Relaties
alle pijlers
Even mijn ei kwijt moeten
zondag 14 april 2024 om 19:54
Hallo lieve vivaforummers,
Wat ik met dit topic wil? Geen idee, hart even luchten misschien.
Ik ben 8 jaar samen met mijn vriend en we hebben hele mooie, fijne momenten samen. Sinds een half jaartje zijn wij de trotse ouders van een mooi meisje en als ik hun samen zie dan ontplof ik van liefde.
Maar er is al 8 jaar iets waar ik me onwijs aan stoor.
Hij is een introverte introvert. Uitgevonden en verbeterd. Hij wil nooit ergens mee naartoe (laat mij vrij omdat ik wel die behoefte heb) en wordt van weinig zaken echt enthousiast. Zolang we als gezinnetje op pad zijn gaat het goed maar wanneer er andere mensen bij komen trekt ie het niet. Mijn familie en ik zijn allemaal familiemensen, zijn familie ook. We zien elkaar graag maar ik moet hem voor mijn gevoel altijd aan zijn haren meeslepen. Nu had ik er altijd vrede mee dat hij niet naar elk familie-etentje meegaat en dat hij niet mee ging naar verjaardagen (behalve van die die hij niet kon missen (zijn en mijn ouders, zussen, oma's etc). Had, want sinds wij een kindje hebben stoort het me steeds vaker. Ik krijg al de tranen in mijn ogen van de gedachte dat ik ons dochtertje later moet gaan uitleggen waarom papa nooit op de foto's staat bij familiemomenten...
Wat mij er nu toe dreef om dit stuk te schrijven? Gisteren was weer een moment bij mijn familie, gezellig bij elkaar maar ik, zoals gebruikelijk, alleen met kind. Vriend zat alleen thuis en nu werd het aankomende jubileum besproken. Volgend jaar zijn mijn ouders 40 jaar getrouwd en om dat te vieren willen ze ons als gezin en het gezin van mijn broer en schoonzusje meenemen op vakantie. Weekje ergens naar een mooi hotel of een villa in Italië of Spanje waar we heerlijk met elkaar de tijd kunnen doorbrengen. Dit tijdens het eten vanavond aan hem verteld. Zijn reactie?
*stilte*
*rollende ogen*
"Wat vind je ervan?"
"Wat wil je dat ik ervan zeg?"
Dat het super lief is aangeboden! Lekker even een weekje weg en dat voor niks. Ik wil dat je ergens enthousiast van wordt, wat dan ook. Dat ik niet zo aan je hoef te leuren en te zeuren. Echt, je hoeft niet mee naar de verjaardag van de zoon van mijn achterneef maar ik zou een moord doen voor wat meer hart voor de familie. Zelfs je moeder snapt niet waar dit vandaan komt, die is gek op het samenzijn met anderen..
Gewoon iets minder op jezelf gekeerd. Oh wat zou het heerlijk zijn als ie ineens meeging naar etentjes, naar borrels.
Zucht... Ik kan er soms zo verdrietig om worden. Het zo'n heerlijke vent, een onwijs lieve papa en een lieve man die mij in mijn waarde laat maar soms is hij zo onwijs moeilijk. Ik probeer hem in zijn waarde te laten maar het valt me steeds zwaarder.
Nogmaals, ik wilde dit even van mij afschrijven. Ik hoef geen berichten van "dan ga je toch van hem af". Is geen optie. We hebben ons mooie meisje wat ons verbind en er zijn 100.000 redenen waarom ik gek op hem ben dus doe geen moeite zo'n reactie te geven. Andere tips, evenals de tips hoe hierover het gesprek te openen lees ik heel graag, wellicht dat ik er iets aan kan hebben.
Voor nu, dank voor het lezen van mijn TEDtalk en een fijne zondagavond
Wat ik met dit topic wil? Geen idee, hart even luchten misschien.
Ik ben 8 jaar samen met mijn vriend en we hebben hele mooie, fijne momenten samen. Sinds een half jaartje zijn wij de trotse ouders van een mooi meisje en als ik hun samen zie dan ontplof ik van liefde.
Maar er is al 8 jaar iets waar ik me onwijs aan stoor.
Hij is een introverte introvert. Uitgevonden en verbeterd. Hij wil nooit ergens mee naartoe (laat mij vrij omdat ik wel die behoefte heb) en wordt van weinig zaken echt enthousiast. Zolang we als gezinnetje op pad zijn gaat het goed maar wanneer er andere mensen bij komen trekt ie het niet. Mijn familie en ik zijn allemaal familiemensen, zijn familie ook. We zien elkaar graag maar ik moet hem voor mijn gevoel altijd aan zijn haren meeslepen. Nu had ik er altijd vrede mee dat hij niet naar elk familie-etentje meegaat en dat hij niet mee ging naar verjaardagen (behalve van die die hij niet kon missen (zijn en mijn ouders, zussen, oma's etc). Had, want sinds wij een kindje hebben stoort het me steeds vaker. Ik krijg al de tranen in mijn ogen van de gedachte dat ik ons dochtertje later moet gaan uitleggen waarom papa nooit op de foto's staat bij familiemomenten...
Wat mij er nu toe dreef om dit stuk te schrijven? Gisteren was weer een moment bij mijn familie, gezellig bij elkaar maar ik, zoals gebruikelijk, alleen met kind. Vriend zat alleen thuis en nu werd het aankomende jubileum besproken. Volgend jaar zijn mijn ouders 40 jaar getrouwd en om dat te vieren willen ze ons als gezin en het gezin van mijn broer en schoonzusje meenemen op vakantie. Weekje ergens naar een mooi hotel of een villa in Italië of Spanje waar we heerlijk met elkaar de tijd kunnen doorbrengen. Dit tijdens het eten vanavond aan hem verteld. Zijn reactie?
*stilte*
*rollende ogen*
"Wat vind je ervan?"
"Wat wil je dat ik ervan zeg?"
Dat het super lief is aangeboden! Lekker even een weekje weg en dat voor niks. Ik wil dat je ergens enthousiast van wordt, wat dan ook. Dat ik niet zo aan je hoef te leuren en te zeuren. Echt, je hoeft niet mee naar de verjaardag van de zoon van mijn achterneef maar ik zou een moord doen voor wat meer hart voor de familie. Zelfs je moeder snapt niet waar dit vandaan komt, die is gek op het samenzijn met anderen..
Gewoon iets minder op jezelf gekeerd. Oh wat zou het heerlijk zijn als ie ineens meeging naar etentjes, naar borrels.
Zucht... Ik kan er soms zo verdrietig om worden. Het zo'n heerlijke vent, een onwijs lieve papa en een lieve man die mij in mijn waarde laat maar soms is hij zo onwijs moeilijk. Ik probeer hem in zijn waarde te laten maar het valt me steeds zwaarder.
Nogmaals, ik wilde dit even van mij afschrijven. Ik hoef geen berichten van "dan ga je toch van hem af". Is geen optie. We hebben ons mooie meisje wat ons verbind en er zijn 100.000 redenen waarom ik gek op hem ben dus doe geen moeite zo'n reactie te geven. Andere tips, evenals de tips hoe hierover het gesprek te openen lees ik heel graag, wellicht dat ik er iets aan kan hebben.
Voor nu, dank voor het lezen van mijn TEDtalk en een fijne zondagavond
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
zondag 14 april 2024 om 21:52
Nolanollie schreef: ↑14-04-2024 21:44Heeft hij daar ook last van als de familie bij jullie komt?
Minder omdat ie dan naar boven kan vluchten, naar zijn "mancave"
Dan weet je toch al dat je hem overal ontprikkelruimte (dus ook op de jubileumtrip) kan gaan bieden?
anoniem_6626158dc134d wijzigde dit bericht op 14-04-2024 22:29
1.32% gewijzigd
zondag 14 april 2024 om 21:58
zondag 14 april 2024 om 21:59
Mijn schoonfamilie is ook van de gezamenlijke vakanties. Het zijn leuke mensen, dus in principe vind ik dat best gezellig. Maar… ik heb door de jaren heen wel geleerd hoe ik op mezelf kan passen tijdens zo’n vakantie, want het liefst doen ze alles samen en omdat zij betalen voel ik me dan verplicht om me te schikken naar hun wensen (=alles samen doen).
Man en ik “eisen” daarom altijd een plekje voor onszelf en onze kinderen. De meerprijs daarvoor betalen we zelf (een huis met z’n allen met 1 badkamer en 1 keuken is natuurlijk goedkoper dan losse huisjes). Voor ons werkt dit goed: we doen mee met het “programma”, eten en lunchen samen maar hebben de ruimte om even rustig zelf de dag op te starten en naar ons huisje te gaan als we er ‘‘s avonds klaar mee zijn. Zoiets zou voor jouw vriend misschien een goede optie zijn? Dan heeft ie een plek om zich terug te trekken.
Belangrijk: JIJ moet dit met je ouders bespreken. Niet hij.
Man en ik “eisen” daarom altijd een plekje voor onszelf en onze kinderen. De meerprijs daarvoor betalen we zelf (een huis met z’n allen met 1 badkamer en 1 keuken is natuurlijk goedkoper dan losse huisjes). Voor ons werkt dit goed: we doen mee met het “programma”, eten en lunchen samen maar hebben de ruimte om even rustig zelf de dag op te starten en naar ons huisje te gaan als we er ‘‘s avonds klaar mee zijn. Zoiets zou voor jouw vriend misschien een goede optie zijn? Dan heeft ie een plek om zich terug te trekken.
Belangrijk: JIJ moet dit met je ouders bespreken. Niet hij.
zondag 14 april 2024 om 22:01
En toch zullen jullie hier samen wel iets mee moeten.Nolanollie schreef: ↑14-04-2024 21:44Plus, ik trek niet aan mijn man. Komt alleen maar onnodig gezeur van. Dus ik houd mijn mond, accepteer dat ie niet mee wil maar mijn gevoel van jammer word er niet minder op... En dat moet ik dan elders kwijt omdat ik hem er niet steeds mee wil belasten
Vind uitjes waar hij wél mee wil om een gezellige tijd te hebben.
Ik doe hier met de kinderen ook alle sociale evenementen en de luidruchtige pretparken enzo.
Samen doen we meer de fietstochten, boot huren, kano varen en boswandelingen met zijn allen. Als ze straks groter zijn gaat hij met hen in zo'n klimbos, want dat vind ik te spannend.
Er blijven nog meer dan genoeg dingen over om te doen, zonder dat daar anderen buiten je gezin aan de haren hoeven te worden bijgesleept.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zondag 14 april 2024 om 22:02
Hier zit denk ik nog wel een stuk hormonen bijNolanollie schreef: ↑14-04-2024 21:25En inderdaad:
5. Sinds ik moeder ben geworden ervaar ik een grote drang naar mijn familie. Ons dochtertje vind het ook heerlijk om bij familie te zijn, haar oogjes stralen zodra ze opa of oma ziet en het is jammer (en tuurlijk had ik dat gehoopt, een mens mag hopen) dat hij dat gevoel niet ervaart.
. Je dochter is 6 maanden he, die oogjes straten waarschijnlijk bij wel meer mensen die haar aandacht geven.
zondag 14 april 2024 om 22:07
Het beste lijkt me dat ze of alleen met haar familie mee gaat of helemaal niet. Die kan wil niet. Ik zou ook niet meegaan als ik in een apart huisje kon zitten. Mijn vakanties spendeer ik met mijn gezin. Ik wil niet met mijn familie in andere huisjes vakantie vieren en dan toch nog regelmatig samen moeten eten of anders alleen in het huisje op mijn vrouw en kind wachten. Nee is gewoon een antwoord hoor.
zondag 14 april 2024 om 22:10
Dus jij bent degene die js veranderd en nu vind je het echt vreselijk dat hij hetzelfde js gebleven?Nolanollie schreef: ↑14-04-2024 21:44Plus, ik trek niet aan mijn man. Komt alleen maar onnodig gezeur van. Dus ik houd mijn mond, accepteer dat ie niet mee wil maar mijn gevoel van jammer word er niet minder op... En dat moet ik dan elders kwijt omdat ik hem er niet steeds mee wil belasten
zondag 14 april 2024 om 22:11
Maar toch is het niet zo gek als je soms iets voor je partner overhebt? Zij wil heel graag een X aantal dagen vakantie spenderen met haar familie. Hij wil liever wat anders - misschien wil hij niet eens op vakantie?
