
Help!
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:01
Ik heb even een ander account aangemaakt om herkenbaarheid te voorkomen.
Mijn man en ik zijn bijna 10 jaar getrouwd en hebben één schoolgaande dochter. Mijn man heeft een fulltime baan met veel verantwoordelijkheid, maar hij mag veel vanuit huis werken en is elke avond en het weekend meestal wel thuis. Ik heb eveneens een fulltime baan, alhoewel veel tijd verloren gaat aan het combineren met het moederschap en het huishouden. Vaak ben ik tot laat in de avond ook aan het werk.
Mijn man praat minzaam over mijn baan en snapt niet dat ik tot 's avonds laat vaak nog aan het werk ben. Ook niet als ik vertel dat ik 's middags mijn dochter moest ophalen van school, eten moest koken, etc. Hij helpt me graag herinneren aan de tijd dat ik meer verdiende dan hem en laat het niet na om te vertellen dat het nu andersom is.
Mijn werk is belangrijk voor mij. Ik krijg er de waardering voor wie ik ben als persoon en als collega, terwijl ik thuis voor mijn gevoel niet echt de waardering krijg. Ik heb het idee dat alles wat ik doe in en om het huis niet gezien wordt. Wat wel gezien wordt zijn vaak de negatieve dingen: een overhemd dat niet gestreken is, een kind dat vieze mondhoeken heeft of een - in zijn ogen - exorbitante uitgave. Ik krijg serieus maandelijks Excel-lijstjes van ons huishoudboekje doorgestuurd, mét bijbehorende adviezen. Dat meneer zelf zo'n 50-70 euro wijn per week drinkt is overigens onbespreekbaar.
Ik merk dat ik steeds vaker veel liever achter de laptop zit te werken 's avonds. Dan hoef ik me niet te ergeren aan de zinloze filmpjes die hij kijkt, de hoeveelheid alcohol die hij drinkt en ik hoef niet bang te zijn dat hij méér van mij verwacht dan ik hem wil geven. Want seks met iemand die halfdronken is, is weinig opwindend. De laatste tijd is dat steeds vaker reden tot ruzie. Ik wil me gewoon gewaardeerd en begeerd voelen, maar meneer lijkt dat niet te willen snappen.
Wie herkent dit gevoel en wat heb je eraan gedaan?
Mijn man en ik zijn bijna 10 jaar getrouwd en hebben één schoolgaande dochter. Mijn man heeft een fulltime baan met veel verantwoordelijkheid, maar hij mag veel vanuit huis werken en is elke avond en het weekend meestal wel thuis. Ik heb eveneens een fulltime baan, alhoewel veel tijd verloren gaat aan het combineren met het moederschap en het huishouden. Vaak ben ik tot laat in de avond ook aan het werk.
Mijn man praat minzaam over mijn baan en snapt niet dat ik tot 's avonds laat vaak nog aan het werk ben. Ook niet als ik vertel dat ik 's middags mijn dochter moest ophalen van school, eten moest koken, etc. Hij helpt me graag herinneren aan de tijd dat ik meer verdiende dan hem en laat het niet na om te vertellen dat het nu andersom is.
Mijn werk is belangrijk voor mij. Ik krijg er de waardering voor wie ik ben als persoon en als collega, terwijl ik thuis voor mijn gevoel niet echt de waardering krijg. Ik heb het idee dat alles wat ik doe in en om het huis niet gezien wordt. Wat wel gezien wordt zijn vaak de negatieve dingen: een overhemd dat niet gestreken is, een kind dat vieze mondhoeken heeft of een - in zijn ogen - exorbitante uitgave. Ik krijg serieus maandelijks Excel-lijstjes van ons huishoudboekje doorgestuurd, mét bijbehorende adviezen. Dat meneer zelf zo'n 50-70 euro wijn per week drinkt is overigens onbespreekbaar.
Ik merk dat ik steeds vaker veel liever achter de laptop zit te werken 's avonds. Dan hoef ik me niet te ergeren aan de zinloze filmpjes die hij kijkt, de hoeveelheid alcohol die hij drinkt en ik hoef niet bang te zijn dat hij méér van mij verwacht dan ik hem wil geven. Want seks met iemand die halfdronken is, is weinig opwindend. De laatste tijd is dat steeds vaker reden tot ruzie. Ik wil me gewoon gewaardeerd en begeerd voelen, maar meneer lijkt dat niet te willen snappen.
Wie herkent dit gevoel en wat heb je eraan gedaan?
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
donderdag 22 oktober 2020 om 15:02
Wat naar! Wel fijn dat het een gezamenlijk besluit is, dat kan het scheiden makkelijker maken
vrijdag 23 oktober 2020 om 16:21
Er staat je even een moeilijke periode te wachten maar ik denk dat jij na de verwerking zooo opgelucht gaat zijn. Je verdient zoveel beter dan een man die op je neerkijkt en je neerhaalt. De juiste man gaat je op handen dragen omdat je zo ambitieus en slim bent, hij gaat je steunen en niet manipuleren en kleineren. Sterkte!

zaterdag 24 oktober 2020 om 11:36
Macarinata schreef: ↑23-10-2020 17:00Ik ben wel benieuwd wat je man nog gezegd heeft over die stunt van zwaar dit zwaar dat en dat jij maar je reis moest annuleren.
Hij vond het nog steeds niet kunnen dat ik weg was gegaan en hem aan zijn lot had overgelaten.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zaterdag 24 oktober 2020 om 12:13
Nu jullie gaan scheiden hoef je het hier gelukkig niet meer over te hebben maar hierdoor weet je wel dat dit een goede beslissing is, om alle redenen die eerder in dit topic al genoemd zijn.
En ik zou je aanraden dit soort dingen nu ook niet meer te bespreken, daar krijg je alleen maar ruzie en onbegrip van, terwijl je beter focust op jullie gezamenlijke toekomst als gescheiden ouders.

zaterdag 24 oktober 2020 om 21:07
Emotioneel gezien zit ik er even een beetje doorheen. Zojuist hang ik mijn moeder op, na een telefoongesprek van 2 uur waarin ze me in niet mis te verstane woorden laat weten dat ik ondankbaar ben naar mijn man, dat ik faal als moeder, dat ze mij toch niet zo heeft opgevoed en dat we beter ons best hadden moeten doen.
Even had ze me zover dat ik geloofde dat we beter ons best hadden kunnen doen. Maar dat maakte al snel plaats voor boosheid, want wat het ook is, ze hoort gewoon niet wat ik zeg. En dat maakt me zo boos, ik voel me dan zo onbegrepen door haar.
Wat zou het fijn zijn om in dit soort situaties wat aan je ouders (of in mijn geval: moeder) te hebben. Aaaaargh...
Ik ga een kopje thee zetten en WIDM kijken.
Even had ze me zover dat ik geloofde dat we beter ons best hadden kunnen doen. Maar dat maakte al snel plaats voor boosheid, want wat het ook is, ze hoort gewoon niet wat ik zeg. En dat maakt me zo boos, ik voel me dan zo onbegrepen door haar.
Wat zou het fijn zijn om in dit soort situaties wat aan je ouders (of in mijn geval: moeder) te hebben. Aaaaargh...
Ik ga een kopje thee zetten en WIDM kijken.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zaterdag 24 oktober 2020 om 21:11
Wat klote TO, dat je bij je moeder zo weinig steun kan vinden
kan me voorstellen dat dat er best in hakt, het zijn harde woorden.
Maar weet je, het is juist andersom: je man is ondankbaar naar jou, je faalt niet als moeder want daar heeft het niets mee te maken en je hebt ook enorm je best gedaan.
Veel sterkte! Van je bloedeigen moeder had je toch wat anders verwacht ...

Maar weet je, het is juist andersom: je man is ondankbaar naar jou, je faalt niet als moeder want daar heeft het niets mee te maken en je hebt ook enorm je best gedaan.
Veel sterkte! Van je bloedeigen moeder had je toch wat anders verwacht ...
zondag 25 oktober 2020 om 06:26
Wat een zieligerd. Goed dat je weg bent bij hem. En praat er niet meer over met je moeder, die leeft duidelijk in de jaren 50 en krijg je daar niet meer uit.
Succes en veel sterkte!


zondag 25 oktober 2020 om 06:32
Die vind wel weer een nieuwe vrouw hoor. Waarschijnlijk een die beter past.Rachmaninoff schreef: ↑24-10-2020 13:22Hij zal het wel heel zwaar krijgen als hij straks zijn eigen eten moet koken en zijn onderbroeken moet wassen, zijn overhemden strijken, de badkamer schoonmaken.

zondag 25 oktober 2020 om 12:02
Één die beter luistert naar het baasje bedoel je zeker?
Het klinkt niet echt als iemand met een aantrekkelijk karakter, en zoals eerder te lezen was is hij ook niet goed in bed. Ik vraag me af wie er zit te wachten op een commanderende zuipschuit maar wie weet ziet hij eruit als superman ofzo.
zondag 25 oktober 2020 om 20:27
Dat denk ik ook.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 25 oktober 2020 om 20:30
Lady_Valentine schreef: ↑25-10-2020 00:14Lol je moeder is dan ook niet die sterke ambitieuze onafhankelijke vrouw die jij bent gok ik. Laat het asjeblieft niet aan je hart komen, ik heb echt respect voor je manier van handelen
Dank je. Het voelt alsof ik voor het eerst in onze relatie voor mezelf heb gekozen. En dat voelt goed.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.

zondag 25 oktober 2020 om 22:09
Op elk potje past een dekseltje zal ik maar zeggen. Wat is er mis mee als hij een nieuwe vrouw vind? Ze gaan nu toch al scheiden.Rachmaninoff schreef: ↑25-10-2020 12:02Één die beter luistert naar het baasje bedoel je zeker?
Het klinkt niet echt als iemand met een aantrekkelijk karakter, en zoals eerder te lezen was is hij ook niet goed in bed. Ik vraag me af wie er zit te wachten op een commanderende zuipschuit maar wie weet ziet hij eruit als superman ofzo.

zondag 25 oktober 2020 om 22:11
Er is geen wet die zegt dat je niet van het ene gespreide bedje in het andere mag springen. En ook geen die zegt dat je na een scheiding eerst verplicht je eigen dingen moet gaan doen.justagirly schreef: ↑25-10-2020 07:42Hij zal toch echt eerst zelf zijn eigen dingen moeten doen Sinned77.
Jij gaat wel erg snel.
zondag 25 oktober 2020 om 22:40
Lieve TO,
het is natuurlijk rot dat je je niet gesteund voelt door je eigen moeder, maar zo te lezen wil ze gewoon niet horen dat je ex een nare, zuipende egoïst is, aan wie je niets hebt. Had ze zelf misschien ook een slecht huwelijk, waar ze niet uit durfde te stappen ? Wie weet is ze stiekem jaloers op jou dat jij wel de moed hebt om voor jezelf te kiezen.
het is natuurlijk rot dat je je niet gesteund voelt door je eigen moeder, maar zo te lezen wil ze gewoon niet horen dat je ex een nare, zuipende egoïst is, aan wie je niets hebt. Had ze zelf misschien ook een slecht huwelijk, waar ze niet uit durfde te stappen ? Wie weet is ze stiekem jaloers op jou dat jij wel de moed hebt om voor jezelf te kiezen.
Zolang er wijn is, is er hoop. Nondikass !