Relaties
alle pijlers
gescheiden, nu met nieuwe vriend samenwonen, hoe de kosten verdelen?
woensdag 16 mei 2007 om 09:41
Mijn vriend en ik zijn 2.5 jaar samen. We zijn beide ca. 4 jaar terug gescheiden. Nu hebben we plannen om te gaan samenwonen. Maar hoe verdelen we nu de kosten?
Hij wil nooit weer delen. Het huis is van hem, dat moet zo blijven. Ik heb een dochter, hij heeft om het weekend zijn 2 zoons en dochter. Hij wil de boodschappen 50/50 en de vaste lasten ook 50/50. Ik verdien stukken minder als hij. Hij heeft een eigen onderneming en ik werk 3 dagen. Hoeveel hij heeft te besteden weet ik niet, maar je weet hoe dat vaak gaat, ze leven er wel lekker op los en denken nooit aan het einde van de maand; lukt het allemaal nog? Ik dus wel, heb het niet ruim. Ook denk ik dan; stel dat het toch ergens weer misloopt (dat hou ik toch, want heb het ooit meegemaakt en zeg nooit meer nooit) dan sta ik met niks. Het huis blijft van hem, de spullen zijn van hem en ondertussen heb ik de jaren dat ik bij hem ben geweest wel mooi alles met hem gedeeld. Ik snap dat hij niet weer zijn huis wil delen etc. Maar dan denk ik dat hij ook meer mag betalen als wij samenwonen. Ik sta met niks, doe alles weg wat ik nu heb (kan het moeilijk opslaan), moet altijd blijven sparen, want stel dat, dan moet ik ook weer opnieuw beginnen, kan dus weer niet wat lekkerder leven. Ik vind dit erg lastig. Wie heeft tips?
Hij wil nooit weer delen. Het huis is van hem, dat moet zo blijven. Ik heb een dochter, hij heeft om het weekend zijn 2 zoons en dochter. Hij wil de boodschappen 50/50 en de vaste lasten ook 50/50. Ik verdien stukken minder als hij. Hij heeft een eigen onderneming en ik werk 3 dagen. Hoeveel hij heeft te besteden weet ik niet, maar je weet hoe dat vaak gaat, ze leven er wel lekker op los en denken nooit aan het einde van de maand; lukt het allemaal nog? Ik dus wel, heb het niet ruim. Ook denk ik dan; stel dat het toch ergens weer misloopt (dat hou ik toch, want heb het ooit meegemaakt en zeg nooit meer nooit) dan sta ik met niks. Het huis blijft van hem, de spullen zijn van hem en ondertussen heb ik de jaren dat ik bij hem ben geweest wel mooi alles met hem gedeeld. Ik snap dat hij niet weer zijn huis wil delen etc. Maar dan denk ik dat hij ook meer mag betalen als wij samenwonen. Ik sta met niks, doe alles weg wat ik nu heb (kan het moeilijk opslaan), moet altijd blijven sparen, want stel dat, dan moet ik ook weer opnieuw beginnen, kan dus weer niet wat lekkerder leven. Ik vind dit erg lastig. Wie heeft tips?
woensdag 16 mei 2007 om 10:01
Wat ik niet snap is dat mensen blijkbaar hun 'leven' willen delen samen... zonder dat leven te 'delen'.... Ik ben dan misschien te trots, maar voor mij zou dit geen basis zijn. Je deelt of niet. En anders is hij gewoon nog niet klaar voor een leven samen. OF het is beiden verhuizen en elders SAMEN opnieuw beginnen. Maar dit? Nee, dit zou voor mij een 'nee dank u, ik blijf liever op mezelf wonen' reden zijn
woensdag 16 mei 2007 om 10:03
En 50/50 NO WAY! Hij bouwt iets op!!! En jij totaal niet. Dus echt niet dat dat 50/50 zou zijn. In zijn dikke droom zeg. Dat wordt naar ratio gebaseerd op het inkomen, en daarin meegenomen het feit dat hij opbouwt en jij totaal niets. Dus GEEN 50/50. Lijkt me simpel uit te leggen aan hem. En als hij het dan nog niet wil, sorry hoor....
woensdag 16 mei 2007 om 10:04
Hoi Bertien,
Heel herkenbaar dit, alleen is het bij mij zo, dat mijn partner wél alles wilt delen, het is ook zijn huis en het zijn zijn spullen en in ons geval was ik degene die zei dat ik het heel goed kon begrijpen als hij dat soort dingen vast zou willen leggen, maar dat wilt hij niet want hij zegt wij beginnen opnieuw. Hij is ook pas gescheiden en verdiend een stuk meer als ik, maar ik werk ook en draag ook mijn steentje bij zo goed en zo kwaad als ik kan.
Wat voor gevoel krijg jij van het feit hij alles wilt delen? Want heel eerlijk gezegd zou het mij niet het gevoel geven dat hij zo zeker is van jullie relatie. Al kan ik me ook goed voorstellen dat als je dat al een keer hebt meegemaakt je wilt voorkomen dat het nog een keer gebeurd.
Wat betreft het financiële gedeelte, hij verdiend meer als jij dus ik vind dan dat je een evenredig deel moet betalen. het kan niet zo zijn dat je hele inkomen kwijt bent aan de huishoudpot en hij heel veel "over heeft" terwijl jij geen aanspraak mag maken op "zijn" spullen.
Ik wens je veel succes!
Gr. GvdG
Heel herkenbaar dit, alleen is het bij mij zo, dat mijn partner wél alles wilt delen, het is ook zijn huis en het zijn zijn spullen en in ons geval was ik degene die zei dat ik het heel goed kon begrijpen als hij dat soort dingen vast zou willen leggen, maar dat wilt hij niet want hij zegt wij beginnen opnieuw. Hij is ook pas gescheiden en verdiend een stuk meer als ik, maar ik werk ook en draag ook mijn steentje bij zo goed en zo kwaad als ik kan.
Wat voor gevoel krijg jij van het feit hij alles wilt delen? Want heel eerlijk gezegd zou het mij niet het gevoel geven dat hij zo zeker is van jullie relatie. Al kan ik me ook goed voorstellen dat als je dat al een keer hebt meegemaakt je wilt voorkomen dat het nog een keer gebeurd.
Wat betreft het financiële gedeelte, hij verdiend meer als jij dus ik vind dan dat je een evenredig deel moet betalen. het kan niet zo zijn dat je hele inkomen kwijt bent aan de huishoudpot en hij heel veel "over heeft" terwijl jij geen aanspraak mag maken op "zijn" spullen.
Ik wens je veel succes!
Gr. GvdG
woensdag 16 mei 2007 om 10:35
Hoewel ik me best iets kan voorstellen bij zijn reactie, vind ik het niet oké. Hoeveel ik ook van iemand hou, ik zou nooit, maar dan ook nooit op die voorwaarden gaan samenwonen.
Je zegt zelf al dat je realistisch genoeg bent om te weten dat het toch fout kan gaan, al verwacht je dat allebei helemaal niet. Daar hoop je natuurlijk niet op, maar als je de zekerheid hebt dat als het wél gebeurt, je op straat komt te staan met weinig of niets, vind ik dat je het niet tegenover jezelf kunt verantwoorden om dat risico te nemen.
Nogmaals, ik begrijp zijn stelling wel een beetje, maar hij moet zich voor kunnen stellen dat dit voor jou een onacceptabel risico is. Dan zal hij het nog steeds heel graag willen, maar zich hopelijk realiseren dat dat gewoon geen optie is.
Sterkte, want het is gewoon ontzettend lastig!
Je zegt zelf al dat je realistisch genoeg bent om te weten dat het toch fout kan gaan, al verwacht je dat allebei helemaal niet. Daar hoop je natuurlijk niet op, maar als je de zekerheid hebt dat als het wél gebeurt, je op straat komt te staan met weinig of niets, vind ik dat je het niet tegenover jezelf kunt verantwoorden om dat risico te nemen.
Nogmaals, ik begrijp zijn stelling wel een beetje, maar hij moet zich voor kunnen stellen dat dit voor jou een onacceptabel risico is. Dan zal hij het nog steeds heel graag willen, maar zich hopelijk realiseren dat dat gewoon geen optie is.
Sterkte, want het is gewoon ontzettend lastig!
woensdag 16 mei 2007 om 11:19
zorg goed voor je eigen zaken. nu is het goed tussen jullie, maar je weet nooit of het anders kan zijn. een verzekering neem je toch ook omdat je niet weet wat er kan komen. hij vraagt wel veel van je. jij moet alles inleveren en hij kan blijven opbouwen. niet reeel. of je begint elders SAMEN opnieuw of hij draagt meer bij zodat jij ook kan blijven sparen voor jezelf. het zou voor mij geen optie zijn om bij iemand anders in te trekken. dat voelt niet aan als jouw huis. kies voor je relatie met behoud van jezelf of anders niet.
woensdag 16 mei 2007 om 11:40
Ik vind dat als je gaat samen wonen,dat t geld dan 1 pot nat is,en niet van dit is van jou en dit is van mij,ook ik ga samen wonen na de zomer ik heb een huur huis,vriend heeft een koophuis,dus is de keuze snel gemaakt waar wij gaan wonen,we hebben beide een dochter uit een vorige relatie,mijn dochter is altijd bij mij en zijn dochter is om de week een hele week bij ons,we moeten bij de notaris t een en ander vast laten leggen,dus ook voor als t fout zou lopen(waar wij niet van uit gaan)Dat ik dan een x bedrag aan geld zou krijgen,om opnieuw te beginnen,want mijn vriend zeg ook jij (jullie) laten alles achter en t zou toch niet zo zijn,mocht t toch ooit fout lopen,dat jullie niks meer hebben,voor mij hoefde t niet,maar mijn vriend denkt goed over de dingen na,en ik vind t alleen maar erg lief van m,dat hij er zo bij stil staat! Dus ik geef met een gerust hart mijn (ons)huis op,en we beginnen heerlijk met zijn viertjes opnieuw,en volgend jaar trouwen!!
woensdag 16 mei 2007 om 17:39
bedankt voor de reacties. Ik voel het dus ook zo, maar ja, je wilt niet altijd toegeven aan die "negatieve" gevoelens. Knorry 68; hoe verdelen jullie verder de kosten?
Ik wil zo graag dat hij met mij verder wil omdat hij het ziet zitten tussen ons vanwege de liefde. Niet met allerlei voorwaarden. Materieel is voor mij niet belangrijk, maar ik wil wel voor mijn eigen opkomen.
Gevoelens zijn voor hem zowiezo moeilijk te uiten en het draait bij hem gauw alleen om hemzelf. In zekere mate heeft hij last van bindingsangst. Hij vindt dat ik in een gespreid bedje kom, maar ik heb ook in mijn eigen huisje alles wat mijn hartje begeert. Het enige wat ontbreekt is dat we ons leven samen delen. en dan ook delen, want zoals we nu leven, dat zou dan in zekere zin verder gaan. Er verandert weinig, enkel dat ik en mijn dochter daar komen wonen en het wat huiselijker wordt. Dat er voor zijn natje en droogje wordt gezorgd, want mevrouwtje heeft het eten lekker klaar en wast en strijkt etc. Nee, bedankt. Ik niet! En dat ga ik hem zeggen ook.
Ik wil zo graag dat hij met mij verder wil omdat hij het ziet zitten tussen ons vanwege de liefde. Niet met allerlei voorwaarden. Materieel is voor mij niet belangrijk, maar ik wil wel voor mijn eigen opkomen.
Gevoelens zijn voor hem zowiezo moeilijk te uiten en het draait bij hem gauw alleen om hemzelf. In zekere mate heeft hij last van bindingsangst. Hij vindt dat ik in een gespreid bedje kom, maar ik heb ook in mijn eigen huisje alles wat mijn hartje begeert. Het enige wat ontbreekt is dat we ons leven samen delen. en dan ook delen, want zoals we nu leven, dat zou dan in zekere zin verder gaan. Er verandert weinig, enkel dat ik en mijn dochter daar komen wonen en het wat huiselijker wordt. Dat er voor zijn natje en droogje wordt gezorgd, want mevrouwtje heeft het eten lekker klaar en wast en strijkt etc. Nee, bedankt. Ik niet! En dat ga ik hem zeggen ook.
woensdag 16 mei 2007 om 18:02
woensdag 16 mei 2007 om 21:57
Ik vind de verdeling die je vriend voor ogen heeft niet erg eerlijk.
Hij verdient veel meer, dus dan zou ik de vaste lasten naar rato verdelen. Als hij 70% van het inkomen inbrengt, dan ook 70% aan de vaste lasten betalen. Zo hebben mijn man en ik de zaken ook geregeld.
Ten tweede geef jij heel wat op als jullie gaan samenwonen. Als je alles opnieuw aan moet schaffen en een huisje moet inrichten als het fout zou lopen, dan moet je minstens 7500 achter de hand hebben.In jouw geval is het dus noodzakelijk om geld achteruit te kunnen zetten. En dat kan zeker niet als jij met het inkomen van 3 dagen de helft van de vaste huishoudlasten moet ophoesten.
Think again of je met deze man wilt samenwonen!!!
Hij verdient veel meer, dus dan zou ik de vaste lasten naar rato verdelen. Als hij 70% van het inkomen inbrengt, dan ook 70% aan de vaste lasten betalen. Zo hebben mijn man en ik de zaken ook geregeld.
Ten tweede geef jij heel wat op als jullie gaan samenwonen. Als je alles opnieuw aan moet schaffen en een huisje moet inrichten als het fout zou lopen, dan moet je minstens 7500 achter de hand hebben.In jouw geval is het dus noodzakelijk om geld achteruit te kunnen zetten. En dat kan zeker niet als jij met het inkomen van 3 dagen de helft van de vaste huishoudlasten moet ophoesten.
Think again of je met deze man wilt samenwonen!!!
donderdag 17 mei 2007 om 17:50
Ik heb het vandaag weer aangekaard, maar hij blijft 50/50 de beste optie vinden en anders moet ik maar in mijn huis blijven wonen. Hij vindt het niet eerlijk dat iemand met een hoger inkomen ook altijd maar meer moet betalen. Ik ga erop vooruit als ik bij hem intrek en dat is voor mij al zoveel beter. Hij heeft zijn ex trouwens heeeel goed achtergelaten. Zij is niks te kort gekomen. Maar hij wil gewoon niet weer dat mocht het fout gaan, dat hij zijn huis moet delen en hoe het verder dan eventueel met mij zou moeten, daar hoor ik hem niet over. Verdikke, denk je weer met iemand verder te kunnen, blijkt het weer een illusie.
donderdag 17 mei 2007 om 18:24
Dat is shit, Bertien. Op zich kan ik me nog wel voorstellen dat hij zijn huis op zijn eigen naam wil laten staan, maar dan moet jij de gelegenheid krijgen om een goede levensverzekering o.i.d. af te sluiten. En dan zou jij ook niet de helft van alles moeten betalen, maar idd naar rato. Ik zou ik absoluut niet akkoord mee gaan en als hij niet inzit dat dit een slechte deal voor jou is, dan zegt dat misschien iets over hem waar je goed over na zou moeten denken.
donderdag 17 mei 2007 om 19:01
Hoi,
Ik zou in zo'n situatie het percentage betalen wat je aan inkomen binnenhaalt, dus 40% en 60% bijvoorbeeld.
Jij hebt al het risico dat je zonder huis komt te zitten, mocht het ooit misgaan tussen jullie. En als je dan ook nog de helft moet meebetalen, terwijl je een lager salaris hebt vind ik niet kunnen.
Stel je voor: hij verdient 2000 euro en jij verdient 1000 euro. En jullie hebben samen 1500 vaste lasten inclusief boodschappen. Dan zou hij 1250 euro per maand overhouden en jij maar 250 euro, is dat wel eerlijk? Vind ik niet!
Groetjes Saskia
Ik zou in zo'n situatie het percentage betalen wat je aan inkomen binnenhaalt, dus 40% en 60% bijvoorbeeld.
Jij hebt al het risico dat je zonder huis komt te zitten, mocht het ooit misgaan tussen jullie. En als je dan ook nog de helft moet meebetalen, terwijl je een lager salaris hebt vind ik niet kunnen.
Stel je voor: hij verdient 2000 euro en jij verdient 1000 euro. En jullie hebben samen 1500 vaste lasten inclusief boodschappen. Dan zou hij 1250 euro per maand overhouden en jij maar 250 euro, is dat wel eerlijk? Vind ik niet!
Groetjes Saskia
donderdag 17 mei 2007 om 19:19
Ik kan me voorstellen dat iemand die meer verdiend, het on-eerlijk vind dat die persoon qua euro's meer moet betalen.
Dat hij daarom 50-50 wil snap ik.
Het vervelende in deze situatie is, dat er behalve van de verdeling van de kosten dan, geen gelijkwaardigheid is.
Als je de kosten zou willen delen, 50-50, dan zou je moeten kijken naar een ander huis, gebaseerd op het inkomen van de minst verdienende.
En ook de huishouding met bijbehorende kosten moet dan gebaseerd zijn op het inkomen van de minst-verdienenden.
Zou je dan 50-50 doen, dan hield de minstverdienende meer over, en zou er daadwerkelijk op vooruit gaan qua financieen.
Zoals het er nu uitziet, kan de minstverdienende de helft betalen van een levenstijl wat gebaseerd is op een veel hoger inkomen.... En vanuit dat hogere inkomen zijn er ook andere keuze's gemaakt.
Dat iemand met een hoger inkomen andere keuze's kan maken, is niet meer dan normaal.
Maar om dan de minstverdienende "te verplichten' om daar de helft aan mee te betalen, want die profiteerd er ook van, dat is een ander verhaal.
Want die had waarschijnlijk andere keuze's gemaakt op basis van haar inkomen....
Hoe dan ook, ik denk dat er of nog meerdere gesprekken moeten volgen over dit onderwerp, of dat je "lekker" in je eigen huisje blijft.
En waarom trekt je vriend niet bij jou in? en doen jullie dan 50-50? Dan ga jij er op vooruit, en hij nog meer....
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 17 mei 2007 om 19:49
vrijdag 18 mei 2007 om 00:38
Mijn vriend en ik wonen samen in de situatie die jij schetst. Ik had een koophuis, hij een huurhuis toen we elkaar leerden kennen. We zijn samen gaan wonen in mijn huis met mijn 2 kinderen, zijn 2 kinderen wonen bij zijn ex. Voor zowel ex als kinderen betaalt hij best veel alimentatie, ik ontvang van mijn ex geen alimentatie voor kinderen of mezelf.
Het huis is op mijn naam blijven staan. Tenzij je trouwt kost het een vermogen om dat op beider naam te zetten, daar zagen we het nut niet zo van in. Wij storten maandelijks naar rato van inkomen en nadat we zijn alimentatie in mindering hebben gebracht op zijn salaris, geld op een gezamenlijke rekening. In feite betaal ik dus indirect een beetje mee aan die alimentatie, maar dat vind ik terecht omdat hij ook dingen voor mijn kinderen betaalt die niet apart te houden zijn. Alles wat wel duidelijk is voor mijn kinderen, zoals sport, school, kleding etc. betaal ik omdat ik vind dat hij al voor zijn kinderen betaalt en niet dubbelop hoeft te betalen.
Van die gezamenlijke rekening betalen we ook de rente van de hypotheek, aflossingen zijn uiteraard voor mij
Verbouwingen aan het huis betaal ik, bij evt verkoop is de opbrengst immers ook voor mij. Inrichting kopen we samen. Verder doen we niet te ingewikkeld, Zit één van ons krap bij kas dan springt de ander bij.
Ik vind het persoonlijk ideaal op deze manier, met elk ons eigen "restant salaris" nadat we hebben gestort op de gezamenlijke rekening. Nooit gedoe over wat je uitgeeft, want je eigen geld.
Mocht er iets met mij gebeuren dan is het huis op papier wel voor de kinderen, maar kan vriend er wel blijven wonen, daarvoor hebben we een samenlevingscontract opgesteld.
Het huis is op mijn naam blijven staan. Tenzij je trouwt kost het een vermogen om dat op beider naam te zetten, daar zagen we het nut niet zo van in. Wij storten maandelijks naar rato van inkomen en nadat we zijn alimentatie in mindering hebben gebracht op zijn salaris, geld op een gezamenlijke rekening. In feite betaal ik dus indirect een beetje mee aan die alimentatie, maar dat vind ik terecht omdat hij ook dingen voor mijn kinderen betaalt die niet apart te houden zijn. Alles wat wel duidelijk is voor mijn kinderen, zoals sport, school, kleding etc. betaal ik omdat ik vind dat hij al voor zijn kinderen betaalt en niet dubbelop hoeft te betalen.
Van die gezamenlijke rekening betalen we ook de rente van de hypotheek, aflossingen zijn uiteraard voor mij
Verbouwingen aan het huis betaal ik, bij evt verkoop is de opbrengst immers ook voor mij. Inrichting kopen we samen. Verder doen we niet te ingewikkeld, Zit één van ons krap bij kas dan springt de ander bij.
Ik vind het persoonlijk ideaal op deze manier, met elk ons eigen "restant salaris" nadat we hebben gestort op de gezamenlijke rekening. Nooit gedoe over wat je uitgeeft, want je eigen geld.
Mocht er iets met mij gebeuren dan is het huis op papier wel voor de kinderen, maar kan vriend er wel blijven wonen, daarvoor hebben we een samenlevingscontract opgesteld.
vrijdag 18 mei 2007 om 01:43
Ik ben het met de andere dames hier eens, als ik jou was zou ik (voorlopig nog) niet met deze man samen gaan wonen...Jij geeft alles op, je houd veel minder geld over, en het hele huishouden komt waarschijnlijk ook op jou neer (omdat je zegt dat je 3 dagen werkt...gaat ie vast lopen zeuren dat dat jouw taak is omdat hij meer werkt)...lijkt wel of ie met een huishoudster wil samenwonen in plaats van met de vrouw waarvan ie houdt....
Ik zou het niet doen....
Ik heb een huur huis en mn vriend is al vlak nadat we iets kregen "on-officieel" bij me komen wonen...dwz woont officieel bij zn ouders maar hij werkt hier dichtbij dus hij is hier gewoon bijna altijd, heeft ook n tv en spelcomputer gekocht en hier neergezet, maar hij hoeft voor mij niet mee te betalen aan de huur en vaste lasten (ook al verdiend hij meer dan mij, en is ie maar eens in de 2 weken ofzo een weekendje bij zn ouders) omdat t niet echt officieel samen wonen is...hij betaald wel meestal alle boodschappen (zonder dat ik het hoef te vragen) en brengt me ook heel vaak naar mn werk en haalt me dan weer op (scheelt mij weer openbaar vervoer kosten), en dan doe ik weer zijn was en zet hij de vuilnis weer buiten ofzo..alles een beetje eerlijk verdeeld...we hebben niet echt regels gemaakt, maar we voelen het gewoon aan...lijkt me ook normaal als je samen een huis/leven deelt....trouwens, als we ooit wel eens officieel samen gaan wonen zullen er zeker wel regels gemaakt worden mbt vaste lasten enzo, maar dan ook gewoon voor de duidelijkheid en om het eerlijk te houden...
Om nog even op jouw situatie terug te komen, ik denk niet dat hij er al echt toe is om weer samen te gaan wonen....mijn advies: blijf voorlopig nog lekker in je eigen huisje...als ie echt samen wil wonen kan ie wel wachten en zn ideeen veranderen (wat betreft 50/50 enzo)
Ik zou het niet doen....
Ik heb een huur huis en mn vriend is al vlak nadat we iets kregen "on-officieel" bij me komen wonen...dwz woont officieel bij zn ouders maar hij werkt hier dichtbij dus hij is hier gewoon bijna altijd, heeft ook n tv en spelcomputer gekocht en hier neergezet, maar hij hoeft voor mij niet mee te betalen aan de huur en vaste lasten (ook al verdiend hij meer dan mij, en is ie maar eens in de 2 weken ofzo een weekendje bij zn ouders) omdat t niet echt officieel samen wonen is...hij betaald wel meestal alle boodschappen (zonder dat ik het hoef te vragen) en brengt me ook heel vaak naar mn werk en haalt me dan weer op (scheelt mij weer openbaar vervoer kosten), en dan doe ik weer zijn was en zet hij de vuilnis weer buiten ofzo..alles een beetje eerlijk verdeeld...we hebben niet echt regels gemaakt, maar we voelen het gewoon aan...lijkt me ook normaal als je samen een huis/leven deelt....trouwens, als we ooit wel eens officieel samen gaan wonen zullen er zeker wel regels gemaakt worden mbt vaste lasten enzo, maar dan ook gewoon voor de duidelijkheid en om het eerlijk te houden...
Om nog even op jouw situatie terug te komen, ik denk niet dat hij er al echt toe is om weer samen te gaan wonen....mijn advies: blijf voorlopig nog lekker in je eigen huisje...als ie echt samen wil wonen kan ie wel wachten en zn ideeen veranderen (wat betreft 50/50 enzo)
vrijdag 18 mei 2007 om 07:13
Volgende voorstellen
naar rato... wil hij niet
50/50 verdeling? dan ook een nullijn trekken, wat is huis nu waard en alles wat in waarde stijgt dan 50% voor jou mocht het misgaan, maar eerlijk gezegd zou ik dat niet doen omdat jij dan met veel minder geld blijft zitten en veel risico loopt. Huishoudelijke taken trouwens dan ook 50-50 verdeling of blijft dat bij jou hangen, omdat je maar part time werkt?
Wat geef jij nu uit aan vaste lasten, eten e.d.? Dus als jij bijvoorbeeld 300 euro per maand aan boodschappen uitgeeft, maximaal dat bedrag aan boodschappen betalen. Gaat echter in praktijk niet werken... krijg je van die rekensommetjes van ik heb een dubbeltje meer betaald dus ik krijg nog 5 cent van je.
Kortom blijf toch nog maar in je eigen woning, tot er voor jullie beide een tevredenstellende oplossing komt, snap niet echt hoe hij vindt dat jij en je kind erop vooruitgaan?
naar rato... wil hij niet
50/50 verdeling? dan ook een nullijn trekken, wat is huis nu waard en alles wat in waarde stijgt dan 50% voor jou mocht het misgaan, maar eerlijk gezegd zou ik dat niet doen omdat jij dan met veel minder geld blijft zitten en veel risico loopt. Huishoudelijke taken trouwens dan ook 50-50 verdeling of blijft dat bij jou hangen, omdat je maar part time werkt?
Wat geef jij nu uit aan vaste lasten, eten e.d.? Dus als jij bijvoorbeeld 300 euro per maand aan boodschappen uitgeeft, maximaal dat bedrag aan boodschappen betalen. Gaat echter in praktijk niet werken... krijg je van die rekensommetjes van ik heb een dubbeltje meer betaald dus ik krijg nog 5 cent van je.
Kortom blijf toch nog maar in je eigen woning, tot er voor jullie beide een tevredenstellende oplossing komt, snap niet echt hoe hij vindt dat jij en je kind erop vooruitgaan?
zaterdag 19 mei 2007 om 07:37
Wat besef ik nu toch wat een geluksvogel ik ben........was totally platzak toen ik mijn huidge vriend leerde kennen en zodra we samenwoonde (heel snel eigenlijk) heeft hij alles met me gedeeld.Eigenlijk zelfs al voor het samenwonen. Hij zegt altijd het is 1 berg(je;)) en daar moeten we het samen mee redden en dat redden we dan ook uitstekend. Zeker nu het met mijn werk weer beter gaat.
Wat ik bedoel is dat je moet delen......en veel mensen kunnen dat helaas niet. Ik heb betere financiele tijden gekent en deelde dat zelfs met vrienden die het minder hadden, dat doe je toch gewoon??? Wat is dat gierige hier in nederland toch? Zou persoonlijk ook echt niet met zo'n vent willen leven hoor. Hebben houwe houwe van mij blijf af!!! gatverrrrr:P
Wat ik bedoel is dat je moet delen......en veel mensen kunnen dat helaas niet. Ik heb betere financiele tijden gekent en deelde dat zelfs met vrienden die het minder hadden, dat doe je toch gewoon??? Wat is dat gierige hier in nederland toch? Zou persoonlijk ook echt niet met zo'n vent willen leven hoor. Hebben houwe houwe van mij blijf af!!! gatverrrrr:P
vrijdag 25 mei 2007 om 19:25
Ik voel me momenteel helemaal ontredderd. Alsof ineens alles in duigen is gevallen. Na 2,5 jaar denk je dat je samen echt verder wilt gaan en dan zomaar plotseling, nee niet plotseling, komt de echte aard naar boven. Niet plotseling, omdat ik altijd heb gezegd dat zijn slechtste eigenschap zijn egoisme is. Dan werd hij wel eens kwaad, maar hij is heel zelfverzekerd, maar tegelijk ook egoistisch. Ik komt eerst en dan de rest.Maar hij houdt van me en dat is/was alles wat telde. Als er weer eens iets voorviel, dan dacht ik altijd weer dat het wel weer goedkwam, als ik hem maar liet zien hoe echte ware liefde in elkaar stak. Door dit voorval zie ik plotseling hoe het echt zit en hoe het nooit zal zijn. Hij gaat allereerst voor zichzelf, dan voor mij en dan voor mijn kind. Daartussen in zitten zijn kinderen. Waar precies weet ik niet. Dat is de ene keer heviger dan de andere. Hij houdt van zjin vrijheid, daar passen kinderen niet altijd bij.
Ik zou graag mijn ogen sluiten voor dit alles. Wegstoppen. Ver weg. Mijn het kost me te veel, zo enorm veel.
Ik zou graag mijn ogen sluiten voor dit alles. Wegstoppen. Ver weg. Mijn het kost me te veel, zo enorm veel.
