Help! Hoe weet ik wat hij bedoelt!

Hallo allemaal,



Ik loop hier nou al zo lang mee rond en weet me geen raad meer! Ik ben te onzeker om hem zelf duidelijkheid te vragen, dus hoop ik dat jullie misschien kunnen helpen.



Ik heb een aantal jaren geleden een man leren kennen, waar ik het vanaf het begin erg goed mee kon vinden. Ik zat toen in een relatie en verder dan het contact tijdens onze uren van samenwerken was er niet. Maar ongeveer 2 jaar geleden ging het niet meer goed in mijn relatie. Hij was de eerste die ervan afwist, omdat hij altijd als eerst door heeft als er iets aan de hand is. Hij steunde me en was attent zoals altijd. Ik heb nog een jaar geprobeert wat van mijn relatie te maken, maar kwam er steeds meer achter dat het niet goed zou komen. Er was te veel gebeurt en gezegd om door te gaan. En daarbij kwam dat ik steeds meer voor mijn collega/vriend begon te voelen. Eerst probeerde ik dat te ontkennen en te onderdrukken. Maar uiteindelijk maakte ik dan toch wat opmerkingen, waaruit hij zou kunnen opmaken dat ik wat voor hem voelde. Hij maakte die ook naar mij toe. Gezien dat er allemaal onvoorziene dingen zijn gebeurt in het laatste jaar ben ik nog maar net 2 maanden echt helemaal weer vrij en alleen. In de laatste 2 maanden had ik vrij en heb ik hem dan ook niet gesproken tot gister dan. Gister ben ik na het werk naar een kroeg gegaan waar hij ook vaak is. Ik voel me niet langer erg op mijn gemak meer bij hem, omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Of hoe ik me moet gedragen. En ik heb de indruk dat hij er ook last van heeft. Hij heeft het afgelopen jaar heel wat "toespelingen" gedaan en ik (naar mijn idee) ook. Ik ben niet iemand die de 1e stap durft te zetten. Maar heb mijn best wel gedaan hem duidelijk te maken dat ik hem leuker vind dan gewoon. Hij heeft opmerkingen gemaakt over dat hij iemand was die zich altijd erg goed gedraagt. Ik heb geantwoord dat ik dat niet kon weten. (gezien dat ik hem alleen op het werk zag en dus niet echt wist/weet hoe hij daarbuiten is) Maar toen zei hij iets wat mij (misschien onterecht) mijn eerste beetje hoop gaf. Hij zei dat ik het anders allang al gemerkt had. (dit was begin vorig jaar) Wanneer we samenwerkte waren er veel van dit soort opmerkingen. Maar echte duidelijkheid heb ik dus niet. Hij zal niet zeggen dat hij gevoelens voor me heeft ofzo. En gister eindelijk echt "vrijgezel"! Hoopte ik die eindelijk te krijgen. Ik durfde alleen niet te zeggen dat ik nu echt alleen was. En, na vele malen ernaar gevraagd te hebben onder werktijd, vroeg hij er ook niet naar. Ik kan me niet indenken dat hij het niet weet, gezien dat er op het bedrijf waar ik werk genoeg geroddelt word. En ik niet voor niks 2 maanden er niet ben geweest.... Ik heb het gevoel dat we er allebei om heen draaien en ik ban dat zoooo zat! Ik ben erg onzeker en ik weet dat hij daar ook erg veel last van heeft. Dus we staan dan weer bij elkaar maar als we te veel spanningen voelen, lopen we eerder weg, dan er op in te gaan. We hebben nog wel ook even samen gedanst. (op een zeer intieme manier) Maar ook toen weer was het snel te veel. En zocht hij een rustig plekje op. Sommige collega's zeggen dat hij naar meerdere meiden "opmerkingen" maakt, waardoor ik me dus nog onzekerder voel en bang ben dat hij dus alleen maar flirt omdat hij zo is. Maar als ik hoor wat hij tegen andere zegt komt dat lang niet in de buurt met wat wij elkaar zeggen. Maar ik ben er wel door totaal van slag en weet niet of hij me nou wel of niet leuk vind. Ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik weet dat het waarschijnlijk het beste is het hem gewoon zelf voor te leggen. Maar dat durf ik echt niet!!!! Maar aan de andere kant ben ik ook wel weer bang dat hij daar dan misschien ook last van heeft en dat we dus op deze manier elkaar mis gaan lopen.



Ik weet dat het moeilijk oordelen valt van wat ik schrijf, gezien jullie hem niet kennen. Maar ik hoop toch dat jullie misschien raad hebben.





Groetjes