ex en zijn verantwoordelijkheid....

Hoi,

ik lees al een tijdje mee en nu wil ik graag zelf mijn probleem voorleggen. Voor tips, raad of de mening van een ander omdat ik me afvraag of ik nou degene ben die gek is of mijn ex....



Mijn ex en ik zijn al 5 jaar uit elkaar en samen hebben we 2 kinderen ( 9 en 6). In principe zijn we in goed overleg uit elkaar gegaan ook al hadden we niets op papier gezet. Stom maar ja we waren ook niet getrouwd of we hadden ook geen samenlevingscontract. In eerste instantie kreeg ik van hem het minimale aan allimentatie ( 220 euro voor twee kinderen) plus ' zwart' nog een paar 100 euro per maand. Voor hem was dit gunstig aangezien hij veel zwart geld heeft en voor mij om dat ik toen in de bijstand zat. Toen ik een relatie kreeg hield hij die paar 100 euro in. Op dit moment werk ik weer en hadden we afgesproken dat hij nog steeds 220 euro allimentatie betaald plus alle bijkomende kosten van de kinderen( sport, kleding etc) daarnaast heeft hij ze 1 keer pw. Meer kan niet zegt hij vanwege zijn werk. Ik ben het hier natuurlijk helemaal niet mee eens maar probeer hier niet teveel over te ' zeiken' zoals hij het zegt.

Hij houd zich, vind ik, niet aan de afspraken: om de allimentatie moet ik elke maand zelf vragen, kleding koopt hij 2 keer per jaar en dat zijn echt afschuwlijke kleding. Sport en school betaalt hij veel te laat zodat de kinderen er steeds op worden aangekeken dat het weer niet is betaald...Als ik voorstel om de allimentatie te verhogen zodat ik al die dingen zelf kan betalen dan geeft hij niet thuis. Alles wat ik zeg wordt als kritiek ervaren en vervolgens word ik wekenlang genegeerd.

Van de week was het weer zover. Het zat me zo hoog dat ik hem een smsje stuurde want als ik bel en het bevalt hem niet dan gooit hij de telefoon erop. Ik kreeg de volle lading en hij eindigde dat ik ' mijn bijdehante bek moest houden'...en echt, mijn sms was heel redelijk. Ik vroeg of hij voortaan eerst met mij de dingen wilde overleggen voordat hij de kinderen van alles beloofde, of hij de allimentatie voortaan op tijd wilde betalen etc...Nu praat hij niet meer tegen me en zegt alleen het hoognodige.

Ik wil een betere omgangsregeling voor de kinderen zodat ik niet krom hoef te liggen om oppas te betalen. Daarnaast heeft hij zoveel zwart geld dat die 220 euro allimentatie echt minimaal is!

Maar dit zijn eigenlijk nog maar de ' praktische' kanten. Wat me echt hoog zit is dat de kinderen met hem dwepen en hij in hun ogen geweldig is. Ze moesten eens weten hoe de zaken echt in elkaar steken. De laatste tijd heb ik steeds meer moeite om aardig over hun vader te praten. Ik krijg hun altijd vervelend en moe thuis want als ze bij hem zijn mogen ze alles: laat naar bed, macDonalds, kadootjes. En ja bij mij zijn er wat strengere regels omdat ik ze elke dag heb en ik wil dat ze gezond eten en op tijd gaan slapen. Het is makkelijk om een leuke vader te zijn als je ze maar 1 keer pw hebt!

Op dit moment heb ik er zo genoeg van dat ik me heb voorgenomen om hem nergens meer bij te betrekken als hij zelf niet belt of informeert. Ik trek de telefoonstekker er thuis uit zodat hij niet schijnheilig de bezorgde vader naar hun toe kan uithangen zonder mij even te woord te staan. Ik koop de kleding van de kinderen zelf wel. Maar aan de andere kant vind ik dat ik hierdoor zijn verantwoordelijkheden nog gemakkelijker laat varen.

Een advocaat inschakelen is geen optie. Omdat mijn ex heeft gedreigd de kinderen bij mij weg te houden als ik stappen onderneem. Zijn stok achter de deur is mijn verleden ( daar ga ik nu niet teveel over uitweiden,maar het is in principe niets ergs maar misschien voor een rechter toch erg genoeg)

Ik overweeg nu om te gaan verhuizen. Gewoon een eind weg zodat er een betere omgangsregeling MOET komen ( zoiets als om het weekend en de helft van de vakanties) en omdat ik geen zin meer heb om de ' ex van...' te zijn. Maar is dat dan werkelijk een oplossing????