Relaties
alle pijlers
Hoe lossen jullie een "ruzie" op?
maandag 10 maart 2008 om 09:20
Eigenlijk vooral uit nieuwsgierigheid. Feit is dat veel mensen op verschillende manieren ruzie maken. De een schreeuwt, de ander blijft rustig, sommigen worden aggressief.
Ikzelf loop er regelmatig tegen aan dat ik vaak te snel emotioneel wordt, wat zich vertaald in dingen roepen waar ik later spijt van krijg, en te snel maar wat bleren. Mijn vriend bijvoorbeeld is iemand die heel lang rustig blijft, maar als hij eenmaal boos is, dan blijft hij dat ook wel.
Inmiddels leren we van elkaar, en weten we beter hoe we een discussie een discussie kunnen houden, en geen ruzie te maken.
Je hoeft het tenslotte niet altijd met elkaar eens te zijn.
Mijn vraag is: Waar loop jij tegenaan, en wat doe je ermee?
Ikzelf loop er regelmatig tegen aan dat ik vaak te snel emotioneel wordt, wat zich vertaald in dingen roepen waar ik later spijt van krijg, en te snel maar wat bleren. Mijn vriend bijvoorbeeld is iemand die heel lang rustig blijft, maar als hij eenmaal boos is, dan blijft hij dat ook wel.
Inmiddels leren we van elkaar, en weten we beter hoe we een discussie een discussie kunnen houden, en geen ruzie te maken.
Je hoeft het tenslotte niet altijd met elkaar eens te zijn.
Mijn vraag is: Waar loop jij tegenaan, en wat doe je ermee?
maandag 10 maart 2008 om 09:30
Ik loop er nogal vaak tegenaan dat ik me snel aangevallen voel en daardoor heel snel emotioneel wordt. Voorheen had ik dat minde rdoor van mezelf en als ik dan doorging liep het meestal tot drama's uit.
Tegenwoordig leer ik steeds wat beter om optijd een time out te nemen als ik gek wordt van gedachtes en gevoelens wat dan voorkomt dat ik vreselijk dingen ga roepen.
Tegenwoordig leer ik steeds wat beter om optijd een time out te nemen als ik gek wordt van gedachtes en gevoelens wat dan voorkomt dat ik vreselijk dingen ga roepen.
maandag 10 maart 2008 om 11:04
Ik heb haast nooit ruzie, maak me niet zo snel sappel, zou zo niet weten wanneer de laatste keer was dan moet ik wel heel diep graven. Een meningsverschil wordt hier al heel snel opgelost, wij zijn beiden vrij makkelijk en schieten nogal gauw in de lach eigenlijk. Humor blijkt voor ons dus een goede manier te zijn om de spanning te breken nog voor die oploopt.
Die keren dat we wel ruzie hebben gehad zijn zelden maar als het gebeurt dan gaan de pannen ook wel van het dak hoor.
Maar dat houden we niet lang vol, dan is het kort maar heftig.
Vervolgens is het een paar minuten stil, dan zoekt 1 van ons toenadering en maken we het als de sodemieter weer goed.
Nooit begrepen hoe sommigen elkaar tijden kunnen doodzwijgen, zou ik absoluut niet tegen kunnen, brrr.
Na de ruzie praten we het nog eens rustig door wat the fuck er nu allemaal gebeurde ineens, meestal worden we het wel eens en zo niet dan wordt het agree to disagree. Dat kan ook.
Ruzie of ernstige meningsverschillen in het openbaar bespreken doen we nooitt, hoe oneens we het ook zouden zijn. Nooit.
Ruzie maken doe je thuis is een stelregel van ons.
Dat we niet dezelfde mening hebben spreken we wel uit maar daar blijft het dan ook bij, we gaan er dan niet op door.
In het openbaar zullen wij ons niet laten gaan maar die ene oogopslag of vertrekking zegt genoeg.
Ik spreek je thuis wel!
Die keren dat we wel ruzie hebben gehad zijn zelden maar als het gebeurt dan gaan de pannen ook wel van het dak hoor.
Maar dat houden we niet lang vol, dan is het kort maar heftig.
Vervolgens is het een paar minuten stil, dan zoekt 1 van ons toenadering en maken we het als de sodemieter weer goed.
Nooit begrepen hoe sommigen elkaar tijden kunnen doodzwijgen, zou ik absoluut niet tegen kunnen, brrr.
Na de ruzie praten we het nog eens rustig door wat the fuck er nu allemaal gebeurde ineens, meestal worden we het wel eens en zo niet dan wordt het agree to disagree. Dat kan ook.
Ruzie of ernstige meningsverschillen in het openbaar bespreken doen we nooitt, hoe oneens we het ook zouden zijn. Nooit.
Ruzie maken doe je thuis is een stelregel van ons.
Dat we niet dezelfde mening hebben spreken we wel uit maar daar blijft het dan ook bij, we gaan er dan niet op door.
In het openbaar zullen wij ons niet laten gaan maar die ene oogopslag of vertrekking zegt genoeg.
Ik spreek je thuis wel!
maandag 10 maart 2008 om 11:52
Heb ik ook, heb ik ook: emotioneel reageren en er iets uitflappen waar ik later spijt van heb. Maarja, als je boos bent, ben je toch ook even niet voor rede vatbaar?
Wat ik veel vervelender vind, is dat ik er te lang in kan blijven hangen omdat ik vind dat ik gelijk heb en ik wil dan dat hij dat ook inziet. Vreselijk mens ben ik dan, echt vreselijk...
Wat ik veel vervelender vind, is dat ik er te lang in kan blijven hangen omdat ik vind dat ik gelijk heb en ik wil dan dat hij dat ook inziet. Vreselijk mens ben ik dan, echt vreselijk...
maandag 10 maart 2008 om 12:11
maandag 10 maart 2008 om 12:58
quote:44pje schreef op 10 maart 2008 @ 10:51:
Is het een typisch vrouwen-iets, of lijkt dat maar zo?
Ik denk niet dat het een typisch vrouweniets is, om er maar van alles uit te flappen. Het heeft meer met je karakter te maken.
Ik trek me juist terug als ik ergens mee zit. En als wij iets hebben, dan praten we er rustig over. Soms gaat het er iets heftiger aan toe, maar we zijn beiden niet van die types die er snel dingen uitflappen en die op de man/vrouw gaan spelen wanneer we een meningsverschil hebben.
Het helpt ook enorm als je je excuses aan kunt bieden voor iets. En als je kunt accepteren dat je voor je eigen gevoel misschien wel in je recht staat/gelijk hebt, maar dat je voor je eigen geluk wel eens iets moet slikken, omdat de kou ermee uit de lucht gaat.
Respect voor elkaars mening is erg belangrijk. En overeenkomen dat je het oneens kunt zijn over iets.
44pje:
Ik herinner me dat je recent ook nog een topic had over de ruzies tussen jou en je vriend. Gaat het nu inmiddels beter? Heb je wat meer grip gekregen op jullie manier van ruzie maken?
Is het een typisch vrouwen-iets, of lijkt dat maar zo?
Ik denk niet dat het een typisch vrouweniets is, om er maar van alles uit te flappen. Het heeft meer met je karakter te maken.
Ik trek me juist terug als ik ergens mee zit. En als wij iets hebben, dan praten we er rustig over. Soms gaat het er iets heftiger aan toe, maar we zijn beiden niet van die types die er snel dingen uitflappen en die op de man/vrouw gaan spelen wanneer we een meningsverschil hebben.
Het helpt ook enorm als je je excuses aan kunt bieden voor iets. En als je kunt accepteren dat je voor je eigen gevoel misschien wel in je recht staat/gelijk hebt, maar dat je voor je eigen geluk wel eens iets moet slikken, omdat de kou ermee uit de lucht gaat.
Respect voor elkaars mening is erg belangrijk. En overeenkomen dat je het oneens kunt zijn over iets.
44pje:
Ik herinner me dat je recent ook nog een topic had over de ruzies tussen jou en je vriend. Gaat het nu inmiddels beter? Heb je wat meer grip gekregen op jullie manier van ruzie maken?
maandag 10 maart 2008 om 13:11
Ik ben zelf ook totaal geen ruzie maker. Je krijgt me niet snel boos en ik vind heel veel dingen het niet waard om ruzie over te maken. Ik ben eerder verdrietig of teleurgesteld dan boos om iets en wil dan graag de ander begrijpen waarom hij zo doet. Daarin kan ik nog wel eens te ver doordrijven, dat wel.
Maar áls ik boos ben, dan ben ik ook echt boos.
Exvriendje kreeg ooit eens bezoek van een meisje dat hij op vakantie had leren kennen. Een verhaal waar duidelijk mijn alarmbellen van gingen rinkelen. Meisje woonde in een ander gedeelte van het land en waar ik ex al van te voren voor had gewaarschuwd gebeurde ook: ze miste haar laatste trein...
Ex gedwongen om haar naar huis te brengen, met mij erbij. Gezellige uurtjes waren dat haha. Op de terugweg bleken er nog meer haken en ogen te zitten aan heel het verhaal en ex was boos omdat hij door "mijn schuld" zo'n eind moest rijden. Toen had ie me zo woest dat ik de neiging had om op de snelweg uit de rijdende auto te stappen! Schreeuwen, huilen, rukken aan de autogordel...
Maar goed, gelukkige komen deze situaties niet wekelijks voor. Maar ik word dus alleen heel boos als je tegen me liegt of me belazert.
Verder denk ik ook wel dat het de combinatie van mensen is waardoor je op een andere manier ruzie maakt. Andere ex bvb vertelde wel eens dat hij met zijn ex schreeuwend ruzie had, het servies vloog bijna door de kamer. Ik kan me dat nog steeds totaal niet van hem voorstellen, in de 2 jaar dat wij samen waren hadden we bijna nooit ruzie en als helemaal niet schreeuwend. Maar blijkbaar haalde zij iets bij hem naar boven en andersom.
Nu ben ik heel benieuwd hoe vriendje en ik ruzie zouden maken. We zijn pas 3 maanden samen, nog nooit meningsverschil of ruzie gehad en op dit moment zou ik ook niet weten waarover. Maar het zal vast een keer gebeuren. Hoe zal ik dan op hem reageren en hoe zou hij ruzie maken? Mocht ik er op korte termijn achter komen laat ik het weten
Maar áls ik boos ben, dan ben ik ook echt boos.
Exvriendje kreeg ooit eens bezoek van een meisje dat hij op vakantie had leren kennen. Een verhaal waar duidelijk mijn alarmbellen van gingen rinkelen. Meisje woonde in een ander gedeelte van het land en waar ik ex al van te voren voor had gewaarschuwd gebeurde ook: ze miste haar laatste trein...
Ex gedwongen om haar naar huis te brengen, met mij erbij. Gezellige uurtjes waren dat haha. Op de terugweg bleken er nog meer haken en ogen te zitten aan heel het verhaal en ex was boos omdat hij door "mijn schuld" zo'n eind moest rijden. Toen had ie me zo woest dat ik de neiging had om op de snelweg uit de rijdende auto te stappen! Schreeuwen, huilen, rukken aan de autogordel...
Maar goed, gelukkige komen deze situaties niet wekelijks voor. Maar ik word dus alleen heel boos als je tegen me liegt of me belazert.
Verder denk ik ook wel dat het de combinatie van mensen is waardoor je op een andere manier ruzie maakt. Andere ex bvb vertelde wel eens dat hij met zijn ex schreeuwend ruzie had, het servies vloog bijna door de kamer. Ik kan me dat nog steeds totaal niet van hem voorstellen, in de 2 jaar dat wij samen waren hadden we bijna nooit ruzie en als helemaal niet schreeuwend. Maar blijkbaar haalde zij iets bij hem naar boven en andersom.
Nu ben ik heel benieuwd hoe vriendje en ik ruzie zouden maken. We zijn pas 3 maanden samen, nog nooit meningsverschil of ruzie gehad en op dit moment zou ik ook niet weten waarover. Maar het zal vast een keer gebeuren. Hoe zal ik dan op hem reageren en hoe zou hij ruzie maken? Mocht ik er op korte termijn achter komen laat ik het weten
maandag 10 maart 2008 om 13:54
Ik kan helemaal niet tegen ruzie maken en heb het dus weinig, als het zover is heb de neiging weg te lopen, letterlijk. Vroeger als ik ruzie had met een vriendje dan ging ik er vandoor en wou een dag niet met hem praten.
Tegenwoordig ga ik even weg en kom weer terug om te praten. Op zich werkt dit goed van mij, mijn man voelt zich heel rot als ik wegloop, dus als ik terug ben dan is de helft van het probleem al opgelost.
Tegenwoordig ga ik even weg en kom weer terug om te praten. Op zich werkt dit goed van mij, mijn man voelt zich heel rot als ik wegloop, dus als ik terug ben dan is de helft van het probleem al opgelost.
maandag 10 maart 2008 om 15:25
@pinksterbloem: Ja, klopt, ik heb daar toen een topic over geopend. Ik moet zeggen dat het stukken beter gaat, ik probeer toch wat vaker een pas op de plaats te maken en even een time out te nemen, voordat ik uit mijn dak ga. En dat werkt behoorlijk goed!
De reden dat ik dit topic vooral open, is om uit te vinden hoe anderen een ruzie oplossen. Ik ben al een heel eind wat betreft mijn zelfkennis, maar het is toch verdomd interressant om te zien dat ieder zn eigen manier heeft. En wat is dan de juiste?
De reden dat ik dit topic vooral open, is om uit te vinden hoe anderen een ruzie oplossen. Ik ben al een heel eind wat betreft mijn zelfkennis, maar het is toch verdomd interressant om te zien dat ieder zn eigen manier heeft. En wat is dan de juiste?
maandag 10 maart 2008 om 15:41
oh ik kan ook helemaal niet ruzie maken.
Schreeuwen is er inderdaad niet bij.
als ik iets op mijn maag heb blijft dat enorm etteren. Vaak komt het er met wat trekwerk van de ander met horten en stoten wel uit, maar wat een werk is dat. Ik moet vaak zelf ook nog uitvinden waarom ik boos ben bijvoorbeeld. De gevoelens zijn er wel, maar de woorden nog niet.
Soms ben ik weleens jaloers op mensen die lekker kunnen schreeuwen en dan er van af zijn. Dat wil ik ook kunnen.
Schreeuwen is er inderdaad niet bij.
als ik iets op mijn maag heb blijft dat enorm etteren. Vaak komt het er met wat trekwerk van de ander met horten en stoten wel uit, maar wat een werk is dat. Ik moet vaak zelf ook nog uitvinden waarom ik boos ben bijvoorbeeld. De gevoelens zijn er wel, maar de woorden nog niet.
Soms ben ik weleens jaloers op mensen die lekker kunnen schreeuwen en dan er van af zijn. Dat wil ik ook kunnen.
maandag 10 maart 2008 om 15:44
Mijn partner en ik hebben zelden ruzie. Als er iets gebeurd wat de 1 niet zint dan zeggen we meestal niets. Lopen we weg. Als er een rustig moment is en de boosheid wat gezakt is wordt er op een normale manier gecommuniceerd. Wij verheffen onze stem nauwelijks omdat we allebei weten dat het dan een geschreeuw en een "welles, nietus" spelletje wordt. Dit heeft dan niks meer te maken met de gebeurtenis waardoor de boosheid begonnen is maar om een machtspelletje, wie krijgt het laatste woord.
Hoe beter de communicatie en het respect naar elkaar toe, hoe minder de ruzies.
Hoe beter de communicatie en het respect naar elkaar toe, hoe minder de ruzies.
maandag 10 maart 2008 om 16:18
Goh, toevallig hebben mijn vriend en ik nu ruzie. Komt wel vaker voor trouwens Ik ben dan heel vervelend, zit helemaal in zo'n boze bui en roep van alles wat ik niet meen. Ik geef hem overal de schuld van, maar eigenlijk ligt het altijd aan mij... Tot ik dat inzie doe ik heel stom, en hij pikt dan bijna alles. Totdat hij vindt dat ik te ver ga, dan wordt hij heel boos, kom ik tot inkeer, en maken we het weer goed. Jeetje, wat een maf stel....
Ik ben dan heel vervelend, zit helemaal in zo'n boze bui en roep van alles wat ik niet meen. Ik geef hem overal de schuld van, maar eigenlijk ligt het altijd aan mij... Tot ik dat inzie doe ik heel stom, en hij pikt dan bijna alles. Totdat hij vindt dat ik te ver ga, dan wordt hij heel boos, kom ik tot inkeer, en maken we het weer goed. Jeetje, wat een maf stel....
maandag 10 maart 2008 om 21:59
quote:Tyanna schreef op 10 maart 2008 @ 16:18:
Goh, toevallig hebben mijn vriend en ik nu ruzie. Komt wel vaker voor trouwens Ik ben dan heel vervelend, zit helemaal in zo'n boze bui en roep van alles wat ik niet meen. Ik geef hem overal de schuld van, maar eigenlijk ligt het altijd aan mij... Tot ik dat inzie doe ik heel stom, en hij pikt dan bijna alles. Totdat hij vindt dat ik te ver ga, dan wordt hij heel boos, kom ik tot inkeer, en maken we het weer goed. Jeetje, wat een maf stel....Tja, voel wat je bedoelt, ik deed het eerder precies zo.
Goh, toevallig hebben mijn vriend en ik nu ruzie. Komt wel vaker voor trouwens
Ik ben dan heel vervelend, zit helemaal in zo'n boze bui en roep van alles wat ik niet meen. Ik geef hem overal de schuld van, maar eigenlijk ligt het altijd aan mij... Tot ik dat inzie doe ik heel stom, en hij pikt dan bijna alles. Totdat hij vindt dat ik te ver ga, dan wordt hij heel boos, kom ik tot inkeer, en maken we het weer goed. Jeetje, wat een maf stel....Tja, voel wat je bedoelt, ik deed het eerder precies zo.
dinsdag 11 maart 2008 om 17:54
Ik hrken wel veel. Emoties bepalen mijn boosheid, verdriet en onbegrip. Dit laatste (onbegrip) is eigenlijk het enige wat bij ons wel eens ruzies veroorzaakte. We zijn eigenlijk heeeeel verschillend, kijken tegen veel dingen net iets anders aan waardoor we vaak de manier waarop de ander ergens mee omgaat niet kunnen begrijpen vanuit ons eigen oogpunt. Maar we weten beide steeds beter dat wanneer er iets mis is, we kunnen leren van de kijk van de ander op de situatie. We proberen elkaar niet meer af te keuren, maar te respecteren. Ook als die manier net niet dezelfde is als die we zelf hebben.
Toen we er net achterkwamen dat de verschillen er op bepaalde momenten zijn, vonden we het nog moeilijk dat te accepteren. Toen zijn er vaak momenten geweest waarop het botste. Vooral de momenten waarop ik me onzeker voelde.
Nu weten we wat we moeten doen om te zeggen wat we ervan vinden en waar we mee zitten, om ervoor te zorgen dat de ander het snapt en dat we het kunnen uitpraten. En dat vind ik best knap van onszelf. Met zelfkennis en kennis van de ander redden we het nu heel goed!
Ruzies hebben we dus niet meer. Hooguit diepe gesprekken die richting discussies gaan.
Toen we er net achterkwamen dat de verschillen er op bepaalde momenten zijn, vonden we het nog moeilijk dat te accepteren. Toen zijn er vaak momenten geweest waarop het botste. Vooral de momenten waarop ik me onzeker voelde.
Nu weten we wat we moeten doen om te zeggen wat we ervan vinden en waar we mee zitten, om ervoor te zorgen dat de ander het snapt en dat we het kunnen uitpraten. En dat vind ik best knap van onszelf. Met zelfkennis en kennis van de ander redden we het nu heel goed!
Ruzies hebben we dus niet meer. Hooguit diepe gesprekken die richting discussies gaan.
dinsdag 11 maart 2008 om 18:03
In huize pomodori zijn we erg slecht in ruzie maken..Manlief reageert totaal niet als ik me ergens druk om maak, blijft naar de tv kijken..Ik raak daardoor zo gefrustreerd dat ik steeds ergere dingen uit de kast haal om maar een reactie uit te lokken. Dan gaat manlief vaak 'maar naar bed, want hij heeft hier geen zin in', zit ik me vervolgens helemaal op te vreten in de woonkamer totdat ik zo moe word dat ik in slaap val en de volgende ochtend doen we alsof er niks meer aan de hand is.
Ik ben dan namelijk afgekoeld en manlief kan niks met ruzie.
Rampzalig stel dus wat betreft ruzies, verder vinden we elkaar heel erg leuk!
Ik ben dan namelijk afgekoeld en manlief kan niks met ruzie.
Rampzalig stel dus wat betreft ruzies, verder vinden we elkaar heel erg leuk!
