Hem confronteren en haar op de hoogte stellen?

18-08-2022 21:52 812 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey allemaal,

Zoals jullie lezen ben ik radeloos, ik heb al vier jaar een relatie met een man we hebben het gehad over kinderen, trouwen en van de week vroeg hij mij of ik samen wilde wonen, ik was over de top van blijheid. Hij is bijna iedere avond bij mij en de weekenden ook

Deze week zou hij op een businesstrip gaan. Nu ontvang ik van een vriendin foto's van hem met een andere vrouw waar hij ook een kind mee blijkt te hebben en ze zijn bij haar familie, het kindje is al drie..

Dus zowel ik als zijn vriendin/vrouw worden in de maling genomen. Ik ga hem face to face confronteren, en twijfel of ik het haar moet vertellen. Hij kan blijkbaar zo goed liegen dat hij het haar zelf waarschijnlijk niet verteld. Ene kant vind ik dat zij het recht heeft dit ook te weten, andere kant wil ik geen gezinsbreuk op mijn naam.

Help a girl out
radeloos123 wijzigde dit bericht op 19-08-2022 07:09
Reden: Verkeerde woord gebruikt brengt verwarring
0.89% gewijzigd
Rooss4.0 schreef:
19-08-2022 19:33
Ik vind het echt makkelijk geschreven "ik zou het vertellen". Ik denk dat het in de praktijk veel en veel minder gebeurt dan hier geschetst.

Ik vraag me ook af, neem je als verteller ook de verantwoordelijkheid voor je biecht? Of kun je met een schoon geweten lekker slapen terwijl de grond onder de voeten van de bedrogene vandaan is geslagen?
Alles als jij de waarheid maar verteld hebt?
Dat vind ik ongelooflijk en ook ongelooflijk wreed.

Mocht ik ooit voor dit dilemma komen te staan en mijn naaste in vertrouwen nemen dan vind ik het mijn plicht om het daar niet bij te laten. Ik laat een moeder met kind niet op straat staan omdat ik zo nodig mijn straatje schoon moest vegen.

En daarom denk ik nog wel even 10 keer na voordat ik biecht.
Je geeft er heel veel overtuigingen aan die niet perse waar zijn.
Maar denk het nu eens van de andere kant: als je weet van een dubbelleven als dit en je besluit niets te zeggen, dat zou zij ook als wreed kunnen bestempelen.. Dat je liever je mond houdt en haar in de waan laat en die lamlul maar laat liegen tegen haar. Het is maar net vanuit welke richting je kijkt.

Beter volg je je gevoel en doe je wat voor jezelf goed voelt. Als je het niet aandurft te zeggen, prima. Maar ga niet erbij verzinnen dat dat het beste is voor haar. Want dat weet je niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar hoezo zou die moeder op straat komen te staan?
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
19-08-2022 19:33

Ik laat een moeder met kind niet op straat staan omdat ik zo nodig mijn straatje schoon moest vegen.
Komen alle bedrogen vrouwen op straat te staan dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
BornSlippy schreef:
19-08-2022 19:34
En als je niks zeg, dan bepaal jij namelijk net zo goed dat jij het goed vindt voor de ander dat ze niks te weten komt. :idee:
Nee hoor. Ieder z'n eigen leven, ieder z'n eigen relatie, ieder verantwoordelijk voor zichzelf, z'n leven, z'n relatie, z'n eigen geluk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
19-08-2022 19:33
Ik vind het echt makkelijk geschreven "ik zou het vertellen". Ik denk dat het in de praktijk veel en veel minder gebeurt dan hier geschetst.

Ik vraag me ook af, neem je als verteller ook de verantwoordelijkheid voor je biecht? Of kun je met een schoon geweten lekker slapen terwijl de grond onder de voeten van de bedrogene vandaan is geslagen?
Alles als jij de waarheid maar verteld hebt?
Dat vind ik ongelooflijk en ook ongelooflijk wreed.

Mocht ik ooit voor dit dilemma komen te staan en mijn naaste in vertrouwen nemen dan vind ik het mijn plicht om het daar niet bij te laten. Ik laat een moeder met kind niet op straat staan omdat ik zo nodig mijn straatje schoon moest vegen.

En daarom denk ik nog wel even 10 keer na voordat ik biecht.
Maar de grond wordt niet onder de voeten weggeslagen, je geeft juist grond waarop ze kan gaan staan. TO zal denk ik net als ik destijds nog een twintiger zijn gezien het feit dat ze nog niet samenwoont en nog geen kinderen heeft. En juist dit zijn de jaren dat je dat soort keuzes gaat maken en je volwassen leven gaat vormgeven. Keuzes die je in die jaren maakt werken door in je hele volwassen leven. Ze heeft nota bene afgelopen week de keuze gemaakt om met dit sujet te gaan samenwonen. Stel nu dat haar vriendin 3 maanden later was gaan sporten en TO haar huis al had opgezegd of al verkocht had, in deze woonmarkt is dat een drama van de bovenste plank.

Die relatie kwijtraken is in the grand scheme of things maar een detail. Juist al die andere keuzes die je nietsvermoedend maakt hebben de grootste impact.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
19-08-2022 19:42
Nee hoor. Ieder z'n eigen leven, ieder z'n eigen relatie, ieder verantwoordelijk voor zichzelf, z'n leven, z'n relatie, z'n eigen geluk.
Hoe kan je verantwoordelijk zijn voor je eigen relatie, leven en geluk als het merendeel van de mensen om je heen cruciale informatie voor jou achterhoudt? Dat is nu juist waarom het zo intens gemeen is om niks te zeggen, je ontneemt iemand die mogelijkheid.
Am Yisrael Chai!
Ik zou het vertellen. Kan ze daarna zelf bepalen wat ze ermee doet. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat zo'n 75-85 procent van de mensen het zou willen weten als hun partner een affaire heeft. Ik zou het risico nemen.
meisje85 schreef:
19-08-2022 19:42
Nee hoor. Ieder z'n eigen leven, ieder z'n eigen relatie, ieder verantwoordelijk voor zichzelf, z'n leven, z'n relatie, z'n eigen geluk.
Je beseft niet dat je als je To was, nu net zo goed kiest voor haar? Je kiest uit 2 dingen. Je zegt het niet en: je zegt het wel. Doe nu niet net alsof de keus er niet is, want die is er wel. Nu stop je je kop in het zand. Ik zeg niet dat je moet kiezen voor het vertellen, maar ga niet net doen alsof niet vertellen geen enkele waarde heeft. Dat heeft het net zo goed.
fashionvictim schreef:
19-08-2022 19:47
Maar de grond wordt niet onder de voeten weggeslagen, je geeft juist grond waarop ze kan gaan staan. TO zal denk ik net als ik destijds nog een twintiger zijn gezien het feit dat ze nog niet samenwoont en nog geen kinderen heeft. En juist dit zijn de jaren dat je dat soort keuzes gaat maken en je volwassen leven gaat vormgeven. Keuzes die je in die jaren maakt werken door in je hele volwassen leven. Ze heeft nota bene afgelopen week de keuze gemaakt om met dit sujet te gaan samenwonen. Stel nu dat haar vriendin 3 maanden later was gaan sporten en TO haar huis al had opgezegd of al verkocht had, in deze woonmarkt is dat een drama van de bovenste plank.

Die relatie kwijtraken is in the grand scheme of things maar een detail. Juist al die andere keuzes die je nietsvermoedend maakt hebben de grootste impact.
Heel raak gezegd.

En ook ik denk dat de meeste mensen simpelweg bang zijn voor de confrontatie/emotie van de ander en daarom het gesprek uit de weg gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
19-08-2022 19:39
Maar hoezo zou die moeder op straat komen te staan?
Zou kunnen.
Of ze springt met kind van de Brienenoordbrug
Of ze vermoordt lamlul
Of ze ligt depressief een jaar in bed
Kan allemaal.


Ik vind in ieder geval dat diegene die het vertelt ook enige “ nazorg “ moet kunnen leveren, al bel je maar de crisisdienst.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lachattenoir schreef:
19-08-2022 20:01
Heel raak gezegd.

En ook ik denk dat de meeste mensen simpelweg bang zijn voor de confrontatie/emotie van de ander en daarom het gesprek uit de weg gaan.
nee hoor, als dat eng is, stuur je een anonieme brief oid. Het gaat echt niet om het niet durven

ik vind gewoon echt, dat het niet aan mij is om te bepalen hoe een ander zij leven inricht
Dat ik niet bepaal wat iemand anders moet weten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, dat vind ik ook. Ik geloof eerlijk gezegd dat ik het ook niet eng of te confronterend zou vinden deze boodschap te moeten brengen. Bij mij zit het niet-vertellen daar echt niet in.
Quote van DanceFloortje
vrijdag 19 augustus 2022 om 19:27

"Klopt, alleen is er nog niemand in dit topic geweest die dat zegt..."

En van:
meisje85 schreef:
19-08-2022 19:28
Maar volgens mij is er niemand die heeft gezegd het om die reden niet te zeggen.

Het gaat er toch niet om of het al gezegd is.
Het gaat om de redenatie van de persoon waar ik op reageerde. Die kun je namelijk van twee kanten bekijken.

Waarbij ik overigens in het kamp wél vertellen zit.
meisje85 schreef:
19-08-2022 19:03
Weet je wat ik ook vind van het wel-vertellen? Daar zit iets in van: ik weet wel wat goed voor jou is. En dat is wat ik als ene volwassene naar de ander altijd een beetje een ingewikkelde houding vind.
Oh, dat heb ik nooit zo gezien. Jij vindt het dus iets arrogants hebben, iets superieurs?

Ik heb zelf gelukkig nooit in deze situatie gezeten maar ik denk dat het voor de onwetende partij altijd beter is om het wél te weten. Hoe pijnlijk ook. Maar het wordt juist pas echt pijnlijk, nou ja, vernederend, als je achteraf hoort dat iedereen het allang wist, behalve jijzelf (en het gaat dus om jouw leven en geluk).

Mijn moeder heeft dat meegemaakt en zij vond die vernedering en dat verraad erger dan het overspel van mijn vader. Ze zag zichzelf in hindsight mooi opgemaakt en trots naast hem lopen tijdens een of andere belangrijke zakenreis, inclusief lady’s program, en ál die vrouwen wisten toen dus dat haar rivale (mijn vaders secretaresse) ook op die boot/in dat museum/in dat restaurant was. En niemand zei iets. Dan verlies je al je vertrouwen in de mensheid én in jezelf. Alles blijkt dus een leugen te zijn, niets is nog echt of waardevol.

Eigenlijk wat FV hierboven ook schrijft: je komt er nooit meer overheen, omdat jij de enige bent die al die tijd als een soort malle Pietje hebt rondgelopen met een rode clowns-neus op, en achter je rug werd er gegniffeld en geroddeld en misschien ook meegeleefd, maar daar heb je achteraf niks aan.

De situatie van de ‘andere vrouw’ in dit verhaal is anders, omdat de twee vrouwen niet in dezelfde cirkel zitten, maar dan nog: de zakenpartner, de sportvriendin, vrienden… Mensen weten het. En ze houden hun mond om één reden: de bedrieger is in hun ogen ‘belangrijk’, om welke reden dan ook. Hij heeft macht, of hij is zo’n lieve schat die het ook niet kan helpen, of ze hebben gewoon geen zin in gezeik. Vooral dat laatste.

Mijn standpunt is: vertellen. Mensen denken altijd dat ze heel uniek en bijzonder en anders zijn, maar we lijken allemaal veel meer op elkaar dan we onszelf wijsmaken. Even serieus: niemand wil toch belazerd worden? Het verbaast me oprecht hoe vaak er in dit topic wordt gezegd dat die vrouw recht heeft op haar slechte relatie, dat ze zelf mag kiezen voor haar oogkleppen, dat ze dit waarschijnlijk allang weet (nee hoor!) en dat het anders zielig is voor het kind (nee hoor!).

Toegegeven, bij een volslagen vreemde zou ik ook aarzelen. Omdat het afschuwelijk is om iemand die je helemaal niet kent te overvallen met dit nieuws. Maar ik maak me geen enkele illusie over haar zogenaamde open relatie of haar toegeknepen oogje. Ze gaat gewoon kapot als ze dit hoort. Ze is niet de ‘andere vrouw’ maar het andere slachtoffer.
Alle reacties Link kopieren Quote
To, je gaf aan dat je nu met je vader mee was gegaan naar het buitenland. Kun je een beetje met hem praten, kun je je verhaal een beetje kwijt?

Ik zit toch in kamp vertellen, of in ieder geval het gesprek met haar aangaan, en eigenlijk voordat je hem ermee confronteert. Je krijgt van hem geen antwoord, hij heeft zn draaiverhaal al geoefend, en je blijft met meer vraagtekens achter dan je nu hebt. Hem confronteren gaat je niet veel helpen ben ik bang.

Het bizarre is dat het nog wel eens kan zijn dat TO en deze man tegelijkertijd met de dame met kind een relatie heeft gekregen, dat het kind een niet gepland cadeautje is geweest, en dat beide vrouwen “dezelfde status” hebben zonder dat ze het van elkaar weten. Het zou kunnen zijn dat hij dit niet heeft durven opbiechten aan TO en dat hij sindsdien dus zwerft tussen beide huizen (en dat maakt hem overigens niet minder hufterig)

Het zou dus kunnen zijn dat hij bij beide vrouwen vast heeft gehouden aan het verhaal dat hij in zn eigen huis/kantoor/klushuis aan het werk is, en dat zij net als TO in een leugen leeft. Dat hij wel bijdraagt aan de kosten voor het kind maar er niet woont, je hebt geen idee

Ik zou aan mijn vriendin vragen om de dame in kwestie een berichtje te sturen via insta dat ze heel benieuwd is naar haar vakantie. Als je vriendin zeker weet dat ze tegelijk met die vrouw in de sportschool is zou ik er naar toe gaan en haar vertellen dat jij bang bent dat jullie met dezelfde man een relatie hebben. Zij gaat je de antwoorden geven die je nodig hebt, hij niet.

Dat er een kind in het spel is, zou voor mij geen reden om het niet te vertellen. Het is aan hun samen om dit op te lossen. Als zij er wel al van af weet is er niets aan de hand, als zij er niets van af weet heeft zij een keuze om er wel of niet iets mee te doen.


Daarna kun je het jumbotasje aan de voordeur hangen…. Maar zorg wel dat je het slot van je voordeur hebt vervangen.
Rooss4.0 schreef:
19-08-2022 17:32

Ik snap heel goed dat jij het had willen weten en dat het als zuiver verraad voelt dat iedereen zijn of haar mond hield maar ik hoop dat je ergens diep in je hart ook weet/voelt dat dat niks met onverschilligheid te maken had. Ze wilden je sparen. Misschien gingen ze óók liever confrontatie uit de weg, dat kan maar ik denk dat ze je ook wilden sparen. Net als dat ik jou gespaard had.

Dat is geen verraad, dat is geen toneelstuk, dat is niet bitchy, het is de uitkomst van een boel afwegingen.
Hier staan een heleboel dingen bij die je aanneemt. Met name dat ze het doen om je te sparen 🤮
anoniem_64df35cce50ab wijzigde dit bericht op 30-10-2022 17:30
13.78% gewijzigd
samarinde schreef:
19-08-2022 20:31
Oh, dat heb ik nooit zo gezien. Jij vindt het dus iets arrogants hebben, iets superieurs?

Ik heb zelf gelukkig nooit in deze situatie gezeten maar ik denk dat het voor de onwetende partij altijd beter is om het wél te weten. Hoe pijnlijk ook. Maar het wordt juist pas echt pijnlijk, nou ja, vernederend, als je achteraf hoort dat iedereen het allang wist, behalve jijzelf (en het gaat dus om jouw leven en geluk).

Mijn moeder heeft dat meegemaakt en zij vond die vernedering en dat verraad erger dan het overspel van mijn vader. Ze zag zichzelf in hindsight mooi opgemaakt en trots naast hem lopen tijdens een of andere belangrijke zakenreis, inclusief lady’s program, en ál die vrouwen wisten toen dus dat haar rivale (mijn vaders secretaresse) ook op die boot/in dat museum/in dat restaurant was. En niemand zei iets. Dan verlies je al je vertrouwen in de mensheid én in jezelf. Alles blijkt dus een leugen te zijn, niets is nog echt of waardevol.

Eigenlijk wat FV hierboven ook schrijft: je komt er nooit meer overheen, omdat jij de enige bent die al die tijd als een soort malle Pietje hebt rondgelopen met een rode clowns-neus op, en achter je rug werd er gegniffeld en geroddeld en misschien ook meegeleefd, maar daar heb je achteraf niks aan.

De situatie van de ‘andere vrouw’ in dit verhaal is anders, omdat de twee vrouwen niet in dezelfde cirkel zitten, maar dan nog: de zakenpartner, de sportvriendin, vrienden… Mensen weten het. En ze houden hun mond om één reden: de bedrieger is in hun ogen ‘belangrijk’, om welke reden dan ook. Hij heeft macht, of hij is zo’n lieve schat die het ook niet kan helpen, of ze hebben gewoon geen zin in gezeik. Vooral dat laatste.
Ja dat dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
19-08-2022 20:31
Oh, dat heb ik nooit zo gezien. Jij vindt het dus iets arrogants hebben, iets superieurs?

Ik heb zelf gelukkig nooit in deze situatie gezeten maar ik denk dat het voor de onwetende partij altijd beter is om het wél te weten. Hoe pijnlijk ook. Maar het wordt juist pas echt pijnlijk, nou ja, vernederend, als je achteraf hoort dat iedereen het allang wist, behalve jijzelf (en het gaat dus om jouw leven en geluk).

Mijn moeder heeft dat meegemaakt en zij vond die vernedering en dat verraad erger dan het overspel van mijn vader. Ze zag zichzelf in hindsight mooi opgemaakt en trots naast hem lopen tijdens een of andere belangrijke zakenreis, inclusief lady’s program, en ál die vrouwen wisten toen dus dat haar rivale (mijn vaders secretaresse) ook op die boot/in dat museum/in dat restaurant was. En niemand zei iets. Dan verlies je al je vertrouwen in de mensheid én in jezelf. Alles blijkt dus een leugen te zijn, niets is nog echt of waardevol.

Eigenlijk wat FV hierboven ook schrijft: je komt er nooit meer overheen, omdat jij de enige bent die al die tijd als een soort malle Pietje hebt rondgelopen met een rode clowns-neus op, en achter je rug werd er gegniffeld en geroddeld en misschien ook meegeleefd, maar daar heb je achteraf niks aan.

De situatie van de ‘andere vrouw’ in dit verhaal is anders, omdat de twee vrouwen niet in dezelfde cirkel zitten, maar dan nog: de zakenpartner, de sportvriendin, vrienden… Mensen weten het. En ze houden hun mond om één reden: de bedrieger is in hun ogen ‘belangrijk’, om welke reden dan ook. Hij heeft macht, of hij is zo’n lieve schat die het ook niet kan helpen, of ze hebben gewoon geen zin in gezeik. Vooral dat laatste.

Mijn standpunt is: vertellen. Mensen denken altijd dat ze heel uniek en bijzonder en anders zijn, maar we lijken allemaal veel meer op elkaar dan we onszelf wijsmaken. Even serieus: niemand wil toch belazerd worden? Het verbaast me oprecht hoe vaak er in dit topic wordt gezegd dat die vrouw recht heeft op haar slechte relatie, dat ze zelf mag kiezen voor haar oogkleppen, dat ze dit waarschijnlijk allang weet (nee hoor!) en dat het anders zielig is voor het kind (nee hoor!).

Toegegeven, bij een volslagen vreemde zou ik ook aarzelen. Omdat het afschuwelijk is om iemand die je helemaal niet kent te overvallen met dit nieuws. Maar ik maak me geen enkele illusie over haar zogenaamde open relatie of haar toegeknepen oogje. Ze gaat gewoon kapot als ze dit hoort. Ze is niet de ‘andere vrouw’ maar het andere slachtoffer.
Oprecht, ik hoef ik dit geval geen vreemde die het me komt vertellen
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
19-08-2022 14:27
Ik ben destijds inderdaad met de andere vrouw uit het verhaal wat ik eerder vertelde uit eten geweest, op mijn initiatief. Hoewel zij wel van mijn bestaan op de hoogte was had ze geen idee dat ik in verwachting was en dat ik zelfs al langer een relatie met hem had dan zij. Zij dacht dat ze hem ooit op vreemdgaan met mij had betrapt en dat ik een scharrel was die hem niet los kan laten. Ik heb daarna nog meermaals contact met haar gehad, ze voelde zich erg rot over haar (onbewuste) rol in mijn verhaal.
Was ze blij dat je het verteld hebt?

Ook ik ben uit eten geweest met de vrouw van mijn ex. Ik had haar eerst gebeld en we besloten hem niks te vertellen, voor we met elkaar gesproken hadden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zeker weet of ze er blij mee was dat ik het haar vertelde. Tijdens het gesprek zei ze van wel. Maar daarna hebben we geen contact meer gehad. Daar had zij geen behoefte meer aan.


Ook nog even een :hug:
Jouw verhaal is vreselijk. En dat je er nu nog zo verdrietig van kan worden als je na zoveel jaar een topic als dit leest, vind ik echt heel sneu.
Voor mij zou het me totaal niet uitmaken hoe ik erachter zou komen, áls ik er maar achter kom. Of dat nu verteld wordt door een vriendin, een buurtgenoot, een wildvreemde of omdat ik het zelf opmerk.

Als het níet gezegd wordt, vind ik het wél van belang wie er achter het zwijgen steekt. Iemand van dichtbij die iets voor me verzwijgt, vind ik erger dan een onbekende. Die verraadt/schaadt mijn vertrouwen immers niet.
polydox schreef:
19-08-2022 20:34
Hier staan een heleboel dingen bij die je aanneemt. Met name dat ze het doen om je te sparen 🤮 Ik heb in de situatie van FV gezeten vrij recent en dat was bij mij niks mij sparen, dat was enerzijds lafheid en anderzijds eigenbelang. En ja dan voel je je mega genaaid, kan ik je vertellen, door je hele omgeving.
Precies. Angst, lafheid en eigenbelang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Samarinde, jij schrijft dat niemand toch belazerd wil worden, maar zo zwart wit is het denk ik echt niet. Ik ken bijvoorbeeld echt mensen die een oogje toeknijpen. Ik ken ook echt meer dan genoeg mensen die zeggen een slechte relatie te hebben, of eigenlijk gewoon een slechte relatie hebben, waarin dingen gebeuren waarvan iedereen hier op het forum zou schrijven "ik zou direct m'n spullen pakken", en die er toch in blijven zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk eerlijk gezegd dat het punt ook is dat het hoe dan ook vernederend is. Want als iemand het vertelt, zijn er waarschijnlijk nog steeds heel veel mensen die het niet hebben verteld. En ben je hoe dan ook de vrouw geweest die belazerd werd en van wie mensen dat wisten. Dat gevoel is er, ook als iemand uit die groep besluit het wel te vertellen. Achteraf (of vooraf, zoals in dit topic) is het natuurlijk fijn om te zeggen dat je het had willen weten, maar ik denk dat het voor de totale vernedering in the end weinig uitmaakt en dat het pijnlijke gevoel er niet perse minder om is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
19-08-2022 20:36
Oprecht, ik hoef ik dit geval geen vreemde die het me komt vertellen
Oprecht, ik zou nooit in een leugen willen leven. Wat zou het je boeien als iemand je dit kwam vertellen en je wist het en je bent er oke mee?

Er zit wat mij betreft geen waardeoordeel aan de vraag of het mogelijk zou kunnen zijn dat de man een relatie heeft met jullie beiden?
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
19-08-2022 20:48
Samarinde, jij schrijft dat niemand toch belazerd wil worden, maar zo zwart wit is het denk ik echt niet. Ik ken bijvoorbeeld echt mensen die een oogje toeknijpen. Ik ken ook echt meer dan genoeg mensen die zeggen een slechte relatie te hebben, of eigenlijk gewoon een slechte relatie hebben, waarin dingen gebeuren waarvan iedereen hier op het forum zou schrijven "ik zou direct m'n spullen pakken", en die er toch in blijven zitten.
Het verschil is: die mensen weten het en hebben een keuze! Je mag die keuze gewoon maken, er is niemand die voor hun bepaalt dat ze moeten blijven.
Het weten van de waarheid dwingt je tot het maken van een keuze, en ieder maakt de keuze op zijn eigen manier.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven