Relaties
alle pijlers
Heeft iemand dit meegemaakt?
zondag 2 september 2007 om 13:04
Ik ben een vrouw van 23 heb 2 kinderen van 3 en 1. Ik word al lange tijd mishandeld door mijn vriend. Heb hem vaak het huis uitgezet maar hij komt steeds terug. Vanmorgen stond hij weer voor de deur voor ik het wist had mijn zoon de deur al opengemaakt. ik zit nu weer onder de blauwe plekken. Ik heb niemand in mijn buurt die me kan helpen. Ik ben bang dat hij de kinderen mee gaat nemen naar zijn land(turkije). Ik durf de politie niet te bellen omdat er familie werkt. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.
zondag 2 september 2007 om 13:14
zondag 2 september 2007 om 13:15
Oh wat een ellende.
Lieve schat, de enige manier is om toch naar de politie te stappen en aangifte te doen.
Maak foto's van je verwondingen en zorg dan je bewijs gaat verzamelen.
Waarom durf je niet naar de politie, waarom zou je dit niet tegen je familie durven zeggen? Jij hebt hier geen schuld aan, geen enkele!
Hij is degene die schuldig is, daar hoef jij je niet voor te schamen... al klinkt dat misschien moeilijk voor je.
Zorg ook dat je deur voortaan op een knipsluiting zit, zodat je zoontje de deur niet kan openmaken, maar alleen jijzelf!
Sterkte wijffie!
Lieve schat, de enige manier is om toch naar de politie te stappen en aangifte te doen.
Maak foto's van je verwondingen en zorg dan je bewijs gaat verzamelen.
Waarom durf je niet naar de politie, waarom zou je dit niet tegen je familie durven zeggen? Jij hebt hier geen schuld aan, geen enkele!
Hij is degene die schuldig is, daar hoef jij je niet voor te schamen... al klinkt dat misschien moeilijk voor je.
Zorg ook dat je deur voortaan op een knipsluiting zit, zodat je zoontje de deur niet kan openmaken, maar alleen jijzelf!
Sterkte wijffie!
zondag 2 september 2007 om 13:20
zondag 2 september 2007 om 13:22
ben nieuw op dit forum en wil toch graag reageren. Ik heb hier gelukkig geen ervaring mee maar ik krijg kippevel als ik aan je zoontje moet denken. Heeft hij dit alles gezien? Denk vooral aan jezelf en je kinderen, (die nu al geconfronteerd worden met huiselijk geweld) en bel a.u.b. de politie... dit hoef je niet alleen te doen.... wat als het de volgende keer echt helemaal fout afloopt....dat jij je opgesloten hebt bijvoorbeeld in de badkamer en hij je kinderen slaat (was niet duidelijk of hij je kinderen ook slaat). Ga voor jezelf en bel!!!!!!!!!!
zondag 2 september 2007 om 13:27
Ik zou ook maar als de sode..... gaan bellen! Met z'n dreigement dat hij je vermoordt zorgt hij er juist voor dat hij alles ongestraft kan doen zodat het misschien nog eens een keer, al dan niet opzettelijk, écht fout afloopt. Desnoods duik je onder met je kids? Of ken je mensen, het liefst een paar potige vrienden, die een tijdje bij je in huis kunnen logeren? Misschien zou je kunnen verhuizen (makkelijker gezegd dan gedaan ja...) als hij in de gevangenis zit ofzo? Nieuw (geheim) nummer nemen, adres geheimhouden, wijkagent inlichten etc. Maar dit is geen leven, zowel voor jou niet als voor je kinderen! veel sterkte!
zondag 2 september 2007 om 13:28
zondag 2 september 2007 om 13:33
Lynne 
Heb jij al eerder aangifte gedaan, of staat de voorwaardelijke straf uit voor een andere zaak?
Ik weet een beetje hoe je je voelt, al had ik mijn dochtertje nog niet ten tijde van de aangifte.
Het is heel moeilijk.
De eerste stap, die ik je zou aanraden nu, is om iemand te zoeken die je hierbij gaat helpen. Iemand die verstand heeft van zaken, die jij vertrouwd, waar je je verhaal bij kwijt kunt.
Je zo alleen voelen is heel erg, echt heel verdrietig.
Er is een weg uit, meis. Niets doen gaat niets verbeteren aan hoe het er nu voor staat. God wat moeilijk....
Werkt zijn of jouw familie bij de politie?
Oh meis, wat heftig...
Er is een topic, over oa huiselijk geweld en alles wat er mee te maken heeft. Het heet Oogkleppen, wazen, beentheredonthats en tranen. Als je behoefte hebt aan steun of om te praten ben je daar ook altijd heel erg welkom.
Heb jij al eerder aangifte gedaan, of staat de voorwaardelijke straf uit voor een andere zaak?
Ik weet een beetje hoe je je voelt, al had ik mijn dochtertje nog niet ten tijde van de aangifte.
Het is heel moeilijk.
De eerste stap, die ik je zou aanraden nu, is om iemand te zoeken die je hierbij gaat helpen. Iemand die verstand heeft van zaken, die jij vertrouwd, waar je je verhaal bij kwijt kunt.
Je zo alleen voelen is heel erg, echt heel verdrietig.
Er is een weg uit, meis. Niets doen gaat niets verbeteren aan hoe het er nu voor staat. God wat moeilijk....
Werkt zijn of jouw familie bij de politie?
Oh meis, wat heftig...
Er is een topic, over oa huiselijk geweld en alles wat er mee te maken heeft. Het heet Oogkleppen, wazen, beentheredonthats en tranen. Als je behoefte hebt aan steun of om te praten ben je daar ook altijd heel erg welkom.
zondag 2 september 2007 om 13:43
zondag 2 september 2007 om 13:54
Meid je moet hierin actie ondernemen hoor!
Ik zou morgen contact opnemen met je huisarts die je door kan verwijzen voor professionele hulp als je aangifte direct niet ziet zitten. Zij zullen je dan verder ondersteunen. Je zit nu niet veilig in je eigen huis en dat geldt ook voor je kinderen. Dus een opvanghuis is m.i. niet een heel slecht idee, maar zorg eerst dat je in het hulpverleningstraject komt en bel dus morgen meteen met je huisarts!!
Hoe lang speelt dit al?
Zorg goed voor jezelf hoor! Sterkte.
Ik zou morgen contact opnemen met je huisarts die je door kan verwijzen voor professionele hulp als je aangifte direct niet ziet zitten. Zij zullen je dan verder ondersteunen. Je zit nu niet veilig in je eigen huis en dat geldt ook voor je kinderen. Dus een opvanghuis is m.i. niet een heel slecht idee, maar zorg eerst dat je in het hulpverleningstraject komt en bel dus morgen meteen met je huisarts!!
Hoe lang speelt dit al?
Zorg goed voor jezelf hoor! Sterkte.
zondag 2 september 2007 om 13:57
Lynne, zie bijgaande link. Hierop staan diverse meldpunten vermeld waar je terecht kunt wanneer er sprake is van mishandeling.
Dit zijn professionele instanties, die iedere dag te maken krijgen met situaties waarin jij je bevindt.
Zij weten precies wat ze moeten doen om jou en je gezin in veiligheid te brengen.
Mishandeling net
Op deze manier hoef je niet de politie of huisarts in te schakelen en kun je nog redelijk anoniem blijven in eerste instantie. Deze mensen weten precies hoe ze moeten handelen.
Op dit moment is nog niet aan de orde een aangifte, op dit moment staat jullie veiligheid voorop.
Sterkte!
Dit zijn professionele instanties, die iedere dag te maken krijgen met situaties waarin jij je bevindt.
Zij weten precies wat ze moeten doen om jou en je gezin in veiligheid te brengen.
Mishandeling net
Op deze manier hoef je niet de politie of huisarts in te schakelen en kun je nog redelijk anoniem blijven in eerste instantie. Deze mensen weten precies hoe ze moeten handelen.
Op dit moment is nog niet aan de orde een aangifte, op dit moment staat jullie veiligheid voorop.
Sterkte!
zondag 2 september 2007 om 14:40
Wat heftig!
je hoeft je niet te schamen!! De enige die zich heeft te schamen is die lamzak die jou dit aan doet! .....denk alleen niet dat dat in zijn woordenboek voorkomt
Ik zou ook zeggen; neem contact op met een van de adressen op de site die pom aangaf.
En net wat zij en laatste poster voor mij ook zegt; veiligheid eerst!!
Maar neem wel stappen, want op deze manier houd het sowieso niet op!
Veel sterkte en kracht toegewenst!
je hoeft je niet te schamen!! De enige die zich heeft te schamen is die lamzak die jou dit aan doet! .....denk alleen niet dat dat in zijn woordenboek voorkomt
Ik zou ook zeggen; neem contact op met een van de adressen op de site die pom aangaf.
En net wat zij en laatste poster voor mij ook zegt; veiligheid eerst!!
Maar neem wel stappen, want op deze manier houd het sowieso niet op!
Veel sterkte en kracht toegewenst!
zondag 2 september 2007 om 14:53
Lieve Lynne,
Mishandeling hoef je niet meer te accepteren. De regering doet veel aan huiselijk geweld en ze moeten je aangifte vertrouwelijk behandelen. Het is jouw taak om te zorgen dat je niet meer mishandelt kúnt worden want dat kan niemand anders voor je doen.
Als jouw familie, of de zijne bij de politie werkt hoeft die familie nog niet te weten te komen dat jij je man aangeeft. Ik zou meteen melding maken van het feit dat er familie bij de politie werkt, dan neem je iedereen de wind uit de zeilen want de politie heeft niet graag dat ze beschuldigd kunnen worden van 'lekken' vanwege familiebetrekkingen.
Zoek contact met een instantie die je (meteen) kan helpen. Gebruik de link van Pom of deze, er staan nummers die je kunt bellen om te zorgen dat je vandaag nog weg kunt.
Aarzel niet, twijfel niet, ga weg, ook al ben je bang. Een man die je slaat heeft je niets maar dan ook niets te bieden. Een man die slaat is een loser, een mislukkeling, een engerd, en hij is gevaarlijk voor jou en niet onbelangrijk, voor je kinderen.
Neem de verantwoordelijkheid voor jou en je kinderen en vertrek. Het was de laatste keer dat hij je aangeraakt heeft. Wat is het alternatief? Blijven en dus accoord gaan met de behandeling die je krijgt? Want zo is het wel Lynne, als je blijft en je laat slaan dan is dat een keuze die je maakt.
Wacht niet. Bel en ga.
Mishandeling hoef je niet meer te accepteren. De regering doet veel aan huiselijk geweld en ze moeten je aangifte vertrouwelijk behandelen. Het is jouw taak om te zorgen dat je niet meer mishandelt kúnt worden want dat kan niemand anders voor je doen.
Als jouw familie, of de zijne bij de politie werkt hoeft die familie nog niet te weten te komen dat jij je man aangeeft. Ik zou meteen melding maken van het feit dat er familie bij de politie werkt, dan neem je iedereen de wind uit de zeilen want de politie heeft niet graag dat ze beschuldigd kunnen worden van 'lekken' vanwege familiebetrekkingen.
Zoek contact met een instantie die je (meteen) kan helpen. Gebruik de link van Pom of deze, er staan nummers die je kunt bellen om te zorgen dat je vandaag nog weg kunt.
Aarzel niet, twijfel niet, ga weg, ook al ben je bang. Een man die je slaat heeft je niets maar dan ook niets te bieden. Een man die slaat is een loser, een mislukkeling, een engerd, en hij is gevaarlijk voor jou en niet onbelangrijk, voor je kinderen.
Neem de verantwoordelijkheid voor jou en je kinderen en vertrek. Het was de laatste keer dat hij je aangeraakt heeft. Wat is het alternatief? Blijven en dus accoord gaan met de behandeling die je krijgt? Want zo is het wel Lynne, als je blijft en je laat slaan dan is dat een keuze die je maakt.
Wacht niet. Bel en ga.
zondag 2 september 2007 om 15:46
Lynne, als je geen aangifte wilt doen en geen hulp wilt zoeken, hoe moet het dan verder? Je zegt bang te zijn dat hij je vermoordt als je hem aangeeft, maar dat doet hij nu toch ook?
Buiten dat je een groot risico loopt dat hij je vandaag of morgen fysiek doodslaat, slaat hij je nu geestelijk dood. Kan jij zeggen dat je leeft? Dat je vrij bent? Dit is toch geen leven meid, niet voor jou en niet voor je kinderen! Kinderen hebben geen keus, het is aan jou om ze uit deze situatie te halen, om ze te beschermen!
Ja, je neemt een risico als je aangifte doet en hulp zoekt. Maar dan heb je wel mensen om je heen om jullie te beschermen en te helpen dat risico zo klein mogelijk te maken. Nu neem je ook een groot risico, maar heb je niemand die jullie beschermt en ondersteunt.
Weeg je huidige risico eens af tegen het risico wat je neemt als je aangifte doet.
Buiten dat je een groot risico loopt dat hij je vandaag of morgen fysiek doodslaat, slaat hij je nu geestelijk dood. Kan jij zeggen dat je leeft? Dat je vrij bent? Dit is toch geen leven meid, niet voor jou en niet voor je kinderen! Kinderen hebben geen keus, het is aan jou om ze uit deze situatie te halen, om ze te beschermen!
Ja, je neemt een risico als je aangifte doet en hulp zoekt. Maar dan heb je wel mensen om je heen om jullie te beschermen en te helpen dat risico zo klein mogelijk te maken. Nu neem je ook een groot risico, maar heb je niemand die jullie beschermt en ondersteunt.
Weeg je huidige risico eens af tegen het risico wat je neemt als je aangifte doet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 2 september 2007 om 16:14
he lyn, wat een verschrikkelijk verhaal! ik heb ens een vriendin gehad die onstant gestalkt werdt. op een dag kon ik haar uit het ziekenhuis halen. die jongen is netjes opgepakt en heeft een aantal maanden gezeten. ik zou inderdaat kijken of je het via een andereorganisatie kunt reelen in het begin. de politie in nederland is niet altijd sympatiek en makkelijk. (ja meissie als we geen bewijs hebben kunnen we niets voor u doen, dag mevrouw...) heel frustrerend. maar je moet het wel doen. en met de juiste mensen om je heen krijg je hem wel in de bak en dan heb jij mooi een aantal maanden de tijd om te evt. verhuizen , verdedigings lessen te nemen en jezelf en kind te beschermen. doen het is belangrijk. en zet een hoog slot op de deur dat je zoontje niet kan openen.
sterkte
sterkte
zondag 2 september 2007 om 16:23
Lieve Lyn, ik weet dat de situatie waar je nu in zit op een rare manier wel vertrouwd is, en dat weggaan natuurlijk eng is je weet niet wat er gaat gebeuren tegen welke dingen je gaat aanlopen ed. Maar deze situatie gaat nooit veranderen en hier zal je nooit gelukkig in worden en wat als hij straks je kinderen ook wat aandoet zal je met dat schuldgevoel kunnen leven. Meissie je zal als je bij hem weggaat absoluut ook een moeilijke tijd tegenmoet gaan maar je situatie is dan niet meer uitzichtloos en zal met de tijd beter worden. En geloof me je bent echt niet de enige en je kan hier bovenop komen maar dan moet je wel voor jezelf en je kinderen kiezen. Heel veel sterkte.
zondag 2 september 2007 om 16:23
Lynne, kan je niet even tijdelijk bij familie terecht? Of een kennis of familielid bij jou logeren? Zodat je niet helemaal alleen ervoor staat. En doe de deuren op de knip zodat je kinderen niet onverwachts de deur voor hem kunnen open doen. Hoe moeilijk ook, onderneem iets. Als je nu wacht of nog een jaar of 5 jaar, het blijft even moeilijk. Het kan alleen maar meer uit de hand gaan lopen. Neem iemand in vertrouwen die je kan steunen, een vriendin of familie. Maar doe wel iets.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 2 september 2007 om 18:43
Lynne, ik lees met kippevel wat je schrijft...
Ik schrijf mee op het topic ''oogkleppen, wazen", eerder al genoemd door Iseo. Eens stond ik in jouw schoenen, dus ik weet hoe het voelt. Zoek hulp, neem zo min mogelijk risico want het risico dat het echt te ver gaat is reëel. Zoek in ieder geval voor nu onderdak bij iemand, familie, vrienden, wie dan ook. En kijk van daaruit verder hoe je het kunt regelen.
Sterkte!
Ik schrijf mee op het topic ''oogkleppen, wazen", eerder al genoemd door Iseo. Eens stond ik in jouw schoenen, dus ik weet hoe het voelt. Zoek hulp, neem zo min mogelijk risico want het risico dat het echt te ver gaat is reëel. Zoek in ieder geval voor nu onderdak bij iemand, familie, vrienden, wie dan ook. En kijk van daaruit verder hoe je het kunt regelen.
Sterkte!
