Relaties
alle pijlers
Even sparren
donderdag 4 april 2024 om 11:27
Ik zit met een probleem, mijn vriend en onze dochter zitten in zwaar weer momenteel. En daardoor ik ook met mijn vriend. Mijn vriend is vrij controlerend, duldt weinig tegenspraak en clasht daardoor met onze puberdochter. Er is recentelijk iets voorgevallen waardoor dochter zich niet veilig voelt thuis.
Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurt, sinds dochter de puberleeftijd heeft bereikt is het bal. Ik was niet bij de confrontatie die zich tussen hen beiden heeft afgespeeld en heb alleen nog mijn dochters verhaal aangehoord.
Ik ga het verhaal dus aan met mijn vriend, die verbaal vrij sterk is en die nogal overtuigd is van zijn eigen gelijk.
Maar nu ben ik, voordat ik het gesprek aanga even sparren met mensen die dit misschien ook weleens ervaren hebben.
Enerzijds wil ik laten weten dat ik het niet accepteer dat hij onze dochter dat gevoel bezorgd. En dat wat mij betreft er wel een grens is bereikt. Anderzijds is vriend niet alleen maar die boeman (en geen narcist) en zal ik ook zijn verhaal willen aanhoren, zoals dat hoort.
Wie geeft mij tips?
Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurt, sinds dochter de puberleeftijd heeft bereikt is het bal. Ik was niet bij de confrontatie die zich tussen hen beiden heeft afgespeeld en heb alleen nog mijn dochters verhaal aangehoord.
Ik ga het verhaal dus aan met mijn vriend, die verbaal vrij sterk is en die nogal overtuigd is van zijn eigen gelijk.
Maar nu ben ik, voordat ik het gesprek aanga even sparren met mensen die dit misschien ook weleens ervaren hebben.
Enerzijds wil ik laten weten dat ik het niet accepteer dat hij onze dochter dat gevoel bezorgd. En dat wat mij betreft er wel een grens is bereikt. Anderzijds is vriend niet alleen maar die boeman (en geen narcist) en zal ik ook zijn verhaal willen aanhoren, zoals dat hoort.
Wie geeft mij tips?
donderdag 4 april 2024 om 13:18
Misschien laat je dit topic heel even vanmiddag liggen en bekom je van de schrik.
En wanneer je weer klaar bent, kom dan terug voor je verhaal, als je daar behoefte aan hebt.
Er zijn hier meer dan genoeg mensen die in je schoenen hebben gelopen en weten waar je nu staat om je verder te helpen.
En wanneer je weer klaar bent, kom dan terug voor je verhaal, als je daar behoefte aan hebt.
Er zijn hier meer dan genoeg mensen die in je schoenen hebben gelopen en weten waar je nu staat om je verder te helpen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 4 april 2024 om 13:21
Namens alle mensen met ASS die geen controlerende eikels zijn, wil ik even zeggen dat een 'label' geen reden voor dit soort gedrag is.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
donderdag 4 april 2024 om 13:26
Namens alle mensen met adhd waaronder mezelf is dat helemaal niet wat ik bedoel.Nana_Mouskouri schreef: ↑04-04-2024 13:21Namens alle mensen met ASS die geen controlerende eikels zijn, wil ik even zeggen dat een 'label' geen reden voor dit soort gedrag is.
donderdag 4 april 2024 om 13:36
Roosvink schreef: ↑04-04-2024 12:10Sorry voor de onduidelijkheid, ik schrijf expres wat vaag omdat ik bang ben herkend te worden.
Het gaat om een gewoon gezin maar waarvan de ouders niet getrouwd zijn.
Mijn vriend is naarmate hij ouder is geworden steeds meer ons als gezin gaan controleren op navolgen van regels (voor de pubers) en omdat hij belang hecht aan een net en opgeruimd huis. Hij vindt het ook moeilijk om zaken die niet gaan zoals hij in zijn hoofd heeft.
Hij blijft hangen in de ideale situatie, bijv. ook hoe een schoolcarrière doorlopen moet worden. Of hoe kinderen zich moeten gedragen t.o.v. ouders.
Ik heb daar vaker met hem gesprekken over gevoerd, maar hij blijft hangen in zijn eigen gelijk. Hij heeft in confrontatie met dochter alleen haar negatieve kanten benoemd.
