Relaties
alle pijlers
Geen kleinkinderen accepteren
dinsdag 23 juni 2020 om 11:15
Hee iedereen,
Mijn dochter had een tijdje geleden het uitgemaakt met een hele leuke vriend en daar had ik het best moeilijk mee. Ik had gisteren mijn dochter gebeld en gevraagd hoe het ging met het daten. Ze zij dat ze er niet meer zo zin in had en dat ze voor een tijdje alleen wil blijven. Dit is op zich niet erg maar mijn dochter is begin 30 en de tijd om kinderen te krijgen wordt steeds krapper. Ik zou het heel leuk vinden om een oma te worden en ik ben bang dat als het zo doorgaat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. En ik vraag mij af hoe ik dat moet accepteren?
Ik weet dat mijn dochter nog jong is en een kind nog kan komen, maar de kans is net zo groot dat dat ook niet gaat gebeuren en aan dat beeld moet ik wel wennen en ik vraag mij af hoe andere vrouwen met een onvervulde kleinkind-wens omgaan. Want ik vind het best zwaar dat die mogelijkheid bestaat.
Mijn dochter had een tijdje geleden het uitgemaakt met een hele leuke vriend en daar had ik het best moeilijk mee. Ik had gisteren mijn dochter gebeld en gevraagd hoe het ging met het daten. Ze zij dat ze er niet meer zo zin in had en dat ze voor een tijdje alleen wil blijven. Dit is op zich niet erg maar mijn dochter is begin 30 en de tijd om kinderen te krijgen wordt steeds krapper. Ik zou het heel leuk vinden om een oma te worden en ik ben bang dat als het zo doorgaat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. En ik vraag mij af hoe ik dat moet accepteren?
Ik weet dat mijn dochter nog jong is en een kind nog kan komen, maar de kans is net zo groot dat dat ook niet gaat gebeuren en aan dat beeld moet ik wel wennen en ik vraag mij af hoe andere vrouwen met een onvervulde kleinkind-wens omgaan. Want ik vind het best zwaar dat die mogelijkheid bestaat.
woensdag 24 juni 2020 om 17:09
Mijn moeder dacht inderdaad dat wij (haar kinderen) haar bezit waren. Het heeft een emigratie en vele jaren geduurd voordat ze niet meer dagelijks bezig was met mijn keuzes te bekritiseren en meerdere malen per dag te bellen/bestoken met contact over mijn leven/werk/relaties/eventuele kinderen.Solomio schreef: ↑24-06-2020 16:19Niet alleen kinderen moeten zich losmaken van hun ouders, sommige ouders mogen zich ook wel wat meer losmaken van hun kinderen.
Ik leid mijn eigen leven, mijn kinderen leiden hún leven.
En de keuzes die zij maken beïnvloeden mijn leven slechts zijdelings.
Maar goed, ik heb sowieso al nooit zoveel begrepen van ouders die bepaalde verwachtingen hebben van hun kinderen, op allerlei gebieden.
Mijn advies voor TO is dan ook; laat het los en laat vooral jouw dochter niet weten dat je kleinkinderen eist. Dat bemoeizuchtige gedrag zal haar alleen maar wegduwen, zoals bij mij is gebeurd. Ik nam bewust afstand van mijn moeder en beperkte het contact tot het minimum, juist omdat ze zo bemoeizuchtig was over hoe ik mijn leven zou moeten leiden volgens haar.
woensdag 24 juni 2020 om 17:55
Dat denk ik zeker, maar vooral omdat je ouder die overlijdt van alles mist. Mijn vader heeft me niet zien afstuderen, kinderen krijgen, mocht geen opa worden (en oprecht, dat doet me nu nog verdriet), mijn huwelijk gemist. Toen hij overleed raakte ik mijn ouderlijk huis en mijn financiële vangnet kwijt.
Dat hebben de meeste 50-ers niet. Mijn moeders ouders overleden beiden rondom mijn vaders overlijden (mijn ouders waren toen al heel lang uit elkaar) en ook al liet ze het niet aan ons merken omdat wij onze handen al vol hadden aan onszelf, zij had het ook echt zwaar. Op een andere manier, maar ik heb nooit het gevoel gehad van ‘maar jij was tenminste al 50.’ Echt nooit. Ik had wel zelf eigenlijk geen ruimte meer voor ook nog verdriet over mijn opa en oma op dat moment, en dat doet me dan weer, nu bijna 10 jaar later, nog steeds wel eens verdriet. Terwijl het mijn opa en oma ‘maar’ waren
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 24 juni 2020 om 18:06
En natuurlijk was mijn IVF-traject veel erger voor mij dan voor mijn moeder. Het was ook erger voor mij dan voor mijn man; lichamelijk gezien. En natuurlijk is de pijn van iets proberen tot aan vele prikken en behandelingen toe, maar het niet krijgen, anders dan iets wíllen, maar een dochter hebben die op een andere manier gelukkig is met haar leven.
Maar iets graag willen en het niet krijgen of het verliezen veroorzaakt gemis. En wie dan het allerzieligst is, tja. Volgens mij is er ruimte voor ieders zieligheid en als je gekrenkt raakt door het verdriet van een ander, dan is dat mijns inziens vooral verbitterd.
Maar iets graag willen en het niet krijgen of het verliezen veroorzaakt gemis. En wie dan het allerzieligst is, tja. Volgens mij is er ruimte voor ieders zieligheid en als je gekrenkt raakt door het verdriet van een ander, dan is dat mijns inziens vooral verbitterd.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 24 juni 2020 om 18:21
Waarom gaan de meeste mensen ervan uit dat je 60+ moet zijn om oma/ opa te zijn?TanteOlivia schreef: ↑24-06-2020 15:02Wat een rotopmerkingen lees ik hier. Voor veel mensen van 60+ is het opa/ oma worden echt wel een groot ding in hun leven. Waarom mag dat niet zo zijn? En waarom zou je niet teleurgesteld kunnen zijn als die droom ineens heel erg ver weg is?
Je moet natuurlijk je kinderen niet lastigvallen met deze gevoelens, maar dat ze er zijn vind ik niet zo gek.
Er zijn echt heel veel jongere oma's/ opa's hoor.
woensdag 24 juni 2020 om 19:48
Ik was 41 toen ik voor de eerste keer oma werd.
Ik zal hier natuurlijk commentaar op krijgen maar dat deert me echt niet.
Ik ben nu 56j en mijn oudste kleinkind waar ik heel trots op ben is 15.
woensdag 24 juni 2020 om 20:04
We hebben het hier niet over iemand die net gehoord heeft nooit oma te worden
TO heeft een dochter van begin 30, wiens relatie net uit is. Dochterlief heeft gezegd nog ff niet te willen daten en moeders begint een heel emo verhaal over accepteren dat ze geen oma wordt.
TO weet helemaal nog niet dat ze nooit oma wordt.
woensdag 24 juni 2020 om 20:15
Mijn moeder deed het andersom: ze liet mij volkomen vrij in mijn keuzes, verwachtte niks van mij, maar was wel geïnteresseerd en steunde me bij alles.PhiIae schreef: ↑24-06-2020 17:09Mijn moeder dacht inderdaad dat wij (haar kinderen) haar bezit waren. Het heeft een emigratie en vele jaren geduurd voordat ze niet meer dagelijks bezig was met mijn keuzes te bekritiseren en meerdere malen per dag te bellen/bestoken met contact over mijn leven/werk/relaties/eventuele kinderen.
Mijn advies voor TO is dan ook; laat het los en laat vooral jouw dochter niet weten dat je kleinkinderen eist. Dat bemoeizuchtige gedrag zal haar alleen maar wegduwen, zoals bij mij is gebeurd. Ik nam bewust afstand van mijn moeder en beperkte het contact tot het minimum, juist omdat ze zo bemoeizuchtig was over hoe ik mijn leven zou moeten leiden volgens haar.
En juist daarom was ze waardevol om in de buurt te hebben.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 24 juni 2020 om 23:19
Wat mij verbaasd in dit topic, dat oma zijn, worden altijd een feestje is. Althans zo lijkt het, De zorgen die je deelt om het meervoudig gehandicapt kleinkind, om de kleinkinderen die speelbal zijn in een vechtscheiding, daarover hoor je niets, Als oma / opa lig je daar wakker van. Je gooit zo nu en dan een reddingsboei uit,
Het geeft ook verdriet.
Het geeft ook verdriet.
Alles sal reg kom
donderdag 25 juni 2020 om 12:54
Dat kan.Sharing* schreef: ↑24-06-2020 23:19Wat mij verbaasd in dit topic, dat oma zijn, worden altijd een feestje is. Althans zo lijkt het, De zorgen die je deelt om het meervoudig gehandicapt kleinkind, om de kleinkinderen die speelbal zijn in een vechtscheiding, daarover hoor je niets, Als oma / opa lig je daar wakker van. Je gooit zo nu en dan een reddingsboei uit,
Het geeft ook verdriet.
Maar als je kleinkind geboren wordt, is er op dat moment geen sprake van een vechtscheiding.
Dat is alles nog pais en vree en iedereen blij.
donderdag 25 juni 2020 om 13:07
donderdag 25 juni 2020 om 13:10
Dat zijn zaken waar je bij het moeder worden toch ook niet bij voorbaat vanuit gaat?Sharing* schreef: ↑24-06-2020 23:19Wat mij verbaasd in dit topic, dat oma zijn, worden altijd een feestje is. Althans zo lijkt het, De zorgen die je deelt om het meervoudig gehandicapt kleinkind, om de kleinkinderen die speelbal zijn in een vechtscheiding, daarover hoor je niets, Als oma / opa lig je daar wakker van. Je gooit zo nu en dan een reddingsboei uit,
Het geeft ook verdriet.
donderdag 25 juni 2020 om 14:28
Het voornaamste wat ik wil is dat mijn dochter gelukkig is en ik denk dat een gezin stichten met een leuke partner haar geluk brengen, net zoals het mij geluk heeft gebracht. Ik had altijd in mijn hoofd dat ze dat wilde. Ze heeft zelf nooit een andere levensplan met mij besproken. Dus ik ging ervan uit dat ik oma ga worden.
Ik voel dat mensen woorden in mijn mond leggen. Ik wil alleen zeggen dat de mogelijkheid dat ik geen oma wordt groter begint te worden, nu mijn dochter ouder wordt en geen relatie heeft. Als het dan eenmaal zo is moet ik het beeld dat ik van mijzelf dat ik verwacht bijstellen. Net zoals ik verwachte moeder te worden verwacht(e) ik oma te worden. Dat is toch niet zo gek.
Ik voel dat mensen woorden in mijn mond leggen. Ik wil alleen zeggen dat de mogelijkheid dat ik geen oma wordt groter begint te worden, nu mijn dochter ouder wordt en geen relatie heeft. Als het dan eenmaal zo is moet ik het beeld dat ik van mijzelf dat ik verwacht bijstellen. Net zoals ik verwachte moeder te worden verwacht(e) ik oma te worden. Dat is toch niet zo gek.
donderdag 25 juni 2020 om 14:31
Intotheunknown schreef: ↑23-06-2020 11:19Waarschijnlijk krijg je nu allemaal vervelende reacties... Maar ik snap je wel. Lijkt me ook moeilijk. Je weet best wel dat het bij je dochter ligt, maar je mag er best bang voor zijn dat het niet meer gebeurt. Probeer alleen niet op de feiten vooruit te kopen!
Dit idd, als ze het zelf ook graag wil, komt het vast goed. Ook alleen kan dat evt.
donderdag 25 juni 2020 om 14:40
Dat zijn aannames en verwachtingen van jouw kant uit. Omdat je dochter nooit met jou een ander levensplan heeft besproken wil niet zeggen dat ze niet van mening is verandert. En misschien heeft ze nog helemaal geen keuze gemaakt.Mevouw schreef: ↑25-06-2020 14:28Het voornaamste wat ik wil is dat mijn dochter gelukkig is en ik denk dat een gezin stichten met een leuke partner haar geluk brengen, net zoals het mij geluk heeft gebracht. Ik had altijd in mijn hoofd dat ze dat wilde. Ze heeft zelf nooit een andere levensplan met mij besproken. Dus ik ging ervan uit dat ik oma ga worden.
Ik voel dat mensen woorden in mijn mond leggen. Ik wil alleen zeggen dat de mogelijkheid dat ik geen oma wordt groter begint te worden, nu mijn dochter ouder wordt en geen relatie heeft. Als het dan eenmaal zo is moet ik het beeld dat ik van mijzelf dat ik verwacht bijstellen. Net zoals ik verwachte moeder te worden verwacht(e) ik oma te worden. Dat is toch niet zo gek.
Ik kan best begrijpen dat je graag oma wil worden en dat je het jammer vindt dat er een kans bestaat dat je dit niet wordt maar probeer je verwachtingen los te laten en je dochter haar eigen pad te laten kiezen. Tijd zal uitwijzen of je wel of geen oma wordt.
donderdag 25 juni 2020 om 14:40
Waarom had je in je hoofd dat ze dat wilde? Hebben jullie daar ooit over gesproken? Gelukkig zijn kan ook prima zonder partner en kind, dus ik zou je daar maar niet te veel zorgen om maken. Je dochter gaat misschien een heel ander pad op dan jij, maar dat betekent niet dat de uitkomst is dat ze ongelukkig wordt. Er zijn meer paden mogelijk en allemaal kunnen ze leiden naar geluk (of ongeluk).Mevouw schreef: ↑25-06-2020 14:28Het voornaamste wat ik wil is dat mijn dochter gelukkig is en ik denk dat een gezin stichten met een leuke partner haar geluk brengen, net zoals het mij geluk heeft gebracht. Ik had altijd in mijn hoofd dat ze dat wilde. Ze heeft zelf nooit een andere levensplan met mij besproken. Dus ik ging ervan uit dat ik oma ga worden.
Ik voel dat mensen woorden in mijn mond leggen. Ik wil alleen zeggen dat de mogelijkheid dat ik geen oma wordt groter begint te worden, nu mijn dochter ouder wordt en geen relatie heeft. Als het dan eenmaal zo is moet ik het beeld dat ik van mijzelf dat ik verwacht bijstellen. Net zoals ik verwachte moeder te worden verwacht(e) ik oma te worden. Dat is toch niet zo gek.
donderdag 25 juni 2020 om 14:49
Weet je TO; ik leef echt wel met je mee. Ik kan me goed voorstellen dat je ooit oma wil worden. Toch vind ik de vergelijking niet echt kloppen tussen moeder willen (proberen te) worden en kleinkinderen willen krijgen.Mevouw schreef: ↑25-06-2020 14:28Het voornaamste wat ik wil is dat mijn dochter gelukkig is en ik denk dat een gezin stichten met een leuke partner haar geluk brengen, net zoals het mij geluk heeft gebracht. Ik had altijd in mijn hoofd dat ze dat wilde. Ze heeft zelf nooit een andere levensplan met mij besproken. Dus ik ging ervan uit dat ik oma ga worden.
Ik voel dat mensen woorden in mijn mond leggen. Ik wil alleen zeggen dat de mogelijkheid dat ik geen oma wordt groter begint te worden, nu mijn dochter ouder wordt en geen relatie heeft. Als het dan eenmaal zo is moet ik het beeld dat ik van mijzelf dat ik verwacht bijstellen. Net zoals ik verwachte moeder te worden verwacht(e) ik oma te worden. Dat is toch niet zo gek.
Proberen om voor een kindje te gaan ; daar doe je uiteraard je best voor. En soms lukt het niet......Maar bij jou is het wel gelukt, gelukkig!
Kleinkinderen daarentegen; die komen of die komen er niet. Dat is een beslissing van jouw kind(eren) . Daar heb je echt geen zeggenschap over.
Nog dit: jouw dochter is echt nog jong genoeg, wie weet kom je hier over een jaartje of twee een draadje openen " Ik ben oma geworden"!
Maar nogmaals; je kunt het niet afdwingen.
Veel sterkte, xxx
donderdag 25 juni 2020 om 19:56
Ik vind het wel gek.Mevouw schreef: ↑25-06-2020 14:28Het voornaamste wat ik wil is dat mijn dochter gelukkig is en ik denk dat een gezin stichten met een leuke partner haar geluk brengen, net zoals het mij geluk heeft gebracht. Ik had altijd in mijn hoofd dat ze dat wilde. Ze heeft zelf nooit een andere levensplan met mij besproken. Dus ik ging ervan uit dat ik oma ga worden.
Ik voel dat mensen woorden in mijn mond leggen. Ik wil alleen zeggen dat de mogelijkheid dat ik geen oma wordt groter begint te worden, nu mijn dochter ouder wordt en geen relatie heeft. Als het dan eenmaal zo is moet ik het beeld dat ik van mijzelf dat ik verwacht bijstellen. Net zoals ik verwachte moeder te worden verwacht(e) ik oma te worden. Dat is toch niet zo gek.
Dus omdat jouw dochter nooit expliciet gezegd heeft dat ze wel of geen kinderen wil ga jij ervan uit dat ze ze wel wil.
Ja, dat vinnik gek.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 25 juni 2020 om 21:02
Ligt ook een beetje aan je eigen generatie, natuurlijk.
Mijn generatie begon later en de generatie na mij nog later. Dan heb je 30 + 30+.
De generatie voor mij was begin 20 gesetteld. Dan heb je ( bijv ) 23 + 30 .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
