Relaties
alle pijlers
Heb net mijn huilbui gehad. Voelde me vanvond zo alleen en niet gewaardeerd!
donderdag 29 maart 2007 om 23:37
Hoi meiden,
Vanavond een onverwachte huilbui gehad toen ik bij een vriendin was. Ik die altijd sterk is, kon er niet goed mee omgaan dat mijn vriendin zei dat ik toch een leuke en lieve meid ben! En dat ik het zo knap doe in mijn eentje allemaal als single.
Ze was lief en daar kon ik niet goed mee omgaan. Ik dus huilen. Niet heel hard, maar toch.
Ik merk dan dat ik toch wel waardering mis. Of het gevoel dat iemand me echt nodig heeft.
Ik heb leuk werk, vrienden enz. Maar ik moet er altijd voor zorgen dat ik wat te doen heb in het weekend. Ik moet mensen bellen als ik op zondag lekker wil wandelen, omdat het toch wel heel erg mooi weer is. Nou lukt het ook vaak wel om iemand te vinden, maar als single moet ik er vaak zelf moeite voor doen.
Veel van mijn vrienden zijn bezet. Hebben in het weekend geen tijd, maar wel door de week. Terwijl ik dan niet altijd af wil spreken, omdat ik fulltime werk en dat niet trek.
Nu komt de zomervakantie eraan en moet ik weer bedenken wat ik ga doen. Weer een singlereis als afgelopen jaren. Eigenlijk wil ik gewoon met tentje weg met vriend, maar ja die heb ik niet...
Wie herkent dit??? Het alleen zijn gevoel, ook al red je het prima. Het gevoel zelf altijd maar moeten te doen en waardering missen. Niemand die zegt dat ik lekker gekookt heb, of mooie bloemen heb gekocht er leuk uitzie..
Ok , morgen zal ik het allemaal wel weer relativeren. Maar nu voel ik me zo lonely. Ik moest het gewoon ff kwijt aan jullie.
Vanavond een onverwachte huilbui gehad toen ik bij een vriendin was. Ik die altijd sterk is, kon er niet goed mee omgaan dat mijn vriendin zei dat ik toch een leuke en lieve meid ben! En dat ik het zo knap doe in mijn eentje allemaal als single.
Ze was lief en daar kon ik niet goed mee omgaan. Ik dus huilen. Niet heel hard, maar toch.
Ik merk dan dat ik toch wel waardering mis. Of het gevoel dat iemand me echt nodig heeft.
Ik heb leuk werk, vrienden enz. Maar ik moet er altijd voor zorgen dat ik wat te doen heb in het weekend. Ik moet mensen bellen als ik op zondag lekker wil wandelen, omdat het toch wel heel erg mooi weer is. Nou lukt het ook vaak wel om iemand te vinden, maar als single moet ik er vaak zelf moeite voor doen.
Veel van mijn vrienden zijn bezet. Hebben in het weekend geen tijd, maar wel door de week. Terwijl ik dan niet altijd af wil spreken, omdat ik fulltime werk en dat niet trek.
Nu komt de zomervakantie eraan en moet ik weer bedenken wat ik ga doen. Weer een singlereis als afgelopen jaren. Eigenlijk wil ik gewoon met tentje weg met vriend, maar ja die heb ik niet...
Wie herkent dit??? Het alleen zijn gevoel, ook al red je het prima. Het gevoel zelf altijd maar moeten te doen en waardering missen. Niemand die zegt dat ik lekker gekookt heb, of mooie bloemen heb gekocht er leuk uitzie..
Ok , morgen zal ik het allemaal wel weer relativeren. Maar nu voel ik me zo lonely. Ik moest het gewoon ff kwijt aan jullie.
zondag 8 april 2007 om 02:04
Nou vanavond wa het weet helemaal duidelijk.
Ik op stap met twee gesettelde vriendinnen. Samen uit eten en daarna stappen was de bedoeling. Tja en ik wist natuurlijk vantevoren dat het geen 5 uur zou worden en dat geeft ook helemaal niet. Maar toen ze om 1 uur al heel graag naar huis wilden snapte ik weer dat mijn leven toch wel heel anders is.... Ik vind het gewoon leuk om lekker door te zakken , lekker ouwehoeren met mensen. Zij hadden het al snel gezien terwijl het zo lekker druk was en gezellig....echt balen serieus. En nu zit ik in mn eentje thuis op de bank na een echt wel leuke avond maar toch...zij liggen nu lekker naast hun mannetje. Even leker kletsen en lekker samen in slaap vallen en morgen samen wakker worden op paasochtend. Terwijl ik dan in mn eentje een gekookt eitje zit te eten.....geweldig.....
Sorry misschien vreselijk negatief en niet gezellig maar ben er even helemaal klaar mee.....
Ik op stap met twee gesettelde vriendinnen. Samen uit eten en daarna stappen was de bedoeling. Tja en ik wist natuurlijk vantevoren dat het geen 5 uur zou worden en dat geeft ook helemaal niet. Maar toen ze om 1 uur al heel graag naar huis wilden snapte ik weer dat mijn leven toch wel heel anders is.... Ik vind het gewoon leuk om lekker door te zakken , lekker ouwehoeren met mensen. Zij hadden het al snel gezien terwijl het zo lekker druk was en gezellig....echt balen serieus. En nu zit ik in mn eentje thuis op de bank na een echt wel leuke avond maar toch...zij liggen nu lekker naast hun mannetje. Even leker kletsen en lekker samen in slaap vallen en morgen samen wakker worden op paasochtend. Terwijl ik dan in mn eentje een gekookt eitje zit te eten.....geweldig.....
Sorry misschien vreselijk negatief en niet gezellig maar ben er even helemaal klaar mee.....
zondag 8 april 2007 om 12:20
Hallo Meiden,
Ook ik zit in hetzelfde schuitje :(
Opzich is het een lange tijd goed met me gegaan tot ik begin van het jaar een week of 4 gedate heb met een ontzettend leuke jongen. Dit liep echter op niks uit doordat hij nog niet over zijn ex heen is. Sindsdien voel ik me ook weer zo waardeloos. Gisteravond met 2 vriendinnen afgesproken, afspraak natuurlijk ook al 3 weken geleden moeten maken. Die meiden zitten dan in geuren en kleuren te vertellen hoe leuk ze het wel niet hebben met hun vriendjes. En ik... Ik zit erbij, luister ernaar en denk; waarom heb ik dat niet. In de auto naar huis begonnen de tranen ook weer te stromen en het is niet meer gestopt tot ik ben gaan slapen. Heb ook geen vrijgezelle vriendinnen en ik word ook alleen gebeld (heb ik het idee) als vriendlief van 1 van mijn vriendinnen geen tijd voor mijn vriendin heeft... Geen idee hoe ik deze dag weer door moet gaan komen. Ik wil graag op stap vanavond, maar met wie?! Ook die vraag van; wat zijn je vakantieplannen kan me op het moment al aan het huilen krijgen.
Fijne pasen iedereen!
Ook ik zit in hetzelfde schuitje :(
Opzich is het een lange tijd goed met me gegaan tot ik begin van het jaar een week of 4 gedate heb met een ontzettend leuke jongen. Dit liep echter op niks uit doordat hij nog niet over zijn ex heen is. Sindsdien voel ik me ook weer zo waardeloos. Gisteravond met 2 vriendinnen afgesproken, afspraak natuurlijk ook al 3 weken geleden moeten maken. Die meiden zitten dan in geuren en kleuren te vertellen hoe leuk ze het wel niet hebben met hun vriendjes. En ik... Ik zit erbij, luister ernaar en denk; waarom heb ik dat niet. In de auto naar huis begonnen de tranen ook weer te stromen en het is niet meer gestopt tot ik ben gaan slapen. Heb ook geen vrijgezelle vriendinnen en ik word ook alleen gebeld (heb ik het idee) als vriendlief van 1 van mijn vriendinnen geen tijd voor mijn vriendin heeft... Geen idee hoe ik deze dag weer door moet gaan komen. Ik wil graag op stap vanavond, maar met wie?! Ook die vraag van; wat zijn je vakantieplannen kan me op het moment al aan het huilen krijgen.
Fijne pasen iedereen!
zondag 8 april 2007 om 13:26
Ik herken het ook allemaal wat jullie schrijven maar met mooi weer heb ik er wel minder last van :) Met Kerst voel ik me heeeeeel zielig, maar nu met Pasen is dat minder. Terwijl ik nu toch ook allemaal leuke voorstellen had gedaan aan mensen om samen wat te gaan doen, en ze allemaal niet kunnen omdat ze met hun vriendje een weekendje weg gaan of omdat ze naar familie gaan. Dus dat was balen, maar toch vind ik het met mooi weer makkelijker om me in mijn eentje te vermaken.
Dat van die afspraken in het weekend en dat het altijd van jou uit moet komen herken ik volledig en ik heb het daar erg moeilijk mee gehad (ben al bijna 8 jaar single) en bij tijd en wijle zit ik er nog steeds erg mee. Maar ik heb ook zo langzamerhand wel geleerd dat je jezelf wel kunt sturen in met welke mensen je omgaat. Degenen voor wie ik echt alleen maar besta als het vriendje in het buitenland zit, daar ga ik niet meer mee om. Daar voelde ik me echt zo minderwaardig bij...ik kies nu voor de mensen die ook als stel mij graag erbij hebben, en voor de mensen die single zijn (en die ene single vriendin, die haar vrienden steeds totaal laat vallen als ze weer eens met iemand aan het daten is, die laat ik tegenwoordig ook maar een beetje voor wat ze is :D)
Je kunt er wel zelf voor zorgen dat de mensen met wie je omgaat, in elk geval wel mensen zijn die je een goed gevoel geven en niet een "ik ben alleen maar goed genoeg voor als er niets beters voorhanden is"-gevoel. En als je zulke mensen niet kent, omdat je gesettlede vrienden echt alleen maar heel erg op de partner gericht zijn, kun je nieuwe mensen ontmoeten. Veel van de mensen met wie ik momenteel omga ken ik pas iets meer dan een half jaar. Het lukt echt wel om nieuwe mensen te ontmoeten, als je je daarop richt en je niet heel erg blijft hangen aan je oude vertrouwde vriendengroep.
En verder ben ik er denk ik gewoon ook meer aan gewend geraakt dat je als single nu eenmaal veel op jezelf aangewezen bent. Dat hebben diegenen hier van wie de relatie nog niet zo lang uit is denk ik minder....maar ik ben eraan gewend geraakt. Ik voel me nu ook niet meer heeeeel zielig als ik een heel weekend alles in m'n eentje moet doen, omdat ik op zich toch ook wel weer genoeg te doen heb (al is het maar schoonmaken hier in huis :D) en omdat ik nu ook wel weet dat heel veel mensen grote delen van hun weekend alleen doorbrengen. Vroeger dacht ik altijd dat IEDEREEN nu leuk met vrienden op een terrasje zit of dat IEDEREEN op zaterdag leuk met vrienden in een cafeetje zit, maar dat is helemaal niet zo :) Heel veel mensen waren gisteravond gewoon in hun eentje thuis, en heel veel mensen gaan straks in hun eentje in het zonnetje op een terrasje zitten. Als je je dat realiseert voel je je een stuk minder kut (ook al is het natuurlijk wel leuker om die dingen samen te doen, dat blijft zo)
Ik hoop dat dit een beetje helpt! Het is mooi weer, we hebben vier dagen vrij, geniet ervan, ook in je eentje!
Dat van die afspraken in het weekend en dat het altijd van jou uit moet komen herken ik volledig en ik heb het daar erg moeilijk mee gehad (ben al bijna 8 jaar single) en bij tijd en wijle zit ik er nog steeds erg mee. Maar ik heb ook zo langzamerhand wel geleerd dat je jezelf wel kunt sturen in met welke mensen je omgaat. Degenen voor wie ik echt alleen maar besta als het vriendje in het buitenland zit, daar ga ik niet meer mee om. Daar voelde ik me echt zo minderwaardig bij...ik kies nu voor de mensen die ook als stel mij graag erbij hebben, en voor de mensen die single zijn (en die ene single vriendin, die haar vrienden steeds totaal laat vallen als ze weer eens met iemand aan het daten is, die laat ik tegenwoordig ook maar een beetje voor wat ze is :D)
Je kunt er wel zelf voor zorgen dat de mensen met wie je omgaat, in elk geval wel mensen zijn die je een goed gevoel geven en niet een "ik ben alleen maar goed genoeg voor als er niets beters voorhanden is"-gevoel. En als je zulke mensen niet kent, omdat je gesettlede vrienden echt alleen maar heel erg op de partner gericht zijn, kun je nieuwe mensen ontmoeten. Veel van de mensen met wie ik momenteel omga ken ik pas iets meer dan een half jaar. Het lukt echt wel om nieuwe mensen te ontmoeten, als je je daarop richt en je niet heel erg blijft hangen aan je oude vertrouwde vriendengroep.
En verder ben ik er denk ik gewoon ook meer aan gewend geraakt dat je als single nu eenmaal veel op jezelf aangewezen bent. Dat hebben diegenen hier van wie de relatie nog niet zo lang uit is denk ik minder....maar ik ben eraan gewend geraakt. Ik voel me nu ook niet meer heeeeel zielig als ik een heel weekend alles in m'n eentje moet doen, omdat ik op zich toch ook wel weer genoeg te doen heb (al is het maar schoonmaken hier in huis :D) en omdat ik nu ook wel weet dat heel veel mensen grote delen van hun weekend alleen doorbrengen. Vroeger dacht ik altijd dat IEDEREEN nu leuk met vrienden op een terrasje zit of dat IEDEREEN op zaterdag leuk met vrienden in een cafeetje zit, maar dat is helemaal niet zo :) Heel veel mensen waren gisteravond gewoon in hun eentje thuis, en heel veel mensen gaan straks in hun eentje in het zonnetje op een terrasje zitten. Als je je dat realiseert voel je je een stuk minder kut (ook al is het natuurlijk wel leuker om die dingen samen te doen, dat blijft zo)
Ik hoop dat dit een beetje helpt! Het is mooi weer, we hebben vier dagen vrij, geniet ervan, ook in je eentje!
zondag 8 april 2007 om 14:02
Ik wil graag even reageren op het bovenstaande, want dit is zoooo herkenbaar. Had gisteravond namelijk precies hetzelfde. Ging op stap met een gesettelde vriendin en ik wist van tevoren ook dat het niet laat zou worden omdat zij weer vroeg op moest vanmorgen. We hadden een avondje theater op het programma staan en ik dacht dat we na afloop nog wel even gezellig een tijdje zouden nababbelen in het café. We hebben echter 1 drankje gedronken en na een half uurtje zei ze 'zullen we gaan?'... Ik weet uit ervaring dat het niet leuk is om langer te blijven als één van de 2 graag naar huis wil, maar jemig... het was notabene half 11. Spreek dan niet af denk ik dan...
Gelukkig heb ik voor vandaag en morgen wel leuke plannen staan, dat verzacht de pijn zeg maar :-) maar toch... leuk is anders...
zondag 8 april 2007 om 14:18
Ja, het voelt als een afwijzing. Want waarschijnlijk gaat ze niet op zaterdag om half 11 al slapen. Ze wil gewoon liever bij haar vriend zijn dan bij jou.
En da's op zich logisch, want met hem heeft ze een relatie en op hem is ze verliefd, maar als je een avondje met een vriend of vriendin afspreekt spreek je ook met die persoon af he, dan ga je niet halverwege de afspraak afbreken omdat je eigenlijk toch liever bij je lover bent.
Maar dit is dus precies wat ik bedoel met 'de mensen opzoeken die je een goed gevoel geven'. Ik ken een stel, en die zeggen altijd: "op vrijdagavond ben ik helemaal total loss, aan het einde van de werkweek, dan ben ik tot niets meer in staat". Dus toen ze een keer kwamen eten op vrijdagavond was ik er al op voorbereid dat ze vast en zeker om uiterlijk half elf wel weg zouden gaan. Bleven ze tot 3 uur zitten omdat het zo gezellig was :D Kijk dan voel ik me gewaardeerd. Maar een vriendin, die nota bene niet eens werkt op vrijdag, kwam ook eten, en ging dus inderdaad om tien uur pleite. Want haar vriendje woont hier twee straten verderop en kennelijk vond ze het leuker om naar hem te gaan dan om bij mij nog even wat te blijven drinken en kletsen.
Tja da's haar goed recht, maar wel logisch dat ik dan meer toe trek naar diegenen die mij ook graag zien. Want met vriendschappen is het net als in de liefde: ik wil toch graag een partner die mij net zo graag ziet als ik hem. En zo wil ik ook vrienden die mij net zo graag zien als ik hen.