Excuses voor de warrigheid.
Ga wandelen. Of fietsen. Of iets anders. Naast elkaar verlopen gesprekken doorgaans beter dan tegenover elkaar.
Ik zou hier wel een grens trekken eerlijk gezegd. Het lijkt in mijn ogen een beetje op een verslaving: ach, dat ene glaasje|sigaretje|jointje...
Wat jouw vriend wil kan niet. Dat is iets waar hij mee aan de slag moet, dat kun jij niet voor hem doen. Je kunt een puber niet voorschrijven welke cijfers ze moet halen, welke opleiding ze moet gaan volgen, welke kleding ze moet dragen, welke kleur haar haar moet hebben, dat ze altijd lief en aardig moet zijn. Dat kun je trouwens voor helemaal niemand bepalen. Je kunt, en moet, een puber wel sturen, je laat ze niet los met een slof sigaretten of een fles whisky natuurlijk, maar met boosheid en verwijten kom je echt niet meer verder.
Ik heb jarenlang schoongemaakt. En deze situatie ooit andersom meegemaakt: de zoon (bijna 30) schold zijn moeder en stiefvader uit voor .. nouja, ik zal dit niet afmaken maar geloof me: deze man was extreem overtuigd van zijn eigen gelijk en moeder moest niet zeiken.
En dat begon, ooit, met iets kleins en het werd steeds groter. Toevallig escaleerde het toen ik daar was en ik heb op het punt gestaan om de politie te bellen. Toen werd ik bedreigd (als je dat doet sla ik je verrot). Nou, dat moet je vooral doen, dan heb ik een reden om aangifte te doen. Maar het zweet stond in mijn handen.
Je mag best vinden dat je gelijk hebt. Maar je zult, of je dat nou leuk vindt of niet, ook open moeten staan voor de mening van een ander. Of die ander nou 4, 14 of 54 is doet er niet toe.
Zelfs als je dochter gigantisch overdrijft, en die kans is groot, is dit iets dat je niet vanuit het bestaande conflict moet aangaan, maar vanuit de basis: dat je vriend doorslaat in zijn .. ik zou bijna zeggen autistische gedrag.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 4 april 2024 om 13:46
Ik zag dat je een verzoek hebt gedaan tot anonimiseren. Wat je goed recht is, natuurlijk. Maar toch hoop ik dat je misschien op een gegeven moment terugkomt om je verhaal wat meer uit de doeken te doen. Er zijn hier zoveel vrouwen die je situatie herkennen en je van raad en daad willen en kunnen voorzien. Echt hoor, het hoeft niet te gaan zoals het gaat.
donderdag 4 april 2024 om 13:59
ze kan nog lezen wat je zegt he?Pindakaasjes schreef: ↑04-04-2024 13:57Oh, je wil op anoniem zie ik.
Dan laat ik mijn verdere tekst maar achterwege,, jammer..
Maar sterkte verder.
en misschien hebben anderen er iets aan
donderdag 4 april 2024 om 14:20
Hier zo mee eens.Bbubbels schreef: ↑04-04-2024 12:25Denk je niet dat het ook wat betekent dat jij zelf dit gesprek met je partner niet aandurft zonder het op een forum voor te bespreken? Klinkt alsof je jezelf ook niet echt veilig voelt bij hem? Want in een liefdevolle relatie kan je dit toch gewoon bespreken? Zovan: “goh schat wat is er voorgevallen met puber? Zij begon daarover tegen mij gisteren…”?
Sterkte TO !!
donderdag 4 april 2024 om 15:11
Hai Roosvink, ik heb een vader die veel van mij zegt te houden, maar waarmee het altijd moeilijk samen leven was. Overal strenge regels over, weinig ruimte voor mij. Het voelde alsof ik te gast was in het huis van mijn ouders, niet alsof het mijn huis was. Ik liep altijd op mijn tenen. Hier heb ik tot op de dag van vandaag last van, maar er valt niet over te praten.
In jou geval heb je de kans om hier nog een positieve rol in te spelen. Volgens mij is het belangrijk dat je vriend zich probeert te verplaatsen in jullie dochter. Ze is geen kind meer, en maakt zich steeds meer los van jullie. Dat betekent dat ze ook meer ruimte inneemt en dingen op haar eigen manier doet, haar allemaal regeltjes opleggen maakt het leven in huis echt niet fijner. Tegelijkertijd is ze ook geen volwassene, ze is een puber, met bijbehorend puberbrein. Verstandig om jullie daar over in te lezen, wat je van haar kunt verwachten, en wat niet.
Als deze situatie zo blijft dan beschadigd dit de relatie van vader en dochter (misschien zelfs permanent) en zal ze wellicht zo snel mogelijk uit huis vluchten. Ik ging op kamers wonen, mijn zusje ging zodra ze 18 was samenwonen met een oudere vriend. Waar het nu om gaat, gaat je man voor zijn gelijk en zijn regeltjes? Of voor een relatie met zijn dochter?
In jou geval heb je de kans om hier nog een positieve rol in te spelen. Volgens mij is het belangrijk dat je vriend zich probeert te verplaatsen in jullie dochter. Ze is geen kind meer, en maakt zich steeds meer los van jullie. Dat betekent dat ze ook meer ruimte inneemt en dingen op haar eigen manier doet, haar allemaal regeltjes opleggen maakt het leven in huis echt niet fijner. Tegelijkertijd is ze ook geen volwassene, ze is een puber, met bijbehorend puberbrein. Verstandig om jullie daar over in te lezen, wat je van haar kunt verwachten, en wat niet.
Als deze situatie zo blijft dan beschadigd dit de relatie van vader en dochter (misschien zelfs permanent) en zal ze wellicht zo snel mogelijk uit huis vluchten. Ik ging op kamers wonen, mijn zusje ging zodra ze 18 was samenwonen met een oudere vriend. Waar het nu om gaat, gaat je man voor zijn gelijk en zijn regeltjes? Of voor een relatie met zijn dochter?
donderdag 4 april 2024 om 15:27
donderdag 4 april 2024 om 15:40
donderdag 4 april 2024 om 15:42
Lila-Linda schreef: ↑04-04-2024 13:59ze kan nog lezen wat je zegt he?
en misschien hebben anderen er iets aan
Dat belendende is zo niet nodig.
Verder heb je helemaal gelijk.
donderdag 4 april 2024 om 16:53
Een vader die zijn dochter de grond in praat omdat zij niet perfect is: gaat altijd leiden tot ellende.
Ik had ook zo een vader. De bekers werden opgeruimd terwijl de thee er nog half in stond want er mocht geen rommel zijn. Omdat ik eerdere een opleiding niet had afgemaakt met de volgende opleiding begroet met: koop maar niet al je boeken want misschien kom je niet door het eerste semester heen.
Als de frustratie echt hoog op liep had hij ook losse handjes en vrienden en uitgaan was één groot drama....volwassen worden is vertrouwen hebben in jezelf en de ander, fouten mogen maken en perfecte pubers bestaan niet.
Ik heb nooit begrepen dat mijn moeder de onveiligheid in huis zolang heeft geaccepteerd. Uiteindelijk heeft zij mijn vader voor het blok gezet. Hij is nadat ik op mijn 17de mijn koffer pakte en zusje op haar 14de in therapie gegaan en blijkt OCD te hebben. Zonder medicatie is hij niet te genieten, met wel.
Jaren later heeft hij zijn excuses aangeboden.
Ik had ook zo een vader. De bekers werden opgeruimd terwijl de thee er nog half in stond want er mocht geen rommel zijn. Omdat ik eerdere een opleiding niet had afgemaakt met de volgende opleiding begroet met: koop maar niet al je boeken want misschien kom je niet door het eerste semester heen.
Als de frustratie echt hoog op liep had hij ook losse handjes en vrienden en uitgaan was één groot drama....volwassen worden is vertrouwen hebben in jezelf en de ander, fouten mogen maken en perfecte pubers bestaan niet.
Ik heb nooit begrepen dat mijn moeder de onveiligheid in huis zolang heeft geaccepteerd. Uiteindelijk heeft zij mijn vader voor het blok gezet. Hij is nadat ik op mijn 17de mijn koffer pakte en zusje op haar 14de in therapie gegaan en blijkt OCD te hebben. Zonder medicatie is hij niet te genieten, met wel.
Jaren later heeft hij zijn excuses aangeboden.
donderdag 4 april 2024 om 17:34
Als je voelt dat je een schild moet zijn,
dan zit het niet goed.....
en je voelt dat zelf ook. Dapper dat je je topic hebt geopend. En ik snap ook dat het nu opeens levensecht voelt
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 4 april 2024 om 17:48
Ik heb niet alles gelezen. Ik ben met een stiefvader opgegroeid waar niks wat ik deed goed was. Vanaf het moment dat mijn moeder met hem een relatie kreeg heb ik mij nooit meer thuis gevoeld in mijn eigen huis. Alles moet (nog steeds) op zijn manier en hij zal nooit maar dan ook nooit zijn excuus aanbieden.
Als ik met vriendinnen afsprak was het niet goed, dan was ik altijd van huis en het was er geen hotel. Als ik thuis bleef, was het niet goed en had ik geen sociaal leven. Als ik iets op at, was het niet goed want hij wilde dat eten. Als ik het de volgende keer niet opat, was het niet goed want hij had dat voor mij gekocht en het was zonde als ik het niet opat. Als ik op mijn kamer zat, was het niet goed en was ik ongezellig en moest ik bij hun zitten. Als ik beneden bij ze zat, was het ook niet niet. Als ik mijn glas liet staan om daar later nog eens uit te drinken was het niet goed maar als ik het opruimde en een nieuwe pakte was het ook niet goed. Niks maar dan ook niks kon ik goed doen. Ik heb constant op mijn tenen moeten lopen. Als ik er tegen in ging werd ik voor vanalles en nog wat uitgemaakt.
Inmiddels woon ik al een aantal jaar op mezelf. Als ik weet dat hij op bezoek wil komen breekt me het zweet uit, want ook dan is niks goed. Ik heb niet het juiste drinken in huis, of niet de snacks die hij lekker vind of mijn huis is niet schoon genoeg volgens hem. Nu steekt hij geen vinger uit in het huishouden bij mijn moeder maar dat ter zijde.
Als ik met vriendinnen afsprak was het niet goed, dan was ik altijd van huis en het was er geen hotel. Als ik thuis bleef, was het niet goed en had ik geen sociaal leven. Als ik iets op at, was het niet goed want hij wilde dat eten. Als ik het de volgende keer niet opat, was het niet goed want hij had dat voor mij gekocht en het was zonde als ik het niet opat. Als ik op mijn kamer zat, was het niet goed en was ik ongezellig en moest ik bij hun zitten. Als ik beneden bij ze zat, was het ook niet niet. Als ik mijn glas liet staan om daar later nog eens uit te drinken was het niet goed maar als ik het opruimde en een nieuwe pakte was het ook niet goed. Niks maar dan ook niks kon ik goed doen. Ik heb constant op mijn tenen moeten lopen. Als ik er tegen in ging werd ik voor vanalles en nog wat uitgemaakt.
Inmiddels woon ik al een aantal jaar op mezelf. Als ik weet dat hij op bezoek wil komen breekt me het zweet uit, want ook dan is niks goed. Ik heb niet het juiste drinken in huis, of niet de snacks die hij lekker vind of mijn huis is niet schoon genoeg volgens hem. Nu steekt hij geen vinger uit in het huishouden bij mijn moeder maar dat ter zijde.
donderdag 4 april 2024 om 21:01
Ik.vermoed dat je bedoeld dat ze weg moet gaan bij deze man maar daarmee los je het probleem niet op. Vader zal niet stoppen met dit gedrag en als je uit elkaar bent heb je er helemaal geen zicht meer op.
Ik ben ook gescheiden van zo'n man met het idee de kinderen meer rust te kunnen geven. Helaas bleek dit niet de realiteit. Vader verloor de controle en ging deze controle zoeken op elk moment. Als de kinderen bij hem waren ging het gedrag door, waren de kinderen bij mij dan bleef hij contact zoeken en zich overal mee bemoeien met alle gevolgen van dien.
Zolang je samen bent kun je zijn gedrag misschien keren en zorgen dat de juiste hulp binnen het gezin zal starten. Als je uit elkaar bent gaat je dat niet meer lukken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
