Relaties
alle pijlers
Even van me afpraten ...sorry
zaterdag 3 november 2007 om 12:35
Hallo allemaal,
Hoe leg ik dit uit....
ik zal proberen het kort te houden maar dat zal wel niet lukken.
Ik ben sinds een maand of 5 in scheiding van mijn man.
Goodank heb ik sinds 4 maanden een man in mijn leven die het me makkelijker maakt deze lul te vergeten en me dol gelukkig maakt. ( inderdaad veels te snel, maar het voelt idoot goed)
Ik had een relatie van 7 jaar met mijn man waarvan we er 5 getrouwd zijn en een kindje hebben samen.
Mijn man en ik gingen vorig jaar scheiden maar kwam het toch weer goed en zijn we als gezin verder gegaan in mijn nieuwe woning.
Afgelopen voorjaar is hij weggegaan...
Hij wilde niet meer verder, hield niet meer genoeg van mij en voelde en zei ook dat hij geen resprect meer voor me had en dus niet kon blijven.
Inderdaad was er geen respect meer voor mij dat had ik al een tijdje door.
Hij heeft goed aangepapt met een hele goede vriendin van mij met wie hij alles ging bespreken wat hem dwarszat... ze kwam meer en meer over de vloer bij ons en hij begon meer en meer haar te betrekken bij ONZE dingen, zoals een verjaardags cadeau kopen voor ons kind etc...iets waarvan ik vind dat je dat als ouders hoort te doen maar afijn...
Dit is een klein voorbeeld maar.
Rond zijn verjaardag barste de bom... hij was stront lazerus en stoned ( zij ook) en hij wilde uit.
Ik kon wel oppas regelen en meegaan maar wilde dit niet.
Hij vroeg me ook niet mee te gaan, want het was me allang duidelijk dat je leuke dingen niet met je vrouw doet maar lekker met haar beste vriendin.
Natuurlijk weet zij alle ins en outs van onze slechte relatie, maar op de een of andere manier merkte ik dat ik mijn ei niet meer bij haar kwijt kon , en zij vaker zei, ik bemoei me er niet meer mee het is tussen jou en hem.
Ik heb haar laten doorschemeren dat ik het niet waarderen kon dat als zij nog uit wou die avond ik het liever niet had dat zij dit zou uitspreken... de kut deed dit dus wel.
Afijn....samen uit, man laat thuis, ik met dikke ogen van het janken.
Zo ken ik nog wel meer voorbeelden aanhalen.
Ik vermoedde dat er meer was tussen hen.
Nadat hij weggegaan was bij mij...kwam ik kort erna achter dat zij samen de lakens hadden gedeeld.
Ik ging kapot!!!
Heb van alles geprobeerd, hem vergeven alles...hij wilde niet meer.
Soms hadden we toch nog sex en dan ging hij weer.( de vriendin heb ik gelaten voor wat ze was en niet meer met haar gesproken)
Ik voelde me VIEZER DAN VIES.
Test gedaan niets aan de hand geen ziektes ofzo.
Toch kwam hij weer terug en ging weer en kwam weer en ging weer etc.
Ik was echt niet goed in mijn paasei maar hield zo veel van hem dat ik steeds weer het probeerde met hem.
En toen... begin juli ontmoet ik een man waar ik als een blok voor viel... helemaal een man zoals ik wensde.
Verliefd als een gek natuurlijk, maar ook wel bangig.
Wat is dit? Is dit aandacht waar ik verliefd op raakte of echt de man waar ik verliefd op was.
Ik heb ook bar weinig de tijd genomen dit te onderzoeken want na 1 dag bij hem op visite te zijn gegaan ben ik niet meer weggegaan.
Snel? ja dat ken je wel zeggen.
Het was zomervakantie en ik was nergens aan gebonden, mijn kind had 6 weken vakantie en ik kon gaan en staan waar ik wou.
Mijn lief zei na een week of 2 dat als ik wou blijven hij dat fijn zou vinden...ik dacht nog even na, misschien gaat de verliefdheid over, misschien ben ik zo blij met deze aandacht omdat ik die zo gemist heb.
Misschien pleur ik straks wel van me roze wolk... geen nood ik heb immers me eigen woning nog.
Ik bleef verliefd ( ja hehe 4 maanden samen en niet meer verliefd is ook niet oke toch?)
Deze man is 8 jaar ouder dan mij en dat maakt ervan dat het zoveel meer waarde heeft wat we hebben.
Alles draait niet om hem maar om ons en mijn kindje.
Hij doet niet overdreven zijn best me te paaien... eigenlijk doet ie niets en dat is al goed genoeg...hij laat me gewoon mezelf zijn en verwend me niet overdreven of overlaad me met presentjes
Want als je je uitsloofd en me helemaal het hof maakt is het wel logisch dat ik daar blij van word.
Hij luisterd, reageert, adviseert en geeft liefde, is teder en aahalig. stelt me op me gemak en laat mij zien waar mijn kwaliteiten liggen.
Hij laat me heerlijk mezelf zijn en vult me aan waar nodig.
Nee geen vaderfiguur..
( O MY GOD... KORTE VERSIE IS ER NIET)
Ik ben van de hel in de hemel beland.
Mis ik mijn man NEE, hou ik nog van hem NEE.
Er is zoveel gebeurd tussen hem en mij dat het niet meer van hem houden me makkelijk af gaat.
Bovendien zijn zijn woorden en daden ook niet mis, want als hij nog van me gehouden had had hij me meer respect behandeld.
Pas hebben we gevochten en heeft hij me lelijk vernederend getrapt en geschopt op mijn benen billen en me onder me kin.
( aangifte gedaan hoor)
Als dit nog niet voldoende was hem te vergeten weet ik het ook niet meer.
Ik prijs me gelukkig met de man waarmee ik nu leef.
Ik dacht ik ga de gok aan, wat heb ik te verliezen...mezelf was ik al kwijt..
Ik ben heel gelukkig.
misschien een beetje raar verhaal, maar ik wilde het zo graag ff van me afschrijven.
Hoe leg ik dit uit....
ik zal proberen het kort te houden maar dat zal wel niet lukken.
Ik ben sinds een maand of 5 in scheiding van mijn man.
Goodank heb ik sinds 4 maanden een man in mijn leven die het me makkelijker maakt deze lul te vergeten en me dol gelukkig maakt. ( inderdaad veels te snel, maar het voelt idoot goed)
Ik had een relatie van 7 jaar met mijn man waarvan we er 5 getrouwd zijn en een kindje hebben samen.
Mijn man en ik gingen vorig jaar scheiden maar kwam het toch weer goed en zijn we als gezin verder gegaan in mijn nieuwe woning.
Afgelopen voorjaar is hij weggegaan...
Hij wilde niet meer verder, hield niet meer genoeg van mij en voelde en zei ook dat hij geen resprect meer voor me had en dus niet kon blijven.
Inderdaad was er geen respect meer voor mij dat had ik al een tijdje door.
Hij heeft goed aangepapt met een hele goede vriendin van mij met wie hij alles ging bespreken wat hem dwarszat... ze kwam meer en meer over de vloer bij ons en hij begon meer en meer haar te betrekken bij ONZE dingen, zoals een verjaardags cadeau kopen voor ons kind etc...iets waarvan ik vind dat je dat als ouders hoort te doen maar afijn...
Dit is een klein voorbeeld maar.
Rond zijn verjaardag barste de bom... hij was stront lazerus en stoned ( zij ook) en hij wilde uit.
Ik kon wel oppas regelen en meegaan maar wilde dit niet.
Hij vroeg me ook niet mee te gaan, want het was me allang duidelijk dat je leuke dingen niet met je vrouw doet maar lekker met haar beste vriendin.
Natuurlijk weet zij alle ins en outs van onze slechte relatie, maar op de een of andere manier merkte ik dat ik mijn ei niet meer bij haar kwijt kon , en zij vaker zei, ik bemoei me er niet meer mee het is tussen jou en hem.
Ik heb haar laten doorschemeren dat ik het niet waarderen kon dat als zij nog uit wou die avond ik het liever niet had dat zij dit zou uitspreken... de kut deed dit dus wel.
Afijn....samen uit, man laat thuis, ik met dikke ogen van het janken.
Zo ken ik nog wel meer voorbeelden aanhalen.
Ik vermoedde dat er meer was tussen hen.
Nadat hij weggegaan was bij mij...kwam ik kort erna achter dat zij samen de lakens hadden gedeeld.
Ik ging kapot!!!
Heb van alles geprobeerd, hem vergeven alles...hij wilde niet meer.
Soms hadden we toch nog sex en dan ging hij weer.( de vriendin heb ik gelaten voor wat ze was en niet meer met haar gesproken)
Ik voelde me VIEZER DAN VIES.
Test gedaan niets aan de hand geen ziektes ofzo.
Toch kwam hij weer terug en ging weer en kwam weer en ging weer etc.
Ik was echt niet goed in mijn paasei maar hield zo veel van hem dat ik steeds weer het probeerde met hem.
En toen... begin juli ontmoet ik een man waar ik als een blok voor viel... helemaal een man zoals ik wensde.
Verliefd als een gek natuurlijk, maar ook wel bangig.
Wat is dit? Is dit aandacht waar ik verliefd op raakte of echt de man waar ik verliefd op was.
Ik heb ook bar weinig de tijd genomen dit te onderzoeken want na 1 dag bij hem op visite te zijn gegaan ben ik niet meer weggegaan.
Snel? ja dat ken je wel zeggen.
Het was zomervakantie en ik was nergens aan gebonden, mijn kind had 6 weken vakantie en ik kon gaan en staan waar ik wou.
Mijn lief zei na een week of 2 dat als ik wou blijven hij dat fijn zou vinden...ik dacht nog even na, misschien gaat de verliefdheid over, misschien ben ik zo blij met deze aandacht omdat ik die zo gemist heb.
Misschien pleur ik straks wel van me roze wolk... geen nood ik heb immers me eigen woning nog.
Ik bleef verliefd ( ja hehe 4 maanden samen en niet meer verliefd is ook niet oke toch?)
Deze man is 8 jaar ouder dan mij en dat maakt ervan dat het zoveel meer waarde heeft wat we hebben.
Alles draait niet om hem maar om ons en mijn kindje.
Hij doet niet overdreven zijn best me te paaien... eigenlijk doet ie niets en dat is al goed genoeg...hij laat me gewoon mezelf zijn en verwend me niet overdreven of overlaad me met presentjes
Want als je je uitsloofd en me helemaal het hof maakt is het wel logisch dat ik daar blij van word.
Hij luisterd, reageert, adviseert en geeft liefde, is teder en aahalig. stelt me op me gemak en laat mij zien waar mijn kwaliteiten liggen.
Hij laat me heerlijk mezelf zijn en vult me aan waar nodig.
Nee geen vaderfiguur..
( O MY GOD... KORTE VERSIE IS ER NIET)
Ik ben van de hel in de hemel beland.
Mis ik mijn man NEE, hou ik nog van hem NEE.
Er is zoveel gebeurd tussen hem en mij dat het niet meer van hem houden me makkelijk af gaat.
Bovendien zijn zijn woorden en daden ook niet mis, want als hij nog van me gehouden had had hij me meer respect behandeld.
Pas hebben we gevochten en heeft hij me lelijk vernederend getrapt en geschopt op mijn benen billen en me onder me kin.
( aangifte gedaan hoor)
Als dit nog niet voldoende was hem te vergeten weet ik het ook niet meer.
Ik prijs me gelukkig met de man waarmee ik nu leef.
Ik dacht ik ga de gok aan, wat heb ik te verliezen...mezelf was ik al kwijt..
Ik ben heel gelukkig.
misschien een beetje raar verhaal, maar ik wilde het zo graag ff van me afschrijven.
zaterdag 3 november 2007 om 12:43
Het is idd een heel verhaal... Maar dit forum is ook om van je af te schrijven! Ergens denk ik.. dit lijkt te mooi om waar te zijn, maar als jij je er prettig bij voelt, dan moet je het zo doen! Wil alleen adviseren om wel je ogen open te houden en er met je hoofd een beetje bij te blijven. Verder vooral genieten op dit moment!
zaterdag 3 november 2007 om 12:59
Raar verhaal en dat is dan wel lullig bedoeld. Los van wat je man allemaal doet of heeft gedaan...jij ligt in scheiding, je kent je man niet langer dan 7 jaar dus ws is je kind 6 of jonger en jij komt een ander tegen en trekt daar binnen 2 weken in????? Met je kind neem ik aan???? Dan denk je dus echt niet aan je kind he. Is niet echt rustig wennen aan het idee dat papa en mama uit elkaar gaan lijkt me....
En marbella, blij voor het kindje dat het niet bij aso ex woont?????...wel blij zeker dat het binnen 2 weken bij nieuwe vlam van mama in mag trekken?????? Get real!
Sorry maar hier gaan mijn nekharen van overeind staan
En marbella, blij voor het kindje dat het niet bij aso ex woont?????...wel blij zeker dat het binnen 2 weken bij nieuwe vlam van mama in mag trekken?????? Get real!
Sorry maar hier gaan mijn nekharen van overeind staan
zaterdag 3 november 2007 om 13:02
ik sta versteld van je verhaal... ben erg blij dat het nu goed met je gaat...
Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat twee mensen die ooit van elkaar gehouden hebben zo nu met elkaar ogaan... Notebene je hebt ene kind samen.... En dan mishandeling....!!!
Nee meid,... je ex verdient jou niet.... Goed\dat je voor je eigen geluk kiest...!!!!Maar denk ook aan je kind.. wat zij of hij nodig hebt.. verliefd is leuk maar is er een toekomst samen met je kind!
Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat twee mensen die ooit van elkaar gehouden hebben zo nu met elkaar ogaan... Notebene je hebt ene kind samen.... En dan mishandeling....!!!
Nee meid,... je ex verdient jou niet.... Goed\dat je voor je eigen geluk kiest...!!!!Maar denk ook aan je kind.. wat zij of hij nodig hebt.. verliefd is leuk maar is er een toekomst samen met je kind!
zaterdag 3 november 2007 om 13:37
Tsja, hoe bot het ook gesteld wordt door Sue-Ellen, het is wel waar.
Prioriteit nummer 1 moet zijn je kind en het leven samen met je kind.
Wanneer ik lees, dat je laatst (ik neem aan dat je toen je vriend al had) nog samen op de vuist gegaan bent, dan is speelt er wel degelijk nog veel meer dan de ultieme verliefdheid en je ex absoluut niet missen.
Natuurlijk is een nieuwe vriend een welkome verrassing in je leven, maar zoals je zelf al zegt, je was jezelf al kwijt. Jezelf kun je niet terugvinden in een nieuwe liefde.
Prioriteit nummer 1 moet zijn je kind en het leven samen met je kind.
Wanneer ik lees, dat je laatst (ik neem aan dat je toen je vriend al had) nog samen op de vuist gegaan bent, dan is speelt er wel degelijk nog veel meer dan de ultieme verliefdheid en je ex absoluut niet missen.
Natuurlijk is een nieuwe vriend een welkome verrassing in je leven, maar zoals je zelf al zegt, je was jezelf al kwijt. Jezelf kun je niet terugvinden in een nieuwe liefde.
zaterdag 3 november 2007 om 14:14
Ik begrijp je reactie heel goed Sue ellen... ik heb me ook wel op me hoofd gekrapt...feit is dat het gebeurt is en het niet terug wil draaien.
Bovendien gun ik mijn kindje net zoveel geluk als ik nu heb.
Ik heb een goede keuze gemaakt mijnsinzien...
Impulsief welliswaar... ik heb nu voor mezelf gekozen, maar daarbij het geluk van mij en mijn zoon voorop gesteld.
We hebben samen al een tijdje rust gehad en zijn samen alleen geweest mijn kind en ik.
DE scheidding is pas 5 maanden en zijn mijn man en ik al vanaf nieuwjaar uit elkaar ... dus hebben we best rust gehad samen.
Overigens waren mijn man en ik meer uit elkaar dan samen en heeft mijn kindje nu rust en een rustige mama... toch blijft het inderdaad een impulsiefe actie... gelijk heb je
Wat zijn vader zijn kind heeft aangedaan is ook niet goed te praten...maar daar wil ik het verder niet over hebben.
Overigens is mijn kindje gewoon wel in omgang met de vader
Het in elkaar trappen van de moeder in bijzijn van het kind...dat is niet oke.
Ja deze actie was heel impulsief ,. maar ik en andere zien dat mijn kindje heel goed gaat en op school heel erg vooruigang boekt.
Pom... idd ik was en ben mezelf kwijt... ik heb nog een hele weg te gaan en denk niet dat ik mezelf nu heb terug gevonden nu er een nieuwe lief is in mijn leven.Wel de rust die ik en mijn kindje nu hebben... die doet ons beidden zo goed..
Daar teken ik voor.
Muis: of er toekomst is voor mij en mijn kindje??
Natuurlijk hoop ik dat die toekomst hier is en blijft.
Maar met ons samen komt het wel goed.
Verder iedereen heel erg bedankt voor de reacties...ook degene die bot denken te zijn..
Dan moet ik mijn verhaal niet schrijven als ik die reacties niet kan handelen.
Liefs...
Bovendien gun ik mijn kindje net zoveel geluk als ik nu heb.
Ik heb een goede keuze gemaakt mijnsinzien...
Impulsief welliswaar... ik heb nu voor mezelf gekozen, maar daarbij het geluk van mij en mijn zoon voorop gesteld.
We hebben samen al een tijdje rust gehad en zijn samen alleen geweest mijn kind en ik.
DE scheidding is pas 5 maanden en zijn mijn man en ik al vanaf nieuwjaar uit elkaar ... dus hebben we best rust gehad samen.
Overigens waren mijn man en ik meer uit elkaar dan samen en heeft mijn kindje nu rust en een rustige mama... toch blijft het inderdaad een impulsiefe actie... gelijk heb je
Wat zijn vader zijn kind heeft aangedaan is ook niet goed te praten...maar daar wil ik het verder niet over hebben.
Overigens is mijn kindje gewoon wel in omgang met de vader
Het in elkaar trappen van de moeder in bijzijn van het kind...dat is niet oke.
Ja deze actie was heel impulsief ,. maar ik en andere zien dat mijn kindje heel goed gaat en op school heel erg vooruigang boekt.
Pom... idd ik was en ben mezelf kwijt... ik heb nog een hele weg te gaan en denk niet dat ik mezelf nu heb terug gevonden nu er een nieuwe lief is in mijn leven.Wel de rust die ik en mijn kindje nu hebben... die doet ons beidden zo goed..
Daar teken ik voor.
Muis: of er toekomst is voor mij en mijn kindje??
Natuurlijk hoop ik dat die toekomst hier is en blijft.
Maar met ons samen komt het wel goed.
Verder iedereen heel erg bedankt voor de reacties...ook degene die bot denken te zijn..
Dan moet ik mijn verhaal niet schrijven als ik die reacties niet kan handelen.
Liefs...
