Hartenpijn

Zo’n anderhalf jaar in een onduidelijke relatie gezeten. Vanaf eind november (laatste keer dat ik hem zag)! is het ineens best stil via app, Bellen lukte sowieso al zelden. Sinds die tijd vraag ik om verduidelijking en ben vandaag ‘gedumpt’ via app nadat ik op de man af vroeg wat er aan de hand was en waarom ik geen antwoorden kreeg.

Verstandelijk weet ik dat ik niet verdrietig zou moeten zijn. Al met al was er veel gedoe. We zagen en spraken elkaar weinig vanwege voornamelijk zijn kinderen. Daarnaast weet ik nog steeds niet zeker of de man in kwestie vrijgezel is.

Maar ik ben wel verdrietig en een beetje bozig, ik voel me alleen, ben bang eenzaam te zijn/blijven. Een arm om me heen, zoenen, knuffelen en seks voelde zo fijn! Het gaf me eigen momenten, het gevoel ook een leuke, mooie vrouw te zijn naast het moederschap. Ik heb weinig ervaring in de liefde. Dit was mijn tweede relatie. Ik voel de behoefte mijn verhaal te delen, weet mezelf niet uit het dal te krijgen en vind het lastig vertrouwen te hebben in de toekomst.

Wie herkent dit en heeft daarna een hele positieve ervaring gehad waar ik mij nu even aan kan optrekken?

Dank je, Youp 79!
En 13th star, voelt een beetje dramatisch op dit moment vandaar ook deze teksten. Tuurlijk weet ik ook wel dat het niet zo’n drama is, hoor . De scheiding is verwerkt inmiddels. Daar had ik geen nieuwe relatie voor nodig. Ik ben er ook niet naar op zoek gegaan. Was een oude kennis die ik toevallig weer tegenkwam en waar wederzijdse gevoelens ontstonden. Ik heb het de afgelopen anderhalf jaar thuis volledig zelfstandig gedaan. Ik zag hem af en toe en kort als de kinderen er niet waren. Zagen elkaar nooit hele dagen of een weekend altijd maar een paar uurtjes. Heb geen man nodig, maar niet alles is even leuk alleen, wel gezelliger met tweeën.

Tijd voor de kinderen is er volop en daar geniet ik ook van. Aandacht voor mezelf is er waarschijnlijk te weinig. Geen hobby’s bijv.

Wat een goede reactie, Bijtie! Dank voor de knuffel.