Relaties
alle pijlers
Enorm spijt van keuze [geen OP]
maandag 28 februari 2022 om 18:11
Tja,aardbeienslof schreef: ↑28-02-2022 18:08Je vriend zou achter je moeten staan in de keuzes die jij maakt.
Als die keuzes inhouden dat ze zo'n beetje de relatie opblaast of redelijk onmogelijk maakt snap ik anders wel dat hij niet helemaal happy is.
En het uit haar hoofd probeert te praten.
Het is wel wat om al jaren samen te wonen en ineens terug te gaan latten.
Waarbij hij misschien eerder andere en verdere plannen had qua relatie rond zijn 30ste.
(Al lattend en op een kamer bij een hospita wonend begin je bijvoorbeeld niet te gauw aan kinderen.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 28 februari 2022 om 18:20
Even over het algemeen; mijn vriend zit ook nog in een fase van het ontwikkelen van zijn eigen bedrijf. Ik ben daarnaast bezig met het afronden van een opleiding. Een kinderwens zit er sowieso voorlopig niet in vanwege mijn vriend's bedrijf en weinig geld. Onze prioriteiten zijn dus niet trouwen en kinderen op korte termijn. Wat dat betreft is er ruimte om deze stap te zetten.
De optie om samen voor iets te kijken hebben we besproken, echter merk ik aan hem dat hij dit niet wil vanwege bedrijf en uberhaupt omdat hij het eng vind. Ik wil eigenlijk geen energie meer steken in hem overtuigen van samen iets zoeken, want elke keer leverde dat niks op behalve ruzie en frustraties. Dit ga ik nu liever uit de weg. Bovendien wil ik hem niet dwingen hem iets tegen zijn zin te doen, anderzijds wil ik niet meer tegen mijn zin ergens wonen waar ik niet verder kom.
De optie om samen voor iets te kijken hebben we besproken, echter merk ik aan hem dat hij dit niet wil vanwege bedrijf en uberhaupt omdat hij het eng vind. Ik wil eigenlijk geen energie meer steken in hem overtuigen van samen iets zoeken, want elke keer leverde dat niks op behalve ruzie en frustraties. Dit ga ik nu liever uit de weg. Bovendien wil ik hem niet dwingen hem iets tegen zijn zin te doen, anderzijds wil ik niet meer tegen mijn zin ergens wonen waar ik niet verder kom.
maandag 28 februari 2022 om 19:10
Ik verbrak de relatie voordat ik ging. Ik was niet meer gelukkig. Vandaar ook de vraag: gaat het om het alleen wonen of ben je gewoon niet meer gelukkig met hem?
maandag 28 februari 2022 om 19:16
Zeer mooie en goede post.stokbootje schreef: ↑28-02-2022 11:07Niet zo streng zijn voor jezelf!
Je hebt in januari de eerste stap durven zetten, om te reageren op een kamer. Je hebt toen stap twee niet durven zetten: er ook echt gaan wonen. Maar die eerste stap heb je wel mooi gezet, en nu is het dus ook alweer makkelijker om die nog een keer te zetten. Dus gewoon weer opnieuw zoeken, met stap 1 heb je al ervaring, dus is stap 2 durven zetten ook weer een beetje makkelijker geworden.
Je hoeft geen superheld te zijn, je mag het best lastig vinden, en je maakt soms keuzes die achteraf niet de juiste bleken, maar dat is oke. Daarmee kun je dat baalgevoel misschien ook makkelijker van je af zetten en met goede moed er nu weer voor gaan. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
maandag 28 februari 2022 om 19:18
Dat vind ik wel meevallen. Ik heb niet het idee dat ze heel dramatisch deed, maar ik kan begrijpen dat zij niet langer wil gaan voor iemand die wispelturig lijkt als er ook andere opties zijn en dat dan ook eerlijk zegt.Susan schreef: ↑28-02-2022 11:45
En even over die kamer die je net hebt laten schieten: hoe mooi die kamer en die locatie ook was, ik zou blij zijn dat je daar niet bent gaan wonen, want ik vind die hospita eerlijk gezegd een enorme dramaqueen met dat 'het vertrouwen is weg' en dan niet eens meer een gesprek te willen. Welk vertrouwen bedoelt ze in godsnaam, je kent haar amper.
Misschien had ze al andere gegadigden afgebeld, dus moest ze weer opnieuw beginnen met zoeken.
maandag 28 februari 2022 om 19:20
Leuke ventTheelepel schreef: ↑28-02-2022 12:34Hoi allen wat een fijne en confronterende reacties allemaal, heel verhelderend!
Over het algemeen: het klopt dat ik wel een beetje be-invloedbaar ben. Door een aantal gebeurtenissen achter elkaar sta ik niet meer zo stevig in mijn schoenen en was mijn vriend al die tijd een steunpunt. Daarom weegt zijn mening ook altijd mee omdat ik ergens het gevoel heb, hem iets schuldig te zijn. Dit was ook een reden om de kamer af te ketsen; hij heeft me gesteund en nu laat ik hem achter. Dit gevoel heeft hij me ook gegeven.. Echter is me nu opeens glashelder geworden, vooral door deze gebeurtenis, dat hij me door zijn meningen nog wel eens tegenhoudt in een en ander. Iemand vroeg hier of hij me op andere vlakken wel stimuleert. An sich doet hij dat, zolang het hem niet direct beinvloedt. Als iets hem wel beinvloedt dan doet hij zijn best om me tegen te houden en dreigt hij dat het hij het uitmaakt.
maandag 28 februari 2022 om 19:41
Ik begrijp je. En snap ook jouw frustratie. Maar ik vraag me ook echt oprecht af of deze kamer het probleem is, of de relatie, of misschien wel het nog niet toe zijn aan je binden. In een relatie is het geven en nemen en als 1 persoon echt niet gelukkig is, dan zoek je naar een oplossing. Als hij ook niet wil bewegen, waarom dan deze tussenstap? Het komt over alsof de stap om het uit te maken nog te groot is, maar wel onvermijdelijk. Want hoe zie je dit voor je op de lange termijn? Hoe lang wil je apart blijven wonen? Is dat wel een toekomst perspectief wat je je vriend kan bieden? Kan je hem beloven dat je over een jaar weer in een dorp woont bij hem? Of weten jullie dan wel op welke plek jullie allebei gelukkig zijn? Volg je hart, maar ben wel eerlijk tegenover jezelf en je vriend.Theelepel schreef: ↑28-02-2022 18:20Even over het algemeen; mijn vriend zit ook nog in een fase van het ontwikkelen van zijn eigen bedrijf. Ik ben daarnaast bezig met het afronden van een opleiding. Een kinderwens zit er sowieso voorlopig niet in vanwege mijn vriend's bedrijf en weinig geld. Onze prioriteiten zijn dus niet trouwen en kinderen op korte termijn. Wat dat betreft is er ruimte om deze stap te zetten.
De optie om samen voor iets te kijken hebben we besproken, echter merk ik aan hem dat hij dit niet wil vanwege bedrijf en uberhaupt omdat hij het eng vind. Ik wil eigenlijk geen energie meer steken in hem overtuigen van samen iets zoeken, want elke keer leverde dat niks op behalve ruzie en frustraties. Dit ga ik nu liever uit de weg. Bovendien wil ik hem niet dwingen hem iets tegen zijn zin te doen, anderzijds wil ik niet meer tegen mijn zin ergens wonen waar ik niet verder kom.
maandag 28 februari 2022 om 20:15
Voor degenen die erover vallen dat TO "al" dertig is en dat dit geen logische vervolgstap is en dat ze de student gaay uithangen: Nou en?! Wat is daar mis mee?
TO moet gewoon goed naar zichzelf en haar wensen kijken en blijkbaar wordt ze niet blij van het leven zoals ze dat nu met haar vriend heeft.
Kiezen voor een plek waar je dan wel blij wordt vind ik een hele logische en verstandige eerste keuze. Ook als dat betekent dat je dan weer in een studentenhuis of bij een hospita zit.
En "een beetje de student uithangen", heerlijk toch? Maar dan als werkende dertiger. Klinkt helemaal niet verkeerd.
Ook een lat relatie is niet per se minder waardevol en er zijn geen kinderen voor wie de plotselinge wending een gevolg heeft. Dus ik snap het probleem niet.
TO moet gewoon goed naar zichzelf en haar wensen kijken en blijkbaar wordt ze niet blij van het leven zoals ze dat nu met haar vriend heeft.
Kiezen voor een plek waar je dan wel blij wordt vind ik een hele logische en verstandige eerste keuze. Ook als dat betekent dat je dan weer in een studentenhuis of bij een hospita zit.
En "een beetje de student uithangen", heerlijk toch? Maar dan als werkende dertiger. Klinkt helemaal niet verkeerd.
Ook een lat relatie is niet per se minder waardevol en er zijn geen kinderen voor wie de plotselinge wending een gevolg heeft. Dus ik snap het probleem niet.
maandag 28 februari 2022 om 20:17
Vind dit inderdaad ook wel klinken alsof het daar op neer gaat komen maar je kunt ooo eerst kijken of het misschien ook weer leuker samen wordt wanneer je gaat latten. Ik vind dat niet heel gek.minnimouse schreef: ↑28-02-2022 19:10Ik verbrak de relatie voordat ik ging. Ik was niet meer gelukkig. Vandaar ook de vraag: gaat het om het alleen wonen of ben je gewoon niet meer gelukkig met hem?
maandag 28 februari 2022 om 20:36
Hallooo, dan moet je wel even de OP lezen.Wissewis schreef: ↑28-02-2022 18:11Als die keuzes inhouden dat ze zo'n beetje de relatie opblaast of redelijk onmogelijk maakt snap ik anders wel dat hij niet helemaal happy is.
En het uit haar hoofd probeert te praten.
Het is wel wat om al jaren samen te wonen en ineens terug te gaan latten.
Waarbij hij misschien eerder andere en verdere plannen had qua relatie rond zijn 30ste.
(Al lattend en op een kamer bij een hospita wonend begin je bijvoorbeeld niet te gauw aan kinderen.)
De vriend wil zelf in zijn dorpje blijven wonen en kan vanwege zijn eigen bedrijf zelf ook niet aan kinderen denken.
Verder staat hij niet open voor verandering: verandering is per definitie negatief, duur, eng en af te raden. Hij komt dus ook niet inhoudelijk met iets, hij denkt ook niet in mogelijkheden - hij wil gewoon blijven zitten waar hij zit.
En daar heeft TO het van harte geprobeerd, maar ze wordt daar - na het geprobeerd te hebben - niet gelukkig, al heeft ze het wel geprobeerd.
Haar vriend probeert niet eens iets anders.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
maandag 28 februari 2022 om 20:50
Dit is idd het pijnpunt, het niet open willen staan en het bij voorbaat al afslaan en zelf invullen wat iets gaat zijn. Hem dan van iets proberen te overtuigen is een strijd die je niet moet willen voeren. Daarom loopt het uit op ruzie. Geloof me ik heb heel erg mijn best gedaan, ook op andere vlakken. Maar zijn starre houding beperkt mij heel erg.KooktMetKnoflook schreef: ↑28-02-2022 20:36Hallooo, dan moet je wel even de OP lezen.
De vriend wil zelf in zijn dorpje blijven wonen en kan vanwege zijn eigen bedrijf zelf ook niet aan kinderen denken.
Verder staat hij niet open voor verandering: verandering is per definitie negatief, duur, eng en af te raden. Hij komt dus ook niet inhoudelijk met iets, hij denkt ook niet in mogelijkheden - hij wil gewoon blijven zitten waar hij zit.
En daar heeft TO het van harte geprobeerd, maar ze wordt daar - na het geprobeerd te hebben - niet gelukkig, al heeft ze het wel geprobeerd.
Haar vriend probeert niet eens iets anders.
maandag 28 februari 2022 om 20:55
Tsja het gaat mij vooral om het woongenot dus op een plek wonen waar ik zelf ook kan ontwikkelen. Ik zou hem niet meteen kwijt willen, maar ben nu op een punt dat ik wel bereid ben het risico te nemen. Ik heb de hoop dat het naast elkaar kan bestaan,immers ben ik gelukkig dan maak ik hem ook gelukkiger. Maar dat zal in de praktijk moeten blijken.minnimouse schreef: ↑28-02-2022 19:10Ik verbrak de relatie voordat ik ging. Ik was niet meer gelukkig. Vandaar ook de vraag: gaat het om het alleen wonen of ben je gewoon niet meer gelukkig met hem?
maandag 28 februari 2022 om 21:11
Lijkt me echt heeeeerlijk, een pied a terre in de stad.appeltje schreef: ↑28-02-2022 20:15Voor degenen die erover vallen dat TO "al" dertig is en dat dit geen logische vervolgstap is en dat ze de student gaay uithangen: Nou en?! Wat is daar mis mee?
TO moet gewoon goed naar zichzelf en haar wensen kijken en blijkbaar wordt ze niet blij van het leven zoals ze dat nu met haar vriend heeft.
