Hoe kan dit nou zo anders opgevat worden?

You made him say it….

Echt?? Wat een kinderlijk gedrag zeg. En wat erg, dat hij zo onbeschoft tegen jou praat. Hij voelt zich kennelijk zeeer in het nauw gedreven. Want wat maakt hij een rare sprongen zeg.

Ik zei het eerder al, maar ik denk echt dat even fysieke afstand jullie zou helpen. Al snap ik dat dat lastig is met de kids.

Hij heeft geen respect voor jou. Ook niet voor zichzelf en de relatie die jullie hebben.

Waarschijnlijk heeft hij de mond vol mooie woorden maar het zijn alleen maar woorden, in zijn geval. Het is allemaal goed tussen jullie, zo lang het op zijn voorwaarden is en hij de man kan zijn.

Daardoor lijkt hij heel wat. Maar zijn prioriteiten gaan uiteindelijk dus over zijn ego, gezichtsverlies voorkomen, dat staat bij hem op 1.

Ah dat is net zo als mannen die zeggen: sorry dat ik je sloeg, maar je moet me ook niet zo kwaad maken.

Lieverd… dit is gewoon niet goed hè


20 jaar samen zou een hele hoop moeten zeggen. In voor en tegenspoed.
Het zou kracht moeten uitstralen.

Dit is alleen niet goed.

misokoekje schreef: ↑

05-02-2025 16:27

Hard bezig lieve mensen, echt

Ik geloof je, ook echt.

Maar ik denk wel dat je om verder te kunnen komen een aantal dingen moet doen.
Rekening houden met het ergste. En op dit moment zou dat in mijn (uiteraard wantrouwige, want ik forum al járen) brein zijn dat hij aan het vertragen is om ondertussen de rekeningen te plunderen. Ik ga je niet adviseren om preventief dat zelf maar te doen (en hém daar de schuld van te geven ), maar wel om alert te zijn.

En verder een heel duidelijk signaal te geven, ook aan jezelf.
Afstand. Fysieke afstand. Je grenzen letterlijker bewaken.

En je, kill&destroy verleptespuitjesprak, het niet laten gebeuren dat jij je door hem laat zeggen dat het eigenlijk jouw schuld is dat
- hij jou een dodelijke ziekte toewenst
- hij boos is omdat jij het over de grens vindt dat hij zijn geslacht tegen jouw vriendin aandrukt
- hij sip en verdrietig is omdat jij hem er van verdenkt jou de schuld te geven
- hij steeds verder en vaker en meer over de grens gaat in dit conflict

MEFunny schreef: ↑

05-02-2025 16:41

Lieverd… dit is gewoon niet goed hè


20 jaar samen zou een hele hoop moeten zeggen. In voor en tegenspoed.
Het zou kracht moeten uitstralen.

Dit is alleen niet goed.

Huh, echt? Na 20 jaar ken je het taalgebruik van je man toch wel?

Lieve To ik weet niet wat ik hoor hoe hij bezig is.. Ik geloof je zo dat het zo enorm verdrietig is, dat hij niet de man is die je dacht dat hij was, of dat hij een heel vervelende, nare kant heeft die je pas nu echt helemaal leert kennen. Ontzettend verdrietig is het.
Ik kan je alleen maar aanraden hier een grens te trekken. Hem tijdelijk ergens anders laten logeren, ouders, hotel..
Hij zal je blijven bestoken met manipulatief gedrag, gedrag dat hij ongetwijfeld vaker heeft toegepast, maar dat je niet als zodanig herkend hebt. Omdat je het nooit verwacht had dat hij zo zou kunnen zijn.
Hij zal alles uit de kast proberen te halen om toch op zijn manier gelijk te krijgen en dat doet hij met o.a. gaslighting wat echt, echt zo verkeerd is en jou echt kan doen gaan wankelen. Dus daarom, laat hem even een tijdje weggaan. En dan mag hij ergens anders óf het licht zien (minieme kans) óf hij blijft vanaf een afstand dit gedrag vertonen. Maar dan is hij wel mooi op afstand dus.

misokoekje schreef: ↑

05-02-2025 16:27

Hard bezig lieve mensen, echt

Ik heb bewondering voor je. Je bent echt opgestaan en bij je standpunt gebleven ondanks al zijn acties om het weer klein te maken en te bagatelliseren.
Ik geloof dat hij serieus niet zelf heeft bedacht op dat moment hoe not done zijn gedrag is.
Heel veel kerels die gedrag als dit nog compleet normaal vinden.
En het wordt ook nog steeds weggewuifd toch en een soort van vergoelijken door de omgeving.
'Ah ja, haha , dat is onze Piet toch, beste vent, zo bedoeld ie dat toch niet' 'joh, maak je niet druk, je weet toch hoe hij is, was gewoon een geintje'

Vorige week moest ik aan dit topic denken. Ik stond in een winkel en er was één klant die net moest afrekenen. Toen ik binnen kwam werd ik eerst bekeken. Meisje achter de toonbank zegt ' je kunt het geld hierin steken' (cash in zo'n automaat)
Het haantje maakte zich nog wat groter, keek weer even naar mij en naar het meisje achter de kassa en zei dat hij em liever ergens anders in wilde steken. Nog even bevestiging zoeken of wij hem wel grappig vonden. Noemde nog iets over swaffelen. Ik bleef hem stoïcijns aankijken, meisje achter de kassa ook, en haantje vertrok.

Meisje en ik keken elkaar aan en ik vergat in eerste instantie te zeggen waar ik voor kwam en zei tegwn haar wat een ongelooflijke sukkel zeg.
Toen zei ze dat ze dit soort dingen vaker meemaakte en dat ze niet wist hoe ze dan moest reageren etc.
Ze was er gewoon helemaal van onder de indruk en was er onzeker van geraakt.
Ik vond het gewoon rot dat ze het zich zo had aangetrokken. Ik zei tegen haar dat ik ook met stomme verbazing was en dat je in dat soort situaties vaak overvallen wordt en niet meteen gevat kunt reageren. Maar ook dat hij onze afkeuring wel degelijk had gezien en dat het gewoon een eikel was met z'n belachelijke reactie.

Ik moest daarna direct aan dit topic denken.
To, je krijgt geen erkenning. Hij heeft zogezegd toegegeven en een soort van excuses aan je vriendin. Maar liever had hij gehad dat je het had laten rusten en was jij de zeikerd geweest. Maar hij is door jou keihard geconfronteerd nu met zijn grensoverschrijdende gedrag. Laat hem maar mooi even zwelgen nu. Ik zou helemaal even niets doen en lekker achterover leunen.
Feit is wel nu dat jij je heel bewust bent geworden dat de man, waar je van houdt en die tevens een goede vader is, ook dit nare kantje heeft.

Wat moet en kan je daar nu mee? Echt erkenning krijg je niet. Dat je nu met andere ogen naar hem kijkt en een stukje respect verliest begrijp ik heel goed. Om nu je hele huwelijk om zeep te helpen na dit incident lijkt me ook niet juist.

Ik zou even achterover leunen en het allemaal even laten bezinken. Begint hij weer een discussie dan gewoon bij je standpunt blijven. Hij gooit het in jouw tuin, jij flikkert het direct weer over de heg in zijn tuin.
De tijd zal leren of hij een draai gaat maken hierin en zich er bewust van gaat worden dat gedrag zoals dit niet meer acceptabel is.
De tijd zal ook leren wat dit met jouw gevoel voor hem uiteindelijk zal gaan doen.

Dat er geschreeuwd wordt met k*nker dit of dat is buitenproportioneel. Er wordt een duiveltje uitgedreven.
Ik zou hem flink waarschuwen dat hij nu met dit gedrag en deze uitspraken heel veel meer kapot maakt dan hem lief is

Dat gejijbak doen jullie ook al 20 jaar tijdens onenigheid?

misokoekje schreef: ↑

05-02-2025 17:42

Het punt is, nog even een p.s, dat ik nergens echt kom. Doordring. Als ik dat zeg van die kanker komt er een: jij deed ook iets. Als ik zeg van die actie: jij deed vroeger ook wel eens wat. Bij alles. Oh de lijst is eindeloos opeens

Vreselijk zulk gedrag. En ja, ogen zijn nu open en met terugwerkende kracht zie je dingen uit het verleden ineens ook in een ander daglicht.
Maar forceer jezelf ook niet hierin, jij hebt ook tijd nodig en jullie hebben samen de verantwoordelijkheid voor jullie gezin. Ik mag hopen dat hij zich wel fatsoenlijk gedraagt naar jou toe waar de kinderen bij zijn?
En heb je vriendinnen/familie waar je jouw gedachten en emoties bij kunt uiten en die je steunen?
Ik hoop van harte dat hij een draai gaat maken, zijn verantwoordelijkheid neemt en met een gemeend excuus en met erkenning komt.

misokoekje schreef: ↑

05-02-2025 17:40

@Peertjes, superlief. Doet me veel, je post. Ja dat soort mannen moeten uitsterven. Walgelijk. Ik word wat dat betreft steeds assertiever, feministischer, wie zegt t. Dat heeft er ook toe bijgedragen dat ik optrad, 2 jaar eerder had ik anders gereageerd denk ik. Ik ga zeker niets meer doen, ben begonnen met achterover leunen.
Hij wil nu niks denk ik. Zielig zijn. Is heel koeltjes. Het zal me wat, ik hoef ook even niks. Was de laatste paar dagen voor ons gesprek weer een beetje aan t ontdooien en zichzelf aan t worden met waar ik naar vermoed inderdaad t idee t waait wel over. De sorry's die hij gegeven heeft voelen niet als sorry's . En dat ik er op moet vertrouwen dat dit niet meer gaat gebeuren is natuurlijk ook een boute uitspraak. Vraag me af of ie dat vol kan houden. Of dan wordt t straks : ik mag ook niks meer van jou. We'll see. I keep my eyes open and my heart closed. Voor nu. Inderdaad tijd ...tijd. en voelen of ik over die kankerverwensing kom.

Dat die zeer doet is te voelen. Dat verdien je niet en niemand die dat verdient in een relatie waar je je gerespecteerd moet voelen. Dit soort woorden zijn echt vernietigend.

misokoekje schreef: ↑

05-02-2025 16:53

Nou geloof me dit heeft ie niet eerder zo gedaan. Ben gekke Henkie niet

Helaas reageer je hier op..negeer deze …

Ik vind dit topic vreemd verlopen met de manier van reageren van TO. Evengoed hoop ik dat je eruit komt met je man TO, het klinkt als erg naar gedrag.

Anno-niem schreef: ↑

05-02-2025 22:22

Ik vind dit topic vreemd verlopen met de manier van reageren van TO.

Yup

Zegt ook wel iets over die man als je iemand de kanker wenst dan ben je in mijn ogen wel een soort van tokkie. Maar heel zijn gedrag is wel een soort van tokkie.

Zijn slachtofferrol, koeltjes tegen je zijn, manieren om je te straffen en emotioneel te manipuleren. Als je hier niet op ingaat zal hij hierna kwaad worden en je verder overstelpen met verwijten een "normaal" patroon van iemand die zijn zin wil krijgen. Het gaat voor hem allang niet meer over het onderwerp maar dat je het lef hebt om aan hem te twijfelen. Moeilijk hoor, je kijkt er naar en je hebt geen idee meer wat je nog wel kan doen om dit te doorbreken.

Misschien is het een optie om tegen hem te zeggen:" je speelt allerlei spelletjes omdat je denkt dat dit wel overwaait maar als je enige waarde hecht aan onze relatie dan neem je me nu serieus en gaan we als volwassenen het gesprek aan. Dus geen jij-bakken, oude koeien uit de sloot halen of je werktactieken toe te passen, ik wil de man zien die een oplossing zoekt i.p.v. het probleem steeds groter maken".

"Gesprek" is denk ik wel een keer klaar. Het is een onvermogen en hij zit nu vast in zijn afweer.

Ik denk dat fysieke afstand, zodat hij de ruimte krijgt om weer bij zijn gevoelens te komen als enige helpt in deze situatie.

Zo'n persoon kan zich compleet overweldigd voelen door wat er van hem gevraagd wordt wat hij niet kan leveren en niet snapt, en blijft dan maar gewoon stom dezelfde afweer inzetten tot in het oneindige. Mensen komen niet tot inzichten in die situatie.

Als je bij de politie bent of in de verslavingszorg werkt kan je doorgaan tot ze breken maar in een relatie heb je die positie niet.