Hoe om te gaan met verdriet (ex)partner om scheiden

18-02-2021 20:29 27 berichten
Hallo,

2 weken geleden heeft partner besloten uitelkaar te willen. Ik twijfelde al lang dus ik legde me bij deze beslissing neer. Ik heb enorme rust gevonden nu, iets waar ik al maanden naar zocht.
Nu komt partner terug op zijn keuze. Hij heeft veel verdriet omdat hij graag anders hoopte, hij mist me ontzettend, en hij benoemt me als zijn droomvrouw.
Telkens als ik hem even zie dan begint hij te huilen en ik breek hierbij omdat ik evengoed om hem geef, er is geen ruzie of wat dan ook.

Door zijn verdriet ga ik ook wankelen... moet ik hem of ons niet toch een kans geven enzovoort... Maar eigenlijk ervaar ik nu gewoon echt rust en had ik gehoopt dat hij bij zijn beslissing bleef

Hoe ga je om met deze situatie? Als een partij enorm veel verdriet heeft en dit mij ook erg raakt?
Ik zal vast niet de enige zijn die dit zo meemaakt(e)?

Er is wel een kind in het spel maar in mijn vraag is dit niet relevant.
anoniem_6435c6ce4c83f wijzigde dit bericht op 18-02-2021 21:25
Reden: aanvulling nog
4.15% gewijzigd
Niet wankelen.. hoe lullig je het ook vindt.
Je mag zijn verdriet erkennen, maar ik zou er niet teveel in meegaan, en ook niet 24/7 reageren
Alle reacties Link kopieren
Heb anders eens een tijdje geen contact en kijk hoe je er dan over voelt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Iets met gat branden en blaren.

Hij gaat maar uithuilen bij zijn vrienden of zijn familie.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Het is het verdriet dat je doet wankelen, niet de beslissing. Op een gegeven moment neemt het verdriet af en wankel je niet meer. Logisch dat je even moet wennen aan deze nieuwe situatie en logisch dat zijn verdriet je raakt. Maar ik lees vooral dat het de juiste beslissing was en dat het je rust brengt.
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig is het drink wijn dag. :cheer:
Pas op dat je niet in een vicieuze cirkel raakt. Terug bij mekaar, problemen van vroeger, beslissing om uit mekaar te gaan, partner huilt, jij medelijden en weer terug bij mekaar.

Denk er ook aan wat het met eventuele kinderen doet: die weten op den duur ook niet meer wat ze ervan moeten denken.

Sterkte voor jullie allebei!
Kan het zijn dat hij de knoop doorhakte omdat jij dat niet deed?
Alle reacties Link kopieren
Hij had gehoopt dat je ineen zou storten en in foetushouding graspollen uit de grond zou trekken? Wilde hij dan wel echt uit elkaar of was het manipuleren?
Dit is nieuw, ik dacht dat jij niet wilde scheiden. Je bent chronisch ziek en dit trekt een zware wissel op hem. Is er nog kans op relatietherapie en misschien een lotgenotengroep voor hem, omgaan met een depressieve partner?
Ik zou een paar dingen bij mezelf nagaan om na te denken nog een poging te doen.

Wat is er veranderd ten opzichte van 2 weken geleden toen hij aangaf te willen scheiden?
Waarom twijfelde jij?
Waarom wil hij scheiden?
Hebben jullie alles geprobeerd om eruit te komen?
Weet je zeker dat er geen ander is waar hij een relatie mee wilde wat mis is gelopen?
(Klinkt wantrouwig maar niet onmogelijk)

Je hoeft er geen antwoord op te geven hier natuurlijk, het kan je helpen om steviger in je schoenen te staan. Al is de rust die je nu voelt natuurlijk ook veelzeggend.
Alle reacties Link kopieren
SjaanRoeispaan schreef:
18-02-2021 20:51
Hij had gehoopt dat je ineen zou storten en in foetushouding graspollen uit de grond zou trekken? Wilde hij dan wel echt uit elkaar of was het manipuleren?
Ik was dat topic al helemaal vergeten :rofl:
SjaanRoeispaan schreef:
18-02-2021 20:51
Hij had gehoopt dat je ineen zou storten en in foetushouding graspollen uit de grond zou trekken? Wilde hij dan wel echt uit elkaar of was het manipuleren?
:-D :-D
Alle reacties Link kopieren
Het is heel normaal, maar in dit stadium moet je even voet bij stuk houden.
Alle reacties Link kopieren
Macarinata schreef:
18-02-2021 20:52
Dit is nieuw, ik dacht dat jij niet wilde scheiden. Je bent chronisch ziek en dit trekt een zware wissel op hem. Is er nog kans op relatietherapie en misschien een lotgenotengroep voor hem, omgaan met een depressieve partner?
Precies!
Alle reacties Link kopieren
Zeg hem dat het een faaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaase is. En dat is het ook. Hij dacht misschien dat hij met hetzelfde gevoel zonder jou door kon. Dat blijkt niet zo te zijn en nu moet ie er aan wennen. Het is dus echt een fase.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
Je moet er doorheen
anoniem_644c074a89484 wijzigde dit bericht op 18-02-2021 21:22
Reden: Spellingfout
97.62% gewijzigd
Erg herkenbaar TO ik heb hetzelfde nu. Geen idee wat je eraan kunt doen, het moet slijten denk ik. Sterkte in elk geval.
Als het wat jou betreft een definitief besluit is, zou ik ervoor kiezen om een tijdje wat minder contact te hebben. Alleen wat noodzakelijk is voor jullie kind.
Je hebt zelf waarschijnlijk ook verdriet, het is niet aan jou om hem hier doorheen te helpen. Hij heeft zelf voor een scheiding gekozen.
Ben jij zeker van je zaak?
Jij wilt niet meer, toch? Hij heeft jou een plezier gedaan door te besluiten uit elkaar te gaan. Neem afstand en heb eens een tijdje (aantal weken) geen contact. Laat hem bij zijn vrienden uithuilen en jou met rust laten.
Alle reacties Link kopieren
Wissewis schreef:
18-02-2021 20:39
Iets met gat branden en blaren.

Hij gaat maar uithuilen bij zijn vrienden of zijn familie.
Een typisch eenzijdige reactie uitgaande van het negatieve van de partner van de vrouw. Niets toevoegend vooral. :frusty:
*do not underestimate the power of stupidity*
Misschien moeten sommigen even loepen...
mind_game schreef:
18-02-2021 21:54
Een typisch eenzijdige reactie uitgaande van het negatieve van de partner van de vrouw. Niets toevoegend vooral. :frusty:
:roll:
Niet wankelen. Ik heb dit traject met mijn ex doorlopen. Hij twijfelde erg, net als jij. Heeft die twijfel lang niet uitgesproken, totdat hij niet anders kon en hij heeft de relatie met mij verbroken. Ik was geschokt en ontzettend verdrietig. Mijn verdriet was waarschijnlijk lastig om aan te zien voor mijn ex. Want hij begon ook weer te twijfelen of wankelen zoals je het zelf schrijft. Hierdoor heb ik heel lang, te lang, hoop gehouden. Maar mijn ex kon uiteindelijk niet voor mij kiezen. Waarna ik na twee zeer verdrietige jaren alsnog voor mezelf moest kiezen. Ik denk dat ik liever de felle pijn had gehad, dan twee jaar lang tussen hoop en vrees leven.

Als jij genoeg redenen weet waarom jullie geen setje meer moeten zijn, doe het dan je partner niet aan en blijf bij jouw beslissing die je onbewust al gemaakt hebt. Ook al was jij niet degene die het als eerste uitgesproken heeft. Je was er daarvoor in je hoofd al mee bezig.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-02-2021 10:07
Reden: OP gequote
34.73% gewijzigd
SjaanRoeispaan schreef:
18-02-2021 20:51
Hij had gehoopt dat je ineen zou storten en in foetushouding graspollen uit de grond zou trekken? Wilde hij dan wel echt uit elkaar of was het manipuleren?
Ik denk dat een gevoel van een dood punt te hebben bereikt, de woorden in gang kunnen zetten dat de relatie over is, als laatste strohalm om iets te prikkelen bij een partner die emotioneel uitgecheckt is. Als je dan ook daadwerkelijk de bevestiging ziet van iets dat je vreesde, kan dat een grote schok zijn en plotseling veel verdriet geven. Je hoopte misschien op een opleving, een respons van liefde en kreeg er leegte voor terug. Manipuleren vind ik iets wat je min of meer bewust doet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven