Hoe bevalt het alleen wonen?

15-07-2024 23:39 614 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
In Nederland zijn steeds meer singles. Volgens het CBS heeft 19 procent van de inwoners een eenpersoons huishouden, dat zijn 3,3 miljoen mensen.

Sinds een jaar woon ook ik weer op mezelf, na een verbroken relatie. Ik heb eerder alleen gewoond, en ook eerder samengewoond. Ik moest er weer erg aan wennen maar inmiddels geniet ik van de rust. Alles op zijn eigen vaste plek, alles zoals ik het wil, zo ingericht als ik het wil, zo schoon als ik het wil, alles opgeruimd, niemand die klaagt zeurt zanikt zich irriteert of rommel maakt. Ik vind het heerlijk!

Hoe is dat voor jullie?

En wat als je een relatie hebt of krijgt?
deadpoetssociety wijzigde dit bericht op 15-07-2024 23:58
9.96% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het ook heerlijk. Als ik weer een relatie krijg... misschien wordt het dan wel een LAT relatie, dat zien we nog wel.

Enige nadeel zijn die dingen waarvoor je toch echt met 2 moet zijn, bvb. een ikea kast overeind trekken of een groot voorwerp dat de trap op moet. Dat kan soms weleens moeilijk zijn of maandenlang blijven liggen.

Maar verder alles gewoon prima!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het ook heerlijk. Soms vind ik het veel, altijd alles zelf doen en geen klusjes samen kunnen aanpakken of verdelen. Altijd alleen met je boodschappen sjouwen 😆
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon niet echt alleen, maar met een 19-jarige, maar ik vind het heerlijk. Ik heb wel beloofd te gaan samenwonen als dit kuiken ook uitvliegt. Dat zal zeker wennen worden, maar heeft vast ook wel voordelen die ik nog moet ontdekken. Ik woon al 22 jaar ‘alleen’ dus ben daar wel ervaren in.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
15-07-2024 23:51
Ik woon niet echt alleen, maar met een 19-jarige, maar ik vind het heerlijk. Ik heb wel beloofd te gaan samenwonen als dit kuiken ook uitvliegt. Dat zal zeker wennen worden, maar heeft vast ook wel voordelen die ik nog moet ontdekken. Ik woon al 22 jaar ‘alleen’ dus ben daar wel ervaren in.
Ik vind het knap dat je dit aandurft. Ga je dan bij diegene intrekken? Of komt diegene bij jou wonen? Het lijkt mij niet verstandig om je eigen woonruimte op te zeggen in deze tijden van woningnood.
Voor iedereen een groene tuin
Ik vind het heerlijk en ga nooit meer samenwonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Selene schreef:
16-07-2024 00:00
Ik vind het heerlijk en ga nooit meer samenwonen.
Waarom vind je het zo fijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon nu zeven jaar alleen sinds ik het ouderlijk huis verlaten heb. Geweldig vind ik het. Elke dag eten waar ik zin in heb, het huishouden doen wanneer ik er zin in heb, niemand die tegen mij praat als ik moe ben. Ik kan het huis helemaal inrichten zoals ik het wil.

De nadelen hebben vooral te maken met dingen die ik niet zelf kan. Denk ik aan technische zaken of een zwaar voorwerp verplaatsen. Maar ach, daar heb ik familie voor die met liefde bij me langskomt.

Eenzaam ben ik zeker niet ondanks het feit dat er niemand anders in mijn huis woont. Ik heb een vol (sociaal) leven en zie mijn huis als een heerlijke oase voor mij alleen. Een relatie heb ik nooit gehad en ik hoef er ook geen. Ik ben nu heel gelukkig en ik voel niet de behoefte om mijn leven op die manier met iemand te delen.
deadpoetssociety schreef:
16-07-2024 00:05
Waarom vind je het zo fijn?
Niemand in mijn ruimte. Niemand om rekening mee te houden. Niet hoeven overleggen. Geen concessies hoeven doen. Mijn eigen woning, dus autonomie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Selene schreef:
16-07-2024 00:00
Ik vind het heerlijk en ga nooit meer samenwonen.
Same here. Ik zou niet anders willen.
Heerlijk om geen rekening met een ander te hoeven houden en ik moet er al helemaal niet aan denken om in te leveren op de inrichting van mijn huis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb 3 kinderen, dus woon niet alleen.
Maar de enige volwassenen in huis zijn vind ik heerlijk.

Ik verwacht niet ooit nog samen te gaan wonen.

Ik heb nu een relatie waarbij samenwonen wel besproken is. Maar gezien die relatie nu op zijn einde lijkt te lopen gaat dat het sowieso niet worden.

En mocht dit ooit nog gebeuren, dat iig pas als mijn kinderen het huis uit zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon sinds m'n scheiding alleen met de kinderen. Geen nieuwe relatie en als ik die wel krijg zou ik absoluut niet samen willen wonen. Misschien als de kinderen het huis uit zijn, maar ze zijn onder de 10 dus dat duurt nog wel.

Ik heb mezelf inmiddels zo handig gemaakt dat ik de meeste dingen alleen kan, laatst zelf een ikea kast in elkaar gezet, de kinderen kunnen ook helpen door iets vast te houden. Zware dingen sjouwen gebeurt niet zo vaak en daar kan ik altijd wel een buur voor ritselen.

Ik vind het heerlijk zo, zie mezelf echt niet opnieuw samenwonen
Je richting is belangrijker dan je snelheid
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee ik zie mezelf ook niet (meer) samenwonen, ik vind het echt heerlijk!!!mijn eigen ding doen! Geen rekening houden met. Heb wel een LAT relatie hoor.
It’s 5 o clock somewhere
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nooit samengewoond met een partner, wel met mijn kinderen.
Ik ben totaal ongeschikt om samen te wonen, maar soms vind ik dat wel jammer.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon parttime alleen met dochter (15). Heel fijn huis, alles is van mij en hoe ik het wil en dat voelt heel fijn :) Is echt wel een grote geluksfactor in mijn leven.

Sommige mensen zeggen wel dat ze het vervelend vinden dat er niemand is om je verhaal te doen als je thuis komt. Ik vind dat nou juist het zalige van alleen wonen. Thuiskomen in een leeg stil huis waar niemand iets van me wil :kneel:
I wanna live my life with the volume full!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het beide leuk.
Ik ben getrouwd geweest en vond dat de tijd dat het goed ging (zo'n 15 jaar) zeker fijn.
Nadien ben ik niemand meer tegen gekomen met wie samen leven goed ging.
Maar het is zeker niet mijn doel om alleenwonend oud te worden.
En ik kom heel weinig mensen op leeftijd tegen die het wel fijn vinden dat ze alleen wonen. Zowel weduwen(aren) als mensen die gescheiden zijn.

Heb net een LAT relatie van 2,5 jaar achter de rug. Vond het erg nodig om enkele avonden alleen thuis te zijn. Maar dat heen en weer sleuren met spullen en zo lang reizen elke week... Er moet niet veel gebeuren eer dat een moeilijke opgave zou worden.
Zie genoeg mensen die niet meer in staat zouden zijn om te latten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon nu drie jaar alleen met mijn kinderen.
Deels vind ik het alleen wonen fijn. De autonomie inderdaad. Zelf beslissen hoe je je huis inricht, wat je doet etc
Wat ik mis is gedeelde verantwoordelijkheid. Ik ben best handig. Ik zet zelf wel die kasten in elkaar etc maar je moet het ook zelf allemaal regelen. Nu lekkage aan mijn dak en dat regelen dat dat gemaakt wordt is echt niet mijn hobby. Dat je niemand hebt om mee te sparren.
Metallover schreef:
16-07-2024 00:55
Same here. Ik zou niet anders willen.
Heerlijk om geen rekening met een ander te hoeven houden en ik moet er al helemaal niet aan denken om in te leveren op de inrichting van mijn huis.
Hier nog een. Ik woon al zeven jaar alleen en vind het echt heerlijk, mijn eigen ruimte. Ooit samengewoond met een ex maar ik vond dat echt drie keer niks, vooral dat je elke avond weer iemand in je space hebt. Ik wil na een dag werken echt helemaal niemand om me heen, lekker thuis ontprikkelen in mijn eigen huis, zelf bedenken of ik wel of niet ga koken die avond, of ik daar zin in heb. Zo niet, dan doe ik het lekker niet.
Mijn woning heb ik zelf in kunnen richten, zelf de kleuren op de muur gekozen ( waaronder een zacht roze muur ), zelf de bank en de andere meubels uitgezocht.
Geen zin om te stofzuigen? Dan doe ik het toch niet? Dat kan ook morgen. Ik heb daarom dus ook geen kinderen, ik ben geen relatie mens en ik krijg het Spaans benauwd van het idee om een kind te hebben en altijd maar je hele leven er aan aan te moeten passen. Dat als ik thuis kom van mijn werk en doodmoe en overprikkeld ben ook nog met mijn kind zou moeten spelen, met partner zou moeten praten en overleggen over van alles. Ik ben gewoon het meest tevreden in mijn eentje. Als kind was ik dat al.
Ik heb een paar sociale contacten en meer heb ik niet nodig. De rest haal ik uit werk en familie. Maar mijn huis is van mij. Ik deel het alleen een nachtje per week met mijn leen hond maar dat is alleen maar gezellig. :puppy:

en zelfs dan vind ik het ook wel weer lekker als hij daarna weer naar huis gaat en ik weer alleen ben. :P
Ik woon nu samen maar heb hiervoor tien jaar alleen gewoond. Hoewel ik het absoluut niet vervelend vond om alleen te wonen, ben ik blij dat dat nu niet meer zo is. Ik vind het prettig om 's avonds iemand om mij heen te hebben.

In mijn tijd alleen heb ik wel veel geleerd. Dat ik veel meer aan kan dan ik dacht, dat ik mijn prima zelf red, zelfs als ik naar de andere kant van het land verhuis en dat ik dus wel goed alleen kan zijn. Toch heeft het niet mijn voorkeur merk ik nu.

Er zijn wel dingen die ik mis en dat heeft vooral met vrijheid te maken. Ik ging toen best vaak de deur uit, was vaak bij een goede vriend van mij, maar ook wel naar de kroeg ofzo. Dat is nu minder, deels ook omdat ik verder weg woon. Aan de andere kant heb ik veel meer rust gekregen omdat ik niet meer alleen ben en dus niet altijd op zoek hoef naar contact met mensen (ik werk ook vrijwel alleen maar thuis en als ik buiten de deur werk is het nog erg op mezelf). Door de rust die ik nu heb lees ik bijvoorbeeld meer, slaap ik veel beter en zit ik gewoon beter in mijn vel.

Grootste nadeel van het samenwonen vind ik toch wel dat ik nu ineens aardappels moet schillen 's avonds. Die at ik nooit :biggrin:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het heerlijk. Mijn eigen plek, mijn eigen bubbel. Zou niet anders willen
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind 'alleen' wonen met kind(eren) toch wel anders dan helemaal alleen wonen.

Echt helemaal alleen wonen heb ik maar weinig gedaan. Het ging prima, maar ik vond het saai en werd er lui van.

Alleen wonen met kind(eren) heb ik ruim 10 jaar gedaan en dat vond ik heerlijk. Ik vind het gezelliger, maar ik denk dat ik ook die verantwoordelijkheid naar een ander toe een beetje nodig heb. Ik krijg daar energie van, en vind mezelf een leuker persoon.

Nu woon ik alweer 5 jaar samen met een man en kinderen. Heel rolbevestigend maar ik vind het heerlijk dat hij het oplost als we lekkage hebben of de cv-ketel een foutmelding geeft ofzo.
Frustrerend vind ik het dat ik niet zomaar andere gordijnen kan ophangen, of de muur een andere kleur. Alles wordt een compromis.
Meestal vind ik vooral gezellig met mn gezin in 1 huis. De rust kunnen we opzoeken als we daar behoefte aan hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
16-07-2024 07:07
Ik heb nooit samengewoond met een partner, wel met mijn kinderen.
Ik ben totaal ongeschikt om samen te wonen, maar soms vind ik dat wel jammer.
Ik kan me goed voorstellen dat niet samenwonen voor veel mensen eigenlijk best goed werkt, maar als er een kinderwens in het spel is en je ook het ouderschap aan wil gaan lijkt het me praktisch wel lastig vorm te geven. Hoe hebben jullie dat aangepakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon nu 3 jaar alleen en ik vind het heel erg fijn.

Hiervoor ruim 10 jaar samengewoond en daarvoor woonde ik thuis. Ik vond het leuk om samen te wonen, zowel met ex als met moeder, maar ik vind het alleen toch wel fijner. De enige reden waarom ik ooit ben gaan samenwonen was dat wij heel ver uit elkaar woonden. Als hij veel dichterbij had gewoon, dan had ik waarschijnlijk zelf iets gekocht en waren we gaan latten. Er zijn genoeg redenen waarom ik er geen spijt van heb dat we zijn gaan samenwonen, dus het was zeker een goede reden.

Wat ik fijn vind aan alleen wonen, is dat ik met niemand rekening hoef te houden. Er zijn maar weinig dingen die ik niet zelf kan. En die dingen die ik niet kan, komen ook maar zelden voor. Het thuis komen bij iemand mis ik wel, maar dat was ook omdat dát in mijn relatie altijd een heel leuk moment was. :biggrin: Maar ik mis het niet zo dat ik er een huisdier of een nieuwe partner voor zou willen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eidde schreef:
16-07-2024 07:09

Sommige mensen zeggen wel dat ze het vervelend vinden dat er niemand is om je verhaal te doen als je thuis komt. Ik vind dat nou juist het zalige van alleen wonen. Thuiskomen in een leeg stil huis waar niemand iets van me wil :kneel:
Oh ja, dat heb ik ook zo. Als ik m'n verhaal kwijt wil dan bel ik wel een vriendin.

Het lijkt me best een dingetje als ik me weer zou moeten aanpassen aan een partner in m'n huis. Alles weer gedeeld, je bent ruimte kwijt en niet alles is meer precies volgens je eigen smaak.
Alleen slapen en alleen wakker worden vind ik ook heerlijk.
Ik woon dan wel fulltime met m'n kinderen maar dat is toch niet te vergelijken vind ik.
Je richting is belangrijker dan je snelheid
Ik vind wel dat er een verschil zit tussen alleen wonen en alleen wonen met kinderen maar zonder partner. Met kinderen heb je wel mensen om je heen, terwijl als je alleen woont je toch veel meer alleen bent. Toen ik alleen woonde en met thuiswerken had ik echt dagen dat er niemand echt tegen mij praatte, soms sprak ik niemand, soms was de enige die ik sprak de kassamedewerker van een supermarkt. Dat maakt in mijn ogen wel een groot verschil. Bovendien moet je met kinderen nog wel rekening met anderen houden terwijl je zonder toch echt wel op jezelf aangewezen bent.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven