Relaties
alle pijlers
heel harde grens getrokken, eigen gevoel.
vrijdag 4 december 2020 om 13:02
Ik heb iemand die ons hulp kwam vragen, vrij hard weggestuurd.
We willen echt niets meer met die persoon te maken hebben en dat hebben we al meermaals aangegeven (bij de persoon zelf en bij betrokken hulpverlening), maar het voelt toch niet echt ok.
Voor een onbekende die in dezelfde situatie voor mijn deur gestaan zou hebben, zou ik iets hebben gedaan, al is het een hulporganisatie bellen of iets te eten geven.
Iemand die dit herkent? Rationeel kan ik het plaatsen, maar ik vind het moeilijk.
We willen echt niets meer met die persoon te maken hebben en dat hebben we al meermaals aangegeven (bij de persoon zelf en bij betrokken hulpverlening), maar het voelt toch niet echt ok.
Voor een onbekende die in dezelfde situatie voor mijn deur gestaan zou hebben, zou ik iets hebben gedaan, al is het een hulporganisatie bellen of iets te eten geven.
Iemand die dit herkent? Rationeel kan ik het plaatsen, maar ik vind het moeilijk.
vrijdag 4 december 2020 om 18:35
Ik heb 1 persoon in mijn leven die ik nooit meer zou helpen. Maakt niet uit wat het is maar ik zou echt de deur dichtsmijten voor deze persoon terwijl het vroeger een goede vriendin was. Er is zo veel gebeurd... Ik ben echt niet de persoon om haar te helpen. En als ze voor mijn deur zou staan zou ik dr niet eens aanhoren. Er is altijd drama in haar leven en telkens sleurt ze me mee om vervolgens de drama op mij te richten. Dat is niet 1 keer gebeurd maar wel 100 keer. Dan wordt ik weer geblokkeerd omdat ik 5 min te laat mijn tel opnam en haatte ze me intens en de vokgende dag hield ze zielsveel van me.
Met haar breken is het beste wat ik ooit voot mezelf heb gedaan. Ze hoeft echt nooit meer voor mijn deur te staan. Hoop ook dat ze het niet in dr hoofd haalt.
Met haar breken is het beste wat ik ooit voot mezelf heb gedaan. Ze hoeft echt nooit meer voor mijn deur te staan. Hoop ook dat ze het niet in dr hoofd haalt.
vrijdag 4 december 2020 om 18:36
Precies dit. Alsof je het niet al geprobeerd hebt en niet iemand in een oude trui op de kerstfoto's wil of wat voor domme reden mensen ook voor je verzinnen.lilalinda schreef: ↑04-12-2020 15:46Bij ons begon de echte ellende, de eerste echte ontploffing, in 1999.
Het is nooit meer normaal geworden. En je leert er dagelijks meeleven (hoewel mijn ouders veel AD en therapie nodig hebben), maar er triggeren altijd dingen. Het kan iets op tv zijn, of kerst (nooit meer met hem kerst) of een verjaardag (als ik maar niks akeligs van hem hoor).
Maar het ergst vind ik (en daarom ageer ik ook hier tegen sommige posters), als mensen denken dat het oplosbaar is. Of dat je familie niet op de stoep moet laten staan. Of, dat als je zo iemand maar uitnodigt onder de kerstboom, dat het goed komt.
Ik zoek al ruim 20 jaar een oplossing en kan hem niet vinden, en een buitenstaander denkt, het in 5 minuten bedacht te hebben.
Was het maar zo simpel.
vrijdag 4 december 2020 om 18:41
En van een wildvreemde geef je ook niet zoveel. Dat het je echt heel veel pijn doet als die gene weer alle hulp in de wind slaat om dat hij vind dat ie het niet nodig heeft.
Dan haal je schouders op en denkje jammer maar helaas
