geen goede band met schoonouders

28-06-2007 22:06 20 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een al vier jaar een relatie met mijn vriend. Nu staan wij op het punt dat we samen willen gaan wonen. Daar verheug ik mij ook erg op, alleen is er één ding waarmee ik een beetje in mijn maag zit. Mijn vriend en ik komen uit totaal verschillende gezinnen, hebben een hele andere achtergrond. Het is ook zo dat ik zijn ouders op zich wel mag, maar om te zeggen dat ik me er nou echt thuis voel, nee. Zijn ouders en mijn ouders hebben elkaar nog nooit ontmoet en weet ook zeker dat dat echt niet gaat boteren.

Waar ik me dus druk om maak is het volgende. Als we samen gaan wonen zullen er ook verjaardagen, feestjes etc worden gevierd en tja de ouders van mijn vriend en die van mij samen uitnodigen lijkt mij voor iedereen niet erg gezellig. Bovendien hoef ik eigenlijk mijn schoonouders niet echt over de vloer te hebben, maar ik weet dat zij hun zoon erg graag (vaker) zien.

Ik vroeg me af of iemand dit 'probleem' ook heeft en zo ja hoe lossen jullie dat op?
Alle reacties Link kopieren
Waarom denk je dat het tussen jouw ouders en je schoonouders echt niet zal 'boteren'? De schoonouders van onze kinderen zijn ook heel andere mensen dan wij, maar dat betekent niet dat we niet gezellig met elkaar kunnen praten als zich een gelegenheid voordoet.
Alle reacties Link kopieren
Waarom ik dat weet, tja mijn schoonouders zijn een beetje 'eenlingen' (geen vrienden, voelen zich nergens echt betrokken bij, gaan niet met familie om etc) en verafschuwen het leven dat mijn ouders leiden (in hun ogen: te burgerlijk, bekrompen etc). Bovendien zijn mijn ouders christelijk en als mijn schoonouders ergens een hekel aan hebben is het geloven en gelovigen. Bovendien interesseert mijn schoonvader zich niet in mensen die 'anders' leven dan hem zelf.

En dan heb ik het nog niet eens over botsende karakters.
Alle reacties Link kopieren
Oeps,ik begrijp dat dit inderdaad voor problemen kan zorgen Kun je nu alvast niet voorzichtig beginnen om een keeer samen met de ouders wat te gaan doen?

Vaak valt het botsende wel weg als er meer mensen zijn .

Ook  kun je de verjaardagen apart vieren,lijkt mij wel lastig



Plom
Alle reacties Link kopieren
Waarom ik dat weet, tja mijn schoonouders zijn een beetje 'eenlingen' (geen vrienden, voelen zich nergens echt betrokken bij, gaan niet met familie om etc) en verafschuwen het leven dat mijn ouders leiden (in hun ogen: te burgerlijk, bekrompen etc).

Hebben ze je dat gezegd of vermoed je dat het zo is? Ik zou zelf ook niet het leven van de ouders van mijn schoonkinderen willen leiden, maar dat belet me toch niet om met hen te praten en hun aardige kanten ook te zien. 

Bovendien zijn mijn ouders christelijk en als mijn schoonouders ergens een hekel aan hebben is het geloven en gelovigen.

Hebben ze je dat ook zo gezegd? Aan 'geloven' heb ik zelf ook een hekel, maar niet noodzakelijk aan gelovige mensen. Mijn vroegere buren waren extreem gelovig, ik zelf totaal niet, maar toch hadden we een aangenaam contact.

Bovendien interesseert mijn schoonvader zich niet in mensen die 'anders' leven dan hem zelf.

Nogmaals: heeft hij je dat zelf verteld?

En dan heb ik het nog niet eens over botsende karakters.

Ik veronderstel dat zowel je ouders als schoonouders beschaafde mensen zijn en dat ze elkaar niet in de haren zullen vliegen omdat ze er een anders levensstijl op nahouden, 'toch'? ;)

Of ben ik nu te optimistisch??
Alle reacties Link kopieren
Tja reiger, ik denk dat je in dit geval iets te optimistisch bent. De uitspraken van mijn schoonouders liegen er soms niet om, en ik kom daar al zeker drie jaar regelmatig over de vloer de dingen die ik zeg vermoed ik daarom niet, maar heb ik gehoord.

Maar ja wie weet ben ik weer iets te pessimistisch  wat dit soort zaken betreft.
Alle reacties Link kopieren
quote

De uitspraken van mijn schoonouders liegen er soms niet om, en ik kom daar al zeker drie jaar regelmatig over de vloer de dingen die ik zeg vermoed ik daarom niet, maar heb ik gehoord.





Niet leuk voor jou...

Tja, dan zit er voor hen niets anders op dan zich op zijn minst beschaafd te gedragen op verjaardagen en zo... Ik hoop dat dat niet te veel gevraagd is. Sterkte ermee!
Alle reacties Link kopieren
hey kaatje,



laat je plezier van het samenwonen nou niet verpesten door zoiets!! Dat is echt zonde van je energie, ga gewoon genieten saampjes!



en die 2 dagen in het jaar ach, laat ze het zelf maar uitzoeken, natuurlijk is het jammer als het niet gezellig wordt maar de rest van het jaar woon je lekker samen met je vriend, en daar gaat het om!
Alle reacties Link kopieren
Doordat mijn schoonouders zich ronduit kwetsend tov mij hebben opgesteld in het verleden hoef ik ze niet te zien. Mijn vriend gaat soms bij zijn ouders langs. Ik ben zowieso al niet van die familieverjaardagen, dat vier ik met mijn vrienden en met mijn ouders ga ik uit eten.

Het is natuurlijk wel leuk om een harmonieuze familie en schoonfamilie te hebben, maar als dat er niet in zit, is dat nou ook weer niet een enorm probleem.

Hoewel ik jou wel erg bang en bevooroordeeld vindt opstelllen qua ontmoeting wedezijdse ouders. Je weet gewoon echt niet hoe het gaat lopen toch? Mensen kunnen je verassen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn schoonouders pas 1 x ontmoet en woon al bijna 2 jaar samen!

Mijn vriend is een vietnamese maar hij is en voelt zich 100% nederlands. en zijn ouders zijn heel traditioneel.

Ze zien hem het liefst trouwen met een vietnamese en hij moet een dikke aoto rijden en een goede baan hebben waar hij elke dag in 3 delig pak heen moet...

pfff, vreselijk toch, alles voor de buitenwereld.



Hij is "gewoon"hovenier, valt niet op aziaten en is al 31 jaar en nog steeds geen gezin!!!



Hij voelt zich bij mijn ouders meer thuis dan bij zijn eigen ouders.

We zijn helemaal gelukkig met elkaar en daar komt niemand tussen!
Alle reacties Link kopieren
Ze hebben elkaar nog niet eens ontmoet dus dat weet je nog niet of het wel of niet gaat klikken?



Ik zou zeggen organiseer eens een leuk avondje bij jou of zijn ouders en kijk of het gaat klikken....mss valt het 100% mee



Succes
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je wel een beetje in je verhaal.



Ten eerste zou ik gewoon gaan samenwonen. Jij en je vriend kiezen voor elkaar, niet voor elkaars schoonouders.



Bij mij (schoonouders kunnen niet bij elkaar in 1 ruimte, plus mijn ouders en zijn ouders zijn ook heel verschillend) nodig ik altijd iedereen uit, iedereen is welkom maar verder zoeken ze het zelf uit. Als ma niet wil komen omdat pa komt, prima. Bij mij in huis gelden wel mijn regels, als er nu te erge ruzie zou komen, gooi ik ze eruit :D. Wij wonen 1,5 jaar samen en nooit problemen gehad. Meestal lost het zichzelf op, omdat niet iedereen op dezelfde tijd komt enzo..
Alle reacties Link kopieren
Hoi Kaatje,

Is het nodig dat je schoonouders ook op jouw verjaardag komen als jullie samenwonen en en jouw ouders ook op de verjaardag van je vriend? Want ik neem aan dat jullie dat tot nu toe ook niet zo doen (anders hadden ze elkaar al wel ontmoet toch?). Ik woon nu 3 jaar samen met mijn huidige vriend maar ik heb mijn schoonfamilie tot nu toe nog niet uitgenodigd op mijn verjaardag en mijn moeder komt ook niet op de verjaardag van mijn vriend. Mijn moeder heeft zijn ouders dus ook nog nooit ontmoet. Ik heb ook nog nooit plannen in die richting gehad, omdat ik het niet echt nodig vind. Overigens denk ik dat ze het prima met elkaar zouden kunnen vinden hoor. Maar ik zie gewoon niet echt waarom zij iets met elkaar moeten omdat mijn vriend en ik een relatie hebben. Misschien ligt dat bij jullie anders, maar ik wilde je dit toch even meegeven.



groetjes Inc
Alle reacties Link kopieren


Ik heb een al vier jaar een relatie met mijn vriend. Nu staan wij op het punt dat we samen willen gaan wonen. Daar verheug ik mij ook erg op, alleen is er één ding waarmee ik een beetje in mijn maag zit. Mijn vriend en ik komen uit totaal verschillende gezinnen, hebben een hele andere achtergrond. Het is ook zo dat ik zijn ouders op zich wel mag, maar om te zeggen dat ik me er nou echt thuis voel, nee. Zijn ouders en mijn ouders hebben elkaar nog nooit ontmoet en weet ook zeker dat dat echt niet gaat boteren.

Waar ik me dus druk om maak is het volgende. Als we samen gaan wonen zullen er ook verjaardagen, feestjes etc worden gevierd en tja de ouders van mijn vriend en die van mij samen uitnodigen lijkt mij voor iedereen niet erg gezellig. Bovendien hoef ik eigenlijk mijn schoonouders niet echt over de vloer te hebben, maar ik weet dat zij hun zoon erg graag (vaker) zien.

Ik vroeg me af of iemand dit 'probleem' ook heeft en zo ja hoe lossen jullie dat op?





Nou, dat is dan leuk voor je vriend om het samenwonen al met deze insteek te beginnen. Het zijn wel zijn OUDERS!



Het minste wat je kunt doen is je volwassen opstellen en ook zijn ouders de ruimte geven om deel uit te maken van jullie leven. Waarmee ik niet wil zeggen dat je ze iedere week over de vloer moet hebben, maar je kunt toch wel een beetje je best doen om de verhoudingen goed te houden. Dat houdt niet in dat je alles hoeft te accepteren, dus als ze zich erg akelig t.o.v. jou gedragen, mag je dat best aankaarten. Maar daar lees ik niets over in je postings.



Het valt me sowieso heel erg vaak op hier op het forum dat de dames hun eigen ouders heel hoog hebben en dat de schoonouders er maar een beetje bijhangen. Natuurlijk ben je eigener met je eigen ouders, dat is volkomen logisch. Maar alleen al in het belang van je man/vriend moet je proberen om ook een band met je schoonouders op te bouwen.
Alle reacties Link kopieren
btw: ik hoef mijn eigen ouders ook echt niet vaak over de vloer hoor! En natuurlijk doe ik mijn best om met mijn schoonouders overweg te kunnen, ik zeg ook echt niet dat mijn eigen ouders 'beter' zijn.

Er zijn gewoon dingen in de manier van leven van mijn schoonouders, zoals weinig respect hebben voor mensen die anders denken, waar ik moeite mee heb.
Alle reacties Link kopieren
Het valt me sowieso heel erg vaak op hier op het forum dat de dames hun eigen ouders heel hoog hebben en dat de schoonouders er maar een beetje bijhangen.





Wat een rare conclusie, als je uitstekend met je schoonouders door een deur kan hoef je er ook geen topic over te openen.  Ik open ook geen topic dat mijn vriend NIET vreemdgaat.
Alle reacties Link kopieren






Het valt me sowieso heel erg vaak op hier op het forum dat de dames hun eigen ouders heel hoog hebben en dat de schoonouders er maar een beetje bijhangen.





Wat een rare conclusie, als je uitstekend met je schoonouders door een deur kan hoef je er ook geen topic over te openen.  Ik open ook geen topic dat mijn vriend NIET vreemdgaat. Hé, dat zou best een leuk topic kunnen zijn! :D Er zijn trouwens ook een aantal positieve topics hier.
En ik trek geen conclusie, het is een observatie van mijn kant.



Bedankt TO voor de nuancering. Ik kan me ook best voorstellen dat het moeilijk is om een band te hebben met mensen van wie je wezelijk verschilt. Ik wilde alleen een lans breken voor je vriend, want ondanks hun rare trekjes, zijn het zijn ouders.



Heb je het er trouwens wel eens met je vriend over gehad? Hoe staat hij tegenover verjaardagen en dergelijke? Praten over dit soort zaken scheelt een stuk, maar inderdaad wel met wederzijds respect.

Alle reacties Link kopieren
Beste Kaatje,

Problemen met schoonouders/families komen (helaas) vaak voor. Ik herken je gevoel wel een beetje. Ik heb zelf ook een topic geopend ("Hellup! Mijn man staat tussen mij en zn ouders in)"over dit onderwerp maar dan over het probleem wat IK heb met mijn schoonfamilie, en dat mijn man het altijd met zijn fam. eens is, hoe bont ze het bij wijze van spreken ook maken.



Mijn ouders en schoonouders kunnen wel samen door 1 deur, ze verschillen in alle opzichten van elkaar, en hebben totaal geen gezamenlijke interesses. Wij komen ook uit verschillende gezinnen, dus wat dat betreft snap ik wat je bedoelt. Ze komen dus gezellig met zn allen op een verjaardag + nog wat andere mensen, en zo valt het niet op dat ze weinig woorden met elkaar wisselen. Tsja, het klikt gewoon niet tussen hun, maar niemand die dat merkt, en het is absoluut niet zo dat ze een hekel hebben aan elkaar hoor.



Dus ik zou gewoon de ouders tegelijk uitnodigen, en daarbij een aantal vrienden/familie, waar de ouders wel goed mee kunnen. Dan maken ze kennis met elkaar en kunnen ze zelf bepalen of ze met elkaar gaan praten, of met de andere visite. Volgens mij is het zo leuk voor beiden partijen, en je krijgt geen opgemakkelijke situaties. En wie weet, gaan ze gezellig bij elkaar zitten ...



Succes!
Maak je niet te veel zorgen. Je gaat samenwonen met je vriend en als er op een gegeven moment problemen met wederzijdse ouders ontstaan is het nog vroeg genoeg om je er zorgen om te maken.



Mijn schoonouders zijn niet gek op mij, ik ook niet op mijn schoonouders. We doen vriendelijk tegen elkaar, als volwassenen maar meer ook niet. Het zijn de ouders van je vriend en dus zul je ze af en toe ontmoeten. Zorg er vooral voor dat je beleefd blijft en ze niet af gaat kammen tegenover je vriend.



Als hij iets op ze aan te merken heeft kun je het met hem eens zijn maar pas er voor op dat je niet te pas en te onpas negatief over zijn ouders doet. Dan wordt het namelijk iets dat tussen jullie in zou kunnen komen staan en dat is het helemaal niet waard.



Laat het al dan niet boteren tussen jouw en zijn ouders aan de ouders zelf over. Ga niet regisseren, ze zoeken het zelf wel uit en als ze elkaar niet mogen hebben ze pech, dan gedragen zij zich ook maar gewoon even beleefd die paar uur per jaar dat ze met elkaar door moeten brengen. Het is niet anders, maak er vooral geen probleem van.

 

Het gaat vast allemaal wel loslopen. Er geen punt van maken en af en toe jezelf even opzij zetten, als het nodig is, zal er voor zorgen dat jij en je vriend heel gezellig kunnen samenwonen.



Veel plezier!
Alle reacties Link kopieren
Ik zie mijn schoonouders ook nooit meer door dingen die ze mij in het verleden geflikt hebben. Bij verjaardagen komen mijn ouders dus alleen. Mijn vriend heeft door wat er gebeurd is ook een tijd geen contact meer met zijn ouders gehad. Nu belt hij ze af en toe omdat zij weer contact gezocht hebben maar omdat ze geen excuses of niks aangeboden hebben willen we ze nog steeds niet in huis hebben. Wellicht gaat mijn vriend er nog een keer langs in zijn eentje maar ik weet wel dat ik ze nooit meer hoef te zien en als hij ze bij ons thuis uit wil nodigen kan dat natuurlijk maar dan zorg ik dat ik weg ben, maar ik hoef daar niet bang voor te zijn want hij zal ze niet uitnodigen na wat er gebeurd is. Ik twijfel zelfs of hij nog wel bij hen langsgaat.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven