Relaties
alle pijlers
Hoe open ben jij als je een man net ontmoet?
zondag 2 december 2007 om 20:15
Hoe open ben jij over jezelf als je een man net ontmoet? En bestaat er zoiets als 'te open' zijn?
Dit vraag ik me namelijk af nadat ik mijn relatie van 2 jaar net heb beïndigd. Nu nog kan ik mezelf kwellen met gedachten als:"Ik heb me veel te open opgesteld. Hij weet nu veel te veel van mij. Dit doe ik nooit meer'. Wat ik er mee wil zeggen is, kun je voor jezelf een grens overgaan wat openheid betreft en zeker aan het begin van de relatie? Ik ben namelijk niet van het oppervlakkige chit-chat maar ik kan me enigszins ook voorstellen dat te veel openheid iemand de stuipen op het lijf kan jagen. Ergens hoopte ik hem (ah manipulatie!!) over de streep te trekken om ook openlijker over zichzelf te zijn. Het resultaat was dat hij makkelijk alle ellende in de relatie in mijn schoenen kon schuiven. Ik was immers beschadigd, onzeker etc. Wat mij alleen nog kwader maakte op hem én mezelf omdat ik te veel over mezelf verteld heb.
Hoe ging dat bij jullie in het begin? Waar spraken jullie over en welke onderwerpen vermeed je het liefst? Of was je gewoon jezelf en liet je alles op zijn beloop?
Dit vraag ik me namelijk af nadat ik mijn relatie van 2 jaar net heb beïndigd. Nu nog kan ik mezelf kwellen met gedachten als:"Ik heb me veel te open opgesteld. Hij weet nu veel te veel van mij. Dit doe ik nooit meer'. Wat ik er mee wil zeggen is, kun je voor jezelf een grens overgaan wat openheid betreft en zeker aan het begin van de relatie? Ik ben namelijk niet van het oppervlakkige chit-chat maar ik kan me enigszins ook voorstellen dat te veel openheid iemand de stuipen op het lijf kan jagen. Ergens hoopte ik hem (ah manipulatie!!) over de streep te trekken om ook openlijker over zichzelf te zijn. Het resultaat was dat hij makkelijk alle ellende in de relatie in mijn schoenen kon schuiven. Ik was immers beschadigd, onzeker etc. Wat mij alleen nog kwader maakte op hem én mezelf omdat ik te veel over mezelf verteld heb.
Hoe ging dat bij jullie in het begin? Waar spraken jullie over en welke onderwerpen vermeed je het liefst? Of was je gewoon jezelf en liet je alles op zijn beloop?
zondag 2 december 2007 om 20:48
Ik denk dat het helemaal niet erg is om veels te open te zijn in een relatie. Het is pas erg als de ander daar niet voorzichtig of verantwoordelijk mee omgaat en de gevoeligheden tegen je gaat gebruiken. Het gevolg is dat je je dan wel twee keer bedenkt voordat je je weer zo open stelt in een relatie.
Hoe open ik ben in een relatie hangt eigenlijk heel erg af van de ander. Heb ik het vertrouwen dat de ander hiermee om kan gaan, stelt de ander zich ook heel open op en wat misschien nog belangrijker is, ken ik de ander goed en lang genoeg om gevoelige informatie mee te delen.
Hoe open ik ben in een relatie hangt eigenlijk heel erg af van de ander. Heb ik het vertrouwen dat de ander hiermee om kan gaan, stelt de ander zich ook heel open op en wat misschien nog belangrijker is, ken ik de ander goed en lang genoeg om gevoelige informatie mee te delen.
zondag 2 december 2007 om 20:56
Mag ik als man ook reageren?
Openheid is juist belangrijk in een relatie, zo leer je elkaar wel dóór en dóór kennen wat natuurlijk ten goede komt aan je relatie. Ik ben ook een vrij open persoon en verwacht dat ook van mijn vriendin.
Als ik nét iemand heb ontmoet ben ik daar natuurlijk nog wat voorzichtig in, maar als het allemaal goed voelt kom ik wel snel "los"....heeft ook met vertrouwen te maken natuurlijk.
Openheid is juist belangrijk in een relatie, zo leer je elkaar wel dóór en dóór kennen wat natuurlijk ten goede komt aan je relatie. Ik ben ook een vrij open persoon en verwacht dat ook van mijn vriendin.
Als ik nét iemand heb ontmoet ben ik daar natuurlijk nog wat voorzichtig in, maar als het allemaal goed voelt kom ik wel snel "los"....heeft ook met vertrouwen te maken natuurlijk.
zondag 2 december 2007 om 21:45
zondag 2 december 2007 om 21:50
Neem de tijd. Vertrouwen is iets wat moet groeien. Je kan het niet afdwingen door iets over jezelf te vertellen. Zo van: hier mijn geheim, mag ik er nou een van jou? Zo werkt het niet en de kans is groot dat je je naderhand schuldig voelt en schaamt, omdat je te snel te veel van jezelf hebt laten zien. Open zijn over positieve dingen is in het begin beter en makkelijker dan over negatieve dingen. Laat niet meteen het achterste van je tong zien, maar neem de tijd, voel het aan. Ik ben zelf ook een flapuit, omdat ik het zo fijn vind om iemand te vertrouwen. Maar ik heb wel geleerd dat je vertrouwen niet kunt afdwingen door informatie te geven. Aanvoelen is de kunst en zeker in het begin: houd bij twijfel je mond of spreek in algemene termen. Als het goed gaat heb je nog zeeen van tijd voor alle details. Mijn advies in een zin:
Geef niet meer dan je bereid bent te verliezen. (heel cheezy van dr. Phill volgens mij, maar die heeft soms best iets verstandigs gezegd:)
Geef niet meer dan je bereid bent te verliezen. (heel cheezy van dr. Phill volgens mij, maar die heeft soms best iets verstandigs gezegd:)
zondag 2 december 2007 om 22:02
77777777777777777
Dan lag daar mijn probleem Powerwoman: ik kende de ander niet goed en lang genoeg. Ik ging er gewoon vanuit dat het wel iemand was die er mee om kon gaan. Heb er meer last dan plezier van gehad. Weer wat geleerd. En wat het voorzichtig zijn betreft: ben eindelijk door schade en schande wijzer geworden. Wat ik normaal vind, hoeft niet iedereen normaal te vinden.
zondag 2 december 2007 om 22:10
Mee eens. Daar ben ik nu dus ook achter. Ik wilde niet zozeer een geheim terug als wel dat er met respect omgegaan werd met wat ik vertelde. Natuurlijk hoopte ik ook dat hij daarmee iets opener over zichzelf zou zijn maar ik zie nu ook in dat zoiets van zelf gaat...als ik erop terugkijk ging niks 'vanzelf' in die relatie.Ook omdat hij bleef zeggen dat openheid en transparantie zo belangrijk voor hem waren, bleef ik veel delen. Ik zie pas in dat hij daarmee zelf uit de gevarenzone bleef. Zo van:"Blijf jij maar lullen dan doe ik ondertussen alsof er met MIJ niks aan de hand is".
Eerlijk gezegd zie ik het niet als verlies maar meer als een ervaring rijker. Maar dat advies van Dr. Phil is zeker iets om te onthouden :-)
zondag 2 december 2007 om 23:34
Hangt heel erg van de situatie af. Mijn hele verleden hoeft niet meteen op tafel, gaandeweg de tijd komen er vanzelf wel dingen ter sprake en leer je steeds meer van elkaars verleden kennen. Er blijven ook dingen die ik misschien wel nooit zal vertellen, dat zijn dingen die niet van belang zijn om te weten en misschien wel een vertekend beeld van mij zullen geven. Het gaat om het hier en nu en niet wat ik in mijn verleden meegemaakt heb of gedaan heb.
Maar ik kan me voorstellen dat je wel iets meer open wilt zijn over dingen over jezelf die nog steeds een rol kunnen spelen. Dat betekent niet dat je meteen alle ins & outs op tafel legt, maar je kunt ook alleen grote, belangrijke lijnen vertellen en de details bewaren voor later.
Maar ik kan me voorstellen dat je wel iets meer open wilt zijn over dingen over jezelf die nog steeds een rol kunnen spelen. Dat betekent niet dat je meteen alle ins & outs op tafel legt, maar je kunt ook alleen grote, belangrijke lijnen vertellen en de details bewaren voor later.
maandag 3 december 2007 om 10:21
het hangt er een beetje vanaf. Ikzelf ben een erg gesloten persoon van nature, iedereen zegt altijd over me: ze praat heel veel, maar verteld niet echt iets.
