Relaties
alle pijlers
Hoe kan dit nou zo anders opgevat worden?
dinsdag 14 januari 2025 om 16:06
HoiHoi. Ik deed al eens mee met dit forum maar wegens herkenbaarheid een andere nick.
Ik heb een vraag en doe daarbij ook speciaal een oproep aan de mannen die hier zitten.
Goed. Mijn vriend, midden dertig, intelligent, werkt in het psychologiegebied. Is grappig, gevat, soms humor op het randje, krijgt hij vaker terug te horen. Charmant. Hechte vriendengroep samen, wij al lange relatie, proberen eens voorzichtig wat op sexueel gebied met zn twee enzovoorts, dus vooralsnog fine. We gunnen elkaar veel enzo, weinig ruzies, drie kinderen samen , fine.
Nu hebben we dus een knetterende ruzie over het volgende.
Wij uit eten voor mijn verjaardag, hadden heleboel vrienden samen voor mij geregeld. Superleuk.
Af en toe moet er eens iemand naar de w.c dus vriendin moet langs mijn vriend. Vriend staat op, pakt r laag bij de heupen als ze langs hem moet , gooit zn pik er tegenaan ( een stootbeweging) en maakt een een óeeh'-geluid. Ik was ff flabbergasted. Geen aanleiding, ik vond t vrij genant, die vriendin lachte t weg maar vond het bij navraag wel een beetje vreemd. Ik geef dus na dit hele gebeuren aan dat ik dit geen leuke actie vind en hij is direct pislink. ik zag het verkeerd, dat deed ie helemaal niet, hij pakte r gewoon vast! Dat ik m zo behandel en beticht. Hij bedoelde er toch niks mee enz enz, schreeuwend en boos.
Ik ben echt echt totaal flabbergasted dat hij blijkbaar dat normaal vindt, of dat ie het echt onbewust deed. Een vriendin zat naast mij en die keek ook vreemd op. En dat ik hem zo behandel! Ik heb echt een oprechte vraag , hoe kan je dit nou zo anders bekijken? Dit is toch heel raar? zo out of the blue hoppekee? Of? Dank!
Ik heb een vraag en doe daarbij ook speciaal een oproep aan de mannen die hier zitten.
Goed. Mijn vriend, midden dertig, intelligent, werkt in het psychologiegebied. Is grappig, gevat, soms humor op het randje, krijgt hij vaker terug te horen. Charmant. Hechte vriendengroep samen, wij al lange relatie, proberen eens voorzichtig wat op sexueel gebied met zn twee enzovoorts, dus vooralsnog fine. We gunnen elkaar veel enzo, weinig ruzies, drie kinderen samen , fine.
Nu hebben we dus een knetterende ruzie over het volgende.
Wij uit eten voor mijn verjaardag, hadden heleboel vrienden samen voor mij geregeld. Superleuk.
Af en toe moet er eens iemand naar de w.c dus vriendin moet langs mijn vriend. Vriend staat op, pakt r laag bij de heupen als ze langs hem moet , gooit zn pik er tegenaan ( een stootbeweging) en maakt een een óeeh'-geluid. Ik was ff flabbergasted. Geen aanleiding, ik vond t vrij genant, die vriendin lachte t weg maar vond het bij navraag wel een beetje vreemd. Ik geef dus na dit hele gebeuren aan dat ik dit geen leuke actie vind en hij is direct pislink. ik zag het verkeerd, dat deed ie helemaal niet, hij pakte r gewoon vast! Dat ik m zo behandel en beticht. Hij bedoelde er toch niks mee enz enz, schreeuwend en boos.
Ik ben echt echt totaal flabbergasted dat hij blijkbaar dat normaal vindt, of dat ie het echt onbewust deed. Een vriendin zat naast mij en die keek ook vreemd op. En dat ik hem zo behandel! Ik heb echt een oprechte vraag , hoe kan je dit nou zo anders bekijken? Dit is toch heel raar? zo out of the blue hoppekee? Of? Dank!
vrijdag 24 januari 2025 om 10:22
Het leven is te kort, dus schoffeer je je partner en moeder van je kinderen waardoor ze serieus overweegt bij je weg te gaan.misokoekje schreef: ↑24-01-2025 09:40Feit blijft dat hij dit achter zich wil laten want t leven is te kort.
Het enige wat hij had hoeven te doen is excuses aanbieden.
Ik ga dit fenomeen ook nooit begrijpen, dat mensen zo ver gaan om hun verantwoordelijkheid te ontlopen.
vrijdag 24 januari 2025 om 10:29
Heb je al gezegd tegen hem dat je al het respect voor hem kwijt bent? En wat zegt hij dan?? Ik snap zijn houding totaal niet. Kijk, het zal best lastig zijn voor hem om toe te geven dat hij fout zat, maar om je relatie nou totaal op de klippen te laten lopen omdat je te trots bent om sorry te zeggen?? Heel bijzonder.
vrijdag 24 januari 2025 om 10:37
Precies. Het is zo'n bizar gesprek steeds. Hij zei ergens tussendoor wel sorry, voor wat weet ik niet precies, maar zo voelt t niet zeg maar. Intenties intenties, flikker op met je intenties. Dat van dat respect moet ik m nog melden. morgenavond voor t eerst weer even alleen samen en niet meer ziek dus dan zal er wel een vervolg komen.
Als hij meteen had gezegd joh sorry, stomme actie, dan was t met een sisser afgelopen. Maar dit....
Als hij meteen had gezegd joh sorry, stomme actie, dan was t met een sisser afgelopen. Maar dit....
vrijdag 24 januari 2025 om 10:49
Tja, heel herkenbaar. Ik ben toen gebleven want 'om zoiets kleins ga je geen relatie met kinderen opblazen' maar terugkijkend had ik toen weg moeten gaan. Het is inderdaad symptomatisch voor een egocentrische man. En als hij er niet aan wil werken, ga je dat nu in alles zien. En uiteindelijk waren de laatste maanden een hel hierom: ik zat me aan alles te ergeren, hij was gewoon weer fluitend het normale leven aan het leven... en toen we uit elkaar gingen, was ik helemaal stuk en hij helemaal vrolijk dat hij van mijn zeurende zelf af was. Echt, bespaar je dat!
Dus als je nog gaat praten: wat MOET jij horen om er nog vertrouwen in te hebben en SPREEK DAT UIT. En dit gaat allang niet meer alleen om die beweging maar over dat hij jouw ergernis niet serieus neemt en geen fatsoenlijke sorry kan zeggen voor een verkeerde actie maar dat allemaal bij jou neerlegt.
Dat 'jij-bakken' kan hij alleen niet aan dus tijd om te 'ik-bakken'. Het feit dat er geen serieuze sorry is gekomen voor iets wat IK heel serieus neem, betekent dat IK me niet serieus genomen voel. IK heb niet het idee dat ik in een gelijkwaardige relatie zit en IK twijfel of ik hiermee door wil. Wat kunnen WIJ doen om mijn vertrouwen in deze relatie te herstellen?
Tja, en als dat ook weer alleen bij jou wordt neergelegd, dan heb jij de keuze te maken: accepteren - al dan niet met therapie - of weggaan.
Dus als je nog gaat praten: wat MOET jij horen om er nog vertrouwen in te hebben en SPREEK DAT UIT. En dit gaat allang niet meer alleen om die beweging maar over dat hij jouw ergernis niet serieus neemt en geen fatsoenlijke sorry kan zeggen voor een verkeerde actie maar dat allemaal bij jou neerlegt.
Dat 'jij-bakken' kan hij alleen niet aan dus tijd om te 'ik-bakken'. Het feit dat er geen serieuze sorry is gekomen voor iets wat IK heel serieus neem, betekent dat IK me niet serieus genomen voel. IK heb niet het idee dat ik in een gelijkwaardige relatie zit en IK twijfel of ik hiermee door wil. Wat kunnen WIJ doen om mijn vertrouwen in deze relatie te herstellen?
Tja, en als dat ook weer alleen bij jou wordt neergelegd, dan heb jij de keuze te maken: accepteren - al dan niet met therapie - of weggaan.
vrijdag 24 januari 2025 om 10:53
vrijdag 24 januari 2025 om 11:21
Misschien is het een goed idee als jij eens even een weekje ergens anders gaat logeren of zo. Vakantiehuisje. Even afstand.
Weet niet of dat haalbaar is met de kinderen, maar anders mag hij dat ook gewoon oplossen. Dat moet hij ook als hij straks wellicht alleenstaand vader is.
Maar ik zou wel even iets rigoureus doen, om te laten zien dat het echt menens is. En als er dan nog geen introspectie en welgemeende excuses (niet voor dat gebaar idd, maar voor alles eromheen) komt, dan weet je echt genoeg.
Weet niet of dat haalbaar is met de kinderen, maar anders mag hij dat ook gewoon oplossen. Dat moet hij ook als hij straks wellicht alleenstaand vader is.
Maar ik zou wel even iets rigoureus doen, om te laten zien dat het echt menens is. En als er dan nog geen introspectie en welgemeende excuses (niet voor dat gebaar idd, maar voor alles eromheen) komt, dan weet je echt genoeg.
vrijdag 24 januari 2025 om 12:47
Hier zat ik ook al aan te denken ja. GoeieTaskmaster schreef: ↑24-01-2025 11:21Misschien is het een goed idee als jij eens even een weekje ergens anders gaat logeren of zo. Vakantiehuisje. Even afstand.
Weet niet of dat haalbaar is met de kinderen, maar anders mag hij dat ook gewoon oplossen. Dat moet hij ook als hij straks wellicht alleenstaand vader is.
Maar ik zou wel even iets rigoureus doen, om te laten zien dat het echt menens is. En als er dan nog geen introspectie en welgemeende excuses (niet voor dat gebaar idd, maar voor alles eromheen) komt, dan weet je echt genoeg.
vrijdag 24 januari 2025 om 12:56
Juist. Hij wist meteen al niet meer wat ie gedaan had.
vrijdag 24 januari 2025 om 13:29
Ik herken de dynamiek in mijn eigen relatie. Heel lang was er een aaneenschakelijking van situaties die op zichzelf klein en betekenisloos leken en die zelfs in onze cultuur als min of meer acceptabel worden gezien, maar die ik heel naar vond. Het heeft jaren gekost voor daar een gesprek over mogelijk was; mijn man ontkende dat het gebeurde en als hij er niet omheen kon, ontkende hij dat het problematisch was en schoof hij het probleem naar mijn gevoelens over het gebeuren.
Na jarenlange signaleringen is dat gesprek eindelijk mogelijk en inmiddels is mijn man in therapie. Hij heeft een jeugd gehad waarin zijn gevoelens onacceptabel waren. Hij heeft alexithymie ontwikkeld en daardoor lopen er een aantal zaken structureel verkeerd. Het veranderen van deze dingen is een proces van een heel lange adem. Als we geen kinderen hadden gehad, had ik er misschien eerder de stekker uit getrokken, maar met kinderen vind ik dat een complexere keuze en ligt mijn afweging eerder bij gezinsleefbaarheid.
Wat het gesprek uiteindelijk mogelijk heeft gemaakt is het feit dat ik op allerlei gebieden afstand van hem heb genomen. De dingen die hij doet raken me daardoor niet meer zo. Dat lijkt tegenstrijdig, maar het heeft ons allebei goed gedaan. Door die afstand communiceren we tegenwoordig heel voorzichtig en juist die voorzichtigheid bleek een sleutel tot veranderingen. Het is hard werken om zaken beter te maken en veranderingen gaan langzaam. Onze relatie is niet meer zoals vroeger, maar deze nieuwe manier van samen zijn is op een andere manier werkbaar. Het biedt ons allebei in ieder geval ruimte om te veranderen.
Veel sterkte, ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen, en zo niet, dat jullie toekomstige relatie in ieder geval in redelijke harmonie is.
Na jarenlange signaleringen is dat gesprek eindelijk mogelijk en inmiddels is mijn man in therapie. Hij heeft een jeugd gehad waarin zijn gevoelens onacceptabel waren. Hij heeft alexithymie ontwikkeld en daardoor lopen er een aantal zaken structureel verkeerd. Het veranderen van deze dingen is een proces van een heel lange adem. Als we geen kinderen hadden gehad, had ik er misschien eerder de stekker uit getrokken, maar met kinderen vind ik dat een complexere keuze en ligt mijn afweging eerder bij gezinsleefbaarheid.
Wat het gesprek uiteindelijk mogelijk heeft gemaakt is het feit dat ik op allerlei gebieden afstand van hem heb genomen. De dingen die hij doet raken me daardoor niet meer zo. Dat lijkt tegenstrijdig, maar het heeft ons allebei goed gedaan. Door die afstand communiceren we tegenwoordig heel voorzichtig en juist die voorzichtigheid bleek een sleutel tot veranderingen. Het is hard werken om zaken beter te maken en veranderingen gaan langzaam. Onze relatie is niet meer zoals vroeger, maar deze nieuwe manier van samen zijn is op een andere manier werkbaar. Het biedt ons allebei in ieder geval ruimte om te veranderen.
Veel sterkte, ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen, en zo niet, dat jullie toekomstige relatie in ieder geval in redelijke harmonie is.
vrijdag 24 januari 2025 om 13:40
vrijdag 24 januari 2025 om 13:43
vrijdag 24 januari 2025 om 14:32
Ach, dat klopt aardig denk ik.
vrijdag 24 januari 2025 om 16:03
vrijdag 24 januari 2025 om 16:33
Ik denk dat als je nog wilt dat het goed komt je misschien beter snel relatietherapie gaat inzetten. Aan je post is duidelijk te zien dat je achting voor hem heel erg is gedaald (terecht hoor vind). Ik denk dat dat alleen maar erger gaat worden als dit niet uitgesproken wordt.misokoekje schreef: ↑24-01-2025 16:03Wat Ocherrum zegt klopt nu al. Heb ik terwijl hij ziek was iets lekkers gemaakt voor mij en de rest, zeg ik dat, zeg tie oh...Wat jammer. En ik dan. Gast, je ligt al drie dagen op bed ziek. Moeten wij dan maar droge crackers eten omdat jij zielig bent?
vrijdag 24 januari 2025 om 16:51
In de zin van: "jammer dat jullie nu iets lekkers eten en ik niet" ofzo? Ingewikkeld. En kinderachtig. En passend bij iemand die denkt dat de wereld om hem draait.misokoekje schreef: ↑24-01-2025 16:03Wat Ocherrum zegt klopt nu al. Heb ik terwijl hij ziek was iets lekkers gemaakt voor mij en de rest, zeg ik dat, zeg tie oh...Wat jammer. En ik dan. Gast, je ligt al drie dagen op bed ziek. Moeten wij dan maar droge crackers eten omdat jij zielig bent?
vrijdag 24 januari 2025 om 16:55
vrijdag 24 januari 2025 om 16:59
Hij vindt gewoon dat je niet moet/mag "zeuren", een woord waarmee mannen vrouwen direct in een hoek zetten, want als je het "zeuren" noemt, dan staat al vast dat jij onredelijk bent. Ik denk dat dit ook de reden is dat veel mannen hun scheiding niet hebben "zien aankomen", ze hebben systematisch alles afgedaan als "gezeur", het zijn de mannen die hun eigen leven willen houden en hun partner alleen nog zien als moeder en partner maar niet als een mens met eigen intellect en wensen. Dat zijn eigenlijk de mannen die écht op vrouwen neerkijken, hun gelijk staat altijd boven die van een vrouw, maakt niet uit welke.misokoekje schreef: ↑24-01-2025 16:03Wat Ocherrum zegt klopt nu al. Heb ik terwijl hij ziek was iets lekkers gemaakt voor mij en de rest, zeg ik dat, zeg tie oh...Wat jammer. En ik dan. Gast, je ligt al drie dagen op bed ziek. Moeten wij dan maar droge crackers eten omdat jij zielig bent?
Een weekje weg en dus afstand van man en kinderen, gaat je alles vertellen over wat je nu eigenlijk echt voelt en denkt. En eigenlijk is het ook een beetje eng, die stap gaat je alle duidelijkheid geven en zelfs er achter komen dat je klaar bent met je eigen partner, is verdrietig. Het is k.. als je partner je zo diep teleur stelt.
vrijdag 24 januari 2025 om 17:35
even off topic: ik heb de Alexithymie opgezocht en deze tekst "Mensen met alexithymie dromen vaak ook dagelijkse en realistische dingen zoals het eten van een maaltijd of een winkelbezoek."... dat lijkt me echt heerlijk rustig 
Bij mij is het een aaneenschakeling van achtervolgingen, woeste branden en wilde feesten! 
Bij mij is het een aaneenschakeling van achtervolgingen, woeste branden en wilde feesten!
zaterdag 25 januari 2025 om 00:06
Wat naar dat je je een beetje dood voelt nu van binnen. Ik kan me goed voorstellen dat dit moeilijk terug te draaien is en dat het respect weg is.
Blijft hij nog steeds ontkennen dat hij die stootbeweging en dat geluid maakte? Dus als je dat specifiek vraagt (Dus je maakte geen stootbeweging? En geen geluid?) dan zegt hij van niet? Ondanks dat anderen het ook gezien hebben? Ik kan er niet bij, het lijkt me zo frustrerend.
Begrijpelijk dat je tot de kern wilt komen bij hem zonder die afweer. Ik denk ook dat NomenNesci0 het goed zegt: Als dan blijkt dat iemand hardnekkig niet wil reflecteren en eigen gedrag onder de loep wil nemen, dan wordt het erg moeilijk om de relatie voort te zetten zoals het was.
Weet hij wat zijn reactie op het voorval met je doet? Dat je je een beetje dood voelt van binnen en dat je aan het voelen bent of er nog liefde in zit bij jou? Dat het misschien (weet ik niet) nog te keren is als hij verantwoordelijkheid neemt voor zijn actie?
Je bent niet iemand die snel de stekker eruit trekt, schreef je, dat vind ik mooi. Na zijn actie wilde je doorgronden hoe hij de situatie nou zo om kon draaien. En nu verkloot hij het alsnog doordat hij niet wil toegeven wat hij deed en jou ook nog eens het gevoel wil geven dat jij het helemaal mis hebt. Ik vind dat echt erg voor je.
Blijft hij nog steeds ontkennen dat hij die stootbeweging en dat geluid maakte? Dus als je dat specifiek vraagt (Dus je maakte geen stootbeweging? En geen geluid?) dan zegt hij van niet? Ondanks dat anderen het ook gezien hebben? Ik kan er niet bij, het lijkt me zo frustrerend.
Begrijpelijk dat je tot de kern wilt komen bij hem zonder die afweer. Ik denk ook dat NomenNesci0 het goed zegt: Als dan blijkt dat iemand hardnekkig niet wil reflecteren en eigen gedrag onder de loep wil nemen, dan wordt het erg moeilijk om de relatie voort te zetten zoals het was.
Weet hij wat zijn reactie op het voorval met je doet? Dat je je een beetje dood voelt van binnen en dat je aan het voelen bent of er nog liefde in zit bij jou? Dat het misschien (weet ik niet) nog te keren is als hij verantwoordelijkheid neemt voor zijn actie?
Je bent niet iemand die snel de stekker eruit trekt, schreef je, dat vind ik mooi. Na zijn actie wilde je doorgronden hoe hij de situatie nou zo om kon draaien. En nu verkloot hij het alsnog doordat hij niet wil toegeven wat hij deed en jou ook nog eens het gevoel wil geven dat jij het helemaal mis hebt. Ik vind dat echt erg voor je.
zaterdag 25 januari 2025 om 12:21
Zo waar. En zoveel mannen die zo zijn. En zoveel vrouwen die door die mannen niet als zeurder gezien willen worden en dus vooral veel zaken niet bespreken, veel dingen laten gaan, de relatie dus vooral om hem laten draaien. Ik zie het regelmatig voorbij komen hier op het forum. Vrouwen die er zelf ook heilig in geloven dat mannen gelijk hebben met dat ze vooral geen zeurderige vrouw moeten zijn/worden want dat is wel zo onaantrekkelijk. Ach, waarschijnlijk is het voor die vrouwen ook niet te doen om over gevoelens enzo te praten. Het is wel bloedirritant dat mede hierdoor, een hele grote groep (o.a. de VI kijkende) mensen, mannen nog steeds beter en intelligenter vinden dan vrouwen.DingDong schreef: ↑24-01-2025 16:59Hij vindt gewoon dat je niet moet/mag "zeuren", een woord waarmee mannen vrouwen direct in een hoek zetten, want als je het "zeuren" noemt, dan staat al vast dat jij onredelijk bent. Ik denk dat dit ook de reden is dat veel mannen hun scheiding niet hebben "zien aankomen", ze hebben systematisch alles afgedaan als "gezeur", het zijn de mannen die hun eigen leven willen houden en hun partner alleen nog zien als moeder en partner maar niet als een mens met eigen intellect en wensen. Dat zijn eigenlijk de mannen die écht op vrouwen neerkijken, hun gelijk staat altijd boven die van een vrouw, maakt niet uit welke.
Een weekje weg en dus afstand van man en kinderen, gaat je alles vertellen over wat je nu eigenlijk echt voelt en denkt. En eigenlijk is het ook een beetje eng, die stap gaat je alle duidelijkheid geven en zelfs er achter komen dat je klaar bent met je eigen partner, is verdrietig. Het is k.. als je partner je zo diep teleur stelt.
zaterdag 25 januari 2025 om 12:57
zaterdag 25 januari 2025 om 13:02
Oké, ik zal het nuanceren: een gedeelte van VI kijkende mensen. Vooral die jaknikken en meelachen wanneer er weer een zogenaamd grappige (maar oh zo gemeende) opmerking over een zeurderige vrouw wordt gemaakt.
En het is altijd een patroon waarin de ene de ander faciliteert.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
