Relaties
alle pijlers
Ex-man is terminaal
maandag 24 juli 2023 om 03:15
Hij vertelde het mij zes weken geleden; er is kanker gevonden in zijn lichaam, veel kanker, teveel. Al die weken bleef ik energiek en relatief vrolijk, en nu gaat het plots niet meer. Ik kan niet slapen, ik kan niet ontspannen, ik staar wat voor mij uit en kijk verbaasd naar de situatie waarin ik me bevind.
Ex-man en ik hebben een dochter van zes jaar. Vlak na haar geboorte zijn we gescheiden. Ik had hem op heterdaad betrapt met de vrouw waar hij al een hele tijd een relatie mee bleek te hebben. Vergeven heb ik hem niet, maar voor onze dochter deed ik mijn best om het contact vlot te laten verlopen, en dat lukte meestal.
Die relatie met de andere vrouw eindigde en hij kwam in een spiraal van depressies terecht. Dochter bleef in de week bij mij, in het weekend verbleef ze bij hem. Dat liep niet altijd goed, ze vertelde vaak dat papa altijd sliep en weinig met haar ondernam. De laatste maanden kwamen zulke verhalen frequenter uit haar mond; papa was moe en voelde zich ziek. Nu begrijp ik waarom.
Ik rouw niet om hem an sich, wel om de vader van mijn dochter. Maar is dat voldoende? Moet ik meer dan dit voelen?
Dochter is doorgaans happy, zoals ze is, af en toe uit ze haar verdriet. Ze lijkt te begrijpen wat er gaande is, de dood is echter wel een vaag begrip voor haar. Hoe kan ik haar hier in bijstaan? Ik praat veel met haar, maar moet ik meer doen dan dat?
Ik heb sinds twee jaren een nieuwe relatie. We waren net gaan samenwonen, klaar voor een nieuwe start, en nu dit. Kan ik er voor zorgen dat dit mijn relatie niet negatief beïnvloedt, of is dat maar een illusie?
Ex-man sluit zich af. Ik bied sporadisch hulp aan, hier gaat hij niet op in. Moet ik dit blijven aanbieden of laat ik hem beter met rust?
Iemand ervaringen, tips, of gewoon een fantastisch idee om mij door de moeilijke momenten te halen?
Ex-man en ik hebben een dochter van zes jaar. Vlak na haar geboorte zijn we gescheiden. Ik had hem op heterdaad betrapt met de vrouw waar hij al een hele tijd een relatie mee bleek te hebben. Vergeven heb ik hem niet, maar voor onze dochter deed ik mijn best om het contact vlot te laten verlopen, en dat lukte meestal.
Die relatie met de andere vrouw eindigde en hij kwam in een spiraal van depressies terecht. Dochter bleef in de week bij mij, in het weekend verbleef ze bij hem. Dat liep niet altijd goed, ze vertelde vaak dat papa altijd sliep en weinig met haar ondernam. De laatste maanden kwamen zulke verhalen frequenter uit haar mond; papa was moe en voelde zich ziek. Nu begrijp ik waarom.
Ik rouw niet om hem an sich, wel om de vader van mijn dochter. Maar is dat voldoende? Moet ik meer dan dit voelen?
Dochter is doorgaans happy, zoals ze is, af en toe uit ze haar verdriet. Ze lijkt te begrijpen wat er gaande is, de dood is echter wel een vaag begrip voor haar. Hoe kan ik haar hier in bijstaan? Ik praat veel met haar, maar moet ik meer doen dan dat?
Ik heb sinds twee jaren een nieuwe relatie. We waren net gaan samenwonen, klaar voor een nieuwe start, en nu dit. Kan ik er voor zorgen dat dit mijn relatie niet negatief beïnvloedt, of is dat maar een illusie?
Ex-man sluit zich af. Ik bied sporadisch hulp aan, hier gaat hij niet op in. Moet ik dit blijven aanbieden of laat ik hem beter met rust?
Iemand ervaringen, tips, of gewoon een fantastisch idee om mij door de moeilijke momenten te halen?
maandag 24 juli 2023 om 07:39
Ik zou iets van een herinneringen doos maken met of voor je dochter. Als ze ouder zijn willen ze graag meer weten van hun vader. Misschien wil je ex-man daar aan meewerken.
En ondanks dat jullie uit elkaar zijn kom je toch in rouwproces denk ik. Een rouwproces heeft invloed op alles dus ook op een nieuwe relatie.
Kun je goed praten over de situatie met je nieuwe partner?
En ondanks dat jullie uit elkaar zijn kom je toch in rouwproces denk ik. Een rouwproces heeft invloed op alles dus ook op een nieuwe relatie.
Kun je goed praten over de situatie met je nieuwe partner?
maandag 24 juli 2023 om 07:47
Logisch dat je rouwt over de vader van je dochter. Sterkte.
Bij de bibliotheek heb je ook boekjes over rouw, de dood, uitvaarten etc. Misschien kun je daar eens kijken en samen met je dochter lezen?
Op sites van uitvaartverzorgers staan soms ook suggesties.
Als jij hulp aanbied aan je ex-man en hij reageert daar niet op, dan is dat aan hem.
Misschien wel af en toe vragen, omdat het proces veranderd? Als dat goed voelt voor jou?
Bij de bibliotheek heb je ook boekjes over rouw, de dood, uitvaarten etc. Misschien kun je daar eens kijken en samen met je dochter lezen?
Op sites van uitvaartverzorgers staan soms ook suggesties.
Als jij hulp aanbied aan je ex-man en hij reageert daar niet op, dan is dat aan hem.
Misschien wel af en toe vragen, omdat het proces veranderd? Als dat goed voelt voor jou?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 24 juli 2023 om 08:00
Wat een heftige situatie! Ik kan me voorstellen dat dit je nu ineens aanvliegt.
Op kanker.nl en achterderegenboog.nl vind je de nodige informatie over hoe je je dochter kunt begeleiden. Kinderen rouwen anders dan volwassenen. Ze zijn het ene moment heel verdrietig en gaan dan weer lekker spelen. Ook kun je op de raarste momenten de gekste vragen krijgen. Dingen vastleggen en bewaren voor later is fijn, maar zal hij voor een deel ook zelf moeten doen. Je kunt natuurlijk wel zelf je herinneringen opschrijven.
Hem helpen is lastig als hij dat niet wil. Maar ook voor hem zal dit een ingewikkeld proces zijn. Hij is waarschijnlijk nog vrij jong en het klinkt alsof het allemaal nogal snel gaat.
Jouw rouwproces is ingewikkeld. Ooit was hij belangrijk voor je, maar jullie waren wel uit elkaar. Ik zou me niet te druk maken over wat je zou moeten voelen. Dit is gewoon heel dubbel. Het kan ook zijn dat er nu ineens allerlei herinneringen bovenkomen met de nodige emoties daarbij. En je zult je dochter moeten begeleiden, waarbij je waarschijnlijk ook verdrietig bent voor háár.
Zijn er praktische problemen te overwinnen als dochter fulltime bij jou / jullie komt wonen?
Voor je huidige relatie is het misschien moeilijk om te zien dat er zoveel energie en mgl. tijd naar je ex gaat. Maar dit soort dingen gebeurt in een relatie. Hij zal je daarvoor de ruimte moeten geven. Ook hier is blijven praten belangrijk.
Op kanker.nl en achterderegenboog.nl vind je de nodige informatie over hoe je je dochter kunt begeleiden. Kinderen rouwen anders dan volwassenen. Ze zijn het ene moment heel verdrietig en gaan dan weer lekker spelen. Ook kun je op de raarste momenten de gekste vragen krijgen. Dingen vastleggen en bewaren voor later is fijn, maar zal hij voor een deel ook zelf moeten doen. Je kunt natuurlijk wel zelf je herinneringen opschrijven.
Hem helpen is lastig als hij dat niet wil. Maar ook voor hem zal dit een ingewikkeld proces zijn. Hij is waarschijnlijk nog vrij jong en het klinkt alsof het allemaal nogal snel gaat.
Jouw rouwproces is ingewikkeld. Ooit was hij belangrijk voor je, maar jullie waren wel uit elkaar. Ik zou me niet te druk maken over wat je zou moeten voelen. Dit is gewoon heel dubbel. Het kan ook zijn dat er nu ineens allerlei herinneringen bovenkomen met de nodige emoties daarbij. En je zult je dochter moeten begeleiden, waarbij je waarschijnlijk ook verdrietig bent voor háár.
Zijn er praktische problemen te overwinnen als dochter fulltime bij jou / jullie komt wonen?
Voor je huidige relatie is het misschien moeilijk om te zien dat er zoveel energie en mgl. tijd naar je ex gaat. Maar dit soort dingen gebeurt in een relatie. Hij zal je daarvoor de ruimte moeten geven. Ook hier is blijven praten belangrijk.
maandag 24 juli 2023 om 08:20
Dat hij zelf geen hulp wil kan, maar jullie hebben vooralsnog wel samen de verantwoordelijkheid voor jullie dochter.
Om het voor haar goed af te sluiten mag je best wat van hem vragen.
Hoe wil hij dat ze hem later herinnert, wat wil hij dat ze van hem weet?
Aangezien jij, gezien haar leeftijd, waarschijnlijk degene bent die daar later met haar over kan praten. Als ze ouder was geweest had ze zelf makkelijker contact met bijvoorbeeld zijn familie kunnen houden.
Heeft hij familie? Sluit die dan niet buiten in het leven van je kind, zeker niet als ze nu regelmatig contact hebben.
En zoals hierboven al genoemd, stichting achter de regenboog is een hele goede voor informatie. Zij zijn er voor kinderen met overleden ouders.
Sterkte voor jullie alle drie!
Om het voor haar goed af te sluiten mag je best wat van hem vragen.
Hoe wil hij dat ze hem later herinnert, wat wil hij dat ze van hem weet?
Aangezien jij, gezien haar leeftijd, waarschijnlijk degene bent die daar later met haar over kan praten. Als ze ouder was geweest had ze zelf makkelijker contact met bijvoorbeeld zijn familie kunnen houden.
Heeft hij familie? Sluit die dan niet buiten in het leven van je kind, zeker niet als ze nu regelmatig contact hebben.
En zoals hierboven al genoemd, stichting achter de regenboog is een hele goede voor informatie. Zij zijn er voor kinderen met overleden ouders.
Sterkte voor jullie alle drie!
maandag 24 juli 2023 om 08:24
maandag 24 juli 2023 om 09:45
Wij kunnen jou natuurlijk niet vertellen wat je zou moeten voelen. Dat gezegd hebbende zou ik mij voornamelijk op mijn nieuwe gezin richten en dochter goed in de gaten houden. Maak het ook niet té groot. Het leven loopt niet altijd zoals je dat zou willen. Zo te horen doet dochter het nu goed.
Als ex geen hulp (van jou) wenst dan zou ik dat laten rusten.
Veel sterkte voor de komende periode.
Als ex geen hulp (van jou) wenst dan zou ik dat laten rusten.
Veel sterkte voor de komende periode.
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
maandag 24 juli 2023 om 09:52
Aardig van je om hulp aan te bieden. Tof van je! Ik denk dat hij zich daar wat beter van voelt, afhankelijk van zijn karakter. Ik denk dat iedereen liever wel dan niet zo'n geste krijgt. Natuurlijk heb je uitzonderingen; sommigen voelen zich vernederd. Maar ik denk dat als je echt dood gaat, je milder wordt.
Als je zes jaar bent dan weet je nog niet goed wat de dood is, maar misschien zijn zesjarigen tegenwoordig meer voorlijk? Ja iets treurigs en misschien sinisters. Iets van de volwassenen. Plotseling is alles stil. De poes is de poes niet meer zonder oma.
Ik weet niet of je kind naar zijn lichaam zou moeten gaan kijken na overlijden. Ik heb dat ooit gedaan op oudere leeftijd dan je dochter, samen met een sibling en dat vond ik geen goede beslissing. Behalve dat ik het koud en onwerkelijk vond en de levende persoon er niet meer in herkende heb ik daar geloof ik niets aan gehad voor de rest van mijn leven. Dat komt allemaal later wel.
Als je zes jaar bent dan weet je nog niet goed wat de dood is, maar misschien zijn zesjarigen tegenwoordig meer voorlijk? Ja iets treurigs en misschien sinisters. Iets van de volwassenen. Plotseling is alles stil. De poes is de poes niet meer zonder oma.
Ik weet niet of je kind naar zijn lichaam zou moeten gaan kijken na overlijden. Ik heb dat ooit gedaan op oudere leeftijd dan je dochter, samen met een sibling en dat vond ik geen goede beslissing. Behalve dat ik het koud en onwerkelijk vond en de levende persoon er niet meer in herkende heb ik daar geloof ik niets aan gehad voor de rest van mijn leven. Dat komt allemaal later wel.
Dan moet het maar zoals het kan
maandag 24 juli 2023 om 09:58
Ik denk niet dat je het overlijden van een ouder voor een kind té groot kan maken. Eerder bagatelliseren wat niet goed ispokkewijf schreef: ↑24-07-2023 09:45Wij kunnen jou natuurlijk niet vertellen wat je zou moeten voelen. Dat gezegd hebbende zou ik mij voornamelijk op mijn nieuwe gezin richten en dochter goed in de gaten houden. Maak het ook niet té groot. Het leven loopt niet altijd zoals je dat zou willen. Zo te horen doet dochter het nu goed.
Als ex geen hulp (van jou) wenst dan zou ik dat laten rusten.
Veel sterkte voor de komende periode.
Je kind verliest zijn vader op ontzettend jonge leeftijd. En dat is verschrikkelijk. Daarnaast verliest een man op hele jonge leeftijd zijn leven en het is bijzonder makkelijk je in hem te verplaatsen hoe verschrikkelijk het is want je laat dezelfde dochter achter
Ik zou doen wat de eerdere adviezen zijn. Sta gewoon op zijn stoep. Help hem. Sta hem nabij en zoek informatie over hoe je je kind het best begeleidt.
maandag 24 juli 2023 om 10:25
Kan/wil je contact zoeken met zijn familie of hechte vrienden om te laten weten dat je er voor hem op een of andere manier wil zijn, ook op een moment dat hij er mss zelf niet meer om kan vragen? Maar ook om te laten weten dat je wil dat dochter contact kan houden of later kan zoeken met 'zijn kant'.
maandag 24 juli 2023 om 10:57
Te groot maken kan denk ik niet. Het is groot.
Maar laat het aan haar of ze erover wil praten. Zorg ook dat anderen niet steeds dáár over beginnen. Geef haar feitelijke informatie als er nieuws is en laat weten dat ze vragen mag stellen. Vertel haar dat verdrietig zijn prima is en dat het ook niet erg is als jij door haar vragen of opmerkingen aan het huilen wordt gemaakt. Ze hoeft niet voor jou te zorgen.
Houd zoveel mogelijk de normale routines aan, met ruimte voor een keer afwijken als dat nodig is.
Sommige kinderen moeten ook expliciet horen dat papa's ziekte niet hun schuld is (en dat ze hem dus helaas ook niet beter kunnen maken door bv. extra lief te zijn) en dat er altijd iemand zal zijn om voor hen te zorgen.
Maar laat het aan haar of ze erover wil praten. Zorg ook dat anderen niet steeds dáár over beginnen. Geef haar feitelijke informatie als er nieuws is en laat weten dat ze vragen mag stellen. Vertel haar dat verdrietig zijn prima is en dat het ook niet erg is als jij door haar vragen of opmerkingen aan het huilen wordt gemaakt. Ze hoeft niet voor jou te zorgen.
Houd zoveel mogelijk de normale routines aan, met ruimte voor een keer afwijken als dat nodig is.
Sommige kinderen moeten ook expliciet horen dat papa's ziekte niet hun schuld is (en dat ze hem dus helaas ook niet beter kunnen maken door bv. extra lief te zijn) en dat er altijd iemand zal zijn om voor hen te zorgen.
maandag 24 juli 2023 om 12:11
Je moet niks voelen.
Wel kan je vergemakkelijken dat hij nog leuke dingen met je dochter doet, naargelang wat hij nog wel en niet kan.
Kan hij sommige dagen gewoon nog een tijd rondlopen en haar naar de speeltuin nemen, of wordt hij moe na een uurtje?
Dan kan je bijvoorbeeld in de buurt blijven en haar na dat uurtje meenemen en zo nodig hem ook thuis brengen.
Wel kan je vergemakkelijken dat hij nog leuke dingen met je dochter doet, naargelang wat hij nog wel en niet kan.
Kan hij sommige dagen gewoon nog een tijd rondlopen en haar naar de speeltuin nemen, of wordt hij moe na een uurtje?
Dan kan je bijvoorbeeld in de buurt blijven en haar na dat uurtje meenemen en zo nodig hem ook thuis brengen.
maandag 24 juli 2023 om 13:17
Wat verdrietig, heel veel sterkte gewenst..
Mijn kinderen verloren hun vader,mijn ex man 5 jaar geleden. En ja, ook ik rouwde, en liep tegen onbegrip aan omdat het mijn ex betrof.
Mijn kinderen waren ouder dan jouw dochter, dus daarin kan ik je niet goed adviseren.
Mijn dochter gaf laatst aan dat zijn stem ' weg' is, dat gaat sneller dan beeld omdat er genoeg fotos zijn. Dus hopelijk zijn er veel filmpjes en kun jij daar ook bij? Is dat iets om met hem te regelen?
Ik zou me dus voornamelijk richten op hoe hem te helpen zijn dochter achter te laten.. Praktische en emotionele steun zal hij waarschijnlijk bij anderen halen. Het is de kunst om je niet op te dringen maar wel dingen voor elkaar te krijgen.. dat is heel lastig in deze situatie.. nogmaals veel sterkte gewenst
Mijn kinderen verloren hun vader,mijn ex man 5 jaar geleden. En ja, ook ik rouwde, en liep tegen onbegrip aan omdat het mijn ex betrof.
Mijn kinderen waren ouder dan jouw dochter, dus daarin kan ik je niet goed adviseren.
Mijn dochter gaf laatst aan dat zijn stem ' weg' is, dat gaat sneller dan beeld omdat er genoeg fotos zijn. Dus hopelijk zijn er veel filmpjes en kun jij daar ook bij? Is dat iets om met hem te regelen?
Ik zou me dus voornamelijk richten op hoe hem te helpen zijn dochter achter te laten.. Praktische en emotionele steun zal hij waarschijnlijk bij anderen halen. Het is de kunst om je niet op te dringen maar wel dingen voor elkaar te krijgen.. dat is heel lastig in deze situatie.. nogmaals veel sterkte gewenst
maandag 24 juli 2023 om 14:26
Dank je voor alle reacties en tips.
De sites ga ik later eens rustig bekijken. Een bezoekje naar de bib voor boekjes staat deze week ingepland.
Velen van jullie hebben het over herinneringen bijhouden, die heb ik alvast. Ik heb foto's van haar babyperiode waar hij regelmatig op staat, ook enkele filmpjes. Van na de scheiding heb ik niets, ik hoop dat hij dat zelf heeft en er zelf aan denkt om dit bij te houden voor haar. Ik vind het lastig om hier over in gesprek te gaan met hem, alsook als het gaat over hulp aanbieden, omdat de communicatie stroef gaat. Ik krijg vaak gewoon geen antwoord, of een half, of een zeer ontwijkend antwoord. Concrete gesprekken zijn dus moeilijk en ik weet niet of hij daar überhaupt nood aan heeft.
Dit maakt het ook allemaal zo hachelijk, ik sta ergens op een grens en vraag me voortdurend af of ik hem niet overschrijd. Ik mag niet teveel want ik ben de ex, tegelijk moet ik wel want ik ben de moeder van ons kind. Ik heb hier nog geen balans in gevonden.
Zijn moeder is nu steeds bij hem omdat hij zeer vermoeid is. Nog kleine dingen ondernemen met dochter blijkt dus lastig te zijn.
Ik heb contact met zijn moeder, dit liep altijd goed, en ik ben zeker van plan dit te behouden. Zij blijft haar oma en ik wil haar in dochters leven houden, ook omdat zij later, als dochter nood heeft aan verhalen of weetjes over haar vader, het meest zal weten.
Zijn vader heeft hetzelfde moeten doorstaan en is na een lange strijd gestorven. Ze maakt het dus allemaal opnieuw mee. Ik kan me niet eens voorstellen hoe zij zich moet voelen.
Mijn partner en ik praten hier over, maar de open communicatie die wij doorgaans hebben is er niet. Ik merk dat er ergens een blokkade zit, ik kan alleen nog niet de vinger leggen op wat dat dan net is. Ik zie dat er bij hem heel wat angsten zijn over wat dit nu zal doen met ons en met dochter, waar hij een goede band mee heeft.
Iemand zei hier; maak het niet te groot. En ik begrijp wel de gedachte erachter. Het is groot. Maar we moeten ook niet de hele dag ronddobberen in zelfmedelijden. Ik richt me nu voornamelijk op genieten van kleine gelukjes, en een haven zijn voor mijn dochter, op een fijne, speelse manier. We mogen nog gewoon lachen en plezier maken, ons leven hoeft niet stil te staan.
Dit alles maakt mij verdrietig maar ook nog meer dankbaar om alles.
De sites ga ik later eens rustig bekijken. Een bezoekje naar de bib voor boekjes staat deze week ingepland.
Velen van jullie hebben het over herinneringen bijhouden, die heb ik alvast. Ik heb foto's van haar babyperiode waar hij regelmatig op staat, ook enkele filmpjes. Van na de scheiding heb ik niets, ik hoop dat hij dat zelf heeft en er zelf aan denkt om dit bij te houden voor haar. Ik vind het lastig om hier over in gesprek te gaan met hem, alsook als het gaat over hulp aanbieden, omdat de communicatie stroef gaat. Ik krijg vaak gewoon geen antwoord, of een half, of een zeer ontwijkend antwoord. Concrete gesprekken zijn dus moeilijk en ik weet niet of hij daar überhaupt nood aan heeft.
Dit maakt het ook allemaal zo hachelijk, ik sta ergens op een grens en vraag me voortdurend af of ik hem niet overschrijd. Ik mag niet teveel want ik ben de ex, tegelijk moet ik wel want ik ben de moeder van ons kind. Ik heb hier nog geen balans in gevonden.
Zijn moeder is nu steeds bij hem omdat hij zeer vermoeid is. Nog kleine dingen ondernemen met dochter blijkt dus lastig te zijn.
Ik heb contact met zijn moeder, dit liep altijd goed, en ik ben zeker van plan dit te behouden. Zij blijft haar oma en ik wil haar in dochters leven houden, ook omdat zij later, als dochter nood heeft aan verhalen of weetjes over haar vader, het meest zal weten.
Zijn vader heeft hetzelfde moeten doorstaan en is na een lange strijd gestorven. Ze maakt het dus allemaal opnieuw mee. Ik kan me niet eens voorstellen hoe zij zich moet voelen.
Mijn partner en ik praten hier over, maar de open communicatie die wij doorgaans hebben is er niet. Ik merk dat er ergens een blokkade zit, ik kan alleen nog niet de vinger leggen op wat dat dan net is. Ik zie dat er bij hem heel wat angsten zijn over wat dit nu zal doen met ons en met dochter, waar hij een goede band mee heeft.
Iemand zei hier; maak het niet te groot. En ik begrijp wel de gedachte erachter. Het is groot. Maar we moeten ook niet de hele dag ronddobberen in zelfmedelijden. Ik richt me nu voornamelijk op genieten van kleine gelukjes, en een haven zijn voor mijn dochter, op een fijne, speelse manier. We mogen nog gewoon lachen en plezier maken, ons leven hoeft niet stil te staan.
Dit alles maakt mij verdrietig maar ook nog meer dankbaar om alles.
maandag 24 juli 2023 om 14:42
Go with the flow. Je hebt aangegeven dat je beschikbaar bent en je open staat om waar nodig te helpen. Verder zou ik nu ex loslaten en enkel focussen op je dochter. Op een manier die je zelf in je laatste post aangeeft: zo veel mogelijk normaal doorleven en er zijn als ze vragen heeft en/of steun nodig heeft.
Misschien een weinig empathische vraag maar is alles financieel wel goed voorbereid en geregeld ? Het is een moeilijk onderwerp natuurlijk om te bespreken, maar je staat er dus straks alleen voor met je meisje. Hoe moeilijk ook, denk er niet enkel emotioneel over na, maar ook rationeel.
Misschien een weinig empathische vraag maar is alles financieel wel goed voorbereid en geregeld ? Het is een moeilijk onderwerp natuurlijk om te bespreken, maar je staat er dus straks alleen voor met je meisje. Hoe moeilijk ook, denk er niet enkel emotioneel over na, maar ook rationeel.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
maandag 24 juli 2023 om 19:14
Je zegt dat zijn moeder nu veel bij hem is, die weet dan ook hoe het met hem gaat.
Woont hij dichtbij of ver weg?
In het geval van dichtbij kan je natuurlijk wel de bezoekregeling loslaten en haar naar hem laten gaan als hij een goede dag heeft. En je dochter tijd heeft natuurlijk. Dan kan je ooo makkelijker voor een uurtje of zo lang vader het volhoudt heen gaan. In plaats van het hele weekend, wat voor vader nu te lang lijkt.
Als hij verder weg woont is dat wat lastiger.
Wat betreft je vriend, als ik in zijn schoenen stond zou ik me het net gaan samenwonen ook anders voorstellen. Dit is iets waar hij niet bij past, dit gaat om het oude gezin van je dochter zeg maar.
Volgens mij is het wel belangrijk dat ook hij haar steunt en als ze een goede band hebben zal hij dat wel doen.
En onhoudt, deze situatie is, hoe treurig ook, tijdelijk.
Eventueel nog iets om in de toekomst in de gaten te houden, dat zij een soort loyaliteitsconflict krijgt, omdat ze dan natuurlijk mede opgevoed wordt door je vriend. Misschien niet meteen voor nu, maar misschien wel iets om over na te denken. Je ex blijft namelijk altijd haar vader, ook als hij er niet meer is. Maar dat staat los van het gevoel dat ze heeft voor je vriend. Dat kan naast elkaar bestaan, als ze allebei leven en ook als vader er niet meer is.
Woont hij dichtbij of ver weg?
In het geval van dichtbij kan je natuurlijk wel de bezoekregeling loslaten en haar naar hem laten gaan als hij een goede dag heeft. En je dochter tijd heeft natuurlijk. Dan kan je ooo makkelijker voor een uurtje of zo lang vader het volhoudt heen gaan. In plaats van het hele weekend, wat voor vader nu te lang lijkt.
Als hij verder weg woont is dat wat lastiger.
Wat betreft je vriend, als ik in zijn schoenen stond zou ik me het net gaan samenwonen ook anders voorstellen. Dit is iets waar hij niet bij past, dit gaat om het oude gezin van je dochter zeg maar.
Volgens mij is het wel belangrijk dat ook hij haar steunt en als ze een goede band hebben zal hij dat wel doen.
En onhoudt, deze situatie is, hoe treurig ook, tijdelijk.
Eventueel nog iets om in de toekomst in de gaten te houden, dat zij een soort loyaliteitsconflict krijgt, omdat ze dan natuurlijk mede opgevoed wordt door je vriend. Misschien niet meteen voor nu, maar misschien wel iets om over na te denken. Je ex blijft namelijk altijd haar vader, ook als hij er niet meer is. Maar dat staat los van het gevoel dat ze heeft voor je vriend. Dat kan naast elkaar bestaan, als ze allebei leven en ook als vader er niet meer is.
dinsdag 25 juli 2023 om 23:39
Wat verdrietig voor je dochter en vooral ook voor jou.
Ik ben zelf een ongeneeslijk zieke moeder en weet dat ik een keer dood ga.
Ik weet niet wat hij wil en kan qua “achterlaten”, maar ik denk dat het voor je toekomst voor je dochter wel heel belangrijk is, als ze dingen van hem kan terug lezen, zien en luisteren.
Het is absoluut niet leuk om te doen, maar wel erg waardevol.
Ze is zo klein, ze zal veel vergeten.
Wat ik zelf doe qua “voorbereidingen”
Ik schrijf veel over mezelf, maar ook over de kinderen. Bv over hun geboorte enz.
Ik heb een filmpje laten maken bij de stichting komma.
We zijn een dagje uit geweest met de stichting TuTu.
Mijn kinderen hebben een pakket gekregen van de stichting collours
Veel foto’s laten maken.
Ik heb “veel liefs” kaarten die ik invul.
We zijn nu bezig met een rouw coach.
En natuurlijk zoveel mogelijk herinneringen maken.
Je zou ook eens kunnen kijken op kankerspoken.nl
Heel veel sterkte.
Ik ben zelf een ongeneeslijk zieke moeder en weet dat ik een keer dood ga.
Ik weet niet wat hij wil en kan qua “achterlaten”, maar ik denk dat het voor je toekomst voor je dochter wel heel belangrijk is, als ze dingen van hem kan terug lezen, zien en luisteren.
Het is absoluut niet leuk om te doen, maar wel erg waardevol.
Ze is zo klein, ze zal veel vergeten.
Wat ik zelf doe qua “voorbereidingen”
Ik schrijf veel over mezelf, maar ook over de kinderen. Bv over hun geboorte enz.
Ik heb een filmpje laten maken bij de stichting komma.
We zijn een dagje uit geweest met de stichting TuTu.
Mijn kinderen hebben een pakket gekregen van de stichting collours
Veel foto’s laten maken.
Ik heb “veel liefs” kaarten die ik invul.
We zijn nu bezig met een rouw coach.
En natuurlijk zoveel mogelijk herinneringen maken.
Je zou ook eens kunnen kijken op kankerspoken.nl
Heel veel sterkte.
zaterdag 29 juli 2023 om 23:55
Je geeft aan dat je goed contact hebt met zijn moeder, die daar veel is. Aangezien het contact met hem stroef verloopt en hij weinig antwoord, zou het een idee zijn om het via haar te doen?
En dan niet alles hoor, maar meer dat je aangeeft dat ex niet echt reageert en dat je niet over grenzen wil gaan maar ook niet te weinig wil doen. En dat als je dus wel iets voor hem of ex-schoonmoeder kan betekenen je graag helpt. En of ze wat filmpjes van hen samen kan maken, voor je dochter later.
Als jullie contact goed is lijkt me dat geen raar verzoek.
En dan niet alles hoor, maar meer dat je aangeeft dat ex niet echt reageert en dat je niet over grenzen wil gaan maar ook niet te weinig wil doen. En dat als je dus wel iets voor hem of ex-schoonmoeder kan betekenen je graag helpt. En of ze wat filmpjes van hen samen kan maken, voor je dochter later.
Als jullie contact goed is lijkt me dat geen raar verzoek.
zondag 30 juli 2023 om 00:00
voor jou.WonderGirl2 schreef: ↑25-07-2023 23:39Ik heb een filmpje laten maken bij de stichting komma.
We zijn een dagje uit geweest met de stichting TuTu.
TO, inderdaad Stichting Komma en Stichting Tutu.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
zondag 30 juli 2023 om 00:26
Lastig of niet, je zult wel moeten. Net als hij. Jullie hebben ooit samen de beslissing genomen om een kind op de wereld te zetten en zowel jij als hij zijn het gewoon aan dat kind verplicht om samen in gesprek te gaan over wat dat kind nu nog van hem nodig heeft. En als hij dat niet wil dan heeft hij bot gezegd toch echt pech, hij heeft niet meer de luxe om voor dingen weg te lopen want er komt geen later.Ninive schreef: ↑24-07-2023 14:26Ik vind het lastig om hier over in gesprek te gaan met hem, alsook als het gaat over hulp aanbieden, omdat de communicatie stroef gaat. Ik krijg vaak gewoon geen antwoord, of een half, of een zeer ontwijkend antwoord. Concrete gesprekken zijn dus moeilijk en ik weet niet of hij daar überhaupt nood aan heeft.
Ik snap echt dat jullie allemaal emotioneel zijn en het is ook heel erg maar jij zal dat toch even moeten parkeren en toch met hem in gesprek moeten gaan over foto's, filmpjes, laatste momenten met kind, zijn afscheid en uitvaart, dat soort dingen.
Am Yisrael Chai!
zondag 30 juli 2023 om 02:54
Ik heb op mijn 8ste mijn oudste broer verloren, na zijn dood heb ik het mezelf jarenlang verboden om gelukkig te zijn. Ik was bang dat ik hem te kort zou doen als weer gelukkig te kunnen zijn terwijl hij er niet meer was, dat dat zou betekenen dat ik niet genoeg van hem hield.
Ik denk dat het heel belangrijk voor haar kan zijn als hij haar laat weten dat hij wil dat ze gelukkig wordt. Dat ze hem mag missen en verdriet mag hebben, maar dat het oké is om ook gelukkig te zijn en te lachen.
Ik denk dat het heel belangrijk voor haar kan zijn als hij haar laat weten dat hij wil dat ze gelukkig wordt. Dat ze hem mag missen en verdriet mag hebben, maar dat het oké is om ook gelukkig te zijn en te lachen.
zondag 30 juli 2023 om 10:39
Dit inderdaad. Dochter is zijn erfgenaam dus er zal veel op jouw schouders terecht gaan komen. Of je moet voor dichter afstand doen.fashionvictim schreef: ↑30-07-2023 00:26Lastig of niet, je zult wel moeten. Net als hij. Jullie hebben ooit samen de beslissing genomen om een kind op de wereld te zetten en zowel jij als hij zijn het gewoon aan dat kind verplicht om samen in gesprek te gaan over wat dat kind nu nog van hem nodig heeft. En als hij dat niet wil dan heeft hij bot gezegd toch echt pech, hij heeft niet meer de luxe om voor dingen weg te lopen want er komt geen later.
Ik snap echt dat jullie allemaal emotioneel zijn en het is ook heel erg maar jij zal dat toch even moeten parkeren en toch met hem in gesprek moeten gaan over foto's, filmpjes, laatste momenten met kind, zijn afscheid en uitvaart, dat soort dingen.
Het zal wennen worden dat dochter niet meer af toe naar haar vader kan en je minder tijd samen met je huidige partner hebt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in