Hij toont zo weinig interesse

Een aanvullende kritische vraag n.a.v. de uitleg van Dushi en eigen ervaring; vertel je je belevenissen/ervaringen met veel extra informatie die eigenlijk niet echt van toepassing is op hetgeen je vertelt? Beetje lange zin, maar wat ik bedoel; gebruik je bijvoorbeeld namen van mensen, die in het 'verhaal' meespelen zonder dat hij weet of kan weten wie ze zijn? Of vertel je van een persoon direct ook achtergrondinformatie, die eigenlijk niet relevant is?



En inderdaad de vraag; ziet je vriend dit zelf ook als probleem of niet? Lijkt me essentieel in de gehele ergenis. Als hij er geen probleem in ziet en jij wel, kun je er óf over praten met hem en moet hij er wel voor open staan óf je moet toch nog eens kritisch naar je relatie kijken. Spelletjes spelen heeft voor/bij mij geen enkel effect, eerder het tegenovergestelde.

Misschien dat die jongens die in de kroeg honderduit praten zoveel praten omdat het over algemene dingen gaat. Niet over gevoelens. Kan zijn dat het daarom in het openbaar van die praters zijn en als je alleen met ze bent stiller.

ik denk dat mannen soms dingen minder belangrijk vinden als ons (vrouwen)



Ik snap het soms ook wel. Ik kan ook wel eens een verhaal vertellen waarbij ik niet blijf bij het "standaard"verhaal maar meteen alle mensen tot in details beschrijf, de situatie etc etc. Dit is mijn enthousiasme maar ik weet ook dat vriendjelief dan al snel afhaakt. Wat ook logisch is. Daarom probeer ik er nu wel op te letten. Dat uitgebreide verhaal bewaar ik dan wel voor vriendinnen.



En ja het vergeten te vertellen van dingen of niet doorvragen als er vrienden zijn met zwangere vriendinnen. Mannen hebben het daar niet zo uitgebreid over als ons en volgens mij maakt het mannen ook minder uit als er niet naar gevraagd wordt. Dat wij vrouwen nu iedere keer daarover willen babbelen (al komt het mij ook soms mijn neus uit)



Ik denk dat jullie gewoon verschillen en dat zul je moeten accepteren. Ik leg me er ook bij neer dat vriendjelief niet vraagt of ik wat gekocht heb in de stad. Ik laat het hem toch wel zien *(hahahahah) en dat vind hij dan ook niet erg. Het erna vragen zal hij niet doen omdat het hele shoppen hem echt niets interesseert.

Je hebt het helemaal door Itsme. Het ligt ook niet aan jou (of aan Ice) Maar gewoon aan de manier tegen dingen aankijken. Dat is niet perse man eigen want ik ken ook dames die niet zo attent zijn of doorvragen over zaken. Ik vind dat helemaal niet erg. Betrek het ook absoluut niet op mijzelf. Er zijn gewoon verschillen tussen mensen. En waar de een te kort schiet in het ene heeft de ander weer meer dan genoeg van. Je vult elkaar aan waar nodig en dat is het belangrijkste. Als de band goed is, je er voor elkaar bent wanneer nodig is. Dan zit het goed. Ik vind het juist erg fijn dat niet iedereen op elkaar lijkt. Anders zou het behoorlijk saai zijn. Zolang je in grote lijnen elkaar kunt vinden is er niets mis mee. Niemand is perfect ook dat zou namelijk saai worden. Leer je ook niets van.

Ik ben het eerlijk gezegd niet helemaal mee eens. Wel dat mensen onderling verschillen, maar niet dat de kwestie van Ice te wijten is aan het verschil tussen man en vrouw, dat is mij veel te simpel. Ice, je schrijft hierboven ergens dat je er misschien maar mee moeten leren leven dat je vriend geen prater is. Echter, je verhaal begon volgens er volgens mij dat hij geen interesse toont, en niet luistert dus. Dat zijn echt twee verschillende dingen: iemand die slechte prater is, kan wel degelijk een goede luisteraar zijn.

Jij zegt dat je dit slechts als een klein probleem ervaart, vind ik knap van je. Ikzelf zou het echt heel erg vinden als mijn vriend zic niet voor mij zou intereseren. Je moet toch je verhaal kwijt kunnen in je relatie? Kijk, dat hij niet roddels geinteresseerd is: logisch. Maar verder moet je toch wel over je werk enzo kunnen praten is mijn mening.

ik was een paar jaar geleden ook een slechte luisteraar... en waarom? omdat ik gewoon niet wist hoe! ik had die sociale vaardigheid niet meegekregen in mijn opvoeding. want ook mijn ouders zeiden altijd mmm en ooh als ik een verhaal vertelde en niet meer dan dat.

ik wilde wel geinteresseerd overkomen maar wist echt niet hoe!



tot ik er door mijn studie en stage achterkwam hoe je kan laten merken dat je luistert en geinteresseerd bent.

namelijk door te ontvangen en vragen te stellen.

met ontvangen bedoel ik: oh wat leuk voor je. oh dat zal wel spannend geweest zijn. wat knap dat je dat doet. dat zal wel heel grappig zijn geweest, wat fijn dat je het zo gezellig hebt gehad. als mij dat zou overkomen zou ik me zo en zo voelen. oh dat zal wel lastig geweest zijn. ja ik begrijp goed wat je bedoelt want..., wat een lieve reactie van die vriendin van je, je zal wel wel trots gevoeld hebben blablabla... zo toon je aan dat je luistert.



en verder stelde ik daarop ook verdiepingsvragen: hoe was dat dan voor je, hoe ging dat dan, hoe voelde jij je, hoe voelde je vriendin je, en wat zei die ander dan, was die ander boos op je, maar waarom deed hij dat dan, blablabla.



sommige zijn hier gewoon beter in dan anderen. ik denk dat je vriend ook gewoon niet weet hoe. en misschien ja, is het ook wel een klein stukje desinteresse...

maar hoe het op te lossen valt? ik had het geluk door de studie te doen die ik deed en het zo te leren, maar nog vind ik het af en toe wel moeilijk om goed aan te tonen dat ik luister!

Hallo Ice 23,



Hier ook iemand die een slechte prater als man heeft. Ook de interesse is er niet echt. Ik heb het idee dat hij gewoon zijn werk doet en thuiskomt en daar zijn de kids dan en daar houdt zijn leven op. Maar dat is dus iets waar ik totaal niet met overweg kan. Ik heb dit juist altijd bespreekbaar gemaakt in onze relatie maar na 2 dagen is alles weer terug bij het oude. Het is nu zover dat ik na ruim 12 jaar met hem getrouwd te zijn er niet langer op deze manier mee verder wil. Heel veel dingen komen voort uit een slechte communicatie maar als er maar van 1 kant wordt gecommuniceerd werkt het niet. Mijn man gaat naar de huisarts om te kijken(op aandringen van mij) of hij met een of andere therapie nog wat kan bereiken. Alleen heb ik er niet zoveel vertrouwen in dat beter zal gaan. Mijn grootste zorg zijn nu de kinderen want als het zo niet verder kan gaan wat moet ik dan en wat doe ik mijn kids dan aan??

Communicatie is echt alles in een relatie vroeg of laat kun je er niet mee verder.

ik heb een vriend die helemaal geen antwoord geeft! hij zit zo in de film voor de tv dat hij nooit hoort wat ik zeg of naar me luisterd als ik wat zeg en nooit reageert. of als ik met hem aan het praten ben dan is hij zo snel afgeleid door iets anders en al niet meer luisterd waardoor ik erna het verhaal nog 2 keer moet vertellen. het is zo irritant en ik heb al zo vaak aangegeven dat het niet leuk is omdat ik me echt genegeerd voel. en daarna probeert hij het wel maar valt snel weer terug in zijn oude patroon.

quote:Ice23 schreef op 28 december 2007 @ 16:45:

Ik zeg toch niet dat ik er niet mee kan leven, ik vind het alleen een irritante eigenschap.

Mijn vraag is daarom ook HOE andere meiden hier mee omgaan, ik zal niet de enige zijn die dit ervaart, toch?



Ik zou hier echt heel veel moeite mee hebben.

Vind jij je vriend egoïstisch? Kan hij wel uitgebreid over zijn dingen vertellen? En...verwacht hij dan wel oprecte interesse van jou?

Belt hij je weleens onverwacht, zomaar, of een onverwacht lief smsje?

Geloof best dat mannen over het algemeen iets minder praterig zijn als vrouwen maar interesse tonen vind ik toch wel heel belangrijk hoor.

Dat kan niet afgeschoven worden op "zo zijn mannen" oid.

Je doet in een relatie wat mij betreft moeite voor elkaar. Om is extra lief te doen, er leuk uit te zien, een verrassingsetentje én.. door gewoon dagelijks interesse te tonen in de ander.



Geen dagelijkse uren gesprekken maar wel luisteren als de ander wat zegt en daar dan ook actief naar luisteren en dus een wedervraag stellen.

Aard van het beestje ja daaaag. Ik ben niet bij mijn vriend voor de sier!

Ieder mens vindt het leuk om het gevoel te hebben dat een ander zich interesseert in hem of haar. Dat merk je maar met de "welke knie deed ook al weer zeer" reactie van je vriend.

Het werkt twee kanten op en als dat niet zo is zou ik daar heel wat gesprekjes (geen uren tetteren tegen hem want dat trekt hij natuurlijk helemaal niet) aan besteden.