Hoe kan iemand nou zo makkelijk weglopen?

Ik ben een tijd vrijgezel na een (voor mij) pijnlijk einde van mijn vorige relatie. Op het gebied van daten en liefde is het sindsdien eigenlijk een grote teleurstelling geweest. Twee maanden terug iemand ontmoet en dat klikte meteen heel goed. Voelde heel goed, we konden over alles praten, vonden elkaar leuk. Heb echt heel wat gedate in mijn leven en dit ging bijzonder goed. Hij leek dit in alles ook te bevestigen. Hoe hij naar me keek, zo vaak zei dat hij me leuk vond, aan me dacht, over me had verteld aan vrienden, geen anderen meer wilde daten. We hebben elkaar iedere week zo 1 keer gezien. Toen op een avond begon hij ineens zelf uit het niets over dat hij het rustig op wilde bouwen. Er nog geen naampje aan wilde geven. Ik vond dat prima. Laten we het rustig opbouwen. Ik merkte dat het ergens toch wat onzekerheid bij mij raakte. Ik heb namelijk eerder maanden lang in zo'n situatie gezeten. Dus ik had wel bij hem aangegeven dat als hij daarmee bedoelde dat hij me gewoon niet leuk genoeg vond, of hij dat dan wel wilde zeggen. Maar dat was niet geval, het was meer dat hij het echt gewoon rustig aan wilde doen. Ik voelde daarna toch aan dat hij wat afstand begon te nemen. Terwijl ik juist verliefd aan het worden was op dat punt, dus het leek me wel leuk elkaars eens vaker dan 1 keer te zien per week of eens te bellen. Hij leek daar allemaal niet zo enthousiast over. Vorige week had ik echt even een slechte week en ik raakte ook door zijn afstandelijkheid ineens onzeker en heb ook uit gesproken dat ik het even niet meer wist. Hij had me heel lief gerustgesteld. Dat hij misschien wat afstandelijk overkwam, maar dat hij gevoelens voor me had en dat ik hem blij maakte. De volgende wilde hij ineens bellen en zette hij er zo ongeveer aan de telefoon ineens punt achter. Hij probeerde het nog wel te redden (en ik ook), toch twijfel bij hem dus het was weer goedgemaakt. En we spraken af elkaar de volgende avond alsnog te gaan zien. De volgende dag had hij ineens een berichtje gestuurd dat hij wel eerst wilde praten die avond. Dus ik voelde de bui al hangen. Was de hele dag zenuwachtig en klapte ook volledig dicht toen hij er was. Komt ie heel vrolijk binnen, dat hij merkte dat hij helemaal enthousiast was toen hij naar me toe reed en hij gaf me ook een kus. Toen wilde hij dus praten en zei hij dat hij het niet kon en dat het niet een kwestie was van nu niet, maar nooit niet. Hij wist ineens niet meer of hij überhaupt ooit een relatie wilde. Geen idee wat er was gebeurd met rustig opbouwen? Ik heb nog gezegd dat ik nog helemaal geen commitment van hem verwacht en dat hij heus nog mag twijfelen. Maar of hij het dan wel een kans wilde geven? Nee dat kon hij echt niet. En toen is hij dus weggegaan. Ik voel me echt heel klote en in de war. Heb het gevoel dat het allemaal mijn schuld is, dat ik teveel druk op hem gelegd. Weet het nu ook niet meer. Misschien heeft iemand tips?

Sorry lang verhaal.

madamecannibale schreef: ↑

27-12-2020 22:50

Ik zou hem ook blokkeren. Dit wakkert alleen maar steeds je gevoelens aan en maakt het lastiger om door te gaan. Ga (ondanks dat er weinig te doen is) even een paar maanden plezier maken zonder mannen en kijk daarna weer eens rustig rond. Altijd vervelend als een relatie eindigt, vooral als je er zelf nog niet klaar mee bent. Ik hoop dat je het snel af kan sluiten.

Ik heb hem even duidelijk gemaakt dat dit echt niet eerlijk is tegenover mij. Dat hij me nu met rust moet laten. Hij wilde toen ineens meteen bellen. Eigenlijk alleen om te zeggen dat hij dat niet had moeten sturen. Dat het hem spijt en dat hij me niet wilde kwetsen. Wat is toch met mannen dat ze het zo belangrijk vinden dat je niet boos bent op ze bent. Is dat een ego dingetje? Hij wil me toch niet, dus wat maakt het dan nog uit wat ik van hem vind?

Ja ik vind blokkeren echt iets kinderachtigs. Hoeft toch niet. Past ook niet bij mij. Heb me er echt wel bij neergelegd hoor. En vrede mee zo. Vind het nog steeds interessant om te begrijpen. Daar leer je dan dingen van. Over de ander maar ook over jezelf. Neem je weer mee voor de volgende keer. Heb je er nog iets aan gehad.

stellar schreef: ↑

28-12-2020 11:22

Zoveel momenten dat je hem al had kunnen blokkeren en toch blijf je op hem reageren.
Is dat een raar soort hoop ofzo dat die man ineens gedrag laat zien wat je wel graag wil. Je vond hem toch een eikel, blokkeer zn nummer gewoon en ga verder met je leven. Het was een date van 2 maanden, waarom blijf je er zo mee bezig.

Ja misschien dat zoiets voor jou niks betekent. Voor mij wel. Zoals ik al zei het voelde voor mij intens en leek ook wederzijds. Ik kan dat niet zomaar op commando loslaten. Zou ook graag willen dat dat kon. Maar voor mij werkt dat misschien gewoon anders dan voor jou.

Ja ik laat het hier bij. Reageer niet meer op hem en ook niet meer op jullie. Is klaar zo. Afgesloten hoofdstuk.