Hoe bevalt het alleen wonen?

15-07-2024 23:39 614 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
In Nederland zijn steeds meer singles. Volgens het CBS heeft 19 procent van de inwoners een eenpersoons huishouden, dat zijn 3,3 miljoen mensen.

Sinds een jaar woon ook ik weer op mezelf, na een verbroken relatie. Ik heb eerder alleen gewoond, en ook eerder samengewoond. Ik moest er weer erg aan wennen maar inmiddels geniet ik van de rust. Alles op zijn eigen vaste plek, alles zoals ik het wil, zo ingericht als ik het wil, zo schoon als ik het wil, alles opgeruimd, niemand die klaagt zeurt zanikt zich irriteert of rommel maakt. Ik vind het heerlijk!

Hoe is dat voor jullie?

En wat als je een relatie hebt of krijgt?
deadpoetssociety wijzigde dit bericht op 15-07-2024 23:58
9.96% gewijzigd
Milestone schreef:
18-07-2024 10:14
Ik wil niet ongezond leven nee.
Maar blijkbaar laat je jezelf meer gaan als je alleen woont dan als je samenwoont.

Dat bewijst dan toch dat het niet hetzelfde is. Je voelt het zelf ook zo. Alleen jij wil dat liever niet en vindt jezelf leuker als je wel op je gezondheid let.
Milestone schreef:
18-07-2024 10:12
Hoezo kun je het niet fijn en relaxed hebben in je eigen huis als je er alleen bent? Omdat de spullen van je partner er ook staan? Omdat je steeds denkt oh hij komt zo thuis dus ik moet dit of dat nog doen? Ik heb daar helemaal geen last van, daarom zie ik het verschil niet.
Omdat het niet om die paar uurtjes alleen zijn gaat, maar om de hele mindset.
Alle reacties Link kopieren Quote
Milestone schreef:
18-07-2024 10:12
Hoezo kun je het niet fijn en relaxed hebben in je eigen huis als je er alleen bent? Omdat de spullen van je partner er ook staan? Omdat je steeds denkt oh hij komt zo thuis dus ik moet dit of dat nog doen? Ik heb daar helemaal geen last van, daarom zie ik het verschil niet.
Mag je de spullen van je partner pimpelpaars met een goud randje verven en vervolgens aan de muur vast tapen? Nee he? Dan ben je dus al niet zo vrij als in écht je eigen huis alleen.
Miss_Edwards schreef:
18-07-2024 10:13
Precies. Toen ik bij ex in huis woonde werkte hij fulltime en was ik een tijdje werkeloos thuis en ik vond dat eigenlijk wel lekker om zoveel tijd voor mezelf te hebben. De hele dag deed ik waar ik zin in had en rond zes uur als hij weer thuis kwam baalde ik eigenlijk een beetje. Ik had gewoon meer tijd nodig om alleen te zijn. Ik kwam snel in een gevoel van sleur te zitten. Ik kreeg het benauwd van het constant samen zijn. Altijd rekening moeten houden met hem, geen tijd voor mezelf hebben.
Ik ben gewoon een solitair wezen. Het is wat het is. Af en toe menselijk contact is voor mij meer dan voldoende. Verder vermaak ik me prima alleen en kan ik super gelukkig worden van twee dagen lang cocoonen na een drukke werkweek.
Leenhond naast me op de bank en die onvoorwaardelijke liefde voelen en ik ben helemaal happy. :heart:
Oh werkloos zijn is sowieso verschrikkelijk als je samenwoont! Dat geeft toch een bepaald schuldgevoel en een druk om je dag enigszins nuttig te besteden.

Ik zat eens een paar maanden thuis in de zomer. Je sollicitatietaakjes in de ochtend de deur uit en ik zat hele dagen aan het strand. Of lekker uitslapen tot 13u. Ik heb een heerlijke tijd gehad.

Heel anders dan toen ik samenwoonde met iemand en een paar weken tussen twee banen had. Dan zeil je toch meer mee in de werkweek.
Ugli schreef:
18-07-2024 10:23
Mag je de spullen van je partner pimpelpaars met een goud randje verven en vervolgens aan de muur vast tapen? Nee he? Dan ben je dus al niet zo vrij als in écht je eigen huis alleen.
Waarschijnlijk heeft milestone bepaalde behoeften niet, en ervaart het dus niet als beklemmend. Kan, maar dat is wat anders. Maar ik ben echt een holenbeer van nature. Zit het liefst lekker alleen in mijn eigen grot.

Als iemand morgen tegen mij zegt dat ik nooit meer mag roken in huis of in de tuin, dan geen probleem. Ik rook toch al niet. Lekker makkelijk. Dan heb ik dus ook geen probleem.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 18-07-2024 10:28
10.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon ook alleen, parttime met kind. Ik vind het alleen wonen echt een verademing, maar dat komt misschien ook door de situatie waar ik uit kwam. Moest in het begin echt wel m'n weg een beetje vinden, vooral omdat ik overal mijn ex zijn stem nog in hoorde.

Daarvoor ook op mezelf gewoond, maar op kamers en daarna heel eventjes alleen (kwam toen ex vrij snel tegen).

Tegelijkertijd mis ik wel het gezelschap ofzo en het gevoel dat je er niet alleen voor staat, maar juist samen iets doet. Ik moet nu alles zelf bedenken, regelen en doen en dat vind ik meestal prima, maar soms had ik gewild dat ik dan even kon sparren.

Daarnaast mis ik ook het fysieke aspect. Niet eens letterlijk seks, maar ook gewoon het tegen iemand aan hangen op een bank, of even een knuffel, dat soort dingen. En seks zeker ook wel, maar dat zou je op andere manieren kunnen invullen eventueel. Alhoewel ik dat in een relatie wel het prettigste vond (je kent elkaar, niet bang hoeven zijn voor ziektes, etcetera).

Oh en financieel vind ik het ook pittig. Zeker als je in de particuliere huur zit.

Maar ik denk niet dat ik zomaar weer zou kunnen samenwonen. Een lat relatie lijkt me in die zin wel wat, mocht ik daar ooit aan toe zijn. Ik vind het voor nu veel te prettig samen met kind en onze eigen routines.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
18-07-2024 10:24
Oh werkloos zijn is sowieso verschrikkelijk als je samenwoont! Dat geeft toch een bepaald schuldgevoel en een druk om je dag enigszins nuttig te besteden.

Ik zat eens een paar maanden thuis in de zomer. Je sollicitatietaakjes in de ochtend de deur uit en ik zat hele dagen aan het strand. Of lekker uitslapen tot 13u. Ik heb een heerlijke tijd gehad.

Heel anders dan toen ik samenwoonde met iemand en een paar weken tussen twee banen had. Dan zeil je toch meer mee in de werkweek.
Ook voor degene die werkt trouwens. Ik heb ooit een poos gelat met een werkloze maar we waren bijna altijd samen en ik werkte huis aan de eettafel terwijl hij de hele dag lekker aan het niks doen en chillen was op de bank. En dan was ik gaar na een werkdag en wilde dan lekker gaan niks doen en chillen en dan sprong hij blij op: Yes nu kunnen we wat doen! NOPE!
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
18-07-2024 10:26
Waarschijnlijk heeft milestone bepaalde behoeften niet, en ervaart het dus niet als beklemmend. Kan, maar dat is wat anders. Maar ik ben echt een holenbeer van nature. Zit het liefst lekker alleen in mijn eigen grot.

Als iemand morgen tegen mij zegt dat ik nooit meer mag roken in huis of in de tuin, dan geen probleem. Ik rook toch al niet. Lekker makkelijk. Dan heb ik dus ook geen probleem.
Ja kan. Ik ben graag baas over mijn eigen huis en leven dus ik zou dat zelf wel moeilijk vinden.
Ugli schreef:
18-07-2024 10:28
Ook voor degene die werkt trouwens. Ik heb ooit een poos gelat met een werkloze maar we waren bijna altijd samen en ik werkte huis aan de eettafel terwijl hij de hele dag lekker aan het niks doen en chillen was op de bank. En dan was ik gaar na een werkdag en wilde dan lekker gaan niks doen en chillen en dan sprong hij blij op: Yes nu kunnen we wat doen! NOPE!
Ja, precies. Die dingen werken op elkaar in. Kan soms ook ergernis opwekken.
Ugli schreef:
18-07-2024 10:29
Ja kan. Ik ben graag baas over mijn eigen huis en leven dus ik zou dat zelf wel moeilijk vinden.
Wij zijn het eens hoor. Probeerde te illustreren wat Milestone niet lijkt te begrijpen. Die voelt samenwonen niet zo, omdat die bepaalde behoeften niet zo ervaart.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 18-07-2024 10:31
13.31% gewijzigd
september schreef:
18-07-2024 10:24
Oh werkloos zijn is sowieso verschrikkelijk als je samenwoont! Dat geeft toch een bepaald schuldgevoel en een druk om je dag enigszins nuttig te besteden.

Ik zat eens een paar maanden thuis in de zomer. Je sollicitatietaakjes in de ochtend de deur uit en ik zat hele dagen aan het strand. Of lekker uitslapen tot 13u. Ik heb een heerlijke tijd gehad.

Heel anders dan toen ik samenwoonde met iemand en een paar weken tussen twee banen had. Dan zeil je toch meer mee in de werkweek.
Nou, dat schuldgevoel viel wel mee, want ik solliciteerde me suf maar werd gewoon nergens aangenomen dus tja, kon ik weinig aan doen. Wat ik wel irritant vond was dat schoonma me geen goed huisvrouwtje vond en bij ons kwam schoonmaken door de weeks, als ik dus gewoon thuis was. Want ja, ik kon er niks van en dus moest zij het maar gaan doen.
Ik vond dat zo vernederend, dat ik daar thuis was en zij "ons" huis ging staan schoonmaken. Ik dacht echt, waar bemoei je je mee? Ex was ook enorm verwend, ze betaalde alles voor hem, hij kon nog geen ei bakken of zijn eigen was doen.
Op zondagochtend stond ze om negen uur in onze slaapkamer, onaangekondigd. Toen ik zei dat ik de sleutel terug wilde werd ze erg kwaad.
Tja, gek nou he? :P
Miss_Edwards schreef:
18-07-2024 10:31
Nou, dat schuldgevoel viel wel mee, want ik solliciteerde me suf maar werd gewoon nergens aangenomen dus tja, kon ik weinig aan doen. Wat ik wel irritant vond was dat schoonma me geen goed huisvrouwtje vond en bij ons kwam schoonmaken door de weeks, als ik dus gewoon thuis was. Want ja, ik kon er niks van en dus moest zij het maar gaan doen.
Ik vond dat zo vernederend, dat ik daar thuis was en zij "ons" huis ging staan schoonmaken. Ik dacht echt, waar bemoei je je mee? Ex was ook enorm verwend, ze betaalde alles voor hem, hij kon nog geen ei bakken of zijn eigen was doen.
Op zondagochtend stond ze om negen uur in onze slaapkamer, onaangekondigd. Toen ik zei dat ik de sleutel terug wilde werd ze erg kwaad.
Tja, gek nou he? :P
Nou, een schoonmoeder komt sowieso al niet vaak in je huis als je niet samenwoont, dat is wel heel erg invasief, die zie je dan meestal in huis partner.

Sowieso, bepaalde vrienden familie van partner heb je maar mee te dealen als je samenwoont. Woon je elders, dan ben je er gewoon niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is wel heel erg Miss_Edwards!

Mijn partners als ze werkloos waren deden dat zo voortreffelijk, braaf solliciteren en verder in huis allemaal nuttige en gestructureerde dingen doen, uitgebreid koken nu ze er tijd voor hadden, de tuin netjes maken.

Zo ben ik totaal niet, mijn dagen gingen vooral op aan nadenken over wat voor nietsnut ik was en me schuldig voelen en aan het einde nog even een laf afwasje en stofzuigertje doen. Proberen te verbergen dat ik de hele dag genetflixt had, wat nergens voor nodig was en dan weer onnodige spanning creëerde.

Ik heb met samenwonen eigenlijk altijd meer last van mezelf dan van de ander gehad. Die ander was altijd nagenoeg perfect, ik heb letterlijk nooit irritatie gevoeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
18-07-2024 10:40
Ik heb met samenwonen eigenlijk altijd meer last van mezelf dan van de ander gehad. Die ander was altijd nagenoeg perfect, ik heb letterlijk nooit irritatie gevoeld.
Dat vind ik wel interessant eigenlijk. Want dat had ik ook altijd. Altijd me maar schuldig voelen omdat ik niet genoeg gedaan zou hebben op m'n vrije dagen. Daar was ex ook altijd boos over, dat ik lui was en niks deed. Maar andersom had ik dat nooit echt naar hem toe. Wel eens, maar op één hand te tellen. Terwijl hij echt vrij minimaal dingen deed, zeker als hij een vrije dag had. Ik denk dat ook op één hand te tellen is dat hij bijvoorbeeld het eten klaar had als ik dan thuis kwam na werk (en hij was vrij). Kon bijna altijd nog koken dan. Terwijl ik me andersom bijna nooit irriteerde aan wat hij wel/niet deed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als we nu gaan single-shamen, dan ken ik er ook nog een paar.

Singles zetten gemiddeld gezien veel minder kinderen op de wereld dan koppels. Dat betekent dus minder ruimte nodig nu en vooral in de toekomst.

Verder is er een cultuur hier waar er nogal misprijzend wordt gedaan over volwassenen die bij hun ouders wonen. Dit terwijl dat natuurlijk juist scheelt in het aantal benodigde huizen. Misschien dit normaler gaan vinden zodat meer mensen in groepen gaan wonen dat niet alleen stelletje of stelletje plus minderjarige kinderen is.
Alle reacties Link kopieren Quote
oh ja nog een reden om te latten boven samenwonen - je hebt meer opties om echt niet leuke verplichte nummertjes (à la de kringverjaardag van het nichtje van je vriend) te vermijden
als je samenwoont verwacht iedereen dat je altijd samen komt opdagen
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
18-07-2024 10:44
Dat vind ik wel interessant eigenlijk. Want dat had ik ook altijd. Altijd me maar schuldig voelen omdat ik niet genoeg gedaan zou hebben op m'n vrije dagen. Daar was ex ook altijd boos over, dat ik lui was en niks deed. Maar andersom had ik dat nooit echt naar hem toe. Wel eens, maar op één hand te tellen. Terwijl hij echt vrij minimaal dingen deed, zeker als hij een vrije dag had. Ik denk dat ook op één hand te tellen is dat hij bijvoorbeeld het eten klaar had als ik dan thuis kwam na werk (en hij was vrij). Kon bijna altijd nog koken dan. Terwijl ik me andersom bijna nooit irriteerde aan wat hij wel/niet deed.
Ik denk dat de match dan gewoon niet zo goed was. Ik heb samenwonen nooit op die manier ervaren, het was altijd gelijkwaardig en gezellig en irritaties over wat de ander wel/niet deed waren er vrijwel nooit.

Ik ben wel vrij ‘gemakkelijk’ in de zin dat ik me snel kan aanpassen zonder gefrustreerd te raken, omdat ik gewoon veel wel prima vind. Zo was mijn ex ook, hij paste zich moeiteloos aan mijn routines aan, of hij bemoeide zich er niet mee en dat was voor mij weer geen probleem. Een beetje geven en nemen, en dan is het handig als je allebei mee beweegt en openstaat voor de wensen van de ander. Ik denk dat best veel mensen een zekere mate van controle willen hebben en dat kan lastig zijn als je samenwoont. De controle is dan echt gedeeld. Ik heb dat nooit erg gevonden maar ik heb wel vriendinnen die nooit meer willen samenwonen omdat ze dan niet kunnen bepalen welke kleur bank ze kopen, bij wijze van, en dat zijn nou juist dingen die ik prima kan loslaten. Mijn ex had een nogal eh… hippe smaak vergeleken bij mijn (klassieke) smaak maar ik vond de mix juist leuk, zijn bizar grote kroonluchter boven mijn antieke tafel. En het gaat natuurlijk niet alleen om oppervlakkige dingen als meubels maar vooral om gewoontes: hij vond het niet erg als ik vroeg ging slapen terwijl hij echt een nachtmens was (vaak ook ‘s nachts werkte), en nooit waren er verwijten of frustraties over dat soort dingen. Gewoon meebewegen en aanpassen, maar dat moet wel in je zitten denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij mij lag het ook niet aan het samenwonen dat relaties strandden. Samenwonen was juist leuk en gezellig, en nog steeds kijk ik er positief op terug.

Wel dat ze soms weinig poetsten vanuit zichzelf, maar ik kon ze makkelijk inspireren om meer te gaan doen en eigenlijk was ik eerder de beperkte, met mijn ups & downs en mijn buien. Die ook allemaal werden geaccepteerd en getolereerd. Ik werd eigenlijk TE goed verzorgd, het gemak waarmee ze alles deden, kookten, mij ruimte gaven, etc. dat kon ik niet ontvangen leek het.

En het was elke keer 2 pleasers bij elkaar, dan bouw je in een relatie te veel spanning op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Milestone schreef:
18-07-2024 09:52
Maar dat werd niet bedoeld. Er werd gezegd dat alleen thuis zijn als je samenwoont, niet hetzelfde is als alleen thuis zijn als je alleen woont.
Klopt. Nu ik alleen woon, hoef ik helemaal nergens meer rekening mee te houden. Dus ik ben makkelijker als het gaat om spullen laten slingeren.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik alleen woonde bleef ik wel eens een heel weekend in bed, lekker series kijken. Dat doe ik momenteel toch echt niet, ook al zou dat prima kunnen trouwens.

Ik ben ook een nachtdier maar mijn vriend is dat ook en dat is wel prettig. Ik heb ooit samengewoond met een ochtendmens en dan was het in het weekend om 10 uur o van 'opstaan!'. Vreselijk.

Sja, dat meebewegen en aanpassen daar heb ik over de jaren steeds meer moeite mee gekregen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady_Day schreef:
18-07-2024 11:20
Toen ik alleen woonde bleef ik wel eens een heel weekend in bed, lekker series kijken. Dat doe ik momenteel toch echt niet, ook al zou dat prima kunnen trouwens.

Ik ben ook een nachtdier maar mijn vriend is dat ook en dat is wel prettig. Ik heb ooit samengewoond met een ochtendmens en dan was het in het weekend om 10 uur o van 'opstaan!'. Vreselijk.

Sja, dat meebewegen en aanpassen daar heb ik over de jaren steeds meer moeite mee gekregen.
Het feit dat iemand zou willen bepalen hoe laat ik uit bed kom, daar zou ik echt hels van worden.
Ex had nog wel eens dat hij vond dat ik bij het uitlopen te langzaam liep. Daar heb ik iets van gezegd, want ik zei toch ook niet dat hij te hard uitliep??!!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Ik woon alleen met kind maar zou best weer willen samenwonen, maar dan wel in een groter huis dan waar ik nu woon. Mijn flat is perfect voor 1 persoon of 1 persoon en een klein kind, maar nu al veel te klein.

Alleen thuiskomen vind ik niet zo erg, ik mis vooral, in de ochtenden in het weekend, samen koffiedrinken en kletsen. ik moet nu daarvoor de deur uit of iemand moet uitnodigen, ik mis al die random kleine gesprekken best wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
18-07-2024 11:32
Het feit dat iemand zou willen bepalen hoe laat ik uit bed kom, daar zou ik echt hels van worden.
Ex had nog wel eens dat hij vond dat ik bij het uitlopen te langzaam liep. Daar heb ik iets van gezegd, want ik zei toch ook niet dat hij te hard uitliep??!!
Wat is uitlopen?
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
18-07-2024 11:35
Wat is uitlopen?
Ik denk: rustig lopen/joggen na het hardlopen omdat abrupt stoppen slecht is voor je spieren?
Alle reacties Link kopieren Quote
frambozentaartje schreef:
18-07-2024 11:33
Ik woon alleen met kind maar zou best weer willen samenwonen, maar dan wel in een groter huis dan waar ik nu woon. Mijn flat is perfect voor 1 persoon of 1 persoon en een klein kind, maar nu al veel te klein.

Alleen thuiskomen vind ik niet zo erg, ik mis vooral, in de ochtenden in het weekend, samen koffiedrinken en kletsen. ik moet nu daarvoor de deur uit of iemand moet uitnodigen, ik mis al die random kleine gesprekken best wel.
Ja ik ook. Sowieso is alleen wonen anders na een scheiding als je een kind hebt. Als mijn dochter bij mij is vergeet ik vaak dat ik ‘alleen’ ben maar als zij bij haar vader is… slaat de eenzaamheid toe soms. Gek, maar even lekker in bad gaan kan ik me erg op verheugen en toch is het gewoon niet leuk als ik helemaal alleen ben. Ik heb geen toeschouwers nodig hoor, ik mis gewoon dat warme thuis-gevoel, de geluiden in huis, voetstappen en stemmen en ja, dan voelt het fijn om in bad te liggen terwijl ik dat in mijn eentje dus iets eenzaams vind hebben. Ik denk dat ik het beste gedij in een relatie en/of gezinssituatie.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven