Geen kleinkinderen accepteren

23-06-2020 11:15 255 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hee iedereen,

Mijn dochter had een tijdje geleden het uitgemaakt met een hele leuke vriend en daar had ik het best moeilijk mee. Ik had gisteren mijn dochter gebeld en gevraagd hoe het ging met het daten. Ze zij dat ze er niet meer zo zin in had en dat ze voor een tijdje alleen wil blijven. Dit is op zich niet erg maar mijn dochter is begin 30 en de tijd om kinderen te krijgen wordt steeds krapper. Ik zou het heel leuk vinden om een oma te worden en ik ben bang dat als het zo doorgaat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. En ik vraag mij af hoe ik dat moet accepteren?

Ik weet dat mijn dochter nog jong is en een kind nog kan komen, maar de kans is net zo groot dat dat ook niet gaat gebeuren en aan dat beeld moet ik wel wennen en ik vraag mij af hoe andere vrouwen met een onvervulde kleinkind-wens omgaan. Want ik vind het best zwaar dat die mogelijkheid bestaat.
Alle reacties Link kopieren
Maar jongens...

De dochter heeft helemaal niet gezegd dat ze geen kinderen wel.

En ze is pas 30. Ze heeft nog ruim de tijd.

Dus waarom nu al een probleem maken van iets wat wellicht helemaal geen probleem gaat zijn?!
Alle reacties Link kopieren
TO, als je dochter een kinderwens heeft dan heeft ze nog jaren om die te vervullen. Dat kan ook zonder partner, alleenstaand of met een goede vriend. Dat kan ook met partner die ze over een aantal jaar ontmoet. Ik ontmoette mijn man op mijn 33e, was 34 toen we een relatie kregen en kreeg onze zoon op mijn 39e. Dat had 37 kunnen zijn als zwanger worden en blijven soepeler was verlopen.
Als ze geen kinderwens heeft kan die nog komen (ik kreeg hem pas bij mijn man). Als ze hem niet heeft en krijgt dan krijgt ze ze niet, ook niet met deze geschikte vriend. Dus voor je helemaal in de rouw gaat, praat er met haar over. Dan krijg je meer duidelijkheid. Niet pushen, gewoon vragen, interesse tonen.
Alle reacties Link kopieren
Cookielover schreef:
24-06-2020 13:52
Dat vind ik niet gezond hoor, je zwaar gekrenkt voelen als iemand teleurgesteld is omdat ze geen oma zal worden. Als een vrouw er altijd van heeft gedroomd om zwanger te worden en kinderen te krijgen, en het lukt niet, natuurlijk doet het dan vreselijk veel pijn. Je ziet overal kinderwagens en spelende kinderen op straat, dat is heel confronterend.

Maar ja, als ik hier zeg dat mijn moeder van 90 is overleden terwijl de jouwe maar 70 is geworden, voel je je dan ook zwaar gekrenkt?
Mijn moeder is overleden toen ik 35 was en ja, ik denk inderdaad dat dat verdriet veel groter is dan wanneer je op je 55e je oma verliest. (Dat maakt de vergelijking met TO's woorden beter). Natuurlijk mag je dan nog verdriet hebben om je oma! Maar om dat verdriet nou op een lijn te stellen met iemand die op zijn/haar 35e (half)wees wordt, vind ik gewoon onterecht.

Gekrenkt is misschien wat overdreven, ja. :-)
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, de vergelijking gaat nog steeds mank. Het gaat om het verliezen van je moeder op je 35e versus de angst om je oma te verliezen op je 55e! Die oma is inderdaad nog niet eens dood.
Alle reacties Link kopieren
Athan schreef:
24-06-2020 14:07
Ik zeg niet dat ze niet mag balen en missen. Ik vind alleen haar vergelijking mank gaan. Een onvervulde kinderwens schijnt echt iets heel ergs te zijn (het forum staat er vol mee) en ik vind het niet kloppen om dat op één lijn te stellen met het gebrek aan kleinkinderen.
Dus meevoelend... nee. Wat wil je dan dat we zeggen? Zie je liever

Oh TO, ik begrijp echt helemaal hoe je je voelt. :redrose: Ik keek vanochtend bij de langverwachte Dr. Martens sale en nu blijkt mijn favoriete paarse 1460 in mijn maat al uitverkocht te zijn! Ik had me zo verheugd op lange wandelingen op die schoenen en nu moet ik iets anders gaan verzinnen om de tijd door te komen. :"-(
?

Mijn punt is dat ze blij mag zijn dat ze een dochter heeft en dat ze moet leren dat die dochter zelf haar eigen keuzes mag maken. Dit zijn nou niet bepaald dingen waarbij je op medeleven mag rekenen.
Gaan we lekker? Lekker de TO belachelijk maken.

Nu vraag ik me af bij welke dingen je volgens jou wel op medeleven mag rekenen.
Alle reacties Link kopieren
Oh, er zijn heel veel mensen die op mijn medeleven mogen rekenen.
Maar hier gaat het om een moeder die nogal ingrijpende verwachtingen heeft van haar dochter, die verwachtingen niet naar haar uitspreekt, bang is dat haar dochter niet aan die verwachtingen gaat voldoen en nu medeleven wil van een heel forum. Daar zie ik dus niks in.
Kokoro schreef:
24-06-2020 13:33
Geen reacties gelezen, maar ben wel bekend met je vorige topics. TO, het is niet aan jouw dochter om 1. Jouw eenzaamheid op te heffen en 2. Jou te voorzien van een levensdoel.
Hier ben ik het volledig mee eens maar ik werd hier nog net niet afgebrand ( niet door TO) omdat ik WEL kleinkinderen heb.
Mijn eigen kinderen heb ik kunnen 'plannen' maar over wel/ geen kleinkinderen ; dat heb ik volledig overgelaten aan mijn (schoon)-kinderen.
Dat is hun keuze geweest.
Alle reacties Link kopieren
Athan schreef:
24-06-2020 14:19
Mijn moeder is overleden toen ik 35 was en ja, ik denk inderdaad dat dat verdriet veel groter is dan wanneer je op je 55e je oma verliest. (Dat maakt de vergelijking met TO's woorden beter). Natuurlijk mag je dan nog verdriet hebben om je oma! Maar om dat verdriet nou op een lijn te stellen met iemand die op zijn/haar 35e (half)wees wordt, vind ik gewoon onterecht.

Gekrenkt is misschien wat overdreven, ja. :-)
Ik werd halfwees op mijn 20ste en ik voel me niet gekrenkt dat mensen van 50 verdrietig zijn als hun moeder of oma doodgaan hoor. Dan denk ik: dat is ook rot ja.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Geen kinderen kunnen krijgen, je realiseren dat je geen moeder wordt, terwijl dat je grote wens is, doet zeer, heel zeer..

Over 10 jaar realiseren dat je geen oma wordt, terwijl jij dat altijd wilde, kan dan zeer doen..., Dan, als, misschien.

Een kinderwens of kleinkinderwens is niet met elkaar te vergelijken, vind ik.
Alles sal reg kom
Wat een rotopmerkingen lees ik hier. Voor veel mensen van 60+ is het opa/ oma worden echt wel een groot ding in hun leven. Waarom mag dat niet zo zijn? En waarom zou je niet teleurgesteld kunnen zijn als die droom ineens heel erg ver weg is?

Je moet natuurlijk je kinderen niet lastigvallen met deze gevoelens, maar dat ze er zijn vind ik niet zo gek.
TanteOlivia schreef:
24-06-2020 15:02
Wat een rotopmerkingen lees ik hier. Voor veel mensen van 60+ is het opa/ oma worden echt wel een groot ding in hun leven. Waarom mag dat niet zo zijn? En waarom zou je niet teleurgesteld kunnen zijn als die droom ineens heel erg ver weg is?

Je moet natuurlijk je kinderen niet lastigvallen met deze gevoelens, maar dat ze er zijn vind ik niet zo gek.
60+ zonder leven dan zeker.
Nemain• schreef:
24-06-2020 15:04
60+ zonder leven dan zeker.
Nee hoor, totaal niet. Mijn ouders werken gewoon nog ft de komende jaren, gaan wel 6x per jaar op vakantie, stedentripjes + elk jaar een andere continent en hebben een groot sociaal leven.

Maar ze genieten daarnaast volop van hun kleinkinderen dat ze opa en oma werden was echt een grote mijlpaal in hun leven. Ze zijn super betrokken en passen graag op. Ik ken bijna niet anders dan dat trouwens, al hun vrienden zijn hier ook mee bezig. Fitte, actieve 60+ 'ers die nog midden in het leven staan.
Wat erg.
Alle reacties Link kopieren
Nemain• schreef:
24-06-2020 15:04
60+ zonder leven dan zeker.
Nee, dit slaat nergens op. Het is voor de meeste mensen ontzettend bijzonder als hun kind zelf een kind krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Het scheelt nogal of je het jammer vindt als je vierde kinderloze dochter 45 wordt, of dat je enige dochter 30 is, qua perspectief, verwachtingen en 'dromen' van kleinkinderen.
lux- schreef:
24-06-2020 14:40
Ik werd halfwees op mijn 20ste en ik voel me niet gekrenkt dat mensen van 50 verdrietig zijn als hun moeder of oma doodgaan hoor. Dan denk ik: dat is ook rot ja.
Natuurlijk word je daar niet door gekrenkt, raar.
Het is gewoon rot om een van je ouders te verliezen, op welke leeftijd dan ook.
Maar ik veronderstel dat wees worden op je 20ste of zelfs nog jonger toch van een andere orde is, dan op je 50ste.
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk is het heel bijzonder om Oma of Opa te worden......Maar daarvoor krijg je toch geen kinderen..... En je kan het niet verplichten aan je kinderen. Dus als ouder kan je dat niet verwachten.
Cookielover schreef:
24-06-2020 15:13
Nee, dit slaat nergens op. Het is voor de meeste mensen ontzettend bijzonder als hun kind zelf een kind krijgt.
En al die mensen zitten de dagen af te tellen tot de kinderen eindelijk zwanger worden, omdat ze zo graag oma willen worden?
JobEva schreef:
24-06-2020 15:17
Natuurlijk is het heel bijzonder om Oma of Opa te worden......Maar daarvoor krijg je toch geen kinderen..... En je kan het niet verplichten aan je kinderen. Dus als ouder kan je dat niet verwachten.
Precies.
Nemain• schreef:
24-06-2020 15:19
En al die mensen zitten de dagen af te tellen tot de kinderen eindelijk zwanger worden, omdat ze zo graag oma willen worden?
Dat hoeft toch helemaal niet?
Sommige kinderen zeggen graag ooit zelf ouder te willen worden als ze het gegund wordt.
Andere kinderen zeggen niets, weten het (nog) niet of willen ze niet.
Kan allemaal.
hannaa46 schreef:
24-06-2020 15:23
Dat hoeft toch helemaal niet?
Sommige kinderen zeggen graag ooit zelf ouder te willen worden als ze het gegund wordt.
Andere kinderen zeggen niets, weten het (nog) niet of willen ze niet.
Kan allemaal.
Dat is wel wat dinges beweerd.
Nemain• schreef:
24-06-2020 15:11
Wat erg.
Wat vind je erg? Erg dat ze het leuk vinden om opa en oma te zijn? Wat is daar precies zo erg aan?
Alle reacties Link kopieren
Moemoe64 schreef:
24-06-2020 14:35
Hier ben ik het volledig mee eens maar ik werd hier nog net niet afgebrand ( niet door TO) omdat ik WEL kleinkinderen heb.
Mijn eigen kinderen heb ik kunnen 'plannen' maar over wel/ geen kleinkinderen ; dat heb ik volledig overgelaten aan mijn (schoon)-kinderen.
Dat is hun keuze geweest.
Toch aardig dat ze wel welkom zijn en dat je toch elke keer weer een bordje voor elk nieuw kleinkind bijzet. :there:
TanteOlivia schreef:
24-06-2020 15:26
Wat vind je erg? Erg dat ze het leuk vinden om opa en oma te zijn? Wat is daar precies zo erg aan?
Nee. Dat ze zo erg bezig zijn met het verlangen naar mogelijke kleinkinderen. Lijkt me verschrikkelijk als je ouders daar voortdurend mee bezig zijn.
Nemain• schreef:
24-06-2020 15:19
En al die mensen zitten de dagen af te tellen tot de kinderen eindelijk zwanger worden, omdat ze zo graag oma willen worden?
Dat niet, maar ik weet wel dat mijn ouders het fantastisch vinden en dat het een gemis was geweest als ze geen kleinkinderen hadden gekregen. Dat mag gewoon.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven