Relaties
alle pijlers
Het voelt alsof hij van mij profiteert.
donderdag 9 augustus 2007 om 22:57
Sinds een half jaar woon ik nu samen met mijn vriend met wie ik bijna anderhalf jaar een relatie heb. Kort nadat we zijn samenwonen bleek dat mijn vriend nogal wat schulden heeft, eigenlijk vooral achterstallige rekeningen van de huur etc. van zijn vorige woning (hij is bij mij ingetrokken). Dit komt vooral doordat hij dure spullen een hogere prioriteit geeft dan zijn financien op orde hebben. Nu is hij aan het afbetalen van die schulden zoveel geld kwijt dat hij niet kan meebetalen aan onze vaste lasten. Wel betaalt hij mee aan de boodschappen. Hoewel ik behoorlijk kwaad op hem was omdat hij me zijn situatie niet eerder had verteld, heb ik me er uiteindelijk bij neergelegd dat ik de vaste lasten alleen blijf betalen totdat hij uit de schulden is.
Maar hij blijft dure spullen aanschaffen die hij niet (meteen) nodig heeft waardoor het langer duurt voordat hij mij kan ontlasten en ik ook eens wat meer geld over hou van mijn salaris. Onverwachte financiele posten zoals reparaties van zijn auto e.d. komen ook voor mijn rekening omdat zijn geld weer eens op is. En dat steekt soms.
Soms denk ik dat hij van mij profiteert, dat hij om de verkeerde redenen bij mij ingetrokken is. Natuurlijk praat ik daarover met hem maar dan lijkt het alsof hij oprecht beledigd is.
Ik heb dit gevoel niet alleen vanwege de ongelijke verdeling van de kosten. Ook het huishouden blijft een onderwerp voor ruzie's. We werken allebei fulltime maar ik doe 90% van alle taken. Hij zegt wel dat ik het moet zeggen wanneer hij iets moet doen maar als ik dat doe vindt hij dat ik me als zijn moeder gedraag. Intussen gedraagt hij zich als een onvolwassene.
Ik krijg steeds meer spijt dat ik met hem ben gaan samenwonen. Ik snap wel dat het eerste jaar moeilijk is (dit is de eerste keer dat hij officieel samenwoont, voor mij de 2e keer). Maar ik baal hier zo van, dat ik onderhand blij ben als hij eens een avond weg is. Ik leer hem steeds beter kennen en dat bevalt me niet zo bijzonder.
Maar hij blijft dure spullen aanschaffen die hij niet (meteen) nodig heeft waardoor het langer duurt voordat hij mij kan ontlasten en ik ook eens wat meer geld over hou van mijn salaris. Onverwachte financiele posten zoals reparaties van zijn auto e.d. komen ook voor mijn rekening omdat zijn geld weer eens op is. En dat steekt soms.
Soms denk ik dat hij van mij profiteert, dat hij om de verkeerde redenen bij mij ingetrokken is. Natuurlijk praat ik daarover met hem maar dan lijkt het alsof hij oprecht beledigd is.
Ik heb dit gevoel niet alleen vanwege de ongelijke verdeling van de kosten. Ook het huishouden blijft een onderwerp voor ruzie's. We werken allebei fulltime maar ik doe 90% van alle taken. Hij zegt wel dat ik het moet zeggen wanneer hij iets moet doen maar als ik dat doe vindt hij dat ik me als zijn moeder gedraag. Intussen gedraagt hij zich als een onvolwassene.
Ik krijg steeds meer spijt dat ik met hem ben gaan samenwonen. Ik snap wel dat het eerste jaar moeilijk is (dit is de eerste keer dat hij officieel samenwoont, voor mij de 2e keer). Maar ik baal hier zo van, dat ik onderhand blij ben als hij eens een avond weg is. Ik leer hem steeds beter kennen en dat bevalt me niet zo bijzonder.
zondag 12 augustus 2007 om 10:34
Goedemorgen!
Even laten weten hoe het gesprek van gisteravond heeft uitgepakt. Hij stelde zich als een slachtoffer op. Begon te miepen over dat hij het zo nodig had om af en toe wat voor zichzelf te kopen, dat hij ook wel een beetje leuk wil leven. Toen ik aangaf het niet meer te accepteren dat hij dure aankopen doet, dat hij of de helft van de vaste lasten betaalt of de afbetalingstermijnen verhoogt zodat hij sneller van zijn schuld af is werd hij nog kwaad ook! Hij vond het niet eerlijk dat ik dan veel meer geld te besteden had. Hij snapt gewoon niet dat hij mij benadeelt terwijl ik hetzelfde bedrag kwijt ben als voordat hij hier woonde. Dus hij zou de termijnen verhogen. Maar toen ik van hem verlangde dat hij me dit ook zou laten zien, beschuldigde hij me ervan hem niet te vertrouwen. Tsja.. ik vertrouw er inderdaad niet op dat het allemaal zo makkelijk gaat. Ik ken hem inmiddels zo goed om te weten dat hij graag zijn kop in het zand steekt en dingen op zijn beloop laat. Dus wil ik graag zekerheid, wat ik hem ook zei.
Uiteindelijk ging hij er accoord mee dat hij ook een aantal spullen op markplaats zou zetten om met dat geld rekeningen af te lossen (goede tip trouwens!).
Dus wat dat betreft heeft het goed uitgepakt. Maar ik heb hier wel een ontzettend naar gevoel aan overgehouden. Een begin van het einde-gevoel. Als ik heel eerlijk tegenover mezelf ben, mis ik op dit moment een heel belangrijk gevoel voor hem, respect.
Even laten weten hoe het gesprek van gisteravond heeft uitgepakt. Hij stelde zich als een slachtoffer op. Begon te miepen over dat hij het zo nodig had om af en toe wat voor zichzelf te kopen, dat hij ook wel een beetje leuk wil leven. Toen ik aangaf het niet meer te accepteren dat hij dure aankopen doet, dat hij of de helft van de vaste lasten betaalt of de afbetalingstermijnen verhoogt zodat hij sneller van zijn schuld af is werd hij nog kwaad ook! Hij vond het niet eerlijk dat ik dan veel meer geld te besteden had. Hij snapt gewoon niet dat hij mij benadeelt terwijl ik hetzelfde bedrag kwijt ben als voordat hij hier woonde. Dus hij zou de termijnen verhogen. Maar toen ik van hem verlangde dat hij me dit ook zou laten zien, beschuldigde hij me ervan hem niet te vertrouwen. Tsja.. ik vertrouw er inderdaad niet op dat het allemaal zo makkelijk gaat. Ik ken hem inmiddels zo goed om te weten dat hij graag zijn kop in het zand steekt en dingen op zijn beloop laat. Dus wil ik graag zekerheid, wat ik hem ook zei.
Uiteindelijk ging hij er accoord mee dat hij ook een aantal spullen op markplaats zou zetten om met dat geld rekeningen af te lossen (goede tip trouwens!).
Dus wat dat betreft heeft het goed uitgepakt. Maar ik heb hier wel een ontzettend naar gevoel aan overgehouden. Een begin van het einde-gevoel. Als ik heel eerlijk tegenover mezelf ben, mis ik op dit moment een heel belangrijk gevoel voor hem, respect.
zondag 12 augustus 2007 om 11:06
Je hebt het gesprek gewoon goed aangepakt. Hij kan wel gaan piepen en kwaad worden, maar daar kiest hij voor hoor. Hij snapt heus wel hoe het voor jou is, maar hij wil gewoon alles. Spullen blijven kopen en geen gezeur over de schulden. Mooi verhaal!
Houd nu goed in de gaten of hij doet wat hij je toegezegd heeft. Dat jij het gevoel van respect mist, is het gevoel dat je tot gisteravond nog niet had. En je had reden genoeg om dat veel eerder al te missen. Hij wil niet meedenken, hij wil wat hij wil en hoe het voor jou is, zal hem eigenlijk worst zijn. Bedenk voor jezelf of dit de man is waar je je toekomst verder mee wilt indelen. Nu gaat het om zijn schulden, er zijn nog veel meer onderwerpen waarvoor dit gedrag tevoorschijn getoverd kan worden.
Sterkte en denk aan jezelf!
Houd nu goed in de gaten of hij doet wat hij je toegezegd heeft. Dat jij het gevoel van respect mist, is het gevoel dat je tot gisteravond nog niet had. En je had reden genoeg om dat veel eerder al te missen. Hij wil niet meedenken, hij wil wat hij wil en hoe het voor jou is, zal hem eigenlijk worst zijn. Bedenk voor jezelf of dit de man is waar je je toekomst verder mee wilt indelen. Nu gaat het om zijn schulden, er zijn nog veel meer onderwerpen waarvoor dit gedrag tevoorschijn getoverd kan worden.
Sterkte en denk aan jezelf!
zondag 12 augustus 2007 om 11:25
Ja, ik zal het zeker goed in de gaten houden want ik ben er niet zeker van of hij niet dingen belooft om maar van het 'gezeur' af te zijn.
En inderdaad, zijn gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel zal in andere gevallen ook de kop op steken. Daar ben ik me goed van bewust, nu.
Ook wil ik iedereen die hier reageert echt heel erg van harte bedanken. (f)
Ik heb heel veel aan jullie reakties, zeker ook aan de ongenuanceerde.
En inderdaad, zijn gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel zal in andere gevallen ook de kop op steken. Daar ben ik me goed van bewust, nu.
Ook wil ik iedereen die hier reageert echt heel erg van harte bedanken. (f)
Ik heb heel veel aan jullie reakties, zeker ook aan de ongenuanceerde.
zondag 12 augustus 2007 om 11:50
Hallo Rhoslynne,
In je openingspost vraag je advies en vervolgens krijg je de mening van verschillende mensen. Ik begrijp uit je reactie dat je het niet zo leuk vindt wat zij te zeggen hebben omdat je ergens hoopt dat dit wel overgaat... Je schiet in de verdediging met betrekking tot hem en dat is logisch omdat je je emotioneel verbonden met hem voelt. Het klinkt alsof je tegen beter weten in bij hem blijft in de hoop dat zijn gedrag verandert. Het lullige is dat bijna iedereen die in een situatie zoals die waar jij in zit denkt: 'Dit is anders, hij is anders, hij is namelijk ook zo lief en kwetsbaar op bepaalde momenten...' noem maar op...
Ik zou je willen aanraden om een boek te lezen dat is geschreven door Carolien Roodvoet, het heet 'Het monsterverbond'. Om een indruk te krijgen hier een link van een artikel dat verscheen over haar boek. (Klik op de rode letters hierna):null
Succes en sterkte!
Groetjes,
Rosy
In je openingspost vraag je advies en vervolgens krijg je de mening van verschillende mensen. Ik begrijp uit je reactie dat je het niet zo leuk vindt wat zij te zeggen hebben omdat je ergens hoopt dat dit wel overgaat... Je schiet in de verdediging met betrekking tot hem en dat is logisch omdat je je emotioneel verbonden met hem voelt. Het klinkt alsof je tegen beter weten in bij hem blijft in de hoop dat zijn gedrag verandert. Het lullige is dat bijna iedereen die in een situatie zoals die waar jij in zit denkt: 'Dit is anders, hij is anders, hij is namelijk ook zo lief en kwetsbaar op bepaalde momenten...' noem maar op...
Ik zou je willen aanraden om een boek te lezen dat is geschreven door Carolien Roodvoet, het heet 'Het monsterverbond'. Om een indruk te krijgen hier een link van een artikel dat verscheen over haar boek. (Klik op de rode letters hierna):null
Succes en sterkte!
Groetjes,
Rosy
zondag 12 augustus 2007 om 13:01
Goed gedaan Rhoslynne! Dit gesprek moest je gewoon doen en als ik jou zo hoor heb je het goed aangepakt en ben je sterk in je schoenen blijven staan. Niet leuk, maar het leven is nu eenmaal niet altijd leuk - dat is iets dat jouw vriend niet wil weten.
Ik snap helemaal dat je hier ook een kater aan hebt over gehouden. Je voelt zo geen partnership van hem en met hem. En dat is toch de basis. Kijk maar hoe het loopt nu, maar ik snap dat je niet erg positief gestemd bent.
Ik heb overigens met hetzelfde bijltje gehakt - het heeft niet langer dan een jaar geduurd. Toen was het over; de relatie was op meer dan 1 punt heel ongelijkwaardig.
Ik snap helemaal dat je hier ook een kater aan hebt over gehouden. Je voelt zo geen partnership van hem en met hem. En dat is toch de basis. Kijk maar hoe het loopt nu, maar ik snap dat je niet erg positief gestemd bent.
Ik heb overigens met hetzelfde bijltje gehakt - het heeft niet langer dan een jaar geduurd. Toen was het over; de relatie was op meer dan 1 punt heel ongelijkwaardig.
zondag 12 augustus 2007 om 15:08
Myrax schreef op 12 augustus 2007 Ik heb overigens met hetzelfde bijltje gehakt - het heeft niet langer dan een jaar geduurd. Toen was het over; de relatie was op meer dan 1 punt heel ongelijkwaardig
Helaas is de relatie van Rhoslynne/TO ook op meer dan één punt ongelijkwaardig en dat is alleen al voor zover wij kunnen beoordelen uit dit kleine stukje informatie. Zowel met de financieen (1) als met het huishouden (2).
Dit laatste raakt een beetje ondergesneeuwd hier, maar ik vind dat wel degelijk ook een groot punt. Wil je de rest van je leven iemands sloof of in de aardige benaming: iemands 2e moeder zijn?
Helaas belooft dit soort mannen vaak (en soms niet eens) beterschap, maar in de praktijk komt het neer op een hoop getrek, geruzie en gezeur en weinig resultaat. Lekker gezellig.
En waarin het dus nog meer ongelijkwaardig is: er valt niet normaal met hem te praten (3). Áls het al tot een gesprek komt begint hij te zeuren, te draaien, kwaad te worden en op het gevoel te spelen (vb: "je gunt me het niet", "je begrijpt me niet","je vertrouwt me niet" enz.). Verder ziet hij de oplossing in oncontroleerbare kleine stapjes (m.b.t. de afbetalingstermijnen). Waarom zou dit nou toch zijn???!!!!
En Rhoslynne, je hebt zelf door dat hij liever zijn kop in het zand steekt of voor slachtoffer speelt....
Dit is natuurlijk maar één kant van de relatie die ik nu belicht, als complete buitenstaander, met alleen jouw verhaal.... dus welicht is het iets te zwart-wit.
Van de andere kant bekeken: er zitten genoeg feiten tussen en bovendien telt jouw gevoel hierin heel zwaar vind ik. Je bent nu niet gelukig met deze situatie (al een groot punt!) maar de vraag rijst: word je hier ooit gelukkig van? (nog een heel groot punt). Bovendien: is dit een houdbare situatie voor jou? Nog niet eens te spreken over wenselijk? (supergroot punt).
Ik ben blij dat je wat aan alle posts hebt. Verder vind ik het goed dat je met hem gepraat hebt en sterk in je schoenen bent blijven staan! Ik vind echt niet dat je zomaar een relatie op moet geven. Helaas heeft dit m.i. allemaal zo weinig perspectief...
(f)
Helaas is de relatie van Rhoslynne/TO ook op meer dan één punt ongelijkwaardig en dat is alleen al voor zover wij kunnen beoordelen uit dit kleine stukje informatie. Zowel met de financieen (1) als met het huishouden (2).
Dit laatste raakt een beetje ondergesneeuwd hier, maar ik vind dat wel degelijk ook een groot punt. Wil je de rest van je leven iemands sloof of in de aardige benaming: iemands 2e moeder zijn?
Helaas belooft dit soort mannen vaak (en soms niet eens) beterschap, maar in de praktijk komt het neer op een hoop getrek, geruzie en gezeur en weinig resultaat. Lekker gezellig.
En waarin het dus nog meer ongelijkwaardig is: er valt niet normaal met hem te praten (3). Áls het al tot een gesprek komt begint hij te zeuren, te draaien, kwaad te worden en op het gevoel te spelen (vb: "je gunt me het niet", "je begrijpt me niet","je vertrouwt me niet" enz.). Verder ziet hij de oplossing in oncontroleerbare kleine stapjes (m.b.t. de afbetalingstermijnen). Waarom zou dit nou toch zijn???!!!!
En Rhoslynne, je hebt zelf door dat hij liever zijn kop in het zand steekt of voor slachtoffer speelt....
Dit is natuurlijk maar één kant van de relatie die ik nu belicht, als complete buitenstaander, met alleen jouw verhaal.... dus welicht is het iets te zwart-wit.
Van de andere kant bekeken: er zitten genoeg feiten tussen en bovendien telt jouw gevoel hierin heel zwaar vind ik. Je bent nu niet gelukig met deze situatie (al een groot punt!) maar de vraag rijst: word je hier ooit gelukkig van? (nog een heel groot punt). Bovendien: is dit een houdbare situatie voor jou? Nog niet eens te spreken over wenselijk? (supergroot punt).
Ik ben blij dat je wat aan alle posts hebt. Verder vind ik het goed dat je met hem gepraat hebt en sterk in je schoenen bent blijven staan! Ik vind echt niet dat je zomaar een relatie op moet geven. Helaas heeft dit m.i. allemaal zo weinig perspectief...
(f)
zondag 12 augustus 2007 om 16:10
Ja, het huishouden is ook een steeds terugkerend punt van ergernis. Hij is een enorme sloddervos, laat overal zijn vuile sokken slingeren. In de keuken laat hij verpakkingen in de gootsteen liggen ipv zich even om te draaien om ze in de prullenbak te gooien. Etc. Dat wist ik al voordat we samenwoonden, maar toen was hij als hij hier was wel altijd erg opruimerig. Bracht de vuile mokken en borden naar de keuken en deed eens een afwasje.
Hij is best wel van goede wil en het is niet dat hij niks doet hier. Maar het duurt altijd zo lang voordat hij iets doet en dan zit ik me weer in te houden om het dan niet zelf even snel te doen. Ik denk dat ik de tip aanneem van (ik weet even niet meer van wie) om een aantal taken per week op te schrijven waar hij dan een week de tijd voor heeft.
Hij is best wel van goede wil en het is niet dat hij niks doet hier. Maar het duurt altijd zo lang voordat hij iets doet en dan zit ik me weer in te houden om het dan niet zelf even snel te doen. Ik denk dat ik de tip aanneem van (ik weet even niet meer van wie) om een aantal taken per week op te schrijven waar hij dan een week de tijd voor heeft.
zondag 12 augustus 2007 om 16:23
ja en als hij het dan gedaan heeft ga je daarna even controleren of het wel goed gebeurd is en als hij het niet gedaan heeft, geef je hem een pak op zijn broek, ok?
Sorry, maar in wat voor relatie zit je dan?
Wil jij echt een relatie waarin je een gelijkwaardige partner moet opvoeden?!
Je wilt volgens mij dat hij begrijpt dat A. hij verantwoordelijk is voor zijn eigen schulden en het afbetalen B. dat het heel erg vals is dat hij jou daar nu indirect gedeeltelijk verantwoordelijk voor maakt, C dat hij net als elke helft van een stel ook de helft van de vaste taken, huishouden etc op zich neemt en D. dat hij ook respect voor jou heeft en normaal als 1 volwasse tegen de andere volwassene met je kan pratne.
Ik zou zeggen; zet eens realistisch op een rijtje wat de kans is dat hij die dingen uit zichzelf vanaf nu echt gaat doen, uit zichzelf, niet omdat hij anders een pak voor zijn broek krijgt van zijn vriendin en vraag je dan af wat de kans is dat hij dat in de toekomst zal blijven doen en als laatste: vraag jezelf af of dit het soort relatie is waarvan jij vindt dat je het verdient...(of verdien je toch beter?)
zondag 12 augustus 2007 om 16:43
Ik weet zeker dat hij nooit uit zichzelf er aan zal denken om eens met de stofzuiger door het huis te gaan. Ja, als je de vlokken zo uit de hoeken kunt plukken misschien. Ik weet dat het allemaal heel stom overkomt om een lijstje te gaan maken alsof we nog in een studentenhuis wonen maar mij lijkt het de enige manier voor iemand met adhd (en nee, dit is geen excuus voor hem of goedpraten van mijn kant). Hij ziet gewoon niet uit zichzelf wanneer iets moet gebeuren en heeft een ander beeld van een schoon huis.
zondag 12 augustus 2007 om 19:03
:
Goedemorgen!
Hij vond het niet eerlijk dat ik dan veel meer geld te besteden had.
Niet eerlijk? Is het een klein kind ofzo. De één heeft nu eenmaal meer dan een ander, het zij zo. En dat hij minder heeft, is zijn eigen schuld. Hij heeft schulden en daar moet hij toch eerst vanaf. Wat hij daarna, ná aftrek van zijn vaste lasten, doet, moet hij dan zelf weer weten. Jij hoeft niet de dupe ervan te zijn of meer te dokken omdat je toevallig wat meer hebt, als dat überhaupt zo is.
Maar enfin, zoals ik het in dit bericht lees, zijn jullie tot een soort compromis gekomen, al is het dan met een wrange nasmaak.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 12 augustus 2007 om 19:05
Ik vrees dat hij niet zal veranderen. Waarschijnlijk zal hij zich tijdelijk verantwoordelijk gedragen als jij aangeeft dat het zo niet langer kan en hij bang wordt dat jij het niet langer pikt. Maar uiteindelijk zal hij wederom in z'n oud gedrag terugvallen. Het is doodvermoeiend om een volwassen man op te voeden en je doet alleen maar jezelf tekort door hem de hand boven het hoofd te houden. Waarom zou hij z'n schulden z.s.m. aflossen als hij op geen enkele wijze schade ondervindt omdat hij voortdurend op jou kan leunen. Ik zou hem drie maanden geven om woonruimte te zoeken zodat hij kan leren om in z'n eigen onderhoud te voorzien. Als na een tijd blijkt dat hij z'n schulden heeft betaald en hij heeft geleerd verantwoordelijk met geld on te gaan, kan je overwegen of je in de toekomst weer met hem wilt samenwonen.
Ik weet dat ik makkelijk praten heb, maar ik heb het ook aan den lijve ondervonden. In mijn geval was de man verwend door z'n moeder, die alles voor hem deed waardoor hij nooit een poot had hoeven uitsteken. Alles werd voor hem gedaan. Achteraf was ik kwaad op mezelf want ik had het zover laten komen en steeds m'n grenzen verlegd. nu jaren later blijkt dus dat hij niets is veranderd en dat z'n nieuwe vriendin ook steeds tegen dezelfde problemen aanloopt.
PS: iemand kan alleen maar van je profiteren als je hem toestaat dat te doen.
Ik weet dat ik makkelijk praten heb, maar ik heb het ook aan den lijve ondervonden. In mijn geval was de man verwend door z'n moeder, die alles voor hem deed waardoor hij nooit een poot had hoeven uitsteken. Alles werd voor hem gedaan. Achteraf was ik kwaad op mezelf want ik had het zover laten komen en steeds m'n grenzen verlegd. nu jaren later blijkt dus dat hij niets is veranderd en dat z'n nieuwe vriendin ook steeds tegen dezelfde problemen aanloopt.
PS: iemand kan alleen maar van je profiteren als je hem toestaat dat te doen.
zondag 12 augustus 2007 om 19:08
Ik was degene die dat schreef over die taken. Je kunt wel een hele waslijst maken met taken maar het is veel overzichtelijk om elke week een paar te hebben die je dan zelf indeelt, zo het je zelf uitkomt. Dat is wat anders dan een moeder die zegt dat je nú je kamer op moet ruimen. Als je dit in goed overleg verdeelt die taken, hoeft er helemaal niks gecontroleerd te worden. Je bent het dan toch samen overeengekomen. Bepaalde dingen gaan nu eenmaal niet vanzelf.
Ben blij dat je toch iets met die tip wilt doen, Rhoslynne.
Ben blij dat je toch iets met die tip wilt doen, Rhoslynne.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 14 augustus 2007 om 21:30
dinsdag 14 augustus 2007 om 22:45
Rhoslynne: Uit ervaring: vriendin van mij is ingetrokken bij haar vriend, die naar later bleek, behoorlijke schulden had. Deurwaarder heeft via rechter een loonsanctie laten plaats vinden op haar loon. Dus zij kreeg nog 350 gulden (of zoiets is al enige jaren geleden) salaris en de rest ging direct naar de deurwaarder. Dit bleek dus te kunnen omdat zij dus >6 mnd met hem een gezamenlijk huishouden voerde. Toen ze bij hem wegging is ze echt nog meer dan twee jaar achtervolgt door allerlei deurwaarders en moest ze steeds opnieuw aantonen dat ze niet meer bij hem woonde en geen gezamenlijk huishouden voerden. Ik wil je niet bang maken, maar zij heeft hier heel veel last van gehad en hoop enkel en alleen dat jou dit bespaard blijft. Hoe je dit kunt voorkomen weet ik niet maar dan zou je even contact op moeten nemen met de rechtswinkel bijvoorbeeld.
Verders klinkt het alsof je een goed gesprek hebt gevoerd, vraag is alleen of jij een dergelijke relatie wilt hebben waarin jij in deze mate moet sturen. Maar goed dat kun jij enkel zelf bepalen. Heel veel succes ermee!
Verders klinkt het alsof je een goed gesprek hebt gevoerd, vraag is alleen of jij een dergelijke relatie wilt hebben waarin jij in deze mate moet sturen. Maar goed dat kun jij enkel zelf bepalen. Heel veel succes ermee!
woensdag 15 augustus 2007 om 20:38
Hey Suuz83,
bedankt voor je uitleg! Ik schrik hier wel van zeg. Voor zover ik weet loopt alleen de huurschuld die hij heeft via een incassoburo en daar is een betalingsregeling voor opgesteld die hij maandeljks automatisch laat afschrijven. Verder heeft hij me alles laten zien wat hij nog moet betalen dus ik hoop dat de ervaring die je vriendin heeft opgedaan mij bespaard blijft. Maar ik blijf op mijn hoede, gelukkig ben ik de eerste die thuiskomt en de brievenbus leegmaakt.
Nee, ik ben niet blij met deze relatie waarin ik constant moet sturen. Maar ik moet zeggen dat mijn vriend de laatste dagen goed bezig is. Hij is bezig allerlei spullen via internet te koop aan te bieden en heeft een geplande vakantie uitgesteld (zijn eigen idee).
bedankt voor je uitleg! Ik schrik hier wel van zeg. Voor zover ik weet loopt alleen de huurschuld die hij heeft via een incassoburo en daar is een betalingsregeling voor opgesteld die hij maandeljks automatisch laat afschrijven. Verder heeft hij me alles laten zien wat hij nog moet betalen dus ik hoop dat de ervaring die je vriendin heeft opgedaan mij bespaard blijft. Maar ik blijf op mijn hoede, gelukkig ben ik de eerste die thuiskomt en de brievenbus leegmaakt.
Nee, ik ben niet blij met deze relatie waarin ik constant moet sturen. Maar ik moet zeggen dat mijn vriend de laatste dagen goed bezig is. Hij is bezig allerlei spullen via internet te koop aan te bieden en heeft een geplande vakantie uitgesteld (zijn eigen idee).
woensdag 15 augustus 2007 om 21:30
Hij kan je in elk geval nooit verwijten dat je hem geen kans gegeven hebt! En daar heb ik wel respect voor want voor mij zou het allang over en sluiten geweest zijn. Ik hoop idd dat jou zulke ellende ook bespaart blijft! Wellicht is het toch verstandig iets op papier te zetten, mocht de relatie toch stranden dat jij niet op hoeft te draaien voor (een deel van) zijn schulden! You just never know.....
Succes enne goed idee van hem van het uitstellen van de vakantie!
Succes enne goed idee van hem van het uitstellen van de vakantie!
woensdag 15 augustus 2007 om 21:52
[quote]:
Hij kan je in elk geval nooit verwijten dat je hem geen kans gegeven hebt!
En ik kan mezelf niet verwijten dat ik hem geen kans gegeven heb.
En daar heb ik wel respect voor want voor mij zou het allang over en sluiten geweest zijn.
Dat zou ik ook tegen een vriendin of iemand anders op dit forum gezegd hebben als diegene mij mijn eigen situatie verteld zou hebben.
Ik hoop idd dat jou zulke ellende ook bespaart blijft! Wellicht is het toch verstandig iets op papier te zetten, mocht de relatie toch stranden dat jij niet op hoeft te draaien voor (een deel van) zijn schulden! You just never know.....
Zeker iets om over na te denken en over te hebben met hem.
Hij kan je in elk geval nooit verwijten dat je hem geen kans gegeven hebt!
En ik kan mezelf niet verwijten dat ik hem geen kans gegeven heb.
En daar heb ik wel respect voor want voor mij zou het allang over en sluiten geweest zijn.
Dat zou ik ook tegen een vriendin of iemand anders op dit forum gezegd hebben als diegene mij mijn eigen situatie verteld zou hebben.
Ik hoop idd dat jou zulke ellende ook bespaart blijft! Wellicht is het toch verstandig iets op papier te zetten, mocht de relatie toch stranden dat jij niet op hoeft te draaien voor (een deel van) zijn schulden! You just never know.....
Zeker iets om over na te denken en over te hebben met hem.
donderdag 16 augustus 2007 om 23:15
Dit vind ik een heel sterk punt! Als je best nog wel van hem houdt, dan zou ik zeker niet bij hem weggaan!
Hmmm, mijn man en ik kennen elkaar nu vijf jaar en vaak ben ik nog smoorverliefd op hem, maar wat als een paal boven water staat is dat ik zielsveel van hem hou! Zodra 'best wel' aan de orde komt, zijn de scheidingspapieren al ondertekend!
vrijdag 17 augustus 2007 om 00:51
Jullie hebben duidelijk een moeder-kindrelatie ontwikkeld , jij ging steeds meer zorgen en hij steeds meer nemen , zoiets gaat niet in een keer maar langzaam worden de grenzen aan beide kanten steeds verder verlegt en zo zal je het ook moeten terugdraaien als de relatie wil verbeteren , langzaam maar dan in de andere richting .In een relatie waarin de partner de afhankelijke kinderrol aanneemt is het de taak van de zorger jij dus stukje voor stukje de grenzen terug te trekken , ook voor zijn persoonlijke ontwikkeling is dat nodig want hij moet als volwassene nu eenmaal op zijn poten leren staan
vrijdag 17 augustus 2007 om 08:41
Rhoslynne ik hoop wel dat je je nu niet enkel gaat focussen op het geld gebueren want hier doet hij nu wel wat aan maar ik las ook allerlei andere zaken in jouw openingspost die je niet zo bevielen. Denk toch echt nog echt eens heel goed na over deze relatie of jij jezelf nog steeds over 10 jaar dezelfde tips en aanwijzingen ziet geven, of jij je nog steeds aan dezelfde dingen wilt ergeren etc etc etc.... een relatie is niet enkel geven en natuurlijk kan dat soms voor een periode wel zo zijn maar mij klinkt het in de oren alsof jij veel meer geeft dan ontvangt en das geen eerlijke basis voor de lange termijn.
vrijdag 17 augustus 2007 om 15:02
Ja, dat is zo. Het feit dat hij veel minder in het huishouden doet stoort me ook. Dat is er in een half jaar tijd ingeslopen en dat ligt minstens voor de helft ook bij mij. Om een voorbeeld te noemen, hij begint te stofzuigen bijvoorbeeld, en tijdens het stofzuigen bedenkt hij zich ineens dat hij nog even iets moet opzoeken op internet wat hij vervolgens per direct gaat doen. En daarna vergeet hij dat hij aan het stofzuigen was om weer iets anders te gaan doen. Dan erger ik me aan die stofzuiger en maak ik het af. Hetzelfde met was ophangen etc. En ik haat het om hem steeds ergens op te wijzen, dan hoor ik mijn eigen moeder praten. Misschien moet ik proberen me minder te ergeren. We hebben nu een lijst opgesteld wat ieder moet doen binnen een week en dat werkt tot nog toe goed al struikel ik af en toe eens over de stofzuiger.
vrijdag 17 augustus 2007 om 15:03
Ja, dat is zo. Het feit dat hij veel minder in het huishouden doet stoort me ook. Dat is er in een half jaar tijd ingeslopen en dat ligt minstens voor de helft ook bij mij. Om een voorbeeld te noemen, hij begint te stofzuigen bijvoorbeeld, en tijdens het stofzuigen bedenkt hij zich ineens dat hij nog even iets moet opzoeken op internet wat hij vervolgens per direct gaat doen. En daarna vergeet hij dat hij aan het stofzuigen was om weer iets anders te gaan doen. Dan erger ik me aan die stofzuiger en maak ik het af. Hetzelfde met was ophangen etc. En ik haat het om hem steeds ergens op te wijzen, dan hoor ik mijn eigen moeder praten. Misschien moet ik proberen me minder te ergeren. We hebben nu een lijst opgesteld wat ieder moet doen binnen een week en dat werkt tot nog toe goed al struikel ik af en toe eens over de stofzuiger.
