Relaties
alle pijlers
hoe helpen van vriend of dat juist niet moeten willen?
donderdag 31 januari 2008 om 11:02
In het verleden heb ik hier ook al eens over gepost. Ik merk bij mijn vriend dat hij moeite heeft om to the point te formuleren. Hij kan ontzettend uitwijden/in details vervallen en dingen proberen zo mooi mogelijk te zeggen. Ik vind dat lastig om te zien, omdat ik het soms moeilijk vind mijn aandacht bij wat hij zegt te houden en omdat ik denk: '' wees toch eens gewoon jezelf! En zeg waar het om draait!".
Ik heb soms de indruk dat hij zich heel erg wil bewijzen, wil laten zien dat hij echt wel slim is en daarom zich ingewikkeld uitdrukt en zaken complexer maakt dan ze zijn. In discussies soms echt irritant, vind ik. Ik zou hem dan ook willen helpen, hij is namelijk gewoon goed genoeg zoals hij is en voor mij hoeft hij niet interessant te doen!
Aan de andere kant kan het ook zijn dat hij dit niet daarom doet, maar dat hij gewoon moeite heeft met hoofd- en bijzaken en gewoon zo is! Hij zegt wel eens dat hij het moeilijk vindt uit zijn woorden te komen en de rode draad van zijn eigen verhaal te onthouden. Hij wordt daar ook wel eens onzeker over.
Mijn vraag is nu: hoe kan ik hier het beste op reageren? Hem stimuleren meer to the point te komen en zeggen dat hij niet interessant hoeft te doen? Het lastige vind ik dat hij zich daardoor aangevallen kan voelen (heb ik al gemerkt) en ik hem er misschien juist onzekerder mee maak.
Of moet ik dit juist helemaal accepteren en proberen mijn aandacht er steeds bij te houden, ookal vind ik dat soms ontzettend moeilijk?
Beetje warrig verhaal misschien..
Ik heb soms de indruk dat hij zich heel erg wil bewijzen, wil laten zien dat hij echt wel slim is en daarom zich ingewikkeld uitdrukt en zaken complexer maakt dan ze zijn. In discussies soms echt irritant, vind ik. Ik zou hem dan ook willen helpen, hij is namelijk gewoon goed genoeg zoals hij is en voor mij hoeft hij niet interessant te doen!
Aan de andere kant kan het ook zijn dat hij dit niet daarom doet, maar dat hij gewoon moeite heeft met hoofd- en bijzaken en gewoon zo is! Hij zegt wel eens dat hij het moeilijk vindt uit zijn woorden te komen en de rode draad van zijn eigen verhaal te onthouden. Hij wordt daar ook wel eens onzeker over.
Mijn vraag is nu: hoe kan ik hier het beste op reageren? Hem stimuleren meer to the point te komen en zeggen dat hij niet interessant hoeft te doen? Het lastige vind ik dat hij zich daardoor aangevallen kan voelen (heb ik al gemerkt) en ik hem er misschien juist onzekerder mee maak.
Of moet ik dit juist helemaal accepteren en proberen mijn aandacht er steeds bij te houden, ookal vind ik dat soms ontzettend moeilijk?
Beetje warrig verhaal misschien..
donderdag 31 januari 2008 om 11:07
Ik zou op een niet-aanvallende manier proberen duidelijk te maken dat hij meer to the point moet komen. En dan daarbij dus niet zeggen dat hij niet interessant hoeft te doen, dat klinkt wat denigrerend misschien. Als jij de draad van het verhaal niet meer kan volgen en daardoor afhaakt lijkt me dat ook niet echt bevorderlijk voor zijn zelfvertrouwen en jullie onderlinge communicatie.
donderdag 31 januari 2008 om 11:08
Je zegt dat je vriend er onzeker van wordt als je hem zegt dat hij niet interessant hoeft te doen? Ja, daar zou ik ook onzeker van worden en ik zou me zeker aangevallen voelen. Hoe zou jij je voelen als je vriend het tegen jou zou zeggen?
Sommige mensen praten nu eenmaal nogal wollig. Je vriend doet het vast niet pas sinds gisteren. Waarom stoort het je nu opeens? Of vind je al sinds het begin dat hij dit zou moeten veranderen?
Sommige mensen praten nu eenmaal nogal wollig. Je vriend doet het vast niet pas sinds gisteren. Waarom stoort het je nu opeens? Of vind je al sinds het begin dat hij dit zou moeten veranderen?
donderdag 31 januari 2008 om 11:09
donderdag 31 januari 2008 om 11:12
@Capibara: ja op een niet-aanvallende manier wat zeggen is een goed idee. Ga dat proberen. Leuke nickname trouwens, echt aparte beesten die capibara's!
@Onderdezon: ik vind al vanaf het begin af aan dat hij dit doet. Dat ik er nu meer mee bezig ben is omdat ik zelf wat ongeduldiger ben wegens drukte op mijn werk (kan minder hebben) en omdat iemand uit mijn familie iets over zijn manier van praten gezegd heeft. Zij zei dat ze het gevoel heeft dat hij niet echt zichzelf durft te zijn en het voor zichzelf zo lastig maakt. Ik word daar verdrietig van, want ik wil dat hij zich op zijn gemak en vrij voelt. Maar misschien heeft het daar niet eens mee te maken en is hij gewoon iemand die wollig praat zonder dat er onzekerheid een rol speelt, dat weet ik dus niet. Vind het in ieder geval moeilijk ermee om te gaan, heb niet altijd het geduld voor wolligheid maar wil hem zeker zichzelf laten zijn. En wil hem ook niet kwijt, dus op zoek gaan naar een minder wollig iemand is voor mij ook geen optie.
@Onderdezon: ik vind al vanaf het begin af aan dat hij dit doet. Dat ik er nu meer mee bezig ben is omdat ik zelf wat ongeduldiger ben wegens drukte op mijn werk (kan minder hebben) en omdat iemand uit mijn familie iets over zijn manier van praten gezegd heeft. Zij zei dat ze het gevoel heeft dat hij niet echt zichzelf durft te zijn en het voor zichzelf zo lastig maakt. Ik word daar verdrietig van, want ik wil dat hij zich op zijn gemak en vrij voelt. Maar misschien heeft het daar niet eens mee te maken en is hij gewoon iemand die wollig praat zonder dat er onzekerheid een rol speelt, dat weet ik dus niet. Vind het in ieder geval moeilijk ermee om te gaan, heb niet altijd het geduld voor wolligheid maar wil hem zeker zichzelf laten zijn. En wil hem ook niet kwijt, dus op zoek gaan naar een minder wollig iemand is voor mij ook geen optie.
donderdag 31 januari 2008 om 11:14
@blijfgewoonbianca en noah: jullie hebben gelijk, het hoeft ook allemaal niet zo ingewikkeld en de manier waarop ik het vraag maakt heel veel uit. Heb idd wel eens gevraagd of ie het wil samenvatten of wat hij nu precies bedoelt, heb dat alleen tot nu toe vaak te ongeduldig gedaan waardoor het gesprek toch negatief wordt en hij zich aangevallen voelt.
Wou dat ik wat geduldiger was...
Wou dat ik wat geduldiger was...
donderdag 31 januari 2008 om 11:20
quote:feverine schreef op 31 januari 2008 @ 11:12:
en omdat iemand uit mijn familie iets over zijn manier van praten gezegd heeft. Zij zei dat ze het gevoel heeft dat hij niet echt zichzelf durft te zijn en het voor zichzelf zo lastig maakt. Ik word daar verdrietig van, want ik wil dat hij zich op zijn gemak en vrij voelt. .Is dat het echt ? Voel jij geen " schaamte " omdat iemand indirect zegt dat jij zo'n soort vriend hebt uitgekozen ?
en omdat iemand uit mijn familie iets over zijn manier van praten gezegd heeft. Zij zei dat ze het gevoel heeft dat hij niet echt zichzelf durft te zijn en het voor zichzelf zo lastig maakt. Ik word daar verdrietig van, want ik wil dat hij zich op zijn gemak en vrij voelt. .Is dat het echt ? Voel jij geen " schaamte " omdat iemand indirect zegt dat jij zo'n soort vriend hebt uitgekozen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 31 januari 2008 om 11:20
Ik ken meerdere mensen die een handje hebben van uitwijden in nutteloze details. Wat ik zelf doe wanneer ik er gek van wordt is met een big smile zeggen......Ter Zake Edgar. De persoon in kwestie voelt zich dan niet echt aangevallen maar weet wel wat de bedoeling is. Bij de meesten is zelfs een bepaalde blik al genoeg.
Dat Edgar komt van Debiteuren Crediteuren af. De meesten kennen het wel maar niet iedereen natuurlijk. Edgar is daarom facultatief. (interessante manier om te zeggen dat je het ook weg kan laten).
Dat Edgar komt van Debiteuren Crediteuren af. De meesten kennen het wel maar niet iedereen natuurlijk. Edgar is daarom facultatief. (interessante manier om te zeggen dat je het ook weg kan laten).
donderdag 31 januari 2008 om 11:21
quote:feverine schreef op 31 januari 2008 @ 11:12:
@Onderdezon: ik vind al vanaf het begin af aan dat hij dit doet. Dat ik er nu meer mee bezig ben is omdat ik zelf wat ongeduldiger ben wegens drukte op mijn werk (kan minder hebben) en omdat iemand uit mijn familie iets over zijn manier van praten gezegd heeft. Zij zei dat ze het gevoel heeft dat hij niet echt zichzelf durft te zijn en het voor zichzelf zo lastig maakt. Ik word daar verdrietig van, want ik wil dat hij zich op zijn gemak en vrij voelt. Maar misschien heeft het daar niet eens mee te maken en is hij gewoon iemand die wollig praat zonder dat er onzekerheid een rol speelt, dat weet ik dus niet.
Ik word altijd heel chagrijnig van mensen die andere mensen ervan beschuldigen dat ze niet zichzelf zijn. Allereerst is jezelf zijn NIET het hoogste goed, en ten tweede is het ontzettend presumptious om iemand anders te beschuldigen van niet-zichzelf zijn. Alsof jouw tante na een gesprek precies weet hoe je vriend in elkaar zit. De aanmatigheid!
Vind het in ieder geval moeilijk ermee om te gaan, heb niet altijd het geduld voor wolligheid maar wil hem zeker zichzelf laten zijn. En wil hem ook niet kwijt, dus op zoek gaan naar een minder wollig iemand is voor mij ook geen optie.
Dan ligt het probleem eigenlijk niet bij je vriend, die praat namelijk altijd al zo, maar bij jou: jij stoort je eraan dat hij niet snel genoeg zijn boodschap kan vertellen. Sja, wie heeft er dan een probleem? Als je verder wel van hem houdt zou ik proberen te accepteren dat deze manier van praten iets is dat bij hem hoort. Iets wat hem uniek maakt, en misschien juist zo aantrekkelijk.
@Onderdezon: ik vind al vanaf het begin af aan dat hij dit doet. Dat ik er nu meer mee bezig ben is omdat ik zelf wat ongeduldiger ben wegens drukte op mijn werk (kan minder hebben) en omdat iemand uit mijn familie iets over zijn manier van praten gezegd heeft. Zij zei dat ze het gevoel heeft dat hij niet echt zichzelf durft te zijn en het voor zichzelf zo lastig maakt. Ik word daar verdrietig van, want ik wil dat hij zich op zijn gemak en vrij voelt. Maar misschien heeft het daar niet eens mee te maken en is hij gewoon iemand die wollig praat zonder dat er onzekerheid een rol speelt, dat weet ik dus niet.
Ik word altijd heel chagrijnig van mensen die andere mensen ervan beschuldigen dat ze niet zichzelf zijn. Allereerst is jezelf zijn NIET het hoogste goed, en ten tweede is het ontzettend presumptious om iemand anders te beschuldigen van niet-zichzelf zijn. Alsof jouw tante na een gesprek precies weet hoe je vriend in elkaar zit. De aanmatigheid!
Vind het in ieder geval moeilijk ermee om te gaan, heb niet altijd het geduld voor wolligheid maar wil hem zeker zichzelf laten zijn. En wil hem ook niet kwijt, dus op zoek gaan naar een minder wollig iemand is voor mij ook geen optie.
Dan ligt het probleem eigenlijk niet bij je vriend, die praat namelijk altijd al zo, maar bij jou: jij stoort je eraan dat hij niet snel genoeg zijn boodschap kan vertellen. Sja, wie heeft er dan een probleem? Als je verder wel van hem houdt zou ik proberen te accepteren dat deze manier van praten iets is dat bij hem hoort. Iets wat hem uniek maakt, en misschien juist zo aantrekkelijk.
donderdag 31 januari 2008 om 11:28
@Onderdezon: het is zeker niet aanmatigend bedoeld, ik zie ook niet zo dat het aanmatigend is als ik het idee heb dat iemand zich onzeker kan voelen terwijl dat in mijn ogen niet nodig is. Ben zelf trouwens ontzettend onzeker over veel dingen en haat het wanneer mensen aanmatigend doen, maar goed, misschien doe ik dat zelf dan nu ook. Je post zet me wel aan het denken. Denk dat er veel waarheid zit in het proberen accepteren van deze manier van praten. Ik zal het niet kunnen zien als juist zo aantrekkelijk, omdat ik dat persoonlijk niet zo zie en dus ook niet dat idee bij mezelf af kan dwingen. Maar accepteren is iets anders dan geweldig vinden. Weet ook heus dat ik zelf zat dingen heb die storend (kunnen) zijn, dat is het zeker niet. Zoek alleen naar hoe ik om moet gaan met iets wat ik in hem zie en soms storend vind, dus hoe ik daar respectvol mee om moet gaan.
@Blijfgewoonbianca: het is niet 'of', maar 'en'. Schaamte speelt ergens mee, omdat ik gevoelig ben voor wat anderen denken en het liefst zou hebben dat iedereen mijn vriend leuk vind. Wellicht kinderachtig, zegt alles over mij, maar is gewoon zo. Daarnaast is het ook zo dat ik van hem houd en wil dat hij zich prettig voelt en dat ik dus verdrietig word van de gedachte dat hij zich niet op zijn gemak zou voelen (en zo komt het soms op me over). Dat is ook de reden waarom ik hier advies vraag hoe ik het beste hiermee om kan gaan, wil hem niet schaden/vervelend benaderen namelijk.
@Blijfgewoonbianca: het is niet 'of', maar 'en'. Schaamte speelt ergens mee, omdat ik gevoelig ben voor wat anderen denken en het liefst zou hebben dat iedereen mijn vriend leuk vind. Wellicht kinderachtig, zegt alles over mij, maar is gewoon zo. Daarnaast is het ook zo dat ik van hem houd en wil dat hij zich prettig voelt en dat ik dus verdrietig word van de gedachte dat hij zich niet op zijn gemak zou voelen (en zo komt het soms op me over). Dat is ook de reden waarom ik hier advies vraag hoe ik het beste hiermee om kan gaan, wil hem niet schaden/vervelend benaderen namelijk.
donderdag 31 januari 2008 om 11:34
Niet de hele wereld vindt jou leuk en niet de hele wereld vindt jouw vriend leuk . Mooier kunnen we het niet maken .
Het is alleeen jammer als jij je vriend minder leuk vindt omdat een ander iets op hem aan te merken heeft .
Maar als jij gewoon " last " hebt van het feit dat je hem niet volgen kan moet je ook eerlijk zeggen dat je hem nu effe kwijt bent , ipv het af te wentelen op hém , dat het zo sneu is voor hém .
Het is alleeen jammer als jij je vriend minder leuk vindt omdat een ander iets op hem aan te merken heeft .
Maar als jij gewoon " last " hebt van het feit dat je hem niet volgen kan moet je ook eerlijk zeggen dat je hem nu effe kwijt bent , ipv het af te wentelen op hém , dat het zo sneu is voor hém .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 31 januari 2008 om 11:45
quote:feverine schreef op 31 januari 2008 @ 11:28:
@Onderdezon: het is zeker niet aanmatigend bedoeld, ik zie ook niet zo dat het aanmatigend is als ik het idee heb dat iemand zich onzeker kan voelen terwijl dat in mijn ogen niet nodig is. Ben zelf trouwens ontzettend onzeker over veel dingen en haat het wanneer mensen aanmatigend doen, maar goed, misschien doe ik dat zelf dan nu ook. Je post zet me wel aan het denken. Denk dat er veel waarheid zit in het proberen accepteren van deze manier van praten. Ik zal het niet kunnen zien als juist zo aantrekkelijk, omdat ik dat persoonlijk niet zo zie en dus ook niet dat idee bij mezelf af kan dwingen. Maar accepteren is iets anders dan geweldig vinden. Weet ook heus dat ik zelf zat dingen heb die storend (kunnen) zijn, dat is het zeker niet. Zoek alleen naar hoe ik om moet gaan met iets wat ik in hem zie en soms storend vind, dus hoe ik daar respectvol mee om moet gaan.
Troost je, ik vond jou ook niet aanmatigend, maar dat familielid, dat na één onmoeting al besloten had dat je vriend onmogelijk 'zichzelf' kon zijn. Je vriend is zoals hij is. Als hij altijd al zo praat, zal dat niet iets zijn dat jij kunt veranderen. En de vraag is of je dat moet willen.
Maar ik ben blij dat je het zelf ook wilt proberen te accepteren. Dat zal voor hem een stuk prettiger zijn, dan een vriendin die hem de hele tijd corrigeert .
@Onderdezon: het is zeker niet aanmatigend bedoeld, ik zie ook niet zo dat het aanmatigend is als ik het idee heb dat iemand zich onzeker kan voelen terwijl dat in mijn ogen niet nodig is. Ben zelf trouwens ontzettend onzeker over veel dingen en haat het wanneer mensen aanmatigend doen, maar goed, misschien doe ik dat zelf dan nu ook. Je post zet me wel aan het denken. Denk dat er veel waarheid zit in het proberen accepteren van deze manier van praten. Ik zal het niet kunnen zien als juist zo aantrekkelijk, omdat ik dat persoonlijk niet zo zie en dus ook niet dat idee bij mezelf af kan dwingen. Maar accepteren is iets anders dan geweldig vinden. Weet ook heus dat ik zelf zat dingen heb die storend (kunnen) zijn, dat is het zeker niet. Zoek alleen naar hoe ik om moet gaan met iets wat ik in hem zie en soms storend vind, dus hoe ik daar respectvol mee om moet gaan.
Troost je, ik vond jou ook niet aanmatigend, maar dat familielid, dat na één onmoeting al besloten had dat je vriend onmogelijk 'zichzelf' kon zijn. Je vriend is zoals hij is. Als hij altijd al zo praat, zal dat niet iets zijn dat jij kunt veranderen. En de vraag is of je dat moet willen.
Maar ik ben blij dat je het zelf ook wilt proberen te accepteren. Dat zal voor hem een stuk prettiger zijn, dan een vriendin die hem de hele tijd corrigeert .
donderdag 31 januari 2008 om 11:46
@Blijfgewoonbianca: mee eens. Je hebt helemaal gelijk. En ik zal ook eerlijk zeggen dat ik hem effe kwijt ben, deed ik al, maar doe ik vanaf nu gewoon wat luchtiger.
Ik wentel het niet alleen af op hem, sta er dubbel in. Enerzijds helemaal waar: het is mijn probleem als ik me eraan stoor /het niet meer snap en daar moet ik zelf wat mee. Anderzijds heb ik gevoel dat er bij hem iets van onzekerheid en zich willen bewijzen meespeelt en ik probeer mijn gevoel daarin serieus te nemen. Kunnen mensen aanmatigend noemen, maar dat is niet zo bedoeld-ik vermoed dit gewoon (is dat zo erg/raar??)en wil daar JUIST niet aanmatigend mee omgaan, maar hem stimuleren om zich fijn te voelen.
Vandaar ook mijn vraag om tips. Hoe ik dit kan toetsen bij hem zonder aanmatigend over te komen en of ik hem daarmee, indien dat idd zo is, kan helpen of hem daarmee niet moet willen helpen omdat ik zijn vriendin ben en niet zijn psycholoog.
Ik wentel het niet alleen af op hem, sta er dubbel in. Enerzijds helemaal waar: het is mijn probleem als ik me eraan stoor /het niet meer snap en daar moet ik zelf wat mee. Anderzijds heb ik gevoel dat er bij hem iets van onzekerheid en zich willen bewijzen meespeelt en ik probeer mijn gevoel daarin serieus te nemen. Kunnen mensen aanmatigend noemen, maar dat is niet zo bedoeld-ik vermoed dit gewoon (is dat zo erg/raar??)en wil daar JUIST niet aanmatigend mee omgaan, maar hem stimuleren om zich fijn te voelen.
Vandaar ook mijn vraag om tips. Hoe ik dit kan toetsen bij hem zonder aanmatigend over te komen en of ik hem daarmee, indien dat idd zo is, kan helpen of hem daarmee niet moet willen helpen omdat ik zijn vriendin ben en niet zijn psycholoog.
donderdag 31 januari 2008 om 11:52
Praat je vriend in alle omstandigheden zo ?
Dan is het zijn manier van .
Praat hij zo in een gezelschap waar veel mensen moeilijke woorden en ingewikkelde zinsconstructies gebruiken dán kan het een teken zijn dat hij zich graag wil aanpassen , of onzekerheid .
Als jij denkt dat hij zich interessant voordoet voor jou en jullie zijn langer dan drie maanden samen , dan zou ik dat wel als een heel veeg teken zien .
Dan is het zijn manier van .
Praat hij zo in een gezelschap waar veel mensen moeilijke woorden en ingewikkelde zinsconstructies gebruiken dán kan het een teken zijn dat hij zich graag wil aanpassen , of onzekerheid .
Als jij denkt dat hij zich interessant voordoet voor jou en jullie zijn langer dan drie maanden samen , dan zou ik dat wel als een heel veeg teken zien .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 31 januari 2008 om 11:56
quote:feverine schreef op 31 januari 2008 @ 11:46:
Kunnen mensen aanmatigend noemen, maar dat is niet zo bedoeld-ik vermoed dit gewoon (is dat zo erg/raar??)en wil daar JUIST niet aanmatigend mee omgaan, maar hem stimuleren om zich fijn te voelen.
Vandaar ook mijn vraag om tips. Hoe ik dit kan toetsen bij hem zonder aanmatigend over te komen en of ik hem daarmee, indien dat idd zo is, kan helpen of hem daarmee niet moet willen helpen omdat ik zijn vriendin ben en niet zijn psycholoog.
Dit vind ik dan wel weer aanmatigend. Heeft hij aangegeven dat hij een probleem heeft? Of ben jij de enige die vindt dat hij een probleem heeft? Beetje lullig ook dat je dat pas bent gaan vinden sinds die opmerking van je familie. Hij praat raar, dus hij is onzeker, dus hij heeft een probleem. Rare redenatie.
Je zou hem kunnen vragen of hij zich onzeker voelt, en of hij daar een probleem mee heeft, maar als je dat koppelt aan de manier waarop hij praat zou hij zich juist onzeker kunnen gaan voelen. 'Schat, vertel eens, praat je zo raar omdat je onzeker bent?'.
Mocht hij zelf zeggen dat hij zich prima voelt, dan kun je er alleen maar vanuit gaat dat het ook zo is. Laat die jongen wollig praten. Als dat de manier waarop hij praat, dan is dat zo. Je hoeft toch niet vanalles aan hem te gaan verbouwen voordat hij de perfecte partner is? Dan wel voor jou, dan wel voor je familie. Vooral dat laatste, denk ik.
Kunnen mensen aanmatigend noemen, maar dat is niet zo bedoeld-ik vermoed dit gewoon (is dat zo erg/raar??)en wil daar JUIST niet aanmatigend mee omgaan, maar hem stimuleren om zich fijn te voelen.
Vandaar ook mijn vraag om tips. Hoe ik dit kan toetsen bij hem zonder aanmatigend over te komen en of ik hem daarmee, indien dat idd zo is, kan helpen of hem daarmee niet moet willen helpen omdat ik zijn vriendin ben en niet zijn psycholoog.
Dit vind ik dan wel weer aanmatigend. Heeft hij aangegeven dat hij een probleem heeft? Of ben jij de enige die vindt dat hij een probleem heeft? Beetje lullig ook dat je dat pas bent gaan vinden sinds die opmerking van je familie. Hij praat raar, dus hij is onzeker, dus hij heeft een probleem. Rare redenatie.
Je zou hem kunnen vragen of hij zich onzeker voelt, en of hij daar een probleem mee heeft, maar als je dat koppelt aan de manier waarop hij praat zou hij zich juist onzeker kunnen gaan voelen. 'Schat, vertel eens, praat je zo raar omdat je onzeker bent?'.
Mocht hij zelf zeggen dat hij zich prima voelt, dan kun je er alleen maar vanuit gaat dat het ook zo is. Laat die jongen wollig praten. Als dat de manier waarop hij praat, dan is dat zo. Je hoeft toch niet vanalles aan hem te gaan verbouwen voordat hij de perfecte partner is? Dan wel voor jou, dan wel voor je familie. Vooral dat laatste, denk ik.
donderdag 31 januari 2008 om 12:00
@Onderdezon en blijfgewoonbianca: bedankt, jullie reacties geven me wel inzicht. Ik besef nu wel dat ik degene ben die er het grootste probleem mee heeft en er wat mee moet, niet hij. Hij heeft wel eens laten weten dat hij zich onzeker voelt over zijn manier van communiceren, dat hij de rode draad vaak kwijtraakt en dat hij tegelijk het belangrijk vindt dat mensen hem interessant vinden, maar hij maakt daar geen bijzonder groot probleem van. Gewoon iets wat soms lastig voor hem is. Ik zelf ga dat echter opblazen en ben ook veels te veel bezig met wat anderen van mij en hem vinden (familie en vrienden) en het wordt tijd dat ik me daar eens onafhankelijker van maak. En ik kan best tegen hem zeggen als ik de kern wil horen of iets niet snap, maar moet hem en mezelf niet perfect willen maken want dat kan gewoon niet.
Tnx dus.
Tnx dus.
donderdag 31 januari 2008 om 13:05
[ik denk: '' wees toch eens gewoon jezelf! En zeg waar het om draait!".
Kennelijk is voor jou het en een logisch gevolg van het ander. Voor hem niet. misschien is dat wollig praten zoals hij is.
Ik heb soms de indruk dat hij zich heel erg wil bewijzen, wil laten zien dat hij echt wel slim is en daarom zich ingewikkeld uitdrukt en zaken complexer maakt dan ze zijn.
Dat is jouw interpretatie. maar is dat echt zo? als hij zegt dat hij slecht is in het onderscheiden van hoofd en bijzaken, waarom twijfel jij daar dan aan. waarom denk jij beter te weten dan je vriend zelf wat de oorzaak is van gedrag?
In discussies soms echt irritant, vind ik. Ik zou hem dan ook willen helpen, hij is namelijk gewoon goed genoeg zoals hij is en voor mij hoeft hij niet interessant te doen!
Als ie goed is zoals ie is, en echt goed is zoalsie is, waarom moet jij hem dan veranderen? kennlijk is ie helemaal niet goed zoals ie is, want jij vind dat wollige praten irritant. Zeg dat dan, ipv dat je het gooit op "je bent goed genoeg".
Kennelijk is voor jou het en een logisch gevolg van het ander. Voor hem niet. misschien is dat wollig praten zoals hij is.
Ik heb soms de indruk dat hij zich heel erg wil bewijzen, wil laten zien dat hij echt wel slim is en daarom zich ingewikkeld uitdrukt en zaken complexer maakt dan ze zijn.
Dat is jouw interpretatie. maar is dat echt zo? als hij zegt dat hij slecht is in het onderscheiden van hoofd en bijzaken, waarom twijfel jij daar dan aan. waarom denk jij beter te weten dan je vriend zelf wat de oorzaak is van gedrag?
In discussies soms echt irritant, vind ik. Ik zou hem dan ook willen helpen, hij is namelijk gewoon goed genoeg zoals hij is en voor mij hoeft hij niet interessant te doen!
Als ie goed is zoals ie is, en echt goed is zoalsie is, waarom moet jij hem dan veranderen? kennlijk is ie helemaal niet goed zoals ie is, want jij vind dat wollige praten irritant. Zeg dat dan, ipv dat je het gooit op "je bent goed genoeg".
donderdag 31 januari 2008 om 13:20
De ene persoon is kort en bondig en de ander heeft nou eenmaal veel extra woorden nodig. Maar om hem dan maar meteen een probleem aan te praten vind ik wel erg ver gaan.
Dan kunnen we ook wel zeggen dat jij een probleem hebt.
Namelijk dat jouw concentratievermogen te beperkt is om hem te kunnen volgen.
Ik kan mij trouwens zo voorstellen dat juist omdat hij merkt dat jij afhaakt en het allemaal niet meer zo volgt, hij extra uitvoerig gaat vertellen.
Zodat er tenminste iets van wat hij verteld heeft blijft hangen.
Dat hij het extra duidelijk wil maken en daaorm meer woorden gebruikt omdat gebleken is dat jij hem de vorige keer niet goed begrepen hebt.
Dan kunnen we ook wel zeggen dat jij een probleem hebt.
Namelijk dat jouw concentratievermogen te beperkt is om hem te kunnen volgen.
Ik kan mij trouwens zo voorstellen dat juist omdat hij merkt dat jij afhaakt en het allemaal niet meer zo volgt, hij extra uitvoerig gaat vertellen.
Zodat er tenminste iets van wat hij verteld heeft blijft hangen.
Dat hij het extra duidelijk wil maken en daaorm meer woorden gebruikt omdat gebleken is dat jij hem de vorige keer niet goed begrepen hebt.
donderdag 31 januari 2008 om 15:03
Feverine, dat wollige praten kan verschillende oorzaken hebben. Bijvoorbeeld, sommige mensen horen zichzelf praten. Dan kan het heel lastig zijn om dingen kort te vertellen. Misschien kan het (iets) verbeterd worden. Maar het toverwoord is als eerste toch acceptatie denk ik.
Wat is er nog mooier, om mensen te accepteren hoe ze zijn. Dat maakt je eigen leven ook veel makkelijker. Anderen, of familie die dat niet kunnen, gewoon negeren op dat vlak, of je zou kunnen zeggen, dat je van hem houdt hoe hij is. En dat is waarschijnlijk einde discussie.
Soms hebben die mensen vaak op van alles en nog wat commentaar. En dan is dat van hun eerder een zwakke eigenschap. Meestal gevoed door een minderwaardigheids complex of frustratie (denk daar maar eens over na).
Probeer al die rare onschuldige eigenschappen van mensen, inclusief je vriend, maar als charmant te zien. En je leven wordt ineens een stuk leuker, en een heleboel mensen interessanter. Groetjes kreeft.
Wat is er nog mooier, om mensen te accepteren hoe ze zijn. Dat maakt je eigen leven ook veel makkelijker. Anderen, of familie die dat niet kunnen, gewoon negeren op dat vlak, of je zou kunnen zeggen, dat je van hem houdt hoe hij is. En dat is waarschijnlijk einde discussie.
Soms hebben die mensen vaak op van alles en nog wat commentaar. En dan is dat van hun eerder een zwakke eigenschap. Meestal gevoed door een minderwaardigheids complex of frustratie (denk daar maar eens over na).
Probeer al die rare onschuldige eigenschappen van mensen, inclusief je vriend, maar als charmant te zien. En je leven wordt ineens een stuk leuker, en een heleboel mensen interessanter. Groetjes kreeft.
