Relaties
alle pijlers
Gameverslaving
dinsdag 29 januari 2008 om 09:10
Een tijdje geleden was er een uitzending op over gameverslaving. Deze uitzending is nog hier terug te zien:
http://player.omroep.nl/?...ff9f7cb7029be8e8b8e596711
Ik ben ook een World of Warcraft-fanaat, maar ik doe vaak niet mee aan de zogeheten "raids", waarbij 10 of 25 man op de proppen moeten komen, om te vechten tegen gevaarlijke monsters in het spel. Acteren van karakters (roleplaying, indirect toneel) in het spel trekt mij nog meer dan die raids.
Ik werk gewoon 41 uur per dag, ik kook 3 keer per week, ik ga naar mijn ouders, mijn uiterlijke verzorging is prima, lijdt daar ook niet onder.
Soms sla ik zelf wel een keer door, want het record doorspelen staat bij mij op 18 uur op een dag (3 dagen nadat het spel uitkwam), van 8:00 's morgens tot 2:00 's avonds. Gisteren bijvoorbeeld heb ik helemaal niet WoW gespeeld. Hoewel ik fanatiek in het spel kan opgaan, voldoe ik waarschijnlijk niet aan het beeld van een gameverslaafde.
Wat zijn jullie ervaringen met familieleden of vriend(inn)en die gameverslaafd zijn, en waarbij de verplichtingen ernstig in het gedrag komen, in het bijzonder door World of Warcraft?
http://player.omroep.nl/?...ff9f7cb7029be8e8b8e596711
Ik ben ook een World of Warcraft-fanaat, maar ik doe vaak niet mee aan de zogeheten "raids", waarbij 10 of 25 man op de proppen moeten komen, om te vechten tegen gevaarlijke monsters in het spel. Acteren van karakters (roleplaying, indirect toneel) in het spel trekt mij nog meer dan die raids.
Ik werk gewoon 41 uur per dag, ik kook 3 keer per week, ik ga naar mijn ouders, mijn uiterlijke verzorging is prima, lijdt daar ook niet onder.
Soms sla ik zelf wel een keer door, want het record doorspelen staat bij mij op 18 uur op een dag (3 dagen nadat het spel uitkwam), van 8:00 's morgens tot 2:00 's avonds. Gisteren bijvoorbeeld heb ik helemaal niet WoW gespeeld. Hoewel ik fanatiek in het spel kan opgaan, voldoe ik waarschijnlijk niet aan het beeld van een gameverslaafde.
Wat zijn jullie ervaringen met familieleden of vriend(inn)en die gameverslaafd zijn, en waarbij de verplichtingen ernstig in het gedrag komen, in het bijzonder door World of Warcraft?
World of Warcraft: Legion
dinsdag 29 januari 2008 om 09:13
Ha, daar is wow-hans weer
Ik speel het nog steeds, maar eigenlijk alleen s avonds en ook regelmatig avonden niet.
Een kennis van mij meldt zich soms ziek om te kunnen raiden. Dat vind ik wel zorg wekkend.
Ik speel het bijna een jaar ( begon toen The BC uitkwam ) En mn poppetje is nog steeds geen lvl 70 ( 62,5 is tie nou ) dat geeft wel aan dat ik het niet extreem veel speel denk ik
Ik speel het nog steeds, maar eigenlijk alleen s avonds en ook regelmatig avonden niet.
Een kennis van mij meldt zich soms ziek om te kunnen raiden. Dat vind ik wel zorg wekkend.
Ik speel het bijna een jaar ( begon toen The BC uitkwam ) En mn poppetje is nog steeds geen lvl 70 ( 62,5 is tie nou ) dat geeft wel aan dat ik het niet extreem veel speel denk ik
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
dinsdag 29 januari 2008 om 09:36
Ik ken meerdere gameverslaafden. Drie om precies te zijn. Een er van is een vriend die een gezin heeft en dat gezin heeft nogal wat te lijden van zijn gameverslingerdheid. Hij is nu zo ver dat hij één avond per week met zijn vrouw beneden zit, tv kijkt of whatever en dan gaat zij om 22.00 uur naar bed en hij, hup achter de computer. Alle andere avonden van de week is hij sowieso op zolder om te kunnen WoW-en. Van hem ken ik ook de verhalen hoe kwaad anderen zijn als je niet op komt dagen voor zo'n gezamelijk gebeuren.
Voor mijn vriendin gaan we nu met pasen een week weg met onze twee gezinnen, er gaat geen computer mee. Ik ben benieuwd hoe deze man zich hierdoorheen gaat slaan.
Voor mijn vriendin gaan we nu met pasen een week weg met onze twee gezinnen, er gaat geen computer mee. Ik ben benieuwd hoe deze man zich hierdoorheen gaat slaan.
dinsdag 29 januari 2008 om 09:56
Mijn vriend en ik spelen allebei wow. Hoewel we met vlagen vrij veel spelen denk ik niet dat het echt een verslaving te noemen is.
We zitten inderdaad wel eens de hele zaterdag achter de computer en bedenken om 7 uur 's avonds dat we onze ochtendjassen nog aanhebben en eigenlijk helemaal niks zinvols hebben uitgevoerd. Andere stellen kijken misschien wel eens de hele zaterdag tv of films. Hebben die dan een tv verslaving?
Naar mijn idee is er van een verslaving pas sprake als je zo veel speelt dat je sociale contacten er onder gaan leiden, je niet meer (normaal) op je werk verschijnt omdat je de halve nacht hebt zitten gamen en daar eigenlijk zo snel mogelijk mee wil verder gaan en je niks meer in het huishouden doet omdat gamen belangrijker is.
We zitten inderdaad wel eens de hele zaterdag achter de computer en bedenken om 7 uur 's avonds dat we onze ochtendjassen nog aanhebben en eigenlijk helemaal niks zinvols hebben uitgevoerd. Andere stellen kijken misschien wel eens de hele zaterdag tv of films. Hebben die dan een tv verslaving?
Naar mijn idee is er van een verslaving pas sprake als je zo veel speelt dat je sociale contacten er onder gaan leiden, je niet meer (normaal) op je werk verschijnt omdat je de halve nacht hebt zitten gamen en daar eigenlijk zo snel mogelijk mee wil verder gaan en je niks meer in het huishouden doet omdat gamen belangrijker is.
dinsdag 29 januari 2008 om 10:05
Gameverslaafden weten zelf vaak niet eens dat ze het zijn of komen met argumenten als;'anderen zitten 7 uur per dag voor de TV, zijn die dan TV verslaafd?' Dat is zowat het credo van een verslaafde aan wat dan ook; 'beantwoord een vraag met een wedervraag'. Dat zegt dus niks.
Dat jij en vriend niet gameverslaafd zijn geloof ik best, al vind ik dat jij de de standaard voor wanneer je pas écht verslaafd bent wel hoog legt. Daar bedoel ik mee dat als iemand niet naar zijn werk gaat vanwege een game dat voor mij al een criterium zou zijn. Dat van die sociale contacten, jezelf en je omgeving niet meer verzorgen e.d. zijn dan criteria die aangeven dat je écht ver heen bent en zeer dringend hulp nodig hebt.
Dat jij en vriend niet gameverslaafd zijn geloof ik best, al vind ik dat jij de de standaard voor wanneer je pas écht verslaafd bent wel hoog legt. Daar bedoel ik mee dat als iemand niet naar zijn werk gaat vanwege een game dat voor mij al een criterium zou zijn. Dat van die sociale contacten, jezelf en je omgeving niet meer verzorgen e.d. zijn dan criteria die aangeven dat je écht ver heen bent en zeer dringend hulp nodig hebt.
dinsdag 29 januari 2008 om 10:10
Hier wel "verslaafden" zoals we het gekscherend noemen. Meestal zitten we 's avonds allebei achter onze pc, als kindlief op bed ligt. Ik speel Call of Duty 2, mijn man Call of Duty 4. Máár; bij 1 a 2 uurtjes per avond houdt het op, we gaan op tijd slapen (of iets anders ), spelen overdag nóóit (bij hoge uitzondering eens in t weekend) en hebben een normaal sociaal leven
Van een echte verslaving is bij ons dan ook geen sprake gok ik
Van een echte verslaving is bij ons dan ook geen sprake gok ik
dinsdag 29 januari 2008 om 10:14
Het doel van het topic was om te praten over gameverslaving, en welk effect verslaafden hebben op de omgeving. Verwaarlozing IRL verplichtinge, IRL contacten, veroorzaken van relatie-problemen, beëindigen van een relatie of huwelijk door verslaving. Dus ik heb het daarom bewust geplaatst in de pijler Relaties.
Ik zou in jouw geval beslist niet spreken van verslaving , Sarah Scott.
Ik zou in jouw geval beslist niet spreken van verslaving , Sarah Scott.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 29 januari 2008 om 10:26
Interessant! Mijn vriend speelt dit spel elke dag. Ik merk dat hij zodra hij kan achter de pc zit en telkens neemt hij zich voor op tijd te stoppen. MAar zit met regelmaat tot snachts erachter en soms zelfs tot 430. Hij denkt nergens aan, zit soms als hij vrij is tot laat op de dag nog in slaapoutfit en heeft zich ook al een aantal keer ziek gemeld als hij tot laat had gezeten. Waarbij hij tijdens die ziektedag dus wel achter dat ding zat...Zelf ontkend hij verslaafd te zijn, maar ook dat hoort bij dat gedrag. Wat jullie?
dinsdag 29 januari 2008 om 10:31
Picantootje, je vriend is gameverslaafd.
Hij zal er zelf niet snel aan willen hoor. Wat ik al schreef. Mensen die waar dan ook verlaafd aan zijn kunnen je recht in de ogen kijken en je verzekeren dat jíj niet goed bij je hoofd bent, het allemaal wel meevalt en wedervragen stellen als ach wat is verslaafd? Jij drink iedere dag koffie, ben jij koffieverlsaafd? Jij moet iedere dag het nieuws zien, ben jij nieuwsverslaafd? Enzovoort.
Je zult ze niet snel horen zeggen dat ze inderdaad verslaafd zijn en al helemaal niet dat ze er iets aan willen doen. Dan moeten er eerst allerlei zaken tegen gaan werken. Daarbij kun je denken aan baanverlies, relatiebreuk, agressieaanvallen als het internet uitvalt en dat soort dingen.
Hij zal er zelf niet snel aan willen hoor. Wat ik al schreef. Mensen die waar dan ook verlaafd aan zijn kunnen je recht in de ogen kijken en je verzekeren dat jíj niet goed bij je hoofd bent, het allemaal wel meevalt en wedervragen stellen als ach wat is verslaafd? Jij drink iedere dag koffie, ben jij koffieverlsaafd? Jij moet iedere dag het nieuws zien, ben jij nieuwsverslaafd? Enzovoort.
Je zult ze niet snel horen zeggen dat ze inderdaad verslaafd zijn en al helemaal niet dat ze er iets aan willen doen. Dan moeten er eerst allerlei zaken tegen gaan werken. Daarbij kun je denken aan baanverlies, relatiebreuk, agressieaanvallen als het internet uitvalt en dat soort dingen.
dinsdag 29 januari 2008 om 10:43
Pica, ik denk idd dat je vriend verslaafd is.
Tot4.30 snachts wowen, en ziek melden als hij het niet aankan de dag erna is vrij zorgelijk.
Zoals ik al zei spelen mijn vriend en ik ook wow. Maar niet zo fanatiek, of in een fanatieke guilde, waar een hoop van je verwacht wordt. Simpel weg omdat me dat niet boeit. Ik game graag als ontspanning, maar niet als alternatief voor mn nachtrust
Tot4.30 snachts wowen, en ziek melden als hij het niet aankan de dag erna is vrij zorgelijk.
Zoals ik al zei spelen mijn vriend en ik ook wow. Maar niet zo fanatiek, of in een fanatieke guilde, waar een hoop van je verwacht wordt. Simpel weg omdat me dat niet boeit. Ik game graag als ontspanning, maar niet als alternatief voor mn nachtrust
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
dinsdag 29 januari 2008 om 11:28
Het broertje van mijn vriend was verslaafd. Hij werkte en wowde en deed verder niks. Hij was gestopt met sporten, douchte zich niet meer, at te weinig, leefde op cola en wow. Heel triest. Hij had zijn abbo al een keer opgezegd ( gedwongen door zijn moeder, hij woont nog thuis), maar begon er toch weer aan. Hij kwam de deur niet meer uit. Hij kwam afspraken niet na omdat hij een raid had. Heel triest allemaal. Hij zag er ook niet meer uit. Helemaal bleek, met wallen en eerlijk gezegd ook vies omdat zijn persoonlijke verzorging liet schieten om te kunnen gamen.
Nu lijkt het beter te gaan. Geen idee wanneer hij het licht heeft gezien, maar hij komt weer buiten, is weer begonnen met sporten en spreekt weer af met vrienden. Kijken hoe lang hij het deze keer volhoud
Mijn vriend gamed ook te veel. Vind ik dan. Op de PS3 is een online spel. Warhawk. Echt verschrikkelijk. Als hij vrij is dan gamed hij vanaf dat hij wakker is, tot dat ik klaar ben met werken. Dan gaan we boodschappen doen en eten en daarna vaak weer gamen. Niet altijd hoor, maar ik denk dat het wel teveel is omdat de klusjes in huis blijven liggen. Maar of dat nou door het gamen komt, of dat hij gewoon lui is?
Gelukkig weet ik hoe ik de verbinding kan verbreken zonder dat hij het doorheeft. Jammer schat, internet ligt er weer achter weg
Ik kan er zelf trouwens ook wat van. Ik ben van smorgens 7.00 tot in ieder geval 18.00 uur altijd online. Mijn werk laat dat toe en internet is leuk tegen de verveling. Na een dag werken ( i-netten ) kan ik rustig nog de hele avond op de pc spoken of op mijn nintendo DS de wereld redden Alleen gaat bij mij het huishouden en mijn sociale leven voor.
Nu lijkt het beter te gaan. Geen idee wanneer hij het licht heeft gezien, maar hij komt weer buiten, is weer begonnen met sporten en spreekt weer af met vrienden. Kijken hoe lang hij het deze keer volhoud
Mijn vriend gamed ook te veel. Vind ik dan. Op de PS3 is een online spel. Warhawk. Echt verschrikkelijk. Als hij vrij is dan gamed hij vanaf dat hij wakker is, tot dat ik klaar ben met werken. Dan gaan we boodschappen doen en eten en daarna vaak weer gamen. Niet altijd hoor, maar ik denk dat het wel teveel is omdat de klusjes in huis blijven liggen. Maar of dat nou door het gamen komt, of dat hij gewoon lui is?
Gelukkig weet ik hoe ik de verbinding kan verbreken zonder dat hij het doorheeft. Jammer schat, internet ligt er weer achter weg
Ik kan er zelf trouwens ook wat van. Ik ben van smorgens 7.00 tot in ieder geval 18.00 uur altijd online. Mijn werk laat dat toe en internet is leuk tegen de verveling. Na een dag werken ( i-netten ) kan ik rustig nog de hele avond op de pc spoken of op mijn nintendo DS de wereld redden Alleen gaat bij mij het huishouden en mijn sociale leven voor.
dinsdag 29 januari 2008 om 11:35
Hi! Hier nog een enthousiaste WoW-speelster, maar wel eentje waar het echte leven duidelijk voor gaat. Ik speel WoW een paar avonden per week. Ben gescheiden en heb jonge kinderen, dus 's avonds gaan stappen, zit er toch niet zo in. Nu speel ik dan WoW en heb de grootste lol met mijn gilde-collega's. Moet er wel bij zeggen, dat we een eigen gilde opgericht hebben, waar het echt om de lol gaat en niet om het snel bereiken van allerlei hoge instanties of raids. Er hebben heel wat spelers onze gilde verlaten, omdat ze ons niet fanatiek genoeg vonden, degenen die overblijven, denken hetzelfde: WoW is een spel en geen levensinstelling :o)
Ik heb trouwens wel een tijd gehad, waar ik zelf duidelijk voelde dat ik té veel speelde. Dat was in de fase van mijn scheiding, of eigenlijk daarvoor. We wisten toen al dat we uit mekaar zouden gaan, ik heb me toen echt superfanatiek op WoW gestort, maar dat was pure afleiding. Daarna weer minder te gaan spelen was best lastig, ik kan goed begrijpen dat mensen er verslaafd aan raken.
Ik heb trouwens wel een tijd gehad, waar ik zelf duidelijk voelde dat ik té veel speelde. Dat was in de fase van mijn scheiding, of eigenlijk daarvoor. We wisten toen al dat we uit mekaar zouden gaan, ik heb me toen echt superfanatiek op WoW gestort, maar dat was pure afleiding. Daarna weer minder te gaan spelen was best lastig, ik kan goed begrijpen dat mensen er verslaafd aan raken.
dinsdag 29 januari 2008 om 12:08
Ik ben dol op gamen, maar WoW heb ik me nooit aan gewaagd. Uit zelfbescherming. Een spel waarin je een zich steeds verder ontwikkelend alter-ego creert, verplichtingen aangaat en op bepaalde tijden achter de PC moet zitten omdat je anders heibel krijgt met je makkers en een spel wat eindeloos is en je blijft opjagen, nee, da's too much voor me.
Een paar maanden geleden ben ik wel van Travian begonnen, voor een Settlers en AoE adept natuurlijk helemaal het einde. Maar daar heb je geen grafisch prachtig vormgegeven wereld waarje ingesuckt kunt worden, geen eindeloze werelden waar je uren in rond kunt rennen, geen avondvullende raids en -het allebelangrijkste- het is eindig. Het duurt een maand of tien en dan is het klaar en is alles weg. En dat vind ik een prettig idee.
Een paar maanden geleden ben ik wel van Travian begonnen, voor een Settlers en AoE adept natuurlijk helemaal het einde. Maar daar heb je geen grafisch prachtig vormgegeven wereld waarje ingesuckt kunt worden, geen eindeloze werelden waar je uren in rond kunt rennen, geen avondvullende raids en -het allebelangrijkste- het is eindig. Het duurt een maand of tien en dan is het klaar en is alles weg. En dat vind ik een prettig idee.
dinsdag 29 januari 2008 om 12:08
quote:Picantootje schreef op 29 januari 2008 @ 10:26:
...MAar zit met regelmaat tot snachts erachter en soms zelfs tot 430. Hij denkt nergens aan, zit soms als hij vrij is tot laat op de dag nog in slaapoutfit en heeft zich ook al een aantal keer ziek gemeld als hij tot laat had gezeten. Waarbij hij tijdens die ziektedag dus wel achter dat ding zat...
Ik vraag me af hoelang zijn baas dat accepteert. Als je je baan opgeeft voor WoW...
Ik was een tijd geleden erg griepig, hoofdpijn en meldde me ziek. M.i. had dat een andere oorzaak dan WoW-verslaving. Ik lag een groot deel van die dag in bed. Soms ging ik het bed uit omdat ik me redelijk voelde en ging WoW-en. Tijdens het spelen had ik dan een soort schuldgevoel: "Ik zit nu achter WoW hoewel ik ziek ben, en ik me dus ziekgemeld heb. Heb ik me dan terecht ziekgemeld?" Ik speelde dan ongeveer 1 of 2 uur, en dan ging ik weer het bed in.
...MAar zit met regelmaat tot snachts erachter en soms zelfs tot 430. Hij denkt nergens aan, zit soms als hij vrij is tot laat op de dag nog in slaapoutfit en heeft zich ook al een aantal keer ziek gemeld als hij tot laat had gezeten. Waarbij hij tijdens die ziektedag dus wel achter dat ding zat...
Ik vraag me af hoelang zijn baas dat accepteert. Als je je baan opgeeft voor WoW...
Ik was een tijd geleden erg griepig, hoofdpijn en meldde me ziek. M.i. had dat een andere oorzaak dan WoW-verslaving. Ik lag een groot deel van die dag in bed. Soms ging ik het bed uit omdat ik me redelijk voelde en ging WoW-en. Tijdens het spelen had ik dan een soort schuldgevoel: "Ik zit nu achter WoW hoewel ik ziek ben, en ik me dus ziekgemeld heb. Heb ik me dan terecht ziekgemeld?" Ik speelde dan ongeveer 1 of 2 uur, en dan ging ik weer het bed in.
hans66 wijzigde dit bericht op 29-01-2008 15:15
Reden: Verleden tijd. Teg. tijd zou verwarrend zijn.
Reden: Verleden tijd. Teg. tijd zou verwarrend zijn.
% gewijzigd
World of Warcraft: Legion
dinsdag 29 januari 2008 om 12:33
Een paar maanden geleden dacht ik ook serieus dat mijn vriend verslaafd aan het gamen was.. Maar het was meer dat hij het online spel al lang niet meer gespeeld had en op die manier ook met oude vrienden in contact komt.. Inmiddels gamed hij nog elke avond 1, 2 uurtjes Counterstrike en ik op de andere pc speel of ook Counter Strike of WoW. het is nou niet dat we alleen maar aan het gamen zijn, maar t is ff lekker om de dag ermee af te schakelen..
Daarna is er weer alle tijd voor ons samen...
Het is gewoon eenmaal een feit als je er fanatiek mee bezig bent je moeilijk kan stoppen... Maar hoe laat het ook wordt 's morgens wordt er gewoon op tijd opgestaan..
Daarna is er weer alle tijd voor ons samen...
Het is gewoon eenmaal een feit als je er fanatiek mee bezig bent je moeilijk kan stoppen... Maar hoe laat het ook wordt 's morgens wordt er gewoon op tijd opgestaan..
dinsdag 29 januari 2008 om 18:30
Ik ga veel met vrienden en vriendinnen om, maak altijd mijn huiswerk, heb een bijbaantje, kom mijn 'verplichtingen' na thuis, sport een uur of 6 in de week, maar waar ik het allermeest van kan genieten zijn game sessies van een heel weekend. Dat noemen sommigen een verslaving, maar wat ik zelf wel merk, is dat ik óók zonder kan. Als ik op vakantie ga, een keer bij vrienden blijf slapen, uit ga, etc, denk ik niet aan mijn computer/xbox etc.
Erg leuk dat hier ook wat vrouwen zijn die al wel bekend zijn (op een positieve manier) met gaming!
Verder wil ik even zeggen dat game sessies van bijvoorbeeld een uur of 10-20 helemaal niet zo vreemd zijn. Dat denken veel mensen wel. Waarom? Omdat je met andere hobies je niet zo lang aan één stuk kunt vermaken. Terwijl het met games geen probleem is om bijvoorbeeld een hele dag aan je voorbij te zien gaan. Ben zelf dan ook een 'hardcore' gamer, maar dat hadden jullie waarschijnlijk al opgemaakt uit mijn verhaal
Overigens vind ik wel dat erg veel mensen over het hoofd zien dat online gaming júist een sociale aangelegenheid is. Je praat constant met mensen en werkt veel samen, met verbeterde technologieën op het gebied van bijvoorbeeld headsets gaat dat nog beter.
Tenslotte heb ik WoW best lang gespeeld, maar het was toch niet helemaal mijn spel. Vind andere role playing games toch een tikkie leuker =]
Cheers,
PrettyLucky
Erg leuk dat hier ook wat vrouwen zijn die al wel bekend zijn (op een positieve manier) met gaming!
Verder wil ik even zeggen dat game sessies van bijvoorbeeld een uur of 10-20 helemaal niet zo vreemd zijn. Dat denken veel mensen wel. Waarom? Omdat je met andere hobies je niet zo lang aan één stuk kunt vermaken. Terwijl het met games geen probleem is om bijvoorbeeld een hele dag aan je voorbij te zien gaan. Ben zelf dan ook een 'hardcore' gamer, maar dat hadden jullie waarschijnlijk al opgemaakt uit mijn verhaal
Overigens vind ik wel dat erg veel mensen over het hoofd zien dat online gaming júist een sociale aangelegenheid is. Je praat constant met mensen en werkt veel samen, met verbeterde technologieën op het gebied van bijvoorbeeld headsets gaat dat nog beter.
Tenslotte heb ik WoW best lang gespeeld, maar het was toch niet helemaal mijn spel. Vind andere role playing games toch een tikkie leuker =]
Cheers,
PrettyLucky
dinsdag 29 januari 2008 om 19:58
...en wat denk je dan van de vrienden die je daar leert kennen Lelie1? Het zijn gewoon mensen die dat spelen hoor. Mensen waar je ook terecht kan, die je ook helpen in tijden van moeilijkheden en je misschien nog wel oprechter advies geven dan je "echte" vrienden. Je durft elkaar meer te zeggen, omdat je elkaar toch 'alleen maar' via internet kent. Zo'n relatie of vriendschap kan extreem hecht zijn, iets wat veel buitenstaanders gewoon niet kunnen begrijpen. Dat spel, en daarmee natuurlijk het hele genre, uit de handel halen, dat zou helemaal niet zo ideaal zijn. Gamers blijven dan toch wel gamen, alleen misschien niet zo vaak meer online; ze ontmoeten dus ook minder mensen en gaan er sociaal op achteruit.
dinsdag 29 januari 2008 om 21:10
jep ik ben een WOW'ster
Speel het al bijna 3 jaar (ahum...).
Maar met vlagen stop ik ook. Dan hebben andere dingen meer prioriteit.
Mijn vriend speelt ook, die speelt wel veel vaker en doet mee aan raids enzo, ik zelf houd dat niet vol omdat ik het te druk heb met andere dingen (uit het echte leven haha).
Soms merk ik zie ik wel eens sporen van verslavingsgedrag bij mijn vriend, maar dan neemt ie daarna weer wat gas terug. Zolang andere dingen niet in het gedrang komen is de balans goed.
Overigens: er zitten massa's mensen voor de buis, das ook een soort verslaving.
Speel het al bijna 3 jaar (ahum...).
Maar met vlagen stop ik ook. Dan hebben andere dingen meer prioriteit.
Mijn vriend speelt ook, die speelt wel veel vaker en doet mee aan raids enzo, ik zelf houd dat niet vol omdat ik het te druk heb met andere dingen (uit het echte leven haha).
Soms merk ik zie ik wel eens sporen van verslavingsgedrag bij mijn vriend, maar dan neemt ie daarna weer wat gas terug. Zolang andere dingen niet in het gedrang komen is de balans goed.
Overigens: er zitten massa's mensen voor de buis, das ook een soort verslaving.
dinsdag 29 januari 2008 om 21:28
