Relaties
alle pijlers
Hoe is de relatie met jezelf?
zondag 9 december 2007 om 23:53
De relatie-pijler is toch de leukste van allemaal. Als er iets is wat ons vrouwen én mannen veel bezig houdt is het wel de vraag: hoe krijg en behoud ik een vredige relatie.
En om met de laatste scene van het laatste seizoen van S&C te beginnen: de relatie met jezelf is het allerbelangrijkst.
Helemaal mee eens. Hoe is jouw relatie met jezelf? Ik zal beginnen. Vroeger haatte ik uit de grond van elke cel in mijn lichaam mezelf. Waarom? Tja, dat deed iedereen al voor me dus dat voorbeeld nam ik klakkeloos over.
Toen begon er een periode waarin ik mezelf leuk begon te vinden maar dat nog niet durfde te laten zien aan de buitenwereld. Stel dat iemand mijn net verworven prille zelfliefde om zeep zou helpen.
Onterechte achteraf, want zelfliefde houdt in dat je die angst voor de buitenwereld niet hebt.
Nu bevind ik me in de fase waarin ik mezelf als beste vriendin begin te zien en te ervaren. Het uit zich in voor mezelf opkomen, mijn eigenwaarde kennen en daarnaar handelen, mezelf NOOIT meer naar beneden halen (zelfspot blijf ik houden, vind ik ook gezond), alleen doen wat goed voelt, schuldgevoelens de deur gewezen and so on and son on. En alles mag er zijn. Ook de onzekerheden, ook de angst en twijfels. Het mag eindelijk..van mezelf.
En jullie?
En om met de laatste scene van het laatste seizoen van S&C te beginnen: de relatie met jezelf is het allerbelangrijkst.
Helemaal mee eens. Hoe is jouw relatie met jezelf? Ik zal beginnen. Vroeger haatte ik uit de grond van elke cel in mijn lichaam mezelf. Waarom? Tja, dat deed iedereen al voor me dus dat voorbeeld nam ik klakkeloos over.
Toen begon er een periode waarin ik mezelf leuk begon te vinden maar dat nog niet durfde te laten zien aan de buitenwereld. Stel dat iemand mijn net verworven prille zelfliefde om zeep zou helpen.
Onterechte achteraf, want zelfliefde houdt in dat je die angst voor de buitenwereld niet hebt.
Nu bevind ik me in de fase waarin ik mezelf als beste vriendin begin te zien en te ervaren. Het uit zich in voor mezelf opkomen, mijn eigenwaarde kennen en daarnaar handelen, mezelf NOOIT meer naar beneden halen (zelfspot blijf ik houden, vind ik ook gezond), alleen doen wat goed voelt, schuldgevoelens de deur gewezen and so on and son on. En alles mag er zijn. Ook de onzekerheden, ook de angst en twijfels. Het mag eindelijk..van mezelf.
En jullie?
zondag 9 december 2007 om 23:59
Dat de relatiepijler de leukste is betwijfel ik, ik wordt voornamelijk somber als ik hier lees, haha. Maar door het "nieuwe topic" kopje kom je nog weleens ergens anders ;)
Ik heb wel een leuke relatie met mezelf geloof ik, kan me uitermate goed alleen vermaken, en heb maar weinig dingen waarvan ik denk "dat zou ik moeten/willen veranderen. Al met al dus wel tevreden, gelukkig
(al heb ik ook weleens een dag dat ik mezelf ongelooflijk stom vind, maar dat is altijd pms, haha!)
Ik heb wel een leuke relatie met mezelf geloof ik, kan me uitermate goed alleen vermaken, en heb maar weinig dingen waarvan ik denk "dat zou ik moeten/willen veranderen. Al met al dus wel tevreden, gelukkig
(al heb ik ook weleens een dag dat ik mezelf ongelooflijk stom vind, maar dat is altijd pms, haha!)
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
maandag 10 december 2007 om 00:03
Hahaha! PMS telt niet mee! Pass Me a Shotgun. Ja en dan vooral naar de buitenwereld. Ben benieuwd of er ook dames/heren reageren die niet zo happy zijn. Al kan ik die zelf zo vinden.....follow the name of the topic.
Maar serieus, het is voor mij vrij nieuw allemaal. Vroeger kon ik altijd met een zekere pijn naar mensen kijken die gewoon tevreden waren met zichzelf. Dat wil ik ook, dacht ik altijd. En nu het dus zover is, kijk ik achterom en denk ik:"Wat was dat allemaal goed geweest zeg".
En ik ben natuurlijk benieuwd naar het traject dat anderen hebben afgelegd.
Maar serieus, het is voor mij vrij nieuw allemaal. Vroeger kon ik altijd met een zekere pijn naar mensen kijken die gewoon tevreden waren met zichzelf. Dat wil ik ook, dacht ik altijd. En nu het dus zover is, kijk ik achterom en denk ik:"Wat was dat allemaal goed geweest zeg".
En ik ben natuurlijk benieuwd naar het traject dat anderen hebben afgelegd.
maandag 10 december 2007 om 00:04
Leuk onderwerp dit.
Ja, ik vind mezelf ook erg leuk. Leuk om te zien en leuk van karakter. Ik zou heel graag vriendin met mij zijn als ik een ander was.
Maar, ik weet ook dat ik niet perfect ben en dat ik in sommige dingen vaag, onduidelijk of onredelijk ben. Maar ik werk eraan, om voor mezelf en anderen een nog leukere/fijnere persoon te worden.
Ja, ik vind mezelf ook erg leuk. Leuk om te zien en leuk van karakter. Ik zou heel graag vriendin met mij zijn als ik een ander was.
Maar, ik weet ook dat ik niet perfect ben en dat ik in sommige dingen vaag, onduidelijk of onredelijk ben. Maar ik werk eraan, om voor mezelf en anderen een nog leukere/fijnere persoon te worden.
maandag 10 december 2007 om 00:10
Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik van mezelf vind. Ben er niet helemaal bij, bij mezelf zeg maar. Paar dingen vind ik wel leuk. Het is ook de ene keer beter dan de andere, soms draaf ik zelfs door van mezelf maar een domme doos te vinden naar mezelf geweldig vinden en zo een beetje heen en weer haha.
Maar ik ben bezig om minder te dromen en meer in de realiteit te staan en meer echt te doen, vooral leuke dingen en aan mezelf werken, op een goede manier. Niet dat ik nou ongelukkig ben maar zie gewoon veel wat voor verbetering vatbaar is al moet ik ook leren met een aantal dingen te leren leven.
Maar ik ben bezig om minder te dromen en meer in de realiteit te staan en meer echt te doen, vooral leuke dingen en aan mezelf werken, op een goede manier. Niet dat ik nou ongelukkig ben maar zie gewoon veel wat voor verbetering vatbaar is al moet ik ook leren met een aantal dingen te leren leven.
maandag 10 december 2007 om 00:15
Zie je...er zijn dus zat meiden (5 om precies te zijn) die wel een leuke relatie met zichzelf hebben. En de kunst vind ik zelf ook altijd om met beide benen op de grond te blijven. Ik ben ook niet perfect. Snel op mijn teentjes getrapt, betrap mezelf soms op arrrogantie, projecteer nog vaak naar lievelust...maar ondanks al die flaws...i kinda like all of it :-)
maandag 10 december 2007 om 00:23
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
maandag 10 december 2007 om 00:27
Ik hou van mijzelf inclusief imperfecties, minpunten en hoogtepunten 
. Kan het niet eens in woorden vatten, het is een diep gevoel van welzijn, tevredenheid en constructieve zelfspot. En ik had dat ook een aantal jaren geleden niet kunnen denken, dat ik me ooit zo blij zou voelen met mezelf. Wat een enorme rijkdom.
. Kan het niet eens in woorden vatten, het is een diep gevoel van welzijn, tevredenheid en constructieve zelfspot. En ik had dat ook een aantal jaren geleden niet kunnen denken, dat ik me ooit zo blij zou voelen met mezelf. Wat een enorme rijkdom.
maandag 10 december 2007 om 00:31
Ik hou van mij hoor je nooit zingen.
Ik hou van mij wordt nooit gezegd.
Maar ik hou van mij ga ik toch zingen.
Want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt.
Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen.
Ik hou van mij, van mij kan ik op aan.
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen.
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan.
Ik blijf bij mij en niet voor even.
Ik blijf bij mij voor eeuwig en altijd.
Ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven.
Ik blijf bij mij totdat de dood mij scheidt.
Ik hou van jou zeg ik soms ook wel.
Ik hou van jou schat en ik meen het echt.
Maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel.
Zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht.
Ik hou van mij, van mij, van mij en van geen ander.
Want ik ben verreweg de leukste die ik ken.
Ik hoef mezelf zonodig ook voor mij niet te veranderen.
Ik blijf bij mij mezelf, gewoon zoals ik ben.
Want ik hou van jou betekent meestal.
Schat hier heb je mijn problemen los maar op.
Leef in een hel en verwacht van jou de hemel.
Je geeft de hel weg, dank je wel zeg, rot lekker op.
Want houwen van een ander.
Dat heb jij alleen maar nodig.
Omdat je niet genoeg kan houden van jezelf.
Hou van jou joh, maak de ander overbodig.
Ware liefde, geloof me, begint altijd bij jezelf.
Want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander.
Maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht.
Want wie van zichzelf houdt.
Die geeft pas echt iets kostbaars.
Als-ie ik hou van je tegen een ander zegt.
Tekst en muziek van Harrie Jekkers, te vinden op de CD's: Mijn Ikken en Het Geheim van de Lachende Piccolo
Ik hou van mij wordt nooit gezegd.
Maar ik hou van mij ga ik toch zingen.
Want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt.
Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen.
Ik hou van mij, van mij kan ik op aan.
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen.
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan.
Ik blijf bij mij en niet voor even.
Ik blijf bij mij voor eeuwig en altijd.
Ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven.
Ik blijf bij mij totdat de dood mij scheidt.
Ik hou van jou zeg ik soms ook wel.
Ik hou van jou schat en ik meen het echt.
Maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel.
Zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht.
Ik hou van mij, van mij, van mij en van geen ander.
Want ik ben verreweg de leukste die ik ken.
Ik hoef mezelf zonodig ook voor mij niet te veranderen.
Ik blijf bij mij mezelf, gewoon zoals ik ben.
Want ik hou van jou betekent meestal.
Schat hier heb je mijn problemen los maar op.
Leef in een hel en verwacht van jou de hemel.
Je geeft de hel weg, dank je wel zeg, rot lekker op.
Want houwen van een ander.
Dat heb jij alleen maar nodig.
Omdat je niet genoeg kan houden van jezelf.
Hou van jou joh, maak de ander overbodig.
Ware liefde, geloof me, begint altijd bij jezelf.
Want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander.
Maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht.
Want wie van zichzelf houdt.
Die geeft pas echt iets kostbaars.
Als-ie ik hou van je tegen een ander zegt.
Tekst en muziek van Harrie Jekkers, te vinden op de CD's: Mijn Ikken en Het Geheim van de Lachende Piccolo
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 10 december 2007 om 00:56
OK, daar gaan we dan, een stukje ongegeneerde zelfpromtie:
Ik grap heel vaak (ik woon in de UK, dus in het Engels): "I would highly recommend myself as a friend " en eigenlijk meen ik dat ook. Ik vind mezelf een leuke jonge vrouw, die een loyale vriendin is, met mij kun je een hoop lol beleven, ben altijd in voor iets nieuws proberen (vind mezelf 'easy to entertain') en ik vind ook dat ik goed kan luisteren. Als ik als gast ergens ben kun je me overal blij mee maken, qua eten of gezelschap, ik vermaak me wel en kan erg blij zijn met kleine dingetjes en ik heb een goed gevoel voor humor en zelfspot.
Ik vind het soms wel moeilijker om mezelf mijn fouten te vergeten, maar ja, die hoeren nou eenmaal bij je leven. en soms weet je niet eens of het wel zo fout was, want hoe het anders had gelopen, weet je toch niet. Ook ben ik denk ik voor anderen soms irriant (ben behoorlijk vrolijk in de morgen, niet goed voor niet-ochtend mensen) en soms een betwetertje, dwz, ik weet overal wel wat van af (dit probeer ik onder controle te houden en niet teveel 'know-it-all' te zijn). Maar daarbij ben ik ook erg nieuwsgierig naar nieuwe dingen en open voor vanalles. OP mijn werk zei iemadn eens tegen me: iedereen opent zich gemakkelijk bij jou. En dat is iets wat ik koester.
Kwa uiterlijk vind ik mezelf ook steeds leuker (hoewel als ik naar oude foto's kijk ik er vroeger, objectief, beter uitzag, maar als ik mezelf in de spiegel zie denk ik: leuke meid
Het is wel iets van het afgelopen jaar, dat ik echt veel blijer met mezelf ben, misschien als je wat ouder wordt ofzo, ik weet het niet. Ook heb ik wel eens dipjes, En soms zou ik iets verstandiger voor mezelf moeten zijn. Dus meer sparen, iets gezonder eten en meer sporten.....wat dat betreft ben ik soms heel puberaal tegen mezelf, dan moet ik iets van mezelf en tegelijk wil ik me daartegen verzetten. Maar dan kan ik dan ook wel weer om lachen
Wat ik vooral heb gemerkt is dat je je niet teveel moet aantrekken van 'wat een ander ervan denkt'. "The people that mind don't matter en the people that matter don't mind" is een van mijn lijfspreuken. BGB zette een mooie tekst neer hierboven, maar zelf hou ik denk ik het meest van de tekst van "Mens durf te leven". Erg mooi
Ik grap heel vaak (ik woon in de UK, dus in het Engels): "I would highly recommend myself as a friend
" en eigenlijk meen ik dat ook. Ik vind mezelf een leuke jonge vrouw, die een loyale vriendin is, met mij kun je een hoop lol beleven, ben altijd in voor iets nieuws proberen (vind mezelf 'easy to entertain') en ik vind ook dat ik goed kan luisteren. Als ik als gast ergens ben kun je me overal blij mee maken, qua eten of gezelschap, ik vermaak me wel en kan erg blij zijn met kleine dingetjes en ik heb een goed gevoel voor humor en zelfspot.Ik vind het soms wel moeilijker om mezelf mijn fouten te vergeten, maar ja, die hoeren nou eenmaal bij je leven. en soms weet je niet eens of het wel zo fout was, want hoe het anders had gelopen, weet je toch niet. Ook ben ik denk ik voor anderen soms irriant (ben behoorlijk vrolijk in de morgen, niet goed voor niet-ochtend mensen) en soms een betwetertje, dwz, ik weet overal wel wat van af (dit probeer ik onder controle te houden en niet teveel 'know-it-all' te zijn). Maar daarbij ben ik ook erg nieuwsgierig naar nieuwe dingen en open voor vanalles. OP mijn werk zei iemadn eens tegen me: iedereen opent zich gemakkelijk bij jou. En dat is iets wat ik koester.
Kwa uiterlijk vind ik mezelf ook steeds leuker (hoewel als ik naar oude foto's kijk ik er vroeger, objectief, beter uitzag, maar als ik mezelf in de spiegel zie denk ik: leuke meid
Het is wel iets van het afgelopen jaar, dat ik echt veel blijer met mezelf ben, misschien als je wat ouder wordt ofzo, ik weet het niet. Ook heb ik wel eens dipjes, En soms zou ik iets verstandiger voor mezelf moeten zijn. Dus meer sparen, iets gezonder eten en meer sporten.....wat dat betreft ben ik soms heel puberaal tegen mezelf, dan moet ik iets van mezelf en tegelijk wil ik me daartegen verzetten. Maar dan kan ik dan ook wel weer om lachen
Wat ik vooral heb gemerkt is dat je je niet teveel moet aantrekken van 'wat een ander ervan denkt'. "The people that mind don't matter en the people that matter don't mind" is een van mijn lijfspreuken. BGB zette een mooie tekst neer hierboven, maar zelf hou ik denk ik het meest van de tekst van "Mens durf te leven". Erg mooi
maandag 10 december 2007 om 09:28
Leuk topic.
Tja, mijn nickname zegt het al.
Ik ben afgelopen jaren erg bezig geweest om vriendjes met mezelf te worden.
Soms kon ik mezelf wel schieten, om mezelf huilen, ja zelfs mezelf verlaten.
Inmiddels ben ik goede maatjes met mezelf, ook met mijn minder leuke en prettige kanten.
Hierdoor ben ik veel leuker voor een ander om een relatie mee te hebben/krijgen.
Tja, mijn nickname zegt het al.
Ik ben afgelopen jaren erg bezig geweest om vriendjes met mezelf te worden.
Soms kon ik mezelf wel schieten, om mezelf huilen, ja zelfs mezelf verlaten.
Inmiddels ben ik goede maatjes met mezelf, ook met mijn minder leuke en prettige kanten.
Hierdoor ben ik veel leuker voor een ander om een relatie mee te hebben/krijgen.
maandag 10 december 2007 om 09:51
Wat me vaak opvalt is dat mensen zeggen dat anderen hun maar moeten nemen zoals ze zijn, terwijl we vaak juist onzelf niet accepteren zoals we zijn.
Met sommige dingen ben ik ook blijer dan met andere, bepaalde karaktereigenschappen enzo. Zo kan ik erg ongeduldig zijn. Maar ja, soms komt me dat ook wel weer goed uit, want dan gebeurt er tenmiste es wat als je het aan mij overlaat. Ik probeer mezelf gewoon niet meer in termen van 'goed' en 'fout' te beoordelen. Dat is niet altijd makkelijk, maar wel zo fijn.
En ik probeer empatisch (ik geloof tenminste dat je het zo schrijft) met mezelf te zijn. Jarenlang kon ik me altijd inleven in anderen en met ze meeleven, begrip tonen en ze vergeven. Tot ik besefte dat ik eigenlijk heel hard voor mezelf ben en juist wat ik bij anderen doe, ook met mezelf zou moeten doen. Ik leg de lat soms gewoon te hoog voor mezelf (wil de perfecte werknemer, vriendin, dochter etc zijn). Maar het is gewoon niet realistisch dat ik daaraan voldoe. En als ik dat wel van de buitenwereld accepteer en begrijp, waarom dan niet van mezelf? Da's toch raar.
Nou ja, zoals ik al eerder zei ben ik dus echt wel blij met mezelf en vind mijn leven het allerallerleukst :D
Met sommige dingen ben ik ook blijer dan met andere, bepaalde karaktereigenschappen enzo. Zo kan ik erg ongeduldig zijn. Maar ja, soms komt me dat ook wel weer goed uit, want dan gebeurt er tenmiste es wat als je het aan mij overlaat
. Ik probeer mezelf gewoon niet meer in termen van 'goed' en 'fout' te beoordelen. Dat is niet altijd makkelijk, maar wel zo fijn. En ik probeer empatisch (ik geloof tenminste dat je het zo schrijft) met mezelf te zijn. Jarenlang kon ik me altijd inleven in anderen en met ze meeleven, begrip tonen en ze vergeven. Tot ik besefte dat ik eigenlijk heel hard voor mezelf ben en juist wat ik bij anderen doe, ook met mezelf zou moeten doen. Ik leg de lat soms gewoon te hoog voor mezelf (wil de perfecte werknemer, vriendin, dochter etc zijn). Maar het is gewoon niet realistisch dat ik daaraan voldoe. En als ik dat wel van de buitenwereld accepteer en begrijp, waarom dan niet van mezelf? Da's toch raar.
Nou ja, zoals ik al eerder zei ben ik dus echt wel blij met mezelf en vind mijn leven het allerallerleukst :D
maandag 10 december 2007 om 09:57
Wat heerlijk om zo'n topic te lezen!
In mijn omgeving zijn er veel mensen die problemen hebben met zichzelf, zodat ik bijna niet meer durf te zeggen dat ik wel blij ben met mezelf. Er is zelfs een tijd geweest dat ik me een beetje schaamde dat ik geen uitgebreide psychische problemen had, want dat had toch iedereen? En zo niet, dan leefde je vast oppervlakkig...
Later bleek ik voor die mensen de vrolijke houvast in de uitzichtloze treurigheid te zijn.
het is erg fijn om goed met jezelf overweg te kunnen
In mijn omgeving zijn er veel mensen die problemen hebben met zichzelf, zodat ik bijna niet meer durf te zeggen dat ik wel blij ben met mezelf. Er is zelfs een tijd geweest dat ik me een beetje schaamde dat ik geen uitgebreide psychische problemen had, want dat had toch iedereen? En zo niet, dan leefde je vast oppervlakkig...
Later bleek ik voor die mensen de vrolijke houvast in de uitzichtloze treurigheid te zijn.
het is erg fijn om goed met jezelf overweg te kunnen
maandag 10 december 2007 om 10:39
Ik vind mijzelf een leuke, lieve, spontane, zorgzame meid. Gelukkig denken veel mensen om mij heen hetzelfde. Dit doet mij erg goed, want ik heb dit niet altijd zo gevoeld. Mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde is de afgelopen paar jaar flink gegroeid. Ben nu 27 jaar en gelukkig met mijzelf, al voel ik mij soms wel even minder in mijn vel, maar dat is normaal.
maandag 10 december 2007 om 10:42
Hey,
Leuk topic!
Blij zijn met jezelf is heel erg belangrijk! Ik vind het heerlijk om gewoon lekker alleen te zijn, ik verveel me eigenlijk nooit.
Ik kan opzich wel goed met mezelf overweg, maar ik kan ook helemaal gek van mezelf worden, boos op mezelf zijn en mezelf af en toe zo'n mislukkeling vinden!
Wat heejhallo zei, dat je iets van jezelf moet en je daar tegen gaat verzetten komt bij mij telkens weer terug. Vooral als ik minder geleefd heb dan hoe ik eigenlijk wil/moet leven en niet meer lekker in m'n vel zit. Hopelijk maak ik dit steeds minder mee!
Leuk topic!
Blij zijn met jezelf is heel erg belangrijk! Ik vind het heerlijk om gewoon lekker alleen te zijn, ik verveel me eigenlijk nooit.
Ik kan opzich wel goed met mezelf overweg, maar ik kan ook helemaal gek van mezelf worden, boos op mezelf zijn en mezelf af en toe zo'n mislukkeling vinden!
Wat heejhallo zei, dat je iets van jezelf moet en je daar tegen gaat verzetten komt bij mij telkens weer terug. Vooral als ik minder geleefd heb dan hoe ik eigenlijk wil/moet leven en niet meer lekker in m'n vel zit. Hopelijk maak ik dit steeds minder mee!
maandag 10 december 2007 om 11:07
ik ben ook blij met mezelf. Dat is wel eens anders geweest maar de laatste jaren ben ik blij met wat ik in de spiegel zie en met de persoon die ik ben.
Waar ik me vroeger liet beinvloeden door wat anderen zeiden kan ik me nu omdraaien en weglopen en wat gezegd is aan me voorbij laten gaan. Ik ben mezelf en dat hebben mensen maar te accepteren
Waar ik me vroeger liet beinvloeden door wat anderen zeiden kan ik me nu omdraaien en weglopen en wat gezegd is aan me voorbij laten gaan. Ik ben mezelf en dat hebben mensen maar te accepteren
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
maandag 10 december 2007 om 11:09
:
Esthrall, als je denkt zoals jij, ben je gewoon een goed/leuk mens.
Oh haha ik moet er van blozen
Thx.Jullie schrijven mooie stukjes. Ik zie van meer mensen dat het vroeger minder of zelfs niet zo was, dat je blij was met jezelf. Wat hielp het beste eigenlijk? Wijsheid komt gewoon met de jaren of heb je er echt bewust iets aan gedaan, of kwam het door bepaalde ervaringen.
Het is nl wel zo dat ik nu ook veel professionele hulp heb... Wat goed helpt hoor maar hoe haal je het toch meer uit jezelf? Ik vermaak me prima met mezelf en tja bij een aantal dingen heb ik gewoon (praktische en geestelijke) ondersteuning nodig, om bv weer aan het werk te kunnen enzo. Maar ik word er ook een beetje moe van dat ik zo vaak anderen nodig heb om me de weg te wijzen. Dan denk ik sjonge jonge dat had je ook zelf al lang geleden kunnen bedenken. En dat is dus het bedenken, het dan ook doen hé dat is ook nog zoiets
Wat ik dan ook wel bedenk om me op te peppen is dat het toch ook wel slim is om in ieder geval anderen op te zoeken die het me dus (weeeeeer) kunnen vertellen haha. Maar die innerlijke positieve drive mis ik dus wel een beetje.
maandag 10 december 2007 om 11:13
Zeker een heel leuk toppick al zou ik willen dat ik net zoals jullie zou kunnen reageren. K moet zeggen dat het wel ene stuk beter is geworden, maar mijn eigen lichaam haat ik gewoon en k zou weleens willen weten hoe ik dat zou kunnen aanpakken, want op deze manier zo heb ik geleerd kan je ook niet van een ander houden.