Er zijn ook dingen uit mijn verleden waarvan ik me afvraag wat de toegevoegde waarde ervan is als ik het vertel. Maar als ik met iemand een relatie begin, dan vertel ik wel veel, als iets ter sprake komt, dan heb je het er met zijn tweeën over. Mijn vriend en ik kennen elkaar nu bijna 4 jaar, hij weet zo'n beetje alles van mij en ik van hem. Maar dat soort dingen groeien, hoe meer je je op je gemak voelt, hoe meer je jezelf openstelt.
Er zijn ook dingen uit mijn verleden waarvan ik me afvraag wat de toegevoegde waarde ervan is als ik het vertel. Maar als ik met iemand een relatie begin, dan vertel ik wel veel, als iets ter sprake komt, dan heb je het er met zijn tweeën over. Mijn vriend en ik kennen elkaar nu bijna 4 jaar, hij weet zo'n beetje alles van mij en ik van hem. Maar dat soort dingen groeien, hoe meer je je op je gemak voelt, hoe meer je jezelf openstelt.
maandag 3 december 2007 om 10:36
ik vind dat je in twee jaar je hele hebben en houwen niet voor je kunt houden, als je een diepe relatie wilt met je partner. Hij had ook wel wat opener kunnen zijn, wel zo eerlijk denk ik. Moet je dan twee jaar lang sociaal gaan zitten zijn en mooi weer spelen..
Ik vertelde mijn partner alles in een maand of zo, waar ik vandaan kwam en ook alles wat ik in het leven verwachtte, nastreefde en belangrijk vond. Take it or leave it. Hij heeft het op z'n tijd best wel eens tegen me gebruikt maarre...achteraf kon hij niet zeggen dat hij niet wist waar hij aan begon.
Ik vertelde mijn partner alles in een maand of zo, waar ik vandaan kwam en ook alles wat ik in het leven verwachtte, nastreefde en belangrijk vond. Take it or leave it. Hij heeft het op z'n tijd best wel eens tegen me gebruikt maarre...achteraf kon hij niet zeggen dat hij niet wist waar hij aan begon.
maandag 3 december 2007 om 10:42
In het begin gingen we voornamelijk lekker samen op stap en zaten we gezellig aan de alcohol. Beetje aan elkaar vertellen wat voor leuke dingen je allemaal in je leven hebt gedaan, zoals vakanties e.d. Gewoon relaxt en vooral veel lol gehad met zijn tweetjes. En af en toe een wat serieuzer gesprek, dat groeide gewoon langszaam aan.
Nu zijn we 2,5 jaar verder, maar ik geef nogsteeds niet helemaal mezelf tot in de puntjes bloot hoor. We vertellen en delen alles met elkaar, maar ik ga niet elke zwakheid van mezelf aan de grote boom hangen.
Nu zijn we 2,5 jaar verder, maar ik geef nogsteeds niet helemaal mezelf tot in de puntjes bloot hoor. We vertellen en delen alles met elkaar, maar ik ga niet elke zwakheid van mezelf aan de grote boom hangen.
maandag 3 december 2007 om 11:29
Bedankt voor al jullie reacties. Ik zal maar meteen het idee dat ik mijn hele hebben en houwen op tafel heb gegooid uit de wereld helpen.
Juist omdat ik in een vrij onstabiele situatie zat in die tijd, kon ik dat niet voor me houden. Heb hem dus niets over mijn verleden verteld maar wel in welke fase ik me op dat moment bevond. Ik vind als je elkaar leuk vindt en je wilt inderdaad een diepe relatie aangaan dat je meteen moet laten zien wie je bent. Niemand wil achteraf voor verrassingen komen te staan.
Ben het daarom ook grondig eens met bit. Hij kon achteraf ook niet zeggen dat hij niet wist waar hij aan begon. Dus wat dat betreft kan ik mezelf nog steeds in de spiegel aankijken, wetende dat ik niets heb achtergehouden (unlike him). Omdat we ook in ons dagelijks contact veel miscommunicatie ontstond, vond ik het des te meer nodig hem te vertellen waarom ik reageer zoals ik reageer. Dat is niet elke zwakheid aan de grote klok hangen maar iemand een kijkje gunnen in je binnenste. Dat daar niet netjes mee omgegaan is, heeft me alleen maar nog dichter bij mezelf gebracht. Dus echt veel verdriet heb ik er niet om want ben er toch rijker uitgestapt dan ik er instapte.
Het enige waar ik nog van af 'moet' is het gevoel van teleurstelling. Het gevoel parels voor de zwijnen te hebben gegooid. Niet reëel, weet ik ook wel, want ik was er immers zelf bij, maar ergens kan ik het niet verkroppen dat iemand daar (onbewust) misbruik van maakt. Behalve het onbewuste misbruik, veroorzaakte zijn geslotenheid scheefgroei in de relatie en plaatste hij zichzelf boven mij. Kan je zeggen dat ik daar dat ultra allergisch voor ben. Zo van: 'Ach goh meissie toch'. Ik vertel dingen niet om medelijden te wekken maar begrip. Zodat de wisselwerking niet meer zo stroef en blokkerend verloopt.
Anyway, de volgende relatie zal ook wel zijn nieuwe uitdagingen brengen. We shall wait and see. Tot die tijd geniet ik van mijn heerlijke welverdiende single-zijn :-))
Juist omdat ik in een vrij onstabiele situatie zat in die tijd, kon ik dat niet voor me houden. Heb hem dus niets over mijn verleden verteld maar wel in welke fase ik me op dat moment bevond. Ik vind als je elkaar leuk vindt en je wilt inderdaad een diepe relatie aangaan dat je meteen moet laten zien wie je bent. Niemand wil achteraf voor verrassingen komen te staan.
Ben het daarom ook grondig eens met bit. Hij kon achteraf ook niet zeggen dat hij niet wist waar hij aan begon. Dus wat dat betreft kan ik mezelf nog steeds in de spiegel aankijken, wetende dat ik niets heb achtergehouden (unlike him). Omdat we ook in ons dagelijks contact veel miscommunicatie ontstond, vond ik het des te meer nodig hem te vertellen waarom ik reageer zoals ik reageer. Dat is niet elke zwakheid aan de grote klok hangen maar iemand een kijkje gunnen in je binnenste. Dat daar niet netjes mee omgegaan is, heeft me alleen maar nog dichter bij mezelf gebracht. Dus echt veel verdriet heb ik er niet om want ben er toch rijker uitgestapt dan ik er instapte.
Het enige waar ik nog van af 'moet' is het gevoel van teleurstelling. Het gevoel parels voor de zwijnen te hebben gegooid. Niet reëel, weet ik ook wel, want ik was er immers zelf bij, maar ergens kan ik het niet verkroppen dat iemand daar (onbewust) misbruik van maakt. Behalve het onbewuste misbruik, veroorzaakte zijn geslotenheid scheefgroei in de relatie en plaatste hij zichzelf boven mij. Kan je zeggen dat ik daar dat ultra allergisch voor ben. Zo van: 'Ach goh meissie toch'. Ik vertel dingen niet om medelijden te wekken maar begrip. Zodat de wisselwerking niet meer zo stroef en blokkerend verloopt.
Anyway, de volgende relatie zal ook wel zijn nieuwe uitdagingen brengen. We shall wait and see. Tot die tijd geniet ik van mijn heerlijke welverdiende single-zijn :-))
dinsdag 4 december 2007 om 11:45
Je beschrijft het heel mooi en positief. Het is nu wel teleurstellend dat de outcome van de relatie anders is dan je had gewild maar je geniet van het leven en bent klaar voor nieuwe ervaringen tzt.
het leven is een boek vol hoofdstukken, met allemaal ervaringen. Wees trots op wie je bent en twijfel niet teveel![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
het leven is een boek vol hoofdstukken, met allemaal ervaringen. Wees trots op wie je bent en twijfel niet teveel
dinsdag 4 december 2007 om 12:04
Ik ben van nature erg gesloten. In relaties vind ik dat je jezelf open moet stellen, anders kun je geen relatie opbouwen, maar je hoeft niet direct een open boek te zijn. Op basis van vertrouwen laat je steeds meer los. Zo is dat bij mij het verleden ook gegaan.
Als iemand dat vertrouwen beschaamd en niet met de door jouw vertelde informatie vertrouwelijk en respectvol omgaat, dan is dat een vertrouwensbreuk. Daardoor zul je misschien minder snel geneigd zijn om je een volgende keer open te stellen. Het maakt je wel alerter. Het is ook niet slim om direct de eerste of tweede date al alles te vertellen. Maar dat heeft TO niet gedaan. Het is gewoon beschamend dat in dit geval respectloos met de info omgegaan is.
Mijn ex weet ook veel over mij. Ik ook veel over mijn ex. Dat blijft tussen ons. Dat is in vertrouwen tegen elkaar verteld en dat vertrouwen zal ik nooit beschamen. En ik weet dat hij dat bij mij ook niet zal doen.
Ook buiten een relatie met een partner kom je dit soort dingen tegen. Zoals met vrienden en vriendinnen. Wie kun je wel dingen toe vertrouwen, wie niet. Tegen wie ben je wel open en tegen wie niet.
Altijd gesloten zijn is ook niet goed. Door jezelf open te stellen, krijg je ook openheid terug. Wil je meer van iemand anders weten, het contact verdiepen, dan zul je jezelf ook meer moeten blootgeven.
Toch doe ik dat niet zomaar met iedereen. Eerst iemand leren kennen. En dan beetje bij beetje misschien iets meer open stellen. En bij sommige mensen blijf ik een gesloten boek. Dan weet ik dat het leuk is om een oppervlakkig gesprek te voeren, maar als ik hen meer vertel, dan kan ik het net zo goed in de krant laten zetten.
Als iemand dat vertrouwen beschaamd en niet met de door jouw vertelde informatie vertrouwelijk en respectvol omgaat, dan is dat een vertrouwensbreuk. Daardoor zul je misschien minder snel geneigd zijn om je een volgende keer open te stellen. Het maakt je wel alerter. Het is ook niet slim om direct de eerste of tweede date al alles te vertellen. Maar dat heeft TO niet gedaan. Het is gewoon beschamend dat in dit geval respectloos met de info omgegaan is.
Mijn ex weet ook veel over mij. Ik ook veel over mijn ex. Dat blijft tussen ons. Dat is in vertrouwen tegen elkaar verteld en dat vertrouwen zal ik nooit beschamen. En ik weet dat hij dat bij mij ook niet zal doen.
Ook buiten een relatie met een partner kom je dit soort dingen tegen. Zoals met vrienden en vriendinnen. Wie kun je wel dingen toe vertrouwen, wie niet. Tegen wie ben je wel open en tegen wie niet.
Altijd gesloten zijn is ook niet goed. Door jezelf open te stellen, krijg je ook openheid terug. Wil je meer van iemand anders weten, het contact verdiepen, dan zul je jezelf ook meer moeten blootgeven.
Toch doe ik dat niet zomaar met iedereen. Eerst iemand leren kennen. En dan beetje bij beetje misschien iets meer open stellen. En bij sommige mensen blijf ik een gesloten boek. Dan weet ik dat het leuk is om een oppervlakkig gesprek te voeren, maar als ik hen meer vertel, dan kan ik het net zo goed in de krant laten zetten.
woensdag 5 december 2007 om 11:11
ik heb wel moeten leren om niet zo open te zijn tegen iedereen.
zelf tegen mijn sex vriendjes was ik te open....
toen ik mijn vriend in het echie leerde kennen was hij op de eerste date best open tegen mij en vertelde hoe het zat met zijn ex-vrouw etc.
maar goed ook, kon ik er ff over nadenken of ik dat wel zou kunnen allemaal.
maar doordat hij zo open was/is, durfde ik dat ook te zijn.
schept wel gelijk een band tussen mensen als je open durft te zijn.
moet soms nog welleens leren om mijn waffel dicht te houden, heb nog welleens de neiging om tegen mensen die ik aardig vind mijn verhaal te vertellen (FOUT) maar aldoende leert men (hoop ik)
zelf tegen mijn sex vriendjes was ik te open....
toen ik mijn vriend in het echie leerde kennen was hij op de eerste date best open tegen mij en vertelde hoe het zat met zijn ex-vrouw etc.
maar goed ook, kon ik er ff over nadenken of ik dat wel zou kunnen allemaal.
maar doordat hij zo open was/is, durfde ik dat ook te zijn.
schept wel gelijk een band tussen mensen als je open durft te zijn.
moet soms nog welleens leren om mijn waffel dicht te houden, heb nog welleens de neiging om tegen mensen die ik aardig vind mijn verhaal te vertellen (FOUT) maar aldoende leert men (hoop ik)
