Relaties
alle pijlers
Even mijn ei kwijt moeten
zondag 14 april 2024 om 19:54
Hallo lieve vivaforummers,
Wat ik met dit topic wil? Geen idee, hart even luchten misschien.
Ik ben 8 jaar samen met mijn vriend en we hebben hele mooie, fijne momenten samen. Sinds een half jaartje zijn wij de trotse ouders van een mooi meisje en als ik hun samen zie dan ontplof ik van liefde.
Maar er is al 8 jaar iets waar ik me onwijs aan stoor.
Hij is een introverte introvert. Uitgevonden en verbeterd. Hij wil nooit ergens mee naartoe (laat mij vrij omdat ik wel die behoefte heb) en wordt van weinig zaken echt enthousiast. Zolang we als gezinnetje op pad zijn gaat het goed maar wanneer er andere mensen bij komen trekt ie het niet. Mijn familie en ik zijn allemaal familiemensen, zijn familie ook. We zien elkaar graag maar ik moet hem voor mijn gevoel altijd aan zijn haren meeslepen. Nu had ik er altijd vrede mee dat hij niet naar elk familie-etentje meegaat en dat hij niet mee ging naar verjaardagen (behalve van die die hij niet kon missen (zijn en mijn ouders, zussen, oma's etc). Had, want sinds wij een kindje hebben stoort het me steeds vaker. Ik krijg al de tranen in mijn ogen van de gedachte dat ik ons dochtertje later moet gaan uitleggen waarom papa nooit op de foto's staat bij familiemomenten...
Wat mij er nu toe dreef om dit stuk te schrijven? Gisteren was weer een moment bij mijn familie, gezellig bij elkaar maar ik, zoals gebruikelijk, alleen met kind. Vriend zat alleen thuis en nu werd het aankomende jubileum besproken. Volgend jaar zijn mijn ouders 40 jaar getrouwd en om dat te vieren willen ze ons als gezin en het gezin van mijn broer en schoonzusje meenemen op vakantie. Weekje ergens naar een mooi hotel of een villa in Italië of Spanje waar we heerlijk met elkaar de tijd kunnen doorbrengen. Dit tijdens het eten vanavond aan hem verteld. Zijn reactie?
*stilte*
*rollende ogen*
"Wat vind je ervan?"
"Wat wil je dat ik ervan zeg?"
Dat het super lief is aangeboden! Lekker even een weekje weg en dat voor niks. Ik wil dat je ergens enthousiast van wordt, wat dan ook. Dat ik niet zo aan je hoef te leuren en te zeuren. Echt, je hoeft niet mee naar de verjaardag van de zoon van mijn achterneef maar ik zou een moord doen voor wat meer hart voor de familie. Zelfs je moeder snapt niet waar dit vandaan komt, die is gek op het samenzijn met anderen..
Gewoon iets minder op jezelf gekeerd. Oh wat zou het heerlijk zijn als ie ineens meeging naar etentjes, naar borrels.
Zucht... Ik kan er soms zo verdrietig om worden. Het zo'n heerlijke vent, een onwijs lieve papa en een lieve man die mij in mijn waarde laat maar soms is hij zo onwijs moeilijk. Ik probeer hem in zijn waarde te laten maar het valt me steeds zwaarder.
Nogmaals, ik wilde dit even van mij afschrijven. Ik hoef geen berichten van "dan ga je toch van hem af". Is geen optie. We hebben ons mooie meisje wat ons verbind en er zijn 100.000 redenen waarom ik gek op hem ben dus doe geen moeite zo'n reactie te geven. Andere tips, evenals de tips hoe hierover het gesprek te openen lees ik heel graag, wellicht dat ik er iets aan kan hebben.
Voor nu, dank voor het lezen van mijn TEDtalk en een fijne zondagavond
Wat ik met dit topic wil? Geen idee, hart even luchten misschien.
Ik ben 8 jaar samen met mijn vriend en we hebben hele mooie, fijne momenten samen. Sinds een half jaartje zijn wij de trotse ouders van een mooi meisje en als ik hun samen zie dan ontplof ik van liefde.
Maar er is al 8 jaar iets waar ik me onwijs aan stoor.
Hij is een introverte introvert. Uitgevonden en verbeterd. Hij wil nooit ergens mee naartoe (laat mij vrij omdat ik wel die behoefte heb) en wordt van weinig zaken echt enthousiast. Zolang we als gezinnetje op pad zijn gaat het goed maar wanneer er andere mensen bij komen trekt ie het niet. Mijn familie en ik zijn allemaal familiemensen, zijn familie ook. We zien elkaar graag maar ik moet hem voor mijn gevoel altijd aan zijn haren meeslepen. Nu had ik er altijd vrede mee dat hij niet naar elk familie-etentje meegaat en dat hij niet mee ging naar verjaardagen (behalve van die die hij niet kon missen (zijn en mijn ouders, zussen, oma's etc). Had, want sinds wij een kindje hebben stoort het me steeds vaker. Ik krijg al de tranen in mijn ogen van de gedachte dat ik ons dochtertje later moet gaan uitleggen waarom papa nooit op de foto's staat bij familiemomenten...
Wat mij er nu toe dreef om dit stuk te schrijven? Gisteren was weer een moment bij mijn familie, gezellig bij elkaar maar ik, zoals gebruikelijk, alleen met kind. Vriend zat alleen thuis en nu werd het aankomende jubileum besproken. Volgend jaar zijn mijn ouders 40 jaar getrouwd en om dat te vieren willen ze ons als gezin en het gezin van mijn broer en schoonzusje meenemen op vakantie. Weekje ergens naar een mooi hotel of een villa in Italië of Spanje waar we heerlijk met elkaar de tijd kunnen doorbrengen. Dit tijdens het eten vanavond aan hem verteld. Zijn reactie?
*stilte*
*rollende ogen*
"Wat vind je ervan?"
"Wat wil je dat ik ervan zeg?"
Dat het super lief is aangeboden! Lekker even een weekje weg en dat voor niks. Ik wil dat je ergens enthousiast van wordt, wat dan ook. Dat ik niet zo aan je hoef te leuren en te zeuren. Echt, je hoeft niet mee naar de verjaardag van de zoon van mijn achterneef maar ik zou een moord doen voor wat meer hart voor de familie. Zelfs je moeder snapt niet waar dit vandaan komt, die is gek op het samenzijn met anderen..
Gewoon iets minder op jezelf gekeerd. Oh wat zou het heerlijk zijn als ie ineens meeging naar etentjes, naar borrels.
Zucht... Ik kan er soms zo verdrietig om worden. Het zo'n heerlijke vent, een onwijs lieve papa en een lieve man die mij in mijn waarde laat maar soms is hij zo onwijs moeilijk. Ik probeer hem in zijn waarde te laten maar het valt me steeds zwaarder.
Nogmaals, ik wilde dit even van mij afschrijven. Ik hoef geen berichten van "dan ga je toch van hem af". Is geen optie. We hebben ons mooie meisje wat ons verbind en er zijn 100.000 redenen waarom ik gek op hem ben dus doe geen moeite zo'n reactie te geven. Andere tips, evenals de tips hoe hierover het gesprek te openen lees ik heel graag, wellicht dat ik er iets aan kan hebben.
Voor nu, dank voor het lezen van mijn TEDtalk en een fijne zondagavond
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
zondag 14 april 2024 om 21:08
Ze noem hem niets voor niets haar vriend.. In nl mag je gewoon kinderen maken zonder te trouwen.Attraverso schreef: ↑14-04-2024 21:06Ik kijk nooit naar oude foto's van familiefeestjes met (intussen ruim volwassen) kind. En jullie kind gaat snel genoeg weten dat papa niet houdt van die feestjes en dat papa een geweldige papa is. En dat is wat telt.
Heb al vaak gedacht dat ik zo blij ben dat het hier in vlaanderen niet de gewoonte is dat je elk jaar naar de verjaardagen moet van de hele familie. Moet er niet aan denken. En ik ben geen introverte introvert.
Zoals ik hier al meer lees moet ik er ook niet aan denken om met de (schoon)familie op vakantie te gaan.
Had je een andere vader voor je kind gewild dan had je een andere man moeten trouwen. Tel je zegeningen.
Maar verder eens.
zondag 14 april 2024 om 21:09
Dat lijkt me inderdaad ook het beste. Dan kan jij altijd nog afwisselend al dan niet met kind bij de accomodatie van je familie te overnachten en bij je partner, maar dan heeft hij in elk geval een plek waar hij zijn privacy heeft..Doreia* schreef: ↑14-04-2024 21:00Het is voor hem geen gratis vakantie.
Voor hem is het een MEGA investering. 7 x 24 uur met een heleboel mensen samen reizen, samen eten, samen praten, samen gezellig doen.
Echt, dit is een ontzettend kostbare aangelegenheid voor hem.
Als jullie hiermee doorgaan en hem echt mee willen hebben: boek een apart verblijf voor jullie als gezin. Zeker weten dat je dat ook voor jezelf wilt hoor, met een kind. En alles mag dan optioneel zijn: samen eten, samen op stadsbezichtiging.
Volgens mij heb jij dan heerlijk je handen vrij om volledig te socializen en is man helemaal blij om met kind bij het zwembad te mogen zijn, alleen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 14 april 2024 om 21:11
Je weet het al 8 jaar, dan had je het bijtijds moeten uitmaken en een kind moeten nemen met een man die dit soort tripjes helemaal het einde lijkt.Nolanollie schreef: ↑14-04-2024 19:54Hallo lieve vivaforummers,
Wat ik met dit topic wil? Geen idee, hart even luchten misschien.
Ik ben 8 jaar samen met mijn vriend en we hebben hele mooie, fijne momenten samen. Sinds een half jaartje zijn wij de trotse ouders van een mooi meisje en als ik hun samen zie dan ontplof ik van liefde.
Maar er is al 8 jaar iets waar ik me onwijs aan stoor.
En dan toch een kind samen.
zondag 14 april 2024 om 21:17
Dit. En hoe je het je dochter later uit moet leggen: mensen verschillen in waar ze energie uit halen en er is niets mis met introvert zijn. Misschien is je dochter dat zelf ook wel.
Ik ben zoals je man en ga mee op belangrijke momenten (het aantal verjaardagen dat jij noemt vind ik al aardig wat, eerlijk gezegd), maar een vakantie met familie is voor mij een nachtmerrie. Ik ga echt veel liever werken.
zondag 14 april 2024 om 21:17
Ze stelt in de OP al dat bij hem weggaan geen optie is voor haar, dus nee hoor, kalm maar. En dan nog, dat zou gewoon mogen, daar heeft ze jouw goedkeuring niet voor nodig.
zondag 14 april 2024 om 21:19
Eens. Ik snap best dat het voor jou, to, best wel lastig is, zeker nu er een kind is en jouw behoefte aan verbinding met de familie groter is geworden. Maar hij deelt die behoefte niet, en dat kun je niet afdwingen.apppie schreef: ↑14-04-2024 21:17Dit. En hoe je het je dochter later uit moet leggen: mensen verschillen in waar ze energie uit halen en er is niets mis met introvert zijn. Misschien is je dochter dat zelf ook wel.
Ik ben zoals je man en ga mee op belangrijke momenten (het aantal verjaardagen dat jij noemt vind ik al aardig wat, eerlijk gezegd), maar een vakantie met familie is voor mij een nachtmerrie. Ik ga echt veel liever werken.
zondag 14 april 2024 om 21:20
Zo, even om een andere reden een gesprekje gehad met de wederhelft en even alle reacties gelezen.
1. Ik moest inderdaad even mijn ei kwijt. Puur dat. Hij hoeft van mij niet te veranderen, op dat moment zijn dat even mijn hersenspinsels, mijn frustraties. Ik waardeer hem zoals hij is en respecteer zijn wensen.
2. Hij gaat uit zichzelf mee naar de sociale evenementen waar hij zich "verplicht" bij voelt (niet door mij!) en heeft het daar altijd gezellig.
3. Hoewel ik hem natuurlijk heel graag bij elke sociale aangelegenheid aanwezig heb, wie wil niet al zijn geliefden bij elkaar op 1 plek, is dat niet realistisch en dat weet en respecteer ik. De wens is uiteraard onveranderd en dat is soms lastig.
En de opmerkingen die deze reactie teweeg brengen heb ik echt moeite mee (en dat zullen misschien de hormonen zijn)
4. Kies je samen voor een kindje om alle 100.000 positieve en gelijkgestemde meningen en ervaringen of had ik maar een andere vader voor mijn kind moeten kiezen om dat ene punt waarin we verschillen?
1. Ik moest inderdaad even mijn ei kwijt. Puur dat. Hij hoeft van mij niet te veranderen, op dat moment zijn dat even mijn hersenspinsels, mijn frustraties. Ik waardeer hem zoals hij is en respecteer zijn wensen.
2. Hij gaat uit zichzelf mee naar de sociale evenementen waar hij zich "verplicht" bij voelt (niet door mij!) en heeft het daar altijd gezellig.
3. Hoewel ik hem natuurlijk heel graag bij elke sociale aangelegenheid aanwezig heb, wie wil niet al zijn geliefden bij elkaar op 1 plek, is dat niet realistisch en dat weet en respecteer ik. De wens is uiteraard onveranderd en dat is soms lastig.
En de opmerkingen die deze reactie teweeg brengen heb ik echt moeite mee (en dat zullen misschien de hormonen zijn)
4. Kies je samen voor een kindje om alle 100.000 positieve en gelijkgestemde meningen en ervaringen of had ik maar een andere vader voor mijn kind moeten kiezen om dat ene punt waarin we verschillen?
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
zondag 14 april 2024 om 21:25
En inderdaad:
5. Sinds ik moeder ben geworden ervaar ik een grote drang naar mijn familie. Ons dochtertje vind het ook heerlijk om bij familie te zijn, haar oogjes stralen zodra ze opa of oma ziet en het is jammer (en tuurlijk had ik dat gehoopt, een mens mag hopen) dat hij dat gevoel niet ervaart.
Tot slot wil ik eraan toevoegen, nogmaals.
Ik ben gek op mijn vriend, hij is een super papa en wij zijn zeer gelukkig. Ik zal ook ongetwijfeld karaktereigenschappen hebben waar hij moeite mee heeft, net als dat ik graag dingen van hem anders zou zien omdat het het makkelijker zou maken. Is menselijk in mijn ogen. Elkaar begrijpen, geven en nemen en het erover hebben zorgt voor een stabiele en liefdevolle relatie tussen ons en dat is iets wat ik mijn dochter heel graag wil geven.
Dan nog moet ik soms mijn ei kwijt en dan is het fijn dat anoniem op een forum te kunnen doen met (veelal) begripvolle mensen dus dank daarvoor.
Fijne avond allemaal!
5. Sinds ik moeder ben geworden ervaar ik een grote drang naar mijn familie. Ons dochtertje vind het ook heerlijk om bij familie te zijn, haar oogjes stralen zodra ze opa of oma ziet en het is jammer (en tuurlijk had ik dat gehoopt, een mens mag hopen) dat hij dat gevoel niet ervaart.
Tot slot wil ik eraan toevoegen, nogmaals.
Ik ben gek op mijn vriend, hij is een super papa en wij zijn zeer gelukkig. Ik zal ook ongetwijfeld karaktereigenschappen hebben waar hij moeite mee heeft, net als dat ik graag dingen van hem anders zou zien omdat het het makkelijker zou maken. Is menselijk in mijn ogen. Elkaar begrijpen, geven en nemen en het erover hebben zorgt voor een stabiele en liefdevolle relatie tussen ons en dat is iets wat ik mijn dochter heel graag wil geven.
Dan nog moet ik soms mijn ei kwijt en dan is het fijn dat anoniem op een forum te kunnen doen met (veelal) begripvolle mensen dus dank daarvoor.
Fijne avond allemaal!
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
zondag 14 april 2024 om 21:25
Enerzijds is hij zoals hij is. En zo mag hij ook zijn. Je gaat hem daarin niet veranderen.
Anderzijds vind ik dat hij wel een keer iets voor je over mag hebben als dat voor jou heel belangrijk is. Hij hoeft natuurlijk niet wekelijks mee naar je familie, maar 1-2 keer per jaar kan hij natuurlijk gewoon iets voor JOU doen, ook als het hem wat meer moeite kost. Ik denk dat daar ook de crux zit voor jou, dat het voelt alsof hij het niet voor jou wilt doen.
Voor jullie familie-uitje; het zou mooi zijn als hij meegaat, maar wel lekker zelf zijn eigen ding mag doen. En dat ie misschien 1-2 keer aanschuift bij het eten. Hierboven al geopperd en een goed idee; boek een eigen accommodatie in de buurt. Dat ie ook lekker zijn eigen plek heeft zonder de familie. Een introvert 24/7 opzadelen met je familie en een heel programma afwerken lijkt me geen haalbare kaart dus dat moet je ook niet willen.
Voor de toekomst zal hij ook moeten leren dat er momenten zijn dat hij even sociaal moet doen, ook al is hij introvert. Hij zal toch zijn kind een keer van het schoolplein moeten oppikken? En overleggen over speeldates?
Anyhow, randvoorwaarden afspreken lijkt me het beste. En bevraag hem ook hoe hij de toekomst ziet met deze houding en leg uit wat dit met jou doet.
Anderzijds vind ik dat hij wel een keer iets voor je over mag hebben als dat voor jou heel belangrijk is. Hij hoeft natuurlijk niet wekelijks mee naar je familie, maar 1-2 keer per jaar kan hij natuurlijk gewoon iets voor JOU doen, ook als het hem wat meer moeite kost. Ik denk dat daar ook de crux zit voor jou, dat het voelt alsof hij het niet voor jou wilt doen.
Voor jullie familie-uitje; het zou mooi zijn als hij meegaat, maar wel lekker zelf zijn eigen ding mag doen. En dat ie misschien 1-2 keer aanschuift bij het eten. Hierboven al geopperd en een goed idee; boek een eigen accommodatie in de buurt. Dat ie ook lekker zijn eigen plek heeft zonder de familie. Een introvert 24/7 opzadelen met je familie en een heel programma afwerken lijkt me geen haalbare kaart dus dat moet je ook niet willen.
Voor de toekomst zal hij ook moeten leren dat er momenten zijn dat hij even sociaal moet doen, ook al is hij introvert. Hij zal toch zijn kind een keer van het schoolplein moeten oppikken? En overleggen over speeldates?
Anyhow, randvoorwaarden afspreken lijkt me het beste. En bevraag hem ook hoe hij de toekomst ziet met deze houding en leg uit wat dit met jou doet.
zondag 14 april 2024 om 21:27
zondag 14 april 2024 om 21:30
Wederom eens, zo ervaar ik het ook.apppie schreef: ↑14-04-2024 21:27Introvert zijn heeft niets te maken met het wel of niet gezellig hebben, maar om hoe veel energie samen zijn kost. Ik vind mensen niet minder leuk omdat ik introvert ben, dus ik heb het ook gewoon gezellig in een groep. Ik moet er daarna alleen veel langer van opladen dan mijn vriend.
zondag 14 april 2024 om 21:31
Heeft je vriend wel vrienden of een vriendengroep? Als in: sociale contacten buiten zijn of jouw familie?
Ik ben ook niet dol op familieverjaardagen, terwijl ik mezelf wél als extravert zie. Als je vriend al naar de verjaardagen gaat van oma, zussen, ouders aan 2 kanten… dat zijn toch al snel 10 verjaardagen per jaar? Ik vind dat echt al meer dan genoeg hoor. Ik heb maar 52 weekenden in een jaar, ik wil m’n vrienden ook nog zien, ik wil wat leuks doen met m’n kinderen en ook nog wat quality time met m’n man. En bij voorkeur ook nog af en toe een weekendje leeg.
Ik denk overigens dat je dit los moet zien van die vakantie, ook al voelt dat misschien als de druppel. Ik denk dat veel mensen een vakantie met hun schoonouders niet helemaal zien zitten.
Ik ben ook niet dol op familieverjaardagen, terwijl ik mezelf wél als extravert zie. Als je vriend al naar de verjaardagen gaat van oma, zussen, ouders aan 2 kanten… dat zijn toch al snel 10 verjaardagen per jaar? Ik vind dat echt al meer dan genoeg hoor. Ik heb maar 52 weekenden in een jaar, ik wil m’n vrienden ook nog zien, ik wil wat leuks doen met m’n kinderen en ook nog wat quality time met m’n man. En bij voorkeur ook nog af en toe een weekendje leeg.
Ik denk overigens dat je dit los moet zien van die vakantie, ook al voelt dat misschien als de druppel. Ik denk dat veel mensen een vakantie met hun schoonouders niet helemaal zien zitten.
zondag 14 april 2024 om 21:33
Hij gaat zo te lezen veel vaker dan 1-2 keer per jaar mee. Dat doet hij dus al voor haar, maar enthousiast reageren op een familievakantie is wel een paar bruggen verder.Pimpelmeesje87 schreef: ↑14-04-2024 21:25Enerzijds is hij zoals hij is. En zo mag hij ook zijn. Je gaat hem daarin niet veranderen.
Anderzijds vind ik dat hij wel een keer iets voor je over mag hebben als dat voor jou heel belangrijk is. Hij hoeft natuurlijk niet wekelijks mee naar je familie, maar 1-2 keer per jaar kan hij natuurlijk gewoon iets voor JOU doen, ook als het hem wat meer moeite kost. Ik denk dat daar ook de crux zit voor jou, dat het voelt alsof hij het niet voor jou wilt doen.
Voor jullie familie-uitje; het zou mooi zijn als hij meegaat, maar wel lekker zelf zijn eigen ding mag doen. En dat ie misschien 1-2 keer aanschuift bij het eten. Hierboven al geopperd en een goed idee; boek een eigen accommodatie in de buurt. Dat ie ook lekker zijn eigen plek heeft zonder de familie. Een introvert 24/7 opzadelen met je familie en een heel programma afwerken lijkt me geen haalbare kaart dus dat moet je ook niet willen.
Voor de toekomst zal hij ook moeten leren dat er momenten zijn dat hij even sociaal moet doen, ook al is hij introvert. Hij zal toch zijn kind een keer van het schoolplein moeten oppikken? En overleggen over speeldates?
Anyhow, randvoorwaarden afspreken lijkt me het beste. En bevraag hem ook hoe hij de toekomst ziet met deze houding en leg uit wat dit met jou doet.
En een afspraken maken over speeldates en op het schoolplein wachten gaat prima als je introvert bent hoor. Je bent niet sociaal incapabel ofzo.
zondag 14 april 2024 om 21:37
Susan schreef: ↑14-04-2024 20:54Waarschijnlijk voelt het voor hem niet echt als een gratis vakantie. Als hij zelf een vakantie boekt wil hij gewoon lekker met vrouw en kind aan het strand, wat door stadjes slenteren, samen eten. In deze vakantie zal er toch van hem verwacht worden vrijwel alles samen te doen. Iets wat hij voor een dagje al niet fijn vindt.
Maar hij zou wel enigszins kunnen meedenken in zo'n geval. Ik kan me voorstellen dat de reactie:
"Wat lief dat ze iedereen hebben uitgenodigd. Een week samen lijkt me echt teveel, maar ik snap dat jij het leuk vindt. Zullen we dan zelf een huisje in de buurt huren, wat meer ons eigen gang gaan maar de rest af en toe opzoeken in die week?"
Weet ik veel, zoiets. Ik ben ook introvert maar dat wil niet zeggen dat je helemaal tot 0 contact in staat bent toch? Het kost misschien meer energie dan gemiddeld, maar dan zorg je dat je verder wat meer je eigen gang gaat. Dat helemaal niet meebewegen en met je ogen rollen, kan me voorstellen dat TO daar de balen van heeft.
Tjezus, wat vals
zondag 14 april 2024 om 21:37
Vlag schreef: ↑14-04-2024 21:31Heeft je vriend wel vrienden of een vriendengroep? Als in: sociale contacten buiten zijn of jouw familie?
Niet veel, 2 jongens die hij al jaren kent maar die ziet ie door problemen in agenda's en lange afstandre zeer sporadisch.
Ik ben ook niet dol op familieverjaardagen, terwijl ik mezelf wél als extravert zie. Als je vriend al naar de verjaardagen gaat van oma, zussen, ouders aan 2 kanten… dat zijn toch al snel 10 verjaardagen per jaar? Ik vind dat echt al meer dan genoeg hoor. Ik heb maar 52 weekenden in een jaar, ik wil m’n vrienden ook nog zien, ik wil wat leuks doen met m’n kinderen en ook nog wat quality time met m’n man. En bij voorkeur ook nog af en toe een weekendje leeg.
Ik denk dat ik op totaal 7 feestjes ofzo uitkom want een aantal viert het niet. Maar dat even terzijde kiest hij zelf waar ie heen wil. Wij hebben zeer vaak weekenden waarbij we amper onze pyjama uitkomen omdat ik het zelf ook heerlijk vind thuis te zijn, Noem mezelf gekscherend altijd een extraverte introvert:)
Ik denk overigens dat je dit los moet zien van die vakantie, ook al voelt dat misschien als de druppel. Ik denk dat veel mensen een vakantie met hun schoonouders niet helemaal zien zitten.
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
zondag 14 april 2024 om 21:38
Kan je man uitleggen of aangeven wat hij niet trekt als er andere mensen bij komen? Heeft hij daar ook last van als de familie bij jullie komt?
Heeft hij hier op zijn werk ook last van of kan hij dan collegiaal zijn?
Je man komt over als een einzell ganger en/of huismus. Je partner kun je niet veranderen maar je kunt wel duidelijke afspraken maken.
Uit je woorden maak ik op dat je veel bij de familie over de vloer komt. Etentjes, borrelen, koffiedrinken, een weekje vakantie vanwege 40-jarig huwelijks jubileum.
Dat kun jij wel leuk en gezellig vinden, maar je man duidelijk niet en geeft daarmee ook zijn grenzen aan en doet water bij de wijn om jou tevreden te stellen.
Zou je sieren om ook eens hand in eigen boezem te steken en jezelf de vragen te stellen waarom je zo aan je man trekt (uit je topic: maar ik moet hem voor mijn gevoel altijd aan zijn haren meeslepen). Waarom moet jouw man dat doen wat hij niet in zich heeft? Misschien ook eens kijken om je man wat tegemoet te komen.
Heeft hij hier op zijn werk ook last van of kan hij dan collegiaal zijn?
Je man komt over als een einzell ganger en/of huismus. Je partner kun je niet veranderen maar je kunt wel duidelijke afspraken maken.
Uit je woorden maak ik op dat je veel bij de familie over de vloer komt. Etentjes, borrelen, koffiedrinken, een weekje vakantie vanwege 40-jarig huwelijks jubileum.
Dat kun jij wel leuk en gezellig vinden, maar je man duidelijk niet en geeft daarmee ook zijn grenzen aan en doet water bij de wijn om jou tevreden te stellen.