Ik breng m’n vakanties ook liever door met m’n eigen gezin of met vrienden. Maar als mijn partner heel graag eens per 3 jaar een paar dagen met zijn familie weg wil én het heel leuk vindt als ik daarbij ben, dan pas ik me aan omdat ik van hem houd. En ja, dan vind ik het heus best gezellig die dagen. Maar ik ga voor hem.
Ik breng m’n vakanties ook liever door met m’n eigen gezin of met vrienden. Maar als mijn partner heel graag eens per 3 jaar een paar dagen met zijn familie weg wil én het heel leuk vindt als ik daarbij ben, dan pas ik me aan omdat ik van hem houd. En ja, dan vind ik het heus best gezellig die dagen. Maar ik ga voor hem.
zondag 14 april 2024 om 22:17
Lijkt me ook vreselijk ongezellig hoor en aan iemand trekken of dat iemand altijd tegenzin heeft om dingen te doen bleh.
Ik zou sociale dingen aankondigen en verder niet vragen of hij meegaat en nirt aan hem 'trekken'. Dan kan hij zelf nadenken of hij meegaat.
En zijn tegenzin voor zichzelf houden, dat zou ik niet elke keer hoeven horen. Gaat ie mee, fijn gezellig, gaat ie niet mee ook prima maar geen rollende ogen of dergelijke, dat vind ik kinderachtig.
Ik zou sociale dingen aankondigen en verder niet vragen of hij meegaat en nirt aan hem 'trekken'. Dan kan hij zelf nadenken of hij meegaat.
En zijn tegenzin voor zichzelf houden, dat zou ik niet elke keer hoeven horen. Gaat ie mee, fijn gezellig, gaat ie niet mee ook prima maar geen rollende ogen of dergelijke, dat vind ik kinderachtig.
zondag 14 april 2024 om 23:21
Dat huilen bij de gedachte van dat papa mist op de foto’s is erg dramastich. Echt doe normaal zeg. Jullie dochter groeit op bij jullie en leert dus ook zo haar papa kennen.
Misschien is dochter ook wel een introvert. Blijft ze straks liever thuis bij papa dan dat ze mee gaat naar jouw familie bijeenkomsten.
Wat dan?
Misschien is dochter ook wel een introvert. Blijft ze straks liever thuis bij papa dan dat ze mee gaat naar jouw familie bijeenkomsten.
Wat dan?
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 15 april 2024 om 00:00
Dat is ook een optie inderdaad, maar ik had begrepen dat hij zelf al had gezegd dat hij meeging. Alleen in een huisje op vrouw en kind wachten vindt hij overigens misschien wel helemaal geen punt.coderood schreef: ↑14-04-2024 22:07Het beste lijkt me dat ze of alleen met haar familie mee gaat of helemaal niet. Die kan wil niet. Ik zou ook niet meegaan als ik in een apart huisje kon zitten. Mijn vakanties spendeer ik met mijn gezin. Ik wil niet met mijn familie in andere huisjes vakantie vieren en dan toch nog regelmatig samen moeten eten of anders alleen in het huisje op mijn vrouw en kind wachten. Nee is gewoon een antwoord hoor.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 15 april 2024 om 06:12
3. Nou, best veel mensen dus niet per se, inclusief je vriend. Je gaat er wel erg vanuit dat iedereen dezelfde behoeftes heeft.Nolanollie schreef: ↑14-04-2024 21:20Zo, even om een andere reden een gesprekje gehad met de wederhelft en even alle reacties gelezen.
1. Ik moest inderdaad even mijn ei kwijt. Puur dat. Hij hoeft van mij niet te veranderen, op dat moment zijn dat even mijn hersenspinsels, mijn frustraties. Ik waardeer hem zoals hij is en respecteer zijn wensen.
2. Hij gaat uit zichzelf mee naar de sociale evenementen waar hij zich "verplicht" bij voelt (niet door mij!) en heeft het daar altijd gezellig.
3. Hoewel ik hem natuurlijk heel graag bij elke sociale aangelegenheid aanwezig heb, wie wil niet al zijn geliefden bij elkaar op 1 plek, is dat niet realistisch en dat weet en respecteer ik. De wens is uiteraard onveranderd en dat is soms lastig.
En de opmerkingen die deze reactie teweeg brengen heb ik echt moeite mee (en dat zullen misschien de hormonen zijn)
4. Kies je samen voor een kindje om alle 100.000 positieve en gelijkgestemde meningen en ervaringen of had ik maar een andere vader voor mijn kind moeten kiezen om dat ene punt waarin we verschillen?
4. Uiteraard niet. Maar je geeft zelf aan dat het je steeds zwaarder valt en dat je heel verdrietig wordt van het gegeven dat je later je kind moet uitleggen dat pa niet op bepaalde foto's staat. Dat klinkt nogal zwaar. Je zegt dat het verder een heel leuke betrokken vader is dus ik ga ervanuit dat hij regelmatig leuke dingen doet met de kleine waar foto's van zijn. Zeker als je daar zo'n belang aan hecht.
maandag 15 april 2024 om 06:47
Je gaat dit nooit veranderen. Niet iedereen hoeft ook een familiemens te zijn toch?
Mijn man is ook een beetje zo (maar minder extreem dan jij beschrijft). Maar meestal wil hij niet mee naar familiefeestjes. Daar doe ik soms m’n voordeel mee door de kinderen dan ook maar thuis te laten. Heerlijk een dagje weg zonder kids
Mijn man is ook een beetje zo (maar minder extreem dan jij beschrijft). Maar meestal wil hij niet mee naar familiefeestjes. Daar doe ik soms m’n voordeel mee door de kinderen dan ook maar thuis te laten. Heerlijk een dagje weg zonder kids
maandag 15 april 2024 om 06:56
Er hoeft toch niet veel meer achter te zitten dan dat hij gewoon niet van zulke uitjes houdt? Het is altijd een introvert geweest.pompelmoentje schreef: ↑15-04-2024 06:27Misschien vindt hij jouw familie wat minder? Of reageert hij ook zo als je voorstelt om met vrienden om vakantie te gaan?
maandag 15 april 2024 om 07:03
Dan is er toch geen enkel probleem?Nolanollie schreef: ↑14-04-2024 20:05Met veel gemor gaat ie uiteindelijk wel mee, zeker omdat zijn kleine meisje ook mee gaat. Maar van harte gaat het niet terwijl ik hem wel altijd hoor over dat het erg gezellig was (wanneer hij wel ergens mee naartoe gaat)
Accepteer dat hij zich er anders over voelt dan jij.
Slotje erop dan maar.
maandag 15 april 2024 om 07:05
Ik zou het van een heel andere kant proberen te bekijken: want het is ook knap dat je vriend niet zijn grenzen over gaat en niet bezwijkt onder familiedruk. Menig ander zou dat wel hebben gedaan en dat pakt voor niemand lekker uit. En misschien helpt het ook om je meer in hem te verplaatsen. Jij houdt ervan, dus je kunt je waarschijnlijk niet voorstellen dat een bezoekje hem iets kost, in plaats van dat een bezoekje jou waarschijnlijk iets oplevert. Hij levert energie in, jij krijgt het. En hij leeft kennelijk niet als kluizenaar, maar kiest de momenten dus het is ook niet dat je altijd alleen op pad bent. Menig ander gaat überhaupt niet verder qua familiebezoeken dan ouders, grootouders en broers/zussen, dat realiseer je je toch ook wel?
Jouw dochter gaat hem idd niet op foto's zien, maar tegen die tijd kent ze haar vader en zal ze daar dus niet van op kijken. Dat is ook de reden dat ik het best wel raar vind dat zijn moeder hier nog steeds opmerkingen over maakt. Ze kent de beste man al een jaar of 30, ze weet hoe hij is, waarom dan nog steeds jammeren over iets dat hij niet in zich heeft? Da's toch gewoon een beetje flauw? Die bal zou ik gewoon weer snel bij haar leggen (of gewoon negeren), in plaats van daarin bevestigend meepraten.
En het klinkt dus niet alsof jij altijd maar alleen op pad bent, dus ik vraag me af waar jij nu precies tegenaan loopt. Zit er ook iets van schaamte bij, dat hij het "weer laat afweten"? Of dat jij verantwoording moet afleggen over dat hij er niet is? Dat jij je ongemakkelijk voelt bij de situatie? Of...?
Jouw dochter gaat hem idd niet op foto's zien, maar tegen die tijd kent ze haar vader en zal ze daar dus niet van op kijken. Dat is ook de reden dat ik het best wel raar vind dat zijn moeder hier nog steeds opmerkingen over maakt. Ze kent de beste man al een jaar of 30, ze weet hoe hij is, waarom dan nog steeds jammeren over iets dat hij niet in zich heeft? Da's toch gewoon een beetje flauw? Die bal zou ik gewoon weer snel bij haar leggen (of gewoon negeren), in plaats van daarin bevestigend meepraten.
En het klinkt dus niet alsof jij altijd maar alleen op pad bent, dus ik vraag me af waar jij nu precies tegenaan loopt. Zit er ook iets van schaamte bij, dat hij het "weer laat afweten"? Of dat jij verantwoording moet afleggen over dat hij er niet is? Dat jij je ongemakkelijk voelt bij de situatie? Of...?
maandag 15 april 2024 om 07:06
Zo te horen heb je heel vaak verjaardagen als je zelfs naar verjaardag van zoon van achterneef gaat. Ik zou daar ook geen zin in hebben, zit je straks ieder weekend wel ergens. Prima dat jij dat wil, maar om dan tranen in je ogen te hebben omdat hij niet op een foto staat…
Mijn vriend gaat mee naar verjaardagen van mijn ouders, zus, enz. Directe familie.
En heel eerlijk… een hele week weg met schoon familie en ook gezin van je broer?
Natuurlijk is het super lief aangeboden. Maar zou jij zin hebben in een week met je schoon familie mee?
Mijn vriend gaat mee naar verjaardagen van mijn ouders, zus, enz. Directe familie.
En heel eerlijk… een hele week weg met schoon familie en ook gezin van je broer?
Natuurlijk is het super lief aangeboden. Maar zou jij zin hebben in een week met je schoon familie mee?
maandag 15 april 2024 om 07:10
Ik vind het zelf een beetje gemeen. Je weet al 8 jaar dat hij het niet leuk vindt en dan moet hij enthousiast reageren op een weekje weg met familie.
Omdat het gratis is?
Omdat het lief is?
Het is helemaal niet lief. Want je brengt hem weer in de positie dat hij nee moet zeggen en jij teleurgesteld bent. Terwijl je van te voren weet dat hij dat niet leuk vindt.
Omdat het gratis is?
Omdat het lief is?
Het is helemaal niet lief. Want je brengt hem weer in de positie dat hij nee moet zeggen en jij teleurgesteld bent. Terwijl je van te voren weet dat hij dat niet leuk vindt.
maandag 15 april 2024 om 07:14
Hij gaat naar ouders, zussen, oma’s etc van beide kanten. Dat is toch toch prima dan.
Dat doe ik zelf trouwens ook, en man ook, maar dan omdat met de rest weinig contact is. En ik vind het heerlijk. Best leuk een verjaardag, maar gelukkig niet elke week.
Laat die man lekker. En als je echt echt echt vind dat ie mee moet, bespreek het dan rustig en ver van te voren.
Dat doe ik zelf trouwens ook, en man ook, maar dan omdat met de rest weinig contact is. En ik vind het heerlijk. Best leuk een verjaardag, maar gelukkig niet elke week.
Laat die man lekker. En als je echt echt echt vind dat ie mee moet, bespreek het dan rustig en ver van te voren.
sunshine35 wijzigde dit bericht op 15-04-2024 07:15
4.12% gewijzigd
maandag 15 april 2024 om 07:15
Je overdrijft enorm. Dat van die tranen in je ogen en de familiefoto’s, klinkt zelfs een beetje manipulatief.
Ook hoe je hier reageert, vind ik heel veelzeggend.
Accepteer gewoon dat je vriend is, zoals hij is en maak er niet zo’n drama van. Er zijn hier genoeg mensen die zo’n vakantie vreselijk zouden vinden. Ik zou het echt de hel vinden om een week weg te moeten met de familie van mijn partner. En ik ben zelfs een extravert. Dring je eigen behoeften niet zo op.
Ook hoe je hier reageert, vind ik heel veelzeggend.
Accepteer gewoon dat je vriend is, zoals hij is en maak er niet zo’n drama van. Er zijn hier genoeg mensen die zo’n vakantie vreselijk zouden vinden. Ik zou het echt de hel vinden om een week weg te moeten met de familie van mijn partner. En ik ben zelfs een extravert. Dring je eigen behoeften niet zo op.
maandag 15 april 2024 om 07:23
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
