Help; mijn vriendin gekwetst

20-01-2008 09:46 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo hier een dader in kwestie.



Ik heb een relatie van 10 jaar en ben M34, mijn vriendin is 30.



Ik heb haar in het begin van de relatie een paar keer bedrogen en haar hiervan op de hoogte gesteld. Dit heeft veel pijn en onzekerheid opgeleverd en ik dank god op mijn blote knieen dat de relatie toenertijd niet is beindigd door mijn vriendin.



Nu is er een nieuwe kwestie; ik ben verliefd geworden op een collega van 24. De gevoelens waren niet wederzijds maar het heeft al bij elkaar een half jaar geduurd voordat ik met dit verhaal naar mijn vriendin ben toegegeaan.



Er is een groot probleem nu, gezien eerdere ontrouw en de leeftijd van mijn vriendin gaat het vergeven van mijn misstap een stuk moeilijker. Mijn vriendin is erg onzeker geworden en heeft serieuze plannen om de relatie te beindigen cq onderbreken.



Ikzelf ben er kapot van en zou niets liever willen dan de relatie voortzetten. Mijn hart is gebroken bij het zien van het verdriet wat ik mijn vriendin heb aangedaan.



Wat kan ik doen om deze relatie te redden, de pijn die ik nu zelf ook voel door mijn ontrouwe gedrag is nog niet eerder zo heftig geweest. Deze pijn wil ik nooit meer voelen en zet een definitieve punt achter escapades. Zal dit worden geloofd/vertrouwd?
Alle reacties Link kopieren
Draai de rollen eens om. Zou jij haar nog geloven/vertrouwen?
Alle reacties Link kopieren
Nu is er een nieuwe kwestie; ik ben verliefd geworden op een collega van 24. De gevoelens waren niet wederzijds maar het heeft al bij elkaar een half jaar geduurd voordat ik met dit verhaal naar mijn vriedin ben toegegeaan.



Dus een halfjaar geleden ben jij verliefd geworden op een collega maar het was niet wederzijds, en nu wel?

Heb je daar een half jaar je best voor gedaan dan, dat die collega nu ook verliefd op jouw is, om nu ermee naar je vriendin te kunnen stappen?

Dan ben je lekker bezig geweest, zonder in dat half jaar aan je vriendin te denken, en nu heb je ineens een probleem omdat ze zo reageert.

Wat had je dan gedacht (gewild) dat er zou zijn gebeurd?

Dat ze had gezegd: Joh, Romario, ik weet toch hoe die dingen gaan bij jou, daar doe ik niet moeilijk over



Gezien jullie verleden kan ik het me goed voorstellen dat ze er nu een eind aan maakt, als je ze zal waarschijnlijk ook denken: een vos verliest wel zijn haren, maar nooit zijn streken.



Ik denk dat huilen voor jou wel eens te laat kan zijn.
Alle reacties Link kopieren
Wat kan ik doen om deze relatie te redden, de pijn die ik nu zelf ook voel door mijn ontrouwe gedrag is nog niet eerder zo heftig geweest. Deze pijn wil ik nooit meer voelen en zet een definitieve punt achter escapades. Zal dit worden geloofd/vertrouwd?



En ik geloof ook echt wel dat je dit op dit moment zo voelt.



Met nadruk op : dit moment
Alle reacties Link kopieren
Doordat je zegt dat de pijn nooit zo erg was als nu, klinkt het als: "nu mijn vriendin er consequenties aan verbindt krijg ik echt spijt"... Daar zit de link met vertrouwen in een relatie. Als de ernst van zoiets pas tot je doordringt bij haar reactie kun je m.i. de verantwoordelijkheid van een vertrouwensrelatie niet dragen.
Alle reacties Link kopieren
Eens met XLin. Hoe groot je spijt ook is... je hebt te laat spijt.



Iedere keer opnieuw bij je vriendin aankomen met verhalen over hoe moeilijk jij het hebt om haar trouw te zijn, hoe moet zij daar nu vertrouwen op baseren?



En nu jij pijn hebt van haar verdriet, vind je het pas belangrijk om iets te ondernemen om de relatie te redden? Welke relatie? Jij hebt die relatie toch niet onderhouden zoals zou moeten?
Hoi Romario,



Zo te lezen ben jij een man die wel graag een vaste vriendin heeft, daar veel van houdt maar het niet op kan brengen seksueel trouw te zijn. Je hebt seks met een andere vrouw en de bevestiging van jouw begeerlijkheid als man blijkbaar te erg nodig om het jagen achterwege te laten.



Jouw vriendin heeft veel verdriet van je acties en ook nu weer moet zij, voor de zoveelste keer, door de hel van twijfel, onzekerheid en dan moet ze je ook nog vergeven op den duur. Zolang zij dat op kan brengen prima natuurlijk, moet ze zelf weten. Maar ze vindt het blijkbaar steeds moeilijker worden en jij helpt ook niet echt door - zoals Perel al heel slim opmerkt - je charmes toch in de strijd te blijven gooien, zelfs bij vrouwen die in eerste instantie niet in je geïnteresseerd zijn.



Daarom denk ik dat het beter is dat je, juist omdat je van je vriendin houdt, de relatie met je haar zou beëindigen. Eenvoudigweg omdat als een paal boven water staat dat jij haar zult blijven kwetsen met je jaaggedrag. Dat maakt je geen slecht mens verder, wel een realistisch mens. Trouw zijn is niet jouw ding. Andere vrouwen zijn een zwakheid in je karakter en dat is heus niet zomaar over, ook niet nu het heel veel pijn doet. Zodra jij het gevoel hebt weer veilig te zijn en je iets meer de ruimte krijgt zul je weer voor de bijl gaan. Erken dat in ieder geval en zorg dat dit de allerlaatste keer was dat je je vriendin pijn hebt gedaan. Zij verlaat jou nu misschien, maar misschien gaat ze het tegen beter weten in weer proberen met je.



Wees een held en verbreek jij de relatie. Dan kun jij doen wat je wilt en vindt zij hopelijk op den duur een partner die ze wél kan vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
..., gezien eerdere ontrouw en de leeftijd van mijn vriendin gaat het vergeven van mijn misstap een stuk moeilijker....

Bedoel je hiermee de 24-jarige?

Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen dat de mate van vergevingsgezindheid van je vriendin (de 30-jarige) gerelateerd is aan haar leeftijd....



Is die relatie met die 24 jarige er dan nog?

Dan zou je kunnen zeggen dat jijzelf eens een verantwoording moet gaan nemen, je blijft bij de een, als die dat nog wil, of je vertrekt naar de ander.



Maar, misschien leg ik je tekst anders uit dan bedoeld.
Alle reacties Link kopieren
Erg hoor Romario, dat je je nu zo voelt. Misschien kun je je nu een beetje voorstellen hoe je vriendin zich iedere keer weer voelde na het uitkomen van jouw escapades.

Het vertrouwen wat zij wel had in je heb je keer op keer geschonden. Jouw eerdere woorden waren steeds loze woorden.

Waarom zou je nu wél oprecht zijn?

Net als Perel al zegt, op dit moment voel jij het zo, maar wanneer de storm overgewaaid is......

Ik geloof er zelf ook maar weinig van dat je het nu wel echt meent, het verleden wijst dit uit en het is niet meer dan normaal, dat je vriendin overweegt om de stekker uit jullie relatie te trekken.
Alle reacties Link kopieren
En dan zijn daar ineens consequenties.Tsja.



Nu word het heet onder je schoenen en nu besef je ineens wat het doet?Met jou? Dat van je vriendin had je al eerder gezien,meerdere malen al.En nu inenene ook bij jezelf?Joh even kut voelen en je bent er zo weer overheen,dat heb je wel bewezen.

Ik hoop echt dat je vriendin voorhaarzelf kiest want jij kiest ook steeds voor jouzelf blijkt wel.

Niets mis mee,maakt je idd. geen slecht mens oid.maar niet wat je vriendin verwacht van een relatie (met jou).
Alle reacties Link kopieren
Mocht je zelf echt willen veranderen, zoek daar dan hulp bij. Het is vrij moeilijk om jezelf echt te veranderen wat in je karakter zit. Misschien zijn er dingen gebeurd in je verleden dat je de bevestiging steeds opnieuw nodig hebt van andere vrouwen. Laag zelfbeeld? Iig, ga dat uitzoeken met hulp. Want je woord alleen heeft tot nu toe geen verandering gebracht in je gedrag.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het goed is dat TO (uiteindelijk) inziet wat voor gevolgen zijn gedrag heeft.



Of het te laat is om je relatie te redden, TO, dat kan ik natuurlijk niet beoordelen. Maar als je het echt meent, zul je ook écht moeten laten zien aan je vriendin dat je het meent. Wees open naar jullie buitenwereld (vrienden, familie) over jouw asociale gedrag (want dat is het natuurlijk wel) maar dat het je wel menens is om er iets aan te doen.Vraag hulp van anderen bij het weer gezond maken van jullie relatie.



Misschien ook wel een idee om eens met een therapeut te gaan praten om te kijken waar die drang om 'buiten de pot te piesen' vandaan komt. Kortom, laat haar merken dat je serieus wilt veranderen en dan hoop ik voor je dat ze je gelooft.

Zo niet, heb je er hopelijk een wijze les aan voor een volgende relatie.

Succes.
anoniem_51098 wijzigde dit bericht op 20-01-2008 10:44
Reden: te kort door de bocht
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:Romario schreef op 20 januari 2008 @ 09:46:



Ik heb haar in het begin van de relatie een paar keer bedrogen en haar hiervan op de hoogte gesteld. geweest.

Deze pijn wil ik nooit meer voelen en zet een definitieve punt achter escapades. Zal dit worden geloofd/vertrouwd?



En Romario, hóe was jij van plan een punt te zeggen achter je escapades? Door gewoon te zeggen 'ik doe het nu niet meer'?

Denk dat je jezelf dan een beetje overschat. Gezien je eerdere vreemdgaan en half jaar verliefdheid op collega, lijkt het er op dat je nogal wat aandacht/bevestiging/spanning nodig hebt, misschien moet je eens nagaan hoe dat komt, anders lijkt mij de kans groot dat zodra de boel thuis weer veilig is, je over een tijdje weer in katzwijm valt voor een andere vrouw dan je huidige (of volgende) vriendin.
Alle reacties Link kopieren
En je dankt God op je blote knieén.Tsjongejonge.

Volgens mij heb je je vriendin te bedanken die je alsmaar opnieuw in vertrouwen neemt.En jij vaart er iedere keer wel bij.Want zodra het moment het toelaat blijk jij je slag weer te slaan.En dat zal hierna óók wel weer gebeuren vrees ik.

Ga idd. eerst maar es uitzoeken wat jou ertoe drijft om HAAR vertrouwen meer en meer de grond in te boren met je scheve schaats en loze woorden.

Give her a break en neem die zelf ook zeg!

Wees mans genoeg om haar niet nog verder te kwetsen.Neem je verantwoording nu op je en kijk wat het mss. opleveren kan nog.

Je bent een zachte heelmeester met mooie praatjes.
Alle reacties Link kopieren
Was je alleen verliefd op de 24 jarige? Of is er geneukt?

In het eerste geval had ik mijn mond gehouden.

In het tweede geval..hoe was het ook weer....wie zijn billen brandt......
Alle reacties Link kopieren
Oja nog even iets,dat je er eerlijk over was iedere keer en spijt betoog maakt het niet okee.

Wat heb je aan die eerlijkheid en spijtbetuiging als je toch niet je woord kan houden.

Zeggen zegt niets!!!Doen des te meer!!!
Alle reacties Link kopieren
Kies je nu eieren voor je geld vanwege de reacties?Of naar de kerk?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou bij je weggaan iig. Hoe heb je het zo lang kunnen laten duren? Hoe heb je je vriendin dan recht aan kunnen kijken? Naar mijn idee ben jij gewoon niet het type voor een vaste relatie. Ik leef echt met je vriendin mee. Ze heeft je een keer vergeven en je doet het net zo hard nog een keer. Dan kan je nu wel spijt hebben, maar grote kans dat het te laat is. Want spijt brengt geen vertrouwen terug. Je hebt nl eerder gezegd dat je het niet meer zou doen en je hebt het toch weer gedaan, dan kan je nu roepen wat je wil, maar onbetrouwbaar ben je zeker.
Alle reacties Link kopieren
Romario had vast gehoopt hier wat bijval van andere vrouwen te krijgen, dus de reacties hier zullen misschien wel wat tegenvallen.
Alle reacties Link kopieren
En als die gevoelens nou wel wederzijds waren geweest...wat dan? Want trouw blijven alleen maar omdat de ander niet wil is niet bepaald een iets om trots op te zijn!
Alle reacties Link kopieren
Waarom vertel je dat dan ook? Je weet dat je haar er pijn mee gaat doen. Wees dan een kerel en lijdt in stilte.
Toch ben ik wel erg benieuwd naar wat je vindt van de reacties Romario.



Kun je ons misschien iets vertellen over wat je zelf als oplossing zou zien? Heb je al voorstellen gedaan om te proberen haar van jouw goede wil te overtuigen. Jij dus, niet zij. Had je zelf al aan therapie gedacht? In geval van therapie denk ik dat je een tweetal therapieën nodig zult gaan hebben. Jij alleen, in analyse en samen, relatietherapie.



Toch blijf ik ook bij mijn eerste posting, misschien is het beter als jij haar laat gaan, je vriendin dus, en erkent dat trouw zijn voor jou moeilijk is en blijft, ook al wil je het graag anders. Als je dan een nieuwe relatie begint zou je dat meteen kunnen zeggen, dat je dus niet trouw zult zijn, dan kan een nieuwe partner zelf bepalen of ze dat ziet zitten of niet. Die keuze heeft je huidige vriendin niet gehad en ze is blijkbaar niet het type vrouw die zich neerlegt bij haar man's buitenspeelgedrag.



Hoeveel je ook van haar houdt Romario, dat is wel een element in een relatie waarbij je op één lijn moet zitten wil het goed blijven gaan. Hoe sta jij daar tegenover? Is een vrouw die zelf ook vreemd wil kunnen gaan zonder problemen voor jou niet een geschiktere partner?
Alle reacties Link kopieren
quote:isolde55 schreef op 20 januari 2008 @ 11:51:

Waarom vertel je dat dan ook? Je weet dat je haar er pijn mee gaat doen. Wees dan een kerel en lijdt in stilte.



Als mijn man me zou bedriegen, vind ik ook dat hij de ballen moet hebben om het mij te vertellen. Dan beslis IK wel of hij nog een kans krijgt.



Maar...gezien het feit dat dit niet de eerste keer is, had ik je allang de deur uit gezet. Sneu hoor..
Alle reacties Link kopieren
't Is me inderdaad niet duidelijk of je nou alleen verliefd was of dat je je collega uiteindelijk ook het bed in hebt gekregen.



Waarom heb je het uiteindelijk verteld aan je vriendin (je verliefdzijn of je vreemdgaan)? Wat was je doel op dat moment?



Wat was er gebeurd als het wel wederzijds was geweest?



(zie verder de posting van Eleonora over of je geschikt bent voor een monogame relatie).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven