Relaties
alle pijlers
Hoe doen jullie dat, vooroordelen van omgeving ?
maandag 5 november 2007 om 12:39
Ik ben in het algemeen benieuwd hoe jullie omgaan met de reacties van de omgeving? En dan gaat het erover, je wilt voor een relatie gaan maar weet negatieve reacties te krijgen.
Dit bericht is ook wel nav m'n ''probleem'', maar ben benieuwd hoe jullie hier mee omgaan.. En hoe jullie hen vertellen hoe het tussen jou en je eventuele vriend/vriendin zit..
Vb van mezelf, in grove lijnen.
- 3 jaar geleden relatie gehad, overgegaan door een eenmalige klap van zijn kant. (speelde meer dingen mee, maar dit was de overhand)
- 3 jaar tijd, hebben beide een relatie achter de rug.
- Hij volgt therapie en gebruikt medicatie ivm ADHD.
- Sinds een maand contact, en afspraakjes en we voelen elkaar ontzettend goed bij elkaar.
M'n ouders/familie weten dit niet, omdat ik bang ben voor de reacties, vanwege die klap. En weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan, al is het mijn keuze.
Nogmaals, ik ben benieuwd hoe jullie in jullie situatie hiermee om zouden gaan?
Dit bericht is ook wel nav m'n ''probleem'', maar ben benieuwd hoe jullie hier mee omgaan.. En hoe jullie hen vertellen hoe het tussen jou en je eventuele vriend/vriendin zit..
Vb van mezelf, in grove lijnen.
- 3 jaar geleden relatie gehad, overgegaan door een eenmalige klap van zijn kant. (speelde meer dingen mee, maar dit was de overhand)
- 3 jaar tijd, hebben beide een relatie achter de rug.
- Hij volgt therapie en gebruikt medicatie ivm ADHD.
- Sinds een maand contact, en afspraakjes en we voelen elkaar ontzettend goed bij elkaar.
M'n ouders/familie weten dit niet, omdat ik bang ben voor de reacties, vanwege die klap. En weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan, al is het mijn keuze.
Nogmaals, ik ben benieuwd hoe jullie in jullie situatie hiermee om zouden gaan?
maandag 5 november 2007 om 12:53
Heb je mensen om je heen die wel zouden luisteren en er vertrouwen in hebben dat je in staat bent om bewuste en verantwoordelijke keuzes hierin te maken? Het is fijn om het iig met een paar mensen te kunnen delen.
Ik zou er verder gewoon nog even mee wachten, kijken hoe de dingen zich ontvouwen en als je je goed en gelukkig blijft voelen bij je keuze het dan vertellen. Het heeft geen haast
.
Iig heel veel geluk gewenst, ik had wat meegelezen op het andere topic waar je in schreef en het klinkt daadwerkelijk alsof jullie op een heel ander punt zijn beland en er nu een nieuw begin mogelijk is. Ik zou dat heel fijn voor je vinden .
Ik zou er verder gewoon nog even mee wachten, kijken hoe de dingen zich ontvouwen en als je je goed en gelukkig blijft voelen bij je keuze het dan vertellen. Het heeft geen haast
.Iig heel veel geluk gewenst, ik had wat meegelezen op het andere topic waar je in schreef en het klinkt daadwerkelijk alsof jullie op een heel ander punt zijn beland en er nu een nieuw begin mogelijk is. Ik zou dat heel fijn voor je vinden
.
maandag 5 november 2007 om 12:56
Kweenie, ik trek me eerlijk gezegd nooit zo veel aan van mijn omgeving en wat zij van mij vinden. Volgens mij hebben die het druk genoeg met zichzelf. En met zich afvragen wat ik van hen vind (wat doorgaans niet echt bijster veel is). Het gaat mij er meer om wat ik er zelf van vind en ben nog steeds verrast als ik weer eens vooroordelen bij mezelf tegen kom.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
maandag 5 november 2007 om 12:59
Het mooie aan mensen is dat we fouten kunnen maken en daarvan kunnen leren. Het zou dan ook zonde zijn om iets uit het verleden je geluk in de weg te laten staan. Garanties krijg je nooit bij een relatie, maar iemand die zijn lesje geleerd heeft is misschien wel beter relatiemateriaal dan iemand die zoiets nog nooit heeft meegemaakt.
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je iemand niet op voorhand al "verdacht" wilt maken tegenover vrienden en familie. Als het iets is wat jullie beiden betreft, dan hou je het toch tussen jullie beiden?
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je iemand niet op voorhand al "verdacht" wilt maken tegenover vrienden en familie. Als het iets is wat jullie beiden betreft, dan hou je het toch tussen jullie beiden?
maandag 5 november 2007 om 13:11
Van een vooroordeel (zoals je stelt in de titel) is hier dus geeen sprake. Je hebt destijds de relatie vanwege de klap beëindigt en dat dat is gewoon een feit.
V.w.b. de reacties. Ik denk dat als je zelf overtuigd bent dat de situatie nu veranderd is en je er alle vertrouwen in hebt dat er geen klappen meer zullen vallen, dan kun je ook wel met die reacties omgaan. Je zult zelf toch ook wel de logica van hun zorgen inzien? Dus als er iets over gezegd wordt, speel dan open kaart. Zeg dat je nog heel goed weet wat er destijds gebeurd is, maar dat je overtuigd bent enz....... (eventueel met wat uitgebreidere uitleg, afhankelijk van de persoon met wie je praat).
Sterker nog, ik denk dat het slim is om in je naaste omgeving alvast te laten vallen dat je weer contact hebt met.......... en dat het (hij) er nu een stuk gezonder uitziet. Dan kan je omgeving alvast aan het idee wennen.
Ik kan me zo maar voorstellen, als je hem pats boem, onverwacht meeneemt naar een familiefeestje of zo, iedereen zich te pletter schrikt.
En dan heb ik het hierboven natuurlijk gewoon over mensen, waar je daadwerkelijk iets mee te maken hebt. Niet over een bemoeizieke buurvrouw...... tegen haar kun je rustig zeggen (als ze opmerkingen maakt over het verleden), Ja klopt, maar ik heb inmiddels op bokscursus gezeten .....
Sterkte en wijsheid.
V.w.b. de reacties. Ik denk dat als je zelf overtuigd bent dat de situatie nu veranderd is en je er alle vertrouwen in hebt dat er geen klappen meer zullen vallen, dan kun je ook wel met die reacties omgaan. Je zult zelf toch ook wel de logica van hun zorgen inzien? Dus als er iets over gezegd wordt, speel dan open kaart. Zeg dat je nog heel goed weet wat er destijds gebeurd is, maar dat je overtuigd bent enz....... (eventueel met wat uitgebreidere uitleg, afhankelijk van de persoon met wie je praat).
Sterker nog, ik denk dat het slim is om in je naaste omgeving alvast te laten vallen dat je weer contact hebt met.......... en dat het (hij) er nu een stuk gezonder uitziet. Dan kan je omgeving alvast aan het idee wennen.
Ik kan me zo maar voorstellen, als je hem pats boem, onverwacht meeneemt naar een familiefeestje of zo, iedereen zich te pletter schrikt.
En dan heb ik het hierboven natuurlijk gewoon over mensen, waar je daadwerkelijk iets mee te maken hebt. Niet over een bemoeizieke buurvrouw...... tegen haar kun je rustig zeggen (als ze opmerkingen maakt over het verleden), Ja klopt, maar ik heb inmiddels op bokscursus gezeten .....
Sterkte en wijsheid.
maandag 5 november 2007 om 13:25
Ik heb indertijd tegen mijn omgeving gezegd dat het slikken of stikken was, dat het wel om de vader van mijn kinderen ging.
Ben mijn zus erdoor kwijtgeraakt dus of het een goede strategie was?
Het is hiervoor al vermeld: geef aan dat je best wel snapt dat ze zich zorgen maken, maar dat je er vanuit gaat dat 'ie het niet meer in zijn hoofd haalt om je te slaan, en dat jullie graag met schone lei zouden beginnen.
Ben mijn zus erdoor kwijtgeraakt dus of het een goede strategie was?
Het is hiervoor al vermeld: geef aan dat je best wel snapt dat ze zich zorgen maken, maar dat je er vanuit gaat dat 'ie het niet meer in zijn hoofd haalt om je te slaan, en dat jullie graag met schone lei zouden beginnen.
maandag 5 november 2007 om 13:35
Inderdaad heeft iedereen wel zijn oordeel klaar, en het gras is echt niet groener bij hen hoor.
Het kan inderdaad zijn dat ze zich zorgen maken om de situatie, maar die is nu veranderd.
Ik weet dat vele altijd vooroordelen zullen houden, maar zij beslissen niet hoe deze of gene leeft.
Ik ''heet'' moeilijk, maar het is het ook
Het kan inderdaad zijn dat ze zich zorgen maken om de situatie, maar die is nu veranderd.
Ik weet dat vele altijd vooroordelen zullen houden, maar zij beslissen niet hoe deze of gene leeft.
Ik ''heet'' moeilijk, maar het is het ook
maandag 5 november 2007 om 16:21
Nog even ter aanvullig, stel het zou onze keuze worden en we beginnen met een schone lei ben ik best bang om andere kwijt te raken zoals mamzelle zegt.
Ik bekijk het ontzettend moeilijk, want ik MAAK die keuze en zij denken waarschijnlijk dat niemand kan veranderen.
Ik zie zovaak in m'n omgeving, dat door (voor)oordelen een relatie of iets anders stopt. Het is natuurlijk ontzettend jammer als je je geluk dan laat gaan.
Ik kan zeggen, buiten het geval om dat het een ''geheimzinnig'' iets is dat ik me gelukkig voel
Ik bekijk het ontzettend moeilijk, want ik MAAK die keuze en zij denken waarschijnlijk dat niemand kan veranderen.
Ik zie zovaak in m'n omgeving, dat door (voor)oordelen een relatie of iets anders stopt. Het is natuurlijk ontzettend jammer als je je geluk dan laat gaan.
Ik kan zeggen, buiten het geval om dat het een ''geheimzinnig'' iets is dat ik me gelukkig voel
maandag 5 november 2007 om 16:34
Ik zit/zat in bijna dezelfde soort situatie als jij. Heel kort; ken vriend zo'n 4 jaar, half jaar uit elkaar geweest weer bij elkaar sinds december 2005, hij heeft ADHD (stukje autisme) en op het moment staat de relatie weer op losse schroeven; hij heeft me vorige week met een woordenwisseling een tik verkocht ik heb m de deur uitgezet. Mijn familie heeft daar natuurlijk een mening over...
Ik zou nooit zeggen dat je je niks van je familie aan moet trekken, maar uiteindelijk ben jij wel degene die verder wil met deze man en je familie zal daar hoe dan ook niks aan kunnen veranderen.
Schaam je niet voor je keuze, praat er met ze over en luister naar hun "vooroordelen". Jouw familie zal ongetwijfeld bang zijn dat je partner niet goed voor je is, hun onbegrip zal waarschijnlijk alleen groter worden als je ze niet betrekt in je keuze.
Ik heb inmiddels wel het idee dat mijn familie beter begrijpt waarom ik het moeilijk vind om een keuze te maken in deze relatie, omdat ik iedereen betrek bij het proces waar mijn vriend in zit ivm medicatie e.d. Luister vooral naar je gevoel, je weet zelf wanneer de tijd rijp is om te vertellen dat jullie het weer met elekaar proberen...
Hou het open en blijf eerlijk... Sterkte d'r mee!
Ik zou nooit zeggen dat je je niks van je familie aan moet trekken, maar uiteindelijk ben jij wel degene die verder wil met deze man en je familie zal daar hoe dan ook niks aan kunnen veranderen.
Schaam je niet voor je keuze, praat er met ze over en luister naar hun "vooroordelen". Jouw familie zal ongetwijfeld bang zijn dat je partner niet goed voor je is, hun onbegrip zal waarschijnlijk alleen groter worden als je ze niet betrekt in je keuze.
Ik heb inmiddels wel het idee dat mijn familie beter begrijpt waarom ik het moeilijk vind om een keuze te maken in deze relatie, omdat ik iedereen betrek bij het proces waar mijn vriend in zit ivm medicatie e.d. Luister vooral naar je gevoel, je weet zelf wanneer de tijd rijp is om te vertellen dat jullie het weer met elekaar proberen...
Hou het open en blijf eerlijk... Sterkte d'r mee!
maandag 5 november 2007 om 16:44
Ik denk dat het belangrijk is dat je de gevoelens van je omgeving voor hen merkbaar erkent. Jij voelt je goed, zij denken mogelijk -ik ook, eerlijk gezegd- 'meid, het is nog maar een maand, hoe zal het zijn als jullie jaren verder zijn'
Wanneer zij je voor de keuze zetten van hem of hen, houdt het al snel op. Wanneer zij alleen ongerust zijn, kun je je mogelijk daarin inleven, en hun zeggen dat je zelf desondanks die zorgen niet deelt.
Blijven praten met elkaar. Dat heb ik met mijn zusje niet gedaan. Zij ook niet met mij trouwens.
Wanneer zij je voor de keuze zetten van hem of hen, houdt het al snel op. Wanneer zij alleen ongerust zijn, kun je je mogelijk daarin inleven, en hun zeggen dat je zelf desondanks die zorgen niet deelt.
Blijven praten met elkaar. Dat heb ik met mijn zusje niet gedaan. Zij ook niet met mij trouwens.
maandag 5 november 2007 om 20:45
Poehee, hij heeft ADHD, is in behandeling en heeft je eerder een klap gegeven.
Maar nu na een maand afspraakjes maken weet jij dat je er hélemaal voor gaat en alles wat de omgeving daarop te mekkeren heeft zijn natuurlijk vooroordelen....
Nou, je hebt het kennelijk allemaal perfect voor elkaar, dus veel plezier ermee
Maar nu na een maand afspraakjes maken weet jij dat je er hélemaal voor gaat en alles wat de omgeving daarop te mekkeren heeft zijn natuurlijk vooroordelen....
Nou, je hebt het kennelijk allemaal perfect voor elkaar, dus veel plezier ermee
maandag 5 november 2007 om 20:59
Een vooroordeel zal je omgeving niet meer hebben. De feiten liggen al gewoon op tafel. Er zal eerder sprake zijn van bezorgdheid of jij wel de juiste keuze maakt om toch weer met hem in zee te gaan. Bezorgdheid of hij werkelijk veranderd is. Bezordgheid dat jij niet weer beschadigd zal raken door hem. Feitelijk dezelfde dingen als die door jouw hoofd spoken.
Bereid je familie beetje bij beetje voor op zijn terugkomst in de familie.
Bereid je familie beetje bij beetje voor op zijn terugkomst in de familie.
maandag 5 november 2007 om 21:46
Het is heel begrijpelijk dat de familie zich zorgen maakt, en het beste met me voor hebben. Stel, dat het wel onze keuze is, dat we er voor gaan zouden ze het moeten respecteren want dan is het mijn geluk waar ik voor ga. Het is nog maar erg kort, dat we contact hebben en ik geniet ook van deze momenten en niet bijvoorbeeld die over een maand aandienen.
Ik hoop nooit voor een keuze te hoeven staan om tussen 2 partijen te kiezen wbt dit dan. Ik kan me inderdaad ook inleven in hun gevoelens naar mij toe, maar als zij zien dat ik gelukkig ben/wordt zou het wel bijtrekken tegen de tijd.
@Ellen, als je een andere mening hebt is prima, maar breng het dan niet sarcatisch.
Ik zeg niet dat ik er op dit moment hélemaal voor gaat. En niemand heeft alles perfect voor elkaar, m'n omgeving zou zich zorgen maken ja. Terecht ook, daar is familie voor. Maar als ik toch de keuze maak, is dat mijn keus. Ik was benieuwd hoe andere er mee om gaan, alleen jou reactie komt een beetje raar uit de hoek.
Ik hoop nooit voor een keuze te hoeven staan om tussen 2 partijen te kiezen wbt dit dan. Ik kan me inderdaad ook inleven in hun gevoelens naar mij toe, maar als zij zien dat ik gelukkig ben/wordt zou het wel bijtrekken tegen de tijd.
@Ellen, als je een andere mening hebt is prima, maar breng het dan niet sarcatisch.
Ik zeg niet dat ik er op dit moment hélemaal voor gaat. En niemand heeft alles perfect voor elkaar, m'n omgeving zou zich zorgen maken ja. Terecht ook, daar is familie voor. Maar als ik toch de keuze maak, is dat mijn keus. Ik was benieuwd hoe andere er mee om gaan, alleen jou reactie komt een beetje raar uit de hoek.
dinsdag 6 november 2007 om 01:50
Dat is heel moeilijk,maar uiteindelijk wel jullie geluk. Ik heb een relatie met mijn man (nu al weer bijna acht jaar) mijn moeder en verdre familie hebben hem nog nooit gezien omdat ze er niets mee van doen willen hebben. Ze kennen hem niet eens en hebben hem nog nooit gezien. Ik heb harde tijden door gemaakt maar uiteindelijk wel voor mijn geluk gekozen en niet die van mijn familie Omdat ik doodgewoon zelf gelukkig moet worden en niet kan leven zoals een ander het zou willen voor me. Ik zie daarom mijn familie ook niet en hoe jammer ik dat ook vond. Ik weet dat ik de juiste keus voor mij gemaakt heb. Ga uit van je eigen gevoelens en hoe jij je toekomst wil invullen.
dinsdag 6 november 2007 om 19:47
Het is inderdaad erg moeilijk voor me om de keuze te maken. Dubbel gevoel, omdat ik weet dat m'n familie het beste met me voor hebben. Overigens is het dan ons geluk, en dan moet je ervoor gaan. Als je er beide voor vecht, ondanks dat de omgeving erop ''tegen'' is, is dat erg jammer maar dan kies ik toch voor jezelf denk ik..
Vervelende situatie voor je Kodak, ik hoop daarom ook niet zo'n zulk gelijke situatie mee te moeten maken.
Vervelende situatie voor je Kodak, ik hoop daarom ook niet zo'n zulk gelijke situatie mee te moeten maken.
dinsdag 6 november 2007 om 20:40
Tsja moeilijk2, je kan het vervelend doen dat ik sarcastisch ben, maar ik vind jouw blik op je omgeving ook niet zo aardig overkomen.
Jij hebt mensen om je heen die zich zorgen om je maken, die om je geven, en die redenen hebben om zich oprecht af te vragen of deze relatie goed voor jou is.
En wat zet jij boven je post? Mijn omgeving heeft vooroordelen! Dat is het negatief labelen van de zorgen van je omgeving. Je zou het ook positief kunnen labelen, door te zeggen "mijn omgeving maakt zich zorgen, hoe stel ik ze gerust".
Ik vond het gewoon niet erg vriendelijk overkomen.
Jij hebt mensen om je heen die zich zorgen om je maken, die om je geven, en die redenen hebben om zich oprecht af te vragen of deze relatie goed voor jou is.
En wat zet jij boven je post? Mijn omgeving heeft vooroordelen! Dat is het negatief labelen van de zorgen van je omgeving. Je zou het ook positief kunnen labelen, door te zeggen "mijn omgeving maakt zich zorgen, hoe stel ik ze gerust".
Ik vond het gewoon niet erg vriendelijk overkomen.
dinsdag 6 november 2007 om 21:09
Bedankt voor je uitleg. Het ging nu niet persoonlijk over m'n omgeving, vooroordelen is dan weer een te groot woord misschien.
Ouders / Familie maken zich zorgen om de situatie van toen, en dat is ook logisch. Wat m'n ouders / familie betreft, zijn het waarschijnlijk geen vooroordelen, alleen de anderen die er wat over te zeggen hebben misschien.
Ik ben erg blij met m'n familie, en zou ze niet in een kwaad daglicht willen zetten.
Ik vond het van jou ook niet zo aardig over komen, nou prima dan zo !
Ouders / Familie maken zich zorgen om de situatie van toen, en dat is ook logisch. Wat m'n ouders / familie betreft, zijn het waarschijnlijk geen vooroordelen, alleen de anderen die er wat over te zeggen hebben misschien.
Ik ben erg blij met m'n familie, en zou ze niet in een kwaad daglicht willen zetten.
Ik vond het van jou ook niet zo aardig over komen, nou prima dan zo !
donderdag 8 november 2007 om 15:18
Ik heb weer erg goede gesprekken met deze jongen gehad, ook over de eventuele (voor)oordelen van anderen. We moeten ons natuurlijk daar helemaal niet te druk om maken. Het punt blijft, dat ik aan het twijfelen ben op wat voor manier ik het ga vertellen. Ik heb een brief geschreven aan m'n ouders, met alle dingen uitgelegd ook m'n gevoelens en begrip naar hen toe.
Ik las dat ik zelf waarschijnlijk wel aan voel, wanneer het 't goede moment is om het te vertellen. Het punt is dus, het zal nooit het goede moment zijn.
Hoe ''gooi'' je het in de groep of op wat voor soort moment die brief?!
Kwam dit tegen vond het wel mooi.
Wie gisteren vergeten is, die leeft omdat het moet. Morgen word vandaag bepaald, dus kijk maar wat je doet.
Ik las dat ik zelf waarschijnlijk wel aan voel, wanneer het 't goede moment is om het te vertellen. Het punt is dus, het zal nooit het goede moment zijn.
Hoe ''gooi'' je het in de groep of op wat voor soort moment die brief?!
Kwam dit tegen vond het wel mooi.
Wie gisteren vergeten is, die leeft omdat het moet. Morgen word vandaag bepaald, dus kijk maar wat je doet.
