk niets. Niet dat het voor de silent treatment goed was. Verre van zelfs. Maar dacht telkens dat het aan mij lag.
Doe dit of dat dan ga ik meer van je houden. Tot ik gewoon op was. Hij was nooit tevreden.
Het was altijd een geschreeuw thuis. Commanderen. Geen sociale contacten. Alles werd gescand.
Kinderen hebben alles meegekregen helaas. Hij was ook niet zo goed voor hen.
Nadat ik weg ben gegaan met de kinderen was hij opeens een andere man/vader. Maar dat heeft niet lang mogen duren.
Hij toont heel erg wisselende karakters. Mij zwart maken bij de kinderen als ze bij hem zijn tot ik hou nog heel veel van jullie moeder. Om een uur later te zeggen dat hij mij niet terug wilt want wie wilt mij nu. Dit allemaal tegen de kinderen. Zelf heb ik er geen contact meer mee. Ik werd al gek van hem en nu nog erger.
Bij elke ruzie vroeger, haalde hij oude koeien uit de sloot van eeuwen terug bij wijze van spreken. Die ik me zelfs niet kon herinneren soms.
Wat moet ik doen of heb ik er goed aan gedaan om weg te gaan? Ik dacht dat ik rust zou krijgen maar hij kan het niet verkroppen dat ik de benen heb genomen. Maar heb heel veel geduld gehad tot ik op een dag gewoon begin te hyperventileren en ik dood moest vallen van hem.
Dit is m'n eerste keer op het forum. Lees wel vaak offline.
Ik heb even een advies nodig van een buitenstaander.
Jaren silent treatment om iets onbenulligs. Ik moest me eerst verontschuldigen dan pas zou het "normaal" worden. Zou niet weten waarvoor een verontschuldiging maar goed.
Niets was goed in z'n ogen. Werkelijk niets. Niet dat het voor de silent treatment goed was. Verre van zelfs. Maar dacht telkens dat het aan mij lag.
Doe dit of dat dan ga ik meer van je houden. Tot ik gewoon op was. Hij was nooit tevreden.
Het was altijd een geschreeuw thuis. Commanderen. Geen sociale contacten. Alles werd gescand.
Kinderen hebben alles meegekregen helaas. Hij was ook niet zo goed voor hen.
Nadat ik weg ben gegaan met de kinderen was hij opeens een andere man/vader. Maar dat heeft niet lang mogen duren.
Hij toont heel erg wisselende karakters. Mij zwart maken bij de kinderen als ze bij hem zijn tot ik hou nog heel veel van jullie moeder. Om een uur later te zeggen dat hij mij niet terug wilt want wie wilt mij nu. Dit allemaal tegen de kinderen. Zelf heb ik er geen contact meer mee. Ik werd al gek van hem en nu nog erger.
Bij elke ruzie vroeger, haalde hij oude koeien uit de sloot van eeuwen terug bij wijze van spreken. Die ik me zelfs niet kon herinneren soms.
Wat moet ik doen of heb ik er goed aan gedaan om weg te gaan? Ik dacht dat ik rust zou krijgen maar hij kan het niet verkroppen dat ik de benen heb genomen. Maar heb heel veel geduld gehad tot ik op een dag gewoon begin te hyperventileren en ik dood moest vallen van hem.
zondag 20 april 2025 om 14:30
Ontzettend jammer dat je deze ervaring hebt! Hoe is het verder gegaan dan? Lijkt me enorm lastig als je zo word neergezet, de situatie is al moeilijk genoeg..MissButterflyyy schreef: ↑20-04-2025 14:00Helaas ziet de hulpverlening het vaak als vechtscheiding , zelf ook meegemaakt helaas.
Ze bleven inzetten op dat wij als ouders er samen uit moesten komen, mijn meldingen over geweld en emotionele schade werden genegeerd.
Alsof ik een giftige moeder was die er alleen op uit was hem kapot te maken en uit het leven van de kinderen te bannen.
Bij mij was maatschappelijk werk al betrokken en er waren al meldingen bij de politie. Maatschappelijk werk heeft uiteindelijk een crisisplek voor mij en de kinderen geregeld bij blijfvanm'nlijfhuis. Eeuwig dankbaar daarvoor
Terug naar to, zijn er voor je vertrek meldingen geweest/ zorgen geuit bij bv school/ huisarts of andere instanties?
rodepeper wijzigde dit bericht op 20-04-2025 16:59
Reden: Typo
Reden: Typo
0.05% gewijzigd
zondag 20 april 2025 om 14:32
Waar! Heeft mijn ex ook nog jarenlang volgehouden.. Alleen sprak alle documentatie in zijn nadeel, hij trok toch echt aan het kortste eind. Pas sinds kort dat de kinderen hem op regelmatige basis zien en zelfs overnachten, zijn we ruim 7jaar verderMissButterflyyy schreef: ↑20-04-2025 14:01Want let op: natuurlijk gaat hij alles ontkennen, en het zo draaien dat jij degene bent die een hoop gedoe maakt.
zondag 20 april 2025 om 21:52
Ik lees hier helaas niemand het beestje bij de naam noemen. De vader van je kinderen maakt zich schuldig aan aanranding. Aanranding dus. Door je dochters zelf aan jou verteld. Ongelofelijk traumatisch dit. En ze willen niet meer naar hun vader. Logisch!! Arme meiden. Wat is nu stap 1?
Ga naar de politie. Leg je verhaal daar voor en vraag wat je nu het beste kunt doen. Zij zullen/kunnen ook Veilig thuis voor jou inschakelen. Ik zou niet eerst naar Veilig Thuis gaan, maar naar de politie dus. Want je dochters kunnen absoluut niet naar vader. Vader is Onveilig. Kom voor je dochters op. Vader is een gestoorde gek.
Ga naar de politie. Leg je verhaal daar voor en vraag wat je nu het beste kunt doen. Zij zullen/kunnen ook Veilig thuis voor jou inschakelen. Ik zou niet eerst naar Veilig Thuis gaan, maar naar de politie dus. Want je dochters kunnen absoluut niet naar vader. Vader is Onveilig. Kom voor je dochters op. Vader is een gestoorde gek.
maandag 21 april 2025 om 13:01
Allereerst, ik heb niet meegekregen in welke leeftijdscategorie je kinderen zijn.
Het inroepen van instanties brengt een hoop met zich mee. Je moet dingen benoemen, er een naam aan hangen en uitleggen. Mijn ervaring is, dat er dan doorgevraagd wordt en dingen van twee kanten bekeken worden. Wat goed is natuurlijk, maar ook emotioneel zwaar. "Kan je vader het misschien niet zo bedoeld hebben?" "Was het misschien per ongeluk?" Er zullen misschien gesprekken plaats vinden die erop gericht zijn om er als gezin uit te komen. Dat jij met vader om tafel moet en hij alles bagataliseert.
Tenminste, dit is mijn ervaring van jaren geleden, maar wellicht is dat heden ten dagen anders.
Ik zou inzetten op het weerbaar maken van je kinderen. Het gesprek met ze aangaan, dat ze zich mogen uiten bij dingen die ze liever niet hebben. Dat ze aangeven bij hun vader dat ze zich bij dergelijke gedragingen niet prettig voelen. Dat hij dat niet moet doen, omdat zij zich er ongemakkelijk bij voelen.
Een lastige invalshoek, ik realiseer het me echt, maar ook een uitgangspunt om deze vreselijke situatie enigszins het hoofd te bieden. Je zit in een moeilijk pakket als moeder zijnde en kunt slechts het goede voorbeeld geven.
Uiteraard is het inschakelen van instanties ook een goede optie, maar om te beginnen blijf met je kinderen in gesprek en sta open voor hun ervaringen. Ben hun veilige haven.
Het inroepen van instanties brengt een hoop met zich mee. Je moet dingen benoemen, er een naam aan hangen en uitleggen. Mijn ervaring is, dat er dan doorgevraagd wordt en dingen van twee kanten bekeken worden. Wat goed is natuurlijk, maar ook emotioneel zwaar. "Kan je vader het misschien niet zo bedoeld hebben?" "Was het misschien per ongeluk?" Er zullen misschien gesprekken plaats vinden die erop gericht zijn om er als gezin uit te komen. Dat jij met vader om tafel moet en hij alles bagataliseert.
Tenminste, dit is mijn ervaring van jaren geleden, maar wellicht is dat heden ten dagen anders.
Ik zou inzetten op het weerbaar maken van je kinderen. Het gesprek met ze aangaan, dat ze zich mogen uiten bij dingen die ze liever niet hebben. Dat ze aangeven bij hun vader dat ze zich bij dergelijke gedragingen niet prettig voelen. Dat hij dat niet moet doen, omdat zij zich er ongemakkelijk bij voelen.
Een lastige invalshoek, ik realiseer het me echt, maar ook een uitgangspunt om deze vreselijke situatie enigszins het hoofd te bieden. Je zit in een moeilijk pakket als moeder zijnde en kunt slechts het goede voorbeeld geven.
Uiteraard is het inschakelen van instanties ook een goede optie, maar om te beginnen blijf met je kinderen in gesprek en sta open voor hun ervaringen. Ben hun veilige haven.
maandag 21 april 2025 om 13:12
Missverstand dat is victimblaming en ik mag hopen dat de hulpverlening niet op die manier de kinderen benaderd.
Heel erg dat dit bij jou wel zo gebeurt is!
Ben het met je eens dat to moet inzetten op het weerbaar maken van de kinderen maar ik vind dat elke ouder dat zou moeten doen, altijd. Wees de veilige haven, maar ga het niet uit de weg. Ergens, ooit, krijgen de kinderen er last van, beter dat het nu word aangepakt dan het een x jaren laten sudderen waardoor ze alleen maar meer problemen kunnen krijgen.
En eens met raver Dit is aanranding, erken het en doe iig een melding bij de politie.
Heel erg dat dit bij jou wel zo gebeurt is!
Ben het met je eens dat to moet inzetten op het weerbaar maken van de kinderen maar ik vind dat elke ouder dat zou moeten doen, altijd. Wees de veilige haven, maar ga het niet uit de weg. Ergens, ooit, krijgen de kinderen er last van, beter dat het nu word aangepakt dan het een x jaren laten sudderen waardoor ze alleen maar meer problemen kunnen krijgen.
En eens met raver Dit is aanranding, erken het en doe iig een melding bij de politie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
