Relaties
alle pijlers
Help.. ik zie het niet meer!
zondag 11 november 2007 om 13:05
Hallo,
Lees hier al een hele tijd mee maar heb nog weinig of zelfs geen reacties geplaatst, maar helaas heb ik nu zelf een beetje hulp nodig van mensen die ver van mij af staan en dus onbevooroordeeld zijn. Ik zal eens helemaal aan het begin beginnen, ik ben al eerder getrouwd geweest, dit was een huwelijk wat eigenlijk iet zo genoemd mag worden, liefdeloos, sexloos en gevoelloos dit heb ik na een jaar tobben stop gezet en heb de scheiding in gang gezet, van deze man heb ik een zoon en ik moet zeggen dat we sinds de scheiding beter met elkaar op kunnen schieten dan tijdens het huwelijk dus is dit voor mij de bevestiging dat het een goede keus geweest is, ook de omgang tussen vader en zoon gaat prima. Toen ben ik een tijdje alleen geweest met mijn zoon en leerde toen mijn huidige man kennen, er ging werkelijk een wereld voor me open, dit was wat ik wilde een lieve zorgzame man en een geweldige (stief)vader voor mijn zoon, we zijn in 2003 getrouwd en hebben samen nog twee kinderen erbij mogen krijgen. Voor mijn gevoel ging het allemaal best goed, natuurlijk waren er wel eens tijden dat het niet zo lekker ging maar dat kwam eigenlijk altijd wel weer goed. Wel zonder praten want mijn man is nogal een binnenvetter en wil eigenlijk het liefst niet over gevoel praten. Maar helaas kwam aan mijn sprookje een eind toen mijn man vertelde dat hij verliefd was geworden op een andere vrouw die tijdelijk bij het bedrijf gewerkt heeft waar hij werkt. Hij zegt dat er nog niets gebeurd is maar dat hij die gevoelens wel heeft, maar ook nog veel van mij houd. Na een goed gesprek erover heeft hij toegezegt ons huwelijk niet zomaar op te willen geven en er voor te willen gaan om het te redden mijn voorwaarde was wel dat hij haar voorlopig niet meer zou zien en ook geen contact zou hebben totdat hij het gevoel had dat het weer kon en ik het vertrouwen weer een beetje terug had gevonden. En ik weet wel dat je je gevoel niet zomaar uit kan schakelen maar ik ben er zo van overtuigd dat dat gevoel wat hij heeft geen verliefdheid is maar meer voortkomt vanuit het gevleid voelen dat ze wat in hem ziet ( ik was zijn eerste vriendin en ook qua sex, daarvoor heeft hij altijd gedacht dat vrouwen niet in hem geinteresseerd waren). Dus we zijn beiden ons best gaan doen en hij heeft aan haar verteld dat ze even geen contact konden hebben omdat hij het daar heel moeilijk mee heeft en dat ze dus even geduld moest hebben. Maar nu komt het, ze stuurt hem daarna een mailtje dat ze het fijn voor hem vind en dat als hij dat zo wilt, ze daar dan mee akkoord gaat, maar toch belt ze hem dan ineens donderdagavond weer op terwijl we allebei thuis zijn waardoor hij weer zo in de war is dat het er bijna toe heeft geleid dat hij echt weg zou gaan, maar na lang praten toch maar besloot van niet, want hij houd toch veel van mij. Nu weet ik niet goed wat ik hiermee moet, ergens voel ik me verschrikkelijk genaaid en gebruikt, maar aan de andere kant hou ik zo verschrikkelijk veel van hem dat ik alleen maar blij ben als hij 's avonds weer thuis komt. Zelf denk ik dat het wel goed kan komen als zij maar even uit beeld verdwijnt en hij leert om over zijn gevoel te praten, tevens is hij erg onzeker over zichzelf en heb ik het idee dat dat hem momenteel parten speelt want natuurlijk is het een fijn gevoel om te merken dat je aantrekkelijk gevonden wordt en wat ook meespeelt, is, dat hij wel eens zou willen weten hoe het is om met een andere vrouw te vrijen dit omdat ik zijn eerste was.
Nou het is wel een heel verhaal geworden zo en ik hoop dat het een beetje duidelijk was, wat ik eigenlijk zou willen weten is hoe jullie hier tegen aan kijken en zou het nog kunnen werken?
ps. Wel lekker om even van me af te typen zeg...........
Lees hier al een hele tijd mee maar heb nog weinig of zelfs geen reacties geplaatst, maar helaas heb ik nu zelf een beetje hulp nodig van mensen die ver van mij af staan en dus onbevooroordeeld zijn. Ik zal eens helemaal aan het begin beginnen, ik ben al eerder getrouwd geweest, dit was een huwelijk wat eigenlijk iet zo genoemd mag worden, liefdeloos, sexloos en gevoelloos dit heb ik na een jaar tobben stop gezet en heb de scheiding in gang gezet, van deze man heb ik een zoon en ik moet zeggen dat we sinds de scheiding beter met elkaar op kunnen schieten dan tijdens het huwelijk dus is dit voor mij de bevestiging dat het een goede keus geweest is, ook de omgang tussen vader en zoon gaat prima. Toen ben ik een tijdje alleen geweest met mijn zoon en leerde toen mijn huidige man kennen, er ging werkelijk een wereld voor me open, dit was wat ik wilde een lieve zorgzame man en een geweldige (stief)vader voor mijn zoon, we zijn in 2003 getrouwd en hebben samen nog twee kinderen erbij mogen krijgen. Voor mijn gevoel ging het allemaal best goed, natuurlijk waren er wel eens tijden dat het niet zo lekker ging maar dat kwam eigenlijk altijd wel weer goed. Wel zonder praten want mijn man is nogal een binnenvetter en wil eigenlijk het liefst niet over gevoel praten. Maar helaas kwam aan mijn sprookje een eind toen mijn man vertelde dat hij verliefd was geworden op een andere vrouw die tijdelijk bij het bedrijf gewerkt heeft waar hij werkt. Hij zegt dat er nog niets gebeurd is maar dat hij die gevoelens wel heeft, maar ook nog veel van mij houd. Na een goed gesprek erover heeft hij toegezegt ons huwelijk niet zomaar op te willen geven en er voor te willen gaan om het te redden mijn voorwaarde was wel dat hij haar voorlopig niet meer zou zien en ook geen contact zou hebben totdat hij het gevoel had dat het weer kon en ik het vertrouwen weer een beetje terug had gevonden. En ik weet wel dat je je gevoel niet zomaar uit kan schakelen maar ik ben er zo van overtuigd dat dat gevoel wat hij heeft geen verliefdheid is maar meer voortkomt vanuit het gevleid voelen dat ze wat in hem ziet ( ik was zijn eerste vriendin en ook qua sex, daarvoor heeft hij altijd gedacht dat vrouwen niet in hem geinteresseerd waren). Dus we zijn beiden ons best gaan doen en hij heeft aan haar verteld dat ze even geen contact konden hebben omdat hij het daar heel moeilijk mee heeft en dat ze dus even geduld moest hebben. Maar nu komt het, ze stuurt hem daarna een mailtje dat ze het fijn voor hem vind en dat als hij dat zo wilt, ze daar dan mee akkoord gaat, maar toch belt ze hem dan ineens donderdagavond weer op terwijl we allebei thuis zijn waardoor hij weer zo in de war is dat het er bijna toe heeft geleid dat hij echt weg zou gaan, maar na lang praten toch maar besloot van niet, want hij houd toch veel van mij. Nu weet ik niet goed wat ik hiermee moet, ergens voel ik me verschrikkelijk genaaid en gebruikt, maar aan de andere kant hou ik zo verschrikkelijk veel van hem dat ik alleen maar blij ben als hij 's avonds weer thuis komt. Zelf denk ik dat het wel goed kan komen als zij maar even uit beeld verdwijnt en hij leert om over zijn gevoel te praten, tevens is hij erg onzeker over zichzelf en heb ik het idee dat dat hem momenteel parten speelt want natuurlijk is het een fijn gevoel om te merken dat je aantrekkelijk gevonden wordt en wat ook meespeelt, is, dat hij wel eens zou willen weten hoe het is om met een andere vrouw te vrijen dit omdat ik zijn eerste was.
Nou het is wel een heel verhaal geworden zo en ik hoop dat het een beetje duidelijk was, wat ik eigenlijk zou willen weten is hoe jullie hier tegen aan kijken en zou het nog kunnen werken?
ps. Wel lekker om even van me af te typen zeg...........
zondag 11 november 2007 om 13:24
tja, lastig hoor. Kijk, verliefdheid hou je niet zomaar tegen. Zo te horen is het inderdada een verliefdheid gebaseerd op het o zo fijne gevole dat iemand je ziet zitten en je leuk vindt en opwindend...tja, dat doet wel wat met je zeker als je daarvoor heel lang het gevoel hebt gehad dat niemand je zag zitten. Dus logisch dat je man zich gevleid voelt en dat er gevoelens los komen. ik denk dat het niet zoveel zin heeft om contact te verbieden, daramee leg jij hem iets op en meetsal werkt dat niet. Hij zal er zelf acties in moeten ondernemen. Zelf onderzoeken wat dit gevoel met hem doet, wat hij hierin wil en hoe het verder moet. wat daarbij wel superbelangrijk is, is dat jullie erover blijven praten! En dat lijkt me een probleem met een binnenvetter. maar als je niet praat dan weet je straks niet meer wat hij voelt, hoe het contact is tussen hem en die vrouw, waar hij mee worstelt en wat zijn gedachten zijn enzo. Ik denk dat zo'n verliefdheid echt niet het einde van je relatie hoeft te betekenen, dat zou wat zijn, want ook in jouw geval zullen er vast meer mannen zijn die je leuk vind. Maar als je niet met elkaar praat, dingen stiekem moeten, dingen verboden worden e.d. dan gaat het niet goed. Ik zou je man dus toch een soort van vrijheid geven om hier mee aan de slag te gaan, maar wel op voorwaarde dat jij erbij betrokken word. klinkt wat vaag, hoop dat het beetje duidelijk is
zondag 11 november 2007 om 13:40
Of jij nu zijn 1ste of 38ste vriendin bent, hij is met jou een huwelijk aangegaan en feitelijk kan dit geen argument van zijn kant zijn om overgeleverd te worden aan een verliefdheid.
Ook zegt hij tegen haar dat ze even geen contact kunnen hebben en ze geduld moet hebben, omdat hij het zo moeilijk heeft. Niet echt een duidelijke houding richting haar.
Barbje, jij bent diegene die het moeilijk heeft, jij staat aan de zijlijn en bent vol onzekerheid. Wanneer je man echt van je houdt en voor jullie relatie wil gaan, dan zal hij heel duidelijk richting deze flirt moeten zijn.
Op dit moment worden jullie beiden aan het lijntje gehouden door hem, deze man die op sexueel gebied geen ervaring heeft met andere vrouwen en dit toch een beetje als argument gebruikt om zijn gedrag goed te praten.
Ben duidelijk richting hem, dat wat er nu allemaal gebeurt echt niet kan.
Ook zegt hij tegen haar dat ze even geen contact kunnen hebben en ze geduld moet hebben, omdat hij het zo moeilijk heeft. Niet echt een duidelijke houding richting haar.
Barbje, jij bent diegene die het moeilijk heeft, jij staat aan de zijlijn en bent vol onzekerheid. Wanneer je man echt van je houdt en voor jullie relatie wil gaan, dan zal hij heel duidelijk richting deze flirt moeten zijn.
Op dit moment worden jullie beiden aan het lijntje gehouden door hem, deze man die op sexueel gebied geen ervaring heeft met andere vrouwen en dit toch een beetje als argument gebruikt om zijn gedrag goed te praten.
Ben duidelijk richting hem, dat wat er nu allemaal gebeurt echt niet kan.
zondag 11 november 2007 om 14:44
@pom508: In principe is hij wel duidelijk naar haar toe geweest dat hij voor zijn huwelijk gaat vechten en daarom even geen contact meer wil en ook omdat hij er elke keer van in de war raakt, maar zij belt hem dus nog steeds op.
@Margriet30: Moet eerlijk zeggen dat ik er sinds gisteravond ook aan loop te denken of het verbieden van contact tussen hen eigenlijk wel zo verstandig is en of dat niet maakt dat ik hem alleen maar verder kwijt raak, dus ben denk ik in principe wel bereid om hem dat toe te staan mits ik dan zeker weet dat er niks zou gebeuren en hij dan ook eerlijk verteld als er contact is of is geweest en dat weet ik niet zeker omdat toen zij hem belde afgelopen week heeft hij gewoon een uur lang volgehouden dat zij het niet was en dat het iemand was die verkeerd verbonden was, maar omdat hij vreemd reageerde en wegliep uit de woonkamer en zachtjes een gesprek aanging wist ik al genoeg, later heeft hij alsnog toegegeven dat zij het was en kwam met het argument dat hij niet wist wat hij ermee aan moest en daarom even niet zei dat zij het was?????? Vond het een slap argument en heb dat ook gezegt. Maar goed ik moet dus eerst voor mezelf weten of ik hem genoeg vertrouw om hem dat contact te laten hebben.
Bedankt in ieder geval alvast voor deze reacties!
@Margriet30: Moet eerlijk zeggen dat ik er sinds gisteravond ook aan loop te denken of het verbieden van contact tussen hen eigenlijk wel zo verstandig is en of dat niet maakt dat ik hem alleen maar verder kwijt raak, dus ben denk ik in principe wel bereid om hem dat toe te staan mits ik dan zeker weet dat er niks zou gebeuren en hij dan ook eerlijk verteld als er contact is of is geweest en dat weet ik niet zeker omdat toen zij hem belde afgelopen week heeft hij gewoon een uur lang volgehouden dat zij het niet was en dat het iemand was die verkeerd verbonden was, maar omdat hij vreemd reageerde en wegliep uit de woonkamer en zachtjes een gesprek aanging wist ik al genoeg, later heeft hij alsnog toegegeven dat zij het was en kwam met het argument dat hij niet wist wat hij ermee aan moest en daarom even niet zei dat zij het was?????? Vond het een slap argument en heb dat ook gezegt. Maar goed ik moet dus eerst voor mezelf weten of ik hem genoeg vertrouw om hem dat contact te laten hebben.
Bedankt in ieder geval alvast voor deze reacties!
zondag 11 november 2007 om 15:20
Tja Barbje, verbieden .......... toestaan ............. Je bent zn moeder niet !!
Misschien kun je het beter bij hemzelf neerleggen, door te zeggen dat hij als volwassen man zn eigen keuzes mag maken. Als hij ervoor kiest om met deze dame om te gaan, dan moet ie dat maar doen.......... en dat jij als volwassen vrouw ook je eigen keuzes mag maken en dat jouw keus is niet in een driehoeksrelatie te willen zitten. En dat hij maar moet zien wat hij met die info doet. En als hij ervoor kiest zn nieuwe verkering op zn gemak te willen uitavonturen, hij dat dan maar ergens anders moet doen, maar niet vanuit de veilige en comfortabele setting van jullie huwelijk.
Op die manier leg je de verantwoordelijkheid daar wat het hoort, bij hem.
Want nu gaat hij ogenschijnlijk accoord met wat jij hem oplegt, maar gaat min of meer achter je rug toch gewoon door.
En het argument dat ZIJ nog steed opbelt ....??? .....: dan moet hij nog veééél duidelijker worden.
Sterkte meisje.
Misschien kun je het beter bij hemzelf neerleggen, door te zeggen dat hij als volwassen man zn eigen keuzes mag maken. Als hij ervoor kiest om met deze dame om te gaan, dan moet ie dat maar doen.......... en dat jij als volwassen vrouw ook je eigen keuzes mag maken en dat jouw keus is niet in een driehoeksrelatie te willen zitten. En dat hij maar moet zien wat hij met die info doet. En als hij ervoor kiest zn nieuwe verkering op zn gemak te willen uitavonturen, hij dat dan maar ergens anders moet doen, maar niet vanuit de veilige en comfortabele setting van jullie huwelijk.
Op die manier leg je de verantwoordelijkheid daar wat het hoort, bij hem.
Want nu gaat hij ogenschijnlijk accoord met wat jij hem oplegt, maar gaat min of meer achter je rug toch gewoon door.
En het argument dat ZIJ nog steed opbelt ....??? .....: dan moet hij nog veééél duidelijker worden.
Sterkte meisje.
zondag 11 november 2007 om 15:21
Ja, vind je het gek, als hij zegt dat ie even geen contact meer wil....dan zegt ie dus in feite dat ie daarna wel weer contact met haar wil. Hij geeft haar dus hoop.
Ik vind dat je best van hem kunt eisen dat ie met haar geen contact meer heeft. Je bent met hem getrouwd! Ik zou toch proberen wat harder voor hem te zijn want op deze manier laat hij de deur naar haar wel op en kier staan.
zondag 11 november 2007 om 19:45
Ik ben het met de vorige reacties eens. Je kan alleen naar hem toe duidelijk aangeven wat jouw grenzen zijn, wat je wel of niet acceptabel vind en ook wat de consequenties zullen zijn van zijn keuzes. Verder vind ik het opvallend dat zij hem thuis belt, hoe komt ze aan zijn nummer. Als hij echt heeft aangegeven geen contact meer te willen, dan is het wel heel erg brutaal van haar om hem thuis op te bellen wetende dat zijn vrouw ook de telefoon op kan nemen. Het is ook niet netjes van hem om te ontkennen/liegen dat zij aan de telefoon was. Juist in dit soort situaties is openheid en eerlijk heel belangrijk als je er samen uit wilt komen.