En da's op zich logisch, want met hem heeft ze een relatie en op hem is ze verliefd, maar als je een avondje met een vriend of vriendin afspreekt spreek je ook met die persoon af he, dan ga je niet halverwege de afspraak afbreken omdat je eigenlijk toch liever bij je lover bent.
Maar dit is dus precies wat ik bedoel met 'de mensen opzoeken die je een goed gevoel geven'. Ik ken een stel, en die zeggen altijd: "op vrijdagavond ben ik helemaal total loss, aan het einde van de werkweek, dan ben ik tot niets meer in staat". Dus toen ze een keer kwamen eten op vrijdagavond was ik er al op voorbereid dat ze vast en zeker om uiterlijk half elf wel weg zouden gaan. Bleven ze tot 3 uur zitten omdat het zo gezellig was :D Kijk dan voel ik me gewaardeerd. Maar een vriendin, die nota bene niet eens werkt op vrijdag, kwam ook eten, en ging dus inderdaad om tien uur pleite. Want haar vriendje woont hier twee straten verderop en kennelijk vond ze het leuker om naar hem te gaan dan om bij mij nog even wat te blijven drinken en kletsen.
Tja da's haar goed recht, maar wel logisch dat ik dan meer toe trek naar diegenen die mij ook graag zien. Want met vriendschappen is het net als in de liefde: ik wil toch graag een partner die mij net zo graag ziet als ik hem. En zo wil ik ook vrienden die mij net zo graag zien als ik hen.
zondag 8 april 2007 om 18:51
Hey meiden!
Wat een hoop herkenbare reakties zijn erbij gekomen!
Hier gaat het goed. Ik ben net terug van twee dagen weg. Ik was met een single-vriendin naar een grote plaast in NEderland, bed and breakfast geboekt. We hebben gewandeld, lekker gegeten en vandaag de Hoge Veluwe op. Heerlijk!!!
Eindelijk na vele jaren denken dat IEDEREEN met Pasen weg is, ging ik ook. Ik vond het helemaal geweldig dat ik dat donderdag op mijn werk kon vertellen, toen iedereen ging praten over 'wat doe jij ? met Pasen?
Ëindelijk was ik ook eens weg. En het was nog leuk ook. Heel veel gesprekken gevoerd met mijn vriendin en het was zo herkenbaar. Waar je allemaal tegenaan loopt als single enz.
Toen ik net thuis kwam, kon ik het niet laten om te bedenken of ik al verjaardagskaarten had gekregen aangezien in morgen jarig ben. Toch benieuwd wie aan me gedacht had. Nou NUL!! Helemaal niks!! Nou ja, misschien krijg ik die dinsdag of ze bellen me morgen allemaal...
Toch niet leuk...
Nu lekker op de bank en huis opruimen. Ik ben stiekem toch benieuwd wie er morgen aan me denkt. Ik vier het niet, maar ik heb al hier ergens uitgelegd waarom niet...
Ik ben niet alleen, want mijn lieve ouders komen langs...
Wat een hoop herkenbare reakties zijn erbij gekomen!
Hier gaat het goed. Ik ben net terug van twee dagen weg. Ik was met een single-vriendin naar een grote plaast in NEderland, bed and breakfast geboekt. We hebben gewandeld, lekker gegeten en vandaag de Hoge Veluwe op. Heerlijk!!!
Eindelijk na vele jaren denken dat IEDEREEN met Pasen weg is, ging ik ook. Ik vond het helemaal geweldig dat ik dat donderdag op mijn werk kon vertellen, toen iedereen ging praten over 'wat doe jij ? met Pasen?
Ëindelijk was ik ook eens weg. En het was nog leuk ook. Heel veel gesprekken gevoerd met mijn vriendin en het was zo herkenbaar. Waar je allemaal tegenaan loopt als single enz.
Toen ik net thuis kwam, kon ik het niet laten om te bedenken of ik al verjaardagskaarten had gekregen aangezien in morgen jarig ben. Toch benieuwd wie aan me gedacht had. Nou NUL!! Helemaal niks!! Nou ja, misschien krijg ik die dinsdag of ze bellen me morgen allemaal...
Toch niet leuk...
Nu lekker op de bank en huis opruimen. Ik ben stiekem toch benieuwd wie er morgen aan me denkt. Ik vier het niet, maar ik heb al hier ergens uitgelegd waarom niet...
Ik ben niet alleen, want mijn lieve ouders komen langs...
zondag 8 april 2007 om 20:58
Oei, nu baal ik wel even een beetje. Ik was aan het voorjaarsschoonmaken vandaag, en er zou vanavond een vriend film komen kijken. Die smst nu dat hij een kater heeft en liever thuisblijft. Ik ging even bedenken of er iemand anders film zou kunnen komen kijken maar het is eerste paasdag, iedereen zit bij familie of is een weekendje weg met de partner.
Nou is het op zich wel hard nodig dat ik vanavond nog hard doorga met die schoonmaak, dus wat dat betreft is het misschien juist wel goed dat het zo loopt
......maar het voelt altijd heel sneu als ik een hele dag echt gewoon helemaal NIEMAND gezien of gesproken heb. Als ik het vooruitzicht heb dat er 's avonds iets leuks gebeurt vind ik het geen enkel probleem om overdag geen mens te spreken. Maar als het een hele dag zo is.....dan voel ik me wel een beetje alsof ik in een soort cocon leef. Alsof de hele wereld doordraait buiten mij om.
Ik heb dat vaak op zondag, en dan kijk ik er serieus naar uit dat ik de dag erna weer mag gaan werken, zodat ik tenminste weer gewoon eens mensen zie. Triest! Nu morgen nog geen werk, maar gelukkig wel een gezellige afspraak staan. Met dat in mijn achterhoofd gaat het wel lukken om me niet al te kansloos te voelen als ik vanavond doorga met die schoonmaak
Nou is het op zich wel hard nodig dat ik vanavond nog hard doorga met die schoonmaak, dus wat dat betreft is het misschien juist wel goed dat het zo loopt
......maar het voelt altijd heel sneu als ik een hele dag echt gewoon helemaal NIEMAND gezien of gesproken heb. Als ik het vooruitzicht heb dat er 's avonds iets leuks gebeurt vind ik het geen enkel probleem om overdag geen mens te spreken. Maar als het een hele dag zo is.....dan voel ik me wel een beetje alsof ik in een soort cocon leef. Alsof de hele wereld doordraait buiten mij om. Ik heb dat vaak op zondag, en dan kijk ik er serieus naar uit dat ik de dag erna weer mag gaan werken, zodat ik tenminste weer gewoon eens mensen zie. Triest! Nu morgen nog geen werk, maar gelukkig wel een gezellige afspraak staan. Met dat in mijn achterhoofd gaat het wel lukken om me niet al te kansloos te voelen als ik vanavond doorga met die schoonmaak
zondag 8 april 2007 om 21:00
Oh en sterretjesterretje, alvast gefeliciteerd!
Maar, ik moet zeggen, als ik van een vriend weet dat hij op woensdag jarig is, en hij viert het het weekend daarna, dan denk ik er ook heel vaak niet aan om hem dan op de dag zelf te bellen of smsen. Dan denk ik: "dat komt zaterdag dan wel, op het feest".
En vooral als iemand specifiek heeft gezegd dat hij het niet viert.....
Dus voel je alsjeblieft niet rot als je niets hoort van mensen morgen, die mensen zijn in die dingen misschien precies zo als ik.
Maar, ik moet zeggen, als ik van een vriend weet dat hij op woensdag jarig is, en hij viert het het weekend daarna, dan denk ik er ook heel vaak niet aan om hem dan op de dag zelf te bellen of smsen. Dan denk ik: "dat komt zaterdag dan wel, op het feest".
En vooral als iemand specifiek heeft gezegd dat hij het niet viert.....
Dus voel je alsjeblieft niet rot als je niets hoort van mensen morgen, die mensen zijn in die dingen misschien precies zo als ik.
zondag 8 april 2007 om 22:40
Vandaag toch maar even de stad in genieten van de zon. Wat doet die soms wonderen zeg!
Een vriendin kwam lang smaar die was erg brak van het stappen en toen ze om 8 uur naar huis ging ben ik toch nog maar even naar mn zus gegaan.
Niet dat ik dan heel veel bijzonders doe, maar soms is het gewoon lekker om je niet in je eentje t evervelen maar samen.
Daar waren weer vrienden waar ze het heel leuk mee kunnen vinden en toen baalde ik wel dat ik dat niet meer had. Zou ook zo graag weer een stel mensen om m eheen hebben waar ik vanzelfsprekend geoon veel tijd mee doorbreng. En tja toen ik nog een vriend had was dat vaak zo. Die mensen zie ik nu niet zoveel meer omdat hij er dan ook vaak is en ik daar niet steed sop zit te wachten.....
Maar ja toch stukken beter dan alleen zijn....
Morgen gelukkig naar een vriendin en s avonds komt er nog een vriend langs.....
Nog even:
Alvast een hele fijne verjaardag!!
en jullie allemaal: Geniet van de zon, maak er eenleuke vrije dag van!
Een vriendin kwam lang smaar die was erg brak van het stappen en toen ze om 8 uur naar huis ging ben ik toch nog maar even naar mn zus gegaan.
Niet dat ik dan heel veel bijzonders doe, maar soms is het gewoon lekker om je niet in je eentje t evervelen maar samen.
Daar waren weer vrienden waar ze het heel leuk mee kunnen vinden en toen baalde ik wel dat ik dat niet meer had. Zou ook zo graag weer een stel mensen om m eheen hebben waar ik vanzelfsprekend geoon veel tijd mee doorbreng. En tja toen ik nog een vriend had was dat vaak zo. Die mensen zie ik nu niet zoveel meer omdat hij er dan ook vaak is en ik daar niet steed sop zit te wachten.....
Maar ja toch stukken beter dan alleen zijn....
Morgen gelukkig naar een vriendin en s avonds komt er nog een vriend langs.....
Nog even:
Alvast een hele fijne verjaardag!!
en jullie allemaal: Geniet van de zon, maak er eenleuke vrije dag van!
maandag 9 april 2007 om 09:54
He sterretjesterretje, van harte gefeliciteerd :gwab: Hopelijk word het een mooie dag voor je, vol verrassingen.
Ik ga vandaag naar mijn ouders. De enige mensen op aarde waar ik altijd welkom ben. Dat klinkt wel een beetje zielig, maar ik ben ook heel erg blij met zulke lieve ouders.
Ik heb gisteren met een goed boek in de tuin van het zonnetje liggen genieten. Wat een ontzettend lekker weer zeg. Hopelijk dat het vandaag net zo mooi word.
Ik wens ierdereen een hele fijne dag!
Ik ga vandaag naar mijn ouders. De enige mensen op aarde waar ik altijd welkom ben. Dat klinkt wel een beetje zielig, maar ik ben ook heel erg blij met zulke lieve ouders.
Ik heb gisteren met een goed boek in de tuin van het zonnetje liggen genieten. Wat een ontzettend lekker weer zeg. Hopelijk dat het vandaag net zo mooi word.
Ik wens ierdereen een hele fijne dag!
maandag 9 april 2007 om 10:23
Goeiemorgen, ook alle anderen hier..........
Ik ben Perel, post regelmatig op andere topics, hier ben ik meer de meelezer,
maar vandaag wil ik me toch even laten horen/zien........
Er zitten hier een heleboel mensen in hetzelfde schuitje.
Ik zelf zit er ook, ik begrijp jullie echt helemaal hoor, dat is het niet, ik wil ook zeker niet luchtig over de gevoelens hier heenstappen MAAR
af en toe bekruipt mij het gevoel dat jullie hier samen een beetje zwelgen in de situatie waar jullie inzitten. Dit is absoluut niet denigrerend bedoeld, maar ik voel datjullie elkaar begrijpen als geen ander.
Kijk, begrijp mij goed, het is gewoon rot, als je afspraken wilt, dingen wil ondernemen maar je krijgt gewoon geen poot aan de grond, iedereen leeft zijn eigen leventje, en heb je dan eens een afspraak, je verheugt je van te voren al op wat je gaat doen, wordt ie afgezegd (kater, ja ook van een vorige avond uit waarschijnlijk), of ze willen vroeg naar huis ze zijn moe, terwijl jij net lekker op gang komt..........
Ik loop daar ook heel vaak tegenaan, maar kan er op dit moment net iets beter tegen, daarom meng ik me niet in de discussie, want het gaat bij mij net zo lekker, vind het wel lekker rustig allemaal eventjes.
Dus, als ik dit zo lees, ontkom ik niet aan het idee van zouden deze mensen hier elkaar niet op kunnen zoeken?
Eens bekijken wat de gezamenlijke interesses zijn, en onderling iets afspreken? Door een msn-groep op zoiets.
Nu zitten jullie allemaal in je eigen vacuüm een onbevredigend sociaal leven te leven.
Het is maar een suggestie, hoor....maar wie weet!
Groetjes van Perel
Ik ben Perel, post regelmatig op andere topics, hier ben ik meer de meelezer,
maar vandaag wil ik me toch even laten horen/zien........
Er zitten hier een heleboel mensen in hetzelfde schuitje.
Ik zelf zit er ook, ik begrijp jullie echt helemaal hoor, dat is het niet, ik wil ook zeker niet luchtig over de gevoelens hier heenstappen MAAR
af en toe bekruipt mij het gevoel dat jullie hier samen een beetje zwelgen in de situatie waar jullie inzitten. Dit is absoluut niet denigrerend bedoeld, maar ik voel datjullie elkaar begrijpen als geen ander.
Kijk, begrijp mij goed, het is gewoon rot, als je afspraken wilt, dingen wil ondernemen maar je krijgt gewoon geen poot aan de grond, iedereen leeft zijn eigen leventje, en heb je dan eens een afspraak, je verheugt je van te voren al op wat je gaat doen, wordt ie afgezegd (kater, ja ook van een vorige avond uit waarschijnlijk), of ze willen vroeg naar huis ze zijn moe, terwijl jij net lekker op gang komt..........
Ik loop daar ook heel vaak tegenaan, maar kan er op dit moment net iets beter tegen, daarom meng ik me niet in de discussie, want het gaat bij mij net zo lekker, vind het wel lekker rustig allemaal eventjes.
Dus, als ik dit zo lees, ontkom ik niet aan het idee van zouden deze mensen hier elkaar niet op kunnen zoeken?
Eens bekijken wat de gezamenlijke interesses zijn, en onderling iets afspreken? Door een msn-groep op zoiets.
Nu zitten jullie allemaal in je eigen vacuüm een onbevredigend sociaal leven te leven.
Het is maar een suggestie, hoor....maar wie weet!
Groetjes van Perel
maandag 9 april 2007 om 11:01
owww.. wat is dat allemaal toch zo herkenbaar!! In het begin vond ik het heerlijk om weer alleen te zijn, maar nu... Ik heb het nu wel gehad met de avonden alleen voor de tv hangen! Laatst voelde ik met net Bridget Jones die met een fles wijn op de bank zit en meezingt met het nummer: Al by myself... :(
En anderen denken dat ik zo'n leuk, spannend leven heb, ze moesten eens weten! Tuurlijk ga ik ook uit met vriendinnen, en afgelopen vrijdag ben ik nog een heel leuke man tegen gekomen... O+ die mij volgens mij ook erg leuk vindt...
Maar ik voel precies hoe jullie je voelen! Er is geen alternatief voor een partner!
En anderen denken dat ik zo'n leuk, spannend leven heb, ze moesten eens weten! Tuurlijk ga ik ook uit met vriendinnen, en afgelopen vrijdag ben ik nog een heel leuke man tegen gekomen... O+ die mij volgens mij ook erg leuk vindt...
Maar ik voel precies hoe jullie je voelen! Er is geen alternatief voor een partner!
maandag 9 april 2007 om 11:05
Hoi allemaal,
Ik herken het maar al te goed. Je wilt wat afspreken maar iedereen heeft al een afspraak.
Ik heb het volgende gedaan. Ongeveer 2 maanden geleden heb ik een clubje opgericht voor m/v.
En een aantal keren een ontmoetingsavond gehouden en door een mailinglist kan nu iedereen uit die groep elkaar bellen, mailen om bij elkaar een kop koffie te drinken, wat men wil. We gaan nu binnenkort met een grote groep uit eten. Met de een klikt het beter als de ander natuurlijk maar zo heb je altijd wel een of meer mensen om wat te doen: Terrasje, strand, kroeg, elkaars verjaardag, toon belangstelling naar elkaar, bel of mail even als je weet dat iemand een belangrijke dag heeft of ergens mee zit. Zo krijg je diepgang.
Is dat geen idee?
Misschien zijn er hier mensen uit verschillende provincies en dat gewoon voor elke provincie een groep ontstaat, een voor de leeftijd van 20-35 en een voor 35-50.
Ik ben zelf 38 jaar en heb een groep voor ongeveer 35-50 jaar.
Als men geen behoefte meer heeft voor de groep gaat men weg maar de groep blijft bestaan. Er blijven altijd wel nieuwe komen.
Je moet er wat van maken.
Ik herken het maar al te goed. Je wilt wat afspreken maar iedereen heeft al een afspraak.
Ik heb het volgende gedaan. Ongeveer 2 maanden geleden heb ik een clubje opgericht voor m/v.
En een aantal keren een ontmoetingsavond gehouden en door een mailinglist kan nu iedereen uit die groep elkaar bellen, mailen om bij elkaar een kop koffie te drinken, wat men wil. We gaan nu binnenkort met een grote groep uit eten. Met de een klikt het beter als de ander natuurlijk maar zo heb je altijd wel een of meer mensen om wat te doen: Terrasje, strand, kroeg, elkaars verjaardag, toon belangstelling naar elkaar, bel of mail even als je weet dat iemand een belangrijke dag heeft of ergens mee zit. Zo krijg je diepgang.
Is dat geen idee?
Misschien zijn er hier mensen uit verschillende provincies en dat gewoon voor elke provincie een groep ontstaat, een voor de leeftijd van 20-35 en een voor 35-50.
Ik ben zelf 38 jaar en heb een groep voor ongeveer 35-50 jaar.
Als men geen behoefte meer heeft voor de groep gaat men weg maar de groep blijft bestaan. Er blijven altijd wel nieuwe komen.
Je moet er wat van maken.
maandag 9 april 2007 om 11:33
MissDette,
Er zijn er toch wel heel veel die in deze situatie zitten.
Niet alleen dit topic, ook bij singles, en regelmatig start iemand zijn privé topic op waarna blijkt dat het uiteindelijk ook weer op hetzelfde neer komt: aan de voorwaarden voor het krijgen van een relatie heb ik ruimschoots voldaan, want: ik heb alles voor elkaar, hou best van mezelf, geniet van alles waar mogelijk maar: waar blijft HIJ nou??
Het zijn voornamelijk de vrouwen die hier meelezen en posten, maar ik ben er zeker van dat er ook genoeg mannen zijn die meer uit hun leven willen halen dan waar ze nu aan toe komen.
Zo zitten er heel veel mensen "te klooien op hun eigen eilandje", zeg maar.
Is zó jammer.
Kost zoveel tijd.
Dus vandaar mijn posting.
En de eerste reakties zijn leuk!
Dette, misschien post jij straks wel bij de "bloeiende liefdes".....
Groetjes, Perel.
Er zijn er toch wel heel veel die in deze situatie zitten.
Niet alleen dit topic, ook bij singles, en regelmatig start iemand zijn privé topic op waarna blijkt dat het uiteindelijk ook weer op hetzelfde neer komt: aan de voorwaarden voor het krijgen van een relatie heb ik ruimschoots voldaan, want: ik heb alles voor elkaar, hou best van mezelf, geniet van alles waar mogelijk maar: waar blijft HIJ nou??
Het zijn voornamelijk de vrouwen die hier meelezen en posten, maar ik ben er zeker van dat er ook genoeg mannen zijn die meer uit hun leven willen halen dan waar ze nu aan toe komen.
Zo zitten er heel veel mensen "te klooien op hun eigen eilandje", zeg maar.
Is zó jammer.
Kost zoveel tijd.
Dus vandaar mijn posting.
En de eerste reakties zijn leuk!
Dette, misschien post jij straks wel bij de "bloeiende liefdes".....
Groetjes, Perel.
maandag 9 april 2007 om 12:00
Perel,
het is inderdaad zo dat de meesten op hun eigen eilandje zitten te klooien, op een gegeven moment ben je soms ook wel geneigd om dan maar thuis te blijven of geen nieuwe contacten aan te gaan omdat je geen zin hebt om weer gekwetst te worden! Maar ja, als je niet alleen wilt blijven zal je toch weer een keer in het diepe moeten springen!
En wie weet schrijf ik straks inderdaad bij opbloeiende liefdes..
het is inderdaad zo dat de meesten op hun eigen eilandje zitten te klooien, op een gegeven moment ben je soms ook wel geneigd om dan maar thuis te blijven of geen nieuwe contacten aan te gaan omdat je geen zin hebt om weer gekwetst te worden! Maar ja, als je niet alleen wilt blijven zal je toch weer een keer in het diepe moeten springen!
En wie weet schrijf ik straks inderdaad bij opbloeiende liefdes..
maandag 9 april 2007 om 13:02
Ja, het kan wel maar het moet van 2 kanten komen.
En je moet er energie in steken. Maar dat moet bij een relatie ook.
Voor iedereen die meer van mijn initiatief wil weten, tussen de 32 en 50 jaar is en in provincie Utrecht woont, mijn mail adres is: adsl455757@tiscali.nl
En je moet er energie in steken. Maar dat moet bij een relatie ook.
Voor iedereen die meer van mijn initiatief wil weten, tussen de 32 en 50 jaar is en in provincie Utrecht woont, mijn mail adres is: adsl455757@tiscali.nl
maandag 9 april 2007 om 16:35
Een goed idee is het zeker Perel, maar het moeten toevallig ook maar net mensen uit je regio zijn die hier meeposten he, en dan moet het ook nog eens klikken....het is wel een beetje 'makkelijker gezegd dan gedaan' wat je schrijft.
Ben het wel met je eens dat niemand iets opschiet met balen en dat het beter is om wat te ondernemen, maar ik geloof ook niet dat het daar bij de mensen die hier schrijven aan schort. Ik had voor gisteren bijv. echt een prachtig idee, omdat het mooi weer zou worden, dat we met een groepje zouden gaan fietsen en dan uiteindelijk op een terras belanden. En dat soort initiatieven heb ik echt wel vaker. Maar dan moeten er wel mensen kunnen en willen natuurlijk
Ik vind de kwalificatie 'zwelgen' dus echt niet van toepassing. Er is hier niemand die klaagt dat er niemand mee wilde op een afspraak zonder dat hij eerst meerdere mensen heeft gebeld. Er is hier niemand die zichzelf opsluit in zijn huis en geen werk of studie heeft. We ondernemen allemaal genoeg (ik lees over singlesreizen, cursussen, verenigingen, alleen op reis, initiatieven om met mensen af te spreken....), maar je moet er gewoon ook een beetje geluk in hebben. En dat komt vanzelf ook wel weer op iemands pad, als hij maar zijn best blijft doen.
Net als met solliciteren: je stuurt talloze brieven en gaat vaak op gesprek, maar het lukt niet altijd meteen, of het lukt wel en de baan blijkt tegen te vallen en je gaat weer opnieuw solliciteren. Zo is het met vriendenkringen ook. En terwijl je aan het solliciteren bent kun je er tussendoor best van balen dat het nog steeds niet is gelukt. Dat is iets anders dan zwelgen en nooit een brief de deur uit doen.
Ja, het is echt net als met solliciteren (of woonruimte zoeken, of whatever). Als je stopt met je best doen wordt het ZEKER niks, maar ik heb niet de indruk dat er hier iemand meeschrijft die zijn best niet doet.
Dus het zal ook allemaal wel weer een keer goedkomen, en laat dat liefst maar niet al te lang meer duren
Ben het wel met je eens dat niemand iets opschiet met balen en dat het beter is om wat te ondernemen, maar ik geloof ook niet dat het daar bij de mensen die hier schrijven aan schort. Ik had voor gisteren bijv. echt een prachtig idee, omdat het mooi weer zou worden, dat we met een groepje zouden gaan fietsen en dan uiteindelijk op een terras belanden. En dat soort initiatieven heb ik echt wel vaker. Maar dan moeten er wel mensen kunnen en willen natuurlijk
Ik vind de kwalificatie 'zwelgen' dus echt niet van toepassing. Er is hier niemand die klaagt dat er niemand mee wilde op een afspraak zonder dat hij eerst meerdere mensen heeft gebeld. Er is hier niemand die zichzelf opsluit in zijn huis en geen werk of studie heeft. We ondernemen allemaal genoeg (ik lees over singlesreizen, cursussen, verenigingen, alleen op reis, initiatieven om met mensen af te spreken....), maar je moet er gewoon ook een beetje geluk in hebben. En dat komt vanzelf ook wel weer op iemands pad, als hij maar zijn best blijft doen.
Net als met solliciteren: je stuurt talloze brieven en gaat vaak op gesprek, maar het lukt niet altijd meteen, of het lukt wel en de baan blijkt tegen te vallen en je gaat weer opnieuw solliciteren. Zo is het met vriendenkringen ook. En terwijl je aan het solliciteren bent kun je er tussendoor best van balen dat het nog steeds niet is gelukt. Dat is iets anders dan zwelgen en nooit een brief de deur uit doen.
Ja, het is echt net als met solliciteren (of woonruimte zoeken, of whatever). Als je stopt met je best doen wordt het ZEKER niks, maar ik heb niet de indruk dat er hier iemand meeschrijft die zijn best niet doet.
Dus het zal ook allemaal wel weer een keer goedkomen, en laat dat liefst maar niet al te lang meer duren
maandag 9 april 2007 om 16:49
Dat hebben wij trouwens ook gedaan roza, zoiets als jij schrijft. Een vriendin en ik besloten een 'maandelijkse borrel' te organiseren waarbij mensen uit ons beider vriendenkringen samenkwamen, en de bedoeling was dat die elkaar dan ook zouden leren kennen en dat zo dus meer mensen elkaar gingen leren kennen.
Prachtig idee! Maar de harde werkelijkheid: de eerste bijeenkomst was drukbezocht, daarna duurde het drie maanden voordat we een nieuwe datum hadden, en toen kwamen er alleen van mij een paar mensen opdagen en die dame met wie ik het organiseerde -omdat ZIJ vond dat het hoog tijd werd dat we er weer eens een organiseerden- liet het zonder bericht afweten want ze had ineens een date.
Tsja :) Ik wil hiermee niet zeggen dat dergelijke initiatieven niet fantastisch zijn hoor, want dat zijn ze wel, en misschien had ik het gewoon samen met iemand anders moeten doen. Ik wil het ook best nog eens op poten zetten met iemand anders en kijken of het dan een langer leven beschoren is. Maar ik wil maar even aangeven dat het ook weer niet zo'n "gewoon even in actie komen en succes verzekerd"-verhaal is. De realiteit is wat weerbarstiger!
Prachtig idee! Maar de harde werkelijkheid: de eerste bijeenkomst was drukbezocht, daarna duurde het drie maanden voordat we een nieuwe datum hadden, en toen kwamen er alleen van mij een paar mensen opdagen en die dame met wie ik het organiseerde -omdat ZIJ vond dat het hoog tijd werd dat we er weer eens een organiseerden- liet het zonder bericht afweten want ze had ineens een date.
Tsja :) Ik wil hiermee niet zeggen dat dergelijke initiatieven niet fantastisch zijn hoor, want dat zijn ze wel, en misschien had ik het gewoon samen met iemand anders moeten doen. Ik wil het ook best nog eens op poten zetten met iemand anders en kijken of het dan een langer leven beschoren is. Maar ik wil maar even aangeven dat het ook weer niet zo'n "gewoon even in actie komen en succes verzekerd"-verhaal is. De realiteit is wat weerbarstiger!