Zou je sieren om ook eens hand in eigen boezem te steken en jezelf de vragen te stellen waarom je zo aan je man trekt (uit je topic: maar ik moet hem voor mijn gevoel altijd aan zijn haren meeslepen). Waarom moet jouw man dat doen wat hij niet in zich heeft? Misschien ook eens kijken om je man wat tegemoet te komen.
zondag 14 april 2024 om 21:40
Een op lezen is soms lastig.
Uit elkaar gaan is voor ons beiden geen optie. Hij is een kind van gescheiden ouders en wil dat zijn kinderen nooit aandoen en daarbij:
We zijn gek op elkaar
So never gonna happen...
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
zondag 14 april 2024 om 21:41
Je schrijft in de OP: "Nu had ik er altijd vrede mee dat hij niet naar elk familie-etentje meegaat en dat hij niet mee ging naar verjaardagen (behalve van die die hij niet kon missen (zijn en mijn ouders, zussen, oma's etc)."
Hoeveel zijn dat er al? Want als hij al die verjaardagen er al bij is, dan hij is er toch heel regelmatig?
Hoeveel zijn dat er al? Want als hij al die verjaardagen er al bij is, dan hij is er toch heel regelmatig?
Tjezus, wat vals
zondag 14 april 2024 om 21:42
Ja ik moest even wennen aan een zin met 5 persoonsvormen
Tjezus, wat vals
zondag 14 april 2024 om 21:43
Weet je wat ook energie kost trouwens? Als ambi/extravert op vakantie gaan met introverte mensen. Doodmoe werd ik van het hun 'grenzen aangeven' en miserabele gedrag, niks zomaar leuk vinden, en soms ronduit onbeschofte gedrag uit stress om me heen.apppie schreef: ↑14-04-2024 21:27Introvert zijn heeft niets te maken met het wel of niet gezellig hebben, maar om hoe veel energie samen zijn kost. Ik vind mensen niet minder leuk omdat ik introvert ben, dus ik heb het ook gewoon gezellig in een groep. Ik moet er daarna alleen veel langer van opladen dan mijn vriend.
En er maar omheen laveren en jezelf temperen en op je tenen lopen omdat je ziet dat mensen niet anders kunnen.
Dus je bespaart jezelf ook nog eens veel stress als je gewoon in zijn ritme meegaat.
zondag 14 april 2024 om 21:44
Plus, ik trek niet aan mijn man. Komt alleen maar onnodig gezeur van. Dus ik houd mijn mond, accepteer dat ie niet mee wil maar mijn gevoel van jammer word er niet minder op... En dat moet ik dan elders kwijt omdat ik hem er niet steeds mee wil belastenKleppeboxx schreef: ↑14-04-2024 21:38Kan je man uitleggen of aangeven wat hij niet trekt als er andere mensen bij komen? Heeft hij daar ook last van als de familie bij jullie komt?
Minder omdat ie dan naar boven kan vluchten, naar zijn "mancave"
Heeft hij hier op zijn werk ook last van of kan hij dan collegiaal zijn?
Nee, daar is ie zeker van een babbeltje al blijft ie zeer zelden bij de vrijmibo
Je man komt over als een einzell ganger en/of huismus. Je partner kun je niet veranderen maar je kunt wel duidelijke afspraken maken.
Uit je woorden maak ik op dat je veel bij de familie over de vloer komt. Etentjes, borrelen, koffiedrinken, een weekje vakantie vanwege 40-jarig huwelijks jubileum.
Ik wel, zeker nadat de kleine is geboren heb ik hier veel behoefte aan. Ben hier ook altijd alleen met de kleine bij, hij is nooit mee
Dat kun jij wel leuk en gezellig vinden, maar je man duidelijk niet en geeft daarmee ook zijn grenzen aan en doet water bij de wijn om jou tevreden te stellen.
Zou je sieren om ook eens hand in eigen boezem te steken en jezelf de vragen te stellen waarom je zo aan je man trekt (uit je topic: maar ik moet hem voor mijn gevoel altijd aan zijn haren meeslepen). Waarom moet jouw man dat doen wat hij niet in zich heeft? Misschien ook eens kijken om je man wat tegemoet te komen.
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