Kiezen voor een plek waar je dan wel blij wordt vind ik een hele logische en verstandige eerste keuze. Ook als dat betekent dat je dan weer in een studentenhuis of bij een hospita zit.
En "een beetje de student uithangen", heerlijk toch? Maar dan als werkende dertiger. Klinkt helemaal niet verkeerd.
Ook een lat relatie is niet per se minder waardevol en er zijn geen kinderen voor wie de plotselinge wending een gevolg heeft. Dus ik snap het probleem niet.
Het is dat ik het geld niet heb in deze markt en zwanger ben, maar anders had me dit heerlijk geleken. En ik ben verder hartstikke gelukkig met mijn partner en gelukkig met waar we wonen.
dinsdag 1 maart 2022 om 05:51
stokbootje schreef: ↑28-02-2022 11:07Niet zo streng zijn voor jezelf!
Je hebt in januari de eerste stap durven zetten, om te reageren op een kamer. Je hebt toen stap twee niet durven zetten: er ook echt gaan wonen. Maar die eerste stap heb je wel mooi gezet, en nu is het dus ook alweer makkelijker om die nog een keer te zetten. Dus gewoon weer opnieuw zoeken, met stap 1 heb je al ervaring, dus is stap 2 durven zetten ook weer een beetje makkelijker geworden.
Je hoeft geen superheld te zijn, je mag het best lastig vinden, en je maakt soms keuzes die achteraf niet de juiste bleken, maar dat is oke. Daarmee kun je dat baalgevoel misschien ook makkelijker van je af zetten en met goede moed er nu weer voor gaan. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Mooi stukje!
dinsdag 1 maart 2022 om 08:58
Daarom. Nu gewoon doen! Echt hoor, TO! Want weet je wat het is? Die voorkeur gaat niet weg. Het is niet zo dat als je vijf jaar verder bent dat je dan ineens helemaal tevreden en voldaan in die woonplaats zit. Misschien komt er tegen die tijd wél een baby, goed, dat leidt dan tijdelijk misschien eventjes af van jouw eigen voorkeuren. Maar dan is je kind wat ouder en keer jij wat meer terug tot je eigen gevoelens en voorkeuren en realiseer je je dat je eigenlijk puur voor jezelf nooit daar had kunnen wonen. En dan ga je misschien minder snel terug, als er eenmaal een kind is. En dan neem je het niet alleen hem, maar ook jezelf kwalijk, omdat er in 2022 een moment was waarop je die stap redelijk makkelijk nog had kunnen zetten.Theelepel schreef: ↑28-02-2022 20:55Tsja het gaat mij vooral om het woongenot dus op een plek wonen waar ik zelf ook kan ontwikkelen. Ik zou hem niet meteen kwijt willen, maar ben nu op een punt dat ik wel bereid ben het risico te nemen. Ik heb de hoop dat het naast elkaar kan bestaan,immers ben ik gelukkig dan maak ik hem ook gelukkiger. Maar dat zal in de praktijk moeten blijken.
dinsdag 1 maart 2022 om 09:29
Ik snap dat je baalt, maar ik hoop dat dat gevoel al een beetje gezakt is. Zo'n heftige reactie maakt in elk geval duidelijk wat je écht wil en dat is dus in die stad wonen. Hoef je als je die stapt neemt in elk geval niet meer te twijfelen, want je weet hoe je je zou voelen als je het niet doet.
Als die vrouw je geblokkeerd heeft zou ik het laten rusten, tenzij je het echt helemaal kunt uitpraten met haar. Het lijkt erop dat ze jouw afzegging haast persoonlijk opneemt, dus dat lijkt me een voedingsbodem voor meer conflicten als je er toch gaat wonen.
Ik begrijp wel dat het lastig is in deze woningmarkt, maar als je iets anders kunt vinden zou ik dat doen.
Ik begrijp ook dat je met je vriend wil aankijken hoe het loopt, maar heel eerlijk gezegd klinkt het niet als een hele leuke relatie. Ik heb zelf ook jaren een relatie gehad met iemand die geen stap wilde zetten, in geen enkele richting en het was voor mij wel een opluchting toen hij het uitmaakte (dat durfde ik zelf niet). Maar misschien ziet jullie relatie er heel anders uit en is dit juist een soort motivatie voor hem om een stap te zetten.
Als die vrouw je geblokkeerd heeft zou ik het laten rusten, tenzij je het echt helemaal kunt uitpraten met haar. Het lijkt erop dat ze jouw afzegging haast persoonlijk opneemt, dus dat lijkt me een voedingsbodem voor meer conflicten als je er toch gaat wonen.
Ik begrijp wel dat het lastig is in deze woningmarkt, maar als je iets anders kunt vinden zou ik dat doen.
Ik begrijp ook dat je met je vriend wil aankijken hoe het loopt, maar heel eerlijk gezegd klinkt het niet als een hele leuke relatie. Ik heb zelf ook jaren een relatie gehad met iemand die geen stap wilde zetten, in geen enkele richting en het was voor mij wel een opluchting toen hij het uitmaakte (dat durfde ik zelf niet). Maar misschien ziet jullie relatie er heel anders uit en is dit juist een soort motivatie voor hem om een stap te zetten.
dinsdag 1 maart 2022 om 10:41
Dit TO!! Echt.appeltje schreef: ↑01-03-2022 08:58Daarom. Nu gewoon doen! Echt hoor, TO! Want weet je wat het is? Die voorkeur gaat niet weg. Het is niet zo dat als je vijf jaar verder bent dat je dan ineens helemaal tevreden en voldaan in die woonplaats zit. Misschien komt er tegen die tijd wél een baby, goed, dat leidt dan tijdelijk misschien eventjes af van jouw eigen voorkeuren. Maar dan is je kind wat ouder en keer jij wat meer terug tot je eigen gevoelens en voorkeuren en realiseer je je dat je eigenlijk puur voor jezelf nooit daar had kunnen wonen. En dan ga je misschien minder snel terug, als er eenmaal een kind is. En dan neem je het niet alleen hem, maar ook jezelf kwalijk, omdat er in 2022 een moment was waarop je die stap redelijk makkelijk nog had kunnen zetten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 1 maart 2022 om 17:37
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ben dus ook bang dat het op zoiets gaat uitdraaien over een paar jaar. Ben dus nu echt actief op zoek naar een nieuwe kamer. Hoop oprecht dat ik hem niet kwijt raak, maar weet wel dat het zo ook niet langer kan gaan. En het hem al kwalijk neem terwijl het natuurlijk niet zo zwart wit is. Doordat dit nu zo gegaan is weet ik juist meer zeker dat ik het wil! Veel pijn en verdriet, maar hoop dat er straks iets heel moois voor terug komt!appeltje schreef: ↑01-03-2022 08:58Daarom. Nu gewoon doen! Echt hoor, TO! Want weet je wat het is? Die voorkeur gaat niet weg. Het is niet zo dat als je vijf jaar verder bent dat je dan ineens helemaal tevreden en voldaan in die woonplaats zit. Misschien komt er tegen die tijd wél een baby, goed, dat leidt dan tijdelijk misschien eventjes af van jouw eigen voorkeuren. Maar dan is je kind wat ouder en keer jij wat meer terug tot je eigen gevoelens en voorkeuren en realiseer je je dat je eigenlijk puur voor jezelf nooit daar had kunnen wonen. En dan ga je misschien minder snel terug, als er eenmaal een kind is. En dan neem je het niet alleen hem, maar ook jezelf kwalijk, omdat er in 2022 een moment was waarop je die stap redelijk makkelijk nog had kunnen zetten.
dinsdag 1 maart 2022 om 18:24
Nog even als toevoeging, ik doe de afgelopen 2 jaar ook nog nauwelijks aan zelfverzorging. Als ik hier in het centrum de deur uitga loop ik er bij alsof ik pas uit bed ben gerold. Heb totaal geen motivatie meer om iets aan mezelf te doen zo down voel ik me hier. Mijn vriend doet ook net of hij dat helemaal niet ziet. Zelf zou ik het heel erg vinden als mijn vriend zichzelf zo verwaarloost.
Dit is ook vooral als seintje naar mijzelf dat het dus echt niet goed met me gaat. En er werk van moet maken. Ik hoop dat het verdrietige gevoel over die kamer de komende tijd echt weg slijt, zit gewoon in rouw zo voelt het. Aargh wat is het leven toch moeilijk soms...
Dit is ook vooral als seintje naar mijzelf dat het dus echt niet goed met me gaat. En er werk van moet maken. Ik hoop dat het verdrietige gevoel over die kamer de komende tijd echt weg slijt, zit gewoon in rouw zo voelt het. Aargh wat is het leven toch moeilijk soms...
