Relaties
alle pijlers
Getrouwd en ongewenst verliefd op een collega
woensdag 8 november 2023 om 08:22
Al een hele tijd lees ik mee op het forum, nu maar zelf een account aangemaakt…
Paar maanden geleden liep ik langs een collega ik keek hem aan en alsof er 10000 vlinders in mijn buik tekeer gingen. In het begin dacht ik nog grappig geeft wat kleur aan het werk..
Echter sinds 3 maanden ben ik echt zooo verliefd op deze collega geworden, en het is verschrikkelijk. Ik wil dit niet ben er ook echt heel ziek van..
Mijn man en ik hebben hier hele goede afspraken over gemaakt. Het kan gebeuren we delen het niet, want heel vervelend voor de ander. We gaan het heel erg uit de weg en zoeken het niet op.
Dat doe ik dus ook, ik probeer er alles aan te doen om hem uit de weg te gaan, maar wat is dat moeilijk. Op de dagen dat wij samen werken kan ik aan niks anders denken. Ik denk bijvoorbeeld nu zal die wel in de kantine zijn, dan spreek ik mezelf toe. Je hebt er niks te zoeken, loop maar om, ga iets doen enz.. Continue de strijd in mijn hoofd/lichaam van ik wil niks liever dan bij hem zijn, maar ik wil echt niet dit voelen en ga het uit de weg is slopend.. Ik voel mij enorm schuldig tegenover mijn man, want wij delen normaal alles.
Er is ook niks in mij wat dit wil, ik wordt echt lichamelijk ziek als ik aan de consequenties ervan denk.. Heb drie kleine kinderen en ben stapelgek op mijn man. Hij is volgens mij ook getrouwd, niks onaantrekkelijker dan een getrouwd iemand die flirt met een ander. Volgens mij is het ook helemaal niet wederzijds, maar maandag hadden we een vergadering en een borrel. Ik ging ver weg zitten, maar hij zat in mijn gezichtsveld richting leidinggevende. Het leek alsof hij heel vaak keek en glimlachte en hiermee wakkert ie zoveel aan. Het zit waarschijnlijk tussen mijn oren, maar ik wordt hier helemaal gek van. Ben ook heel snel weggegaan van de borrel, veilig naar huis, naar mijn gezin.
Het ergste is nog, hij lijkt op min man, zelfde type qua innerlijk als uiterlijk. Hij is super aardig, iedereen op werk loopt met hem weg, op een fijne manier. Hij is echt de knuffelbeer van de afdeling. Ik ben zo bang dat hij wat door heeft, ik gedraag mij namelijk als een complete idioot. Ik ga stotteren als hij iets zegt, ik wordt knalrood en hij is ook de enige met wie ik niet echt praat. Normaal ben ik heel sociaal, maar met hem in de buurt ben ik onzeker, verlegen en uiteindelijk tijdens de vergadering dacht ik.. Okay ik ga gewoon even kijken naar hem ( hij moest wat presenteren) maar Oo wat is hij leuk!
Wat ik wil… verhalen van jullie dat je het herkent… misschien oplossingen? Ben al aan het kijken voor ander werk, maar ik werk hier nog niet zo lang. En hopelijk zijn jullie beetje lief voor mij, want ik voel mij hier al zo rot onder. Ik probeer vaak te reageren, maar wil absoluut niet dat mijn man dit leest, want ik zou het verschrikkelijk vinden als hij wist dat ik zo graag bij een ander wil zijn..
Paar maanden geleden liep ik langs een collega ik keek hem aan en alsof er 10000 vlinders in mijn buik tekeer gingen. In het begin dacht ik nog grappig geeft wat kleur aan het werk..
Echter sinds 3 maanden ben ik echt zooo verliefd op deze collega geworden, en het is verschrikkelijk. Ik wil dit niet ben er ook echt heel ziek van..
Mijn man en ik hebben hier hele goede afspraken over gemaakt. Het kan gebeuren we delen het niet, want heel vervelend voor de ander. We gaan het heel erg uit de weg en zoeken het niet op.
Dat doe ik dus ook, ik probeer er alles aan te doen om hem uit de weg te gaan, maar wat is dat moeilijk. Op de dagen dat wij samen werken kan ik aan niks anders denken. Ik denk bijvoorbeeld nu zal die wel in de kantine zijn, dan spreek ik mezelf toe. Je hebt er niks te zoeken, loop maar om, ga iets doen enz.. Continue de strijd in mijn hoofd/lichaam van ik wil niks liever dan bij hem zijn, maar ik wil echt niet dit voelen en ga het uit de weg is slopend.. Ik voel mij enorm schuldig tegenover mijn man, want wij delen normaal alles.
Er is ook niks in mij wat dit wil, ik wordt echt lichamelijk ziek als ik aan de consequenties ervan denk.. Heb drie kleine kinderen en ben stapelgek op mijn man. Hij is volgens mij ook getrouwd, niks onaantrekkelijker dan een getrouwd iemand die flirt met een ander. Volgens mij is het ook helemaal niet wederzijds, maar maandag hadden we een vergadering en een borrel. Ik ging ver weg zitten, maar hij zat in mijn gezichtsveld richting leidinggevende. Het leek alsof hij heel vaak keek en glimlachte en hiermee wakkert ie zoveel aan. Het zit waarschijnlijk tussen mijn oren, maar ik wordt hier helemaal gek van. Ben ook heel snel weggegaan van de borrel, veilig naar huis, naar mijn gezin.
Het ergste is nog, hij lijkt op min man, zelfde type qua innerlijk als uiterlijk. Hij is super aardig, iedereen op werk loopt met hem weg, op een fijne manier. Hij is echt de knuffelbeer van de afdeling. Ik ben zo bang dat hij wat door heeft, ik gedraag mij namelijk als een complete idioot. Ik ga stotteren als hij iets zegt, ik wordt knalrood en hij is ook de enige met wie ik niet echt praat. Normaal ben ik heel sociaal, maar met hem in de buurt ben ik onzeker, verlegen en uiteindelijk tijdens de vergadering dacht ik.. Okay ik ga gewoon even kijken naar hem ( hij moest wat presenteren) maar Oo wat is hij leuk!
Wat ik wil… verhalen van jullie dat je het herkent… misschien oplossingen? Ben al aan het kijken voor ander werk, maar ik werk hier nog niet zo lang. En hopelijk zijn jullie beetje lief voor mij, want ik voel mij hier al zo rot onder. Ik probeer vaak te reageren, maar wil absoluut niet dat mijn man dit leest, want ik zou het verschrikkelijk vinden als hij wist dat ik zo graag bij een ander wil zijn..
woensdag 8 november 2023 om 10:47
Nee joh, mijn relatie is verder prima. Ja zeker niet perfect en druk met een gezin, maar wij hebben inderdaad de keus voor elkaar gemaakt. Dat er af en toe een natuurlijke reactie/gevoel met hormonen/feromonen whatever een potentiële partner wordt gespot door je lijf, wil nog niet zeggen dat ik man aan de kant wil zetten.Dilemma321 schreef: ↑08-11-2023 10:03In mijn mans en mijn beleving overkomt een verliefdheid je wel en heb je alleen een keus in hoe je ermee omgaat.
Wat zou het zeggen? Hebben andere ervaring dat het echt iets zei?
Maar onze relatie is ook een keus. Mijn relatie hoeft niet perfect te zijn, ik hoef hem niet altijd leuk te vinden. Hij is mijn man ik hou van hem en mijn gezin en zou niks doen om dat in gevaar te brengen.. Gras lijkt altijd groener, en een relatie met een ander zal ook niet altijd perfect zijn..
Ps ik reageer straks verder, maar het is mega druk nu thuis ..
woensdag 8 november 2023 om 12:33
Hahaha hier moet ik echt om lachen, want wil echt geen nageslacht meer.. Heb er genoeg . Hele leuke manier om ernaar te kijken, vind het zo wie zo wel boeiend waarom je dit bij de ene wel hebt en bij de andere niet. In het verleden wel is niet verliefd geworden op iemand die zo leuk was en vroeg me altijd af waarom niet..Fleur48 schreef: ↑08-11-2023 10:15Ik zie dat anders. Haar lichaam heeft, via de feromonen die hij verspreid, gedetecteerd dat deze man genetisch goed bij haar past en dus uitermate geschikt is om nageslacht mee te verwekken. Dus : start verliefdheidshormonen. Ik weet dat ik het proces hiermee een beetje plat sla, maar meer dan dat is het op dit moment echt niet. Ze hebben niet afgesproken buiten werk, geen diepe gesprekken gevoerd, niet ontdekt wat hun gezamenlijke interesses zijn etc etc, kortom alles wat een verliefdheid compleet maakt is er niet.
TO hoeft zich niet het hoofd te gaan breken over dat er mogelijk iets mis is met haar of met haar huwelijk. Het is gewoon biologie
woensdag 8 november 2023 om 12:40
KijkomhoogSammy schreef: ↑08-11-2023 10:35
En ik denk ook dat als die collega jou een walgelijke vrouw zou vinden en jij dit te weten zou komen, die hele verliefdheid in èèn keer over is.
Dat laatste klopt zeker, een keer wilde ik in een gezamenlijke ruimte werken en net toen ik de deur van het slot haalde kwam hij eraan en bleek hij daar te werken. Ik kom bij hem niet goed uit mijn woorden en ik voelde lichte irritatie bij hem over mijn onduidelijkheid en toen was het een tijdje een stukje minder hahaha.
Dit topic relativeert het heel erg en heeft in ieder gevoel mijn rot gevoel weggehaald vandaag. Ik hoor graag jullie verhalen en zal af en toe een update geven zodat het de heftigheid weghaalt, ervan genieten zit er echt nu niet in en ben dan ook bang dat het erger gevoed gaat worden..
woensdag 8 november 2023 om 13:36
Die afspraken hebben ze niet voor niets gemaakt hè. Vind het nogal respectloos om de ander tegen de afspraken in met zoiets op te zadelen. En verder betwijfel ik of TS zich wel maximaal inzet om dit te stoppen. Dat is geen oordeel, maar ik denk dat man misschien ook wel zou voelen dat ze er toch wel een beetje mee aan de haal gaat. Zijn gedrag als interesse interpreteren bijvoorbeeld.Doreia* schreef: ↑08-11-2023 09:14Ik zou het niet langer alleen dragen, maar je man inlichten.
"Man, ik worstel ergens mee. Ik lijk verliefd te zijn op een collega. Ik wil hier graag vanaf, want ik wil met jou verder. Deze, deze en deze acties onderneem ik hier al op.'
Ik vind het juist heel sterk als je dat kan vertellen aan hem. En nog sterker als hij jou het vertrouwen geeft dat jij hier actief mee bezig gaat in de zin van het te laten stoppen.
woensdag 8 november 2023 om 13:38
Zou het 20 kilo lichter maken, of verplaats je die 20 kg naar hem?
Ik vind het, als je hier zulke duidelijke afspraken over gemaakt hebt, best egocentrisch om er dan toch voor te kiezen de last met hem te delen/bij hem te leggen.
woensdag 8 november 2023 om 13:42
1: Heb je daar onafhankelijke onderbouwing van?KijkomhoogSammy schreef: ↑08-11-2023 10:351. Ik ben het met Bergje eens en zou dat ook onderzoeken. Verliefdheid overkomt je niet, je laat er zelf ruimte voor in je hoofd.
2. Als je echt zo dol op je gezin zou zijn dan zou je hier heel anders mee omgaan, ik tenminste wel en dat is mijn mening.
2: Wat een vieze opmerking.
woensdag 8 november 2023 om 13:52
Ik vind het heel gek dat zoiets wezenlijks niet met een partner gedeeld mag worden, wat is dat toch met die voorkeuren voor roze olifanten.
Mijn lief mag weten wat me bezighoudt... als hij dit als 20 kg extra beschouwt zit mijn relatie minder lekker dan ik nu hoop.
Ik vind het niet egocentrisch en zie het ook niet als last, ik wil deze dingen in alle vrijheid met hem kunnen bespreken. Ook als we eerder afspraken dat we dit niet zouden doen.
Je kent de impact immers pas als je ervoor staat.
Ik hoop dat mijn partner voldoende vertrouwen heeft in mij en ons om dit met mij te bespreken mocht hij eens zijn hart verliezen. Ik kan me overigens ook slecht voorstellen dat ik het niet aan hem zou merken.
.
woensdag 8 november 2023 om 15:06
Dat vraag ik me ook af.
Wij hebben wel een "wat als" besproken als één van ons een keer scheefschaatst maar verliefdheid op een ander is nooit echt een onderwerp geweest.
Ik zou mijn partner toch niet graag een spreekverbod opleggen als er zoiets groots in hem leeft.
.
woensdag 8 november 2023 om 15:19
Ik zou het niet met man delen en ik zou er ook voor mezelf niet zo'n drama van maken. Volgens mij wordt die verliefdheid tienduizend keer zo heftig omdat je het jezelf zo ongeveer verbiedt om ook maar aan die man te denken, en jezelf in tienduizend bochten wringt om hem uit de weg te gaan. Het kan gewoon gebeuren.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 8 november 2023 om 15:34
Nee, het is onzin dat een verliefdheid iets groters betekent dan gewoon een onschuldige bevlieging. Dat euforische en zenuwslopende gevoel kun je niet vergelijken met de vertrouwdheid van een lange (en goede!) relatie. Het kan iedereen overkomen en het betekent hooguit dat alle hormonen nog functioneren. Kwestie van uitzitten (en om jezelf blijven lachen). Oh, en niet aan je man vertellen!! Dan kan die goede relatie opeens verslechteren en zit je moeilijke gesprekken te voeren over iets dat juist beter genegeerd kan worden.Bergje65 schreef: ↑08-11-2023 09:36Ik begrijp dit advies dus echt niet. Met welke reden moet de beste man worden ingelicht. Hij kan er niks mee, behalve zich er heel slecht bij voelen. Het gevoel van verliefdheid van TO zal vast weer over gaan maar als ze dit verteld worden er diepe wonden geslagen.
TO, een verliefdheid overkomt je niet zomaar. Dat het bij jou wel is gebeurd zegt toch iets. Ik zou proberen om dat te onderzoeken.
woensdag 8 november 2023 om 16:28
Wat zou ik nog kunnen doen om het te laten stoppen behalve hem uit de weggaan? Er niet aan denken probeer ik, maar inderdaad de roze olifant..andnowwedance schreef: ↑08-11-2023 13:36Die afspraken hebben ze niet voor niets gemaakt hè. Vind het nogal respectloos om de ander tegen de afspraken in met zoiets op te zadelen. En verder betwijfel ik of TS zich wel maximaal inzet om dit te stoppen. Dat is geen oordeel, maar ik denk dat man misschien ook wel zou voelen dat ze er toch wel een beetje mee aan de haal gaat. Zijn gedrag als interesse interpreteren bijvoorbeeld.
Verder heb ik volgens mij nooit gezegd dat hij interesse heeft? Ik gaf aan dat het leek of hij veel keek en hij glimlachte, maar ik denk helemaal niet dat hij interesse heeft. Volgens mij is hij ook getrouwd. Alleen zijn glimlach en blikken doen mij lichamelijk heel veel.. Rood worden, buikpijn enz..
woensdag 8 november 2023 om 16:31
Het tweede vond ik ook pijnlijk.. Ik heb nergens gezegd dat ik perfect ben.. Ik doe wat de afspraken zijn, in mijn beleving kan ik er niet zoveel aan doen dat alles in mij soms bij hem wil zijn.. Dit is natuurlijk niet 24/7, maar zoals na maandag dan is het gewoon heel heftig. Tijdens een vakantie ebt het bijna weg en het gaat wel een beetje met vlagen. Gelukkig werken we niet op dezelfde verdieping, maar hij loopt vaak langs mijn kantoor, omdat daar de koffieautomaat staat.
woensdag 8 november 2023 om 16:36
Je schrijft inderdaad dat je denkt dat er geen interesse is, maar daarna:Dilemma321 schreef: ↑08-11-2023 16:28Wat zou ik nog kunnen doen om het te laten stoppen behalve hem uit de weggaan? Er niet aan denken probeer ik, maar inderdaad de roze olifant..
Verder heb ik volgens mij nooit gezegd dat hij interesse heeft? Ik gaf aan dat het leek of hij veel keek en hij glimlachte, maar ik denk helemaal niet dat hij interesse heeft. Volgens mij is hij ook getrouwd. Alleen zijn glimlach en blikken doen mij lichamelijk heel veel.. Rood worden, buikpijn enz..
'Het leek alsof hij heel vaak keek en glimlachte en hiermee wakkert ie zoveel aan. Het zit waarschijnlijk tussen mijn oren, maar ik wordt hier helemaal gek van".
Nogmaals, geen oordeel hierover! Ik snap het heel goed. Ik zit momenteel in een situatie dat ik iemand echt heel hard moet en wil vergeten en dat is echt lastig als je verliefd bent. Maar ik bekeek het even vanuit je man zeg maar, stel dat hij dit zou lezen/weten.
Mede daarom vind ik het advies om het wel te vertellen echt niet oké.
woensdag 8 november 2023 om 16:38
Hahaha bijzonder want wij hebben niks besproken over vreemdgaan, want dat is geen optie voor ons.Rooss4.0 schreef: ↑08-11-2023 15:06Dat vraag ik me ook af.
Wij hebben wel een "wat als" besproken als één van ons een keer scheefschaatst maar verliefdheid op een ander is nooit echt een onderwerp geweest.
Ik zou mijn partner toch niet graag een spreekverbod opleggen als er zoiets groots in hem leeft.
Wij zijn heel open samen en bespreken alles, en in die gesprekken hebben wij afgesproken dat we geen details over exen willen weten. Ook hebben we daarin besproken dat als we gevoelens krijgen voor een ander dat we het uit de weg gaan en dat ik dat niet wil weten, omdat ik het verschrikkelijk zou vinden om te weten dat hij elke dag haar dan zou zien. Hij gaf aan dat hij het ook niet wil weten. We vertrouwen elkaar heel erg en hebben ook nog nooit situaties gehad waarin er sprake was van jaloezie.
Ieder zijn ding, maar ik ken mijn man dit wilt ie echt niet weten en voor mij zou het geen opluchting geven.
Wel ben ik het met sommige eens dat omdat ik er zoveel weerstand tegen bied het groter wordt. In het verleden kon ik echt wel genieten van een crush. Dit is de eerste keer dat niks in mij dit wil. Psychologie van de koude grond, maar ergens ben ik bang bij hem geen weerstand te hebben puntje bij paaltje misschien en lichamelijk reageer ik heel heftig op hem..
Wat ik kan proberen is het een beetje loslaten, vertrouwen op mijn normen en waarde en dat haalt misschien de roze olifant uit de ruimte..
woensdag 8 november 2023 om 16:43
Dat heb je zelf in de hand, gelukkig.Dilemma321 schreef: ↑08-11-2023 16:38Hahaha bijzonder want wij hebben niks besproken over vreemdgaan, want dat is geen optie voor ons.
Wij zijn heel open samen en bespreken alles, en in die gesprekken hebben wij afgesproken dat we geen details over exen willen weten. Ook hebben we daarin besproken dat als we gevoelens krijgen voor een ander dat we het uit de weg gaan en dat ik dat niet wil weten, omdat ik het verschrikkelijk zou vinden om te weten dat hij elke dag haar dan zou zien. Hij gaf aan dat hij het ook niet wil weten. We vertrouwen elkaar heel erg en hebben ook nog nooit situaties gehad waarin er sprake was van jaloezie.
Ieder zijn ding, maar ik ken mijn man dit wilt ie echt niet weten en voor mij zou het geen opluchting geven.
Wel ben ik het met sommige eens dat omdat ik er zoveel weerstand tegen bied het groter wordt. In het verleden kon ik echt wel genieten van een crush. Dit is de eerste keer dat niks in mij dit wil. Psychologie van de koude grond, maar ergens ben ik bang bij hem geen weerstand te hebben puntje bij paaltje misschien en lichamelijk reageer ik heel heftig op hem..
Wat ik kan proberen is het een beetje loslaten, vertrouwen op mijn normen en waarde en dat haalt misschien de roze olifant uit de ruimte..
Het is goed om te beseffen dat het (grotendeels) iets lichamelijks is. Dat maakt het wellicht een vrij oppervlakkige verliefdheid wan voor zover ik lees hebben jullie geen diepe band door intensief contact en diepe gesprekken.
Waar ben je trouwens bang voor? Want je denkt dat er vanuit hem geen interesse is, dus hij zal dan niks doen wat jij al dan niet kunt weerstaan, toch?
Of ben je bang dat je zelf een move maakt?
woensdag 8 november 2023 om 17:21
Misschien wil je rationeel geen kinderen meer, maar daar trekt de biologie zich lekker helemaal niks van aan ! Het systeem gaat toch gewoon aan bij het opmerken van een mooi exemplaar.Dilemma321 schreef: ↑08-11-2023 12:33Hahaha hier moet ik echt om lachen, want wil echt geen nageslacht meer.. Heb er genoeg . Hele leuke manier om ernaar te kijken, vind het zo wie zo wel boeiend waarom je dit bij de ene wel hebt en bij de andere niet. In het verleden wel is niet verliefd geworden op iemand die zo leuk was en vroeg me altijd af waarom niet..
Dat je rationeel alles doet om kindjes te voorkomen (anti conceptie etc) is iets geheel anders.
woensdag 8 november 2023 om 17:25
Dit is wel een beetje naïf toch?Dilemma321 schreef: ↑08-11-2023 16:38Hahaha bijzonder want wij hebben niks besproken over vreemdgaan, want dat is geen optie voor ons.
Wij zijn heel open samen en bespreken alles, en in die gesprekken hebben wij afgesproken dat we geen details over exen willen weten. Ook hebben we daarin besproken dat als we gevoelens krijgen voor een ander dat we het uit de weg gaan en dat ik dat niet wil weten, omdat ik het verschrikkelijk zou vinden om te weten dat hij elke dag haar dan zou zien. Hij gaf aan dat hij het ook niet wil weten. We vertrouwen elkaar heel erg en hebben ook nog nooit situaties gehad waarin er sprake was van jaloezie.
Ieder zijn ding, maar ik ken mijn man dit wilt ie echt niet weten en voor mij zou het geen opluchting geven.
Wel ben ik het met sommige eens dat omdat ik er zoveel weerstand tegen bied het groter wordt. In het verleden kon ik echt wel genieten van een crush. Dit is de eerste keer dat niks in mij dit wil. Psychologie van de koude grond, maar ergens ben ik bang bij hem geen weerstand te hebben puntje bij paaltje misschien en lichamelijk reageer ik heel heftig op hem..
Wat ik kan proberen is het een beetje loslaten, vertrouwen op mijn normen en waarde en dat haalt misschien de roze olifant uit de ruimte..
Vooral omdat je aangeeft lichamelijk nu al heel heftig op hem te reageren en daar heeft hij nog helemaal niets voor hoeven te doen,laat staan als hij serieus werk van je zou maken.
En dat “stiekeme” gedoe maakt het echt alleen maar lastiger denk ik hoor.
woensdag 8 november 2023 om 17:29
Gelukkig is TS geen speelbal van haar hormonen en heeft ze een eigen keus.Nour schreef: ↑08-11-2023 17:25Dit is wel een beetje naïf toch?
Vooral omdat je aangeeft lichamelijk nu al heel heftig op hem te reageren en daar heeft hij nog helemaal niets voor hoeven te doen,laat staan als hij serieus werk van je zou maken.
En dat “stiekeme” gedoe maakt het echt alleen maar lastiger denk ik hoor.
woensdag 8 november 2023 om 17:52
Hmhm. Ik heb 10 jaar lang heel actief op het minnaartopic geschreven , heb je enig idee hoe vaak ik bovenstaande zin voorbij heb zien komen? En dat dan van mensen die ineens diep in een parallelrelatie zaten en helemaal de weg kwijt waren.Dilemma321 schreef: ↑08-11-2023 16:38Hahaha bijzonder want wij hebben niks besproken over vreemdgaan, want dat is geen optie voor ons.
Een verliefdheid delen met je partner kan dit voorkomen. Ervan uitgaan dat hij dat niet trekt zie ik als weinig vertrouwen hebben in je partner en jullie relatie.
.
woensdag 8 november 2023 om 18:00
In onderwerpen als dit merk ik op het forum hoe moeilijk mensen zich in elkaar kunnen verplaatsen. Het is gewoon heel verschillend hoe mensen emoties ervaren. Sommigen worden makkelijk en intensief verliefd, als tiener én als volwassene. Anderen zijn als tiener makkelijk en snel verliefd, maar als ze hun vaste partner vinden ervaren ze die gevoelens eigenlijk niet voor anderen. Dit zijn nog maar een paar voorbeelden, want er zijn zoveel gradaties, je kunt jou eigen gevoelens nooit op die van een ander leggen. Je aangetrokken voelen tot iemand is heel normaal, het is inderdaad biologie en het verschilt per persoon hoe intens dit is en hoe je het ervaart. Ik ben zelf iemand van hoge pieken, diepe dalen, ik voel heel intens en kan me echt in iemand of iets (hobby bijvoorbeeld) verliezen. Je mag het alleen relativeren, hij is je collega, je ziet dingen in hem die aantrekkelijk vindt en dat is ok. Door er krampachtig mee om te gaan versterk je het volgens mij juist. Negeer hem niet, maar behandel hem zoals alle andere collega's.
Ik heb een crush op iemand waar mijn man regelmatig mee samenwerkt. Hij is door de jaren heen een vriend van ons geworden. Al vanaf de eerste keer dat we elkaar zagen knetterde het tussen ons. Als hij naar me kijkt staat er al een glimlach op mijn gezicht. Het is nog wederzijds ook, hij vindt mij ook aantrekkelijk. Als we elkaar in een andere situatie hadden ontmoet dan waren we zeker samen in bed gedoken. Nu zijn we allebei gelukkig in onze relaties en zouden die nooit op het spel zetten, dus vinden we elkaar gewoon lief en aantrekkelijk. Mijn man weet hiervan en vindt het eigenlijk allemaal maar schattig. Dat komt ook omdat hij fysiek geen ontzettend aantrekkelijke man is (ik zou misschien zelfs op hem afknappen als er echt iets zou gebeuren) het is zijn charme. Het wordt me gegund door mijn man en dat maakte het meteen niet spannend meer. Ik word er altijd erg blij van om hem te zien en dan houden we elkaar even stevig vast.
Ik heb een crush op iemand waar mijn man regelmatig mee samenwerkt. Hij is door de jaren heen een vriend van ons geworden. Al vanaf de eerste keer dat we elkaar zagen knetterde het tussen ons. Als hij naar me kijkt staat er al een glimlach op mijn gezicht. Het is nog wederzijds ook, hij vindt mij ook aantrekkelijk. Als we elkaar in een andere situatie hadden ontmoet dan waren we zeker samen in bed gedoken. Nu zijn we allebei gelukkig in onze relaties en zouden die nooit op het spel zetten, dus vinden we elkaar gewoon lief en aantrekkelijk. Mijn man weet hiervan en vindt het eigenlijk allemaal maar schattig. Dat komt ook omdat hij fysiek geen ontzettend aantrekkelijke man is (ik zou misschien zelfs op hem afknappen als er echt iets zou gebeuren) het is zijn charme. Het wordt me gegund door mijn man en dat maakte het meteen niet spannend meer. Ik word er altijd erg blij van om hem te zien en dan houden we elkaar even stevig vast.
woensdag 8 november 2023 om 18:00
KijkomhoogSammy schreef: ↑08-11-2023 10:35Ik ben het met Bergje eens en zou dat ook onderzoeken. Verliefdheid overkomt je niet, je laat er zelf ruimte voor in je hoofd. ( Mensen hebben hormonen maar we zijn niet net als dieren dat we alleen maar daar op kunnen reageren en geen eigen gedachten meer hebben) En waarom je dus als een klein meisje op een collega reageert. Het lijkt wel een dagboek van een pre puber.
Je bent het zelfs nog aan het voeden, met hoe je beschrijft hoe je met hem bezig bent.
Als je echt zo dol op je gezin zou zijn dan zou je hier heel anders mee omgaan, ik tenminste wel en dat is mijn mening.
Succes met 'het uitzitten ', het verlangen naar een man, en dan weer een eventuele volgende verliefdheid.
En ik denk ook dat als die collega jou een walgelijke vrouw zou vinden en jij dit te weten zou komen, die hele verliefdheid in èèn keer over is.
Vetgedrukte vind ik dus weer heel erg van jouw post
Live Life to the fullest
woensdag 8 november 2023 om 18:21
Leuk dat dat zo kan! En inderdaad, het is voor iedereen anders. Ik zou het écht niet willen weten als mijn man verliefd was op een ander, en daarom zou ik zoiets ook niet aan hem vertellen (tenzij ik serieuze plannen had om verder te gaan dan alleen die verliefdheid, want dan zou ons huwelijk op het spel staan. Maar een onschuldige verliefdheid? Nee.)Waitingforthenight schreef: ↑08-11-2023 18:00In onderwerpen als dit merk ik op het forum hoe moeilijk mensen zich in elkaar kunnen verplaatsen. Het is gewoon heel verschillend hoe mensen emoties ervaren. Sommigen worden makkelijk en intensief verliefd, als tiener én als volwassene. Anderen zijn als tiener makkelijk en snel verliefd, maar als ze hun vaste partner vinden ervaren ze die gevoelens eigenlijk niet voor anderen. Dit zijn nog maar een paar voorbeelden, want er zijn zoveel gradaties, je kunt jou eigen gevoelens nooit op die van een ander leggen. Je aangetrokken voelen tot iemand is heel normaal, het is inderdaad biologie en het verschilt per persoon hoe intens dit is en hoe je het ervaart. Ik ben zelf iemand van hoge pieken, diepe dalen, ik voel heel intens en kan me echt in iemand of iets (hobby bijvoorbeeld) verliezen. Je mag het alleen relativeren, hij is je collega, je ziet dingen in hem die aantrekkelijk vindt en dat is ok. Door er krampachtig mee om te gaan versterk je het volgens mij juist. Negeer hem niet, maar behandel hem zoals alle andere collega's.
Ik heb een crush op iemand waar mijn man regelmatig mee samenwerkt. Hij is door de jaren heen een vriend van ons geworden. Al vanaf de eerste keer dat we elkaar zagen knetterde het tussen ons. Als hij naar me kijkt staat er al een glimlach op mijn gezicht. Het is nog wederzijds ook, hij vindt mij ook aantrekkelijk. Als we elkaar in een andere situatie hadden ontmoet dan waren we zeker samen in bed gedoken. Nu zijn we allebei gelukkig in onze relaties en zouden die nooit op het spel zetten, dus vinden we elkaar gewoon lief en aantrekkelijk. Mijn man weet hiervan en vindt het eigenlijk allemaal maar schattig. Dat komt ook omdat hij fysiek geen ontzettend aantrekkelijke man is (ik zou misschien zelfs op hem afknappen als er echt iets zou gebeuren) het is zijn charme. Het wordt me gegund door mijn man en dat maakte het meteen niet spannend meer. Ik word er altijd erg blij van om hem te zien en dan houden we elkaar even stevig vast.
Het is mij ook een paar keer overkomen en wat mij heel snel uit de droom hielp was echt contact maken met zo’n man. Dan werd meteen duidelijk dat mijn fantasiebeeld niet klopte, en dat het ook maar een doodgewone man was. Oké, dit is voor sommigen misschien een gevaarlijk advies, maar voor mensen zoals ik, met een grote fantasie en een verlangen naar escapisme, kan echt contact maken heel ontnuchterend werken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in